Inhoud blog
  • Ik aanvaard mijn lot.
  • Toch dissociatie
  • Realistische doelen
  • Kindermishandeling en seksueel misbruik
  • Een nieuwe start
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Zoeken in blog

    Foto
    Eiland in de zon
    Een Belg in de Filipijnen.
    Ik ben altijd blij met reacties van lezers!

    16-01-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ons huwelijk lijkt een mislukking, maar ik geef niet op.

    Charly is vanmorgen vertrokken voor een verblijf van twee dagen op hotel met haar collega’s. Ik voel mij eenzaam en mis haar. Maar waarom? Eigenlijk ben ik al begonnen met meer en meer mijn eigen leven te leiden. Onlangs was ik het moe om 20 keer per dag haar te vragen wat ze bedoelt met wat ze zegt. Dikwijls begint ze een zin, maar stopt na enkele woorden. Als ik dan afwacht komt ze wat later met het begin van een tweede zin. Daarna volgen losse woorden. Het is allemaal wartaal. Soms komt er helemaal niets meer. En weet ik echt niet waar ze het over heeft. Elke keer moet ik om uitleg vragen. Soms moet ik 4 of 5 vragen stellen eer ik weet wat ze eigenlijk wil zeggen. Maar vanaf de eerste keer dat ik niet meer reageerde voelde ik dat het afstand creëerde. De communicatie is ernstig verstoord. Maar waarom zegt ze niet gewoon wat ze bedoelt? Ik constateer dat ze zich blijkbaar nooit afvraagt of wat ze zegt wel duidelijke informatie bevat. Misschien kan ik dat eens met haar bespreken. Maar ik verwacht geen verandering. Gisteren heb ik een lang gesprek met haar gehad en dat heeft niets opgeleverd. Ze heeft echt een probleem met communicatie. Maar volgens haar ligt de oorzaak van onze misverstanden bij mij.

    Ik hoop binnenkort een gesprek te hebben met een psychologe. Als dat meevalt zal ik haar vragen om voor onbepaalde tijd door te gaan met gesprekken. Het belangrijkste onderwerp zal voor mij ons huwelijk zijn en alle problemen die we hebben. Ik hoop dat ik Charly zo ver kan krijgen dat ze zelf ook gesprekken zal beginnen met de psychologe. We hebben allebei voor onszelf gesprekken nodig, maar ook als koppel hebben we begeleiding nodig. Ik verwacht niet dat onze problemen vanzelf zullen verdwijnen. Integendeel, ik ervaar dat het alleen maar erger wordt. We groeien uit elkaar, de verliefdheid en passie zijn weg. Ik kan dit niet aanvaarden en ben niet van plan om de rest van mijn leven zo door te gaan. Ik heb zelf professionele ervaring in de geestelijke gezondheidszorg en verwacht veel van relatietherapie als het gebeurt met een goede therapeut.

    16-01-2020 om 08:50 geschreven door Andreas  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:dagboek, Filipijnen, religie, godsdienst, Christendom, psychologie, filosofie, liefde, huwelijk, relatietherapie
    >> Reageer (0)
    15-01-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.2 weken na onze trouw is het sprookje over.

    Wij zijn 23 november 2019 getrouwd uit liefde voor elkaar. We waren al twee jaar dolgelukkig dat we elkaar gevonden hadden. Op onze trouwdag beloofden we elkaar trouw te zijn tot de dood ons scheidt. Maar twee weken later lag ik ’s nachts wakker. Ik stond op om in de keuken iets te eten en te drinken. Ik voelde mij compleet wanhopig en ontplofte bijna van de frustratie. Het sprookje van onze liefde was over. Ik voelde mij niet meer verliefd. Ik besefte dat ons huwelijk een mislukking was. Na slechts twee weken. Hoe moet dit verder gaan?

    De twee jaren ervoor waren eigenlijk al emotioneel zwaar voor mij. Vanaf dat ik mij informeerde over trouwen met een buitenlandse vrouw kreeg ik slecht nieuws. Het zou erg moeilijk worden om in België te trouwen en te wonen. Maar ik heb steeds doorgezet. Het zijn twee turbulente jaren geweest. Uiteindelijk zijn we dan in de Filipijnen getrouwd en wonen we hier.

    Tijdens onze verlovingstijd zei Charly soms dat ik te veel nadacht. Ik antwoordde haar dan dat zij wat meer zou moeten nadenken en dat het ideale misschien middenin lag. Maar tenslotte ben ik gaan beseffen dat ze helemaal niet nadenkt. Ze lijkt uit puur emotie te bestaan zonder verstand. Maar ja, ik besef dat ik misschien een beetje het omgekeerde ben. Zeer rationeel. Dikwijls heb ik het gevoel dat ik haar de dingen moet uitleggen op het niveau van een mentaal gehandicapte. Maar de volgende keer moet ik weer helemaal herbeginnen vanaf nul, ze is alles vergeten. Twee keer stelde ze mij een vraag als: hoeveel is 2x9? Dat meent ze echt serieus. Ook al heeft ze een masterdiploma in de economie.

    We hebben voortdurend gigantische misverstanden die ontaarden in heftige discussies. Maar meestal voel ik mij echt niet schuldig. Acht maanden lang heb ik haar gezegd dat ik de rest van mijn leven bij haar in de Filipijnen zou wonen. Dikwijls heb ik haar gezegd dat ik dan mijn officieel adres bij haar zou hebben. Dat lijkt mij nogal evident. De exacte benaming daarvoor wist ik niet in het Engels, maar ze stelde mij nooit vragen. De weken na onze trouw heb ik voortdurend met haar gesproken over de problemen die ik had met mij hier te domiciliëren en de financiële gevolgen dat voor ons zou hebben. Maar toen het zover was begreep ze absoluut niet wat ik wou. We hadden een enorme discussie. Uiteindelijk verweet ze mij dan dat ik nooit gezegd had dat ik mij hier wou registreren. Zo noemen ze dat hier. Maar hoe kan ik de Filipijnse benamingen kennen?

    Ik heb haar onlangs gezegd dat we regelmatig tijd moeten nemen voor persoonlijke gesprekken met elkaar en moeten werken aan een betere communicatie. Ze is toen beginnen wenen en zei dat ze zich onder druk gezet voelde. Ze noemde mij zeer intelligent en mentaal snel en zei dat ze zelf niet zo is en haar verstand al lang niet meer gebruikt heeft. Ik heb daar veel begrip voor denk ik. Maar toen ze er aan toevoegde dat we nog geen 20 jaar getrouwd zijn en daarom nog geen ideaal huwelijk hebben voelde ik toch protest. Ik ben echt niet van plan om 20 jaar te wachten en zo door te gaan. Ik wil dat er nu actie komt. Ik ben momenteel van plan om zaterdag een lang gesprek met haar te hebben. Ik weet dat het moeilijk zal verlopen, maar ik wil echt mijn best doen om rustig en geduldig te blijven. Ik wil alles doen wat ik kan om van ons huwelijk een succes te maken, maar ik kan het niet alleen. Zij moet het ook willen en haar best proberen te doen. Alleen samen kunnen we iets moois van ons huwelijk maken.

    Ik ben heel dankbaar voor alle liefde die ik twee jaar lang van Charly gekregen heb. Dat was nieuw in mijn leven en het heeft mij veranderd. Ik wil ook evenveel liefde aan haar terug geven. Maar we bevinden ons nu wel in een zeer moeilijke fase. Ik heb een psychologe gevonden waarmee ik binnenkort gesprekken hoop te beginnen. Ik hoop van haar hulp en advies te krijgen. Maar ik zal ook proberen om Charly met haar te laten praten want ik ben er van overtuigd dat ze dat nodig heeft. Twee jaar lang heeft ze gezegd dat zij sterk is en ik zwak. Maar ik zie nu heel duidelijk dat ze helemaal niet sterk is.

     

    15-01-2020 om 08:09 geschreven door Andreas  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:dagboek, Filipijnen, religie, godsdienst, psychologie, filosofie, liefde, huwelijk
    >> Reageer (0)

    Archief per week
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs