S-Bikes - Goffin Bank - DJK Keukens/ eddy.jacobs@djkkeukens.be - Cafe De Presse - Hairjoker - Bouwonderneming Johan De Neve- De Vivo- Café 't Fonteintje
De tiende rit van het seizoen, was tevens de eerste klassieker van het jaar, de Roesems Classic. Bert zelf kon door werkzaamheden niet aanwezig zijn. Elf dapperen stonden aan de Presse voor wat een loodzware opdracht zou worden. Al na 2km vonden La Machine en Flecha het al nodig om eens door te trekken om tot bij de collega's van op de vesten te geraken. De anderen lieten het duo maar wat woekeren met hun krachten. Al na 7km, een opwarmingsklimmetje, de Nieuwpoort in Everbeek. Vandaaruit ging het verder richting Flobecq, langs de afdaling van de Hurdumont, ging het via Bruyere naar de voet van Les Monts in Ellezelles, deze werd aan een rustig tempo opgereden, velen hadden de kanarieberg al in gedachten. Op de top van Les Monts, had Spartacus het plannetje om door te trekken en zijn kopman Andy aan de voet af te zetten, in hun kielzog gingen Valverde en Rosseler mee. Het was aan Chavanel om het gaatje te dichten. Op de kanarieberg werd meteen duidelijk dat La Machine in zeer goede doen is, hij kletste er iedereen uit de wielen. Boven kwamen de troepen opnieuw samen. Nu volgde een lange afdaling tot aan de voet van de Taaienberg, opnieuw wou Spartacus zijn kopman in ideale omstandigheden afleveren, maar het waren Flecha,Chavanel en Rosseler die het niet zover lieten komen en plaatsten nog voor de beklimming een aanval. Op die Taaienberg kreeg Timmy een serieuze hongerklop, hij ging voor geen meter meer vooruit, Spartacus gaf hem een "zwarte fles" en met een stop in een superette kon hij bijtanken, toch zou later blijken dat dit al te laat was, hij kwam er niet echt meer door. Via de beklimming van de Armekleie, kwamen we in Rozebeke. Nu volgde nog een klein rondje door Brakel, met de passage van de Toepkapel, deze zorgde letterlijk voor afscheiding, de groep werd in twee gesplitst, er was maar één probleem, groep één reed de verkeerde kant uit, waardoor groep twee zowaar aan de leiding reed, voor Spartacus,The Boss,Timmy en jawel favoriet Flecha die niet zijn beste dag kende, zag het er opeens heel mooi uit. Kopman Andy, kon Spartacus bereiken en met de nodige instructies kwam alles weer samen. Op de top van de Parikeberg eindigde dan ook de Roesems Classic. Het was vandaag heel duidelijk dat La Machine momenteel de beste Trudy is. De rest hangt eigenlijk allemaal dicht bij elkaar. The Boss en Spartacus strijden hun eigen duelletjes en proberen hun werk op te knappen voor de kopmannen. Spartacus die duidelijk het eindklassement viseert en zich niet mengt voor de ritzeges, daarvoor rekent hij op de "brothers". Valverde die vandaag veel stoottroepen had verzameld, heeft zijn cartouchen niet goed verdeeld en moest een paar keer passen op de beslissende momenten,toch zie ik hem nog uitpakken dit seizoen.
Ik wil ook nog even kort terugkomen op de laatste kilometers na Parikeberg, er was duidelijk afgesproken, doordat het laatste stuk over de steenweg ging en dit toch niet altijd even veilig is om alles te neutraliseren en rustig twee aan twee verder te rijden. De uitvallen waren dan ook niet helemaal op zijn plaats en al zeker niet door de weg te kruisen en auto's te hinderen. Laat het voor iedereen duidelijk zijn wanneer er afspraken gemaakt worden, die dan ook na te komen en al zeker geen kamikazes uit te voeren, laat het voor iedereen veilig verlopen Bij herhaaldelijk onverantwoord rijgedrag, kunnen daar door het bestuur zeker sancties worden opgelegd
We zijn nu ook een dag later na het overlijden van Wouter Weylandt, bij deze dan ook onze oprechte deelneming voor de vrienden,ploegmaats,familie en natuulijk zijn vrouwtje.
Voor de negende rit van het seizoen zeven Trudys op het startblad en gelegenheidsrijder Clippel.
Een tocht richting Cambron-Casteau stond op het programma. Via de Resteleustraat ging het meteen omhoog, daar waren het onmiddellijk de mannen in goeden doen die het tempo bepaalden. Voor Jurgen (eerste optreden dit seizoen) was het meteen naar adem happen.
Langs Viane en Bever werd er aan een degelijk tempo verdergereden, met steeds enkele prikken van La Machine,Clippel en Flecha.
Bij het verlaten van Bever kwam er een stukje naast de snelweg, waar de wind niet echt in het voordeel stond, het waren opnieuw de drie bovengenoemde die het tempo bepaalden en ik kan u verzekeren, het ging vooruit.
Bij het bereiken van Lombise, gaf het gps-systeem links aan, maar dit ging dwars door een bos, na wat draaien en keren en een Parijs-Roubaix strookje kwamen we opnieuw op het parcours uit. Bij het keerpunt in Cambron, werkten de kasseien voor Flecha als een rode lap op een stier. Hij stormde samen met La Machine,Clippel,Gilbert en Rosseler voorbij Paradisio ofhoe dat het ook mag noemen nu.
Na dit stukje was het even rustig en dan ook tijd om het suikergehalte opnieuw op peil te brengen.
Op het tweede gedeelte ging het er iets rustiger aan toe, mede door de strakke wind, die al veel energie had gekost aan de Trudys. Voor Jurgen ging het alsmaar moeizamer en ook El Pistoleiro kreeg problemen met de opspelende rugpijn.
Er kwamen geen noemenswaardige ontsnappingen meer en de groep kwam dan ook samen aan op de markt. Op naar volgende zondag, wanneer de eerste klassieker van het seizoen op het programma staat, de Roesems Classic (65km). Vertrek 8u30.
Alweer rit 8 van het seizoen, deze week werd het Trudypeloton richting Scheldewindeke gestuurd. Het was in tegenstelling tot de voorbije dagen nog wat bewolkt bij het vertrek. Toch de temperatuur was aangenaam om te fietsen. Er waren 7 Trudy's paraat en een gelegenheidsrijder. Van bij de start was het meteen duidelijk dat dit geen gezondheidswandeling ging worden, na het steile klimwerk van vorige week, was het parcours deze week iets vlakker, maar toch nog heel wat oplopende wegen. Tot in Ninove werd er al meteen een stevig tempo onderhouden. Vanaf Aaigem volgde het ene oplopende stuk na het andere, het waren de Sjleck brothers die duidelijk met de goede benen zaten, op iedere hellende strook was het F. Sjleck die makkelijk vooraan de groep kwam postvatten, samen met zijn broeder.
Op de man van het voorseizoen, Flecha, was het even wachten. Maar na het keerpunt in Scheldewindeke,was niet alleen zijn gps op punt gezet maar sloeg ook het motortje aan van Jan Antoon. Bij het keerpunt zaten we aan een gemiddelde van 28km/u, waar zijn de Trudy tijden van 23km/u gemiddelden Dat dit nog wat ging dalen was te voorspellen, want het lastigste stuk werd opgespaard voor de laatste 20km. Voor The Boss en Flecha begon dan ook de fase van het aanklampen, op de Slijpstraat trok Rosseler eens door, maar in zijn enthousiasme stootte hij zijn knie tegen het stuur, een valpartij kwam er niet van, maar een bebloede knie was het gevolg.
Door de hoge snelheid, waren we iets voor op het snelste tijdschema, parcoursverantwoordelijken Flecha en Spartacus moesten nog een lusje voorzien om toch niet te vroeg bij Taaf en Linda aan te komen. Na enig overleg werd er via een ommetje door Deftinge en Overboelaere nog een helling ingelast, de Voskensstraat. Voor de leken, niet lang, maar een steile puist. Bij het binnenrijden van Overboelaere, had Spartacus zijn plannetje kenbaar gemaakt aan A. Sjleck. Maar.........zijn laatste woord was er nog niet uit of net over de brug ging Flecha aan de haal, het waren El Pistoleiro,Rosseler en F. Sjleck die mee waren. Spartacus en A. Sjleck bleven samen tot de voet, iets verder gevolgd door een leeggereden Boss. Meteen bij het opdraaien, was het gameover voor Flecha. Het was F. Sjleck die als een bezetene versnelde, iedereen dacht: " hij zal wel stilvallen", maar El Pistoleiro moest toch al zijn "biefstukken" aanspreken om hem te remonteren, uiteindelijk lukt dit en ging hij aan de haal met de ritzege. In de achtergrond kwam The Boss nog sterk terug in het spoor van Spartacus, maar op het laatste hellende stuk kon, een met krampen kampende The Boss het wiel niet meer houden, dit allemaal voor een verre ereplaats.
Een op papier vlakke rit werd toch nog een lastige opdracht, mede door het hoge tempo die er werd op nagehouden. Toch nog even meegeven dat het aangewezen is om boven op de laatste helling elkaar toch op te wachten en dan in groep aan te komen in het lokaal. Nog altijd onder het motto: "samen uit,......" enz.
Voor volgende week, wijziging van het parcours; niet naar Bogaarden, maar wel naar Paradiso oftewel Cambron. Vertrek 8u30.
Voor het eerst dit seizoen een klein deelnemersveld. Slechts 4 Trudys (Flecha,Leukemans,Spartacus en A. Sjleck) deze werden bijgestaan door gelegenheidsrijder Jo Cavendish. Vandaag stond een rit gepland richting het welbekende Saint-Sauveur. Dit betekende heel wat klimwerk voor de boeg. Iedereen was gemotiveerd, vooral omdat er na de rit blinde vinken op het programma stonden.
De aanloop was traditioneel langs Zarlardinge. Tot in Wodecq waren er geen noemenswaardige hindernissen. Maar dan begon het, langs prachtige baantjes was het van de ene helling naar de andere. Tijdens de klim naar Grand Monchau was er even verwarring toen Flecha en A.Sjleck niet meer te bespeuren waren, geen nood alles kwam weer samen.
Na de Grand Monchau keek iedereen uit naar Les Hauts, echter werd deze niet beklommen langs de steil kasseikant, wel kregen we een zijkant onder de wielen, die uitkwam bovenaan de kasseien. Er wachtte dan ook een gevaarlijke afdaling langs de kasseikant. Eenmaal beneden, ging het meteen weer omhoog, vanwaar men een prachtig zicht had op de hellingsgraad van Les Hauts ( geen nood we gaan hem nog eens in het programma steken).
Na een afdaling kwamen we opnieuw in een klein baantje terecht die ons naar de volgend klim bracht. Slingerend door het landschap ging het opnieuw pittig omhoog.
Na al het klimwerk rond Saint-Sauveur, kwamen we aan de voet van de klim door het bos van Frasnes. Dit was onze laatste hindernis op Waals grondgebied voor vandaag.
Wat de beklimmingen betreffen, kan ik meegeven dat het steeds Flecha was die zijn uitstekende conditie kon etaleren, soms ging A. Sjleck eens mee, een andere keer was het Leukemans (ex-valverde) die het wiel poogde te houden, toch was het steeds Flecha die als eerste bovenkwam. Cavendish volgde ook steeds op korte afstand, voor Spartacus ging dit boven zijn petje en na zijn Bloesemrit met Flecha van de dag voordien, was het dan ook aangeraden om zijn eigen tempo te zoeken.
Na het bos van Frasnes ging het langs de bekende baan naar Frasnes tot in Lahamaide, waar de afslag werd genomen Ogy om zo verder te gaan richting Ghoy. Ter hoogte van Ogy stond er nog een hellend stuk op het programma, Flecha versnelde daar, iedereen past, .toch dacht hij dat wij op zijn wiel zaten, hij versnelde nog eens en toen hij zich achterom keek zag hij een 30-tal collega wielertoeristen in zijn wiel zitten, zo een krachtpatser!!!!
De aankomst was voorzien op de Poggio , (beauring). Er werd lang gewacht om de eerste aanval in te zetten, toch was het alweer Flecha die de lont ontstak, Cavendish en Spartacus pasten onmiddellijk, A. Sjelck zocht zijn tempo en Leukemans reageerde direct op Flecha, hij probeerde Flecha uit het wiel te knallen op het tweede gedeelte, maar deze zette meteen orde op zaken en kwam als eerste boven.
Nadien kwam de zieke El Pistoleiro ons nog vervoegen op het eetfestijn van wielerclub Jong en Moedig.
Voor Flecha,Spartacus, Sjelck en Leukemans stond er nadien ook nog een bezoek gepland aan onze sponsor, t Fonteinje. Ook daar werden we ontvangen met hapjes en de nodige drank. De klok sloeg al bijna 15u toen Flecha op het idee kwam om nog een mattentaart met koffie te gaan verorberen bij Taaf en Linda. Leukemans kon nog net een glaasje gerstenat achterover slaan en verliet dan zijn kompanen. Voor Spartacus kwam er rond 16u15 ook een einde aan zijn wieleruitstap. Voor Flecha en A. Sjleck het moment om nog eens te demarreren, zij finishten om 20u07!!!!!!! Goed voor een nieuw Trudys record blijven plakken.
Volgden zondag de Paasrit naar Scheldewindeke, vertrek 8u30
Voor het verslag van rit5 kunnen we kort zijn, door de Ronde van Vlaanderen en het verbroederingsweekend met onze Italiaanse vrienden van Veloclub Oggiono, stond er geen rit op het programma die meetelde voor het clubkampioenschap. Het waren enkel de President,Mario en Dieumerci die op tijd wakker waren om een trainingsritje te rijden. Voor de anderen duurde de nacht en voor sommigen zelfs de ochtend iets te lang. Nog even meegeven dat Burre er in geslaagd is om als eerste Trudy, de afstand van 260km tussen Brugge en Meerbeke af te leggen. Nogmaals proficiat met deze sterke prestatie. Sfeerfoto's kunnen jullie zien via onze fotosite ( klik bij mijn favorieten op fotosite De Trudy's)
Na een weekje inactiviteit, opnieuw een tiental Trudy's paraat voor hun zondagsrit. Deze week ging de rit langs het pajottenland. Bij de start was het nog wat frisjes, maar met de Kaekelenberg in Zandbergen meteen onder de wielen, was iedereen snel opgewarmd. Via Waarbeke ging het richting centrum Galmaarden. Vandaaruit moest de zijkant van de Congoberg bedwongen worden, daar werd dan ook al meteen een eerste keer aan het gashendelde getrokken. Spartacus(last van ziektekiemen) liet alles aan hem voorbijgaan en peddelde rustig met F.Sjleck(wedstrijd nog in de benen) naar boven. Flecha plaatste een versnelling, vlot gecounterd door de "belgisch kampioen", gelegenheidsrijder Clippel. Toen werd meteen duidelijk dat Flecha voor vandaag zijn speelkameraad had gevonden.
Na de Congoberg ging het richting Herfelingen, steeds werd er een vlot tempo op na gehouden. Enkele keren stak ook ex-kampioen Vaverde zijn neus eens aan het venster, alhoewel op kop rijden duidelijk niet zijn favoriete bezigheid is Ook Chavanel en Rosseler kenden niet hun beste dagje, voor Gilbert was het steeds van net niet, hij reageerde een paar keer iets te laat op een uitval, waardoor hij steeds in een chassepatat terecht kwam. Toch, zijn weken van de waarheid komen eraan en er is wel al beterschap merkbaar. In Gooik werden we nog getrakteerd op een pittige klim, daar was het A. Sjleck die meeschuifde in de voorste gelederen. Ook bij hem is de conditie in stijgende lijn. Over El Pistoleiro hoef ik weining nieuws te vertellen, hij schuift steeds heel makkelijk mee, zelfs met weinig trainingskilometers. Langs Nieuwenhove werd de afdaling aangevat van de Bovenkassei, tot in Idegem werd er rusting in groep verdergereden, na de doortocht langs het industriepark werd de finale ingezet, meteen waren er vier Trudy's die dit aan hen lieten voorbijgaan, Spartacus,El Pistoleiro,F.Sjleck en Gilbert. De anderen maakten er een ware afvalrace van, vanop de tweede rij zagen we hen één voor één sneuvelen, wie er uiteindelijk als eerste de denkbeeldige finish haald was niet duidelijk, vooral omdat er discussie was waar die juist gelegen was
Na de rit konden we genieten van de kaas en salami die ons werd aangeboden door Principessa Yvonneken, Lele en Teo van Cenacolo. Linda bood ons een stokbroodje aan en bij deze opnieuw een geslaagde rit.
Aanstaande zondag staat de jaarlijkse "blinde vinkenrit" op het programma, de rit gaat langs Saint-Sauveur met daarna een hapje eten bij onze sponsor Eddy en een bezoekje aan onze sponsor 't Fonteintje. Bij deze hopen we dan ook op een grote opkomst!!!!!
Parcours: Hiko- Cyclo Muurtocht in Zandbergen Afstand : 65km Tijd : 2u39 Gemiddelde : 25km/u
Voor de vierde rit van het seizoen opnieuw een ruime delegatie Trudy's(10) aan de Presse, voor de Cyclo Muurtocht met vertrek te Zandbergen. Na de inschrijving werd er gekozen voor de 45km, met de heen-en terugrit kwamen we zo toch aan 65km. Het vertrek ging meteen gepaard met een stevig stukje bergop richting Pollare. De Roesems ging voortvarend van start en nam het commando op de klim. Langs Denderwindeke ging het verder steeds op en af, dit begon halfweg de rit al bij sommigen serieus in de benen te hangen. Voor Flecha, in volle voorbereiding op zijn RVV, was er nog een prachtig stukje kasseien voorzien, waarop hij dan ook uitgebreid de benen nog eens kon testen. Iedereen was het over eens, hij is er klaar voor. Toch krijg hij ter hoogte van Vollezele eventjes last van vermoeidheid, naweeën van het skiverlof. Ook Rosseler en Chavanel lieten opnieuw een sterke indruk.
De bevoorrading lieten we aan ons voorbij gaan en langs de kouter in Galmaarden werd het tempo nog eens stevig de hoogte ingejaagd, Lowie moest daar de groep laten rijden, eerst Gibert en dan El Pistoleiro die het tempo aangaven, ter hoogte van het Moerbekeplein was de groep weer compleet. Via Onkerzele werd de finale van de rit ingezet, een demarrage van Rosseler werd beantwoord door Chavanel. De twee reden weg van de rest, Flecha kon zijn wagonnetje net niet aanpikken. Spartacus, die nog een cartoucheken had opgespaard, probeerde het gat op zijn eentje te dichten, wat ook lukte en meer zelfs, net over de brug in Zandbergen, ging hij erop en erover.
Na het ophalen van de groepsfoto, werd er teruggereden naar de Presse. Men verwachtte nog een prestigespurtje in het Visstraatje,maar El Pistoleiro en Spartacus spraken hun ervaring aan en deden proffessioneel de "deur" dicht.
Volgende week zondag is er geen rit voorzien(RVV), wel kunnen we op zaterdag gaan supporteren voor onze Flecha, die met zijn Italiaanse compagnons de start neemt in Brugge, om hopelijk geschiedenis te schrijven, om als eerste Trudy dit te verwezenlijken.
Vanaf donderdag vertoeven onze vrienden van Veloclub Oggiono in Geraardsbergen. Iedereen is dan ook welkom op de openingsdrink in de Presse op donderdagavond. Zaterdag staat dan de galaavond op het programma, met als hoogtepunt natuurlijk de overhandiging van het verbroederingsbord.
Voor de tweede rit opnieuw een mooi deelnemersveld. Enkel de gebroeders Sjleck en Flecha verschenen niet aan de start.Vandaag stond een rit op het programma langs Brakel en Zottegem.
Bij een aangename temperatuur werd er vertrokken aan ons lokaal. De President en Mario trokken er ook op uit voor hun rit. Hun ploegmakker Christian was er niet bij door kaartverplichtingen bij de Serganten Langs de werken van Overboelaere werd er koers gezet richting Everbeek, waar de eerste hindernis van de dag volgde, de beklimming van het Lobke. Niemand had echt zin om al onmiddellijk een versnelling te plaatsen. De schifting werd automatisch gevoerd door het tempo van El Pistoleiro. Boven troepte de groep opniew samen. Van daar volgde een lange afdaling richting Brakel, daar werd een klein ommetje gemaakt langs Parike. Rosseler, De stier van Parike kende weinig succes bij het doorkruisen van zijn dorp, hij reed lek.
Na het vervangen van de lekke band ging het verder naar de altijd mooie en rustige passage via de Toepkapel. Iets verder in Oudenhove, kregen we de Potaardeberg onder de wielen geschoven, niet zo lang, maar door de slechte staat van het wegdek en het steilste stuk op het einde, toch een aardige kuitenbijter Daarna kregen we nog de klim van de Pijpketel, daar was het El Pistoleiro die opnieuw het commando voerde, gevolgd door Valverde en Chavanel. Op korte afstand volgden Rosseler, Gilbert en Spartacus. Voor The Boss is het nog te vroeg in het seizoen en hij kwam op eigen tempo naar boven, gevolgd door een met krampen geplaagde Roesems Langs Godveerdegem en Wijnhuize ( wat een prachtige namen toch é) ging het naar de Bergstraat in Steenhuize, waar Roesems op karakter gezwind naar boven knalde. In Smeerebbe kreeg Spartacus nog het idee om op de laatste hellende strook het tempo op te drijven, de groep verbrokkelde een beetje, maar alles kwam weer samen.
De aankomst lag vandaag op het einde het brandstraatje, Valverde die zijn zinnen had gezet op de ritzege, probeerde een combine te maken met El Pistoleiro en Spartacus. Hij zou als eerste het brandstraatje opdraaien en van aan de voet versnellen, El Pistoleiro en Spartacus moesten dan het gat laten vallen en zich breed genoeg maken. Zo gebeurde ook en met veel bravoure kwam Valverde dan ook als eerste aan op de Markt. Voor volgende zondag staat er een relatief vlakke rit op het programma richting Isières. Misschien iets voor de sprinters binnen het Trudys Cycling Team. Foto in bijlage onze Roesems, in betere tijden met mooie zonnebril.
@Valverde: El Pistoleiro en Spartacus hebben deze week nog niets ontvangen op de rekening!!!!!!!!!
Vandaag stond voor het vernieuwde Trudys Cycling Team de eerste rit van het seizoen 2011 op het programma.
Nadat de twee voorgaande jaren de start van het seizoen in regen werd gereden, kon er nu vertrokken worden onder een stralend zonnetje.
De Trudys stonden op twee na, allemaal aan de start van de openingsrit. Dat wil zeggen dat alle kleppers er meteen stonden, en om het seizoen te openen zet ik ze nog even op een rij:
Lievens (El Pistoleiro), Beirens(Valverde), Davy(Gilbert), Louis( Sjleck F.) Kim C.(Sjleck A.), Chatte(Spartacus), Burre (Flecha), Kenneth(Rosseler), Dennis(Chavanel), Kim VDH(Roesems), Flamez( The Boss), Jean-Claude( President) en Mario( Meirghaeghe), Christian ( Dieumerci).
Er kwam ook nog een gelegenheidsrijder de sfeer opsnuiven.
Mario, Jean-Claude en Christian haspelden gezamenlijk hun eerste 45km van het seizoen af.
Voor de grote groep stond er een ritje richting Pajottenland op het programma. Zowaar ook de eerste test voor ons nieuwe navigatiesysteem. Bij de start was er al meteen een technisch probleem voor Valverde, na een kleine ingreep konden we verder met als eerste beklimming van het seizoen, de Guillemainlaan,deze reden we mooi in grupetto op. Zo ging het langs Viane richting Bever. Op een licht oplopend stukje werd er een eerste versnelling geplaatst door la machine vlot gevolgd door de volledige groep. Het tempo werd rustig onderhouden, er werd rustig gekeuveld. Nijdige hellingen stonden er niet op het programma, toch ging het steeds op en af. Bij zo een stukje ter hoogte van het station van Herne, werd er door A.Sjleck toch eens aan de boom geschud, Valverde, El Pistoleiro,Chavanel,Rosseler,Spartacus,Gilbert,Flecha konden hun wagonnetje aanpikken, F.Sjleck moest enkele meters prijsgeven. The Boss en Roesems zochten verstandig hun eigen tempo op. Na een klein gps vergissing, maakten we een omwegje via de steenweg naar Asse, daar ging het flink omhoog, met de wind compleet in het nadeel, daar waren het de mannen in goeie doen, Chavanel en Flecha die het commando voerden, voor de eerste maal werd de groep uiteen getrokken. Boven werd op iedereen gewacht, het sein voor Roesems om zijn eerste zwarte fles van het seizoen binnen te gieten. In Vollezele kregen we de zijkant van de congoberg voor de voeten, een kort maar krachtig stukje, waar een groepje wandelaars, de Roesems naar boven schreeuwden, wat is hij toch populair é Leonardo.
De afdaling van de congoberg was welgekomen, op het laatste stukje naar Nieuwenhove toe kregen we een krachtmeting tussen Chavanel en Flecha. De rest van de groep peddelde rustig omhoog. Via de boskant ging het richting Zandbergen, ter hoogte van de kasseistrook in Grimminge plaatste Valverde een versnelling, toch de rest liet begaan met het oog op het laatste stuk in Onkerzele. Flecha speelde het spel heel leep, hij bengelde ter hoogte van de gavers een tiental meter achter de groep. Op het hellend gedeelte van de Volderstraat kon Chavanel zijn goeie benen niet meer houden en versnelde verschroeiend, maar .dat was voor Flecha geen probleem om aan te pikken, het waren El Pistoleiro, Valverde en Rosseler die ook nog vooraan geraakten, maar bij de laatste versnelling, waar het wijzertje 45km/u aanwees, waren het nog enkel El Pistoleiro, Chavanel en Flecha die stand hielden en als eerste het ronde punt bereikten.
Iedereen kwam na 62km tevreden aan in de Presse, daar werd het verbroederingsbord voorgesteld ( later meer daarover, ge weet nooit dat nen Italiaan hier iets van verstaat).
Van Linda kregen we nog een hapje aangeboden en bij deze werd onze eerste rit dan ook afgesloten.
Kort samengevat; mooi weer, veel Trudys, goeie sfeer, .meer van dat zou ik zeggen.
Na een Chinese-, Grill- en Griekse avond hebben we dit jaar gekozen voor een Ierse avond. Dit gaat door in de Irish pub Molly Malones op zaterdag 20/11/2010 Samenkomst in het lokaal om 18u30. Wie rechtstreeks naar Molly Malones gaat, moet stipt om19u30 aanwezig zijn.
Voor de laatste rit van het seizoen 2010 werd er afgesproken om allemaal tesamen (dus ook Jean-Claude en Christian) de rit af te haspelen aan een gezapig tempo. Om 9 uur stonden dus 7 Trudy's klaar aan ons lokaal. Die 7 waren : Burre (onze nieuwe kampioen), Flamez, Davy, Jean Claude, Christian, Chavatte Kim en Lievisj. Onze Chatte was voor een weekendje op bezoek bij onze vrienden in Italië en onze Roesems was druk bezig met zijn verbouwingswerken van zijn appartement ! Ter plaatse werd overeengekomen om een redelijk vlak parcours te nemen en zo vertrokken we dus richting Schendelbeke, Idegem en Zandbergen om zo in Ninove aan te komen. Onderweg maakten we reeds kennis met de redelijk stevige wind die in het nadeel zat. In Ninove namen we dan, zoals gebruikelijk, een ommetje via Outer om zo dan het centrum van Ninove aan te doen, waar we een eerste keer halt moesten houden voor een gesloten overweg. Terug vertrokken ging het richting Okegem. Tussen Chavatte Kim en Jean Claude was de verstandhouding zoek want onze Shleck was vergeten te zeggen om links af te slaan en zo reed onze Président gewoon rechtdoor. Zo moest onze Jean Claude al direct een achtervolging inzetten en dit op een lastig stukje vals plat. De eerste pijlen waren dus verschoten ! Gekomen in Okegem werden we terug staande gehouden voor alweer een gesloten overweg. Na deze stop werd de terugweg aangevat via het Denderpad. Dit werd tot in Ninove een gevaarlijke bedoening. In één van de gevaarlijke en onoverzichtelijke bochten was het bijna prijs. Onze Davy en Kim Chavatte, die op kop reden, moesten een flink uitwijkmaneuver uit hun mouw slaan om toch maar niet in aanrijding te komen met een aantal debiele tegenliggers. Zoals die op het Denderpad vlogen was onverantwoord. Gezien de gevaarlijke situatie kozen we in Ninove om onze tocht verder te zetten langs de gewone wegen. Zo ging het via de steenweg naar Denderwindeke naar de Kapellekensbaan waar onze Président de eerder inspanningen moest bekopen. Zoals afgesproken werd er door iedereen gewacht. Wanneer we terug allemaal samen waren, ging het via de afdaling van de Keringstraat richting Grimminge en Onkerzele waar we ons laatste stukje valsplat van de Voldersstraat voor de wielen kregen geschoven. En zo kwamen we dus na 2 uur aan in ons lokaal waar we opgewacht werden door onze sponsor Eddy en de geblesseerde Beirisj. Daar werd er door onzen CEO een tweetal flessen bubbels afgetrokken die we eerder dit jaar gekregen hadden van onze vrienden uit Italië. Alweer konden we spreken van een geslaagde rit.
Voor diegenen die hun conditie nog een beetje willen behouden, elke zondag wordt er verder gereden aan een rustig tempo en dit vanaf 9.30 uur.(evenwel zonder klassement)
Wat de eindstand van het klassement betreft, dit zal bekend gemaakt worden op de jaarlijkse souper en dit op 20 november 2010.
Voor ik mijn verslag van de rit begin, wil ik eerst in naam van alle Trudy's een dikke proficiat wensen aan El Pistoleiro en Joke met hun kleine spruit Liv.
Door de geboorte kon EP natuurlijk niet aanwezig zijn op de zondagrit, het waren The Boss,Spartacus en kampioen in spé Flecha die aan de start stonden. Ze werden vergezeld van een warmbloedige gelegenheidsrijder Nico. Er werd besloten om langs de dender tot in Ath te rijden, iets voorbij Lessen werden we met een lekke band geconfronteerd van Nico. De temperatuur langs het water haalde nauweijks 10 graden, ter hoogte van Rebaix verlieten we het denderpad om langs de Waalse baantjes onze tocht verder te zetten. Bij Nico hing de kermisfuif van Viane duidelijk nog in het lijf. Op een eerste klimmetje moest hij de rol lossen, maar hij verbaasde ons door achter de wegrijdende Flecha te gaan, dit was blijkbaar toch wat te hoog gegrepen en leidde tot een "chassepatat". Spartacus en The Boss haalden hem net voor de top nog bij. Van Flecha was er dan al geen spoor meer te bekennen. Van daaruit ging het richting bos van Frasnes, waar Spartacus nog een leuke kuitenbijter had gevonden, vooral de laatste 200 meter van dit klimmetje kruipt in de benen.Flecha kwam opnieuw als eerste boven, al was de achterstand van de The Boss en Spartacus niet zo groot. Op Nico was het even wachten, maar ook hij kwam boven.Hij kreeg daar een eerste tekenen van "bierkrampen" in de benen. Via Lahamaide ging het naar Ghoy, waar Spartacus op het klimmetje naar centrum Lessen toe nog een verrassingsaanval wou uitvoeren, maar nog voor hij wou aanzetten,was daar..................jawel Flecha, Spartacus probeerde te counteren, maar kon nooit aan het wiel komen. Bovengekomen was het duidelijk dat Nico zijn laatste pijlen had verschoten. Ons laatste obstakel was een plaatselijke brocantemarkt in Deux-Acren. Aangekomen in de Presse wachtte ons de nodige verfrissing en hapje. Ook onze President en Christian hadden hun kilometers afgelegd.
Om 8.30u stonden 2 Trudy's (Davy en Lievisj) vertrekkensklaar voor hun wekelijkse rit. De weersgoden waren ons niet goed gezind.(wat een verschil met de dag voordien) Daarom was de opkomst van de Trudy's wat aan de magere kant. We spraken af om toch niet te ver te rijden met die verdomde, dreigende regenwolken en daarom kozen we om de "Markeroute" af te haspelen. Juist vertrokken kozen we om de Zonnebloemstraat omhoog te rijden om toch een beetje een warm gevoel te krijgen. Via Viane en Bever kwamen we aan in Sint-Pieters-Kapelle waar we het parcours van de Markeroute even moesten verlaten omwille van wegenwerken. We kozen om een ommetje te maken via Marcq, Edingen en Herne. In Marcq en Edingen kregen we dan ook onze eerste fikse regenbui te verwerken. Terug op het parcours gekomen in Herne reden we richting Tollembeek en Vollezele waar we, gezien het ommetje dat we gemaakt hadden en gezien het aantal kilometers dat we al hadden, het parcours terug verlieten. Via de afdaling van de Congoberg (kasseien) reden we richting Nieuwenhove en Zandbergen. Ondertussen hadden we ook onze 2e regenbui al verwerkt. Gekomen in Onkerzele werd er nog getwijfeld om de Onkerzelestraat op te rijden maar, gezien het gevoel in onze benen, werd daar wijselijk van afgezien. Via de Voldersstraat ging het dan ook richting ons lokaal waar we opgewacht werden door de eerste orgelspelers van het Hooghuysfestival. Twee andere Trudy's (Chatte en Burre) hadden vandaag het zekere voor het onzekere genomen.en waren dus ondertussen ook al aan het amperitieven geslagen. Een half uurtje later kwam ook Le Président aangegleden met zijne bike. Die had er dan ook zijn kilometers al opzitten. Bij een natje en een droogje werd er nog even nagepraat over de toekomstige, nieuwe uitrusting.
Bij deze zou ik dan ook aan alle leden willen vragen om eens uit te kijken naar nieuwe sponsors. Het ware ideaal dat iedereen zijn steentje zou kunnen bijdragen tot het bekomen van nieuwe sponsors. (Inlichtigen te bekomen bij Chatte en Lievisj)
WTC DE TRUDY'S
