Het aftellen is begonnen, en nu voor écht en om het meest. Zeffe en Ziebe vragen elke morgen opnieuw hoeveel keer het nù nog slapen is tot we naar België gaan...en telkens is het een ontgoocheling, alsof ze verwachten dat ik opeens ga zeggen: NU, nu, nu...pak je valies en we zijn weg... Maar ik kan hen niet alle schuld geven, want ik tel ook de dagen af ( welgeteld nog 21 keer slapen en 15 werkdagen te gaan;-). Op de één of andere manier is het de laatste 2 weken hier lastig wonen geworden. De warmte is ondraaglijk ( tss 40 en 45 ° en vochtig ), de kinderen zijn moe en "lastig" ( of ligt dat aan mij ? ) en ik kan niet wachten om iedereen terug te zien, een knuffel te geven en samen leuke dingen te doen. En vooral: ik wil mijn eerste neefje zien ! Mijn kleine broertje en schone zusje zijn vorige week papa en mama geworden van een flinke zoon Staf, super,é!!! Zeffe en Ziebe moeten nog een beetje wennen aan de term "neefje" maar Staf kunnen ze al goed onthouden. Ziebe vindt het wel raar dat er zo opeens uit tante Miekes buik een baby gekomen is en hij vermoedt dat haar poep nu wel veel pijn moet doen , sorry Mieke
Verder loopt het schooljaar hier ook op z'n eind. Veel mensen beginnen nu al te vertrekken naar de "thuisbestemming", en zoals verwacht vertrekken veel mensen ook voorgoed. Er wordt hier een kleine exodus verwacht eind juni ( van ontslagen expats die nog het einde van het schooljaar afgewacht hebben ), dus ik ben curieus wat dat zal worden... Wij vertrekken 30 juni vanuit Abu Dhabi richting Zaventem, waar we met een beetje chance om 15u aankomen.
Onze weekends zitten echter nog propvol totdat we vertrekken. We rennen van het ene verjaardagsfeestje naar de andere cocktailparty, voor papa en mama soms een echt labeur, voor de jongens alleen maar joy and fun ! Het leuke eraan is natuurlijk dat je verbroederd met allerhande nationaliteiten. Onze vriendenkring kent ondertussen een heleboel Britten, Schotten, Libanezen, Indiërs, Zweden, Nederlanders, Serven, Bulgaren...maar geen Belgen , daarvan hebben we de beste in België gelaten! Ik heb hier ondertussen al heel veel nieuwe gerechten uitgeprobeerd en durf nu al eens spicy Indische curry eten, ben verzot op Libanese zataar, ben al dronke geweest van Servische zelfgebrouwen likeur en heb genoten van échte Schotse haggis. En wij op onze beurt houden ervan om onze vrienden te introduceren in de Belgische bieren, die door iedereen gesmaakt ( en meestal onderschat ) worden... Zo zie je maar dat het leven van een expat heel verrijkend kan zijn, zolang je er maar voor openstaat.
Maar nu eventjes geen expatgedoe meer, alleen maar de dagen aftellen en weg zijn wij...