Herdenkingsviering

Andrew Arblaster & Patricia Maxwell 10 december 2011

KRUISTEKEN EN BEGROETING

V. In de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.

A. Amen.

V. Genade zij u en de vrede van God, onze Vader,

en van de Heer Jezus Christus zij met u allen.

 

1. WELKOM Deidre John

Goede vrienden,

Wij zijn hier samengebracht om te bidden voor Andrew Arblaster en Patricia Maxwell, onze ouders. Wij hebben juist hun asurnen begraven in het kerkhof van Schriek.

Dankbaarheid vervult ons om hen en om wat ze voor ons betekenen, en als mensen die geloven, willen we ons tot het woord van God keren, stil zijn en bidden om onze overledenen te gedenken en om elkaar nabij te zijn in deze grote parochiekerk.

We hebben de kinderen vooraan gezet als herinnering aan Jezus’ verontwaardiging toen hij zei: ‘Laat die kinderen bij Me komen, en houd hen niet tegen, want van zulke kinderen is het koninkrijk van God. Ik verzeker julli, wie het koninkrijk van God niet aanneemt als een kind, komt er beslist niet in.’

Verder hebben we het altaar van de heilige Barbara versierd, onlangs op vier december was het haar heiligendag en ze is patroonheilige van de ingeniuers, architecten en stervenden.

Het hart van bloemen hier vooraan herinnert ons aan onze lichamenlijke verbondenheid, ook met het heilig hart van Jezus. Ik geef nu het woord aan John.

I would like to welcome all of you here today. We are thinking especially of Greta, George and their children and Britta and her and Dominc’s children that cannot be with us today.

Lied Mijn Herder is de Here God

1.            Mijn herder is de HERE God,

               In Hem is al mijn lust;

               In groene weiden voert Hij mij

               Aan wateren der rust.

 

2.            De Heer verkwikt mijn matte ziel,

               Hij doet mijn voeten gaan

               in ’t spoor van zijn gerechtigheid

               terwille van zijn Naam.

 

3.            Genade, goedheid volgen mij

               mijn ganse levensdag,

               totdat ik eens in ’s HEREN huis

               voor eeuwig wonen mag.

 

2 Openingsgebed Dominic

 

God, Vader van alle levenden, schepper van de wereld,

alles gaat van U uit, alles keert naar U terug.

In dit uur van bezinning en dankbaarheid

wenden wij ons vol vertrouwen tot U.

Leer ons leven met de gedachte

dat alles tijdelijk en voorbijgaand is;

dat onze bestemming bij U ligt,

begin en einde van alles.

Aanvaard uit onze hand het leven van hen

die van het leven en van ons hebben afscheid genomen

en schenk in rijke mate loon voor al het goede

dat zij op aarde gedaan hebben. Amen.

 

3. Ontsteken van de kaarsen

 

De paaskaars is het symbool van Licht en Verrijzenis.

Wij willen door deze paaskaars en door dit licht ons geloof uitdrukken.

Wij weten dat wij door ons geloof leven in verbondenheid met God, onze Schepper.

Zo mogen wij ook, als Jezus, licht zijn voor elkaar.

Onze ouders waren en zijn ook licht voor ons.

Ik vraag nu aan de kleinkinderen om naar voor te komen om ook een kaarsje aan te steken als teken van dank en verbondenheid. Frederick, Eleanor, Thomas, Maxwell, Catherine, Isabel, Arnaut, Tristan, Clint en Rosie.

4. Laten we in dit licht samen ons geloof belijden, de tekst staat op het blaadje:

Ik geloof in God, de Almachtige Vader,

Schepper van hemel en aarde

En in Jezus Christus, zijn enige Zoon, onze Heer

Die ontvangen is van de Heilige Geest

en geboren uit de maagd Maria

die geleden heeft onder Pontius Pilatus

gekruisigd is, gestorven en begraven:

die neergedaald is ter helle,

de derde dag verrezen uit de doden

die opgevaren is ten hemel,

en zit aan de rechterhand van God, zijn Almachtige Vader

Vandaar hij zal komen oordelen

De levenden en de doden

Ik geloof in de Heilige Geest

De heilige katholieke Kerk

De gemeenschap van de Heiligen

De vergiffenis van de zonden

De verrijzenis van het lichaam

En het eeuwig leven. Amen.

 

 

5. Lied

Alta trinita beata, da noi sempre adorata.
Trinita gloriosa unita maravigliosa! Tu sei
manna saporosa e tutta desiderosa!

 6. Eerste Lezing uit Jesaja, hoofdstuk 51 Deidre

kijk naar de rots waaruit u bent gehouwen,

en naar de groeve waaruit u gegraven bent.

Kijk naar Abraham, uw vader, en naar Sara, die u heeft gebaard;

toen Ik hem riep, was hij alleen, maar Ik heb hem gezegend en vermenigvuldigd.

Want de heer bemoedigt Sion, al haar puinhopen troost Hij;

Hij maakt haar woestijn tot een paradijs,

haar dorre grond tot een tuin van de heer;

vreugde en blijdschap zijn er te vinden,

danklied en harpmuziek.

Luister naar Mij, mijn volk,

mijn natie, luister naar Mij;

want onderricht gaat van Mij uit

en mijn recht is een licht voor de volken.

In een oogwenk breng Ik mijn gerechtigheid nabij,

mijn heil verschijnt,

met machtige arm breng Ik de volken recht;

de eilanden kijken naar Mij uit

en mijn arm is hun hoop.

Sla uw ogen op naar de hemel,

en kijk naar de aarde beneden:

de hemel mag vervliegen als rook

en de aarde mag als een kleed in flarden uiteenvallen,

en haar bewoners mogen dood vallen als muggen;

maar mijn heil blijft eeuwig bestaan

en mijn gerechtigheid laat zich niet uit het veld slaan.

Luister naar Mij, wie met gerechtigheid vertrouwd is,

volk dat mijn onderricht in het hart draagt;

wees niet bang voor de hoon van mensen,

en laat u door hun smaad niet uit het veld slaan.

Want zij zijn als een kleed dat door de mot wordt weggevreten,

als wol die door ongedierte wordt verteerd;

maar mijn gerechtigheid is eeuwig,

mijn heil geldt voor alle geslachten

7. Psalm 90 Benedict

Een smeekgebed, op naam van Mozes, de man van God.

U bent ons toevluchtsoord geweest, o Heer,

van generatie op generatie.

Nog voor de bergen waren geboren,

voor wereld en aarde waren gebaard,

bent U God, van eeuwig tot eeuwig.

Maar de mens voert U terug tot stof

en zegt: ‘Keer terug, mensenkind.’

En in uw ogen zijn duizend jaren

als de dag van gisteren, voorbij,

als een wake in de nacht, voorbij.

U maait hen weg in de slaap,

als gras: in de ochtend nog welig,

in de ochtend nog welig en fris,

en ’s avonds verwelkt en verdord.

Zo vallen wij onder uw kwaadheid,

verstijfd van schrik bij uw toorn.

U houdt voor ogen wat wij misdoen,

onze diepste geheimen voor het licht van uw aanschijn;

zo verstrijken onze dagen onder uw toorn,

wij voltooien onze jaren in een zucht.

Zeventig jaar kan ons leven tellen,

tachtig misschien als wij krachtig zijn;

het grootste deel is zorgen en verdriet;

de jaren vliegen voorbij en wij met hen.

Wie kent de kracht van uw boosheid?

Wie heeft werkelijk ontzag voor uw toorn?

Leer ons de vluchtigheid te zien van ons leven,

laat die wijsheid* doordringen tot ons hart.

Keer om, o heer, waar wacht U nog op?

Heb medelijden met uw dienaren.

Schenk in de ochtend uw rijkdom aan liefde

en wij zingen van vreugde, elke dag opnieuw.

Geef ons evenveel dagen van vreugde

als de dagen dat U ons met droefheid bedeelde,

en de jaren van ellende die wij doorstonden.

Laat uw dienaren zien wat U voor hen doet,

toon uw pracht aan hun kinderen.

Heer, onze God, toon ons uw liefde:

laat slagen waaraan onze handen beginnen,

laat slagen waaraan onze handen beginnen.

Johannes 12, 23-26

En Jezus gaf zijn leerlingen ten antwoord: 'Het uur is gekomen dat de Mensenzoon

verheerlijkt wordt. Waarachtig, Ik verzeker jullie: als een graankorrel niet in de akkergrond sterft, blijft hij onvruchtbaar. Maar hij moet sterven, alleen dan brengt hij rijke vruchten voort. Wie zich aan zijn leven vastklampt, verliest het; maar wie zijn leven prijs geeft in deze wereld, zal het behouden voor het eeuwige leven. Wie Mij wil dienen, zal Mij moeten volgen, en waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn: wie Mij dient, zal erkenning vinden bij de Vader.'

 

9. Lied Diep verborgen

 

10 Preek 172 John

ST. AUGUSTINUS, Sermo 172

 

1. De zalige apostel spoort ons aan dat “betreffende hen die ingeslapen zijn” – dat wil zeggen: onze dierbare overledenen – “we niet rouwen, als de anderen die geen hoop hebben” (1 Tess 4, 13), de hoop namelijk op de verrijzenis en de eeuwige onvergankelijkheid. Precies daarom ook noemt de Schift hen, heel waarheidsgetrouw, “ingeslapen”.  Wanneer we horen van “slapen” zullen we geenszins eraan wanhopen dat ze weer zullen ontwaken. Daarom wordt er ook in de Psalm gezongen “Zal hij die slaapt niet ontwaken?” (Ps 40, 9 LXX). Betreffende de doden voelen zij die van hen houden, een natuurlijk verdriet. Niet onze overtuiging maar onze natuur heeft een afkeer van de dood. En de dood zou de mensheid niet overkomen zijn indien de zonde er niet was geweest. Dieren, die zo geschapen zijn dat ze elk op hun tijd sterven, trachten de dood te ontvluchten en houden van het leven. Hoeveel te meer dan is dit ook het geval met de mens, die zo geschapen is dat hij eeuwig zou leven, indien hij nooit gezondigd zou hebben? Het is onvermijdelijk dat we bedroefd zijn wanneer degenen van wie we houden, ons ontvallen door de dood. We weten echter dat ze ons, die achterblijven, niet voor altijd verlaten. Integendeel, ze gaan ons voor, en wij zullen een korte tijd later volgen. Maar toch, de dood – waar de natuur een afkeer van heeft – bedroeft ons wanneer hij een geliefde overkomt, en bedroeft precies de liefde die we voelen voor die persoon. De Apostel zegt ons niet dat we niet bedroefd mogen zijn. Hij spoort ons aan om niet te rouwen zoals de anderen die geen hoop hebben. We zijn bedroefd wanneer onze geliefden overlijden omdat we hen moeten verliezen, maar met de hoop hen terug te vinden. Het ene bedroeft ons, het andere geeft ons hoop. Aan de ene kant kwetst ons onze menselijke sterfelijkheid, aan de andere kant verkwikt ons ons geloof. Onze menselijke beperkingen doen ons pijn, maar Gods belofte geneest.

 

2. De plechtigheid van de uitvaart, de menigvuldigheid van de rituelen, de dure kosten van de begrafenis, de rijke constructie van het grafmonument: dat zijn allemaal vormen van troost voor de levenden, en geen hulp voor de doden. Anderzijds hoeven we er niet aan te twijfelen dat de doden geholpen worden door de gebeden van de heilige Kerk, door het reddende Offer (van Christus in de Eucharistie), en door de aalmoezen die gegeven worden voor hun zielenheil, opdat de Heer hen barmhartiger zou behandelen dan hun zonden verdiend hebben. De Kerk volgt het gebruik van de Vaders om voor hen die in gemeenschap met het Lichaam en Bloed van Christus overleden zijn, te bidden op het geëigende moment van de Eucharistie, en om te vermelden dat dit offer voor hen opgedragen wordt. Wie zou er dan aan twijfelen dat goede werken die voor hen gedaan worden, hen tot hulp zijn, als we weten dat onze gebeden hen helpen? Er is geen twijfel dat zij erdoor geholpen worden. Maar dat betreft alleen hen die in zulk een geestelijke houding overleden zijn dat die dingen hen tot hulp kunnen zijn.  Immers, voor hen die overleden zijn zonder “het geloof dat zich uit in daden” (Gal 5, 6) en de sacramenten van het geloof, zijn deze vrome werken vanwege hun vrienden nutteloos. Toen ze nog leefden hadden ze er geen vurige ijver voor, ofwel omdat ze die niet wensten te ontvangen, ofwel omdat ze Gods genade ter vergeefs ontvingen – en zo verzamelden zij voor zichzelf niet Gods barmhartigheid, maar wel zijn toorn. Wanneer hun vrienden goede werken doen voor hun geliefde overledenen, dan kopen ze geen nieuwe verdiensten, maar ze voegen alleen maar toe aan datgene wat de overledenen voordien reeds verdiend hadden. Alleen tijdens hun leven geschiedt het zodat deze dingen hen nadien van nut kunnen zijn. En dus: ieder die overlijdt kan niets hebben in het leven na de dood, tenzij datgene wat hij in dit leven heeft verdiend.

 

3. De liefhebbende harten van vrienden mogen gerust rouwen over de dood van hen die hun toebehoren, namelijk met een verdriet dat genezing toelaat. Laten ze, in hun sterfelijkheid, wenen met tranen die vertroosting toelaten. Moge de vreugde van het geloof deze tranen snel drogen. Door het geloof immers weten we dat de gelovigen, wanneer ze overlijden, ons maar even verlaten, en naar een beter oord overgaan. Moge ook broederlijke liefde hen tot troost zijn – of die nu betoond wordt aan degenen die overleden zijn, dan wel aan hen die nog rouwen – opdat niet de woorden van de psalm in vervulling zouden gaan, die zeggen “ik wachtte op iemand die samen met mij zou rouwen, maar er was niemand; ik hoopte op iemand die me troostte, maar ik vond er geen” (Ps 68, 21 LXX). Laten we zorg dragen voor de begrafenis en voor de graven, zo goed als we kunnen. Immers, volgens de Schrift behoort dat ook bij de goede werken. Dit geldt niet alleen voor de lichamen van de patriarchen en de heiligen, maar voor het lichaam van elke overledene, wie het ook moge zijn. Zij die het voor het lichaam van onze Heer gedaan hebben worden ervoor geëerd en geloofd. Laten we deze laatste dienst aan onze vrienden bewijzen en ons menselijk verdriet verlichten. Datgene wat de zielen van de overledenen helpt – zoals gebeden en aalmoezen – laten we dat ijverig en overvloedig doen voor hen die naar het lichaam overleden zijn, maar niet naar de geest. En laten we het niet op een lichamelijke maar op een geestelijke manier doen.

 

11  Voorbeden Arnaut, Thomas, Isabel

 

Steeds kunnen we met onze bekommernissen bij God terecht

laat ons daarom dan bidden :   

  

Voor Andrew die nu gestorven is,      

dat hij na een leven vol toewijding      

de rust mag vinden      

in de vreugde en de vrede van Gods huis.      

 

Laten wij bidden.       Wij bidden u verhoor ons Heer

 

Bidden wij voor allen      

die door de dood worden weggenomen      

voor de mensen die vandaag sterven,      

voor hen, die sterven langs de weg,      

voor zoveel mensen,      

die wachten op de dood,       

Laten wij bidden.       Wij bidden u verhoor ons Heer

 

Voor alle mensen, die wij gekend hebben,      

en die ons in de dood zijn voorgegaan.      

Voor de overledenen van onze familie      

en voor allen die ons om gebed verzocht hebben.      

Laten wij bidden.       Wij bidden u verhoor ons Heer

 

Bidden wij voor alle ouders die uit bezorgdheid voor hun kinderen mentaal en fysiek te lijden hebben.

Laten wij bidden.       Wij bidden u verhoor ons Heer

 

 

12 Bidden we nu een Onze Vader en 3 Wees gegroetjes

Onze Vader die in de Hemel zijt

Geheiligd zij Uw Naam.

Uw Rijk kome,

Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood

en vergeef ons onze schulden

gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren.

En leid ons niet in bekoring,

maar verlos ons van het kwade.

Amen

Wees gegroet Maria,

vol van genade.

De Heer is met U.

Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen,

en gezegend is de vrucht van Uw lichaam, Jezus.

Heilige Maria,

Moeder Gods,

bid voor ons, arme zondaars,

nu en in het uur van onze dood. Amen.

 

13 Lied Ave Maria

AVE MARIA, gratia plena, Dominus tecum. Ave Maria. Benedicta tu, benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Iesus. Sancta Maria, ora, ora pro nobis. Santa Maria, ora, ora pro nobis. Sancta Maria, ora, ora pro nobis.

 

14 Slotgebed Deidre

 

Heer God,

Gij hebt ons hier samengebracht,

om te bidden voor onze dierbare ouders

 

Dankbaar gedenken wij

wat zij voor ons zijn geweest.

In hun genegenheid en inzet

in hun toewijding en dynamisme

in hun trouw en bescheidenheid

eren wij uw goddelijke liefde voor ons.

 

Wij stellen ons vertrouwen in U, God

want Gij draagt zorg voor ons allen.

 

Sterk voelen wij weer de pijn van het afscheid,

nu Andrew van ons is heengegaan.

Wij willen hem toevertrouwen

aan uw liefde en barmhartigheid.

 

Wij geloven dat Gij een mens nooit loslaat,

dat de mens bij de dood

niet verzinkt in het niets,

maar dat Gij hem opneemt

en hem binnenleidt in uw eeuwige vreugde,

om altijd bij U te zijn.Amen.

15. Zegen

Heer, geef hun ziel de eeuwige rust en moge het eeuwige Licht hen verlichten; mogen de zielen van de overleden gelovigen door de barmhartigheid van God in vrede rusten. Amen

In de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

 

 

Lied O Heer mijn God

Als Christus komt

met majesteit en luister,

brengt Hij mij thuis,

hoe heerlijk zal dat zijn.

Dan zal ik vol aanbidding voor Hem buigen

en zingt mijn ziel:

o Heer, hoe groot zijt Gij!

Requiem Mass for Andrew Torquil Arblaster

St. Mary’s Church, Upper Woolhampton, 3 December 2011

 

Fr Geoffrey meets the family accompanying Andrew’s ashes at the entrance of the church.

During the procession, all sing Requiem Aeternam from the Mass for the Dead:

 

Requiem æternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. Te decet hymnus Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Ierusalem. Exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet. Requiem æternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.

Grant them eternal rest, O Lord, and let perpetual light shine upon them. A hymn becomes you, O God, in Zion, and to you shall a vow be repaid in Jerusalem. Hear my prayer; to you shall all flesh come. Eternal rest grant unto them, O Lord, and let perpetual light shine upon them.

 

 

Collects

 

First Reading from Isaiah

 

Listen to me, you who pursue righteousness, you who seek Yahweh. Consider the rock from which you were hewn, the quarry from which you were dug. Consider Abraham your father and Sarah who gave you birth. When I called him he was the only one but I blessed him and made him numerous. Yes, Yahweh has pity on Zion, has pity on all her ruins; he will turn her desert into an Eden and her wastelands into the garden of Yahweh. Joy and gladness will be found in her, thanksgiving and the sound of music. Pay attention to me, my people, listen to me, my nation, for a law will come from me, and I shall make my righteousness the light of peoples. My justice is suddenly approaching, my salvation appears, my arm is about to judge the peoples. The coastlands will put their hope in me and put their trust in my arm. Raise your eyes to the heavens, look down at the earth; for the heavens will vanish like smoke, the earth wear out like a garment and its inhabitants die like gnats, but my salvation will last forever and my righteousness remain inviolable. Listen to me, you who know what righteousness means, a people who take my laws to heart: do not fear people's taunts, do not be alarmed by their insults, for the moth will eat them like clothing, the worm will devour them like wool, but my righteousness will last forever and my salvation for all generations.

 

 

Responsorial Psalm 122

 

Response: Let us go to the house of the Lord

I was glad when they said to me, ‘Let us go to the house of the Lord!’
Our feet are standing within your gates, O Jerusalem.

Jerusalem—built as a city that is bound firmly together.
To it the tribes go up, the tribes of the Lord.

As was decreed for Israel, to give thanks to the name of the Lord.
For there the thrones for judgement were set up, the thrones of the house of David.

Pray for the peace of Jerusalem: ‘May they prosper who love you.
Peace be within your walls, and security within your towers.’

For the sake of my relatives and friends I will say, ‘Peace be within you.’
For the sake of the house of the Lord our God, I will seek your good.

 

Second Reading  from Apocalypse

And I, John, saw the holy city, the new Jerusalem, corning down out of heaven from God, prepared as a bride adorned for her husband. And I heard a great voice from the throne, saying: Behold the tabernacle of God with men: and he will dwell with them. And they shall be his people: and God himself with them shall be their God. And God shall wipe away all tears from their eyes: and death shall be no more. Nor mourning, nor crying, nor sorrow shall be any more: for the former things are passed away. And he that sat on the throne said: Behold, I make all things new. And he said to me: Write, For these words are most faithful and true. And he said to me: It is done. I am Alpha and Omega: the Beginning and the End. To him that thirsteth, I will give of the fountain of the water of life, freely.

 

 

Gospel according to John
If you love me you will keep my commandments. I shall ask the Father, and he will give you another Paraclete to be with you forever, the Spirit of truth whom the world can never accept since it neither sees nor knows him; but you know him, because he is with you, he is in you. I shall not leave you orphans; I shall come to you. In a short time the world will no longer see me; but you will see that I live and you also will live. On that day you will know that I am in my Father and you in me and I in you. Whoever holds to my commandments and keeps them is the one who loves me; and whoever loves me will be loved by my Father, and I shall love him and reveal myself to him.' Judas – not Judas Iscariot – said to him, 'Lord, what has happened, that you intend to show yourself to us and not to the world?' Jesus replied: Anyone who loves me will keep my word, and my Father will love him, and we shall come to him and make a home in him.

 

 

Homily

 

Bidding Prayers

 

Liturgy of the Eucharist

 

During the offertory, Dear Lord and Father of Mankind is sung:

 

03-12-2011 om 00:00 geschreven door Dee  

1.     Dear Lord and Father of mankind, Forgive our foolish ways! Reclothe us in our rightful mind, In purer lives Thy service find, In deeper reverence, praise. x2   2.     In simple trust like theirs who heard Beside the Syrian sea The gracious calling of the Lord, Let us, like them, without a word Rise up and follow Thee. x2   3.     O Sabbath rest by Galilee! O calm of hills above, Where Jesus knelt to share with Thee The silence of eternity Interpreted by love! x2

4.     With that deep hush subduing all

14-11-2011

overlijdensbericht Andrew Arblaster

In bijlage Bijlagen: Andrew Torquil Arblaster death announcement.pdf (68 KB)    14-11-2011 om 00:00 geschreven door Dee

27-12-2010

Gelukkig Nieuwjaar

27-12-2010 om 20:09 geschreven door Dee

Marriage and microchimerism

We celebrated our 20th wedding anniversary in July. It doesn’t seem a long time since we were married. Yesterday’s reading came from the letter of St Paul Col 3:12-21. Very like the arrangements in Eph 5:21-33. It paints a picture of bossy women wielding their power autonomously to the detriment of their husband and children. It is a problem I have myself, not least because I probably have an overinflated view of my own intellect and capabilities, so as to discount even the remotest possibility of my husband being my head. Of course Paul has seen that this is the case with many women and is trying to let them see a different reality. I wish him luck. He has virtually no hope of swaying the stubborn bigoted bitch matriarchs that the world produces. Why would I want to share my power with a mere mortal? Why would I even take the time to consider what Paul is saying as relevant? Ultimately though, I am convinced that what he has to say is relevant exactly because it is confrontational and not what I want to hear. I can appreciate Paul because he does say quite a lot of things that I can directly relate to in a positive way. And this statement is not really in discord with the other things. I just have to rid myself of a few cognitive dissonances in order to be a better person. For instance, Paul compares the relationship of Christ and the church to man and wife becoming one body. For Paul this is a mystery. Jesus also draws from Genesis when speaking of marriage. Genesis might not be the book most people set great stock in, but give it a chance. If Jesus and Paul draw from it, it must have its virtues. I consider myself to be a positive scientist and because of that I generally make comparisons to physical and biological mechanisms to aid my understanding of mental and spiritual ideas and reasoning. But apparently so do Paul and Jesus. What is marriage? For humans it is a fundamental biological mechanism for reproduction. It is necessary to understand all the implications of marriage before we can begin to see where the analogy with Christ and the church goes to. If we have no conception of what marriage means, how can we begin to have any knowledge of Christ’s meaning? In my thinking, one enters into marriage as a long term process. The initial celebration being more of an acknowledgement of what other marriages have achieved in the past, than of anything the bride and groom have accomplished. How does a marriage make man and woman into one body then? When I was young I had a very narrow view of humanity, I simply believed my marriage would make it possible for me to reproduce my genes. I was gracious and condescending enough to tolerate a male in this process (unlike my grandmother). In addition I had a rather dim view of education or tradition. As my children grew older and had little educational success, I began to think that there maybe was an area of reproduction that I had neglected. Parenting became more important as the transfer of knowledge, tradition and identity. Is genetic makeup subordinate to that? That is the wrong question. The gene-meme dualism is not fertile. I now have renewed respect for the ancient well-honed intelligence of life and see the recent cognitive developments of humans as a small, albeit interesting, piece in that puzzle. Becoming one body is the definition of marriage and it is made possible through evolution. These days there is more and more scientific understanding of microchimerism taking place between mother and unborn child, and a start has been made by linking microchimerism and disease within the context of a tripartite conflict but very little research is done on straightforward husband-wife microchimerism. I am a believer in microchimerism as one of the most tangible ways that husband and wife become one body. For one thing it makes sense for human sexual activity as not only being useful for reproduction, and it puts new meaning into the words: “in sickness and in health”. 27-12-2010 om 20:08 geschreven door Dee

27-10-2010

Een van mijn vooroordelen

Kan een weloverwogen mening ontaarden in een vooroordeel? Soms. Ik heb een weloverwogen mening over vasectomie. Ik vind het eigenlijk niet zoveel verschillend van castratie. Ik wil me hier niet uitspreken over de merites van castratie, maar vasectomie wordt wel heel vaak toegepast, wat je van castratie niet kunt zeggen. Cijfers voor België geven aan dat bijna 9000 mannen per jaar deze ingreep ondergaan. Mijn interesse in de nadelen van vasectomie begint bij de vraag: wat is normaal? Mannen die onvruchtbaar zijn of vrouwen die onvruchtbaar zijn? Voor mij is het normaal dat vrouwen onvruchtbaar zijn. Vrouwen moeten enkele jaren menstrueren alvorens ze een kind kunnen baren. Vanaf de eerste conceptie totdat ze stoppen met (bijna) uitsluitend borstvoeding te geven zijn vrouwen onvruchtbaar. Dit kan (en zou moeten) jaren duren. Maar ook tijdens een bepaalde maand als de vrouw terug menstrueert zijn er slechts enkele vruchtbare dagen voor de vrouw. De man moet daarentegen altijd en overal paraat kunnen zijn. Ware dit niet zo, dan zou er van de voortplanting niet veel in huis komen. Deze biologische gegevens van man en vrouw moeten een weerslag hebben op emotionele en relationele aspecten. Zonder te weten of vasectomie al of niet medisch volkomen veilig is, heb ik op basis van mijn redenering vasectomie al veroordeeld als ongeschikt om de voortplanting te regelen. Maar daar stopt het niet. Ik heb anecdotische kennis van de vasectomieën van verschillende mannen. Mijn mening over vasectomie wordt daardoor in niets bijgesteld, integendeel. Hebben deze mensen pech - dan wijt ik dat aan hun vasectomie. Eerste voorbeeld: Een jonge vrouw heeft te doen met een man, ze zijn seksueel actief maar de man maakt geen aanstalten om deze verhouding te bestendigen met een huwelijksaanzoek. De vrouw ziet al haar dromen in rook opgaan en wordt een beetje wanhopig. Ze veinst zwangerschap om hem te overhalen (nogal riskante bezigheid, zou ik zeggen). Haar plan lukt. Enkele kinderen later wenst zij dat haar man een vasectomie ondergaat. Hij doet dit voor zijn vrouw, want zelf wil hij het liever niet laten doen. Enkele jaren later blijkt zijn vrouw weer in verwachting - maar niet van hem. Ze verlaat hem en krijgt nog kinderen bij verschillende mannen. Ik denk niet dat dit bij haar dromen hoorde toen ze nog jong was. Tweede voorbeeld: vrouw haat het krijgen van kinderen, man ondergaat verplicht (van zijn vrouw) vasectomie, maar heeft eigenlijk nog kinderwens - enkele jaren later verlaat hij zijn vrouw voor een andere man (met kinderen). Derde voorbeeld: man ondergaat vasectomie voor zijn vrouw, na een aantal jaren hebben ze toch geen seksuele relatie meer, ze leven naast mekaar als broer en zus, maar onderhuids knaagt er iets. Vierde voorbeeld: man ondergaat vasectomie, krijgt enkele jaren later een auto-immuun ziekte. Zijn gezondheid is voorgoed aangetast. De andere voorbeelden vallen meestal onder scheiden, en toch ook vaak de vrouw die weggaat bij de man. Deze anecdoten hebben mij een zodanig negatieve indruk bezorgd van vasectomie dat ik mij afvraag bij het horen over een melding van een scheiding of er een vasectomie in het spel zit. Dat vind ik toch zelf wat vergezocht, een erg gezonde nieuwsgierigheid kan je het niet noemen. Tot zover de persoonlijke bedenkingen. Tik "vasectomy complications"  in in Google om nog meer anecdotische bewijzen te zoeken. 27-10-2010 om 17:41 geschreven door Dee

08-09-2010

Triestige observatie

Er was eens een klein meisje. Ze werd geboren in Sheffield, in de Royal Hallamshire Hospital. Ze had al een zus en twee broers bij haar geboorte. Haar haar was ros. Ze bleek ook karakter te hebben. Na haar geboorte werd ze in een nachtjapon met toegenaaide mouwen gestopt. Waarschijnlijk een toenmalige medische gril. Maar het zinde haar niet. Ze vocht ertegen. Haar moeder keek toe, nieuwsgierig naar haar vechtlust. Maar moeder wou in feite zelf niet ingrijpen, want dan zou ze weer commentaar van het medisch personeel moeten verduren. Het pasgeboren meisje kreeg het stiksel uiteindelijk los en viel zelfvoldaan in slaap met vrije handen. De daaropvolgende veertig jaar zijn een verliezend gevecht om haar handen in bedwang te houden. Het vorig ouderlijk huis in Sunnybank Road, Sutton Coldfield is verkocht geraakt na haar geboorte. Het gezin kon dan verhuizen uit het huurhuis van de universiteit in Endcliffe Crescent, waar zij slechts twee slaapkamers hadden voor acht mensen, naar een bungalow in Rochester Road, Lodge Moor. Lodge Moor was een redelijk recent voorstadje van Sheffield, met een golfbaan.  Als tweejarige kreeg ze vaak hevige woede aanvallen en leed ze aan verlatingswoede. Als moeder naar de les ging voor de lerarenopleiding, of ging werken, smeet ze zich volle kracht op de vloer achter de net gesloten deur en botste met haar hoofd en voeten tegen de grond, haar vuisten gebald. De andere kinderen keken ietwat ongemakkelijk maar geamuseerd toe. Dan snelde grootmoeder naar haar toe, de andere kinderen vermanend over het leed dat ze het meisje zogezegd hadden aangedaan. Een lange suspartij volgde. De andere kinderen vonden het normaal dat het meisje zoveel aandacht kreeg. Wat zei moeder altijd weer: “From each according to his ability, to each according to his need” of "van elk naargelang zijn vermogen, voor ieder naargelang zijn behoefte". Haar inspiratie kwam niet van Marx, maar van een vroegere joodse gemeenschap. Hand 4,34-35: Er was immers niemand onder hen die gebrek leed, want allen die grond of huizen bezaten verkochten hun bezit, gingen met de opbrengst naar de apostelen, en legden die aan hun voeten. Daarvan werd uitgedeeld aan een ieder, al naar gelang hij nodig had. Zo moesten de grote kinderen zich gelukkig prijzen dat zij niet onder dezelfde psychische lasten gebukt gingen als het kleine meisje, want zij verdiende enkel oeverloos begrip voor haar toestand. Wat verderop in de straat was er een rij winkeltjes met op het einde een kleine Co-op supermarkt. Iedereen sprak je daar altijd aan met “Love”. Er was ook een krantenwinkel met snoep en speelgoed, of speelgoedwinkel met kranten en snoep, zoals je zelf wilt. Mr Seal’s. Tot grote verbijstering en bezorgdheid van haar ouders en grootouders wou het meisje vaak de grenzen van het toelaatbare overschrijden, ook als zeer jong kind. Een keer heeft ze als tweejarige 2 pence genomen uit de portemonnee van moeder. Terwijl ze niet was aangekleed, en nog zonder onderbroek, verliet zij het huis ongezien. Ze ging naar het winkeltje met haar 2 pence en toen ze haar daar vroegen waar haar mama was, zei ze dat haar mama haar had achtergelaten. Na een zoektocht heeft mijn moeder haar daar gevonden, ze zat op een stoel te wachten. Dit is de eerste grote uiting van haar “smoesjesgedrag”, wat later een “flower story” is gaan heten. Er volgen talrijke voorbeelden van hoe ze maar geen gevoel kreeg voor het waarheidsgetrouwe of voor respect voor het eigendom van andere mensen, terwijl zij de meeste aandacht en bijsturing kreeg. Haar moeder werd er zowaar miserabel van, echt gefrustreerd door haar koppigheid en de onmogelijkheid om het haar af te leren. Zo was moeder echt een keer ontploft toen het gezin in Beechwood Road, Sanderstead al woonden. Het meisje was een jaar of vijf en een aantal van de kinderen kreeg warme maaltijden op school. Het geld daarvoor werd maandelijks op voorhand betaald, en het stak in een envelop in de handtas van moeder. Toen het tijd was om naar school te gaan, was het envelop verdwenen. Volgens de herinnering ging het om 40 pond. Een fortuin voor dit gezin. Na weer een lange zoektocht is het toch teruggevonden, tot grote opluchting van moeder. Heeft het meisje dat uiteindelijk zelf opgebiecht en teruggegeven? Ik vermoed van niet, want dat lag (en ligt) niet in haar aard. Het was ook in die periode dat er van “flower stories” sprake was. Eens kwam ze naar huis met het verhaal dat ze met de school was gaan optreden in de Fairfield Halls. Ja, ze vertelde het heel ernstig en met overtuiging, ze had de hoofdrol gespeeld en achteraf werd er vanuit het publiek bloemen naar haar gegooid. Moeder was er zelfs even mee weg. Zo kon het meisje toch een carrière als oplichtster ambiëren, als al de rest faalde. In 1982 is het gezin naar België verhuisd. De lijdensweg met het meisje ging echter door. Zo vaak was haar gezin onuitstaanbaar dat ze zich terugtrok op het dak, tussen de schouwpijpen. Eens is ze zelfs van de eerste verdieping uit het venster naar beneden gesprongen om haar ongenoegen te uiten omdat ze in de slaapkamer werd opgesloten. Een andere keer nam ze 1000 frank uit de portemonee van moeder, ze had gevraagd om naar de kermis te gaan en moeder had nee gezegd. Een nee kon er bij het meisje niet in. Ze nam het geld stiekem, pakte haar kleine broer mee naar de bus, en ging zo naar de kermis, een drietal kilometer verderop in het dorp. Enig moreel besef was het meisje vreemd. Toen ze begon te studeren namen haar financiële mogelijkheden ineens toe, ze kreeg leningen, er waren geen grenzen aan wat ze kon kopen. Dure schoenen werden verzameld. In die tijd was ze in Engeland en moeder was nog vaak in België. Ze hing uren aan de telefoon om haar af te brengen van dure aankopen – maar het haalde niets uit. Neen stond niet in haar woordenboek, ze begreep het gewoon niet. Aan de universiteit viel ze voor een grote, blonde Zweed. Ze had direct door dat hij financieel even zwak was als zij. Wat een geluk! Nu zou niemand haar nog vermanen! Haar ouders konden nog mooi haar bruiloft betalen en ze had haar zinnen gezet op een designer trouwjurk. Ja zei moeder, huur het maar. Maar nee, ze kocht het. Prachtig kleed, daar niet van. Moeder stierf vroegtijdig. Haar laatste wens was dat de kinderen elkaar liefhadden zoals zij hen had liefgehad. Na deze ingrijpende gebeurtenis was er financieel nog het ouderlijk huis dat als buffer kon dienen. De grootste financiële putten werden door grote zus gedicht in afwachting van het verkoop. Vader was ook geen financieel genie, maar was een kind van vlak na de oorlog – hij had nog enige terughoudendheid gekend, en ging toch voorzichtig om met het geld. Het meisje was nu een vrouw met een resem kinderen naar wie zij niet omzag, buiten ze te bestrooien met dure cadeaus. In haar verdediging werkte ze toch om haar dure gewoontes te bekostigen. Maar waar het gezin ook naartoe vluchtte, de putten werden steeds dieper en dieper. Deurwaarders loerden. Met de aanmaningen van moeder in het achterhoofd, snelden de andere kinderen keer op keer toe met advies, logistieke en financiële hulp om het leven van hun zus weer op de rails te krijgen – maar een na een werden zij telkenmale bedot, geen enkel bedrag kon volstaan om die putten te vullen! Iedereen bleef met lege handen achter en een wrang gevoel van oplichting.   08-09-2010 om 00:00 geschreven door Dee

02-07-2010

Geen broedsel kerkuilen dit jaar

Vorige week is Joris langsgeweest om onze uilenbak te controleren. Er zat een oude exemplaar te slapen. Geen nest. 02-07-2010 om 21:56 geschreven door Dee

04-06-2010

Poll kerncentrales openhouden of staatshervorming

Bij de aanvang van mijn blog in 2008 maakte ik een analyse van de stembusgang van de federale regering van 2007. Ondertussen zijn er enkele partijen die zich sterk profileren voor kernenergie: Vlaams Belang wil betaalbare elektriciteit en wil daarom werk maken van de ontwikkeling van kerncentrales van de vierde generatie. Dit staat uitdrukkelijk in hun brochure. Ook NV-A met op kop Flor Van Noppen van Dessel vindt kernenergie best goed: http://florvannoppen.wordpress.com/dossier-kernenergie/. Ik heb van NV-A nog geen brochure gelezen. In theorie is CD&V voor het terugdraaien van de kernuitstap (wat in de praktijk blijkbaar niet lukt), terwijl enkel Jong CD&V iets zegt over nieuwe centrales. Maar in hun verkiezingsboekje met de voorstelling van de kandidaten is er geen enkele die zich uitspreekt voor kernenergie. LDD is ook voor het uitbreiden van kernenergie. Open VLD blijft een ambigue houding aannemen, zij hebben ten slotte de kernuitsap beraamd, met nefaste gevolgen voor de Belgische knowhow. Wat met de franstalige partijen? Zeker PS en Ecolo willen vasthouden aan de kernuitstap, PS minister Magnette heeft de overeenkomst van Van Rompuy met Electrabel over het terugdraaien van de kernuitstap gesaboteerd. CDH is voor kernenergie. MR weet ik niet. Dus mijn oorspronkelijke pollstelling: "voor een staatshervorming" of "voor kernenergie" moet ik herzien. Blijkbaar is er een staatshervorming nodig om energie over te hevelen naar het Vlaamse niveau om een Vlaamse kerncentrale van de vierde generatie te bouwen. Wallonië kan de Waalse kerncentrales sluiten en verder vrolijk elektriciteit invoeren van de Franse kerncentrales. 04-06-2010 om 11:33 geschreven door Dee

Torenvalkjes

04-06-2010 om 10:17 geschreven door Dee

03-06-2010

Torenvalken broedsel 2010

5 zijn gekliekt, ik weet niet of er misschien 6 zijn. 03-06-2010 om 00:00 geschreven door Dee

22-01-2010

Dode kerkuil

Ik heb juist dit bericht gekregen: Hoi Marc en Deidre, gisteren hebben ze bij mij een dode geringde kerkuil binnengebracht.L122994 (ringnummer) was op 23/08/2007 bij jullie geringd (nest met 5 jongen). Hij is dood terug gevonden in een schuur in de Maria Coolstraat niet zover van waar jullie wonen. Met de sneeuw zal hij verleden week niet genoeg muizen kunnen vangen hebben en daardoor (uitputting) gestorven zijn. Vriendelijke groeten, 22-01-2010 om 07:23 geschreven door Dee

21-01-2010

Seksuele gezondheid

De thema van seksuele gezondheid is erg oud en omvat veel deelgebieden, het is gevaarlijk om het slechts over één aspect te hebben, want dat vertroebelt het totaalbeeld. Desondanks wil ik het hebben over SOA's of seksueel overdraagbare aandoeningen. Dit zijn ziektes: bacteriën, virussen, schimmels en andere organismen, die erin slagen om de menselijke promiscuïteit uit te buiten om zich voort te planten. Tegenwoordig noemt men vaak de "ABC methode" om besmetting te voorkomen, de A (van abstinentie) wordt afgedaan als ondoenbaar en de B van "Be faithful" is ook al problematisch. Wat overblijft is ofwel de C (van condooms), ofwel een zorgeloos leven zonder moraal (maar met SOA's). Dat veel mensen zich in de monogamie niet kunnen terugvinden is simpelweg omdat we als populatie niet genetisch monogaam zijn. Als monogamie zoveel voordelen zou bieden, zou dat in het verleden allang genetisch geselecteerd zijn, toch? Niet noodzakelijk, omdat we samen verstandiger zijn dan onze genen. Dit wil zeggen dat verschillende culturele gebruiken overgeleverd worden die ons beschermen tegen onze genetische onaangepastheid om SOA's het hoofd te bieden. Besnijdenis is daar een voorbeeld van. Morele monogamie is een andere overlevering dat ons toelaat om de voordelen van monogamie te krijgen, zonder dat we noodzakelijk genetisch volledig eraan aangepast worden. Dat de meeste SOA's niet (meer) dodelijk zijn, is ook een evolutie die de SOA's in stand houdt - SOA's beletten meestal niet dat we voortplanten en een nieuwe generatie afleveren die dezelfde seksuele kenmerken en gedrag kan vertonen. Dit rustig plaatje wordt verstoord bij het verschijnen van een nieuwe ziekte, bv. HIV. De voorloper van deze ziekte (SIV) is relatief onschadelijk in apen en is door een mutatie zo dodelijk geworden voor mensen, over tijd zal deze virulentie waarschijnlijk afnemen, zodat HIV in een verre toekomst (millennia volgens Levin) zonder probleem alle mensen kan infecteren, zoals SIV dat nu doet bij apen. Een wiskundig model van overdracht : http://www.cdc.gov/ncidod/eid/vol7no3_supp/levin.htm In een vorig nummer van EOS werd de sciblog van Mark Nelissen gepubliceerd: Waarom jonge hoertjes? Hierin werd een evolutionaire reden gespeurd om dit fenomeen te verklaren. Zijn verklaring was: mannen die jonge meisjes verkiezen als partner zijn geselecteerd omdat die over een langere tijd kinderen kunnen krijgen, er zijn dus meer kinderen te verwekken bij jonge vrouwen. Ik ga slechts deels akkoord met deze redenering. Het is waar dat vrouwen vruchtbaarder zijn voor hun 25ste, maar kinderen baren voor 18 is lichamelijk zwaar. Als de man steeds een jonge vrouw wilt als partner, dan gaat hij ook niet met deze vrouw over een langere tijd kinderen verwekken, want na een paar kinderen is deze dame al te oud om aantrekkelijk te zijn. Mark Nelissen besluit: "In de zoektocht naar een methode om het kindermisbruik een halt toe te roepen, zou een goede voorlichting in verband met onze seksuele biologische wortels enig licht kunnen werpen op ons doen en laten. Het zou duidelijk kunnen maken dat jonge meisjes uitzoeken voor seks wél om voortplanting draait en dat wanneer men echt enkel plezier wil, men beter de ervaring, de oudere dames zou verkiezen. Laat de jonge meisjes met rust. Een denkwijze die overigens ook voor huwelijken geldt: een vijftiger zou bij zijn tweede of derde huwelijk moeten beseffen dat voortplanting van geen tel meer is en dat een partner van dezelfde leeftijd wellicht een meer harmonische relatie kan bieden. Voorlichting en onderwijs in evolutionair denken zou hier misschien veel kunnen bijdragen tot een meer verstandelijk gedrag, waarbij we minder slaaf zouden zijn van onze genen. Maar ik weet ook wel dat dit bijzonder moeilijk te realiseren zal zijn. Laat me maar dromen!" Hij staaft zijn evolutionair gegeven enkel door de wetenschap dat chimpansees oudere partners verkiezen: omdat zij meer ervaring hebben met de voortplanting en omdat zij geen menopauze kennen is de vruchtbaarheid van oudere exemplaren geslaagder. Volgt het dan noodzakelijk dat mensen, die wel een menopauze kennen, op zoek zullen gaan naar jongere partners? Uiteraard jonger dan de menopauze, maar we hebben het hier over het verkiezen van 15 jarigen, dus volledig onervaren en nog 30 jaar te gaan voor de menopauze! Ik denk dat mannen liever een jonge vrouw als partner kiezen omdat de kans dat ze een of meerdere SOA's hebben opgelopen aanzienlijk kleiner is dan bij een ouder exemplaar, zeker als dat ouder exemplaar al ervaring heeft met het moederschap. Dat mensen zo lang leven dat ze een menopauze hebben is eerder een gevolg daarvan - omdat de jonge moeders nog onervaren zijn is het nodig dat generatie van de grootmoeders inspringt bij de verzorging van de kinderen. Wat in zijn besluit wel overeenkomt met mijn verhaal is dat voorlichting en onderwijs (culturele overdracht) een bijdrage kan leveren aan het negeren van de genen. Dat is misschien wel moeilijk, mar het gebeurt al eeuwen door religies. De betekenis van maagdelijkheid in ons huidig taalgebruik is geworden tot "een persoon die geen geslachtsgemeenschap heeft gehad". Dit houdt enerzijds een verenging in van het historisch begrip, en anderzijds een verbreding. Een maagd kon tot voor kort nooit een jongen betekenen. Verder is de betekenis van maagd eerder dat van jong meisje (meisje of meid is een vorm van maagd), dus van een meisje die geschikt is voor het huwelijk. In mijn betoog dus eentje zonder SOA, maar bij Nelissen zou die geschiktheid enkel gaan over de mogelijkheid om meer kinderen op de wereld te zetten. Ik vermoed dat ik meer gelijk heb dan Nelissen, want ook culturele gebruiken staven de "zonder smet" betekenis van de maagd, of jong meisje. Bij de islam worden (zeer) jonge meisjes uitgehuwelijkt, maar dat wilt niet zeggen dat ze daadwerkelijk ook zo jong seksueel actief zijn met hun echtgenoot, het is gewoon een overeenkomst door de familie van de bruid en de bruidegom, hij is zeker dat ze onbesmet is, en de familie moet over haar eer niet meer waken: een hele opluchting voor hen. In zuidelijk Afrika worden jonge vrouwen, zelfs erg jonge meisjes door AIDS-besmette mannen verkracht om van hun besmetting af te komen http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/6076758.stm. Maagd is voor hen synoniem met zuivering. De theologie van de Heilige Maagd is er omwille van de smetloosheid om de moeder Gods te kunnen zijn - gaandeweg werd deze benaming niet meer in deze smetloze zin verstaan, maar in een louter mechanistische zin (maagdelijkheid is causaal verbonden aan geen seksuele gemeenschap hebben), en moest de recente benaming Onbevlekte ontvangenis in het leven worden geroepen, om de aandacht af te leiden van de seksuele activiteit en meer naar een intrinsieke eigenschap (eentje van bij de conceptie van Maria). En natuurlijk zijn het maagden die in het paradijs tot beschikking van de moslimman staan, er kunnen immers geen SOA's bestaan in het paradijs. Ik heb nog een laatste interessant gegeven over de "Be faithful" kant van de zaak. Ik vermoed dat het leven in Afrika veel minder energie vergt dan het leven boven de kreeftskeerkring, waar men enkele maanden toch in het donkere en onvruchtbare winter wordt gezet. Om deze periode door te komen is het zaak om niet te veel energie te verspillen, en een mindere gezondheid kan je duur komen te staan. Daarom is de culturele monogamie een noordelijke overlevingsstrategie, en is dit veel minder het geval geweest in Afrika. Met de komst van de HIV epidemie worden de Afrikanen juist daardoor de grootste slachtoffers, en gaat een culturele omwenteling moeten gebeuren, met meer nadruk op de B, om besmettingen terug te dringen, zoals aangegeven in het onderzoek van Helen Epstein. Over de A en de C, een andere keer. 21-01-2010 om 20:01 geschreven door Dee

Verkeersveiligheid

Mijn kinderen zijn nu 17 - 14 - 10 - 6 - 3 en 3. Ze rijden allen met de fiets naar school. Hun kennis laten maken met het verkeer is iets wat ik als ouder belangrijk vind. Maar er is een prijs die betaald wordt. Het spook van de natuurlijk selectie waart over ons allen. Ik ben verplicht om na te denken wat preventie kan betekenen, wetende dat mijn schoonvader in 1969 is aangereden door een auto toen hij met de fiets van het werk reed, uren gewond op straat is blijven liggen, met serieuze hoofdverwondingen maanden in coma heeft gelegen, volledig invalide is verklaard en een lange maar beperkte revalidatie heeft gekend, getekend door hevige epilepsieaanvallen.  Daarenboven had hij al een broer verloren aan een gelijkaardig fiets-auto ongeval in de jaren '50. Dit zijn de meest nabije en frappante verkeersfeiten uit de familiegeschiedenis, maar hier in deze straat is een fietsende buurvrouw aangereden door een auto met een heupfractuur als gevolg, mijn schoonmoeder is enkele jaren geleden aangereden door een auto toen ze fietste. In de buurt zijn nog meer fiets-auto ongevallen gebeurd de laatste jaren. Ikzelf ben al 3 keer rakelings in contact gekomen met auto's die van de oprit achteruitrijden op straat, ze kijken naar een afstand in de verte, om aankomende auto's te zien aankomen, maar de dichtbije fietser ontsnapt aan hun aandacht. Over een paar weken fietste ik naar school met de tweeling achterop, toen een auto plots naar rechts afdraaide over de fietspad om te parkeren, zonder mij gezien te hebben. De remmanoeuvre alleen al is gevaarlijk met 2 kleuters achterop. Deze anekdotes dienen in de eerste plaats om mijn bekommernis uit te drukken dat preventie nodig is.  Tekortkomingen in het verkeer met verlies als gevolg kan een paar generaties meegaan, maar op termijn moet men ingrijpen en nadenken over hoe dit te voorkomen. Tot 12 jaar is het mogelijk om kinderen naar school te laten vertrekken met een fluovestje en een fietshelm. Het fluovestje is er om de zichtbaarheid van de fietser te bevorderen, ter preventie van een ongeluk. De fietshelm moet bij een valpartij of aanrijding het hoofd beschermen. Kleine kinderen nemen aan dat hun ouders gelijk hebben en de herhaalde sensibiliseringscampagnes van de provincie, de gemeente en de school hebben een aanradend effect. Zelf draag ik altijd een fluovest, maar slechts sporadisch een helm. Bij de overgang naar de middelbare school wekt het dragen van een fluovest of helm een grote weerstand op bij de kinderen. Ik veronderstel bij alle kinderen, vanwege de peer pressure. Het aanbieden van een monetaire verzekeringspremie (omkoperij) helpt niet. Ook de gruwel van een verkeersongeval wordt vaak gebruikt als shocktherapie om gedrag te veranderen, toch voor jonge bestuurders in Amerika. Maar deze kans wordt altijd geminimaliseerd: het zal mij niet overkomen is de perceptie. Tegen deze perceptie in roeien is niet gemakkelijk. Stellen dat het onlogisch is, doet niemands geloof eraan twijfelen. Ook de lottospeler zal meer nodig hebben om in te zien dat hij niet de grote pot gaat winnen, want die kans bestaat echt voor hem. Waarom overschatten mensen hun positieve kansen en onderschatten ze de negatieve? Als dit consequent verkeerd wordt ingeschat, dan zal dat slecht aflopen. Toch stuur ik elke morgen al mijn kinderen de fiets op, en neem ik niet de auto naar school. De school is 1,5 km ver. Het is niet omdat ik te gierig ben dat ik niet naar school wil rijden - de kostprijs is een peulschil. Ik ben ervan overtuigd dat de schoolpoort niet de plaats is voor auto's. Het maakt de omgeving juist gevaarlijker voor iedereen. De kinderen zelf zien dat zo niet, ze worden geïndoctrineerd dat auto's slecht zijn voor het milieu, en ze vinden dat de belangrijkste reden om de fiets te nemen. Wat als er een het slachtoffer wordt van een ongeval, zoals hun grootoom op tienjarige leeftijd? Dan gaan waarschijnlijk hun ogen open omtrent de ware problematiek van auto's, maar ik vermoed ook dat ze het mij erg kwalijk ga nemen dat ik hen zo opoffer aan het wegverkeer. Toch vind ik het de duurzaamste weg. 21-01-2010 om 14:21 geschreven door Dee

Condoomuitspraken mgr. Léonard

Een facebookvriendin heeft een link gepost naar recente condoomuitspraken van monseigneur Léonard. http://knack.rnews.be/kanaal/mensen/leonard---condoom-kan-nuttig-zijn-/site72-section9-article45247.html Hierin trekt Léonard een analogie tussen de preventie van besmetting met SOA met de preventie van verwondingen bij verkeersongevallen. Ik heb recent in een vraag over het condoombeleid van Heist-op-den-Berg een gelijkaardige analogie gemaakt. Daarom wil ik even mijn standpunt verder toelichten. Mijn denktrant is begonnen met een krantenartikel over het MEGA project, dat ik kende van de oudste twee op de lagere school. Dat zou een Vlaamse vertaling zijn van het Amerikaanse DARE project, bekend in het kader van falende drugspreventie: Drugspreventie kan schaden Nadien las ik in het gemeentekrantje van de opening van een CONDOSHOP in de jeugddienst van Heist-op-den-Berg, zogezegd ter preventie van SOA's. En ik dacht: wat als zo'n initiatief eigenlijk de condoom-variant is van het MEGA-project? En jonge mensen ertoe aanzet om te beginnen experimenteren met seks in plaats van hun weerbaarheid te verhogen (zoals het preventieprogramma Unplugged van De Sleutel). Eenmaal hooked (aan drugs of seks) komt respectievelijk de bekende condoom- of propere-naaldmoeheid, waardoor van preventie weinig sprake meer kan zijn. Even terzijde: mijn voornaamste probleem met de website van de condoshop was de assertie:  "maar alle SOA-‘s (seksueel overdraagbare aandoeningen) kunnen vermeden worden door het gebruik van een condoom bij het vrijen" Dit wordt tegengesproken door de genuanceerder SENSOA-site die zegt: A. "Sommige soa kan je ook oplopen zonder seksueel contact: via besmet bloed in spuiten of naalden kan men hiv, hepatitis B of C oplopen; tijdens de zwangerschap of bevalling kan een moeder soa overgedragen op haar kind; sommige soa, zoals hepatitis B of herpes, kunnen zelfs door tongzoenen worden overgedragen; schurft en schaamluizen kunnen worden overgedragen door langdurig huidcontact en zelfs door het slapen in beddengoed van een besmet persoon; gezamenlijk gebruik van handdoeken kan genitale wratten, schaamluizen en schurft doorgeven. "  en B: "Gebruik van een condoom biedt een behoorlijke bescherming tegen de meeste soa. Maar indien het condoom het symptoom (zweer, blaasje, wrat)  niet voldoende afschermt, kan een besmetting alsnog worden overgedragen." Sindsdien ben ik ook te weten gekomen dat BUPA (een Engelse onafhankelijke medische dienstenverstrekker) deze condoshopstelling in 2004 voorstelde als derde grootste mythe over de seksuele gezondheid: http://www.medicalnewstoday.com/articles/9173.php Ik heb over deze condoshop op 11 december 2009 gemaild met mijn gemeenteraadslid, en om mijn punt te maken heb ik de volgende airbag analogie vermeld: "Als we het verder over mentaliteit hebben: Vergelijken we het met het voorkomen van letsels van auto-ongevallen door de airbag - niemand twijfelt eraan dat de airbag vele letsels zal voorkomen  bij een auto-ongeval, maar kijkt een passagier het voertuig na waar hij zich in bevindt om dit te controleren? Zal je in een auto geen plaats willen nemen als daar geen airbags voorhanden zijn? Nee, het voordeel van een transportmiddel te hebben weegt vele malen zwaarder door dan de kans op een ongeval. Jongeren zullen eveneens hun gedrag niet veranderen als ze geen condoom voorhanden hebben, de kans dat ze eerst langs de jeugddienst zullen gaan op zo'n moment is redelijk onwaarschijnlijk." In mijn facebookcommentaar op de link van Knack zei ik: "Zelf vergelijk ik de condoom met een airbag, de meeste mensen controleren ook niet of het voertuig waarin ze gaan plaats nemen een airbag heeft. Het is toch de rit die primeert, en niet de kans op averij?" vriendin antwoordt: "de rit primeert jaja, maar tegelijk kan je toch de kans op averij zo klein mogelijk houden... en als ik een nieuwe auto koop is 't er toch ene met airbags hoor! :)" en ik: "Als je de gezegende leeftijd van 40 bereikt hebt, dan is probabiliteit inschatten gemakkelijk. Maar jongeren kopen nog geen wagen, ze liften nogal eens." en vriendin: "vandaar: helm opzetten...zoals ook diegenen "zonder zelfbeheersing"" Ik had kunnen vragen hoe degenen zonder zelfbeheersing wel aan de zelfbeheersing geraken om preventie in hun hoofd te halen, maar ik wou de facebookthread, en alle facebookvrienden niet overbelasten met mijn verdere overpeinzingen op dit punt, vandaar dit bericht. 21-01-2010 om 11:25 geschreven door Dee

12-07-2009

letter from Ed

Dear Pat, I was very sorry to hear from Paul about your illness. My thoughts and my prayers are very much with you. I look forward to hearing better news of you soon.As for myself, I continue to pass through life in a lovesick trance - though I am managing to do some work in my occasional moments of lucidity. I'm also spending some of my spare time assisting a dastardly Western-funded subversive group called Hong Kong Human Rights Monitor. I'm off to Tibet next week, where I shall no doubt be swiftly incarcerated in the Lhasa No. 1 Re-education Camp. I'll send you a postcard if they'll let me. Love + God bless, Edward. 12-07-2009 om 20:50 geschreven door Dee

waarschuwing

Dear Frederick/John/Yasmine/etc., I want to try to order my thoughts and I think on paper has more chance of success. There are one or two things I think I should say - that I am morally obliged to say - and then you cannot say that no-one told you, which you have often said in the past. I do not want to say much about you personally. I think you are, for your age, very emotionally mature, responsible and conscientious. In the circumstances it is not such a great help to you, rather the reverse. No doubt you feel that these are qualities anyone can acquire, and that may be true if they honestly want to acquire them but most people are not motivated in that direction. You have been talking about a relationship with Joanna/Nico/Marianne. She/he is emotionally immature, not a Christian in any meaningful sense, and worse that either of these she/he has fallen for the delusion that a sexual relationship must provide her/him with all the meaning of her/his existence. I have seen a number of girls/boys like this and also a number of women/men of my own age. I have not seen anyone recover from this illusion who was so badly afflicted with it. They do not make responsible and faithful wives/husbands, because they give an absolute value to their own emotional states, which they are driven to satisfy with almost demonic determination (not necessarily visible to the onlooker). This is the reason that she/he is jealous of your religious belief - because you do not share the same delusion and she/he is insulted and feels neglected as a result. From a rational point of view this is very stupid as those with strong religious convictions make more faithful and reliable partners, take adultery seriously, are not inclined to believe that their own emotional states are paramount and face crises in life with greater equanimity. However, this jealousy is not rational, but the emotional reaction to a fundamental division in the meaning of relationships. Where this division exists, the chances of a successful partnership are negligible. It is quite different to commit to somebody whose own faith is subject to grave doubts but who can take strength from the partner's, and these are the two situations which St. Paul defines in granting the Pauline privilege. I do not know if you will find the courage and/or insight to break off your relationship with Joanna/Nico/Marianne before it gets too serious. I obviously think that would be the sounder course of action but I know you would be prepared to suffer a lot before you took an action which you thought would be harmful to someone else and you have also no doubt become somewhat emotionally dependent. I would ask you only one thing - cultivate detachment, observe the situation as a third party and hang on to all the evidence for the attitude I have described because it is grounds for splitting up. If your father's cousin Walter had done those things I do not think he would have got as far as marriage and he would have been saved a lot of misery. One partner, with the best will and the noblest character in the world, cannot make a life partnership work. I don't suppose, if you have read this far, you will feel very sympathetic to these ideas but could I in conscience keep quiet? There is one other thing that you should bear in mind. If you give up Joanna/Nico/Marianne it will be easier for her/him than it was for Maxime/Tom/Alexandra because her/his commitment is much more to herself than to you. Such people are not cut up for life. Pity is a very treacherous guide, you have to keep your head. Watch and pray. 12-07-2009 om 20:45 geschreven door Dee

25-06-2009

Bitloosrijden, mennen en ploegen

Ik heb Dr Cook’s bitloze tomen gekocht op deze websites (naargelang de stand van het pond). http://www.bitlessbridle.co.uk/ http://www.bitloosrijden.nl/ Mennen lukt met wisselvallige resultaten. Vooral in groep is moeilijk. 25-06-2009 om 16:30 geschreven door Dee