S-Bikes - Goffin Bank - DJK Keukens/ eddy.jacobs@djkkeukens.be - Cafe De Presse - Hairjoker - Bouwonderneming Johan De Neve- De Vivo- Café 't Fonteintje
Door tijdsgebrek is hier dan toch de uitslag van de tourchampion voor de Giro 2009. Zoals bij de laatste tussenstand reeds gemeld, zijn de Chattekes de grote overwinnaar geworden van deze editie. Het verschil met de tweede, Burre, blijft nog beperkt maar met plaats 3,Daidaidai en plaats 4 Ganetten is toch wel indrukwekkend Ook voor de puntentrui en de bergtrui stond er in deze Giro geen maat op de Chattekes. Bij deze dan ook een proficiat aan de overwinnaar en ook aan alle andere deelnemers.
Vanaf begin juli kunnen de ploegen worden ingegeven voor de ronde van Frankrijk. Laat mij maar iets weten wie zich inschrijft é.
Op deze verkiezingszondag waren er 5 Trudy's en 2 gelegenheidsrijders paraat. Nadat de meesten eerst hun stem gaan uitbrengen waren, was het tijd voor wat een snelheidsritje ging worden. De weersvoorspellingen waren niet fameus en er werd dan ook besloten om niet ver weg te rijden. Sven (S-bike) had een parcours uitgestippeld. Van bij het vertrek werd er meteen een stevig tempo gereden en dit zou de volgende 2 uren niet meer veranderen. Op het vlakke kon iedereen goed volgen, op de hellende stukken was er soms wat versnippering(gelijk in de politiek ). Na 2 uurtjes vlammen stonden we dan ook al terug op de markt ( net op tijd want iets later gingen de hemelsluizen open ).
Afstand : 52 km Tijd : 2u Gemiddelde : 26km/u
Tot zondag Spartacus
ps: zaterdag staat er lange duurrit (+/- 130km)op het programma. Afspraak wellicht om 10u aan de Presse.
Voor deze zondag waren zes Trudys en twee
gelegenheidsrijders paraat. Eentje was te laat en moest nog naar de Vivo.
Rarara wie zou dat kunnen zijn?
Met enige vertraging vertrokken aan een rustig tempo
richting Zottegem. Daar aangekomen mocht Chevadinho zijn talent als toekomstig
mecanien eens tentoon spreiden om zijn lekke band te vervangen. Vandaaruit
reden we verder richting Oosterzele. Op de hellende stroken werd duidelijk dat
Jurgen de goede vorm te pakken heeft en trok dan ook regelmatig eens flink
door. Den Beirisj die tot s morgens in den tropic gezeten had kreeg het af en
toe wat moeilijk maar zette toch door. Hij probeerde nog enkel malen op kop te
komen om het tempo te drukken maar dit werd door Jurgen en Burre niet
toegelaten. Wie de ambitie heeft voor kampioen te worden mag en toe ne keer
goed afzien. In Herzele pikte Sven (S-Bikes) bij ons aan en legde er regelmatig
eens een stevig tempo op tot in Geraardsbergen. Enkelen waar zichtbaar tevreden
dat ze zich op het terras van De Presse konden afzetten.
Ook nog even meegeven dat Flamez vorige week de leiding in
het klassement heeft overgenomen van Beirisj. Chatte vervolledigd het podium en
staat op een verdienstelijke derde plaats.
Vertrekuur voor volgende week zal wegens de verkiezingen
waarschijnlijk verplaatst worden naar 9u (best onderling nog eens checken om misverstanden te vermijden). Bij slecht weer bestaat eveneens de
mogelijkheid om bij Burre in stembureau nummer 4 wat op de rollen te komen rijden.
Parcours: La Roche Nadrin Houffalize Wibrin - Les Tailles Dochamps Oster
La Fosse Amonines Erezée Beffe Marcourt Marcouray Cielle La Roche(75km)
Na een toch wel zware eerste nacht besloten de 4 trudys aanwezig in de ardennen (chatte,burre,lievisj en beirisj) er op uit te trekken voor een optimale voorbereiding met het oog op de Waalse pijl (Zaterdag) We gingen eerst op zoek naar het toeristisch centrum om daar een kaart te kopen met plaatselijke routes.en jawel hoor die kaart hebben we dan ook gevonden.De route was 63km lang,maar door hier of daar van het parcours af te wijken werden er het uiteindelijk 75km en 22km klimmen.
Na amper 300 meter wachtte ons de eerste helling van 8km, er zouden nog 7hellingen volgen. chatte koos al snel voor zijn eigen tempo en de ander 3trudys trokken er alleen vandoor. Halverwege de klim koos ook ik(beirisj)voor mijn eigen tempo. Was dit een teken van slechte benen? Later zal blijken dat dit niet zo was.moet even gezegd worden,bij deze rit werd wel altijd boven een klim gewacht op elkaar,wat trouwens altijd gebeurt,behalve bij de waalse pijl dan:D
Aan een vlot tempo reden we van helling tot helling en naarmate de rit vorderde kreeg beirisj superbenen:D op enkele hellingen was hij in staat om lievisj tot de top te volgen wat op zich al een prachtprestatie is,lievisj hield zich wel wat in voor zaterdag:D
Dan was de moment van Burre aangekomen. na een zoveelste afdaling was lievisj eventjes de baan kwijt. Burre de goeie mens davvet is wou eventjes terugkeren om te zien of we wel juist waren, maar hij kwam met zijn voorwiel in klein beetje zand terecht,genoeg om zijn voorste wiel onderuit te slippen.Gevolg, Burre maakte in 3 tijden kennis met het asfalt:D We lieten onze lachspieren dan ook de vrije loop. Hij blesseerde zich wat aan de hand maar kon toch doorrijden.
Terug op de fiets bleken chatte en burre zonder watervoorraad te zitten,al een geluk da beirisj een 2de drinkbus bij zich had, zonder water kon het dan ook niet lang meer duren eer we op een terras zouden belanden. Maar tot sommige hun grote spijt kwam dat terras er niet zo snel:D Uiteindelijk vonden we dan toch een terras om de nodige suikers op te vullen.
Na het terrasje was het nog 20 kilometer tot in La Roche, die we in een mooi tempo afwerkten.
In La Roche aangekomen wachtte ons weer een terrasje in een stralende zon.
Eindeconclusie: prachtige rit,prachtig parcours en den duiker van halambay was geboren:D
Bij het ingaan van de laatste week lijkt er geen maat te staan op de Chattekes, zij gaan aan de leiding in alle klassementen. De ploeg lijkt dan ook op weg naar een "triple". Toch mag men de beer niet verkopen....... Burre blijft nog aanklampen voor het eindklassement, Ganetten wil nog de puntentrui en Daidaidai kan hen nog de bergtrui afsnoepen. Er is dus nog voldoende spanning voor deze laatste Giroweek.
Parcours : Spa - Marteau - Stoumont - Targnon - Carrefour Haute Bodeux - Basse Bodeux - Grand Halleux - Petit Thier - Recht - Pont -Bellevaux - Stavelot - Wanneranval - Trois Ponts - Coo - Stavelot - Ruy - Creppe - Spa. (120 km)
Hellingen + (lengte) :
1. Côte de la Vèquée (5 km) 2. Côte de Xhierfomont (5 km) 3. L'Ancienne Barrière (4 km) 4. Côte de Bergeval (6 km) 5. Côte de Lingneuville (3 km) 6. Côte de Beaumont (5 km) 7. Le Stockeu (2 km) 8. Côte de Wanne (6 km) 9. Le Thier de Coo (3 km) 10. La Haute Levée (4 km) 11. Le Rosier (6 km)
Verslag :
Omdat we met 4 Trudy's verbleven in La Roche (hoogtestage), kozen we voor de zaterdagrit om de "Waalse Pijl" te rijden. Deze ging van start in Spa. Tijdstip van vertrek was voorzien om 7 uur. Maar door een moeilijke ochtend van den Beirisj en de bijkomende stressperikelen konden de 4 Trudy's (Burre, Beirisj, Chatte en Lievisj) uiteindelijk pas om 7.20u vertrekken om eerst met de wagen naar de startplaats in Spa te rijden. Daar aangekomen moesten we ons nog inschrijven vooraleer we de rit konden aanvatten. Rond de klok van 9 uur en onder een fris zonnetje vertrokken we dan voor de 120 km met in totaal 11 beklimmingen (zie Hellingen). Nadat we de eerste 5 km rustig konden inrijden, kwamen we aan de 1ste beklimming van de dag, de Côte de la Vèquée, waar iedereen onmiddellijk zijn eigen tempo zocht. Daardoor werden er 2 duo's gevormd (Burre en Chatte) & (Beirisj en Lievisj). Na de top kwamen de 4 Trudy's terug samen en zo konden we samen op zoek gaan naar de 2de beklimming van de dag, de Côte de Xhierfomont. Op die klim werden de 2 duo's een eerste keer gescheiden voor meerdere kilometers. Beirisj en Lievisj reden samen hier samen boven en trokken daarna verder richting de volgende 2 beklimmingen (L'Ancienne Barrière en Côte de Bergeval) en de bevoorrading in Petit Thier. Het duo Chatte en Burre hadden ondertussen minder geluk. Alé, den Burre toch. Op een 6-tal km van de bevoorrading kende hij problemen met zijn versnelling en ketting . Toch kon hij samen met Chatte de bevoorrading nog bereiken waar ze werden opgewacht door Beirisj en Lievisj. Door één van de plaatselijke organisatoren werd de ketting terug rijklaar gemaakt (voorlopig toch). Na het nodige eten en drinken te hebben ingeslagen, reden de 4 trudy's verder richting de Côte de Lingneuville. Daar vormden zich terug de 2 zelfde duo's maar na enkele honderden meters beslistte den Beirisj dat hij verder ging rijden met den Burre en Chatte (wat uiteindelijk een verstandige beslissing zou zijn). Dus bleef Lievisj alleen over voor de resterende 49 km en 5 beklimmingen. De eerste 6 beklimmingen werden goed verteerd tot wanneer we aankwamen aan de 7de beklimming van de dag, de Stockeu. Een echte verschrikking qua steilte. Lievisj reed hem op tempo en hartslag naar boven maar enkele minuten na hem had den Burre weer minder geluk. Op diezelfde klim begaf zijn ketting definitief. Chatte en Beirisj moesten de Flecha spijtig genoeg achterlaten. Hij zocht de dichtsbijzijnde stad op waar hij gelukkig een combinatie van gazette- en fietswinkel vond. Daar werd een nieuwe ketting gemonteerd en zo kon hij toch nog verder rijden. Hij koos wel de korste weg naar Spa. Ondertussen had de Lievisj, die in een select groepje verzeild was, de Côte de Wanne ook al verteerd en kreeg nu de Thier de Coo voor de wielen geschoven. Van deze helling onthouden we vooral de slechte staat van het wegdek met halverwege de klim ook nog de bevoorrading (niet ideaal). Na 10 minuten aangeschoven te hebben, begon Lievisj aan de laatste 25 km met de nog 2 resterende beklimmingen, La Haut Levée en Le Rosier. Na een tocht van 120 km in 5.10u kwam hij terug aan in Spa. Ondertussen waren den Beirisj en Chatte ook begonnen aan de laatste 20 km. Zij hadden dan ook al de Côte de Wanne en de Thier de Coo goed verteerd. Beiden kregen dan ook vleugels naarmate het einde naderde. Terwijl Lievisj bekwam van de inspanningen, kwam in de verte den Burre ook Spa binnengestoven. Na al zijn tegenslagen stonden er toch nog 106 km op zijn teller wat toch ook als een sterke prestatie mag gezien worden. Daarop contacteerde de Lievisj het andere duo Beirisj en Chatte om de stand van zaken te kennen. Beiden waren dan ook bezig aan de laatste klim van de dag, Le Rosier. Enige tijd later kwamen zij dan ook voldaan aan in Spa. Wat me wel opviel, was dat de Chatte nogal redelijk fris oogde wat niet kon gezegd worden van den Beirisj. Die had duidelijk zijne korf met pijlen leeggeschoten. Na het nodige vocht (water) te hebben opgenomen en de eerste nabesprekingen, werden de fietsen ingeladen en werd de terugtocht richting La Roche aangevat. Onderweg werd wel nog een tussenstop gedaan in een plaatselijke wegfrituur om daar de eerste honger te stillen en de verloren calorieën en vetten op te nemen. Omstreeks 18u kwamen we dan ook, een beetje moe weliswaar, aan in La Roche waar we allevier de welverdiende douche opzochten. Eindconclusie was dat we konden spreken van een mooie, zonnige maar ..... zeer lastige "Waalse Pijl". De 4 Trudy's kunnen dan ook met een goed gevoel terugblikken op deze topprestatie !
Komende week kunnen zij zich alvast voorbereiden op de rit (100 km) van zaterdag 30 mei 2009 waar vanaf de Oude Kwaremont het parcours van de Ronde van Vlaanderen wordt aangedaan. Dit zal gebeuren in het gezelschap van onze wielervrienden van Oggiono (Italië), die in de 2de helft van de week afzakken naar onze regio.
Voor de rit van vandaag stonden 9 (scherpe) Trudy's en 1 gelegenheidsrijder van Per Velo (later meer) om 8 uur vertrekkensklaar onder een donkere hemel. Normaal gezien gingen we, zoals afgesproken, de tocht doen die in Pollare startte, nl. de "Ronde van Schoonderhage". Maar onze buienwatchers, Chatte en Burre , hadden gezien dat ze vrij veel regen gaven in de voormiddag. Daarom werd besloten om een alternatieve route te nemen die niet al te ver ging. Chatte en Lievisj namen in het begin van de rit de rest op sleeptouw en dit aan een rustig maar goed tempo. De eerste beklimming van de dag, de 'wilderberg' in Galmaarden, werd wijselijk in groep afgewerkt met uitzondering van onze Per Velokampioen die efkens de rol moest lossen en een eerste keer naar zijne flacon met zuurstof moest grijpen . Van daar af ging het, zonder noemenswaardige gebeurtenissen, richting Bever, Bassilly, Lessenbos, Meslin-l'Eveque tot aan de kasseien van Arbre bij Ath. Daar vond den Flecha (Burre) dat het genoeg geweest was en gaf er op de kasseien een serieuze snok aan, gevolgd door Chevadihno (Chavatte Kim) en Lievisj. De kasseien bleken verder te gaan dan we gedacht hadden en den Burre hield zich wijselijk in (of had hij zich opgeblazen ). Eénmaal de kasseien achter de rug, werd er gegroepeerd verder gereden. Even verder zagen we onze collega-toeristen van de Bergezelkes, die ook hun zondagrit aan het afhaspelen waren. Daar de straten ons onbekend waren, beslisten we maar om een straatje rechts in te slaan en we zouden wel zien waar we uitkwamen. De bergezelkes kozen voor een ander parcours (zij wisten waarschijnlijk wel de weg of hadden ze schrik dat ze niet meer zouden kunnen volgen ? ). Op een gegeven moment moest onze gelegenheidsrijder van Per Velo uitwijken voor een auto. Daardoor had hij een put in het wegdek niet gezien met als gevolg een lekke achterband. Van dan af liep alles mis, alé toch voor de Per Velofietser. Hij ondervond namelijk problemen om zijn buitenband eraf te krijgen. Het leek erop dat hij zijn achterwiel ging verkrachten . Door al dat snokken en sleuren om toch dienen band eraf te krijgen werd onze vriend omgedoopt tot een echte zwarte Piet. Na enige tijd was het dan toch gelukt om een nieuwe binnenband te steken. Alles opgelost dachten we. Was het maar waar ! Bij het oppompen (bombonnekes) van zijn achterband bleek dat er geen lucht in kwam. 2 à 3 bombonnekes werden verbruikt en nog was dienen band niet opgeblazen. Tot Lievisj, die was gaan kijken wat er scheelde, zag dat het ventiel niet was opengedraaid . Nogmaals werd er een bombonneken tot ontploffing gebracht maar er veranderde niets. Uiteindelijk bleek dat de reservebinnenband ook stuk was. Onze Zwarten van Ath (zo zag hij er toch uit) besloot dan maar om iemand op te bellen om hem te komen afhalen. Tot hier de soap ronde de Zwarte van Ath. Door al dat wachten, hadden we natuurlijk veel tijd verloren. Terug vertrokken legden Chatte en Lievisj (weeral die 2 !) er een stevig tempo op van ongeveer 35 km/h richting Lessines. Via Deux-Acren ging het dan richting de beklimming van de Côte de Boureng. Chatte leidde de dans in tot wanneer de beklimming goed begonnen was. Dan werd de fakkel overgenomen door Lievisj met even verder in zijn spoor den Flecha. Er werd stevig doorgetrokken tot bovenaan de Sanaberg. Wanneer de groep op de top terug samensmolt, werden de laatste kilometers afgewerkt aan een rustig tempo. Gekomen in ons lokaal werd de rit volledig geanalyseerd en dit met het nodige vocht ! Uiteindelijk werd het dus toch nog een vlugge en selectieve rit. Proficiat aan alle Trudy's !
Afstand : 61 km Tijd : 2.25u
Volgende week zondag zullen er wel 4 Trudy's (Burre, Chatte, Beirisj en Lievisj) ontbreken daar deze vanaf woensdag op hoogtestage zijn in de Ardennen en dit met het oog op de klassieker van zaterdag 23 mei 2009, nl. de 'Waalse Pijl'.
Bij deze wensen wij, aan alle andere Trudy's, een goeie fietszondag toe !
Voor onze zaterdagrit, hadden we voor de Omloop van de 3 provincies gekozen. De start was voorzien in Steenhuize, we kozen dan ook om met de fiets vanuit Geraardsbergen naar de start te gaan. We waren door verschillende omstandigheden maar met twee ( Burre&Chatte). Bij het vertrek in Geraardsbergen, konden we meteen aan een goed tempo naar Steenhuize rijden, dit door de vrij sterk blazende wind. De 135km was ons doel voor vandaag, deze passeerde op de Muur en daar zou voor ons de rit eindigen. We waren nog maar net weg of we ondervonden meteen dat het een zware dobber zou worden vandaag, de wind waaide in het eerste gedeelte constant in het nadeel. Bij de eerste beklimming van de dag, de koeberg in Parike, moesten we beiden al vrij diep gaan om de wind te trotseren. Zo bleef het nog een hele tijd doorgaan, bij de eerste bevoorading, begon het dan ook nog te regenen. We versterkten ons met de nodige repen en peperkoeken, om onze tocht dan verder te zetten. Net na de bevoorading, was er een licht dalende strook, maar door de strakke tegenwind, leek het wel of we bergop aan het fietsen waren Enkele kilometers verder gingen de sluizen helemaal open en we gingen toch eventjes schuilen. Bij deze dank aan Belgacom om toch nog enkele telefoonhokjes te laten staan.
De wind bleef blazen, de regen bleef neervallen. Net voor we aan de tweede bevoorading in Lombise waren, besloten we om er de brui aan te geven( we zouden niet graag ziek worden met de Ardennen in het vooruitzicht) We kozen het denderpad langs Ath om zo tot in Lessen te geraken. Van Lessen ging het dan richting het lokaal om even op te drogen en dan naar huis voor een lekker douchken.
Afstand : 107 km Tijd : 4u25
Nog even meegeven dat het wel een prachtig parcours was, maar met deze weersomstandigheden ging de "leute" er wat af. Volgend jaar gaan we het zeker nog eens overdoen En nu op naar de Ardennen; La Roche hier komen de Trudy's => fiesten en fietsen
1) Beirisj
641 km
2) Flamez 603 km
3) Chatte581
km
4) Burre 506 km
5) Jean Claude 482
km
6) Lievisj 423 km
7) Kim 392 km
8) Jurgen 258 km
9) Christian 247 km
10) Chevadinho 238 km
11) Mario 231 km
12) Chelle 195 km
13) Eric 136 km
14) Taaf 135 km
De zaterdagtrudy's (Lievisj,Beirisj, Chatte en Burre) spraken zoals gewoonlijk af om 13u aan De Presse. Op de markt aangekomen werd ik bijna onderuit gelopen door een onvoorzichtige voetganger. Wat mij eveneens opviel was dat Beirisj voor den eerste keer nie te laat maar te vroeg aangekomen was. De bedoeling was om deze namiddag twee themaroutes te rijden (Molenbeekroute en Roelandtroute 2). Vertrek van de eerste was op de markt in Herzele. Nog maar net vertrokken kregen we de eerste verrassing van de dag te verwerken, een onverhard stuk weg van 500m door het bos Waardoor er meteen weer speculaties de kop opstaken over de geschikheid van Burre als parcoursplanner Aangekomen te Zonnegem schakelden we na enig zoekwerk over op de tweede route van de dag. Ook hier mochten we een 1km veldrijden.Tot in Oosterzele werd de rit aan een rustig tempo afgewerkt, daar aangekomen werden onze reserves aangevuld met een koek of pateeken van de plaatselijke bakkerin. Dit gaf Lievisj blijkbaar zoveel energie dat deze als gek begon te fietsen, ondergetekende moest dan ook na enkele km op een hellend stuk het wiel lossen. Gezien Chatte op tijd thuis verwacht werd om bij familie te gaan dineren werd de molenbeekroute niet meer afgewerkt en werd er gezamelijk aan een stevig tempo tot in Geraardsbergen gefietst waar we in ons lokaal ons vochtpeil terug tot op een gezond niveau brachten.
We waren op een zonnige moederdag, met 8 Trudy's. We besloten om tochtje te maken tot Lahamaide en daar een stuk van het parcours van de grinta te volgen. Via de Groteweg in Overboelaere ging het richting Lessen, van daaruit namen we de route de Frasnes, de beklimming naar het bos lieten we liggen en in plaatse daarvan gingen we rechtsaf richting Ellezelles. In Ellezelles namen we de plaatselijke beklimming, deze verlieten we na de dubbele bocht en vervolgden onze weg linksop, richting Kanarieberg. Op de top in Ellezelles moesten we eventjes wachten op de nogal dik aangekleedde(hij verwachtte nog vriestemperaturen blijkbaar ) Kim Vdh, deze had eventjes daarvoor het tempo opgetrokken, maar op de klim ondervond hij dat de conditie nog niet op peil staat. We twijfelden eventjes om de Kanarieberg te doen, maar beter de korte pijn é Iedereen ging vrij vlotjes naar boven, behalve Kim Vdh, die kwam daar pas echt de man met hamer tegen. Hij moest eventjes voet aan de grond zeten, zette de rits van zijn winterjasje open, en klauterde verder naar boven. Na een vijftal minuten wachten op de top, kwam daar een allekleurenuitslaande Trudy bovengekropen. Via Louise-Marie ging het richting Flobecq waar we nog de beklimming van de Hurdumont meenamen, en ook daar reed de Kim het snot uit zijn neus om toch maar deftig boven te raken. Lievens nam hem op sleeptouw en zo kon hij weer aansluiten bij de groep. In Everbeek kreeg Lievens nog af te rekenen met een lekke band. Daarna ging het aan strak tempo richting Presse, Jurgen, die ook nog niet te veel km's op de teller heeft, kreeg het heel moeilijk om het wiel te houden en moest de rol dan ook lossen. Kim had ondertussen zijn fiets in Everbeek geruild voor de wagen. In ons lokaal werd duidelijk dat er een paar Trudy's tot op de bodem gegaan waren
Volgende week staat er op zaterdag de rit in Steenhuize op het programma en op zondag een rit in Pollare. Op zondag is het vertrekken om 8u aan de Presse
Voor deze zondagrit waren er 6 Trudy's paraat. Het weer was weer niet echt wat men van een zondagochtend verwacht begin mei. We kregen opnieuw wat regendruppels te verwerken. Er werd besloten om een gedeelte van de Bianchirit van Ninove te volgen. De rit ging van Geraardsbergen - Overboelaere - Zarlardinge - Deftinge - Schendelbeke - Idegem - Zandbergen - Appelterre - Ninove - Pollare - Waarbeke - Nieuwenhove - Galmaarden - Viane - Deux Acren - Geraardsbergen
In de rit zat er de beklimming van de Pollareberg, waar de traditie gerespecteerd werd en den Burre alle remmen losliet en naar boven vlamde. Een paar Trudykes had voor de aankomst in de Presse nog een verrassing in petto; voor die er aankwam, was er nog de licht oplopende klim van Beauraing in Deux-Acren. Chatte nam in het centrum de leiding en zette onder een verschroeiend tempo de anderen af aan de voet van Beauraing. Daar spatte het groepje Trudy's volledig uit elkaar. Boven op de Hoge Buizemont wachtten we elkaar op en Chatte zette zich daar opnieuw op kop om de anderen naar de verrassing te leiden, namelijk de beklimming van "onze " Muur.
In de pachterstraat was er nog wat gemekker van een enkele Trudy, dat de Muur te nat zou liggen, maar er was geen ontkomen meer aan. We draaiden rechts op en Burre had ook nog een verrassing, hij ging hem oprijden op het buitenblad, ter hoogte van de trappen, moest hij schakelen en de ketting viel naast de tandwielen, gevolg voet aan de grond en weg de roem om als eerste boven te komen Ook hier werd de traditie in ere gehouden, de Lievens kwam als eerste boven (wa wilde hij reed hier ooit honderden rondjes criterium), alle anderen (Kim,Beirens,Flamez,Chatte en Burre) hadden ook weinig problemen met de kasseibult. Toen we de kapelmuur overreden, vond den dienen van hierboven het nodig om zijn kraantje nog eens open te zetten. Gelukkig was het nog maar een korte afdaling naar de Presse toe.
Om 13.05 uur stonden 3 Trudys (Burre, Beirisj en Lievisj)
vertrekkensklaar voor de zaterdagrit. Chatte had gekozen voor de klassieker Grinta
in Doornik.
Na enig overleg besloten we om eentocht te maken doorheen het Pajottenland. Gekomen in Herne had
Burre het idee om de Ter Rijstroute te
rijden (Beirisj wist dat natuurlijk nog niet : later meer). Deze rit
vertrok in Herne en leidde ons via mooie en rustige weggetjes doorheen het
Pajottenland. Wat me wel opvalde, was dat den Burre uitzonderlijk een klein
verzet draaide. (Was dat nu uit schrik of speelde de darmperikelen een rol ?)
Zoals ik al zei, wist den Beirisj niet dat we een route aan het volgen waren en
ja, dan kunnen er misverstanden ontstaan. Op een gegeven moment stond er een
pijltje dat we links af moesten en voor ne keer dat den den beirisj op kop
reed, draaide hij rechtaf. Voor 1 keer hadden den Burre en Lievisj de wegwijzer
wel zien staan. Gelukkig zijn er geen accidenten gebeurd en van dan af wist den
Beirisj ook dat we de Ter Rijstroute aan het volgen waren. Teruggekomen in
Galmaarden werd er besloten om rechtstreeks naar Geraardsbergen te fietsen daar
onze Flecha (Burre) terug last had van opkomende krampkes. Zo hebben we via de
Heuvelstraat in Moerbeke en de beklimming van de Schillebeekstraat onze Burre
bij hem thuis veilig en wel afgezet en zo kon hij direct op zijn doos met
Buscopan springen en binnenslikken. Toch haalde hij nog 79 km en dit toch aan
een gemiddelde van 25 km/h.
Ondertussen was het 15.45 uur geworden en den Beirisj en
ikzelf voelde ons nog redelijk goed en zo besloten we om nog een lus te maken
via de Baronie van Boelare naar Idegem en Zandergen. Daar namen we dan de
gebruikelijk weg terug via Grimminge en Onderzele en dit wel aan een tempo van
constant 36 à 37 per uur. Aan het voetbalplein van Onkerzele was voor mij en
den Beirisj ook het beste eraf (complete verzuring van de benen). Met 95 km op
den teller heb ik dan ook den Beirisj veilig en wel afgezet bij hem thuis (en
dit zonder het lokaal binnen te rijden : steirk !!).
Ikzelf heb dan nog een 10-tal km losgereden langs
Goeferdinge (controle van den bouw in de Gemeentestraat) en zo bereikte ik na
105 km ook de thuishaven in de Gaverstraat.
Samengevat kan ik wel zeggen dat het een mooi en selectief
parcours was. Zeker een aanrader !
Een goede recuperatie gewenst aan alle zaterdagrijders. Tot
volgende week.
Het was voor deze rit maar een miezerig weertjen en dat liet zich ook gevoelen bij het aantal Trudy's die paraat waren. Slechts 4 Trudy's waren om 9u (of iets later ) aanwezig bij de start aan de Presse. Jean-Claude deelde mee dat hij een rustig ritje ging rijden met Mario, deze kwam net terug van moevementen in Corsica, daar had hij dan ook weinig gebruik kunnen maken van zijn veloken. Zo gingen we van start met 3 Trudy's (Chatte,Beirens,Flamez) en 1 gastrijder (Timmy). Den Beirens zag door het afhaken van de President zijn kans schoon om alleen leider te worden in het klassement.
Door het niet al te fraaie weer gingen we een rit doen langs vlakke wegen en niet te ver Maar dit was zonder rekening te houden met de grillen en ingevingen van de parcoursverantwoordelijke (ikke). We starten langs Onkerzele-Zandbergen, maar in plaats van de traditionele rit langs Ninove, krijg ik het idee om langs Smeerebbe-Voorde-Steenhuize-Sint Lievens-Esse te rijden. Onze schepenen was al aant klagen van "slechte" benen. Dus gingen we er nog een extra lusje bijmaken, kwestie van die "pijn" eruit te rijden é Via Erwetegem ging het naar de bovenkant van den Berendries, daar namen we de afdaling richting Brakel, daar hoopten Timmy en Flamez dat ze nog enkel Tenbosse moesten overwinnen, dit was echter weer zonder den "dezen" gerekend. We kozen de Valkenberg om zo via het natuurgebied "Burreken" (nieje niet ons Burreken; den dienen lag KO in zijne fauteuille na een nachtjen z...pen ) verder door te steken tot in Flobecq.
Oef hoorde je Timmy en Flamez denken we zijn van de klimmekes vanaf , O nee dacht ik, we doen der in Flobecq nog den Planchette bij, een kort maar stevig klimmetje aan een gemiddelde van 13% !!!; Timmy stond direct geparkeerd, Beirens reed op kop naar boven, Chatte reed zijn tempo, een kuchende,fluimende,sterk boven zijn adem rijdende Flamez deed er alles aan om Chatte nog te pakken, dit lukte, maar op den top was een zuurstoffles meer dan nodig geweest, hij zag alle kleuren van de regenboog en er kwam maar één zin uit: "ik krijg jullie nog wel" Na de klim ging het in dalende lijn via Everbeek-Zarlardinge richting Geraardsbergen, Chatte wou er nog eens de pees opleggen, maar bij Flamez en Timmy was de tank helemaal Kort samengevat : een regenachtige,heuvelachtige, maar mooie rit Tot zondag é (ps; hou jullie manieren wat é zaterdagnacht )
Er waren deze zondag 8 Trudy's paraat en 2 gelegenheidsrijders. Daar we besloten hadden om samen naar het eetfestijn te gaan van wielerclub Jong en Moedig moest de klok in de gaten worden gehouden Onze rit verliep via Onkerzele - Moerbeke, waar we even twijfelden om de Bosberg te overwinnen, maar de benen waren nog niet opgewarmd om deze al te overwinnen. We reden verder naar Viane-Galmaarden-Vollezele, daar namen we de favoriete helling van onze president, de Congoberg. Er werd onder aanvoering van Spartacus en de schepenen Flamez aan een mooi tempo naar boven gereden. We reden verder richting de langestraat in Vollezele om via de binnenwegen terug te keren via Denderwindeke-Zandbergen-Onkerzele.
We moesten tot op de Hoge Buizemont geraken en daarvoor werd er geopteerd voor de beklimming van de Resteleustraat, de straat waar Spartacus is opgegroeid, hij voelde dan ook de benen kriebelen in de eerste bocht en plaatste een snedige demarrage; deze werd echter de kiem ingesmoord door een auto die net achter de twee bocht aankwam Daardoor was hij helemaal uit zijn ritme en werd dan ook voorbijgestoken door Lievens,Burre,Beirens, ..... en de anderen Allen kwamen we aan bij Sint-Bavo, waar ook onze secretaris Vlaminck (kweetet tis De Vlaminck) kwam aangevlamd...... met zijn voiture é
We konden genieten van lekkere " gerolde vogels" en varkensgebraad, met ne goeien Orval,Tongerloo en zowaar een enkeling met een cocaatje We zakten nog eens af naar het lokaal,........... Het vervolg van de namiddag kan ik u jammer genoeg niet meedelen, daar ik na 15u aan acuut geheugenverlies geleden heb
Dit weekend geen verslag van ons wekelijks ritje, maar wel van onze vierdaagse met de vrienden van Veloclub Oggiono. De Italianen waren dit jaar paraat voor Parijs-Roubaix. Op Witte donderdag landden ze in Geraardsbergen, de eerste avond stond er een bezoekje aan het centrum van de stad op het programma, dit begon met een etentje in den Brisa. Daarna werd er nog naar De Presse getrokken, om een besprekingsken te houden van wat er de volgende dagen op het programma zou staan. Dit was dan ook het moment om de eerste Leffes,Grimbergen en Hoegaarden Grand Cru te laten aanrukken.
Op vrijdag gingen wij allemaal rustig werken, terwijl zij een uitstapje maakten naar onze hoofdstad. Wij zagen ze de vrijdag dan ook niet meer in Geraardsbergen verschijnen.
Er was afgesproken dat we op zaterdagmorgen de restaurants gingen bekijken en vastleggen, voor als de volledige club komt op het einde van mei. Dit verliep tot onze verbazing vrij vlotjes. Daarna gingen we een aperitiefje drinken in de Presse en in de namiddag stond er ritje op het programma. De zaterdagtrudy's (Chatte,Lievens en Burre) gingen Claudio eens op sleeptouw nemen langs Pays des Collines. Het werd een aangename namiddag, dit bij een lekker fietsweertje. Er werden enkele kuitenbijters overwonnen en na 83km kwamen we opnieuw aan in de Presse. Daar deden we nog een terrasje, voorzien van het nodige schuimend gerstennat 's Avonds gingen we met de volledige groep eten op de top van de Muur in het Hemelrijk. Daar zat de sfeer er meteen goed in Voor de koffie lieten we ons afzakken naar de markt, al kwam er van de koffie niet veel in huis Er werd nog een stapje in de wereld gezet, tot.......
Voor de dag van het weekend, werd er na een korte nachtrust afgesproken om 9u30 in Maarkedal om de Italiaantjes op te pikken en van daaruit naar de Hel van het Noorden te gaan. Na hobbelen en schokken over enkele kasseistroken, hadden we een plaatsje gevonden. We genoten eerst van een aperitiefje in het dorp Chatte en Lievens verlieten de groep iets sneller om het vuur van de barbecue al aan te steken. Dit vuurtje liep dan ook als een trein De vlam zat er snel in, maar was er even snel weer uit. Na nog enkele verwoede pogingen, kregen we de hulp aangeboden van onze "buren" daar konden we de nodige trippen en brochetten bakken. Na nog enkele natjes, konden we ons opmaken voor de passage van de renners. Dit was weer een spektakel van jewelste, na de doortocht snelden we naar een tv-scherm om de finish te zien. Daar konden we vaststellen dat onzen "Tornado Tom" gewoonweg supersterk was en alle tegenstand uit zijn wiel heeft gereden.
Onze Italiaanse vrienden kwamen na de tweede plaats van hun "Pipo" wat beteuterd aan de wagens, maar na een Grimbergen, zat de sfeer er pas echt goed in. Bij het vertrek, vlogen nog enkele vergeten kippen van hun busje Ze nodigden ons uit om bij hen nog een pastaken te eten en dan nog eens langs te gaan in de Presse. Daar werd er nog druk gediscussiëerd over het koersverloop en over het voorbije weekend. Dit werd dan ook mooi afgesloten met een lekkere Rochfort.
Het was weer een fantastische belevenis met de mannen van de Veloclub, we kijken nu al uit naar einde mei, als ze langskomen met de volledige club.
Het was zaterdagochtend 4 april, dat 4 Trudy's (Lievens,Chatte,Burre en Beirisj) + 1 gelegeheidsrijder de Lowie om 8u afgesproken hadden aan het lokaal om naar Ninove te vertrekken. Daar zouden zij de start nemen van Vlaanderens mooiste ronde. We waren ingeschreven om de 140km af te leggen, voor die afstand kregen we 16 hellingen en een aantal kasseistroken onder de wielen. Den Beirisj was verrassend genoeg stipt op tijd , jammer genoeg moest hij ter hoogte van Onkerzele al retour maken, hij was er toch in geslaagd om iets te vergeten
Eenmaal in Meerbeke aangekomen en we onze fietsen en benen hadden geprepareerd konden we vertrekken. Onze tacktiek bestond erin om een rustig te starten en dit zo te houden tot aan de eerste bevoorrading te Oudenaarde. Na 30 km kregen we de eerste test met de combinatie van de kasseistroken Lippenhove-en Paddestraat. Daar kon de "Flecha" van de Trudy's den Burre zich toch niet houden, de kasseien werkten als een rode lap op een stier . Na de kasseistroken waren we in de massa den Burre eventjes kwijtgespeeld. Net aan de voet van de eerste beklimming, de Molenberg vonden we hem terug. Op de Molenberg hadden we alle vijf weinig problemen om boven te raken. Van daaruit ging het richting de zwaarste kasseistrook van de dag, de Holleweg in Mater (2200m), dit is volgens mij zowat het zwaarste wat kasseien betreft, wat men in Vlaanderen kan vinden. Gelukkig kwamen we er allemaal zonder pech door. Het is wel indrukwekkend om te zien hoeveel bidons er verspreid liggen over de stenen.
Vandaaruit ging het naar de Wolvenberg om zo na 44km aan te komen bij de eerste bevoorrading in Oudenaarde. We konden aan sneltempo onze zakken en bidons vullen. Met een pelotontje konden we verder rijden tot aan de voet van de Oude Kwaremont. Die ging ook bij iedereen vlotjes. Na deze kwam de eerste echte test van de dag, en zeker met zo een massa, de Patersberg. Het zag er van beneden niet goed uit, maar we konden allevijf toch naar boven fietsen zonder de voeten uit de klikkers te moeten halen. Toch even vermelden dat Beirisj en Chatte een aardig stukje tacktiek en techniek uit hun pedalen geschud hebben om toch maar kunnen naar boven te rijden.
Nu was het de beurt aan de verschrikking van de Vlaamse ardennen, de Koppenberg. Van beneden was het één grote mierenhoop die zich naar boven hijste, waar we voor vreesden kwam dan ook uit: we gingen hem beklimmen zoals de padstappers enkel de beresterke Lievens kon zich een weg banen naar boven. Daarna gingen we naar de Steenbeekdries, waar een aantal van onze vrouwelijke supporters ons opwachten en ons ook verzagen van enkele energiedrankjes en oppeppende woorden en kussen
Vandaaruit volgden ze elkaar in sneltempo op, de Taaienberg, Eikenberg, Varent. Toen begonnen we aan het Brakelse drieluik, Berendries,Valkenberg en Tenbosse. De bevoorrading in Brakel lieten we links liggen omdat de wachttijden daar enorm opliepen We zetten koers richting Lierde waar de Eikenmolen ons toelachte.
Na Lierde kwam voor ons het moment de Ronde, de doortocht in onze eigen stad. We hadden onze krachten de laatste kilometers wat gespaard om nog eens ne serieuze pijl te verschieten op "onze" Muur. Het moment dat we opdraaiden aan het Klein Verschil stond er ons al wat volk aan te moedigen, maar het hoogtepunt was toch ter hoogte van het steile stuk en de kapelmuur; ik kan jullie verzekeren dat de adrenaline geweldig door de benen gaat, eigenlijk door het volledige lichaam. Op dat moment voelt men zich even Volderken, Tommeken of Ballanneken
Na de beklimming konden we even onze talrijk opgekomen supporters groeten en nog snel een rijsttaartje binnenspelen, toen zetten we aan om het laatste opstakel aan te vallen, de Bosberg. Eenmaal daarboven ging de kilometerteller nog nauwelijks onder de 40km/u. Na een goeie 6u kwamen we dan ook meer dan tevreden en voldaan over de streep gereden in Meerbeke.
Bij een paar lekkere Chimaykes en Westmallekes in de Presse konden we ons verhaal doen aan onze ceo van de Trudy's, den Taaf.
Het was een prachtige dag geweest. Nog even meegeven dat Jean-Claude en Christian ook hun ronde gereden hebben, ze hielden het op 75km. Maar mogen ook fier zijn op deze prestatie.
WTC DE TRUDY'S
).
). "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Idea"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
)
Na nog enkele verwoede pogingen, kregen we de hulp aangeboden van onze "buren" daar konden we de nodige trippen en brochetten bakken.
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}