Ongelooflijk maar waar... Onze 2 maand vakantie onder de Belgische hemel zit er alweer op Ik kan het amper bevatten dat we hier al een week terug zijn en ondertussen opnieuw naar school of naar het werk gaan. Gaat het voor iedereen zo vlug, of enkel voor mij ?
Gelukkig kunnen we nog teren op een heleboel superleuke vakantieherinneringen, want als er iets is wat we niet gedaan hebben dan is het stilzitten ! Met moetie op hoevevakantie geweest, een superverjaardagsfeest met Luca ( Zeffe's allereerste en allerbeste vriend ), met de trein naar de zoo, met oma en opa naar de kinderboerderij, met nonkel Jo en tante Mieke op de botsauto's gezeten, een stripzoektocht in een maïsdoolhof, in een échte tent geslapen ( de kinderen wel, papa en mama al heel wat minder ) , ridder gespeeld in een echt kasteel, naar de bioscoop,...en nog wel duizend andere dingen... Papa en mama hebben zich natuurlijk ook kostelijk geamuseerd en vooral de vele etentjes en drinkentjes bij de vrienden waren elke keer opnieuw ongelooflijk genieten ! Voor mama met alle gevolgen in kilo's vandien. Ik weet weer wat me te doen staat de komende 3 maanden ( want in de kerstvakantie begint die hele "cirque" opnieuw ( met veel plezier, natuurlijk ).
Maar bon, ondertussen zijn we hier dus weer. En weeral is het momenteel niet de meest aangename periode van het jaar: ramadan. Saai, saai, saai. En vooral ook opletten wat je doet, geen eten of drinken in het openbaar ( dus ook niet als je met een kurkdroge mond in je auto zit ), geen kauwgom, geen sigaretjes, nada. Het enige leuke aan ramadan zijn de korte werkuren, waardoor papa elke dag vroeg thuis is en het einde dat gevierd wordt met Eid Al Fitr ( bij ons gekend als suikerfeest ) en waarvoor we binnen 2 weken al een weekje congé payé krijgen.
Dus voor ons maar 2 weekjes school en dan alweer een beetje vakantie, alhoewel ik denk dat Zeffe en Ziebe daar helemaal nog geen nood zullen aan hebben. Ze vinden het alle 2 super om terug naar school te kunnen . Vooral Ziebe zijn geluk kon niet op toen hij eindelijk mee mocht met grote broer naar dezelfde school. " Ik ben nu ook al een beetje een grote jongen,é, mama". En dan denk ik: "Ja molje, jij wordt ook al zo groot" en ik weet niet goed of ik me daar blij of verdrietig moet bij voelen. Maar als ik hem daar dan in zijn uniformpje ( dat op de groei is gekocht en dus nu eigenlijk nog een beetje te groot is ) zie blinken, dan ben ik toch supertrots dat mijn 2 jongens ervoor willen gaan, en het nog goed doen ook ! En daarom aan iedereen:
) , ridder gespeeld in een echt kasteel, naar de bioscoop,...en nog wel duizend andere dingen...
Ik weet weer wat me te doen staat de komende 3 maanden ( want in de kerstvakantie begint die hele "cirque" opnieuw ( met veel plezier, natuurlijk ).
.
) zie blinken, dan ben ik toch supertrots dat mijn 2 jongens ervoor willen gaan, en het nog goed doen ook ! En daarom aan iedereen:
