Eindelijk nog eens een plaats gevonden om deze blog aan te vullen. Sinds Waiwera zijn we eerst verder naar t noorden gereden, naar de Bay of Islands. Om ons te kunnen organiseren met de spaceship kozen we om eerst in een motel te overnachten. Bij de Haruru waterval was er eentje, gedreven door n hollander met ierse echtgenote, Andre en Olga. Hij loopt de hele tijd rond met zijn zoontje Hunter op de arm bij alles wat hij doet. Het motel ligt zo een twintig meter boven het strandje aan de rivier en er is een mooi zicht op de waterval. Je ziet hier zeldzame vogels voorbijkomen. Aan een kleine poel zit een zuidelijke ijsvogel. Andre kan zelfs red-crowned parakeets naderbij fluiten en dat zijn toch vogels die op de rode lijst staan. De volgende dag zijn we de zee opgegaan vanuit Paihia met een catamaran, verschillende eilandjes bezocht en de "Hole in the rock" waar we door het ruwe weer niet konden doorvaren. Het is van het mooiste dat we ooit zagen, prachtig blauw-groen water, de tientallen eilandjes begroeid met oerbos en ... de tuimelaars die ons een tijdje begeleidden. Ook de volgende nacht bleven we bij den hollander om dan te vertrekken naar de westkust. We hebben het geweten, regen, regen en nog eens regen. Bij Waipoua forest regende het niet meer maar daar zaten we in de wolken. De enorme kauri-bomen gaan bekijken via een pad door het regenwoud. Tane Mahuta en de Four Sisters enz. Goede foto kunnen maken hoewel de kruin in de wolken verdween. Met de auto verder door het regenwoud ! en de mist - draaien en keren en op en af - pfff niks vlak. De voorziene overnachtingsplaats niet gehaald, blijven slapen in een B&B wegens de regen - was de moeite. Een oude victoriaanse villa gedecoreerd als een engelse cottage met bloemetjes en snuisterijtjes. Elk postuurke en geborduurd doekje had zijn plaatsje - helemaal niet in Kiwi-stijl dus.Mr. en Mrs. moesten vanmorgen op tijd weg voor de plichten van Jehovas getuigen te gaan vervullen. Wij gingen door tot in Muriwai naar een kolonie Jan van Genten, prachtige vogels die van erg dichtbij te bewonderen waren met een woeste zee als achtergrond. Huppakee, terug zuidelijk naar Auckland om de Freddy zijn rijbewijs op te halen dat ie vergeten was toen we Sith ophaalden. Bij het Miranda Shorebird Centre aan de Firth of Thames zijn we snel weggeregend - misschien kunnen we hier nog eens terugkomen op het einde van onze vakantie. Doorgereden naar Thames zelf waar we nu zijn. Vandaag ook de eerste wielertoeristen tegengekomen die hun seizoen aan t voorbereiden zijn. Moedige mensen, korte broek en korte mouwkes in de stromende regen - zouden de Tuitertrappers hier een afdeling kunnen vestigen ? Toch een eigenaardig land. De meeste huizen zijn van hout, enkel gelijkvloers en met een golfplaten dak - precies grote tuinhuizen. Toch zijn de prijzen nog iets hoger dan bij ons. Morgen trekken we het Coromandel schiereiland in met de hoop op wat beter weer. Tot schrijfs, Dany.
Voila, onze eerste nacht Nieuw-Zeeland is voorbij. De reis doe je niet voor het plezier, we waren 36 uur onderweg. De security op het vliegveld van Bangkok hebben mijn zakmes dat ik kwijt was teruggevonden. Ik mocht het alleen niet houden, flauw. De andere passagiers hebben nooit vermoed hoe dicht ze bij Cuba waren . Taxi in Auckland, auto opgepikt (hij heet Sith) en door de regen en de files richting Noord. Al dadelijk kennisgemaakt met een vriendelijke Kiwi-flikkendame die met zwaailicht en sirene achter ons aankwam. We dachten dat t was om met Freddy kennis te maken, maar we hadden blijkbaar wat te snel gereden. Camping gevonden in Waiwera. Eigenlijk op het strand, 10m van de zee. Lekker gaan eten en dodokes gedaan bij het geruis van de golven. De fles wijn heeft ons genoodzaakt om regelmatig op te staan maar toch goed geslapen. Mooie zonsopgang, ook weer regen maar t zal gaan beteren. Tot de volgende keer.
Dany en Freddy
Voila, onze eerste nacht Nieuw-Zeeland is voorbij.
.
