Basso, Volderke en Ullrich waren weer present. Ze vertrokken in miezerige omstandigheden, en dat al in goed tempo. De eerste strook langs de serres, verduidelijking voor de Lance ... geen veranda's , testte Ullrich zijn benen, hij gaf er een patat op en zag dat zijn kompanen geen moeite hadden om te volgen. Volderke, geprikkeld door de uitspraken van vorig verslag, bleef nu wel zij aan zij met Basso en Ullrich in de wind rijden Al vlug werden enkele modderstroken bereden, terug stoempen ... en dat naar hartelust van de veurnsche bikers. In de single tracks in het bos werd de druk opgevoerd zodat ieder foutje van de veurnsche biker op kop direct afgestraft wordt. In de verte zag men het gehele peloton wandelen, het kleinste blad vooraan, en terug stoempen ... dachten ze, maar deze keer kon enkel Volderke met krachtige pedaalstampen de drassige modderstrook doorploegen, Ullrich had zich erin gegraven en Basso speelde secuur en verspilde geen krachten. De volgende stroken nam het Discovery-blok het heft in handen, Ullrich bleef in het wiel, dat wou hij toch, maar zijn ketting en derailleur begonnen te protesteren zodat Ullrich met zijn zijkant de modder opzocht. Zijn eerste valpartij was geschied en het ging niet zijn laatste zijn. In een strook met grote plassen ging hij nu met zijn zijkant de resterende modder onvrijwillig wegspoelen, Basso riep hem glimlachend toe... "haast en spoed is zelden goed!" Ullrich kreeg er blijkbaar niet genoeg van en nog geen minuut later lag hij terug tegen de vlakte , hij zat in Basso's wiel maar nam het verkeerde spoor. Volderke bleef in deze stroken makkelijk overeind en nam de kop voor zijn rekening. Kort na de eerste bevoorrading besloot Volderke er eens een lap op te geven, Ullrich had het in 't snotje en nam zijn wiel, Basso reed het gatje makkelijk toe. Na enkele toffe single tracks in het bos, kwamen ze in een strook langs de autostrade uit, Ullrich had problemen met zijn handschoenen en kreeg zo een achterstand op Basso en Volderke, hij kon het gatje nog net toerijden. De veurnsche bikers waren aan elkaar gewaagd en besloten hun ogen ook eens de kost te geven in deze mooie streek. Op de teller stonden 53 km en dat met een gemiddelde van 21km/u. Volgende week De Panne of Sijsele ???
De 'heuveltjes van Erika' dienden in stormachtig maar droog weer beklommen te worden. De hardwerkende Lance gaf verstek en zo verschenen Basso, Volderke en Ullrich aan de start. Een stormachtig weertje... spek voor de bek van ...Ullrich. De eerste kilometers namen Ullrich en Basso (en met in hun wiel Volderke) het voortouw en nestelden zich in het spoor van 2 onbekenden. De twee onbekenden reden een mooi tempo zodat voorbijsteken nog niet aan de orde was. De eerste slijkstroken bleven ze mooi in hun spoor, eventjes later reden ze een drassige weide in en juist daarin ontbond Volderke voor een eerste keer zijn duivels. Het was alsof hij op het verharde reed en dit terwijl anderen inclusief Basso en Ullrich al redelijk moesten stoempen om erdoor te geraken en nog anderen de eerste wandelstapjes al namen. Volderke zat terug goed in zijn vel Ullrich besloot de weide op eigen tempo door te stampen en volgde op enkele meters van Volderke. Tot verrassing van Ullrich kwam Basso hem niet voorbij vliegen, de laatste tijd was Ullrich dit gewoon geworden Basso had de dag voordien al een zware inspanning geleverd en dat zat nog een beetje in zijn benen doch dit belette de nooit opgevende Basso niet om na de strook de kop te nemen. Kort daarop gingen ze een schuinlopende maïsweide in , eerst dalend ,dan terug stijgend, niet alleen het klimwerk was lastig, de maïsgrond was daarbij nog van klevende aard en dat ondervonden de veurnsche bikers aan levende lijve. Het 'heuveltje' was een stevige kuitenbijter. Aan de eerste bevoorrading verloste Basso zijn kuiten van overtollige kleding zodat zijn benen al iets 'lichter' werden. Basso en Ullrich namen om beurten de kop, de uit de windzittende Volderke zat daar graag en keek verlangend uit waar hij weer zou toeslaan. In de dalende strook richting bos Houthulst nam Ullrich de kop, enkel voelde hij door de felle wind niet dat het dalend was. Volderke bleef wijselijk in zijn wiel terwijl Basso zijn best deed om Ullrich van zijn koppositie te verlossen. Op een hellende, modderachtige strook etaleerde Volderke nog eens zijn uitstekende conditie, Basso en Ullrich keken lijdzaam toe. In Klerken aangekomen was er nog een plaatselijke ronde, de maisvelden werden terug aangedaan en Volderke rook de finish. Op de laatste helling bewees Ullrich dat heuveltjes hem meer liggen dan de bergen, hij kon zij aan zij Basso en Volderke bijhouden. Deze rit was één van de mooiste dat de veurnsche bikers reden, op de teller stonden 48 km en dat met een gemiddelde van 20 km/u. Volgend jaar komen de veurnsche bikers zeker terug, volgende zaterdag wordt er in Jabbeke gereden.
Kemmel ... voor Ullrich betekent dit altijd een zware dobber. Lance,Volderke en Basso daarentegen kijken er altijd met volle teugen naar uit. Voor de eerste maal in 2007 worden de bergen rond Kemmel beklommen. De strijd om de bolletjestrui kan weer beginnen. Samen vertrokken ze van zaal Lockedyze, Ullrich wou in de spotlights verschijnen daar hij belangstelling geniet van 'Aqua Sapone' en nam prompt de eerste kilometers voor zijn rekening. 'Op het vlakke deel kan dat nog' ... dacht hij. Basso, Lance en Volderke volgden zonder problemen en keken al verlangend uit naar de beklimmingen. Na enkele kilometers was het zover ... de bolletjestrui . Op de eerste beklimming legden Basso en Lance een stevig tempo op, Ullrich en Volderke zaten goed in 't wiel en enkele tijd later besloten ze het commando over te nemen. Lance en Basso lieten glimlachend begaan ... zij wisten wat er nog kwam ... . De eerste beklimming stond op naam van ... Ullrich. Ik moet toch ook eens als eerste bovenkomen ... riep hij zijn kompanen toe . Een beklimming verder werd terug gestreden om de bolletjes.Ullrich en Volderke namen de kop maar Ullrich voelde het gauw. De beklimming was langer dan hij dacht en Basso en Lance passeerden op hun beurt den Ullrich glimlachend voorbij. Volderke liet zien dat hij ook een echte 'berggeit' is en hield het tempo aan, Basso en Lance kropen in zijn wiel. Op de derde beklimming moest Ullrich zich al haasten om tesamen op de foto te staan. Ullrich moest al vlug besluiten dat de bolletjestrui ook dit jaar niet voor hem zal zijn . Basso en Lance zagen dat ze er met Volderke een echte concurrent om de bolletjes bij hebben. De toonaard was nu gezet... Ullrich was na iedere beklimming op achtervolgen aangewezen, Basso en Volderke vlogen als het ware iedere beklimming op. Lance kon zijn favorietenrol niet geheel inlossen en moest naargelang de kilometer meter en meter prijsgeven op zijn twee kompanen. De nieuwe generatie is er klaar voor, Basso en Volderke zijn 'voorlopig' iets te sterk op dit terrein. Moet wel gezegd worden, vooraan en achteraan werd er gestreden, Basso en Volderke, Lance en Ullrich. Lance en Ullrich reden zoals vroeger in den tour, Ullrich kon zich in het wiel van Lance nestelen en besloot na de beklimming van de Cats Lance te verlaten op zoek naar Basso en Volderke. De zoektocht duurde tot aan de derde bevoorrading. Tussen de beklimmingen in werden nog enkele slijkstroken bereden, in deze stroken ging Volderke letterlijk de struiken opzoeken en Lance het slijk. Vanaf de derde bevoorrading bleven de vier kompanen samen tot aan de beklimming van de Monteberg, Basso legde terug een stevig tempo op, Lance moest als eerste afhaken, 'nog twee te gaan'... dacht Basso. Eventjes later moest Ullrich er ook aan geloven, hij zag ze meter per meter uitlopen, maar op de valsplatte stroken trachtte hij zijn schade te beperken. Zijn achterstand bij het opdraaien naar de Kemmel bedroeg niet meer dan vijftig meter, maar de Kemmel was iets te steil voor den Ullrich en dwong hem zijn motor wat te koelen, hij was aan het chaufferen. De motor van Basso kwam pas op goeie temperatuur en hij verhoogde het tempo nog, Volderke moest op zijn beurt ook eens diep gaan om het wiel van Basso te volgen. Na de beklimming en afdaling van de Kemmel zat de rit er als het ware op. Het was een zware rit, waarbij Basso en Volderke zich goed hebben uitgeleefd. Op de teller stonden 55,4km met een gemiddelde van 20km/u. De elfde februari zullen de veurnsche bikers terug in de streek zijn, namelijk Westouter. Volgende week worden 'de heuveltjes van Erika' aangedaan. Terug spek voor de bek van ...
Vansevenant, Basso, Volderke en Ullrich waren present, samen vertrokken ze aan een 'gezapig' tempo.Na enkele mooie en toffe single-tracks gingen ze naar de pechstrook van Basso in Varsenare. Toen ze aan de befaamde bosstrook kwamen, lachtte Basso terug. Met een stevig tempo en via de middenweg had hij zich voorbij Ullrich genesteld, de uit de wind zittende Volderke daarentegen hield zich nog opvallend koest, den Vansevenant liet hen begaan en trachtte de goesting om te mtb'en terug op te krikken. Het moraal van de Wim zat de laatste tijd wat in zijn schoenen. Uit de strook gekomen had Ullrich een putje minder diep ingeschat met als gevolg : lekke band. Blijkbaar waren er nog andere met hetzelfde inschattingsvermogen want op een bepaald moment stonden ze met vier hun 'nieuwe' band op te pompen. Na de eerste bevoorrading scheidden de wegen van Vansevenant en Basso&co. Vansevenant had besloten voorzichtig te beginnen en met goesting te eindigen en koos daarom voor de 28km. Basso, Volderke en Ullrich genoten verder van de talrijke ' brugse bossen' en van het 'brugse slijk' want sommige stroken lagen er vettig bij, een openbaring voor Ullrich, Basso en Volderke! Volderke hield zich nog altijd opvallend stil, Ullrich vertrouwde het niet en na enkele kilometers kopwerk zij aan zij met Basso liet Ullrich een gat vallen zodat Volderke gedwongen werd om ook aan kop te rijden. Een honderdtal meter verderop gingen ze een slijkstrook tegemoet, Ullrich die wantrouwig was, besloot 2 maal een korte versnelling uit te voeren, Basso en Volderke hadden geen moeite om hem te volgen. Daaropvolgend vond Volderke het welletjes!!! Hij had een opening gezien en hij vertrok als een speer, Basso en Ullrich waren op achtervolgen aangewezen. Anderen sloten de opening zodat Basso en enkele meters verder Ullrich op eigen initiatief het gat langs de spoorweg moesten toerijden. Volderke moest uiteindelijk toch Basso en Ullrich in zijn wiel dulden. De daaropvolgende stroken besloten ze bij elkaar te blijven en te genieten van het mooie uitzicht. Na 55km (die er zogezegd 48 waren) en met een gemiddelde van 22km/u vervoegden ze de inmiddels gearriveerde Wim. Deze tocht vertoonde vele gelijkenissen met de toertocht van Varsenare met als verschil dat het grotendeels omgekeerd was en dat Basso nu geen pech had. Een ding is zeker, het is een schitterende streek om te vertoeven. Volgende week (zaterdag) staat Kemmel op het programma. Bij Ullrich breekt het angstzweet stilletjes uit. Basso en Volderke daarentegen kijken verlangend uit naar zaterdag.
Basso,Volderke, Lance, Ullrich en Ivanov waren van de partij. Na een kleine vertraging vertrokken ze in redelijk koude omstandigheden. Na een goeie 500m besliste Ullrich zich wat warmer te rijden, Lance was attent en zat goed in zijn wiel. In de bochtige wegeltjes oefende Ullrich druk uit op het Discovery - blok . Lance had daar blijkbaar last van, toen Ullrich al zigzaggend de paaltjes ontweek verbrak de Lance ongewild zijn record betreft ' snelste en eerste valpartij', de Lance had zijn stuur blijkbaar smaller ingeschat en haperde aan éen van de paaltjes. Na dit incident voerden Basso en Volderke de forsing door , Ullrich en Lance herkenden dit scenario al vlug , het was nog niet zo lang geleden! Op de baan kwam Ivanov ten tonele. Ullrich voelde zich beter dan in Asse en besloot het tempo erin te houden en nam de kop. De Lance op zijn beurt had problemen met 'zijn body' en na een goeie 12 km dwong pech de Lance de rit te staken. Aan de eerste bevoorrading zaten ze aan een gemiddelde van 24 km/u. Ivanov die zijn eigen tempo reed, kwam niet ver achter. Met de smaak van verse tomatensoep in hun mond gingen ze richting heuveltjes uit en al gauw werd het Ullrich duidelijk dat Basso en Volderke op dit terrein niet te kloppen zijn, hun beentjes dartelen zowaar op en neer , bij Ullrich en Ivanov ook maar iets langzamer. Na een goeie 25 km kwamen ze de eerste serieuze modderstrook tegen, Ullrich zag de andere tegenstrevers serieus beuken en riep Basso en Volderke toe te schakelen naar het kleinste voorste blad. Na heel wat zwoeg- en beukwerk kwam Ullrich als eerste uit de strook, Basso had iets te lang gewacht om te schakelen en moest zo voet aan grond zetten. Volderke kwam ook vast te zitten en wou Basso na-apen, enkel verging het hem minder, zijn klikpedaaltjes speelden hem parten en voor hij het wist had zijn zijkant een ware verfrissing . Volderke zou nog een goeie dertig kilometer met een koele zijkant moeten afleggen. Uit deze strook kwam iets later ook het Remiso-duo, Ullrich, Basso en Volderke besloten mee te glippen en het moet gezegd worden, ze legden er een fors tempo op, het gemiddelde schoot nog omhoog, de helling in de verte kwam steeds dichterbij en uiteindelijk bij de helling gekomen zakte Ullrich zijn tempo om deze op te geraken en liet Basso en Volderke begaan. Volderke die voorheen riep "dood" te zijn was plots herrezen. De laatste tien kilometer doofde het licht bij Ullrich. Volderke en Basso zaten nog redelijk fris en ieder euvel werd steeds moeilijker voor Ullrich, Ivanov die bekend staat als ' een diesel ' zag Ullrichs in zijn vizier. Basso en Volderke namen wat afstand, ze passeerden het Wk - parcours al dalend. Na een 55km zat de rit erop en dit met een gemiddelde van 23km/u. In het begin redelijk veel weg maar dit werd gecompenseerd door het tweede gedeelte. Al bij al een mooie rit en een fris weertje.
Eindelijk de grote afspraak! Het kopmanschap ...de knechtrol. Het Discovery - blok was volledig ... toch voor eventjes. Hincapie had de laatste weken zo hard getraind dat zijn knie het begaf. Het verdict voor Hincapie is hard : 2 maanden geen sport Toch verscheen Hincapie aan de start en gaf Lance, Basso en Volderke de laatste richtlijnen mee. Ullrich stond er alleen voor en Cadel Evans verscheen ook aan de start. Of Lance de richtlijnen begreep, bleek al in de eerste kilometer. Lance record betreft snelste valpartij werd bijna verbeterd!!! Zo begon het al goed, Ullrich en Basso namen de eerste kilometers voor zich. Na een goeie 15 km vonden Basso en Volderke het welletjes, Basso besloot het groepje op een lint te trekken. Hij testte bij deze de conditie van zijn medekompanen en hij zag dat enkel Volderke blijkbaar geen moeite had om te volgen, Ullrich en Lance vroegen zich al puffend af waarom dit nodig was ? Volderke kreeg er niet genoeg van en nam de leiding over. Cadel bleef wijselijk in het wiel van Lance. Volderke en Basso namen de eerste berg voor hun rekening en creëerden zo hun eerste gat. Ullrich en Lance wisten hoe laat het was . Het zou hun dagje niet zijn ... .. Na de eerste bevoorrading hadden Volderke en Basso zich voorgenomen om geen kopwerk meer te verrichten. Hun voornemens waren echter van zeer korte duur..., een kilometer verder besloot Volderke kop te trekken. Ullrich zag een 'treintje' voorbij passeren en besloot zijn wagonnetje eraan te koppelen, Basso en Volderke volgden gezwind. Toen Ullrich voor zich uit keek zag hij het zwaard van Damocles hangen... een helling kwam eraan en zijn motor begon te sputteren. Basso en Volderke besloten het toerental van hun geoliede motor wat op te drijven. Lance en Evans aanzagen het schouwspel op een afstand, in de afdaling trachtte Ullrich de schade te beperken. De tweede bevoorrading was juist op tijd en Lance was 'pissed off', zijn humeur verbeterde niet met de kilometer . Het was duidelijk dat er tegen Basso en Volderke weinig te beginnen viel, iedere helling die er aan kwam, zagen ze met tranen van blijschap aan, Ullrich, Evans en Lance begonnen stilletjes te vloeken. Ullrichs muts begon zijn eigen leven te leiden en vond het niet beter dan voor Ullrich zijn ogen te nestelen. Ullrich met zijn volle gewicht tegen een houten omheining. Daaropvolgend eindigde het leven van de muts. Basso en Volderke hadden nog frisse benen en dartelden nog rond als jonge veulens. Op een zware beklimming kreeg Basso problemen met zijn materiaal, zijn 'body' had rare streken maar dat belette hem niet om in het wiel van een ontketende Volderke te kruipen. De twee waren gaan vliegen, Ullrich, Lance en Evans aanzagen het vanop een afstand. Ullrich besloot zijn hoofd weg te draaien van ' het zwaard' en kon door oponthoud (ten nadele van Basso en Volderke) en snelle afdalingen terug in hun wiel geraken, nog geen 30 seconden later begon men manoeuvres uit te halen , dit gevolgd door een eerste valpartij op naam van Volderke. De laatste vijf kilometers hielden Basso en Volderke hun benen stil en kon Ullrich zo bij hen blijven. Lance volgde op geringe afstand en Coucke was zeer tevreden over de eerste prestatie van Evans: op een kleine afstand van den Lance, dat is zeer goed van Evans, repliceerde hij. Zo werd de slag rond Asse gestreden. Het Discovery-blok was tevreden, 48 km gereden en met een gemiddelde van 21km/u .
Het werd een ware zwarte zondag voor Hincapie. De grote tourtocht te Asse, de biotoop van onze heer op de Kanon-dale, verging in mineur.
Na een vlotte start ter hoogte van het voetbalveld van Asse-ter-Heide, dook Hincapie op sierlijk wijze in het gat tussen de gedempte gracht en de met ochtenddooi getooide metalen omheining van het veld. Onmiddellijk gevolgd door zijn kopman Lance, voor wiens eer en glorie Hincapie, ondanks zijn linkerknie, ter start kwam. Daarna vloog de speelse Volderken in zijn jeugdig enthousiansme mee in het gat en alledrie sneerden ze met vollle kracht langs de balustrade. Terwijl Hincapie met Lance nog even het koersverloop doornam, zag hij een abrupte vertraging verderop en remde proactief, ter bescherming van zijn kopman. Maar het noodlot sloeg toe en Lance, mijmerend over het moment van de splijtende demarrage die hij verderop zou plaatsen, zag de vertraging te laat, vloekte hevig en botste onafwendbaar tegen het achterwiel van Hincapie. Deze absorbeerde de schok, keek ijlings achter zich en zag hoe Lance, nog geen 200m na de start, zijlings in de gracht viel, tot groot jolijt van Volderken, die de geheime opdracht meegekregen had van Basso om Lance te bewaken. Hincapie vertwijfelde, maar besloot Basso, Ullrich en nu ook Volderken te volgen in hun vlucht. Nog een blik naar lance, die een veeg teken van leven gaf en knikte dat hij ook deze aanslag zou meesteren, reed Hincapie in geen tijd het gat dicht. En zo geschiedde het dat Hincapie gedwee het trio in bedwang hield tot zijn grote Meester terug aansluiting vond. Het spreekt voor zicht dat deze indrukwekkende machtsontplooiing de linkerknie van Hincapie serieus op de proef stelde. Met het spijtige gevolg dat Hincapie van zeer vroeg in de koers reeds de pijn voelde maar verbeten verder reed, dit uit pure loyauteit voor zijn Kopman, de Lance.
Lance trapte vlot de trappers rond en stoof op kop van het gezelschap, daarbij een onmiskenbare indruk van meesterschap tentoonspreidend. Basso, Ullrich en Volderken erkenden zijn heerschapij maar planden reeds een volgende tripartite op de Meester. Hincapie moest reeds toen erkennen dat hij zijn Kopman niet tot het einde doch wel tot het uitertse zou kunnen verdedigen.
Op een loodzware slijkstrook trok Hincapie nog eens fel van leer en bezorgde de anderen voor het eerst een pijnlijk grimas op hun met slijk bespat gezicht. Ullrich deed wat hij nooit laten kan, hij reed naar het achterwiel van Hincapie en nestelde zich in het Deore XT spoor. Basso, Volderken en Lance, als laatste het overzicht bewarend, volgden mits een Herculiaanse inspanning. Nu lachte Lance breeduit en zag wie er fit was....Basso en ook Volderken toonden zich scherp, Ullrich had het precies iets moeilijker om de machtige pedaalstampen van de meesterknecht te volgen.
Op kilometer 20 was de linkerknie van Hincapie te zwaar gehavend om nog verder het koersverloop te bruuskeren. Hij zag dat Lance naar voren wipte en berustte in een goede afloop zowaar...dit was evenwel buiten de listigheid van Basso, Ullrich en Volderken gerekend die blijkbaar Lance isoleerden en door hevige prikken de machtige Lance deden buigen.
Ik laat het aan hen om het verdere koersverloop in hun eigen bewoordingen op te tekenen. Hincapie ondertussen is toe aan rust en is nu reeds op te merken in het zwembad van Asse alwaar hij verbeten baantjes trekt in aanloop naar een uitstekend zomerseizoen, in dienst van zijn eeuwige kopman, de Almachtige Lance. Misschien niet meer bij Discovery, maar er zijn volop besprekingen bezig.
Voorwaar wil ik dan nog elkeen bedanken voor jullie presence te Asse, het was een hart onder de riem, of liever, onder de linkerknie van Hincapie, om jullie in groten getale en met veel jeugdig enthousiasme en immense toewijding weer bezig te zien !
De plooien tussen Lance en Basso zijn gladgestreken
Ivan Basso voelt zich herboren sinds hij voor Discovery Channel getekend heeft. "Ik ben weer gelukkig", zegt hij aan Het Nieuwsblad, dat Basso opzocht in de Verenigde Staten.
Ivan Basso is Johan Bruyneel en Lance Armstrong erg dankbaar.
"Ik voelde meteen dat ik welkom was bij Discovery Channel", zegt de 29-jarige Italiaan. "Lance Armstrong was een kannibaal. Als je in zijn spoor zat, dan probeerde hij tot je eraf ging. Onverbiddelijk. Dat wil ik van hem leren", besluit Basso. "Het is fantastisch te horen dat Armstrong met mij de Tour wil winnen. Ik wil hem niet kopiëren als leider, maar wil dat wel doen met zijn resultaten", zegt Basso. " Bruyneel en Armstrong zijn mijn twee rotsen in de branding. We gaan samen voor de Giro- én de Tourzege.
Geen Aartrijke dus, wel Koekelare. Opmerkelijk feit, zowel Lance als Basso verschenen niet aan de start !!! Beiden werden door Bruyneel op non-actief gezet, oorzaak hiervan is het gevecht om het kopmanschap bij het Discovery-blok. De beschuldigingen die Lance en Basso openbaar verklaren, lopen de spuigaten uit !!! Het watje en de pillen en aan de andere zijde het sabotageverhaal !!! Beiden krijgen nu de tijd om alles op een rijtje te zetten en na Asse zal bepaald worden wie de echte kopman nu wordt ! Volderke,Ullrich en Ivanov waren in Koekelare wel van de partij. De eerste tien kilometer bleven ze bij elkaar, toen vond Volderke het welletjes , hij had het bos in zijn vizier en hij lanceerde zijn eerste raket, met een serieuze versnelling reed hij richting bos, Ullrich moest alles uit zijn kas halen om het wiel van Volderke te houden. Ivanov liet ze begaan. Uit het bos gekomen vervoegde Ivanov de rangen. Na een 17-tal kilometer gebeurde het onvermijdelijke , in een weggetje met losliggende takken nam Ivanov de kop, in zijn spoor volgde Volderke en dan Ullrich. De takjes begonnen op te springen met als gevolg ... eentje tussen Ullrich zijn derailleur, nog geen fractie van een seconde later was de rit van Ullrich over,zijn 'pad' was afgebroken , Volderke en Ivanov besloten zich te beperken tot de kleine in plaats van de grote toer, de rest van de rit bleven ze bij elkaar , de verharde stroken nam Ivanov voor zijn rekening , de onverharde Volderke. Met het einde in zicht en met de smaak van warme Gluhwein werd het nog serieus beuken voor Ivanov en Volderke, de sporen van een tractor waren nog vers en dat ondervonden ze aan levenden lijve.Op de teller stonden maar 35 kilometer, maar toch een gemiddelde van 22km/u, de weersomstandigheden waren prachtig... koud maar met een stralend zonnetje.Volgende week Asse en dit hopelijk ZONDER pech ..., Hincapie zal er afgetraind aan de start verschijnen en wie weet, zullen den snellen Eddy en Vansevenant ook nog de rangen vervoegen.
Na de felle uitspraken van Hincapie besloot Ullrich toch versterking te vragen aan Aldag : hij kreeg Sergey Ivanov erbij ! Het Discovery-blok was bijna voltallig, enkel Hincapie zit nog in het verre Asse zijn conditie aan te scherpen om te kunnen pieken naar de 24ste. Hij probeert zijn conditieachterstand echt! te "dichten". Basso, Lance en Volderke waren present en hadden hun taktiek duidelijk besproken, Ullrich en Ivanov bleven er rustig bij. Op de modderachtige strook in het bos nam Ullrich de leiding, Basso reageerde en uit het niets snelde hij Ullrich al glimlachend voorbij. Basso's pedaalstampen waren te krachtig met als gevolg dat zijn materiaal brak..., zijn derailleurwieletje moest eraan geloven ! Basso's rit zat er na een tien kilometer al op , Lance en Volderke verloren hun kopman maar tergelijkertijd roken ze hun kans ! In de daaropvolgende stroken gaf Lance Volderke de opdracht om een serieuze versnelling te placeren en zogezegd, zogedaan !!! Volderke had duidelijk sterke benen en onderhield een stevig tempo, langs de autostrade ontbond hij voor een eerste keer zijn duivels, Lance en Ullrich lieten het gatje niet groter worden, terwijl Basso via het oortje duidelijke richtlijnen gaf aan zijn Discovery-kompanen gaf Ullrich Ivanov de opdracht om te ontsnappen, in het bos lieten ze Ivanov begaan , Ullrich besloot de druk in het Discovery kamp nog te verhogen en hij nam de benen in een smalle, modderachtige bosstrook. Volderke en Lance waren op achtervolgen aangewezen , na enige tijd konden ze Ullrich bijna vatten ... Ullrich had in allerijl nog een individu voorbijgesneld om zo het beste spoor te kunnen berijden, Volderke was klemgereden maar Lance daarentegen trok zich niets aan van een goed spoor en koos voor een modderbad en zo geschiedde het terug ... de eerste valpartij stond terug op naam van Lance , de individu die door Lance ook viel vroeg aan Lance : Was dat eigenlijk wel nodig ??? Ullrich moest zich inhouden om niet hardop te lachen, jaja de druk ... ! Na de bevoorrading waren ze terug gegroepeerd, in het aangelegde technisch parcours demonstreerde Lance zijn behendigheid, de rest geraakte niet uit het spoor van een onbekende en was daardoor op achtervolgen aangewezen. Lance besloot zich nog wat te sparen en liet zich inlopen. Na een goeie dertig kilometer snelde de Pinguin-trein voorbij, de Boskantrijders van Westrozebeke onderhielden op dat ogenblik een gemiddelde van een goeie 30km/u. Spek voor mijn bek ... dacht Ullrich , en hij glipte mee. Iets later glipten Volderke en Lance ook mee en brachtten zo Ivanov in de problemen. Ullrichs bekje was nog niet vol en hij besloot eventjes de kop te nemen, eventjes werd lang ...! Lance, Volderke en 'de pinguins' namen wijselijk NIET over, in de daaropvolgende bosstrook vond Lance het kopwerk van Ullrich welletjes en nam hij toch over. Volderkes zadel was 'door de slagen' iets gezakt en hij moest zich laten uitzakken. Uit de strook gekomen verlosten Lance en Ullrich Volderkes euvel... Ivanov besloot zijn tempo te onderhouden en Volderke, van zijn euvel hersteld, trachtte met Ivanov mee te glippen, nu waren Lance en Ullrich op achtervolgen aangewezen , vooraan hielden ze de benen niet stil en Lance en Ullrich moesten tegen de wind in beuken om weer aan te sluiten. Volderke en Ivanov gaven Lance de genadeslag. Lance moest Ullrichs derailleur van verder en verder aanschouwen. Bij het kopgroepje gekomen besloot Ullrich het tempo te onderhouden en hij nam de leiding, Lance kon nog net aanpikken, Ullrich nam afstand en dacht een gat te hebben geslaan ... maar dat was buiten Volderke gerekend, in één ruk reed hij tot op Ullrichs achterwiel , Ullrich was duidelijk verrast door Volderkes krachtsvertoon, samen besloten ze het tempo te onderhouden tot aan de finish, de faire Volderke wachtte Ullrich zelfs nog op na een valpartijtje , Lance kon de schade beperken en Ivanov onderhield wijselijk zijn tempo. Bij een stralend maar fris weertje stonden een goeie 45 km op de teller met een gemiddelde van 23 km/u. Volgende week Aartrijke ??? Met Basso !!!
Aan onze onbetwiste kopman en numero uno onder de Veurnsche Bikers: de Lance ! en aan de collega's van het alomtegenwoordige en onverslijtbare Discovery blok, wees gerust! Onze tijd komt waar de ontembare en losgeslagen Ullrich voor eens en voor altijd het kleinste tandwiel van onze derailleurs zal kunnen bewonderen! Want , in de slijkvelden van het Pajottenland, de zompige en drassige weilanden van groot-Asse, scherpt in alle stilte de grooten Hincapie zijn conditie verder aan voor het grote winteroffensief. Op zijn welbekend elan van strijdvaardigheid, gekoppeld aan listig koersdoorzicht en onverwurmbare steun aan zijn kopman, groeit de fysieke paraatheid zienderogen.
Beste Discovery-kompanen, mijn gedachten en machtige pedaalstampen zijn bij u in uw wekelijks treffen met de Ullrich & Co. Vrees niet, Hincapie en zijn Kanon-dale, zijn bijna klaar !
Het werd geen Sijsele, Pittem noch Beerst. De veurnsche bikers besloten door de slechte weersomstandigheden een weekendje over te slaan. Volgende week wordt het zeker Hertsberge of Zedelgem !
Ieper was daar , Ullrich had de ganse week al het angstzweet... maar tot zijn grote genoegen zag hij dat het parcours NIET richting Kemmel ging, eerder richting Zonnebeke en Geluveld. Het Discovery blok was ook van de partij, Basso, Lance en Volderke waren present. Volderke kon zijn nieuwe SHARK inrijden, die van Basso is momenteel te goed ingereden ... en ja hoor , de Lance zijn TREK stond op punt. Nog maar goed vertrokken en het tempo zat er al in ... beurtelings wijzigden ze van koppositie. In de eerste vettige slijkstrook gaf Ullrich er een lapje op maar Basso, Lance en Volderke volgden zonder probleem. De toonaard was gezet en het moet gezegd worden : Lance was attent en voelde zich goed !!! Basso zit in een periode waar hij zijn benen niet voelt en in het slijk roert hij zich als een duiveltje In een lange zware slijkstrook nam Basso het commando. Lance zo goed als herboren , trachtte de paaltjes zigzaggend te vermijden en koos voor een ander traject, resultaat was dat zijn achterwiel een halve meter de lucht inging en en zijn voorwiel het omgekeerde ! De eerste valpartij stond terug op naam van Lance.Na een kleine 20 km gingen ze het bosje in, Lance en Ullrich streden om de koppositie, Ullrich ging als eerste het bos in. Lance, Basso en Volderke in zijn zog ... Ullrich onderhield een fors tempo en legde zo druk op de schouders van zijn kompanen. Ullrich zag dat hij enkele meters nam ... en dan gebeurde het onvermijdelijke ... Ullrich in een bocht er onderuit. Stomverbaasd en tevens gelukkig was hij toen bleek dat niemand hem voorbijstak , razendsnel sprong hij terug op zijn fiets en behield zo zijn voorsprong, eerste achtervolger Volderke had blijkbaar op zijn fiets kunnen blijven wat niet gezegd kon worden van Basso en Lance. Naar het einde toe voelde Basso zich nog beresterk, het licht bij Volderke ging stilletjes uit, Lance en Ullrich hun benen begonnen al iets zwaarder te wegen, Ullrich strekte zich languit en er schoot een kramp in zijn been waardoor de Lance en Volderke met hun fiets en met elkaar in moeilijkheden kwamen. Bij het ingaan van de 'zwaarste, laatste' kilometer verkeek Ullrich zich en nam hij de verkeerde route, Basso en Lance grinnikten,meteen daarop versnelde Basso, Lance en Ullrich waren op achtervolgen aangewezen, een ontketende Basso ging fel tekeer, Ullrich en enkele meters achterop Lance, trachtten de schade te beperken . Volderke hield het bij zijn tempo en ging nog wachten om zijn spiegel op zijn stuur te monteren. Het was een zware , maar heel mooie rit met hier en daar venijnige heuveltjes . Op de teller stonden 51,2 kilometers en een gemiddelde van 21,2 km/u. Volgende week ...Sijsele of Pittem ?
Ullrich en Volderke gingen samen naar Varsenare waar den Vansevenant hen opwachtte. Vansevenant terug van de partij na een lange , aanslepende rugblessure ... ,na 46 kinebezoekjes brandt het licht weer op groen voor Wim. Lance daarentegen staat nog altijd op non-actief van Johan en loopt dezer tijd nu marathons en Basso ... ging zijn conditie ook wat aanscherpen door een halve marathon te lopen, daarbij nog opmerkelijk , de overstap van Basso naar het team van de Lance. . Lance in een knechtrol ??? Varsenare dus, het was een heel mooie rit doorheen de brugse bossen, sommige delen van het parcours lagen er mooi modderig bij wat Ullrich en Volderke heel vrolijk stemden. Ullrich en Volderke voelden zich heel goed en beiden gaven ze er soms een lap op, Wim reed gezien zijn maanden inactiviteit toch goed maar naar het einde toe begonnen zijn benen zwaarder te wegen, het was een schitterend parcours met daarin veel variatie, vooral in de talrijke stroken en plassen in het bos werd het tempo hoog gehouden, de strook op het schors werd een stevige kuitenbijter . Ullrich testte Volderke zijn conditie en zag dat Volderke zeker een te duchten concurrent zal worden, zelfs Basso en Lance mogen gewaarschuwd zijn !!! We zullen nog mooie ( of zware ) dagen hebben met Volderke !!! Volderke lijkt nu helemaal gebeten door de MTB-microbe waardoor hij enkele uren later al zijn nieuwe Ridley bestelde ! Later op den aprés zagen we den snelle Eddy en zijn zoon Kim , George , Gerrit, ea. uit Veurne . Wim was tevreden over de rit ... en dat het doorging ... , Lance is momenteel 'zo wispelturig als het weer' , en zijn toekomst daarentegen is een groot ? Volgend keer in Varsenare zullen we zeker weer van de partij zijn ! Vrijdag zijn de veurnsche bikers van de partij in Torhout, den Ullrich zal niet aantreden, hij moet naar een receptie ... van de UCI.
Het werd dus geen Ieper , maar Reninge , woensdag was Basso wat ziekjes en Lance zat nog in overleg met Johan Bruyneel betreffende zijn prestaties , dus geen Ieper op woensdag...! Zondag in Reninge geschiedde het ... na zijn teleurstellende prestaties werd de Lance op non -actief gezet door Johan en Johan gokte meteen met Volderke in te brengen . Lance daarentegen moet zich serieus bezinnen over zijn prestaties en verblijft momenteel bij zijn vrouwtje. Hij leeft niet meer voor zijn sport ..., heeft andere prioriteiten... , was de commentaar van Bruyneel en Stijn Devolder is gedreven bezig en krijgt daarom zijn kans.!!! Nu het verslag van de rit , Basso had bij aanvang van de rit een lekke band, maar daar de rit nog maar net begonnen was , vonden Ullrich en Volderke het de moeite niet om al iets te doen. Volderke had wel al iets opgestoken van de Lance ... hij bleef in het wiel van Ullrich en Basso . De eerste slijkstroken kwamen eraan en Volderke had serieus wat problemen met het sturen, zijn bandendruk was iets te hoog en moest daarom een klein gaatje laten. Op de verharde weg gekomen loste Volderke zijn banden en kreeg veel meer gevoel in het slijk. Hij kreeg een zodanig goed gevoel dat hij probeerde weg te demarreren, het moet gezegd worden, hij gaf er een serieuze lap op, Basso en Ullrich keken verwonderd op, wat had hij nog in zijn mars ...? Ullrich en Basso namen het commando over ... en Volderke hield zich koest. Iets later fietsten ze door een modderstrook, het werd serieus beuken, Basso op kop, Ullrich in 't wiel en Volderke liet enkele meters. Basso kreeg problemen met een bloedneus, waarschijnlijk door ziekte eerder deze week, na een goeie 46 km met een gemiddelde van 23km/u kwamen ze samen aan , Reninge overtrof de verwachtingen, het was een leuk parcours en misschien rijdt Volderke nog mee... in dienst of als kopman ? Dat moet nog blijken !!!
Terug straffe uitspraken van de Lance deze week, hij zou met prutsers rijden . Den Basso en Ullrich keken naar elkaar en wisten direct wie de .... was. Helemaal opgenaaid door zijn eigen uitspraken, dat is straf ..., begon Lance met een blitsstart, de Lance ging met de mannen die gesponserd waren door een zekere Bolle mee. Basso en Ullrich keken op , had de Lance een superdag ... of was het een schijnmanoeuvre Nu, het tempo lag zeker hoog genoeg, Lance had er duidelijk zin in . Basso en Ullrich volgden Lance. Na 11 km waren we aangekomen op het technisch parcours, de Lance trok nog altijd stevig door, op de heuvels nam hij wat voorsprong waarop Basso en Ullrich direct reageerden. Op een andere heuvel stak Ullrich de Lance voorbij , en de daaropvolgende heuvel geschiedde het ... Ullrich moest op de top van de helling remmen door zijn voorligger, de Lance moest daardoor bruusk remmen en dan ... die verdomde klikpedaaltjes, zij aan zij gekomen met Ullrich vielen ze beiden , Ullrich op het vlakke deel van de top , Lance 3 meter de dieperik in. Ware het in den Tour geweest ,dan was hij spreekwoordelijk de ravijn in. Ullrich kon zich niet inhouden om te lachen , Lance was nu nog meer opgenaaid . Basso hield zich nog stil ... tot aan het jaagpadje. In deze strook legde Basso een verschroeiend tempo op, Ullrich moest serieus op zijn tanden bijten om Basso 's wiel te houden, Lance die zich voorheen al in de kijker gereden had , moest nu even verstek geven . Basso had zijn beentjes getest en wist dat het goed was, de volgende kilometers nam Basso het commando, aan de vismijn van Nieuwpoort gekomen testte hij nogmaals ... alles was goed !!! Via de duinen gingen we terug naar Middelkerke, Ullrich legde het tempo hoog genoeg zodat in de bochtige zandweggetjes niemand voorbij kon . Het hoge tempo dwong Lance in de fout gaan, gevloek en geroep waren typerend. Na de 2e bevoorrading , waar Lance om verzorging aan het Rode Kruis vroeg, hahahaha ,gingen we het strand op , de felle wind kwam uit zee, Basso voelde zich nog super ... Ullrich en Lance schuilden zijwaarts achter Basso. Het was terug een leuk tochtje ,53km en gemiddelde van 21km/u en en goe weer . Woensdag komt Ieper er aan, dat is veel minder voor den ... Ullrich.
Deze ochtend hebben de veurnsche bikers een tochtje van ongeveer 49km afgelegd. Onze Lance heeft spijtig genoeg afgezegd ( of blijven liggen bij Juditje), daardoor was Hincapie volledig afgezonderd en heeft hij geen gaten kunnen slaan , hahaha ... een insidertje. Den Basso was weer in form hoor, de dag ervoor met Cisje een kleine 20km gelopen maar op zijn Shark merkt men daar niets van hoor. De tocht bevatte teveel verharde wegen, maar toch was het leuk. Een gemiddelde van 21.6 km/u is niet slecht.
Oorspronkelijk ,voetballers die op hun 'oude' of 'versleten' dag besloten hebben om te gaan mountainbiken en die daar heel veel plezier in hebben. Normaliter doen we elk weekend een toertochtje. Ons bendje bestaat uit Jan, Jürgen en Peter, Diederik af en toe Hans, Francis en Wim en soms den snelle Eddy.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
, testte Ullrich zijn benen, hij gaf er een patat op en zag dat zijn kompanen geen moeite hadden om te volgen. Volderke, geprikkeld door de uitspraken van vorig verslag, bleef nu wel zij aan zij met Basso en Ullrich in de wind rijden
Al vlug werden enkele modderstroken bereden, terug stoempen ... en dat naar hartelust van de veurnsche bikers. In de single tracks in het bos werd de druk opgevoerd zodat ieder foutje van de veurnsche biker op kop direct afgestraft wordt. In de verte zag men het gehele peloton wandelen, het kleinste blad vooraan, en terug stoempen ... dachten ze, maar deze keer kon enkel Volderke met krachtige pedaalstampen de drassige modderstrook doorploegen, Ullrich had zich erin gegraven en Basso speelde secuur en verspilde geen krachten. De volgende stroken nam het Discovery-blok het heft in handen, Ullrich bleef in het wiel, dat wou hij toch, maar zijn ketting en derailleur begonnen te protesteren zodat Ullrich met zijn zijkant de modder opzocht. Zijn eerste valpartij was geschied en het ging niet zijn laatste zijn. In een strook met grote plassen ging hij nu met zijn zijkant de resterende modder onvrijwillig wegspoelen, Basso riep hem glimlachend toe... "haast en spoed is zelden goed!" Ullrich kreeg er blijkbaar niet genoeg van en nog geen minuut later lag hij terug tegen de vlakte
, hij zat in Basso's wiel maar nam het verkeerde spoor. Volderke bleef in deze stroken makkelijk overeind en nam de kop voor zijn rekening. Kort na de eerste bevoorrading besloot Volderke er eens een lap op te geven, Ullrich had het in 't snotje en nam zijn wiel, Basso reed het gatje makkelijk toe. Na enkele toffe single tracks in het bos, kwamen ze in een strook langs de autostrade uit, Ullrich had problemen met zijn handschoenen en kreeg zo een achterstand op Basso en Volderke, hij kon het gatje nog net toerijden. De veurnsche bikers waren aan elkaar gewaagd en besloten hun ogen ook eens de kost te geven in deze mooie streek. Op de teller stonden 53 km en dat met een gemiddelde van 21km/u. Volgende week De Panne of Sijsele ???
Het was alsof hij op het verharde reed en dit terwijl anderen inclusief Basso en Ullrich al redelijk moesten stoempen om erdoor te geraken en nog anderen de eerste wandelstapjes al namen. Volderke zat terug goed in zijn vel 
Lance,Volderke en Basso daarentegen kijken er altijd met volle teugen naar uit. 
. Basso en Lance zagen dat ze er met Volderke een echte concurrent om de bolletjes bij hebben. De toonaard was nu gezet... Ullrich was na iedere beklimming op achtervolgen aangewezen, Basso en Volderke vlogen als het ware iedere beklimming op. Lance kon zijn favorietenrol niet geheel inlossen en moest naargelang de kilometer meter en meter prijsgeven op zijn twee kompanen. De nieuwe generatie is er klaar voor, Basso en Volderke zijn 'voorlopig' iets te sterk op dit terrein. Moet wel gezegd worden, vooraan en achteraan werd er gestreden, Basso en Volderke, Lance en Ullrich. Lance en Ullrich reden zoals vroeger in den tour, Ullrich kon zich in het wiel van Lance nestelen en besloot na de beklimming van de Cats Lance te verlaten op zoek naar Basso en Volderke. De zoektocht duurde tot aan de derde bevoorrading. Tussen de beklimmingen in werden nog enkele slijkstroken bereden, in deze stroken ging Volderke letterlijk de struiken opzoeken en Lance het slijk. Vanaf de derde bevoorrading bleven de vier kompanen samen tot aan de beklimming van de Monteberg, Basso legde terug een stevig tempo op, Lance moest als eerste afhaken, 'nog twee te gaan'... dacht Basso. Eventjes later moest Ullrich er ook aan geloven, hij zag ze meter per meter uitlopen, maar op de valsplatte stroken trachtte hij zijn schade te beperken. Zijn achterstand bij het opdraaien naar de Kemmel bedroeg niet meer dan vijftig meter, maar de Kemmel was iets te steil voor den Ullrich en dwong hem zijn motor wat te koelen, hij was aan het chaufferen. De motor van Basso kwam pas op goeie temperatuur en hij verhoogde het tempo nog, Volderke moest op zijn beurt ook eens diep gaan om het wiel van Basso te volgen. Na de beklimming en afdaling van de Kemmel zat de rit er als het ware op. Het was een zware rit, waarbij Basso en Volderke zich goed hebben uitgeleefd. Op de teller stonden 55,4km met een gemiddelde van 20km/u. De elfde februari zullen de veurnsche bikers terug in de streek zijn, namelijk Westouter. Volgende week worden 'de heuveltjes van Erika' aangedaan. Terug spek voor de bek van ...
. Volderke zou nog een goeie dertig kilometer met een koele zijkant moeten afleggen. Uit deze strook kwam iets later ook het Remiso-duo, Ullrich, Basso en Volderke besloten mee te glippen en het moet gezegd worden, ze legden er een fors tempo op, het gemiddelde schoot nog omhoog, de helling in de verte kwam steeds dichterbij en uiteindelijk bij de helling gekomen zakte Ullrich zijn tempo om deze op te geraken en liet Basso en Volderke begaan. Volderke die voorheen riep "dood" te zijn was plots herrezen.
, de individu die door Lance ook viel vroeg aan Lance : Was dat eigenlijk wel nodig ???
Basso zit in een periode waar hij zijn benen niet voelt en in het slijk roert hij zich als een duiveltje
, razendsnel sprong hij terug op zijn fiets en behield zo zijn voorsprong, eerste achtervolger Volderke had blijkbaar op zijn fiets kunnen blijven wat niet gezegd kon worden van Basso en Lance. Naar het einde toe voelde Basso zich nog beresterk, het licht bij Volderke ging stilletjes uit, Lance en Ullrich hun benen begonnen al iets zwaarder te wegen, Ullrich strekte zich languit en er schoot een kramp in zijn been waardoor de Lance en Volderke met hun fiets en met elkaar in moeilijkheden kwamen. Bij het ingaan van de 'zwaarste, laatste' kilometer verkeek Ullrich zich en nam hij de verkeerde route, Basso en Lance grinnikten,meteen daarop versnelde Basso, Lance en Ullrich waren op achtervolgen aangewezen, een ontketende Basso ging fel tekeer, Ullrich en enkele meters achterop Lance, trachtten de schade te beperken . Volderke hield het bij zijn tempo en ging nog wachten om zijn spiegel op zijn stuur te monteren.
... of was het een schijnmanoeuvre 
