En ik ben eigenlijk wel blij dat september ( en oktober bijna ) gepasseerd is.Wanneer je in een nursery werkt (kinderen tss 14 maand en 5 jaar) moet ik er geen tekeningetje bijmaken dat september één van de lastigste maanden van het schooljaar is . Naast het aantal decibels die het geween en gejammer dagelijks met zich meebrengt, iser nog de onvermijdelijke administratieve rompslomp en het keer op keer geruststellen van al die overbezorgde ouders ( en geloof me vrij, ze kunnen er hier wat van ).
Maar bon, ondertussen hebben we het ergste achter de rug. Is iedereen het gewoon om mij in een wit uniformpje rond te zien huppelen en kan ik mij volledig op het nursen toeleggen want dit jaar sta ik niet meer in een klas maar ben ik enkel the nurse van dienst
Zeffe en Ziebe zijn het ook alweer goed gewoon
Toch heeft Zeffe zich wel wat moeten aanpassen aan de idee dat naar schoolgaan altijd maar serieuzerwordtGedaan met de hele dag spelen, door de gang rennen en gek doen. Ineens moet hij stil zitten, elke dag huiswerk maken en krijgt hij op donderdag een spellingstoets .
Op zondag mag (of moet ) hij dan nog eens van 15u30 tot 18u30 naar de Nederlandse School en hij heeft zich opgegeven voor tennis, voetbal, golf, zwemmen en legoclub. Een handvol en toch doet hij het ( voorlopig ) met veel plezier, wat hopelijk zo blijft.
Ziebe mag tot nu toe nog een beetje verderspelen in school. Gelukkig maar, want de dag dat hij zal beseffen dat naar school gaan ook heel serieus kan zijn, zal zijn wereld instorten. Gelukkig kan hij nu nog naar zwemles, voetbal en Jazz dance ( jaja, zijn eigen keus ) en lijkt elke dag wel 1 groot feest.
En zo zitten onze weekdagen overvolmetnaschoolse activiteiten.
Daarom proberen we in het weekend eenoase van rust te brengen.Ik zeg wel: proberen we de mallemolen van partys en feestjes is alweer begonnen, maar dit jaar wordt er bewust een beetje meer geselecteerd.Het moet nog leuk blijven ook, he?
Waar we natuurlijk wel naar uitkijken is onze 2e Halloween party .
De jongens zijn al volop heksen, pompoenen en spoken aan het knutselen en ik heb al een een voorraad snoep aangelegd waar je U kunt tegen zeggen. Ik weet niet hoe het zit in Belgie maar hier draait de Halloween commercie op volle toeren ! De winkels hangen vol griezelige verkleedpakjes, afgehakte armen, spinnewebben , bezemstelen en haakneuzen.De jongens vinden het allemaal fantastisch .
En als ik heel eerlijk ben, ik vind Halloween ook best een griez .gezellig feestje trick or treat
Zo... 6 dagen terug in Dubai en we zijn alweer helemaal back on track. Ondertussen zit Zeffe's eerste schooldag in Grade 1 ( 1e leerjaar ) erop. Vol spanning maar toch met een klein hartje vertrok hij zondag naar zijn nieuwe juf en klasgenootjes, Weliswaar verschrikkelijk trots op zijn nieuwe uniform MET DAS ! Mijn klein jongen zag er opeens niet meer zo klein uit...maar zo gaat dat nu eenmaal. De volgende dag was het de beurt aan ons ander kereltje. Ziebe is gestart in KG1 ( kindergarten ).Onze anders zo spraakzame boef bleek opeens zijn tong verloren te hebben en verstopte zich dan maar achter mama's rug...nog niet veel meegemaakt ! Gelukkig wist de juf hem snel te charmeren ( en omgekeerd ) en toen hij enkele vriendjes van vorig jaar terugzag, was mama evensnel weer vergeten. Ik ben echt blij dat de jongens weer naar school gaan, ( herkenbaar voor iemand ? ) want aangezien het hier nog altijd bakken, stomen, smelten en grillen is ( gemakkelijk 45° overdag ), speelt ons leven zich voornamelijk binnen af. En da's niet altijd de beste plaats om je energie kwijt te raken. Enkel 's avonds wagen we ons aan een wandelingetje met hond Bono, en ik kan je verzekeren dat je gemakkelijk een kilootje zweet kwijtraakt op die manier. Wat er natuurlijk nadien snel terug bijkomt als er thuis een lekker fris pintje op je staat te wachten.
Papa is ondertussen ook al 3 dagjes op businesstrip, dus is het weer lekker druk voor moedre... Gelukkig moet ik om wille van Ramadan en Eid al Fitr ( suikerfeest ) pas volgende week terug werken. Ik probeer dus nog volop te genieten van mijn laatste weekje vakantie: coffeemorning, beetje shoppen, yogaklas, lekker lui in de zetel met een boek,...
En zondag vliegen we er weer in ! En dat mag wel, na 9 weken. Hoewel 9 weken ongelooflijk lang klinkt, zijn ze toch in een mum van tijd voorbijgevlogen. We kunnen met een voldaan gevoel terugkijken: veel gefietst, gezwommen, geknutseld, met vriendjes gespeeld, BBQtjes gedaan, Plopsland onveilig gemaakt, lang opgebleven, enkele tripjes gemaakt en vooral veel tijd met familie doorgebracht. Op en top genieten !
En hoewel het nu weer de dagdagelijkse kost is, hebben we toch alweer vanalles om naar uit te kijken: avondje stappen nr het Belgian Beer Café, verjaardag met bijhorende surprise van papa, eerste verjaardagsfeestjes en last but not least: bezoek van oma en opa in november. Je ziet, altijd wel iets te doen !
Zo voelt het buiten aan. Ondertussen zijn de temperaturen overdag gestegen tot een gemakkelijke 45°, 's nachts halen we zonder probleem 35°. En ik kan je verzekeren,,, een halfuurtje buiten staan en je bent bien cuit, Met andere woorden: veel komen we niet meer buiten, en als we buiten komen dan zorgen we dat er water in de buurt is, waar we af en toe een verfrissende duik in kunnen nemen,,,gelukkig is dat er hier in overvloed,,,de zee, de community pool, en vooral goeie vrienden met een zwembad in den hof , Jammergenoeg ( voor papa's en mama's portefeuille ) hebben we ons de laatste 5 weken vooral moeten concentreren op verjaardagsfeestjes. Als je rekent dat Zeffe 18 en Ziebe 16 klasgenootjes heeft , dan is het geen verrassing dat er ondertussen ongeveer 20 feestjes de revue gepasseerd zijn, Het is precies alsof iedereen in april, mei en juni verjaart. Ik ken ondertussen heel goed de weg in Dubai, door van hot naar her te rijden ! Maar de clou van heel het verhaal is natuurlijk dat die 2 binken van ons ook een feestje willen geven. Aangezien ze alle 2 in juli verjaren, hebben we dan maar besloten om er nu nog vlug een feestje aan toe te voegen, En geloof me vrij, feestjes organiseren in Dubai laten een veel groter gat achter in je portefeuille dan je eigenlijk zou willen,,,daarom,,,volgend jaar: één groot feest in december ( kunnen we in onze eigen tuin geven aangezien de dan nog dragelijke temperaturen ) met versgebakken pannenkoeken en wafels op Belgische wijze,,,meer moet dat niet zijn !
En zo is ons tweede schooljaar bijna afgerond,,,Ongelooflijk maar waar,,,Zeffe kan ondertussen vrij vlot lezen en schrijven, spreekt al een klein mondje Arabisch, doet aan tennis, zwemmen, gym, yoga en voetbal en Ziebe kan simpele woordjes spellen, houdt ervan om de meisjes te charmeren ( groot en klein ) en doet samen met zijn broer aan yoga, zwemmen en voetbal. Mijn twee bezige bijen die het er hier goed van pakken,
Maar beetje bij beetje beginnen onze dagelijkse conversaties opnieuw over Belgie te gaan. Over de grootse plannen die ze hebben deze zomer. Gaan kamperen met moetie en papie, picnicken in de tuin bij oma en opa, fietsen in de straat met hun nieuwe fietsjes, wie-ben-ik spelen met opa, lesjes maken met moetie, naar de bakker wandelen met oma, neefje Staf en nichtje Hannah knuffelen, naar een échte kermis gaan, in het bos wandelen,,,,kortom, een zomer om niet te vergeten,
En ik, ik steek alvast een beetje extra zonneschijn in mijn valies, beloofd
Alweer een tijdje geleden, Maar het gaat hier dan ook zo ontzettend snel voorbij allemaal, We hebben er ondertussen een week ( jammergenoeg maar één ) vakantie opzitten, die nog sneller gepasseerd is dan anders, Reden: het langverwachte bezoek van moetie, We hebben er allemaal van genoten, van iedere seconde,,, vooral de jongens vonden het super om eindelijk weer lesjes te kunnen maken ( ja, dat komt ervan met een moetie die 37 jaar in het onderwijs gestaan heeft ), elke dag uren te kunnen zwemmen, spelletjes te spelen of gewoon rond en aan haar rokken te hangen, Ik vermoed dat moetie hier serieus uitgeput vertrokken is, na een week vol aandachttrekkerij !
En samen met haar is ook hubbie Steven vorige week vertrokken richting Engeland, Wat een businesstrip van een korte week moest worden, is door een speling van de natuur ( lees: een actieve Ijslandse vulkaan ) veranderd in een lange onzekere periode, Zeffe was aanvankelijk panisch toen hij hoorde dat papa in de vulkaan terecht gekomen was, Heeft me wel wat tijd en véééél uitleg gekost om uit te leggen dat het toch ietsje anders in elkaar steekt, Ondertussen zijn we papa eindelijk terugverwachtend,,,
En kan ik een beetje gas minderen, Dus niet meer van 5u45 vulle pulle moeten geven en om 20u30 uitgeput voor de tv in slaap vallen,,,herkenbaar voor iemand? Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt, zeggen ze,
En heel voorzichtig zou ik durven zeggen dat het aftellen kan beginnen, nog 10 werkweekjes doorzetten en dan komen we er weer aan, met of zonder vulkaan ( 't rijmt nog ook, zou Ziebe zeggen )!
Naar ik hoor blijft het weer in België ééntonig hangen in kou en regen. Wel, om jullie eens een beetje tegemoet te komen, kan ik vertellen dat het bij ons niet zoveel beter is. Van de kou, daar hebben we gelukkig geen last van, maar momenteel zitten we hier in de periode die ze changing of the weather noemen en die de stomende zomer aankondigt. En deze periode houdt in dat we ofwel veel korte, maar superhevige stormen op ons dak krijgen of broeiend hete shamaals ( zandstormen ) die wel 2 tot 3 dagen duren en die de temperatuur zomaar efkes met minstens 7° kunnen verhogen En ik kan je verzekeren, na zo'n shamaal kan je gemakkelijk een grote zandbak vullen met al het zand dat je huis binnengewaaid is. ..vies,vuil, en plakkerig...daar zijn moddervoetstappen in België niets tegen !
Ondertussen is ons huisje weer helemaal zandvrij gemaakt maar hebben we zojuist via de media vernomen dat ze deze nacht en morgen stormweer verwachten met uitzonderlijk veel regen. En nu maar hopen dat ons huisje volledig lekvrij is, wat hier meer uitzondering dan regel is. Misschien sta ik binnen een uur of 10u met mijn trekker in de aanslag. Ook dat is Dubai...
Gelukkig hebben we 2 weken geleden wel heel lekker weer gehad, want dan kregen we immers een weekendje bezoek uit Belgie: Kenny, Magali, Arvind en Marit. Goeie vrienden van mama en papa en goeie vriendjes van Zeffe en Ziebe. Ideaal om samen eens naar het strand te gaan, of te gaan eten in het Rainforest Café, of te gaan dineren in het elegante Pearls and Caviar...We hebben er allemaal van genoten, en de kinderen nog het meest van al !
Maar ondertussen is het weer de gewone dagelijkse kost. Kindjes naar school ( Zeffe zijn eerste solo-act op de stage ), papa en mama weer volle bak aan het werk, de hond deze week gecastreerd ( da's nu wel niet zo dagelijks ), gaan voetballen op donderdagavond, feestje bouwen voor mijn verjaardag... Of... eigenlijk moet dat nog komen...niet mijn verjaardag, maar wel het feestje...dus weer een weekendje om naar uit te zien ! Hip hip huray !!!
Terwijl papa voor het werk in Oman zit, de kinderen de trampoline aan het afsproeien zijn,en mekaar nog veel meer, kan ik mijn blog nog eens bijwerken.Ondertussen zijn we al weer goed geaklimatiseerd ( wat in Belgie een probleem lijkt te zijn, naar ik hoor ). Momenteel is het hier écht geniet-weer.'s Morgens nog een beetje rillerig ( rond de 14° ) maar tegen de middag een aangenaam temperatuurtje ( rond de 27° ) . We leven nu vooral buiten, superleuk ! Wandelen, fietsen, ontbijten, spelen, bbq-en, alles is buiten te doen. En zeker nu ons gezin uitgebreid is met...een speelse puppy, Bono genaamd. De jongens ( en ja, eerlijk toegegeven, ik ook ) waren al een tijdje aan het zeuren om een hond. Maar daar komt natuurlijk vanalles bij kijken, zeker als je 2 maand per jaar afwezig bent. Na veel wikken en wegen en probleemoplossend te denken ( favoriete term in de verpleegkunde, sorry, ik kan het niet laten ) zijn we er dan toch voor gegaan en hebben we Bono -de straathond geadopteerd. Het is precies weer zoals een baby in huis hebben, maar dan één met veel scherpe tanden om overal in en op te bijten. Ondertussen zijn we natuurlijk al allemaal verknocht aan die pleute en is hij al helemaal part of the family .
Een family die wel een beetje vakantie zou kunnen gebruiken ( klinkt dat raar ? ). Krokusvakantie kennen ze hier natuurlijk niet, dus dat wil zeggen dat wij moeten doorgaan tot aan de Paasvakantie die dan tot mijn grootste verschrikking maar 1 week duurt . Ik denk dat ik er voor ons hier en daar wel een snipperdag tussenwring...de boog kan niet altijd gespannen zijn!
Gelukkig staan er de komende weekends genoeg leuke dingen op het programma zodat we toch even het gevoel hebben eruit te zijn: pizzaparty, Monstertrucks, fancy fair, brunch en vanaf nu ook weer heel veel zwembadbezoekjes. Ik zie er al naar uit !
Buitenzitten op het terras. Blauwe lucht, lekker warm weertje, de krant lezen met een dampend kop koffie bij me... Ik kan het weer !!!
Ok, begrijp met alsjeblief niet verkeerd. Ik heb met volle teugen genoten van ons bezoek aan het verkleumde, per momenten ondergesneeuwde België. Het was zalig om iedereen terug te zien of te horen, om samen gezellig bij de open haard te zitten ( hoewel ik soms zin had om er in te kruipen met die kou ). Om de kinderen te zien genieten van alle aandacht en kadootjes ( 2 valiezen vol ). Om een sneeuwman te maken en daarna een sneeuwballen gevecht te houden. Om met een go-kart de kou te trotseren en de zeedijk onveilig te maken. Om neefje Staf te doen lachen en kersvers nichtje Hannah te bewonderen. Om héél veel frietjes van 't frituur met een goeie klak mayonnaise te eten. Om veel te veel geld uit te geven aan kadootjes ( want geven is altijd veel leuker dan krijgen, tenzij je Zeffe of Ziebe heet ). Kortom, om ondergedompeld te worden in de échte kerstsfeer en niet de artificiële van Dubai. Het was goed...hoewel we jammergenoeg ook afscheid hebben moeten nemen van onze lieve "moemoe", waar we heel veel mooie herinneringen aan overhouden maar die we even hard zullen missen...
En hier zijn we dus terug. Nog eventjes door onze jetlag bijten en we zijn weer vertrokken voor enkele weekjes. De jongens hebben het alweer ferm naar hun zin in 't school en ikzelf mocht 5 nieuwe kindjes verwelkomen in mijn klas. Zo slecht gaat het hier dus niet ( om maar eens al die negatieve berichten tegen te spreken ).
En terwijl ik de zopas spectaculair geopende Burj Khalifa zit te bewonderen ( jaja, vanuit mijn tuin ), weet ik het weer: " home sweet home "
Na een frisse duik in het zwembad deze morgen ( en nu wordt het toch echt wel frisser, hoor ) kunnen we er weer tegen voor vandaag. Een lekker luie dag wordt het vandaag ...en gisteren was al niet veel beter. Eindelijk nog eens een weekend zonder "sociale verplichtingen", gewoon relaxen met ons viertjes.
En wat is er dan leuker dan een onverwachte wending? Wat gisteren een blitsbezoekje aan de nieuwe "Dubai Autodrome" moest worden, is uitgelopen in een halve dag " fun for everyone ". De jongens ( jaja, alle 3 ) vonden de autoraces écht supercool...de geur...het lawaai...the thrill... Ze wisten niet waar eerst gekeken ( papa vooral naar de pitspoezen ). En Zeffe zijn voornemen om piloot te worden is gesmolten als sneeuw voor de zon. Nu is hij er helemaal van overtuigd dat hij veel liever autoracer wil worden...boys will be boys, zeker? Mama daarentegen raakte helemaal van slag bij de motoraces ( jaja, het kriebelde weer ). En aangezien de autodrome hier maar 15 minuutjes vandaan is, denk ik dat we regelmatige bezoekers zullen worden.
En verder is het gewoon aftellen geblazen vanaf nu. En dan nog wel 2 keer. Nog 2 weekjes werken en dan vliegen we richting Thailand om er eens lekker uit te zijn. Op 2 december vieren we hier nl. National Day en hebben we ook nog eens een weekje vrij o.w.v. " Eid Al Adha", altijd mooi meegenomen. En 2 weken daarna zetten we weer voet aan Belgische wal. Volgens de laatste berichten wordt dat 2 weken bibberen en beven, maar ik zou het voor geen geld van de wereld willen missen. Wie wil er nu Kerst vieren in 30°C en met een palmboom als kerstboom ?
Om te eindigen geef ik jullie zoals beloofd nog enkele fotootjes van onze Halloweenparty mee ( deze keer 18 foto's ipv 9 ).
Eindelijk nog eens achter mijn computer geraakt. Blijkbaar meer dan nodig want ik begon al klachten te krijgen Maar toch, veel speciallekes heb ik niet te melden...alleen de dagelijkse kost. Dus helemaal geen supercoole uitjes, opwindend originele trips of extravagante uitnodigingen dit keer...of toch... Vorige week stak er in mijn mailbox een uitnodiging van de Belgische ambasade voor een "meet and greet" met ons aller Filip en Mathilde. Ik laat het aan jullie over hoe extravagant dat is Het leukste eraan, vond ik, was dat deze gelegenheid plaats vond ik het Belgian beer cafe. Gezellig een pintje drinken met Fluppe en ondertussen wat zwanzen tegen Mathilde zag ik natuurlijk volledig zitten, ware het niet dat er blijkbaar (weer maar eens ) geen rekening gehouden werd met de normale werkmens ( ja, ik reken mezelf daaronder ) die niet zomaar efkes op een donderdagmiddag een uitstapje naar het Belgian beer cafe kan maken. Waarom niet gewoon 's avonds ? Tja, waarschijnlijk omdat er dan teveel normale werkmensen zouden zijn 't Is ook overal hetzelfde,é...
Om de leegte die deze immense teleurstelling met zich meebracht op te vullen, zijn we dan maar zonder Filip en Mathilde maar mét onze liefste Belgische vrienden zelf het Belgian beer cafe gaan verkennen. En het mag gezegd : zeker voor herhaling vatbaar ! Echte Zeeuwse mosselen, malste steaks, versgesneden frietjes in een puntzak met jammie mayonnaise, en dat allemaal kunnen doorspoelen met een ( of meerdere ) Karmeliet of Hoegaarden. Ik weet het...klinkt helemaal niet zo speciaal...als je in België woont...maar voor ons: " heaven on earth "!
Alleen, de volgende morgen, wanneer je kinderen om 7u naast je bed staan roepen omdat ze om 8u in de zwemles moeten zijn, is het snel weer " down to earth ". Gelukkig is alles snel vergeten als we Zeffe en Ziebe week na week vorderingen zien maken met zwemmen. Echte waterratten zijn het geworden, die 2 ! Vooral Ziebe die nu de vruchten plukt van onze ettelijke uren waterpretplezier hier
Maar niet alleen in het water beleven de jongens veel plezier. Ook op school gaat alles prima. Zeffe is sinds vorige week gestart met zijn 1e ASA ( after school activity ). Hij heeft gekozen voor " drama " en hopelijk treedt hij zo een beetje in de voetsporen van mama. 't Zal wel een beetje in het bloed zitten. En Ziebe heeft dan weer zijn dierenliefde mee van mama en liet zich volledig gaan toen we een weekend " Snowy " het klaskonijn meekregen om voor te zorgen. Gelukkig hebben we het allemaal overleefd !
En om te eindigen in schoonheid hebben we vorige week " Diwali " of - het feest van het licht ( bij de Hindoes ) - een beetje meegevierd. Prachtig om te zien hoe sommige huizen helemaal opgesmukt waren met kaarsen en lichtslingers, daar kon onze bescheiden verlichting niet aan tippen maar Zeffe en Ziebe vonden het toch fantastisch...en daar doen we het voor...
Dan is het weer vakantie ! En momenteel zijn we daar volop van aan het genieten... De temperaturen worden zo stilletjesaan weer leefbaar, we halen nog gemakkelijk 38° , maar als je hier efkes woont, valt dat best mee. Zodoende kunnen de jongens ook weer meer buiten spelen en laten ze de v-tech en de wii eindelijk in de kast liggen. Papa heeft eergisteren ook de trampoline weer opgezet en ze is al ferm uitgetest geweest ( zowel door de jongens als door papa en mama ). We hebben ons eigen zwembadje ook gevuld en nu kunnen we elke namiddag ploeteren en pletsen in eigen tuin. En zo heb ik het het liefst... Papa is ook enkele dagjes thuisgeweest met Eid al Fitr en samen zijn we een dagje naar Dreamland aquapark geweest. Echt super de max!!! Zeffe en Ziebe zijn op een jaar tijd echte waterratten geworden en vinden niets zo leuk als een hele dag in het zwembad vertoeven, wel duizend keer dezelfde glijbanen op en af, schommelen op de golven, relaxen in "the dead sea", roepen en tieren in de twister en een drankje drinken aan de poolbar. Soms is het leven één groot feest !
En ook papa blijft genieten, zelfs al is hij vorige week 33 geworden en vindt hij zelf dat dat oud begint te klinken. Hij heeft wel eindelijk bereikt wat hij al zo lang wou: deze avond gaat hij voor de eerste keer golfen. Aangezien ik zelf nogal weigerachtig sta tegenover deze "sport" , bleef het tot nu toe enkel bij discussies. Maar - toeval of niet - nu zijn Nederlandse vriend zijn golfcompagnon kwijtgeraakt is,zag Steven natuurlijk de kans van zijn leven om zich als reddende engel voor te doen en zijn vriend aan te bieden om mee te gaan "balletjes slaan". Ben benieuwd...
En als papa iets mag...dan moet dat voor mama ook kunnen,é En ja, ik krijg ook mijn zin: eind november gaan we met ons 4-tjes voor een week relaxen in Thailand. Je kunt niet geloven hoe ik daar naar uitkijk ( ja, dat durf ik terwijl ik nu ook weer in vakantie ben, schaamteloos toegeven ). Maar voordat we al dit moois mogen beleven, is het nog wel enkele weekjes werken geblazen, en ik kan je verzekeren dat het momenteel voor mij, als verpleegkundige, drukke tijden zijn in de nursery. Er zijn hier ( hoe kan het ook anders met al die expats ) momenteel vrij veel "swine flu cases", waardoor iedereen op zijn hoede is. Vooral de plaatsen waar veel kleine kinderen samen zijn, worden goed gecontroleerd en opgevolgd, en laat de nursery nu net zo'n plaats zijn! Elke dag controleer ik gemiddeld 120 kinderen, moet ik (over)bezorgde ouders updaten en vooral zelf mijne kop niet zot laten maken, niet altijd een sinecure Maar ja, beter een drukke job, dan geen job...want zo lopen er hier ook nog altijd heel veel van rond. Ieder zijn meug, zeker ?
Maar nu ramadan gedaan, wordt het leven ook weer een beetje "normaler". Gedaan met het heimelijk eten en drinken, de malls lopen weer een beetje vol en overal solden n.a.v Eid al Fitr...tja, ik ben en blijf een vrouw !
Ongelooflijk maar waar... Onze 2 maand vakantie onder de Belgische hemel zit er alweer op Ik kan het amper bevatten dat we hier al een week terug zijn en ondertussen opnieuw naar school of naar het werk gaan. Gaat het voor iedereen zo vlug, of enkel voor mij ?
Gelukkig kunnen we nog teren op een heleboel superleuke vakantieherinneringen, want als er iets is wat we niet gedaan hebben dan is het stilzitten ! Met moetie op hoevevakantie geweest, een superverjaardagsfeest met Luca ( Zeffe's allereerste en allerbeste vriend ), met de trein naar de zoo, met oma en opa naar de kinderboerderij, met nonkel Jo en tante Mieke op de botsauto's gezeten, een stripzoektocht in een maïsdoolhof, in een échte tent geslapen ( de kinderen wel, papa en mama al heel wat minder ) , ridder gespeeld in een echt kasteel, naar de bioscoop,...en nog wel duizend andere dingen... Papa en mama hebben zich natuurlijk ook kostelijk geamuseerd en vooral de vele etentjes en drinkentjes bij de vrienden waren elke keer opnieuw ongelooflijk genieten ! Voor mama met alle gevolgen in kilo's vandien. Ik weet weer wat me te doen staat de komende 3 maanden ( want in de kerstvakantie begint die hele "cirque" opnieuw ( met veel plezier, natuurlijk ).
Maar bon, ondertussen zijn we hier dus weer. En weeral is het momenteel niet de meest aangename periode van het jaar: ramadan. Saai, saai, saai. En vooral ook opletten wat je doet, geen eten of drinken in het openbaar ( dus ook niet als je met een kurkdroge mond in je auto zit ), geen kauwgom, geen sigaretjes, nada. Het enige leuke aan ramadan zijn de korte werkuren, waardoor papa elke dag vroeg thuis is en het einde dat gevierd wordt met Eid Al Fitr ( bij ons gekend als suikerfeest ) en waarvoor we binnen 2 weken al een weekje congé payé krijgen.
Dus voor ons maar 2 weekjes school en dan alweer een beetje vakantie, alhoewel ik denk dat Zeffe en Ziebe daar helemaal nog geen nood zullen aan hebben. Ze vinden het alle 2 super om terug naar school te kunnen . Vooral Ziebe zijn geluk kon niet op toen hij eindelijk mee mocht met grote broer naar dezelfde school. " Ik ben nu ook al een beetje een grote jongen,é, mama". En dan denk ik: "Ja molje, jij wordt ook al zo groot" en ik weet niet goed of ik me daar blij of verdrietig moet bij voelen. Maar als ik hem daar dan in zijn uniformpje ( dat op de groei is gekocht en dus nu eigenlijk nog een beetje te groot is ) zie blinken, dan ben ik toch supertrots dat mijn 2 jongens ervoor willen gaan, en het nog goed doen ook ! En daarom aan iedereen:
. Naast het aantal decibels die het geween en gejammer dagelijks met zich meebrengt, is
en kan ik mij volledig op het nursen toeleggen want dit jaar sta ik niet meer in een klas maar ben ik enkel the nurse van dienst
.
.
) en toen hij enkele vriendjes van vorig jaar terugzag, was mama evensnel weer vergeten.
..vies,vuil, en plakkerig...daar zijn moddervoetstappen in België niets tegen !
.
) zie blinken, dan ben ik toch supertrots dat mijn 2 jongens ervoor willen gaan, en het nog goed doen ook ! En daarom aan iedereen:
