We celebrated our 20th wedding anniversary in
July. It doesnt seem a long time since we were married. Yesterdays reading
came from the letter of St Paul Col 3:12-21. Very like the arrangements in Eph
5:21-33. It paints a picture of bossy women wielding their power autonomously
to the detriment of their husband and children. It is a problem I have myself,
not least because I probably have an overinflated view of my own intellect and
capabilities, so as to discount even the remotest possibility of my husband
being my head. Of course Paul has seen that this is the case with many women
and is trying to let them see a different reality. I wish him luck. He has
virtually no hope of swaying the stubborn bigoted bitch matriarchs that the world
produces. Why would I want to share my power with a mere mortal? Why would I
even take the time to consider what Paul is saying as relevant? Ultimately
though, I am convinced that what he has to say is relevant exactly because it
is confrontational and not what I want to hear. I can appreciate Paul because
he does say quite a lot of things that I can directly relate to in a positive way.
And this statement is not really in discord with the other things. I just have
to rid myself of a few cognitive dissonances in order to be a better person.
For instance, Paul compares the relationship of Christ and the church to man
and wife becoming one body. For Paul this is a mystery. Jesus also draws from Genesis
when speaking of marriage. Genesis might not be the book most people set great
stock in, but give it a chance. If Jesus and Paul draw from it, it must have
its virtues. I consider myself to be a positive scientist and because of that I
generally make comparisons to physical and biological mechanisms to aid my
understanding of mental and spiritual ideas and reasoning. But apparently so do
Paul and Jesus. What is marriage? For humans it is a fundamental biological
mechanism for reproduction. It is necessary to understand all the implications
of marriage before we can begin to see where the analogy with Christ and the
church goes to. If we have no conception of what marriage means, how can we
begin to have any knowledge of Christs meaning?
In
my thinking, one enters into marriage as a long term process. The initial
celebration being more of an acknowledgement of what other marriages have
achieved in the past, than of anything the bride and groom have accomplished. How
does a marriage make man and woman into one body then? When I was young I had a
very narrow view of humanity, I simply believed my marriage would make it
possible for me to reproduce my genes. I was gracious and condescending enough
to tolerate a male in this process (unlike my grandmother). In addition I had a
rather dim view of education or tradition. As my children grew older and had little
educational success, I began to think that there maybe was an area of
reproduction that I had neglected. Parenting became more important as the transfer
of knowledge, tradition and identity. Is genetic makeup subordinate to that?
That is the wrong question. The gene-meme dualism is not fertile. I now have
renewed respect for the ancient well-honed intelligence of life and see the
recent cognitive developments of humans as a small, albeit interesting, piece
in that puzzle. Becoming one body is the definition of marriage and it is made
possible through evolution. These days there is more and more scientific understanding of
microchimerism taking place between mother and unborn child, and a start has
been made by linking microchimerism and disease within the context of a
tripartite conflict but very little research is done on straightforward husband-wife
microchimerism. I am a believer in microchimerism as one of the most tangible ways that husband and wife become one body. For one thing it makes sense for human sexual activity as not only being useful for reproduction, and it
puts new meaning into the words: in sickness and in health.
27-12-2010 om 20:08
geschreven door Dee
27-10-2010
Een van mijn vooroordelen
Kan een weloverwogen mening ontaarden in een vooroordeel? Soms. Ik heb een weloverwogen mening over vasectomie. Ik vind het eigenlijk niet zoveel verschillend van castratie. Ik wil me hier niet uitspreken over de merites van castratie, maar vasectomie wordt wel heel vaak toegepast, wat je van castratie niet kunt zeggen. Cijfers voor België geven aan dat bijna 9000 mannen per jaar deze ingreep ondergaan. Mijn interesse in de nadelen van vasectomie begint bij de vraag: wat is normaal? Mannen die onvruchtbaar zijn of vrouwen die onvruchtbaar zijn? Voor mij is het normaal dat vrouwen onvruchtbaar zijn. Vrouwen moeten enkele jaren menstrueren alvorens ze een kind kunnen baren. Vanaf de eerste conceptie totdat ze stoppen met (bijna) uitsluitend borstvoeding te geven zijn vrouwen onvruchtbaar. Dit kan (en zou moeten) jaren duren. Maar ook tijdens een bepaalde maand als de vrouw terug menstrueert zijn er slechts enkele vruchtbare dagen voor de vrouw. De man moet daarentegen altijd en overal paraat kunnen zijn. Ware dit niet zo, dan zou er van de voortplanting niet veel in huis komen. Deze biologische gegevens van man en vrouw moeten een weerslag hebben op emotionele en relationele aspecten. Zonder te weten of vasectomie al of niet medisch volkomen veilig is, heb ik op basis van mijn redenering vasectomie al veroordeeld als ongeschikt om de voortplanting te regelen. Maar daar stopt het niet. Ik heb anecdotische kennis van de vasectomieën van verschillende mannen. Mijn mening over vasectomie wordt daardoor in niets bijgesteld, integendeel. Hebben deze mensen pech - dan wijt ik dat aan hun vasectomie. Eerste voorbeeld: Een jonge vrouw heeft te doen met een man, ze zijn seksueel actief maar de man maakt geen aanstalten om deze verhouding te bestendigen met een huwelijksaanzoek. De vrouw ziet al haar dromen in rook opgaan en wordt een beetje wanhopig. Ze veinst zwangerschap om hem te overhalen (nogal riskante bezigheid, zou ik zeggen). Haar plan lukt. Enkele kinderen later wenst zij dat haar man een vasectomie ondergaat. Hij doet dit voor zijn vrouw, want zelf wil hij het liever niet laten doen. Enkele jaren later blijkt zijn vrouw weer in verwachting - maar niet van hem. Ze verlaat hem en krijgt nog kinderen bij verschillende mannen. Ik denk niet dat dit bij haar dromen hoorde toen ze nog jong was. Tweede voorbeeld: vrouw haat het krijgen van kinderen, man ondergaat verplicht (van zijn vrouw) vasectomie, maar heeft eigenlijk nog kinderwens - enkele jaren later verlaat hij zijn vrouw voor een andere man (met kinderen). Derde voorbeeld: man ondergaat vasectomie voor zijn vrouw, na een aantal jaren hebben ze toch geen seksuele relatie meer, ze leven naast mekaar als broer en zus, maar onderhuids knaagt er iets. Vierde voorbeeld: man ondergaat vasectomie, krijgt enkele jaren later een auto-immuun ziekte. Zijn gezondheid is voorgoed aangetast. De andere voorbeelden vallen meestal onder scheiden, en toch ook vaak de vrouw die weggaat bij de man. Deze anecdoten hebben mij een zodanig negatieve indruk bezorgd van vasectomie dat ik mij afvraag bij het horen over een melding van een scheiding of er een vasectomie in het spel zit. Dat vind ik toch zelf wat vergezocht, een erg gezonde nieuwsgierigheid kan je het niet noemen. Tot zover de persoonlijke bedenkingen. Tik "vasectomy complications" in in Google om nog meer anecdotische bewijzen te zoeken.
27-10-2010 om 17:41
geschreven door Dee
08-09-2010
Triestige observatie
Er was eens een
klein meisje. Ze werd geboren in Sheffield, in de Royal Hallamshire Hospital.
Ze had al een zus en twee broers bij haar geboorte. Haar haar was ros. Ze bleek
ook karakter te hebben. Na haar geboorte werd ze in een nachtjapon met
toegenaaide mouwen gestopt. Waarschijnlijk een toenmalige medische gril. Maar het
zinde haar niet. Ze vocht ertegen. Haar moeder keek toe, nieuwsgierig naar haar
vechtlust. Maar moeder wou in feite zelf niet ingrijpen, want dan zou ze weer
commentaar van het medisch personeel moeten verduren. Het pasgeboren meisje
kreeg het stiksel uiteindelijk los en viel zelfvoldaan in slaap met vrije
handen.
De daaropvolgende
veertig jaar zijn een verliezend gevecht om haar handen in bedwang te houden.
Het vorig ouderlijk huis in Sunnybank Road, Sutton Coldfield is verkocht geraakt na haar geboorte. Het gezin kon dan verhuizen uit het huurhuis van de universiteit in Endcliffe Crescent,
waar zij slechts twee slaapkamers hadden voor acht mensen, naar een bungalow in
Rochester Road, Lodge Moor. Lodge Moor was een redelijk recent voorstadje van
Sheffield, met een golfbaan.
Als tweejarige kreeg ze vaak hevige woede
aanvallen en leed ze aan verlatingswoede. Als moeder naar de les ging voor de
lerarenopleiding, of ging werken, smeet ze zich volle kracht op de vloer achter
de net gesloten deur en botste met haar hoofd en voeten tegen de grond, haar
vuisten gebald. De andere kinderen keken ietwat ongemakkelijk maar geamuseerd
toe. Dan snelde grootmoeder naar haar toe, de andere kinderen vermanend over
het leed dat ze het meisje zogezegd hadden aangedaan. Een lange suspartij
volgde. De andere kinderen vonden het normaal dat het meisje zoveel aandacht
kreeg. Wat zei moeder altijd weer: From
each according to his ability, to each according to his need of "van
elk naargelang zijn vermogen, voor ieder naargelang zijn behoefte". Haar inspiratie kwam niet van Marx, maar van
een vroegere joodse gemeenschap. Hand 4,34-35: Er was immers
niemand onder hen die gebrek leed, want allen die grond of huizen bezaten
verkochten hun bezit, gingen met de opbrengst naar de apostelen, en legden die
aan hun voeten. Daarvan werd uitgedeeld aan een ieder, al naar gelang hij nodig
had.
Zo moesten de grote kinderen zich gelukkig prijzen dat zij niet onder dezelfde psychische
lasten gebukt gingen als het kleine meisje, want zij verdiende enkel oeverloos begrip voor haar toestand.
Wat verderop in
de straat was er een rij winkeltjes met op het einde een kleine Co-op
supermarkt. Iedereen sprak je daar altijd aan met Love. Er was ook een krantenwinkel met snoep en speelgoed,
of speelgoedwinkel met kranten en snoep, zoals je zelf wilt. Mr Seals.
Tot grote verbijstering en bezorgdheid van haar ouders en grootouders wou het meisje
vaak de grenzen van het toelaatbare overschrijden, ook als zeer jong kind. Een
keer heeft ze als tweejarige 2 pence genomen uit de portemonnee van moeder. Terwijl
ze niet was aangekleed, en nog zonder onderbroek, verliet zij het huis
ongezien. Ze ging naar het winkeltje met haar 2 pence en toen ze haar daar vroegen
waar haar mama was, zei ze dat haar mama haar had achtergelaten. Na een
zoektocht heeft mijn moeder haar daar gevonden, ze zat op een stoel te wachten.
Dit is de eerste grote
uiting van haar smoesjesgedrag, wat later een flower story is gaan heten.
Er volgen talrijke
voorbeelden van hoe ze maar geen gevoel kreeg voor het waarheidsgetrouwe of
voor respect voor het eigendom van andere mensen, terwijl zij de meeste
aandacht en bijsturing kreeg. Haar moeder werd er zowaar miserabel van, echt
gefrustreerd door haar koppigheid en de onmogelijkheid om het haar af te leren.
Zo was moeder echt een keer ontploft toen het gezin in Beechwood Road, Sanderstead al
woonden. Het meisje was een jaar of vijf en een aantal van de kinderen kreeg
warme maaltijden op school. Het geld daarvoor werd maandelijks op voorhand
betaald, en het stak in een envelop in de handtas van moeder. Toen het tijd was
om naar school te gaan, was het envelop verdwenen. Volgens de herinnering ging het om 40 pond. Een fortuin voor dit gezin. Na weer een lange
zoektocht is het toch teruggevonden, tot grote opluchting van moeder. Heeft het meisje dat uiteindelijk zelf opgebiecht en teruggegeven? Ik vermoed van niet, want dat lag (en ligt) niet in haar aard. Het was ook
in die periode dat er van flower stories sprake was. Eens kwam ze naar
huis met het verhaal dat ze met de school was gaan optreden in de Fairfield
Halls. Ja, ze vertelde het heel ernstig en met overtuiging, ze had de hoofdrol
gespeeld en achteraf werd er vanuit het publiek bloemen naar haar gegooid. Moeder was er zelfs even mee weg. Zo kon het meisje toch een carrière als
oplichtster ambiëren, als al de rest faalde.
In 1982 is het gezin
naar België verhuisd. De lijdensweg met het meisje ging echter door. Zo vaak
was haar gezin onuitstaanbaar dat ze zich terugtrok op het dak, tussen de schouwpijpen.
Eens is ze zelfs van de eerste verdieping uit het venster naar beneden
gesprongen om haar ongenoegen te uiten omdat ze in de slaapkamer werd
opgesloten. Een andere keer nam ze 1000 frank uit de portemonee van moeder, ze
had gevraagd om naar de kermis te gaan en moeder had nee gezegd. Een nee kon er
bij het meisje niet in. Ze nam het geld stiekem, pakte haar kleine broer mee
naar de bus, en ging zo naar de kermis, een drietal kilometer verderop in het
dorp. Enig moreel besef was het meisje vreemd.
Toen ze begon te
studeren namen haar financiële mogelijkheden ineens toe, ze kreeg leningen, er
waren geen grenzen aan wat ze kon kopen. Dure schoenen werden verzameld. In die
tijd was ze in Engeland en moeder was nog vaak in België. Ze hing uren aan de
telefoon om haar af te brengen van dure aankopen maar het haalde niets uit.
Neen stond niet in haar woordenboek, ze begreep het gewoon niet.
Aan de
universiteit viel ze voor een grote, blonde Zweed. Ze had direct door dat hij
financieel even zwak was als zij. Wat een geluk! Nu zou niemand haar nog
vermanen! Haar ouders konden nog mooi haar bruiloft betalen en ze had haar
zinnen gezet op een designer trouwjurk. Ja zei moeder, huur het maar. Maar nee,
ze kocht het. Prachtig kleed, daar niet van. Moeder stierf vroegtijdig. Haar laatste wens was dat de kinderen elkaar liefhadden zoals zij hen had liefgehad.
Na deze
ingrijpende gebeurtenis was er financieel nog het ouderlijk huis dat als buffer
kon dienen. De grootste financiële putten werden door grote zus gedicht in
afwachting van het verkoop. Vader was ook geen financieel genie, maar was een
kind van vlak na de oorlog hij had nog enige terughoudendheid gekend, en ging
toch voorzichtig om met het geld.
Het meisje was nu
een vrouw met een resem kinderen naar wie zij niet omzag, buiten ze te
bestrooien met dure cadeaus. In haar verdediging werkte ze toch om haar dure
gewoontes te bekostigen. Maar waar het gezin ook naartoe vluchtte, de putten
werden steeds dieper en dieper. Deurwaarders loerden. Met de aanmaningen van
moeder in het achterhoofd, snelden de andere kinderen keer op keer toe met
advies, logistieke en financiële hulp om het leven van hun zus weer op de rails
te krijgen maar een na een werden zij telkenmale bedot, geen enkel bedrag kon volstaan
om die putten te vullen! Iedereen bleef met lege handen achter en een wrang
gevoel van oplichting.
08-09-2010 om 00:00
geschreven door Dee
02-07-2010
Geen broedsel kerkuilen dit jaar
Vorige week is Joris langsgeweest om onze uilenbak te controleren. Er zat een oude exemplaar te slapen. Geen nest.
02-07-2010 om 21:56
geschreven door Dee
04-06-2010
Poll kerncentrales openhouden of staatshervorming
Bij de aanvang van mijn blog in 2008 maakte ik een analyse van de stembusgang van de federale regering van 2007. Ondertussen zijn er enkele partijen die zich sterk profileren voor kernenergie: Vlaams Belang wil betaalbare elektriciteit en wil daarom werk maken van de ontwikkeling van kerncentrales van de vierde generatie. Dit staat uitdrukkelijk in hun brochure. Ook NV-A met op kop Flor Van Noppen van Dessel vindt kernenergie best goed: http://florvannoppen.wordpress.com/dossier-kernenergie/. Ik heb van NV-A nog geen brochure gelezen. In theorie is CD&V voor het terugdraaien van de kernuitstap (wat in de praktijk blijkbaar niet lukt), terwijl enkel Jong CD&V iets zegt over nieuwe centrales. Maar in hun verkiezingsboekje met de voorstelling van de kandidaten is er geen enkele die zich uitspreekt voor kernenergie. LDD is ook voor het uitbreiden van kernenergie. Open VLD blijft een ambigue houding aannemen, zij hebben ten slotte de kernuitsap beraamd, met nefaste gevolgen voor de Belgische knowhow. Wat met de franstalige partijen? Zeker PS en Ecolo willen vasthouden aan de kernuitstap, PS minister Magnette heeft de overeenkomst van Van Rompuy met Electrabel over het terugdraaien van de kernuitstap gesaboteerd. CDH is voor kernenergie. MR weet ik niet. Dus mijn oorspronkelijke pollstelling: "voor een staatshervorming" of "voor kernenergie" moet ik herzien. Blijkbaar is er een staatshervorming nodig om energie over te hevelen naar het Vlaamse niveau om een Vlaamse kerncentrale van de vierde generatie te bouwen. Wallonië kan de Waalse kerncentrales sluiten en verder vrolijk elektriciteit invoeren van de Franse kerncentrales.
04-06-2010 om 11:33
geschreven door Dee
Torenvalkjes
04-06-2010 om 10:17
geschreven door Dee
03-06-2010
Torenvalken broedsel 2010
5 zijn gekliekt, ik weet niet of er misschien 6 zijn.
03-06-2010 om 00:00
geschreven door Dee
22-01-2010
Dode kerkuil
Ik heb juist dit bericht gekregen:
Hoi Marc en Deidre, gisteren hebben ze bij mij een dode geringde kerkuil
binnengebracht.L122994 (ringnummer) was op 23/08/2007 bij jullie geringd (nest
met 5 jongen). Hij is dood terug gevonden in een schuur in de Maria Coolstraat
niet zover van waar jullie wonen. Met de sneeuw zal hij verleden week niet
genoeg muizen kunnen vangen hebben en daardoor (uitputting) gestorven
zijn. Vriendelijke groeten,
22-01-2010 om 07:23
geschreven door Dee
21-01-2010
Seksuele gezondheid
De thema van seksuele gezondheid is erg oud en omvat veel deelgebieden, het is gevaarlijk om het slechts over één aspect te hebben, want dat vertroebelt het totaalbeeld. Desondanks wil ik het hebben over SOA's of seksueel overdraagbare aandoeningen. Dit zijn ziektes: bacteriën, virussen, schimmels en andere organismen, die erin slagen om de menselijke promiscuïteit uit te buiten om zich voort te planten. Tegenwoordig noemt men vaak de "ABC methode" om besmetting te voorkomen, de A (van abstinentie) wordt afgedaan als ondoenbaar en de B van "Be faithful" is ook al problematisch. Wat overblijft is ofwel de C (van condooms), ofwel een zorgeloos leven zonder moraal (maar met SOA's).
Dat veel mensen zich in de monogamie niet kunnen terugvinden is simpelweg omdat we als populatie niet genetisch monogaam zijn. Als monogamie zoveel voordelen zou bieden, zou dat in het verleden allang genetisch geselecteerd zijn, toch? Niet noodzakelijk, omdat we samen verstandiger zijn dan onze genen. Dit wil zeggen dat verschillende culturele gebruiken overgeleverd worden die ons beschermen tegen onze genetische onaangepastheid om SOA's het hoofd te bieden. Besnijdenis is daar een voorbeeld van. Morele monogamie is een andere overlevering dat ons toelaat om de voordelen van monogamie te krijgen, zonder dat we noodzakelijk genetisch volledig eraan aangepast worden. Dat de meeste SOA's niet (meer) dodelijk zijn, is ook een evolutie die de SOA's in stand houdt - SOA's beletten meestal niet dat we voortplanten en een nieuwe generatie afleveren die dezelfde seksuele kenmerken en gedrag kan vertonen. Dit rustig plaatje wordt verstoord bij het verschijnen van een nieuwe ziekte, bv. HIV. De voorloper van deze ziekte (SIV) is relatief onschadelijk in apen en is door een mutatie zo dodelijk geworden voor mensen, over tijd zal deze virulentie waarschijnlijk afnemen, zodat HIV in een verre toekomst (millennia volgens Levin) zonder probleem alle mensen kan infecteren, zoals SIV dat nu doet bij apen. Een wiskundig model van overdracht : http://www.cdc.gov/ncidod/eid/vol7no3_supp/levin.htm
In een vorig nummer van EOS werd de sciblog van Mark Nelissen gepubliceerd: Waarom jonge hoertjes? Hierin werd een evolutionaire reden gespeurd om dit fenomeen te verklaren. Zijn verklaring was: mannen die jonge meisjes verkiezen als partner zijn geselecteerd omdat die over een langere tijd kinderen kunnen krijgen, er zijn dus meer kinderen te verwekken bij jonge vrouwen. Ik ga slechts deels akkoord met deze redenering. Het is waar dat vrouwen vruchtbaarder zijn voor hun 25ste, maar kinderen baren voor 18 is lichamelijk zwaar. Als de man steeds een jonge vrouw wilt als partner, dan gaat hij ook niet met deze vrouw over een langere tijd kinderen verwekken, want na een paar kinderen is deze dame al te oud om aantrekkelijk te zijn.
Mark Nelissen besluit:
"In
de zoektocht naar een methode om het kindermisbruik een halt toe te
roepen, zou een goede voorlichting in verband met onze seksuele
biologische wortels enig licht kunnen werpen op ons doen en laten. Het
zou duidelijk kunnen maken dat jonge meisjes uitzoeken voor seks wél om
voortplanting draait en dat wanneer men echt enkel plezier wil, men
beter de ervaring, de oudere dames zou verkiezen. Laat de jonge meisjes
met rust. Een denkwijze die overigens ook voor huwelijken geldt: een
vijftiger zou bij zijn tweede of derde huwelijk moeten beseffen dat
voortplanting van geen tel meer is en dat een partner van dezelfde
leeftijd wellicht een meer harmonische relatie kan bieden. Voorlichting
en onderwijs in evolutionair denken zou hier misschien veel kunnen
bijdragen tot een meer verstandelijk gedrag, waarbij we minder slaaf
zouden zijn van onze genen. Maar ik weet ook wel dat dit bijzonder
moeilijk te realiseren zal zijn. Laat me maar dromen!"
Hij staaft zijn evolutionair gegeven enkel door de wetenschap dat chimpansees oudere partners verkiezen: omdat zij meer ervaring hebben met de voortplanting en omdat zij geen menopauze kennen is de vruchtbaarheid van oudere exemplaren geslaagder. Volgt het dan noodzakelijk dat mensen, die wel een menopauze kennen, op zoek zullen gaan naar jongere partners? Uiteraard jonger dan de menopauze, maar we hebben het hier over het verkiezen van 15 jarigen, dus volledig onervaren en nog 30 jaar te gaan voor de menopauze! Ik denk dat mannen liever een jonge vrouw als partner kiezen omdat de kans dat ze een of meerdere SOA's hebben opgelopen aanzienlijk kleiner is dan bij een ouder exemplaar, zeker als dat ouder exemplaar al ervaring heeft met het moederschap. Dat mensen zo lang leven dat ze een menopauze hebben is eerder een gevolg daarvan - omdat de jonge moeders nog onervaren zijn is het nodig dat generatie van de grootmoeders inspringt bij de verzorging van de kinderen.
Wat in zijn besluit wel overeenkomt met mijn verhaal is dat voorlichting en onderwijs (culturele overdracht) een bijdrage kan leveren aan het negeren van de genen. Dat is misschien wel moeilijk, mar het gebeurt al eeuwen door religies.
De betekenis van maagdelijkheid in ons huidig taalgebruik is geworden tot "een persoon die geen geslachtsgemeenschap heeft gehad". Dit houdt enerzijds een verenging in van het historisch begrip, en anderzijds een verbreding. Een maagd kon tot voor kort nooit een jongen betekenen. Verder is de betekenis van maagd eerder dat van jong meisje (meisje of meid is een vorm van maagd), dus van een meisje die geschikt is voor het huwelijk. In mijn betoog dus eentje zonder SOA, maar bij Nelissen zou die geschiktheid enkel gaan over de mogelijkheid om meer kinderen op de wereld te zetten.
Ik vermoed dat ik meer gelijk heb dan Nelissen, want ook culturele gebruiken staven de "zonder smet" betekenis van de maagd, of jong meisje. Bij de islam worden (zeer) jonge meisjes uitgehuwelijkt, maar dat wilt niet zeggen dat ze daadwerkelijk ook zo jong seksueel actief zijn met hun echtgenoot, het is gewoon een overeenkomst door de familie van de bruid en de bruidegom, hij is zeker dat ze onbesmet is, en de familie moet over haar eer niet meer waken: een hele opluchting voor hen. In zuidelijk Afrika worden jonge vrouwen, zelfs erg jonge meisjes door AIDS-besmette mannen verkracht om van hun besmetting af te komen http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/6076758.stm. Maagd is voor hen synoniem met zuivering. De theologie van de Heilige Maagd is er omwille van de smetloosheid om de moeder Gods te kunnen zijn - gaandeweg werd deze benaming niet meer in deze smetloze zin verstaan, maar in een louter mechanistische zin (maagdelijkheid is causaal verbonden aan geen seksuele gemeenschap hebben), en moest de recente benaming Onbevlekte ontvangenis in het leven worden geroepen, om de aandacht af te leiden van de seksuele activiteit en meer naar een intrinsieke eigenschap (eentje van bij de conceptie van Maria). En natuurlijk zijn het maagden die in het paradijs tot beschikking van de moslimman staan, er kunnen immers geen SOA's bestaan in het paradijs.
Ik heb nog een laatste interessant gegeven over de "Be faithful" kant van de zaak. Ik vermoed dat het leven in Afrika veel minder energie vergt dan het leven boven de kreeftskeerkring, waar men enkele maanden toch in het donkere en onvruchtbare winter wordt gezet. Om deze periode door te komen is het zaak om niet te veel energie te verspillen, en een mindere gezondheid kan je duur komen te staan. Daarom is de culturele monogamie een noordelijke overlevingsstrategie, en is dit veel minder het geval geweest in Afrika. Met de komst van de HIV epidemie worden de Afrikanen juist daardoor de grootste slachtoffers, en gaat een culturele omwenteling moeten gebeuren, met meer nadruk op de B, om besmettingen terug te dringen, zoals aangegeven in het onderzoek van Helen Epstein.
Over de A en de C, een andere keer.
21-01-2010 om 20:01
geschreven door Dee
Verkeersveiligheid
Mijn
kinderen zijn nu 17 - 14 - 10 - 6 - 3 en 3. Ze rijden allen met de
fiets naar school. Hun kennis laten maken met het verkeer is iets wat ik als
ouder belangrijk vind. Maar er is een prijs die betaald wordt.
Het spook van de natuurlijk selectie waart over ons allen. Ik ben verplicht om na
te denken wat preventie kan betekenen, wetende dat
mijn schoonvader in 1969 is aangereden door een auto toen hij met de
fiets van het werk reed, uren gewond op straat is blijven liggen, met
serieuze hoofdverwondingen maanden in coma heeft gelegen, volledig
invalide is verklaard en een lange maar beperkte revalidatie heeft
gekend, getekend door hevige epilepsieaanvallen. Daarenboven had hij al een broer
verloren aan een gelijkaardig fiets-auto ongeval in de jaren '50.
Dit zijn de meest nabije en frappante verkeersfeiten uit de
familiegeschiedenis, maar hier in deze straat is een fietsende
buurvrouw aangereden door een auto met een heupfractuur als gevolg,
mijn schoonmoeder is enkele jaren geleden aangereden door een auto toen
ze fietste. In de buurt zijn nog meer fiets-auto ongevallen gebeurd de laatste jaren. Ikzelf ben al 3 keer rakelings in contact gekomen met auto's die van de oprit achteruitrijden op straat, ze kijken naar een afstand in de verte, om aankomende auto's te zien aankomen, maar de dichtbije fietser ontsnapt aan hun aandacht. Over een paar weken fietste ik naar school met de tweeling achterop, toen een auto plots naar rechts afdraaide over de fietspad om te parkeren, zonder mij gezien te hebben. De remmanoeuvre alleen al is gevaarlijk met 2 kleuters achterop. Deze anekdotes dienen in de eerste plaats om mijn bekommernis uit te drukken dat preventie nodig is. Tekortkomingen in het verkeer met verlies als gevolg kan een paar generaties meegaan, maar op termijn moet men ingrijpen en nadenken over hoe dit te voorkomen. Tot 12 jaar is het mogelijk om kinderen naar school te laten vertrekken met een fluovestje en een fietshelm. Het fluovestje is er om de zichtbaarheid van de fietser te bevorderen, ter preventie van een ongeluk. De fietshelm moet bij een valpartij of aanrijding het hoofd beschermen. Kleine kinderen nemen aan dat hun ouders gelijk hebben en de herhaalde sensibiliseringscampagnes van de provincie, de gemeente en de school hebben een aanradend effect. Zelf draag ik altijd een fluovest, maar slechts sporadisch een helm. Bij de overgang naar de middelbare school wekt het dragen van een fluovest of helm een grote weerstand op bij de kinderen. Ik veronderstel bij alle kinderen, vanwege de peer pressure. Het aanbieden van een monetaire verzekeringspremie (omkoperij) helpt niet. Ook de gruwel van een verkeersongeval wordt vaak gebruikt als shocktherapie om gedrag te veranderen, toch voor jonge bestuurders in Amerika. Maar deze kans wordt altijd geminimaliseerd: het zal mij niet overkomen is de perceptie. Tegen deze perceptie in roeien is niet gemakkelijk. Stellen dat het onlogisch is, doet niemands geloof eraan twijfelen. Ook de lottospeler zal meer nodig hebben om in te zien dat hij niet de grote pot gaat winnen, want die kans bestaat echt voor hem. Waarom overschatten mensen hun positieve kansen en onderschatten ze de negatieve? Als dit consequent verkeerd wordt ingeschat, dan zal dat slecht aflopen. Toch stuur ik elke morgen al mijn kinderen de fiets op, en neem ik niet de auto naar school. De school is 1,5 km ver. Het is niet omdat ik te gierig ben dat ik niet naar school wil rijden - de kostprijs is een peulschil. Ik ben ervan overtuigd dat de schoolpoort niet de plaats is voor auto's. Het maakt de omgeving juist gevaarlijker voor iedereen. De kinderen zelf zien dat zo niet, ze worden geïndoctrineerd dat auto's slecht zijn voor het milieu, en ze vinden dat de belangrijkste reden om de fiets te nemen. Wat als er een het slachtoffer wordt van een ongeval, zoals hun grootoom op tienjarige leeftijd? Dan gaan waarschijnlijk hun ogen open omtrent de ware problematiek van auto's, maar ik vermoed ook dat ze het mij erg kwalijk ga nemen dat ik hen zo opoffer aan het wegverkeer. Toch vind ik het de duurzaamste weg.
Een facebookvriendin heeft een link gepost naar recente condoomuitspraken van monseigneur Léonard. http://knack.rnews.be/kanaal/mensen/leonard---condoom-kan-nuttig-zijn-/site72-section9-article45247.html Hierin trekt Léonard een analogie tussen de preventie van besmetting met SOA met de preventie van verwondingen bij verkeersongevallen. Ik heb recent in een vraag over het condoombeleid van Heist-op-den-Berg een gelijkaardige analogie gemaakt.
Daarom wil ik even mijn standpunt verder toelichten. Mijn denktrant is begonnen met een krantenartikel over het MEGA project, dat ik kende van de oudste twee op de lagere school. Dat zou een Vlaamse vertaling zijn van het Amerikaanse DARE project, bekend in het kader van falende drugspreventie: Drugspreventie kan schaden Nadien las ik in het gemeentekrantje van de opening van een CONDOSHOP in de jeugddienst van Heist-op-den-Berg, zogezegd ter preventie van SOA's. En ik dacht: wat als zo'n initiatief eigenlijk de condoom-variant is van het MEGA-project? En jonge mensen ertoe aanzet om te beginnen experimenteren met seks in plaats van hun weerbaarheid te verhogen (zoals het preventieprogramma Unplugged van De Sleutel). Eenmaal hooked (aan drugs of seks) komt respectievelijk de bekende condoom- of propere-naaldmoeheid, waardoor van preventie weinig sprake meer kan zijn.
Even terzijde: mijn voornaamste probleem met de website van de condoshop was de assertie: "maar alle SOA-s (seksueel overdraagbare aandoeningen) kunnen vermeden worden door het gebruik van een condoom bij het vrijen" Dit wordt tegengesproken door de genuanceerder SENSOA-site die zegt: A. "Sommige soa kan je ook oplopen zonder seksueel contact: via besmet bloed in spuiten of naalden kan men hiv, hepatitis B of C oplopen; tijdens de zwangerschap of bevalling kan een moeder soa overgedragen op haar kind; sommige soa, zoals hepatitis B of herpes, kunnen zelfs door tongzoenen worden overgedragen; schurft en schaamluizen kunnen worden overgedragen door langdurig huidcontact en zelfs door het slapen in beddengoed van een besmet persoon; gezamenlijk gebruik van handdoeken kan genitale wratten, schaamluizen en schurft doorgeven. " en B: "Gebruik van een condoom biedt een behoorlijke bescherming tegen de meeste soa. Maar indien het condoom het symptoom (zweer, blaasje, wrat) niet voldoende afschermt, kan een besmetting alsnog worden overgedragen." Sindsdien ben ik ook te weten gekomen dat BUPA (een Engelse onafhankelijke medische dienstenverstrekker) deze condoshopstelling in 2004 voorstelde als derde grootste mythe over de seksuele gezondheid: http://www.medicalnewstoday.com/articles/9173.php
Ik heb over deze condoshop op 11 december 2009 gemaild met mijn gemeenteraadslid, en om mijn punt te maken heb ik de volgende airbag analogie vermeld:
"Als we het verder over mentaliteit hebben: Vergelijken we het met het voorkomen van letsels van auto-ongevallen door de airbag - niemand twijfelt eraan dat de airbag vele letsels zal voorkomen bij een auto-ongeval, maar kijkt een passagier het voertuig na waar hij zich in bevindt om dit te controleren? Zal je in een auto geen plaats willen nemen als daar geen airbags voorhanden zijn? Nee, het voordeel van een transportmiddel te hebben weegt vele malen zwaarder door dan de kans op een ongeval. Jongeren zullen eveneens hun gedrag niet veranderen als ze geen condoom voorhanden hebben, de kans dat ze eerst langs de jeugddienst zullen gaan op zo'n moment is redelijk onwaarschijnlijk."
In mijn facebookcommentaar op de link van Knack zei ik: "Zelf vergelijk ik de condoom met een airbag, de meeste mensen
controleren ook niet of het voertuig waarin ze gaan plaats nemen een
airbag heeft. Het is toch de rit die primeert, en niet de kans op
averij?"
vriendin antwoordt: "de rit primeert jaja, maar tegelijk kan je toch de kans op averij zo
klein mogelijk houden... en als ik een nieuwe auto koop is 't er toch
ene met airbags hoor! :)"
en ik: "Als je de gezegende leeftijd van 40 bereikt hebt, dan is probabiliteit
inschatten gemakkelijk. Maar jongeren kopen nog geen wagen, ze liften
nogal eens."
en vriendin: "vandaar: helm opzetten...zoals ook diegenen "zonder zelfbeheersing"" Ik had kunnen vragen hoe degenen zonder zelfbeheersing wel aan de zelfbeheersing geraken om preventie in hun hoofd te halen, maar ik wou de facebookthread, en alle facebookvrienden niet overbelasten met mijn verdere overpeinzingen op dit punt, vandaar dit bericht.
21-01-2010 om 11:25
geschreven door Dee
12-07-2009
letter from Ed
Dear Pat, I was very sorry to hear from Paul about your illness. My thoughts and my prayers are very much with you. I look forward to hearing better news of you soon.As for myself, I continue to pass through life in a lovesick trance - though I am managing to do some work in my occasional moments of lucidity. I'm also spending some of my spare time assisting a dastardly Western-funded subversive group called Hong Kong Human Rights Monitor. I'm off to Tibet next week, where I shall no doubt be swiftly incarcerated in the Lhasa No. 1 Re-education Camp. I'll send you a postcard if they'll let me. Love + God bless, Edward.
12-07-2009 om 20:50
geschreven door Dee
waarschuwing
Dear Frederick/John/Yasmine/etc., I want to try to order my thoughts and I think on paper has more chance of success. There are one or two things I think I should say - that I am morally obliged to say - and then you cannot say that no-one told you, which you have often said in the past.
I do not want to say much about you personally. I think you are, for your age, very emotionally mature, responsible and conscientious. In the circumstances it is not such a great help to you, rather the reverse. No doubt you feel that these are qualities anyone can acquire, and that may be true if they honestly want to acquire them but most people are not motivated in that direction.
You have been talking about a relationship with Joanna/Nico/Marianne. She/he is emotionally immature, not a Christian in any meaningful sense, and worse that either of these she/he has fallen for the delusion that a sexual relationship must provide her/him with all the meaning of her/his existence. I have seen a number of girls/boys like this and also a number of women/men of my own age. I have not seen anyone recover from this illusion who was so badly afflicted with it. They do not make responsible and faithful wives/husbands, because they give an absolute value to their own emotional states, which they are driven to satisfy with almost demonic determination (not necessarily visible to the onlooker).
This is the reason that she/he is jealous of your religious belief - because you do not share the same delusion and she/he is insulted and feels neglected as a result. From a rational point of view this is very stupid as those with strong religious convictions make more faithful and reliable partners, take adultery seriously, are not inclined to believe that their own emotional states are paramount and face crises in life with greater equanimity. However, this jealousy is not rational, but the emotional reaction to a fundamental division in the meaning of relationships. Where this division exists, the chances of a successful partnership are negligible. It is quite different to commit to somebody whose own faith is subject to grave doubts but who can take strength from the partner's, and these are the two situations which St. Paul defines in granting the Pauline privilege.
I do not know if you will find the courage and/or insight to break off your relationship with Joanna/Nico/Marianne before it gets too serious. I obviously think that would be the sounder course of action but I know you would be prepared to suffer a lot before you took an action which you thought would be harmful to someone else and you have also no doubt become somewhat emotionally dependent. I would ask you only one thing - cultivate detachment, observe the situation as a third party and hang on to all the evidence for the attitude I have described because it is grounds for splitting up. If your father's cousin Walter had done those things I do not think he would have got as far as marriage and he would have been saved a lot of misery. One partner, with the best will and the noblest character in the world, cannot make a life partnership work.
I don't suppose, if you have read this far, you will feel very sympathetic to these ideas but could I in conscience keep quiet? There is one other thing that you should bear in mind. If you give up Joanna/Nico/Marianne it will be easier for her/him than it was for Maxime/Tom/Alexandra because her/his commitment is much more to herself than to you. Such people are not cut up for life. Pity is a very treacherous guide, you have to keep your head. Watch and pray.
12-07-2009 om 20:45
geschreven door Dee
25-06-2009
Bitloosrijden, mennen en ploegen
Ik heb Dr Cooks bitloze tomen gekocht op deze websites
(naargelang de stand van het pond).
Waarom laat men Greenpeace altijd aan het woord? EdF heeft geen belang bij een Belgische kerncentrale, we voeren toch hun energie in vanuit Frankrijk. Het zijn de Vlaamse gezinnen die om energie smeken. Wanneer gaan de zogenaamde "sociale" partijen eens inzien dat de zonnepanelen verschrikkelijk duur zijn voor de gemeenschap, een nietig vermogen hebben en eigenlijk een subsidie voor de rijken zijn? Dubbel onrechtvaardig.
