|
woensdag 3 aug
Een goeie dag voor Mathieu ! Direct als ik binnenkwam zei hij het al : goed geslapen, lekker gegeten, al een paar keer opgestaan, minder pijn. Daar ben ik zo blij om, ergens hoop ik dat het door de bestraling komt, maar besef wel dat het morgen helemaal anders kan zijn. Het vervoer naar Kennedy verliep PERFECT, het kan dus wel !
Ik zei het al, 't kan niet te lang duren.... Deze namiddag kwam de assistente zeggen dat er een thorax foto moest genomen worden, want de ontstekingswaarden waren weer veel te hoog. Het houdt niet op.
Tot nog toe had ik het over de belevenissen van Mathieu en ook hoe ik mij daar bij voelde. Wel ik voel me redelijk goed, verbazend eigenlijk. Ik ween af en toe, maar ik zit niet in de put. Het meest last heb ik als ik iets zie en denk, dat zal ik nu niet meer kunnen doen met Mathieu.
Maar ik heb zoveel hulp ook. Mijn zus belt me elke dag, en ik ga soms bij haar eten, dat doet deugd.
De berichtjes die ik krijg van familie, vrienden en collega's zijn hartverwarmend.
En dan is er ook nog mijn babbelgroepje, 5 lotgenoten, 5 vrouwen met een man die kanker heeft, 2 Hollandse en 3 Vlaamse vrouwen die lief en leed delen. Want dat is het eigenlijk, veel leed delen. Ik kan er alles kwijt, ik kan er alles vragen, het is echt super. Laatst kwam ik één van dat groepje tegen, die nota bene in dezelfde straat woont. 't Was precies een lang verloren vriendin die ik terug zag. Zonder die steun zou ik niet zo sterk zijn om Mathieu bij te staan.
DANK JE WEL !
|
