Men vraagt zich soms toch af of men zijn kinderen goed opgevoed heeft. Hebben ze iets meegekregen van jouw levensvisie, hebben ze een eigen kritische zin ontwikkeld, nemen ze verantwoordelijkheid op voor zichzelf en hun omgeving?
Voorbije week keek ik om me heen en zag een appel liggen, niet zo ver van de boom. Het deed me deugd.
R. is 17 en zit in zijn laatste jaar secundair onderwijs. De richting die hij volgt is een kleine richting, dus zitten ze maar met 6 in de klas. Bij schooluitstappen worden ze dan ook vaak verdeeld over andere klassen en hier knelt het schoentje. Ze zijn dit beu. Als je een richting inricht, behandel ze dan ook met respect, is hun mening. Bij de laatste uitstap was het weer homeles. Ze werden opnieuw verdeeld over andere groepen en besloten uit protest om klassikaal thuis te blijven.
Dit was niet naar de zin van de school, dus kregen ze allemaal een stevige uitbrander en mogen zij zich bij de directie komen verantwoorden. 'Dit elitaire gedrag mag wel eens gedaan zijn', zo redeneert de directie. R. op zijn achterste poten natuurlijk... niks elitair, ik ga in de weekends werken als arbeider en word door de échte mannen op de vloer gerespecteerd omdat ik poten aan mijn lijf heb en er ook iets mee doe. Maar een klas is een groep en die kan je niet behandelen als bulkwaar.
De meeste medeleerlingen kozen eieren voor hun geld en dekten hun afwezigheid in met een doktersattest. Ziek is ziek. R. echter was niet ziek en stelt zich dan ook principieel op. Ik ben thuis gebleven uit protest en dit zal ik ook aan de directie vertellen. beleefd en vriendelijk, maar wel beslist.
Dirk Vos blogt...
