En hier is dan week 3!

Maandag, 18 januari

Vandaag heb ik les gekregen van Alma, de directrice van onze taalschool, want het zoontje van mijn juf Lourdes was ziek. Het was wel eventjes aanpassen met een nieuwe juf, want ze was wat strenger en een beetje meer veeleisend, wat verre van slecht is natuurlijk!

Vlak voor de pauze keek mijn juf ineens heel bang en zei “Hay un temblor!”. Op die moment had ik zelf nog niets gevoeld van de aardbeving, maar nog geen 2 seconden laten voelde ik de grond onder mijn voeten heel erg shaken. Mijn juf zei dat we snel vanonder het afdak weg moesten, omdat de aardbeving al langer dan 2 seconden duurde en dan kan het wel eens gevaarlijk worden. Mijn juf belde direct naar haar kinderjuf om te weten of het wel goed ging met haar dochtertje en of ze al buitenshuis waren. Het was mijn eerste voelbare aardbeving ooit en dan nog wel eentje van zes graden op de schaal van Richter! Naar het schijnt was er rond half twee nog een aardbeving van 4,9 op de schaal van Richter, maar die heb ik vreemd genoeg niet gevoeld…

In de namiddag zijn we naar hotel Antigua gegaan om te gaan zwemmen en te zonnen aan het zwembad, want we wilden onze witte buiken ook eens wat zon gunnen! Het was echt wel genieten van het zonnetje in een ligstoel aan het zwembad van een viersterrenhotel!

’s Avonds kwam Magaly, één van de huisvrouwen, plotseling met het geld van de winkel naar de keuken en ze verstopte het onder de tafel. Nadien was ze achterdochtig aan het kijken naar een grote auto die voor de winkel stond. Toen ik vroeg wat er was, vertelde ze dat er net jongens in de winkel waren geweest die om geld hadden gevraagd. Ze had gezegd dat er geen geld was en is daarna het geld wat verder in huis komen verstoppen. Gelukkig zijn de jongens na even te wachten in hun auto toch vertrokken! Ik vond het wel verwonderlijk dat Magaly er zo rustig onder bleef!

Dinsdag, 19 januari

Het belangrijkste nieuws van vandaag was toch wel dat mijn juf Lourdes er terug was! Haar zoontje had een stuk fruit van een straatkraampje gegeten en blijkbaar vonden zijn maag en darmen dat niet oké.

Ik had voor het eerst huiswerk van de Spaanse les, waarvoor ik naar het internetcafé moest. Ik moest info op zoeken over de Maya’s en daar een stukje over schrijven met verleden tijden, jeeeeeeej, echt tof.

In de namiddag hebben we ons nogmaals getrakteerd op een vleesje en frietjes in de McDonalds. Als je weet dat de Guatemalteek vet kookt en dat we elke week naar de McDonalds gaan, dan kan je je al inbeelden hoe we naar huis zullen komen met extra vetjes en rolletjes!

Woensdag, 20 januari

Deze namiddag zijn we samen met een bende Nederlanders naar San Mateo gereden. In San Mateo heeft Los Niños een ander project lopen; namelijk huiswerkbegeleiding en naschoolse opvang. Aangezien ook daar volgende week de school opnieuw begint, was het de bedoeling om schoolgerief uit te delen aan de kinderen. Daarvoor hebben we eerst de klasjes bezocht waar de kinderen en kindjes allemaal een zinnetje hadden voorbereid om op te zeggen in koor als we binnenkwamen. Als je weet dat ik al met tuiten huil als ik nog maar naar “Thuis” zit te kijken, dan kan je vast wel geloven dat daar de eerste traantjes al waren. Net toen deze eerste stroom was opgedroogd, kregen we een tekening van de allerkleinste, schattige, lieve, mooie kindjes én eentje zei tegen iedereen dat hij God dankbaar was voor ons bezoek en voor de hulp van alle vrijwilligers en ja hoor, daar was dan de tweede stroom…die ik nog net op tijd kon verbergen door in een klaslokaal mijn zonnebril op te zetten!

Nadien zijn we met alle kinderen naar het ander deel van de school (waar de grootste kinderen zitten) gewandeld en daar zaten alle mama’s met hun baby’s te wachten. Toen we daar binnenkwamen, ontstond er een mega applaus en ja hoor, bibi hier moest alweer een paar keer slikken, terwijl we eigenlijk als vrijwilliger nog haast niets gedaan hebben!

Aangezien de dochter van de directrice voor een tijdje uit het project moest stappen om te gaan studeren, zong elke graad een liedje, deed een dansje of zei gewoon iets heel liefs. Het meisje kon zelf amper haar tranen bedwingen en ik kan er niet tegen om iemand anders te zien wenen…je raadt het al!

Op het moment dat we van al die schattige kindjes bloemen kregen als bedanking, kwam er niet een stroom van tranen, maar eerder een overstroming van tranen! Vanaf dat moment heb ik beslist om me meer bezig te houden met de kindjes en me minder te concentreren op de Spaanse woorden en dat ging me al een heel stuk beter af!

’s Avonds heb ik hard geleerd voor school, want als ik de test van de dag erna goed zou doen, dan zouden we wat sneller vooruit gaan!

Donderdag, 21 januari

Deze namiddag zijn we gaan zwemmen met de twee gastzusjes van onze familie en Carlos. Carlos had ons vorige week ook al gevraagd om te gaan zwemmen, maar dat vonden we toen geen goed idee, aangezien hij een gladde, op zoek zijnde Guatemalteek is. Het is ook voor hem dat ik en Eefje een denkbeeldig vriendje hebben bedacht, zodat hij zeker weet dat we niet geïnteresseerd zijn, hihi.

Met de twee gastzusjes voelden we ons natuurlijk meer op ons gemak en hoewel het lang stappen was naar het zwembad en het water in het begin ijskoud was, was het superleuk!!! We hebben met de bal gespeeld, ik ben veranderd in een krokodil, we hebben Nicky en Leen natgespetterd en ik heb Sofía de beenbeweging van schoolslag aangeleerd: “rana, tijera, lápiz” …”kikker, schaar, potlood”.

Omdat de terugweg voor de meisjes nog langer leek dan de heenweg hebben we, terug aangekomen in Antigua, een ijsje getrakteerd en er zelf natuurlijk ook eentje gesmuld, heerlijk!

Vrijdag, 22 januari

Vandaag was het jammer genoeg mijn allerlaatste dag les met juf Lourdes, snif! Vanaf volgende week maandag krijg ik een andere leerkracht, omdat ik vanaf dan maar drie uur naar school ga in de namiddag. Lourdes kon om verschillende redenen (geld, zoontje,…) mij niet voor maar drie uur per dag lesgeven. Ojalá (betekent “ik hoop” en is tevens één van mijn lievelingswoorden hier;-)) dat de volgende leerkracht even leuk wordt als Lourdes en dat hij of zij ook met mijn mopjes kan lachen of ook een fobie heeft van al de insecten die tijdens de les voorbij vliegen! Gelukkig hebben we e-mailadressen uitgedeeld, dan kan ik ze steeds op de hoogte houden van de vorderingen van mijn Spaans of eens een mopje maken over één of ander Spaans woord, dat in het Nederlands op iets helemaal anders lijkt!

’s Middags moesten we eten als gekken, want onze huisvrouw was er niet dus onze mama moest koken en ze had zich een beetje vergist in tijd. Om 13.15u hadden we alweer afgesproken aan de Spaanse school om samen naar onze stageschool in Alotenango te vertrekken. Aangezien maandag de school daar begint, was er deze namiddag een vergadering voorzien voor alle vrijwilligers en leerkrachten om nog eens alles te horen over de school, de werking, de donaties,… Nadien kregen we ook een voorbeeldlesje voor kinderen van het eerste leerjaar, hier zijn dit kinderen van 7 jaar. Wij moesten ons inleven en het was werkelijk een plezier om nog eens een kind te mogen zijn! Ik was wel erg verschoten dat het lesgeven bijna gelijk was aan het lesgeven in België. Er is enorm veel didactisch materiaal hier in de school, helemaal het tegenovergestelde van de school gisteren in San Mateo en eigenlijk helemaal iets anders dan ik mezelf had voorgesteld.

Ik heb ook te horen gekregen dat ik bij juf Mayra kom te staan in Segundo B. Dit is een klas voor kinderen van 8 tot 12 jaar! Het leeftijdsverschil is zo groot, omdat er in de B-klassen kinderen zitten die pas later zijn begonnen met school door omstandigheden. In de A-klassen zitten de leerlingen wel op leeftijd. Het wordt dus een hele opgave voor mij om een goed niveau te zoeken dat voor de achtjarigen, maar ook voor de twaalfjarigen leuk en aangenaam is!

’s Avonds hebben we een rustig Ally McBeal avondje gehouden want het was een vermoeiende dag met veel, heel veel Spaans en dus concentratie.

Zaterdag, 23 januari

Deze ochtend zijn we naar de Pacas geweest, dit is een grote markt waar er tweedehandskledij en tweedehandschoenen verkocht worden. Ik ben op zoek gegaan naar schoenen voor onder mijn baljurk voor het Venetiaanse bal, aangezien de grootste schoenmaat hier in een gewone schoenwinkel 39 is, net te klein voor mijn poezelige voetjes… Na lang zoeken had ik dan eindelijk de perfecte schoen gevonden; perfecte kleur, diamantjes, juiste maat,… Was de rechterschoen nérgens te vinden. De meneer van het marktkraam heeft alles onderzocht, zelfs in de zakken die nog ingepakt stonden, maar het heeft niet mogen zijn. Voorlopig ga ik nog op blote voeten naar het bal, jeej;-)

Voor de rest heb ik wat voor school gewerkt, jawel voor de KDG, want hoewel de eerste weken hier leken op een prachtige vakantie, toch moet dit ook gebeuren!

Nicky heeft me ook het deel van de imperatief dat ik nog niet geleerd had, uitgelegd en ik heb mijn boekje van intermedio C zelf afgewerkt, zodat ik maandag met de nieuwe leerkracht hopelijk aan de subjunctief kan beginnen! Morgen wordt het dus nog hard studeren, zodat die leerkracht in geen geval terug van die andere zaken wil herhalen met mij, hihi.

Morgen gaan we waarschijnlijk op stap met de Amerikaanse meisjes van vorige week. Hopelijk verblijven ze in een hotel met zwembad, dan kunnen we lekker daar gaan zwemmen!

Bekijk ook zeker de foto’s; ze zijn de moeite waard!

Groetjes, Elien

23-01-2010 om 21:24 geschreven door Elien