Vandaag was het dan zover,"de grote dag" voor Zeffe. Zo fier als een gieter in zijn kostuumpje vertrokken we allemaal naar school. De één al met een kleiner hartje dan de ander ( en dan spreek ik natuurlijk voor mezelf ). Alles bleek gelukkig héél goed mee te vallen. Zeffe zit met 16 kindjes in de klas waarvan nog 3 Nederlandse, wat voor mij qua taalgebruik toch wel een geruststelling is; Zeffe zelf was heel relaxed, maar daar zal zijn knappe ( voor de kenners straks een fotootje ), lieve juf miss Karmali wel voor iets tussen zitten. Na een drukke, maar ook heel aangename vm zijn wel allemaal met een gerust hart teruggekeerd. Zeffe is er klaar voor...mijn schat, en ik ben verschrikkelijk fier op hem !!! Morgen kunnen we eindelijk vertrekken naar ons huisje, hurrei!!! Maar dat betekent ook dat jullie eventjes niets van me zullen horen, tot we daar internet hebben. Maar vrees niet...I'll be back.
Eigenlijk heb ik niet veel nieuws te vertellen. Same old story...we zitten nog altijd op hotel te wachten. Gelukkig weten we ondertussen dat onze spullen zaterdag en zondag geleverd zullen worden. Nu is het dus aftellen geblazen tot we eindelijk in ons huisje kunnen. Het wordt ondertussen een zware job om de kinderen te blijven entertainen, jah, er is natuurlijk het strand, de zee, het zwembad,... maar soms willen ze ook wel eens iets anders. Gelukkig heb ik vandaag "de Piratenclub" ontdekt. Een kinderclub die hier verbonden is aan het hotel. De kinderen kunnen er hun hartje ophalen met al het speelgoed, gezelschapsspelletjes en DVD's die er voorhanden zijn. En verbazingwekkend genoeg leren ze op die manier wel heel snel hun Engels, met dank aan opa die Zeffe geleerd heeft om "give me a hug" te zeggen waardoor Zeffe nu heel populair is bij de kleutermeisjes hier. Ik geef jullie nog enkele sit-seeing fotootjes mee van hier, en hoop binnenkort met weer enkele nieuwtjes af te kunnen komen.
wel voor iets tussen zitten.
