Hallo iedereen!
Vanaf twee januari tot 29 maart zal ik drie maanden vertoeven in het verre Antigua, een stad in Guatemala. Ik ga daar als onderwijzeres helpen bij het project Los Niños. Op deze blog kan je mij een beetje volgen, foto's bekijken,... Veel plezier!
31-01-2010
week 4
Week 4: al 1/3 voorbij
Hoi iedereen,
Deze week komt er niet zoveel nieuw te staan op mijn blog omdat we bijna elke dag hetzelfde hebben gedaan en geen tijd hadden om iets anders te doen. Er zijn ook niet veel nieuwe fotos, omdat we in de school in Alotenango enkel fotos mogen trekken op speciale dagen en op onze laatste dag in het project!
Toch hoop ik dat jullie het leuk vinden om mijn blog te lezen en als je vragen hebt, reageer gerust of stuur een mailtje, ik laat zo snel mogelijk iets van me terug weten!
Ik geef jullie ook mijn adres ineens via mijn blog, dan kan je dat hier altijd terugvinden. Weet wel dat post ongeveer drie weken onderweg is vanuit België en dat ik 29 maart al terug thuis ben!
Elien Claassens
Familia Alvarez
7a Calle Oriente #19
Antigua, Guatemala
Sacatepéquez
Zondag, 24 januari
s Morgens zijn we gaan ontbijten in het Skycafé, dat we bijna onze stamkroeg/restaurant kunnen noemen. We zaten boven op het dakterras, zonder zonnecrème en als gevolg hiervan had ik hierna een knalrode linkerschouder en een spierwitte rechterschouder, heel mooi om te zien; laten we het hip noemen. In de namiddag hadden we normaal gezien afgesproken met de Amerikaanse meisjes van een aantal weken geleden, maar zij lieten niets van zich horen dus zijn Nicky, Eefje en ik een wandelingetje gaan maken doorheen Antigua. In het parque central aangekomen hebben we ons met zn drieën op een bankje gewurmd om een beetje naar de mensen te kijken. Natuurlijk werden we zelf meer bekeken door de mensen die voorbij wandelden, zeker toen we het idee kregen om liedjes te zingen in canon. We hebben ons kostelijk geamuseerd en besloten om volgende keer een hoedje mee te brengen, zodat we nog een centje kunnen bijverdienen!
s Avonds zijn we alweer gaan eten in het Skycafé, een heerlijke hamburger met zalige frietjes en als dessert nog een overheerlijke gedeelde tiramisu met Leen, jummie!
Maandag, 25 januari
Vandaag was het de eerste schooldag in Alotenango. Vandaag konden we nog net iets langer slapen dan de komende dagen, omdat we pas om 8.00u werden verwacht voor de opening op school. We hadden afgesproken met Thea en Anneleen, twee mensen van Los Niños, om samen te gaan. Jammer genoeg hadden we ons vergist in uur en waren we een halfuur te vroeg op de afgesproken plaats. Echt niet leuk als je weet dat we dan tot 6.30u konden slapen i.p.v. tot 6.00u en je zou denken een halfuurtje meer of minder dat is toch niet zo erg, wel voor ons wél;-). De opening zelf stelde niet zo heel veel voor; eerst werd het volkslied van Guatemala afgespeeld en achteraf hadden we last van twee stijve armen aangezien we de linkerarm nodig hadden tegen de zon en de rechterarm op ons hart moesten houden als een echte Guatemalteek tijdens het 15 minuten lang durende volkslied. Achteraf heeft directeur Julio een ontroerende toespraak gehouden, waar ik bijna weer van moest huilen. Ik denk dat de lucht hierop mij een emotionele invloed heeft, want al dat huilen is normaal gezien niets voor mij!
Nadien moesten de kinderen met de juiste juf meegaan naar school. Ik ging mee met juf Mayra en op het eerste zicht had ik niet zoveel kinderen en allemaal leuke, veel geluk dus! In de klas aangekomen werd ik al meteen aan het werk gezet door juf Mayra; ik moest de dagboodschap opschrijven, meedoen met spelletjes, Het ging allemaal heel goed en ik vond het heel fijn tot Seño Mayra het laatste kwartier besloot om mij alleen te laten met 19 Guatemalteekse jongens en meisjes. Gelukkig heb ik in mijn beste Spaans een spelletje kunnen uitleggen en ik was best wel trots op mezelf.
Om tien uur krijgen de leerlingen een 10-uurtje dat ze verplicht moeten opeten en als Seño moet je natuurlijk het goede voorbeeld geven. De leerlingen kregen een beker warme Atol met twee soorten stukjes brood. Het brood was overheerlijk en ik was vol goede moed aan het voor ons onbekende drankje begonnen, maar . Laat ik eerst even de substantie van het drankje uitleggen: een warme brei met dikke brokken maïs en wat weet ik nog allemaal en het ziet er een beetje uit als, sorry voor de vieze vergelijking, braaksel! De eerste helft van de beker heb ik slokje per slokje beleefd opgedronken en ik wou in één keer de andere helft opdrinken, maar hier moest ik noodgedwongen mee stoppen voordat er echt braaksel bij kwam kijken.
s Middags hadden we een uurtje de tijd om te eten en een beetje te rusten alvorens we naar de Spaanse les moesten vertrekken. Zoals ik al verteld heb, kreeg ik vandaag een nieuwe juf; juf Sara. Dit is ook de juf van Eefje en ze zag er op het eerste zicht wel sympathiek uit. Mijn mening was na drie uur echter helemaal tegenovergesteld aangezien ze drie uur lang mij had zitten uitlachen en haar eigen mopjes geweldig grappig vond. Normaal gezien kan ik hier best tegen, maar aangezien ik doodmoe was, werd ik hier werkelijk gek van. Het onderwerp van de les, het herhalen van al de werkwoorden beginnende bij de presente, maakte het er niet beter op!
s Avonds zijn we net als babys op 19.15u gaan slapen en ik ben als een blok in slaap gevallen.
Dinsdag, 26 januari
DRRRIIIINNNNGGGG (wekker gaat af om 5.50u en Elien is slecht gezind omdat ze nu al moet opstaan). Om 6.15u vertrekken we elke dag naar de andere kant van Antigua, omdat onze bus de Orellana richting Alotenango enkel daar voorbijkomt. Op het tempo van een snelwandelaar zijn we naar de overkant gestapt om daar op een bus te wachten die al overvol is, voordat ook wij ons erbij proppen. Laat ik jullie even een busrit s morgens om 6.45u richting Alotenango uitleggen: aan de linkerkant van de bus kan je net met zn drieën op één bankje zitten, aan de rechterkant van de bus gaat dit niet, maar geen probleem voor de Guatemalteek, want zij wurmen gewoon hun poep ertussen zodat ze met hun rechterbil nog net op het bankje zitten en met hun linkerbil het amper 25cm brede gangpad versperren. De jongen die het geld ophaalt bij iedereen, roept de hele tijd dat je verder moet doorschuiven naar achteren, maar doordat het gangpad overal versperd is, is dit werkelijk een struggle for life! Als je dan eindelijk vijf banken verder bent aangekomen en er andere mensen naar voor moeten om uit te stappen, moet je werkelijk als een aapje gaan hangen aan de handvaten bovenaan de bus met je kont in het gezicht van een Guatemalteek die niets liever hebben en ook niets anders gewoon zijn. Dit is ongeveer de situatie als je niet kan zitten, wat nu als je wel kan zitten: je moet je schouders samenpersen zodat je met zn drieën op een bankje past en haast geen adem meer krijgt aangezien je longen zich maar voor de helft nog kunnen uitzetten. De leukste plaats is toch wel een zitplaats aan de kant van een gangpad, want dan krijg je op een rit van 20 minuten naar Alotenango minstens 50 poepen, 50 geslachtsdelen, 50 rugzakken, 50 voeten, 50 ellebogen, in je gezicht, tegen je armen, op je schoot, op je rug, dé max! Lichamelijk contact kan je hier niet vermijden, maar je hebt wel als voordeel dat je snel goede vrienden wordt met iedereen op de bus;-)
Op school werd ik vandaag wel langer alleen in de klas gelaten en dan krijg ik het elke keer superwarm, want lesgeven in een taal die niet je moedertaal is en die je nog niet voor 100% kan spreken is niet gemakkelijk! Wel kan ik met trotsheid melden dat ik al de namen van mijn kinderen al ken. Ik heb er dan wel maar 19 en in vergelijking tot Leen (23 stuks) en Nicky (28 stuks) is dit niets. Ik heb me wel beperkt tot enkel de eerste naam van de kinderen, hoewel ik toch al van de helft de dubbele voornaam ken.
Als tien-uurtje was het weer het overheerlijke drankje ATOL dat ik vandaag vriendelijk heb afgewezen met het excuus dat het me gisteren niet goed bevallen was. De speeltijd op school is enorm leuk, want al de kinderen komen rond en aan je hangen om te spelen en te knuffelen!
In de namiddag keek ik er echt tegenop om terug te gaan naar de Spaanse les, maar vandaag viel mijn juf al veel beter mee. Ik denk dat ze doorhad dat ik niet echt kon lachen met haar mopjes en als ze toch lachte, dan lachte ik gewoon vrolijk mee;-)
Woensdag, 27 januari
Vandaag in de bus was het weer de max! Het busgedeelte is echt zo leuk en lachen gieren brullen geblazen! We zaten vandaag in het midden van de bus en toen we aangekomen waren aan onze halte waar we moeten uitstappen, moesten we nog over, onder en tussen een halve bus opeengepropte mensen klauteren. Terwijl we een aantal mensen een flinke stomp hebben verkocht, op hun voeten hebben gestaan, bleven we maar roepen la pila, la pila (pila is een wasplaats waar de plaatselijke bevolking hun was komen doen, dit hebben ze in elk dorp en aan de pila van Alotenango moeten wij uitstappen). Toen de bus doorreed zonder dat wij er al uit waren, begonnen we nog harder te gillen en al de mensen waren maar aan het lachen. Gelukkig stopte de bus enkele meters verder weer en waren we uiteindelijk toch aan de uitgang van onze bus gekomen.
In de school ben ik de hele tijd druk aan het werk geweest en heb ik alweer beleefd het drankje atol ontweken.
Net voor we moesten uitstappen, leunde er ineens een Guatemalteek met heel zijn lichaam op Leen, terwijl er bijna geen volk op de bus zat en hij gewoon kon uitstappen. Leen vond dit ook maar vreemd en gaf hem een stomp, waardoor zijn jas naar boven ging en Leen kon zien dat hij haar gsm in zijn hand had. Gelukkig had ze de snelle reactie om haar gsm terug uit zijn hand te grijpen en gelukkig was hij niet gewapend ofzo! Hij zei kort lo siento het spijt me en liep van de bus, twee seconden later was hij verdwenen
In de namiddag bij de Spaanse les waren we eindelijk begonnen met de subjunctief; de tijd waarvoor ik speciaal nog een week extra les genomen heb.
Donderdag, 28 januari
Op school schrijft Senõ Mayra altijd een dagboodschap voor de leerlingen. Toen ze mij haar dagplanning liet zien, zag ik dat het vakje van de dagboodschap nog leeg was en ik kreeg het al warm voordat ze zei wat ik moest doen. Zoals ik verwacht had, zei ze dat het vandaag mijn beurt was om de dagboodschap te bedenken voor de kinderen. Ik vond dit best wel spannend, want ik had 5 minuten om iets te verzinnen en zonder fouten op te schrijven voor de leerlingen! Bij het tien uurtje kregen we dit keer spaghetti met twee tortillas en een koude versie van atol. De spaghetti was overheerlijk en de ene tortilla die ik gegeten heb, viel ook wel mee. Zoals je wel kan raden heb ik vriendelijk bedankt voor het drankje.
Vandaag was het een korte dag, omdat de Guatemalteekse leraren vergadering hadden, we mochten dus al om half elf naar huis, wat wel goed uitkwam!
Thuisgekomen heb ik kaartjes geschreven en nog wat uitgerust. In de namiddag hadden we deze week geen Spaanse les, dus zijn Nicky en ik naar Y tú Piña también geweest om een lekkere aardbeien milkshake te drinken terwijl we met onze laptop op wifi internet konden. Een lekkere en goedkope manier om ongestoord een aantal uurtjes op internet te zitten.
Om 16u werden we verwacht in de taalschool voor een vergadering van Los Niños. Daar werden we kort geïnformeerd over nog andere projecten die Los Niños ook steunt. Zo gaan we over twee weken op een dinsdagavond helpen bij de daklozen. We gaan kijken of medisch alles in orde is of ze nog iets nodig hebben, Ook het nieuwe familieproject werd uitgelegd. In dit project gaan ze families helpen bij het opvoeden van kinderen om vooral het geweld in huis te verminderen, maar dit wordt natuurlijk verdoezeld bij de uitleg en de sessies bij de families. Voor dit project zoeken ze trouwens nog hulp in juli en augustus. Als je dus nog niets gepland hebt in de zomervakantie en je wil graag vrijwilligerswerk doen in het Spaans dan mag je altijd mailen naar Los Niños (het netadres kan je terugvinden bij leuke links op mijn blog)!
s Avonds hebben Nicky en ik voor het eerst mee tortillas gemaakt met Magaly, Alejandra en Sofia. Het was echt veel moeilijker dan verwacht, want onze eerste tortillas vlogen in het rond, de grond lag vol deeg, onze kleren waren helemaal beklad: super grappig om te zien en Alejandra en Sofia kregen dan ook de tranen in hun ogen van het lachen. Even later kreeg ik dan ook het grandioze idee om met mijn tortilla op straat te gaan verkondigen aqui se venden tortillas de Bélgica, de mensen keken mij vriendelijk aan en de meisjes lagen alweer plat van het lachen! Uiteindelijk heb ik toch wel 4 goede tortillas op een halfuur gemaakt, terwijl Magaly dit doet op vijf minuten;-)
We hebben ook eventjes samen de winkel opengehouden en de klanten vonden ons aangename verkoopsters, jiehaaa!!:-d
Vrijdag, 29 januari
De laatste schooldag van de week, alweer een korte, alweer met atol die ik niet gedronken heb . Ik had een kort dictee moeten voorbereiden in de klas en ik heb het dictee dan ook zelf gedaan. Achteraf toen ik aan het verbeteren was, heb ik wel gemerkt dat de meesten echt nog niet goed kunnen schrijven. Hier wordt dus zeker nog aan gewerkt! Op vrijdag hebben we ook elke middag vergadering; hier wordt er kort verteld hoe het gaat in de klas en of er problemen zijn. Toen we aan de bus stonden te wachten in Alotenango kwam er ineens een klein meisje naar ons. Nicky had net koekjes gekocht en vroeg aan het meisje of ze er niet eentje wou. Het meisje zei natuurlijk ja en toen ze het koekje gekregen had, koesterde ze het echt net alsof ze een schat gekregen had die wel miljoenen waard was.
In de namiddag was het eindelijk tijd voor de allerlaatste les Spaans. Ik heb nog een groot deel van de subjunctief geleerd en uiteindelijk was het best nog wel gezellig babbelen met deze nieuwe juf. Ik vond het ook superlief van haar dat ik de twee laatste bundeltjes nog mee naar huis gekregen heb, er staat nog veel huiswerk te wachten dus!
s Avonds hebben we een gezellig Ally McBeal avondje gehouden om ons te belonen na deze zware week!
Zaterdag, 30 januari
Deze ochtend hebben we eindelijk eens wat langer geslapen dan 5.50u. s Morgens hebben we met een bang hartje onze was opnieuw binnengedaan, maar gelukkig zat er nu geen nieuwe knalroze onderbroek van mij bij die vorige keer de dader was van onze roze kledij.
Nadien zijn we op zoek gegaan naar een winkeltje op de markt waar ze maskers verkopen voor op het Venetiaanse bal volgende week. Ik heb er eentje gevonden met pluimen, de fotos van het bal volgen volgende week;-)
Voor de rest hebben we vandaag veel schoolwerk ingehaald voor de KDG, want wegens tijdsgebrek hadden we hier een hele week niet aan gewerkt.
Vandaag was het ook de eerste dag dat het weer niet zo goed was. Door de vele wolken kon de zon amper doorbreken en dat kwam wel goed uit voor het schoolwerk.
Uiteindelijk is dit blogbericht precies toch nog langer geworden dan verwacht, maar ik heb het met plezier voor jullie geschreven!
Tot de volgende week kameraden en geniet nog van het ijskoude weer daar in België;-)
Vandaag heb ik les gekregen van Alma, de directrice van onze taalschool, want het zoontje van mijn juf Lourdes was ziek. Het was wel eventjes aanpassen met een nieuwe juf, want ze was wat strenger en een beetje meer veeleisend, wat verre van slecht is natuurlijk!
Vlak voor de pauze keek mijn juf ineens heel bang en zei Hay un temblor!. Op die moment had ik zelf nog niets gevoeld van de aardbeving, maar nog geen 2 seconden laten voelde ik de grond onder mijn voeten heel erg shaken. Mijn juf zei dat we snel vanonder het afdak weg moesten, omdat de aardbeving al langer dan 2 seconden duurde en dan kan het wel eens gevaarlijk worden. Mijn juf belde direct naar haar kinderjuf om te weten of het wel goed ging met haar dochtertje en of ze al buitenshuis waren. Het was mijn eerste voelbare aardbeving ooit en dan nog wel eentje van zes graden op de schaal van Richter! Naar het schijnt was er rond half twee nog een aardbeving van 4,9 op de schaal van Richter, maar die heb ik vreemd genoeg niet gevoeld
In de namiddag zijn we naar hotel Antigua gegaan om te gaan zwemmen en te zonnen aan het zwembad, want we wilden onze witte buiken ook eens wat zon gunnen! Het was echt wel genieten van het zonnetje in een ligstoel aan het zwembad van een viersterrenhotel!
s Avonds kwam Magaly, één van de huisvrouwen, plotseling met het geld van de winkel naar de keuken en ze verstopte het onder de tafel. Nadien was ze achterdochtig aan het kijken naar een grote auto die voor de winkel stond. Toen ik vroeg wat er was, vertelde ze dat er net jongens in de winkel waren geweest die om geld hadden gevraagd. Ze had gezegd dat er geen geld was en is daarna het geld wat verder in huis komen verstoppen. Gelukkig zijn de jongens na even te wachten in hun auto toch vertrokken! Ik vond het wel verwonderlijk dat Magaly er zo rustig onder bleef!
Dinsdag, 19 januari
Het belangrijkste nieuws van vandaag was toch wel dat mijn juf Lourdes er terug was! Haar zoontje had een stuk fruit van een straatkraampje gegeten en blijkbaar vonden zijn maag en darmen dat niet oké.
Ik had voor het eerst huiswerk van de Spaanse les, waarvoor ik naar het internetcafé moest. Ik moest info op zoeken over de Mayas en daar een stukje over schrijven met verleden tijden, jeeeeeeej, echt tof.
In de namiddag hebben we ons nogmaals getrakteerd op een vleesje en frietjes in de McDonalds. Als je weet dat de Guatemalteek vet kookt en dat we elke week naar de McDonalds gaan, dan kan je je al inbeelden hoe we naar huis zullen komen met extra vetjes en rolletjes!
Woensdag, 20 januari
Deze namiddag zijn we samen met een bende Nederlanders naar San Mateo gereden. In San Mateo heeft Los Niños een ander project lopen; namelijk huiswerkbegeleiding en naschoolse opvang. Aangezien ook daar volgende week de school opnieuw begint, was het de bedoeling om schoolgerief uit te delen aan de kinderen. Daarvoor hebben we eerst de klasjes bezocht waar de kinderen en kindjes allemaal een zinnetje hadden voorbereid om op te zeggen in koor als we binnenkwamen. Als je weet dat ik al met tuiten huil als ik nog maar naar Thuis zit te kijken, dan kan je vast wel geloven dat daar de eerste traantjes al waren. Net toen deze eerste stroom was opgedroogd, kregen we een tekening van de allerkleinste, schattige, lieve, mooie kindjes én eentje zei tegen iedereen dat hij God dankbaar was voor ons bezoek en voor de hulp van alle vrijwilligers en ja hoor, daar was dan de tweede stroom die ik nog net op tijd kon verbergen door in een klaslokaal mijn zonnebril op te zetten!
Nadien zijn we met alle kinderen naar het ander deel van de school (waar de grootste kinderen zitten) gewandeld en daar zaten alle mamas met hun babys te wachten. Toen we daar binnenkwamen, ontstond er een mega applaus en ja hoor, bibi hier moest alweer een paar keer slikken, terwijl we eigenlijk als vrijwilliger nog haast niets gedaan hebben!
Aangezien de dochter van de directrice voor een tijdje uit het project moest stappen om te gaan studeren, zong elke graad een liedje, deed een dansje of zei gewoon iets heel liefs. Het meisje kon zelf amper haar tranen bedwingen en ik kan er niet tegen om iemand anders te zien wenen je raadt het al!
Op het moment dat we van al die schattige kindjes bloemen kregen als bedanking, kwam er niet een stroom van tranen, maar eerder een overstroming van tranen! Vanaf dat moment heb ik beslist om me meer bezig te houden met de kindjes en me minder te concentreren op de Spaanse woorden en dat ging me al een heel stuk beter af!
s Avonds heb ik hard geleerd voor school, want als ik de test van de dag erna goed zou doen, dan zouden we wat sneller vooruit gaan!
Donderdag, 21 januari
Deze namiddag zijn we gaan zwemmen met de twee gastzusjes van onze familie en Carlos. Carlos had ons vorige week ook al gevraagd om te gaan zwemmen, maar dat vonden we toen geen goed idee, aangezien hij een gladde, op zoek zijnde Guatemalteek is. Het is ook voor hem dat ik en Eefje een denkbeeldig vriendje hebben bedacht, zodat hij zeker weet dat we niet geïnteresseerd zijn, hihi.
Met de twee gastzusjes voelden we ons natuurlijk meer op ons gemak en hoewel het lang stappen was naar het zwembad en het water in het begin ijskoud was, was het superleuk!!! We hebben met de bal gespeeld, ik ben veranderd in een krokodil, we hebben Nicky en Leen natgespetterd en ik heb Sofía de beenbeweging van schoolslag aangeleerd: rana, tijera, lápiz kikker, schaar, potlood.
Omdat de terugweg voor de meisjes nog langer leek dan de heenweg hebben we, terug aangekomen in Antigua, een ijsje getrakteerd en er zelf natuurlijk ook eentje gesmuld, heerlijk!
Vrijdag, 22 januari
Vandaag was het jammer genoeg mijn allerlaatste dag les met juf Lourdes, snif! Vanaf volgende week maandag krijg ik een andere leerkracht, omdat ik vanaf dan maar drie uur naar school ga in de namiddag. Lourdes kon om verschillende redenen (geld, zoontje, ) mij niet voor maar drie uur per dag lesgeven. Ojalá (betekent ik hoop en is tevens één van mijn lievelingswoorden hier;-)) dat de volgende leerkracht even leuk wordt als Lourdes en dat hij of zij ook met mijn mopjes kan lachen of ook een fobie heeft van al de insecten die tijdens de les voorbij vliegen! Gelukkig hebben we e-mailadressen uitgedeeld, dan kan ik ze steeds op de hoogte houden van de vorderingen van mijn Spaans of eens een mopje maken over één of ander Spaans woord, dat in het Nederlands op iets helemaal anders lijkt!
s Middags moesten we eten als gekken, want onze huisvrouw was er niet dus onze mama moest koken en ze had zich een beetje vergist in tijd. Om 13.15u hadden we alweer afgesproken aan de Spaanse school om samen naar onze stageschool in Alotenango te vertrekken. Aangezien maandag de school daar begint, was er deze namiddag een vergadering voorzien voor alle vrijwilligers en leerkrachten om nog eens alles te horen over de school, de werking, de donaties, Nadien kregen we ook een voorbeeldlesje voor kinderen van het eerste leerjaar, hier zijn dit kinderen van 7 jaar. Wij moesten ons inleven en het was werkelijk een plezier om nog eens een kind te mogen zijn! Ik was wel erg verschoten dat het lesgeven bijna gelijk was aan het lesgeven in België. Er is enorm veel didactisch materiaal hier in de school, helemaal het tegenovergestelde van de school gisteren in San Mateo en eigenlijk helemaal iets anders dan ik mezelf had voorgesteld.
Ik heb ook te horen gekregen dat ik bij juf Mayra kom te staan in Segundo B. Dit is een klas voor kinderen van 8 tot 12 jaar! Het leeftijdsverschil is zo groot, omdat er in de B-klassen kinderen zitten die pas later zijn begonnen met school door omstandigheden. In de A-klassen zitten de leerlingen wel op leeftijd. Het wordt dus een hele opgave voor mij om een goed niveau te zoeken dat voor de achtjarigen, maar ook voor de twaalfjarigen leuk en aangenaam is!
s Avonds hebben we een rustig Ally McBeal avondje gehouden want het was een vermoeiende dag met veel, heel veel Spaans en dus concentratie.
Zaterdag, 23 januari
Deze ochtend zijn we naar de Pacas geweest, dit is een grote markt waar er tweedehandskledij en tweedehandschoenen verkocht worden. Ik ben op zoek gegaan naar schoenen voor onder mijn baljurk voor het Venetiaanse bal, aangezien de grootste schoenmaat hier in een gewone schoenwinkel 39 is, net te klein voor mijn poezelige voetjes Na lang zoeken had ik dan eindelijk de perfecte schoen gevonden; perfecte kleur, diamantjes, juiste maat, Was de rechterschoen nérgens te vinden. De meneer van het marktkraam heeft alles onderzocht, zelfs in de zakken die nog ingepakt stonden, maar het heeft niet mogen zijn. Voorlopig ga ik nog op blote voeten naar het bal, jeej;-)
Voor de rest heb ik wat voor school gewerkt, jawel voor de KDG, want hoewel de eerste weken hier leken op een prachtige vakantie, toch moet dit ook gebeuren!
Nicky heeft me ook het deel van de imperatief dat ik nog niet geleerd had, uitgelegd en ik heb mijn boekje van intermedio C zelf afgewerkt, zodat ik maandag met de nieuwe leerkracht hopelijk aan de subjunctief kan beginnen! Morgen wordt het dus nog hard studeren, zodat die leerkracht in geen geval terug van die andere zaken wil herhalen met mij, hihi.
Morgen gaan we waarschijnlijk op stap met de Amerikaanse meisjes van vorige week. Hopelijk verblijven ze in een hotel met zwembad, dan kunnen we lekker daar gaan zwemmen!
Bekijk ook zeker de fotos; ze zijn de moeite waard!
Ziezo, het is alweer eventjes geleden, maar met dit berichtje breng ik jullie snel weer op de hoogte!!!
Zondag, 10 januari
Op zondag is het de wekelijkse rustdag van de familie. We zijn gaan ontbijten bij Doña Louisa; heerlijke Franse toast met siroop en vers geperste fruitsap! s Middags hebben we een aantal van de computerprogrammas voor school bekeken, maar er zaten niet veel leuke en interessante tussen, jammer genoeg
s Avonds zijn we in een Belgisch Frans restaurant gaan eten, eindelijk nog eens een mega steak met frietjes en drank voor amper 11 euro! De bediening liet wel een beetje op zich wachten, dus zijn we meteen erna gaan slapen. We gaan hier meestal slapen rond half negen of negen uur. Het zal de lucht en de hoogte wel zijn die hier ons uitput!
Maandag, 11 januari
Vandaag is het de eerste dag van onze tweede week Spaanse les. Ik zie het nog volledig zitten, want je voelt zelf heel erg je vooruitgang. In de namiddag hebben we eerst een korte siësta gehouden om nog te bekomen van zaterdag avond. Als ik het zo vertel lijken we wel oudjes van 80 jaar. Daarna zijn we naar de McDonalds geweest om nog eens een overheerlijke Guatemalteekse koffie te drinken (en alweer frietjes te eten:-p).
Dinsdag, 12 januari
In de namiddag zijn we in het skycafé ons huiswerk gaan maken voor de Spaanse les. Ik heb werkelijk nog nooit zo een grote en lekkere bananenmilkshake gedronken en dat met het prachtige uitzicht over Antigua; het was werkelijk genieten!
s Avonds zijn we naar de nieuwjaarsdrink op de Nederlandse ambassade in Guatemala city geweest. Op een gegeven moment moest onze chauffeur zijn pas laten scannen alvorens we binnenmochten in een park vol megagrote villas. Het was eigenlijk choquerend om te zien, dat het verschil tussen arm en rijk hier zo groot is. Het was een receptie vol met Nederlanders, met uitzondering van enkele buitenlanders, zoals wij;-). Het eten was hier wel geweldig lekker; bitterballen (die ze helemaal hadden laten overvliegen vanuit Nederland!), bruscettas met mozzarellakaas, Hollandse kaas, zalmstokjes, mini satés, Jammer genoeg zijn de fotos van deze uitstap grotendeels mislukt, aangezien ik de flits had afgezet om wat minder op te vallen. Ik wist niet of de ambassadeur het wel leuk zou vinden als hij wist dat er fotos van zijn huis gemaakt werden.
Woensdag, 13 januari
In de namiddag zijn we met Carlos naar Cerro de la cruz geweest. Dit is een groot kruis dat op één van de heuvels rond Antigua staat. Het is een bekend uitzichtpunt, waar je veel fotos van terugvindt op het net. Het was prachtig weer en het uitzicht op de stad was echt de moeite waard Ik heb geprobeerd om dit weer te geven op de fotos, maar een foto is nooit hetzelfde als het beeld in werkelijkheid. Iets hoger op de heuvel stond een standbeeld van de patroonheilige van Antigua (als ik dit goed onthouden heb). De patroonheilige heet Santiago, dit is de man op het paard.
Donderdag, 14 januari
In de voormiddag heb ik het boekje intermedio B afgewerkt. Dit niveau moet je halen om te mogen starten in het schooltje in Alotenango! Volgende week volg ik wel nog een week Spaanse les, aangezien de school dan toch nog niet begonnen is en omdat het echt leuk is om zo privéles te krijgen. Mijn doel is om zo veel mogelijk boekjes af te werken!
In de namiddag hebben we nog wat voor school gewerkt op onze laptops. Ik moest ook alles leren wat ik op twee weken gezien had voor Spaans voor een grote test, spannend!
Vrijdag, 15 januari
Het was een mondelinge test en ik ben vrij trots op mezelf want mijn juf Lourdes zei dat ik het goed gedaan had.
In de namiddag zijn we samen met Carlos op uitstap geweest. Eefje, het nieuwe meisje uit Nederland is ook meegeweest en het was heel leuk met zn vijven.
We zijn naar een notenplantage geweest en na een uitleg over de werking, een foto shoot op de mooiste en gezelligste wc ooit, mochten we proeven van de gezouten noten en de chocolaatjes met noten in. We hebben ook een gezichtsbehandeling gekregen met speciale notenolie en notencrème; dit was echt genieten. De vrouw had wel een beetje te hard gewreven op het stukje verbrande rug van mij, waardoor ik plots binnen de 5 minuten helemaal begon te vervellen. Gelukkig was er de redding van de oude man met de gouden tanden die maar al te graag mijn rug opnieuw wou insmeren met de notenolie, echt super sympathiek en mijn rug was op slag genezen!
Na de terugreis op een overvolle bus hebben we nog een beetje rondgewandeld in Antigua op zoek naar een masker voor het Venetiaanse bal. De maskers die ons voorgesteld waren, vonden we echter niet zo mooi in vergelijking met de prijs Zo een maskertje was zelfs duurder dan het kleed dat ik voor het feest gekocht heb.
Vandaag hebben Nicky en ik ook onze was binnengedaan bij de wasserij hier om de hoek, s avonds mochten we onze kledij terug gaan halen en tot hier dan de goede service Thuisgekomen ontdekte ik een roze rok met grijze bloemetjes die ik mij herinnerde als een witte rok met grijze bloemetjes, dan nog een groene short die nu voorzien is van een roos laagje en een onderbroek bedekt met roze vlekken die er voorheen nog niet waren!
s Avonds gingen we normaal uit met de Amerikaanse meisjes, omdat het hun laatste avond hier was, maar tegen dat we moesten vertrekken, lagen we alle drie al uitgeput op ons bed en hebben we maar besloten om volgende zondag afscheid van de meisjes te nemen, want dan komen ze voor één dag terug naar Antigua.
Zaterdag, 16 januari
Deze ochtend ontdekte ook Nicky een aantal roze kledingstukken en ik zag ook dat er één van mijn meest begeerde shorten niet terug bij was, dus hebben we terug een bezoekje gebracht aan de wasserij om ons beklag te doen. De vrouw zei dat ze onze kleren opnieuw ging wassen en mijn short lag gelukkig al te wachten op mij! Toen we teruggingen om ze op te halen, was de wasserij al gesloten, dus ik ben eens benieuwd
Begin deze week hadden we een reisbureau gevonden om te gaan paardrijden in de natuur. Nicky en ik zijn vandaag terug naar dat reisbureautje gegaan omdat we vandaag graag wilden paardrijden, maar geloof het of niet het reisbureau was nergens meer te vinden! We hebben zelfs de openingsuren gevraagd bij de winkel die ernaast lag, maar die wisten zelfs niet dat het reisbureautje bestond!
Gelukkig heeft onze gastpapa zo zijn connecties en hij heeft ons meteen Finca Filadelfia aangeraden, daar gaan we morgen heen. Ik ben eens benieuwd!
Voor de rest hebben we nog enkele winkeltjes gedaan op zoek naar balschoenen voor het Venetiaanse bal. Ik zal echter op mijn blote voeten moeten gaan, want maat 39 is hier de grootste maat die je kan vinden. Toen ik een 40 vroeg aan de vrouw van de winkel bekeek ze me met grote ogen omdat ik zon grote voeten heb. Best wel komisch om te zien!
Junior, een jongen die twee huizen verder woont dan ons, had aan Silvia (onze mama) gevraagd of hij niet eens mocht uitgaan met ons. Hij had zelfs beloofd dat hij ons zou komen ophalen en terug zou afzetten thuis als we naar huis wilden. Hij ging later die dag terugkomen voor ons antwoord, maar ik denk dat hij uit schrik niet is durven terugkeren. Best wel jammer, want het is interessant om ook eens Spaanssprekende mensen te leren kennen om te oefenen! Ik denk wel dat hij nog eens terug zal komen aangezien het vandaag ook al zijn tweede poging was, arme jongen toch:-p
Vandaag hebben we voor het eerst ook Tamales gegeten. Ik zou niet weten hoe ik het best kan uitleggen wat dit is, maar het is een gewoonte in Guatemala om dit op zaterdag of zondagochtend te eten en het neemt een hele dag in beslag om het klaar te maken. Het was speciaal;-)
Zondag, 17 januari
Deze ochtend zijn we gaan ontbijten in het skycafe en ik heb Belgische wafels gegeten! Met blueberries en lekker vanille-ijs.
Nadien zijn we met de Tuktuk naar San Felipe gereden naar de Finca Filadelfia om te gaan paardrijden. Je kan niet geloven hoeveel zin ik hierin had! Eigenlijk was het niet echt paardrijden, maar eerder muildier rijden. Mijn muildier heette Hilary, naar Hilary Clinton en was best nog wel een leuk dier! Eerst mochten we alleen maar stappen, maar nadien toch ook een draf, jeeej:-d
Nadien zijn we een slaatje gaan eten in de Italiaan en dat is me jammer genoeg niet zo bevallen. Dat was dus mijn laatste slaatje hier in Guatemala!
Deze avond gaan we waarschijnlijk naar Dominos pizza bellen om gezellig pizza te eten in ons bed met de dvd box van Ally McBeal
Hier nog eens een berichtje van het Guatemala-front. Het is hier nog steeds geweldig, het weer wordt steeds warmer, de familie wordt steeds leuker en ons Spaans wordt steeds beter!
Sinds het laatste berichtje hebben we enorm veel gedaan, geleerd, gezien,
à donderdag:
Als je de twee reuzebeten die me terroriseren even vergeet, dan kan ik wel zeggen dat de Spaanse les zijn gewone gangetje is gegaan; veel spreken, veel grammatica, maar ook leuke spelletjes in het Spaans. In twee van de drie spelletjes heb ik mijn juf Lourdes toch kunnen verslaan, dus dat verdient een pluim, niet waar?
In de namiddag hebben we voor het eerst een uitstap gemaakt die de school organiseert en aangezien we momenteel de enige studenten zijn, mochten we kiezen naar waar toe. We zijn voor het eerst met het openbaar vervoer, jawel dit zijn die coole bussen, naar San Juan gereden. San Juan is een klein dorpje waar je meer typische zaken van Guatemala terugvindt. We hebben daar een groot museum bezocht, dat vroeger door San Francisco Marroquin was gebouwd om de mayas onderwijs te bieden. Jammer genoeg hadden de nonnetjes, die er momenteel nog wonen, geen tijd om ons een rondleiding te geven, dus heeft Carlos, de directeur van de school waarmee we uitstappen kunnen maken, zoveel mogelijk verteld.
Nadien hebben we nog een beetje rondgewandeld om een beter beeld te krijgen van de dorpjes in Guatemala en zoals jullie ook wel kunnen zien op de fotos, was dit verschil enorm!
à vrijdag:
Tijdens de Spaanse les zijn we eindelijk met een nieuw bundeltje begonnen, namelijk intermedio B Af en toe is het een beetje gokken tussen welke verleden tijd je juist moet gebruiken, maar na enige oefening lukte me het toch al aardig.
In de namiddag zijn we nog eens op uitstap geweest met Carlos, maar dit keer zijn we naar een museum in Antigua geweest. In het museum: el traje tipico de Guatemala (de typische kledij in Guatemala) was er alle mogelijke kledij van de mayas te zien. Ik vond het zeer interessant om weten dat elk mayadorpje zijn eigen kenmerkende kledij heeft. Als je hier over straat loopt, kan je aan de kledij dus zijn van welk dorpje zij komen. Stel je eens voor in België dat iedereen van Wilrijk dezelfde kenmerkende kledij heeft, dat iedereen van Kontich dezelfde kenmerkende kledij heeft, Raar, niet?
Omdat we nog niet meteen naar huis wilden hier na heeft Carlos ons nog meegenomen naar een grote ruïne hier in de buurt aan de San Francisco kerk. Het was prachtig om zien, leuk om door te kruipen en het zicht dat je vanuit de ruïne had op de 3 verschillende vulkanen, die je vanuit Antigua kan zien, was adembenemend mooi doordat de zon al stilletjes weg aan het gaan was.
s Avonds hebben we met de twee meisjes van de familie verschillende spelletjes gespeeld. We zijn onder andere veranderd in heksen en als je dan het licht uit doet om elkaar de stuipen op het lijf te jagen is dit lachen, gieren, brullen geblazen. We hebben ook verstoppertje gespeeld en we moesten al de fietsen hier eens uittesten, dus hebben we een beetje in het huis rondgefietst.
à zaterdag:
Aangezien we 6 februari naar een Venetiaans bal gaan in de ruïne van Santa Clara zijn we deze ochtend naar Las Pacas geweest. Las Pacas ligt naast de markt en is eigenlijk een grote markt met tweedehands kledij. Nicky, Leen en ik zijn tussen de rekken en tussen de hopen kledij en schoenen op zoek gegaan naar een avondkleed voor het Venetiaans bal. We hebben al vrij snel een kleed gevonden, alle drie eentje voor 9 euro dus dat valt best goed mee hé! Als je eens wil kijken naar de locatie van het bal, dan moet je zeker deze site eens bekijken: http://antiguavenetianball.com/
In de namiddag waren we uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van het neefje van Carlos, zodat we ook eens konden zien hoe verjaardagen met Pinatas hier in Guatemala gevierd worden. Het was eigenlijk heel amusant, want niet alleen de kinderen duiken naar de snoepjes en niet alleen de kinderen mogen eens meppen op de piñata, maar de mamas, papas, tantes, nonkels, bompas, doen allemaal mee. Het feestje was in de tuin van onze taalschool en het was heel mooi versierd met ballonnen, lichtjes,
In de namiddag zijn we ook naar de McCafé geweest, een deeltje van de McDonalds dat alleen taart en soorten koffie verkoopt. Ik was enorm blij met mijn lekkere frappuchino en hij was zelfs even lekker als die van de bekende Starbucks coffee!
s Avonds zijn we voor de eerste keer eens langer opgebleven dan 21u, het zal nog wel een gevolg zijn van de jet-lag waar we nog last van hadden deze week. Carlos wou graag eens met ons uitgaan en we zijn met zn vieren iets gezellig gaan drinken in La Sala. Een supergezellig café met live muziek en lekkere coctails. Toen we thuiskwamen stonden we echter voor een verrassing, want de deur van ons huis wou niet opengaan! Daar stonden we dan te schudden, trekken, duwen aan die deur Gelukkig werd onze gastpapa al snel wakker van ons lawaai en is hij in zijn pyjama ons komen redden!
Sinds gisteren zijn er nog andere gasten in onze familie aangekomen. Vijf meisjes uit Noord-Amerika die echt heel grappig zijn als ze iets proberen zeggen in het Spaans. Het zijn ook deze meisjes die ervoor gezorgd hadden dat we niet binnen konden in ons huis. Zij hadden namelijk het extra slot ook toe gedaan Morgen komt er normaal gezien nog een meisje uit Nederland dus ons huis geraakt stilaan wel hééééééééél vol! In het totaal zullen we dan met 9 gasten zijn en 5 familieleden. Hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Dit was het zon beetje voor deze week Er staan ook nieuwe fotos op de site, dus je moet zeker eens kijken!
Ohja, bedankt voor jullie reacties, altijd heel leuk om te lezen!!
Eindelijk een beetje meer tijd en een normaal toetsenbord om eens een normaal berichtje te kunnen posten! We hebben niet zo ver van onze gastfamilie een luxueus internetcafé gevonden waar het heel erg rustig is en bovendien niet duur.
Vanmorgen hadden we onze eerste Spaanse privélessen. Mijn juf heet Lourdes en is echt heel sympathiek en geduldig. De lessen verliepen wel vrij vlot en ik ben echt blij dat ik toch al enige voorkennis heb opgedaan in België. Vanavond begin ik zelfs al aan de eerste huistaken die ik gekregen heb; ik ben benieuwd naar de vorderingen van mijn Spaans!
De ontmoeting met Ana-Maria was heel aangenaam, alweer een sympathieke persoon waar we op kunnen rekenen. Ze heeft ons een beetje de stad rondgeleid en de belangrijkste plaatsen die wij wilden weten, getoond. Antigua is echt prachtig door de verschillende kleuren, de prachtige omliggende bergen en vulkanen,... We hebben het grootste deel zelfs al doorgewandeld, want het is echt niet zo'n grote stad.
Gisteren was het zondag dus moesten we ook voor ons eigen eten zorgen; gelukkig zijn er hier in de buurt veel restaurantjes en winkeltjes. 'S middags hebben we gesmuld van een gigantische schotel met hopen eten op! Echt superlekker die Guatemalteekse kost. 'S avonds zijn we nog pizza gaan eten...vermageren zit er hier dus zeker niet in!
Straks gaan we nog een nieuwe gsm-kaart kopen, want met mijn eigen gsm is het echt schandalig duur om smsje naar België te sturen. Als je naar mij eens een berichtje wil sturen, blijft het wel dezelfde nummer, want dat is natuurlijk het goedkoopst voor jullie!
Als je nog vragen hebt of me eens wil horen dan laat je het maar weten en ik probeer jullie zoveel mogelijk te antwoorden en op de hoogte te houden. Meer foto's zijn ook in de maak!
Hier is het dan, het eerste echte bericht vanuit guatemala! Na een lange vliegreis zijn we veilig en wel aangekomen bij een superlieve gastfamilie! Ik heb een eigen kamer met dubbel bed en zelfs een eigen badkamer daaraan, beter had ik het dus niet kunnen treffen! Vandaag is het zondag en zijn we lekker gaan ontbijten hier in de buurt. Ik heb ook al foto's genomen van de prachtige eerste indrukken van de stad. Vanmiddag komt Ana Maria op bezoek van los niños voor verdere afspraken, ik ben eens benieuwd! Voor de rest hebben we nog niet erg veel gedaan, maar ik hou jullie zeker nog op de hoogte voor meer! Groetjes en dikke zoenen
Gisteren en vandaag nog goed Nieuwjaar gevierd en morgen is het dan eindelijk zo ver! Om 7.55u stijgt de vlieger op naar Madrid en van daaruit vliegen we rechtstreeks naar Guatemala city. Daar komen we na ongeveer 14 lange uren vliegen aan om 16.35u (In Guatemala is het 8 uur vroeger). Mijn valiezen zijn zo goed als helemaal ingepakt, straks nog even op de weegschaal om te checken en dubbelchecken;-) Het komt nu allemaal wel héél erg dichtbij als je dat hier allemaal ziet klaarstaan en de zenuwen zijn dus ook volop aanwezig hier! Ik kijk er erg naar uit, maar ik kan nu al zeggen dat ik het hier wel erg ga missen! Ik hou jullie op de hoogte via deze blog, foto's, mail, facebook, skype,... Tot de volgende en je mag altijd iets terugposten, vragen,...! Elien
Aangezien de vertrekdatum steeds dichter en dichter bijkomt, heb ik eens werk gemaakt van een blog, zodat jullie op de hoogte kunnen blijven van mijn verblijf in Guatemala! Even ter informatie: Op twee januari vertrek ik samen met nog twee meisjes van de lerarenopleiding aan de KDG naar Antigua in Guatemala. Het is de bedoeling dat we daar eerst ons Spaans zo goed en zo snel mogelijk onder de knie hebben, zodat we mee kunnen werken in het project van Los Niños. Wat houdt dat project nu in? Wel, de eerste weken gaan we andere leerkrachten begeleiden in hun klas; waar we vooral gaan meehelpen aan een ICT-programma en nieuwe werkvormen voor wiskunde gaan aanbrengen. Nadien krijgen we hopelijk een eigen klas toegewezen om les aan te geven. Als jullie meer willen weten over het verblijf, de omgeving, de gastfamilie, de school, mijn Spaans, de mensen,... of me een berichtje willen achterlaten, omdat drie maanden te lang voor je is, dan kunnen jullie dus steeds terecht op dit adres! Foto's zou ik er ook graag opzetten, maar hoe dat juist moet, dat moet ik nog eens uitpluizen;-)
