Kan een weloverwogen mening ontaarden in een vooroordeel? Soms. Ik heb een weloverwogen mening over vasectomie. Ik vind het eigenlijk niet zoveel verschillend van castratie. Ik wil me hier niet uitspreken over de merites van castratie, maar vasectomie wordt wel heel vaak toegepast, wat je van castratie niet kunt zeggen. Cijfers voor België geven aan dat bijna 9000 mannen per jaar deze ingreep ondergaan. Mijn interesse in de nadelen van vasectomie begint bij de vraag: wat is normaal? Mannen die onvruchtbaar zijn of vrouwen die onvruchtbaar zijn? Voor mij is het normaal dat vrouwen onvruchtbaar zijn. Vrouwen moeten enkele jaren menstrueren alvorens ze een kind kunnen baren. Vanaf de eerste conceptie totdat ze stoppen met (bijna) uitsluitend borstvoeding te geven zijn vrouwen onvruchtbaar. Dit kan (en zou moeten) jaren duren. Maar ook tijdens een bepaalde maand als de vrouw terug menstrueert zijn er slechts enkele vruchtbare dagen voor de vrouw. De man moet daarentegen altijd en overal paraat kunnen zijn. Ware dit niet zo, dan zou er van de voortplanting niet veel in huis komen. Deze biologische gegevens van man en vrouw moeten een weerslag hebben op emotionele en relationele aspecten. Zonder te weten of vasectomie al of niet medisch volkomen veilig is, heb ik op basis van mijn redenering vasectomie al veroordeeld als ongeschikt om de voortplanting te regelen. Maar daar stopt het niet. Ik heb anecdotische kennis van de vasectomieën van verschillende mannen. Mijn mening over vasectomie wordt daardoor in niets bijgesteld, integendeel. Hebben deze mensen pech - dan wijt ik dat aan hun vasectomie. Eerste voorbeeld: Een jonge vrouw heeft te doen met een man, ze zijn seksueel actief maar de man maakt geen aanstalten om deze verhouding te bestendigen met een huwelijksaanzoek. De vrouw ziet al haar dromen in rook opgaan en wordt een beetje wanhopig. Ze veinst zwangerschap om hem te overhalen (nogal riskante bezigheid, zou ik zeggen). Haar plan lukt. Enkele kinderen later wenst zij dat haar man een vasectomie ondergaat. Hij doet dit voor zijn vrouw, want zelf wil hij het liever niet laten doen. Enkele jaren later blijkt zijn vrouw weer in verwachting - maar niet van hem. Ze verlaat hem en krijgt nog kinderen bij verschillende mannen. Ik denk niet dat dit bij haar dromen hoorde toen ze nog jong was. Tweede voorbeeld: vrouw haat het krijgen van kinderen, man ondergaat verplicht (van zijn vrouw) vasectomie, maar heeft eigenlijk nog kinderwens - enkele jaren later verlaat hij zijn vrouw voor een andere man (met kinderen). Derde voorbeeld: man ondergaat vasectomie voor zijn vrouw, na een aantal jaren hebben ze toch geen seksuele relatie meer, ze leven naast mekaar als broer en zus, maar onderhuids knaagt er iets. Vierde voorbeeld: man ondergaat vasectomie, krijgt enkele jaren later een auto-immuun ziekte. Zijn gezondheid is voorgoed aangetast. De andere voorbeelden vallen meestal onder scheiden, en toch ook vaak de vrouw die weggaat bij de man. Deze anecdoten hebben mij een zodanig negatieve indruk bezorgd van vasectomie dat ik mij afvraag bij het horen over een melding van een scheiding of er een vasectomie in het spel zit. Dat vind ik toch zelf wat vergezocht, een erg gezonde nieuwsgierigheid kan je het niet noemen. Tot zover de persoonlijke bedenkingen. Tik "vasectomy complications" in in Google om nog meer anecdotische bewijzen te zoeken.
