↑Bayrische Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel
↑Het is belangrijk om na elke wandeltocht of nordic walking te stretchen. Soms met minder prettige gevolgen !
↑Het was fijn vertoeven in het grootste art deco café van Praag in het representatiehuis. De livemuziek was ook zeer goed.
↑De 'home made goulash, de frieten en de spaghetti met lookolie' waren zeer goed in Restaurant Jarmark te Praag en het bier werd er voor je ogen gebrouwen.
↑In Rehore Ramsy dronken we lekkere koffie. Dit koffiehuis annex boekenwinkel is gevestigd in passage Lucerno te Praag in het centrale deel van de passage.
↑ Mojito is een uitstekende dorstlesser op warme zomeravonden. Erik weet er alles van en op onze blog vind je het recept !
↑Wil je in augustus wandelen op de Bolderberg... neem dan je voorzorgen voor mug en wesp of 't wordt er erg !
↑ Hier nog een sfeerbeeld van het muzikantentrio tijdens MUZIEK AAN TAFEL op zaterdag 21 november 2009. Noël Schobben, Eddy Verstappen en Carl Huls vonden de juiste ingrediënten voor deze -voor ons- derde editie van MUZIEK AAN TAFEL.
↑Politie in Cuba
↑ Gnocchi Romana
DE VRIENDEN VAN DE DWAZE TAFEL
De avonturen van Erik en Johnie
09-06-2014
ONZE PINKSTERBEWEGING
Vandaag, Pinkstermaandag, deden we een nordicbeweging van A naar B. A staat voor Trichterweg en B voor het Fietscafé De Herberg te Zutendaal. Op het menu en bier van de maand een Super des Fagnes Blonde, een ambachtelijk blond bier van hoge gisting, met natuurlijke hergisting in de fles. Een bier van Brasserie des Fagnes in Mariembourg. Op het etiket Het resultaat van een mild evenwicht tussen traditie, kwaliteit en tijd.
Dat wordt onze lijfspreuk voor DVvdDT.
En toen brak de hel los. Een donderwolk werd een supercell en de bliksem is de kluts kwijt door al die wereldwijde selfies.
Een vrouw uit Knokke Er was eens een naaister uit Knokke, Die naaide per dag wel twintig rokken. Dat ging niet meer goed, Dus werd ze met spoed. Verplaatst naar de afdeling sokken.
Wat heeft een mens toch veel overtollige spullen Waar zij hun kramen mee vullen
Dat zagen wij toch in Oud-Rekem En het stemde ons best wel blij Om te kijken wat de mensen uit de kast halen In deze maatschappij
Als je aan een kraampje halt houdt Ontvang je ook wat sociaal contact En dat geeft een goed gevoel
Als je je medemens ziet stralen Als het hem of haar gelukt is Iets van de prijs af te halen
Maar het hoogtepunt van de dag Was een bezoek aan het Bruin Café De Sjilder Voor het biertje van de tap en van de kelner een lach Het maakte ons milder
De dagen zijn lang, warm en vochtig. Alles wat bladeren heeft, trilt van
levenslust en groeit fluitend alle kanten op. Bloemen bloeien
schreeuwerig en de wandelaar is in zijn nopjes. Zo lijkt het ! DVvdDT
doorprikken de arcadische schijn. Vandaag, woensdag, weinig volk in de
Vlaamsche bossen en Horecazaken. We hebben echter weinig nodig om
vrolijk door het leven te huppen. Zie ons hier zitten... en dit na een
avondje funkklassiekers te hebben aangehoord van Zijne Purperen Hoogheid
Prince, een muzikant van dezelfde leeftijd en net als ons een viriel
jong veulen !
Timmerfabriek, Atelier Pim Tabak en Stadsmuzikanten, Het Landhuis, Kunstkwartier, Taartzaak... het zegt jullie misschien niks, maar wij konden vandaag niet kiezen. We beleefden de Kunsttour in Maastricht met als thema Valt er nog wat te lachen in de kunst?. Vooreerst nuttigden we een tas koffie op het terras van een Chinees Restaurant op de Markt aan de voet van het Stadhuis en Dancetour. Daarna richting de Centrale Plek de Timmerfabriek waar een 25-tal kunstenaars hun ding toonden. Daarna richting Bassin en het Landhuis. We waanden ons even in The Bronx of Soho met al die graffitikunstenaars en alternatieve hippies uit de jaren zestig. We waren helemaal niet bang. De DJ draaide reggae voor een breed publiek en iedereen was er happy. Het Landhuis organiseerde er zelfs een Repair Café. Je kon je kleren laten herstellen en van elektronica hadden ze ook wel kaas gegeten. Aan de Bassinkade genoten we van onze Duvel zonder nootjes en er heerste een Zuiders sfeertje. We besloten om in de zomer aan Staycation te doen. Een nieuw begrip namelijk onze vakantie thuis spenderen of toch op een boogscheut ervan.
De Vallei van de Kikbeekbron is een prachtige brok natuur in de gemeente Maasmechelen en werd vanaf de jaren zestig ontgonnen voor haar waardevolle witte zand. Deze schaarse grondstof gebruikt men voor de aanmaak van zeer zuiver glas. Dit glas werd gebruikt voor het inschenken van een Trappist La Trappe in de nieuwe Brasserie T Aaiwt Kloeëster op het Binnenhof te Maasmechelen. Dit voormalig klooster van Maria Opdracht is nu prachtig gerenoveerd en geeft onderdak aan o.a. het Vredegerecht en het Kadaster maar ook aan een nieuwe Brasserie die naam waardig. Nootjes en kaasjes en een vredig gerecht. Meer moet dat niet zijn! Maar vooraf wandelden we vele kilometers door het landschap van deze vallei met grazende paarden op ons pad. Meer moet dat niet zijn ! And oh yeah, it was bloodhot today! Better kon it not!
DVvdDT mochten op
zondagmorgen te 10 uur het lint doorknippen van het Zandloperpad in
Maasmechelen. We kregen de primeur nog voor het openingsmoment voor het grote
publiek en wandelden de wandeling in en zagen dat het goed was.
Vanuit de
doelstelling om het Nationaal Park Hoge Kempen meer toegankelijk te maken voor
mensen met een beperking is het Zandloperpad gerealiseerd.
Het Zandloperpad is een volledig verhard natuur belevingspad van ca. 2 km
ingericht met typische natuurelementen die men terugvindt in het Nationaal Park
(ven, duin, droge heide, natte heide ).
Dit natuurbelevingspad is geschikt voor een zeer brede doelgroep. Er werd extra
aandacht besteed aan andersvaliden en rolstoelgebruikers, maar ook gezinnen met
jonge kinderen kunnen genieten van dit Zandloperpad. Het biedt immers een
kennismaking met de schoonheid en de broosheid van het Nationaal Park.
Omdat 2 km voor ons geen meerwaarde heeft deden we er nog een schepje bovenop
met de blauwe toer van 7 km in de bossen van de Mechelse Heide. t Salamanderke
was na afloop van dit sportief avontuur ons toevluchtsoord voor een Trippel
Karmeliet en een Ommeganck van Keizer Karel.
Afgelopen zaterdag mochten we getuige zijn van vele kippenvelmomenten
tijdens het concert van THE CIRCLE BROKEN BLUEGRASS BREAKDOWN BAND.
Johan Heldenbergh, Veerle Baetens en de uitstekende Band besloten om het
beste van zichzelf te geven in Lanaken. De muziek uit de gelijknamige
film THE BROKEN BLUEGRASS CIRCLE BREAKDOWN greep velen bij de keel en
enkele staande ovaties bracht de Band ertoe om drie maal terug het
podium van het CCL te betreden. Een primus was de uitreiking van een
lauwe Primus aan onze secretaris E.B. door zangeres V.B. Johan
Heldenbergh had vele wistjedatjes over countymuziek en bluesgrass in het
bijzonder en THE DOWNBREAK CIRCLE BROKEN is de verfilming van een
toneelstuk met de onmogelijke naam THE BROKEN CIRCLE BREAKDOWN featuring
the Cover-ups of Alabama, geregisseerd door diezelfde Johan. 's
Anderendaags zijn we niet gaan nordiccen en dit moet zeker gecompenseerd
op 1, 2, 3 en 4 mei e.k.
Onze uitstap van 10 t/m 12 april 2014 met het voltallig team van DVvdDT
ging dit jaar naar Daun in Vulkaaneifel (D). Op nog geen twee uur rijden van
Lanaken ligt het Nationale Park de Eifel, bekend om zijn uitgebreid netwerk van
wandelpaden.
We begonnen dan ook de 1ste dag rond 11 u met een
wandeling rond de drie Dauner Maare en de Dronke Turm. We kennen in België de
Molse Meren, het Zilvermeer en Sonnevijver maar dit was andere koek. Volgens
onze gids een wandeling van 4 km maar wiskundig bekeken en uitgerekend klopt
dit niet want 3 meren x 4 km = 12 km en dan nog terug = 24 km. We moesten even
uitrusten op een terras in Schalkenmehren en moe maar voldaan kropen we in ons
bed in Kopp (Wolffhotel).
De 2de dag reden we naar Manderscheid: een historisch stadje met
twee burchten en maakten we een wandeling van 6,5 km rond de Nieder- en de
Oberburg. Om er te komen reden we via mooie kronkelende landschappen. In de
vooravond reden we nog naar Wallenborn waar een natuurlijke geiser ons
verbaasde en voor het avondeten nog vlug vlug naar die Eishölen en dit op 1,5
km van ons verblijf, het Wolffhotel midden van de bossen. Die 1,5 km werd vlug
3 km omdat we ook nog terug moesten om op tijd ons driegangenmenu met bier en
wijn moesten nuttigen.
De 3de dag eindigde in mineur omdat de voorzitter/secretaris
richting huiswaarts keerde om de dag nadien de vulkaan El Teide in Tenerife te
verkennen. De andere overgeblevenen bezochten Wolffspark Kasselburg in
Gerolstein om namiddag af te sluiten in een dode stad waar de winkels sluiten
om 14 uur.
Die Natur ist ein unendliches Wunder. Die Schönheid der Natur lebt in der
Seele dessen, der sie betrachtet. Die Freunde von der Dollen Tisch hatten da
spannende Führungen.
Met de opening van de nieuwe toegangspoort van het Nationaal Park Hoge
Kempen te Eisden-Maasmechelen beleefde Connecterra op zondag 6 april
2014 een absolute Hoogdag. Wij waren erbij en keken ernaar. We waren
stipt aanwezig toen de deuren openden van het splinternieuwe
bezoekersonthaal. Liefst vier bewegwijzerde routes leidden de bezoekers
doorheen Connecterra. We hadden ons uitstekend vermaakt en lieten ons
na afloop van de wandeling (met gids) het gratis biertje smaken.
Er zijn van die glanzende dagen waarop de dingen gebeuren, zoals ze
moeten gebeuren. "Laten we nog eens wandelen in Pietersheim", zei de ene
dwaze. "Dat is goed', zei de ander dwaze. Daar waar alles begon vele
jaren geleden. De sport waar het allemaal om te doen is: 'nordic
walking' met start aan de Kinderboerderij te Lanaken en aankomst aan ons
mooie kasteel van Pietersheim. Maar dat is buiten de waard gerekend,
zegt het spreekwoord. Andere horeca-uitbaters zetten normaal met dit
mooie lenteweer het terras 'uit'. Maar deze mijnheer zette het terras
'in'. Hij was het beu. Hij was depri. Hij zat in de put. Kortom hij zag
het niet meer zitten. In je eigenwaarde denk je soms dat je op
hotelgebied alles weet. Jou kunnen ze niets meer leren, zo laat onze
gesprekspartner ons in alle eerlijkheid weten. Tot je in Pietersheim
komt en je je vergissing inziet. Dan maar naar een ander terras voor een
afterdrink van een mix van Hopus en Trippel Karmeliet. Maar daar
aangekomen moesten ze de kussens nog van zolder halen. Man man man !
Bij het bedrijven van sport was het, in mijn herinnering, altijd guur
weer met een schrale oostenwind. Vandaag echter niet ! We wilden ons
lichaam wat ontwikkelen en de gezondheid in stand houden, verder niets.
Een andere factor was het verenigingsleven. Altijd waren er leden (en
dat gold ook andersom) van wie je op het eerste gezicht een instictieve
afkeer had en met wie je binnen vijf minuten overhoop lag. Vandaag
echter niet ! De wandelclub waarvan we deel uitmaken (DVvdDT) heeft een
voortdurend tekort in de clubkas en zodoende. Het gevolg van deze
schaarste was dat we na afloop van onze wekelijkse vergadering geen
consumptie mochten nuttigen. Dit alles speelde zich af in Kanne,
Vroenhoven, Kesselt, en Veldwezelt. Geen enkele maar dan ook geen enkele
horecazaak kon ons een biertje van de week aanbieden. Enkel de
nachtwinkel van Achmed was nog open! Hier moet ik ophouden; de verdere
gebeurtenissen liggen niet meer in chronologische volgorde in mijn
geheugen. Het is ook karnavalzondag... en dat doet goed aan ons hartje!
Wie naar de Maasmechelse Kikmolen trekt, kan er maar beter rekening mee
houden dat de fauna en flora en vooral de flora en de fauna er
aanzienlijk verschilt van wat men elders gewend is. Op zondag ll. had ik
het voorrecht om als nordic walker mijn sportmaat E. te vergezellen.
Wij richting Opgrimbie. Duizenden jaren staan er bomen en bossen op de
Kikmolen. Wij komen erlangs, eigenlijk niet geneigd tot kijken. Maar
omdat er een bordje hangt, vermeldend dat de bossen dicht zullen zijn
vanaf 1 maart, hadden wij al een donkerbruin vermoeden wat daar gaande
was. De omgeving was niet meer dezelfde als maanden terug. Het werd ons
langzaam duidelijk dat dit een ingreep van de mens moest zijn. Sporen
van tractoren en zwaar geschut hebben er voor gezorgd dat we door de
modder moesten waden. In een dergelijke situatie is het meest kwellende
vraagstuk of je nu je schoenen moet aanhouden, of maar weggooien. Ik heb
ze aangehouden. Waaraan hebben we dit verdiend, vroegen we ons af. We
waren altijd aardig tegen dieren en oude mensen. Enigszins gekalmeerd
reden we na afloop, tegen half twaalf, naar De Brouwerij te Lanaken.
Dicht natuurlijk. Dan maar naar The New Remember voor een Sint Bernardus
12. We voelden ons herboren.
Het lag aan dat stoepje. En de tweede keer lag het aan het modderig
paadje. Tegen de tijd dat ik mijn smartphone kon bovenhalen voor het
maken van een 'snapchat' stond Erik al weer recht. Maar toch twee keer
op zijn bakkes tijdens onze boetetocht door de bossen en velden van
Alden Biesen op zaterdag 15 februari. Weet u wat we echt mooi vonden aan
onze tocht ? Het einde namelijk een bezoek aan Het Apostelhuis te Alden
Biesen. Het Apostelhuis was ons toevluchtsoord en bezochten we de
tentoonstelling 'Meeting in Bilzen' in de rand van 'Meeting in
Brooklyn'. Cafébezoek inclusief bier van de maand, chips, nootjes, kaas
en een overdosis 'zwanze' is wekelijkse kost voor DVvdDT. Maar deze
week koppelden we cultuur aan onze sportavonturen. Sporten wordt nooit
beter dan dat, geloof ons vrij.
Goeie restaurants zijn eigenlijk bordelen voor de maag. Het heeft geen
zin naar binnen te gaan als je niet van plan bent om je broeksriem los
te maken. Daarom gingen we niet binnen in restaurant Vivendum te
Dilsen-Stokkem maar parkeerden ons voertuig op de parking (enkel voor
cliënteel). Daar was het vertrekpunt voor onze zondagse nordictocht. Het
uitzicht was overweldigend en tegelijkertijd heel verwarrend als je als
Maaslander plots daar wordt in ondergedompeld. Want we waren er zelden
geweest daar aan De Wissen in Stokkem. Het weer was goed tot zeer goed.
Het weer, dat hoeft niet meer te worden onderstreept, is grilliger dan
een vrouw in de menopauze en kan bijgevolg nauwelijks worden voorspeld
laat staan beïnvloed. Daarom richten we onze aandacht beter op de
biercultuur en op de diverse vormen waarin ze ons na onze
sportvoormiddag wordt geserveerd. Afspraak voor de après-ski dit keer in
de Ge-Gri in Rekem voor een Brugse Tripel en een Geuze Mort Subite.
Vandaag om 09 uur 30 stipt vertrokken DVvdDT weer uit de startblokken.
Barbé Vs. Nijs waarin E en J het twee uur lang en tien kilometer ver
tegen mekaar opnemen en het beste van zichzelf geven in het duel van de
week. Dit elke week en jaar in en jaar uit en beide mannen zijn nog
steeds in topconditie. Het Natuurpark Hoge Kempen en meer bepaald 'De
Mechelse Heide' was onze keuze voor zondag 'nordicdag'. Na afloop van
deze sportieve gebeurtenis dronken we een Kwak en een Keizer Karel in 't
Salamanderke te Maasmechelen. Op de achtergrond klonk uit een
cassettespeler van het merk BASF muziek van Richard Last, James
Clayderman, André Zamfir, Gheorghe Rieu, Vangelis, Ennio Macaroni, Bert
Kaempfer en Banana Mouskouri. En toen was het tijd om naar huis te gaan
om Sabam Hoesein te bellen zodat de eigenaar kan verwittigd dat andere
muziek ook mag van de wetgevende macht.
