Zaterdag, 21 juni 2015 (Namur tot Marcinelle-au-Pont).

Zomer vandaag, en we hebben het geweten – we hadden een rustige nacht verwacht, maar dat was buiten het zomerfeestje van de jachtclub gerekend.  Er was een “summer party” – tot 4 uur in de morgen.  Maar toch hebben we relatief goed geslapen, als we af en toe wakker werden, was het iedere keer met muziek uit onze jeugdjaren – nostalgie dus.

Gisterenavond zijn onze Nederlandse buren (Hans en Ginny) bij ons komen aperitieven – echt sympathieke mensen – vol interessante verhalen. We hebben genoten van hun gezelschap en de Leffe viel ook in de smaak van Hans J.

Deze morgen heeft Richard hen (en Hyacinth) getrakteerd op chocoladekoeken.

Om iets voor 9 uur zijn we dan vertrokken.  En nu komt het sluizenverhaal, een schaamrood item van deze keer. Richard zou het niet verteld hebben (heel lief van hem om de stommiteiten van Hyacinth te verzwijgen), maar ah, waarschijnlijk staat er al een filmpje op het internet voordat deze blog verschijnt …  191 sluizen heeft het goed gegaan deze reis, Richard heeft ondertussen een tiental sluizen zonder boegschroef - met verve – genomen … maar dat is zo saai voor de blog hé … Gelukkig is er dan Haycinth om wat “schwung” in het leven te brengen.  Maar ik houd jullie nog even in spanning, jullie krijgen het ganse verhaal …   Vandaag delen we alle sluizen met 2 Nederlandse jachtjes uit Dordrecht. In de 4^de sluis moeten we allemaal naar boven – niemand heeft blijkbaar geldige papieren om door Wallonië te varen, dus krijgen we allemaal een officieel printje van de sluismeester.  Een gedreven ambtenaar aan het werk op zondag, ze bestaan!  En Hyacinth (omdat ze het best frans spreekt ???) krijgt een omslag mee die ze de volgende sluis moet afgeven.  En neen, daar ging het ook nog altijd goed: de sluiswachter bleef in zijn bastion, dus Hyacinth van boord en braafjes postbode gespeeld. OK, nu komt eindelijk de nachtmerrie van iedere “sluisvaarder” (ik kan niets meer uitvinden om het uit te stellen) … Sluis nummer 6 van de dag, Richard meert perfect aan, Hyacinth legt perfect vast … de sluiswachter doet heel lang over het vullen van de sluis (een minder gedreven ambtenaar, we kregen ook al geen antwoord via de marifoon, Hyacinth heeft nog opgeroepen om het licht op groen te zetten).  Haycinth neemt de – foute – beslissing om het meertouw te verleggen naar een andere bolder op het moment dat er een windstoot door de sluis komt.  Gevolg: de boeg volledig weg van de kant (hadden we nog een goed werkende boegschroef, zou het vandaag een kort verslagje geweest zijn). Richard probeert nog iets te ondernemen maar de wind en de stroming zijn te sterk.  We drijven af naar de andere kant van de sluis.  Hyacinth smijt nog een touw naar het jachtje voor hen, maar de man moet ook lossen omdat zijn vrouw hun eigen jacht niet meer kan houden.  Gevolg: schaamrood, schaamrood, ellende, ellende … dwars in de sluis.  Hoe?  Geen idee, maar uiteindelijk is Hyacinth van boord gesprongen (en wonder boven wonder heeft ze eerst nog haar meertouw bevestigd aan de Estée S en heeft ze het schipje recht kunnen trekken.  Schade aan het schipje: 0,0 – schade aan ego van Hyacinth: 100%.

En het ergste van al, er stond dat eentje aan de wal die alles zag gebeuren, en in plaats van te komen helpen heeft hij zijn gsm gepakt en alles gefilmd.  Hyacinth moet er nog aan wennen … dat in dit digitaal tijdperk spectaculaire beelden belangrijker zijn dan behulpzaamheid.

Daarna moest arme Richard, volledig in het zweet om alles in goede banen te leiden, ook heel hard op zijn tellen passen als hij Hyacinth aanspreekt (en letterlijk aanspreken hé, ze kreeg niet eens op haar donder … omgekeerd zou het wat anders geweest zijn J).

Kort daarna varen we door Charleroi, er zijn festiviteiten aan de gang … dus veel volk … dus veel portrettentrekkers die ons schoon schipke op de pellicule zetten. Normaal gezien zit Hyacinth er dan deftig bij, met een blik van “yes, it’s me, the lady of the boat” … nu was het even anders: armen over de borstkas, voeten op tafel (very ladylike) en een blik van “et alors”.

Maar haar negatieve bui heeft maar geduurd tot de volgende sluis …. Waar alles gelukkig goed ging.

En nu liggen we dus in Marcinelle-au-Pont, moederziel alleen aan een passantensteiger.  En  - het is tenslotte vandaag zondag, kerkdag … liggen we rechtover een kapel (een heilig schip zeg maar,  het komt dus allemaal goed – als we tenminste niet zot worden van die strakke wind J).  Maar wij, “ervaren” zoetwatermatrozen weten ondertussen dat de wind met de avond gaat vallen.

Beste lezers van deze blog: Richard & Hyacinth wensen jullie op deze 21^ste juni een warme, gelukkige en vreugdevolle zomer!

Foto’s

Net zoals Parijs: mooie brug + Eifeltoren… J

Ontmoeting met James Bond

Onze buren…

Ligplaats: kade Marchienne au pont

Aantal sluizen: 7

Weerbericht: Eerst regen, daarna droog, veel wind, ± 20°C zonnig

Motoruren: 7,53u

Hahahaha.... Filmpje staat op Youtube ... 

grtjes

waijing 

23-06-2015 om 17:07 geschreven door Leung waijing

Dag levensgenieters,

Als je dit allemaal leest dan koop je toch onmiddelijk een boot.

Sorry, maar het valt wel op dat jullie er steeds de jachthavens uitzoeken waar een of andere party te beleven is.

Ik denk niet dat er mensen zijn die het dwarsliggen in een sluis nog niet hebben meegemaakt, dus een ervaring rijker, maar inderdaad niet altijd de beste positie. Leuk dat jullie ook de blog blijven volgen van Pallieter die inderdaad met wat pech te maken heeft. Ik weet ook dat er nog mensen deze blog  volgen maar je kan daar niet op antwoorden daarom geef ik jullie zijn Email adres door zodat je ook met de schipper van de Pallieter kan corrsponderen als je dat wil.

Email adres wijnands.peter@gmail.com

21-06-2015 om 20:51 geschreven door ORYX Vincent en Gerd