Een  woord  dat  met  " al "  begint  is  niet  noodzakelijk  uit  het  Arabisch  overgenomen. Denk  maar  aan  allegro,  alfabet,  albast,  allergie  alkyl,  alikas  alibi  albino   enzovoort.  

Maar " al "  kan  duiden  op  de  Arabische  oorsprong.  Wie  ooit in  Spanje  (  maar  ook  hier  als  het  materiaal  in  meerdere  talen  weergegeven  wordt )  een  t-shirt  koopt  heeft  en  naar  het  etiket  kijkt  heeft  ongetwijfeld    "  100 %  ALGODON  "  gelezen.    

Wij  hebben   de  stofnaam  katoen  niet  uit  het  Spaans  of  Arabisch  overgenomen,  de  Spanjaarden  namen  het  wel  van  over  het  Arabisch  maar  wisten  niet  dat  algodón  in  feite  een  zelfstandig  naamwoord  was  voorafgegaan  door  zijn  Arabisch  lidwoord.  Zij  beschouwden  het  als  een  woord  en  gebruikten  het  samen  met  het  Spaanse  lidwoord.

Een  selectie  van  woorden  die  wij  overnamen  inclusief  het  Arabische  lidwoord.

abrikoos         >   sp  albicocque   >   ar  :  al  barqúqa

alambiek                                                    al  anbiq   distilleerkolf    (  eigenlijk  uit  middeleeuws  latijn  overgenomen  )

alcade  :                     alcade                       al  qâdi   burgemeester                    

alcazar                       alcazar                     al  qasr    kasteel

alfalfa                        alfalfa                      al  halfa   soort  gras

alhidade                     alidada                    al  adud   bovenarm  ( van  meettoestel  voor  hoeken )

alkoof                        alcoba                     al  qubba (  koepel  )    klein  (slaap)vertrek

Enkele  woorden  die  met  al  beginnen  zijn  ook  uit  het  Arabisch  overgekomen  maar  niet  via  Spaans  :

algebra,  albatros,  alchimie,  alcohol,  alkali,  azimut  (  hoekmeting  )    hebben  we  ook  uit  het  Arabisch,  maar  rechtstraaks  of  viz  een  andere  taal.    

Wordt  aangevuld  bij  een  andere  gelegenheid.

Lang  voor  Caesar  onze  streken  veroverden  hadden  de  Romeinen  al  vaste  voet  in  Spanje  en  voor  hen  waren  er  de  Carthagers.

Na  de  Romeinen  kregen  ze  de  Vandalen  over  de  vloer  :  (V)Andalusië  en  later  de  Visigoten.

Een  van  hun  koningen,  Witiza   regelde  in  702  toen  hij  de  troon  besteeg  zijn  opvolging.

Niet de  oudste  zoon,  maar  de  jongere  Akhila   zou  hem  opvolgen  als  koning.  Dat  pikten  de  Visigotische  edelen  niet  en  ze  kwamen  in  opstand.  Toen  Witiza  in  710  stierf   brak  er  even  later  een  burgeroorlog  uit.

Een  van  de  strijdende  partijen  zocht  hulp  in  Noord-Afrika  en  zo  maakten  de  Berbers  kennis  met  de  rijkdom  van  het  land.

In  plaats  van  terug  te  keren  na  de strijd  kwamen  ze  om  te  veroveren  en  te  plunderen.  

En  ze  beperkten  zich  niet  tot  het  Iberisch  schiereiland  ze  rukten  op  tot  Langres  en  Sens.  

  

Karel  Martel  kon   hen  in  732  stoppen  in  de  slag  bij   Poitiers.

Zij  overheersten  Zuid-Spanje  en  met  wisselend  succes  werd  er  geprobeerd  hen  te  verdrijven,

De  grens  tussen  de  katholieke  vorstendommen  in  het  Noorden  en  de  Moren  in  het  Zuiden  veranderde  regelmatig.

De  onderlinge  na-ijver  tussen  de  verschillende  koningen   speelde  in  de  kaart  van  de  Moren.  Maar  geleidelijk  aan  verenigden  zich  de  vorstendommen  door  huwelijken  tot  machtigere  gebieden  en  verschoof  de  grens  naar  het  Zuiden.

In  de  14°  en  15°  eeuw  bleef  alleen  het  Zuiden ( Granada ) in  Moorse  handen.

In  1492  (  het  jaar  van  Columbus'  ontdekking  van  Amerika  ),   werden  de  laatste  moslims  (  en  Joden  )  verdreven..

Hun  lang  verblijf  heeft   er  voor  gezorgd  dat  ze  sporen  nalieten  in  de  taal  van  de  bewoners  van  het  schiereiland.

Maar  daarover  zal  volgende  bijdrage  gaan.

Luc  Corluy  schreef  een  boek  over  deze  periode  :   "  De  Spaanse  conquista  en  reconquista  711 - 1492  ".  452  blz

Uitgeven  bij  Davidsfonds   Leuven  

Daarin  wordt  de  moeilijke  samenleving  (  convivencia  ) tussen  Christenen,  Moslims  en  Joden  beschreven.

Het  ging  er  helemaal  niet  zo  vreedzaam  aan  toe  dan  men  later,  in  de  tijd  van  de  Romantiek,  ons  voorhield.