De Les van de Vlinder
Op een dag, verscheen er een kleine opening in een cocon. Een man zat uren te kijken hoe de vlinder zijn lijf door de kleine opening probeerde te worstelen. Op een gegeven moment leek het of de vlinder geen vooruitgang meer boekte. Het leek of hij niet verder kon dan hij gekomen was. De man besloot de vlinder te helpen: hij pakte een schaar en opende de cocon. De vlinder kwam er nu een stuk makkelijker uit. Maar de vlinder had een verweerd lijf. Hij was klein, met verschrompelde vleugels. De man bleef kijken want hij verwachtte dat de vleugels zich elk moment zouden openen en groter en steviger zouden worden zodat ze het lijf konden dragen.
ER GEBEURDE NIETS !
Integendeel, de vlinder leefde zijn leven al strompelend. Hij kon zich slechts bewegen met
zijn verweerde en verschrompelde vleugels. Hij heeft nooit kunnen vliegen. De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om er uit te komen, de natuurlijke weg was om het vocht vanuit het lijf in de vleugels te persen, zodat hij gereed zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon had verlaten. Soms, zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven. Als we ons leven zonder obstakels zouden leven zouden we kreupel raken. We zouden niet zo sterk zijn als we moeten zijn. We zouden nooit kunnen vliegen...
Ik vroeg om kracht,
en ontving moeilijkheden om me sterker te maken....
Ik vroeg om wijsheid,
en kreeg problemen om op te lossen...
Ik vroeg om voorspoed,
en kreeg hersenen, het verstand, om te kunnen werken...
Ik vroeg om moed,
en kreeg obstakels om te overwinnen....
Ik vroeg om liefde,
en kreeg mensen op mijn pad met problemen, die ik kon helpen.....
Ik vroeg om gunsten,
en ik ontving kansen.....
"IK KREEG NIETS VAN WAT IK WILDE", maar "ONTVING ALLES WAT IK NODIG HAD".
Leef je leven zonder angst. Ga je obstakels tegemoet met de wetenschap dat je ze kunt
overwinnen...
Vandaag een mindere dag, ik heb heimwee naar de periode toen we nog niet gekluisterd waren aan de zetel, toen we nog reisjes konden maken of zelfs gewoon eens een dagje naar zee konden. Zal dit nog ooit terugkomen? Ik weet ik leef nu maar ik ben maar een mens en af en toe dwaal je toch weg en kan je even niet meer zo relativeren en zou je liever stil zitten wenen, wat is dat toch in ons brein dat onze gedachten zo onderuit kan halen, dat we ons zo voelen of we zijn de armste schepsels op aarde, terwijl we zeer goed weten dat we zo veel hebben om gelukkig te zijn , zo veel dat we meer hebben dan menig mens op deze wereld. We hebben een dak boven ons hoofd, een warm bed, eten drinken, 2 ogen en 2 handen, en nog zoveel meer, ach morgen is er weer een andere dag en andere gedachte. Tot dan G
Mijn volgende mijmering, zijn we allemaal gelijk aan elkaar, ik denk het niet , bij sommige lig je goed in de markt en bij anderen niet en het is niet altijd wat je wil, voor sommige mensen zou je de maan naar beneden willen halen om maar hert onmogelijke mogelijk te maken dat ze jou graag gaan zien, dat ze een schouderklopje geven een gevoel van waardering, ja zelfs van een beetje respect, dit alles zal een droom blijven het is een utopie zucht, zouden die anderen weten dat men er zoveel pijn van kan hebben dat het je de adem beneemt...?
Ik denk het niet als ik op de verschillende karakters verder ga.
Sommigen onder ons worden geboren met een idee dat alle mensen goed zijn , geen jaloezie hebben en ook graag iemand becomplimenteren, wel hoe ouder men wordt hoe meer men er achter komt dat dit bullshit is, als men elkaar kan gebruiken dan zal men vriendelijk zijn en anders niet, ben ik ook zo? Ik weet het eerlijk gezegd niet, mijn liefde voor sommige mensen is zo groot en ik geef graag gratis maar keer op keer wat ik ook doe of zeg ik wordt altijd door bepaalde persoon of in meervoud bestraft, ik krijg zo als ik het over jaren bekijk een haarfijn beeld van de rode draad van negatieve gevoelens dat die persoon of meervoud over mij heeft, niks maar dan ook niks kan er toe leiden dat ik in de gunst van deze laatste kan komen. Mijn knop dan maar weer omdraaien en met de mantel der liefde overdekken, maar OMG het doet zo'n geestelijke pijn.
En toch blijf ik elke dag vechten en hopen dat het tij keert, toch tot de persoon waar ik dit allemaal voor onderga, op eigen benen zal staan en zei de gooedkeuring niet meer nodig heeft om eens op bezoek te mogen komen, ik kijk er naar uit en tot die dag zal ik zij het soms moelijk positieve gedachten en liefde en licht blijven sturen naar deze die mij altijd berispen. Groetjes en tot de volgende G
Bij tegenslag zien sommige mensen het niet meer zitten en raken ze mentaal in een neerwaartse spiraal. Anderen weten het tij te keren en komen zelfs sterker uit de strijd. Iedereen zit wel eens in een moeilijk parket, maar sommige mensen lijken gemakkelijker om te gaan met tegenslagen.
Volg deze aanwijzingen om je mentale, lichamelijke en geestelijke kracht verder te ontwikkelen.
Mentaal sterk zijn in 10 stappen
1
Onthoud dat jij de touwtjes in handen hebt. Je staat sterk in je schoenen als je ergens de macht over hebt en je eigen koers bepaalt. Een zwak iemand voelt zich al snel machteloos en hulpeloos. In wat voor omstandigheden je je ook bevindt, er zijn altijd dingen die je in de hand hebt, en dingen die buiten je macht liggen. Waar het om gaat is dat je je richt op wat je kunt bepalen. Maak een lijstje van dingen die tegenzitten, en maak dan een lijstje van wat je zou kunnen doen om iedere situatie afzonderlijk te verbeteren. Erken de tegenslagen op het eerste lijstje en richt je energie dan op de tweede lijst: de actiepunten die tot oplossingen leiden.
Studies van mensen met een hoog Adversity Quotient (tegenspoed quotiënt, ook wel AQ genoemd) hebben aangewezen dat wie mentaal veerkrachtig is, in een bepaalde situatie altijd een aspect vindt dat hij kan beheersen, en dat hij zich ook verantwoordelijk voelt om actie te ondernemen om iets recht te zetten, zelfs als zijn probleem door een ander veroorzaakt is. Mensen met een lager AQ laten kansen op verbetering voorbijgaan, voelen zich niet verantwoordelijk en nemen aan dat zij hun situatie niet hoeven te verbeteren omdat zij hem niet veroorzaakt hebben.
2
Kies bewust voor een positieve levenshouding. Sommige situaties zijn niet te veranderen. Hoewel het heel zwaar is om met zon situatie te leven, kun je altijd de touwtjes in handen houden door grip te houden op je levenshouding. Zoals Victor Frankl het formuleerde: "Wij, die in concentratiekampen hebben geleefd, kunnen ons herinneren hoe mannen door de barakken liepen om anderen te troosten, en hoe ze hun laatste stuk brood weggaven. Misschien waren er niet veel zoals hen, maar ze leverden het bewijs dat alles je afgepakt kan worden, behalve de laatste menselijke vrijheid te kiezen voor een bepaalde levenshouding in welke situatie dan ook, te kiezen voor je eigen weg." Wat er ook gebeurt, blijf positief denken.
Als iemand je leven vergalt, laat je dan niet van je stuk brengen. Blijf trots, blijf hoopvol, en onthoud dat niemand jou je positieve levenshouding kan afnemen. "Niemand kan je minderwaardig laten voelen zonder dat jij daar toestemming voor gegeven hebt, zei de Amerikaanse First Lady Eleanor Roosevelt ooit.
Laat een crisis of tegenslag niet alle aspecten van je leven beheersen. Als je bijvoorbeeld grote moeilijkheden op je werk hebt, reageer je dan niet af op je partner als die alleen maar behulpzaam wil zijn. Zorg, door het beheersen van je eigen levenshouding, dat de crisis waarin je je bevindt zich niet als een olievlek uitbreidt. Mensen met mentale veerkracht zullen nooit van een muis een olifant maken, en staan evenmin toe dat de ene tegenvaller tot een andere leidt
Mocht het je helpen, leer dan dit gebed voor innerlijke gemoedsrust uit je hoofd en spreek het uit als je het nodig hebt: "Geef me de innerlijke rust om de dingen te accepteren die ik niet kan veranderen, de moed om de dingen te veranderen die ik kan veranderen, en de wijsheid om het verschil te zien."
3 Hervind je levenslust. Emotioneel sterke mensen beschouwen iedere dag als een cadeautje. Ze proberen hem zo in te richten dat ze maximaal gebruik maken van alles wat die dag te bieden heeft. Weet je nog dat je als kind van de simpelste dingen dolenthousiast kon worden met herfstbladeren spelen, margrietjes plukken, sneeuwvlokken laten smelten op je tong? Ga terug naar die pure momenten van geluk. Wordt weer dat enthousiaste kind. Hoe sterk je mentaal en emotioneel bent, hangt in belangrijke mate af van hoe sterk je levenslust is.
4
Geloof in jezelf. Kijk eens hoe ver je het hebt geschopt. Leef van dag tot dag, of zelfs van moment tot moment, en je kunt alle situaties overleven. Het zal niet gemakkelijk zijn, en je bent niet onoverwinnelijk, dus doe het stap voor stap. Als je voelt dat je op instorten staat, doe dan je ogen dicht en neem diep adem. Onthoud dit:
Luister niet naar doemdenkers. Er zullen altijd, voor wat voor reden dan ook, sceptici zijn. Wees doof voor hun opmerkingen en bewijs hun ongelijk. Sta niet toe dat ze je demotiveren, alleen omdat ze zelf de hoop verloren hebben. De wereld smeekt je zowat om hem te verbeteren. Waar wacht je nog op?
Denk aan de keren dat je succesvol was. Gebruik ze als motivatie op je levensweg. Of het nu een goed cijfer voor een werkstuk was, een leuke ontmoeting met iemand of de geboorte van je kind, laat het je inspireren om een sterkere persoonlijkheid te worden. Positief zijn trekt positieve invloeden aan!
Probeer, probeer, en blijf proberen. Ooit zal je aan jezelf twijfelen omdat je iets hebt geprobeerd en je niet succesvol was. Maar goed, dat is maar een hoofdstuk van het boek van jouw leven. Als iets mislukt, kun je natuurlijk bij de pakken neerzitten en berusten in de situatie. Maar het is beter om de situatie breder, of het in een ander perspectief te bezien in plaats van jezelf op je kop geven en op te geven. Probeer het gewoon nog eens. Want mislukkingen zijn slechts vertragingen op weg naar succes.
5
Maak niet overal een punt van. Is het terecht dat ieder dingetje waaraan je je gruwelijk ergert een collega die een vraag stelt, een automobilist die je afsnijdt je zo van je stuk brengt? Vraag jezelf eens af of, en waarom, zo'n ergernis de opwinding waard is. Probeer om een paar, voor jou belangrijke waarden te definiëren en maak je verder nergens druk over. Zoals Sylvia Robinson, zangeres en hiphop pionier, ooit zei: "Sommige mensen denken dat vasthoudendheid je sterk maakt maar soms is het juist het loslaten."
6
Richt je op de mensen die het belangrijkst voor je zijn. Breng tijd door met vrienden en familie, en met anderen die positief zijn en je steunen. Als niemand tijd voor je heeft, maak dan nieuwe vrienden. Als je geen vrienden zijn, help dan anderen die het slechter hebben dan jij. Soms, als het lijkt alsof we onze eigen situatie niet kunnen verbeteren, vinden we kracht in het verbeteren van andermans situatie, wat ook een nieuw perspectief geeft of ons eigen leven.
Er is geen twijfel over mogelijk mensen zijn sociale dieren. Wetenschappelijk onderzoek wijst er op dat een goed sociaal leven een belangrijke bijdrage levert aan onze emotionele en lichamelijke gezondheid Als je vindt dat je sociale situaties lastig vindt, is het de moeite waard om daar hulp bij te zoeken. Dit is alvast een begin:
Begin een goed gesprek met iemand
Trek je niet teveel aan van fouten dat is niet het enige wat over je te zeggen is!
Kom over een beëindigde relatie heen
Kom over verlegenheid heen
Doe alsof je extravert bent
7
Zoek een goede balans tussen werk en vrije tijd, rust en inspanning. Klinkt eenvoudig, niet? Het wordt ongelofelijk onderschat omdat het zo bedrieglijk moeilijk is. Ofwel werken we te hard en zijn we steeds op pad, of we lopen de kantjes er te veel vanaf en hangen we lusteloos op de bank, terwijl de kansen voor het grijpen liggen. Een goede balans tussen werken en ontspanning, rust en activiteit zorgt dat je van iedere fase kunt genieten. Het gras zal niet groener lijken aan de overkant, omdat je noch in je werk, noch in je ontspanning beperkt wordt.
8
Wees dankbaar voor wat je hebt. Het leven is moeilijk, maar als je goed kijkt zal je oneindig veel dingen vinden waarvoor je dankbaar mag zijn. Wees blij met wat je hebt, ook als hetgeen wat je vroeger blij maakte er niet meer is. De vreugde die je krijgt van de wereld om je heen, geeft je de kracht om door de donkerste uren van je leven heen te komen, dus wees bewust van wat je hebt en geniet er van. Natuurlijk, je zal misschien dat nieuwe shirt (of wat je dan ook wil hebben) niet krijgen, maar in ieder geval kun je lezen en heb je deze computer, en het Internet. Sommige mensen kunnen niet lezen, hebben geen computer en geen dak boven hun hoofd. Denk daar eens aan.
9
Neem dingen niet te serieus. Charlie Chaplin wist het een en ander over komedie. Een beroemde uitspraak van hem is: "Het leven is een tragedie als je inzoomt, maar een komedie als je uitzoomt." Je raakt gemakkelijk verstrikt in je eigen kleine dramas, waardoor je in je eigen kringetje blijft. Maar neem eens een stap terug en bekijk je leven in een groter perspectief, bekijk het eens filosofischer, ondeugender en romantischer. De oneindige mogelijkheden, de absurditeit van het leven je zult je tot je plezier realiseren hoe gelukkig je bent.
Omdat, laten we wel wezen, het leven gewoon leuker is als je het allemaal niet zo serieus neemt. En hoewel lol maken en gelukkig zijn niet alles is wat je in je leven kunt bereiken, is toch belangrijk, nietwaar?
Groetjes G
10
Bedenk dat niets definitief is. Als je midden in een pijnlijke of verdrietige periode zit en je kunt niets aan die pijn of dat verdriet veranderen, neem dan een stapje terug en laat het gebeuren. Als je in een lange periode vol moeilijkheden zit, herinner jezelf er dan aan dat het allemaal voorbij gaat.
Jouw beheersing.
Beheersing brengt je veel verder dan boosheid.
Doe eens dit experiment: probeer minstens een week lang bij iedere gelegenheid, je beheerst, wijs, vriendelijk en edelmoedig te gedragen.
Zet eens een glimlach op je gezicht en ervaart hoe jouw omgeving hierop mag reageren.
Als je een uitdaging op je pad tegenkomt, draai je dan eens om .. en kijk eens achter je hoe mooi de wereld eigenlijk wel niet is.
Na die paar dagen zal je voelen, dat je het vermogen hebt verworven het leven in betere omstandigheden tegemoet te treden.
Zodra je je gedrag hebt weten te verbeteren, word je bewoond door een nieuwe kracht die je zenuwstelsel steunt en beschermt; je bent beter in staat om je verantwoordelijkheid te nemen en met verschillende situaties om te gaan die zich aan je voordoen.
Je voelt dat er innerlijk een structuur wordt opgezet en versterkt, die je steviger overeind houdt en die het je mogelijk maakt beproevingen en hindernissen te doorstaan.
Dus ook al ben je soms in de war, moe of ontmoedigd, .. blijft dit niet zo:
Na een gebed, een moment plaats nemen in jouw zuiverbewustzijn, een moment van meditatie, begint deze kracht heel gauw weer in je te werken om alles te herstellen.
Wordt weer bewust van jouw eigen zijn, lieve vrienden, en ervaar de zinloosheid van jouw negatieve energie.
Hierdoor mag je zoveel positieve energie ontvangen, zoveel dat jij de wereld alleen aankunt.
Niets is je hierdoor te veel omdat je mag putten uit de onbeperkte kennis van jouw eigen intuïtie.
Hierdoor ben je instaat om de wereld te creëren die jij wilt zien om in te leven.
Een wereld van liefde, compassie en puur licht.
Ik wens iedereen vandaag een liefdevolle dinsdag toe, laat het een dag mogen zijn waarin wij met elkaar overlopen van de universele liefde en laten wij met elkaar kunnen leven in het NU.
Alleen dan zijn wij vrij van alle beslommeringen en kunnen wij zorgen en met elkaar omgaan als universele broeders en zusters van elkaar in PURE LIEFDE.Vanuit de bron van onvoorwaardelijke liefde, ♥ groetjes G
Verleden week zaterdag met mijn lieve vriendin naar een bewustwordingsdag geweest, wat hield dit in, gewoon je bewust worden van wat je denkt, hoe dat je denkt en met wat je denkt (met je hart =intuitie of met je geest=ego)wat dit doet met jou en je omgeving. Geweldig leerrijk en relaxerend en ook ik probeer er elke dag meer naar te leven , ok ik geef toe het lukt bij bepaalde personen nog niet van hen liefdevol te vergeven, maar stilaan zal dit duistere gevoel wel op de achtergrond geraken? Ik krijg elke dag ook een bewustwordingskaart van een betrouwbare bron en dat doet je dan weer verder denken over wat goed is en waar je aan moet schaven, nu dit is geheel vrijwillig en het enige nut dat dit heeft isje open stellen voor liefde en licht en dit doorgeven zodra je zelf er tenvolle van bewust bent van dit liefde en licht gegevven,het geeft me een happy gevoel zelfs in deze donkere tijden van niet weten hoe de ziekte van mijn echtgenoot zal uitdraaien en ik hoop dat het positieve vibes doorgeeft aan hem. Dag allen, nog veel liefde en licht in jullie leven G
Eventjes een quick updateje,morgen onderzoek van mijn schat zijn darmen deze keer, met een bang hart wachten we deze keer af wat het weer gaat worden....en, ja... dan ben ik wat korter van stof en bepaalde niet emomensen kunnen daar niet mee om en boem dan zit het er weer oep he, of zoals mijn schoondochter het formuleerd, ze (ikke dus) het weer nodig om met den bompa ruzie te maken, dat zegt ze dan zo door tegen mijn kleinkinderen he, terwijl ik in een mail haarfijn zonder boe of ba allees netjes had verwoord.
Het is wel zo dat ik door heb dat alleen de oudste kleindochter zich niks aantrekt van dat ze meer beneden moet blijven en die haar liefde is er nog voor mij, maar van de zoon en zijn vrouw....blijkbaar heb ik het talent om den eerste razend te laten buiten gaan en de tweede loopt gewoon bleitend buiten dus kort samengevat die ben ik kwijt he, maar ik hoop echt dat die jongen met zijn vrouw en zijn kids gelukkig wordt hoor en hier in huis denken bepaalde personen van nie,maar wie wil er zijn kind nu ni blij zien, komaan he zeg! En de tweede issue ik zou ondankbaar zijn want ik woon hier wel gratis he; awel ik ben die elke dag dankbaar maar dat wil toch ni zeggen dat die tepas en te pas naar boven mogen komen , zelfs als je juist getrouwd bent en een knuffelmoment hebt onder de deken komt ze er nog bijzitten, wtf heeft dit met dankbaarheid te maken, zo kan ik nog veel anekdoten bovenhalen, maar ik zit teveel met mijn schat in;Hopen op een goed resultaat.
De tittel zegt het al zelf, een keuze maken, normaal ben ik een blaffende hond maar ik bijt niet, maar wat er vandaag gebeurd is tart alle verbeelding, ik heb gisteren gezegd tegen schoonmoeder dat zij in het vervolg maar koffie komt drinken bij mij want elke keer draait dit op een woorden wisseling tussen mij en schoonvader en ik heb daar geen zin meer in, 36 jaar is genoeg geweest, maar het ego van die man heeft daar geen vrede mee, neen ik MOET terug beneden koffie drinken of anders mag ik niet bij het wekelijks etentje aanwezig zijn dat met mijn zoon en zijn gezin gegeven wordt en dat is waar ik de kids kan zien he dus ik zal zien of ze even naar boven mogen komen? Dan kan ik het in hun taal zeggen waarom ik afwezig ben zonder er teveel woorden aan vuil te maken. Als alles kalm is wat ik spoedig hoop zal ik eindelijk wat hobbys kunnen opsommen hier. Groetjes van een intrieste G
Voor de moment zie ik het effe niet duidelijk meer,de "meaning of" .Om de lieve vrede te bewaren ga ik 's morgens een koffietje drinken bij schoonmama, dat verloopt rustig tot schoonpapa iets gevonden heeft voor me op mijn paard te zetten en geloof me zelfs als ik hem positief toespreek zal hij het zo draaien dat het negatief is en zo loopt die zaak al van zolang ik hier woon, ik kan hier niet weg om veel redenen waar ik geen persoonlijke grip op heb dus ik zal het moeten uitzingen tot het einde mijner dagen . Als ik er iets van zeg is het van "trek het je toch niet aan", zwijg toch, wees slimmer dan hij... allemaal goed en wel maar wat doe je als het niet lukt?Ik heb meermaals hem proberen uit de weg te gaan maar meneer vindt omdat hij baas is van heel de woning dat hij mag gaan en staan waar hij wil , al is dat waar ik woon, gelukkig is dit laatste vermindert met zijn ouderdom, hij komt zo gemakkelijk de trap niet meer op. Ach morgen is er weer een dag en hopelijk kan ik er dan weer beter tegen.
Laten we eens even hebben over Tinnitus het wordt omschreven als oorsuizen (dat is al een eerste statement, oorsuizen is bij mij oorpiepen, constant 24 op 24 zonder een pauze te nemen, het feit dat het de meest voorkomende oorklacht is bij 10 tot15% van de bevolking kan me zeker niet bekoren en is voor mij geen "zalfje op de zere plek", desalnietemin heb ik mij al jaren geleden want (zolang zit ik er al mee) voorgenomen om me niet klein te laten krijgen door dat snertgeluid. Velen hebben hier al gefaald en er zijn er die voor minder psychische hulp moesten zoeken.
Nu we het toch over onhebblijkheden hebben waar je voor zou willen vluchten en niet kan omdat het nu eenmaal niet mogelijk is, het onderwerp "mijn schoonvader" de patriarch van de familie, eerder de tiran des huizes verkleed in een engel die graag iedereen het zo aangenaam mogelijk maakt qua woonst enzo maar die tevens verlangt dat je buiten dankbaarheid je eigen ik opzij zet ter ere van...en mooi luisterd en in de rij loopt, zolang je dat doet blijft hij de goede weldoener spelen. Nu je raadt het al ik ben hem heel dankbaar dat hij mij bijstaat met een verdieping in zijn woonst te geven en dit gratis en voor niks, maar die verlangt dus dat ik hem vereer met een palmtak ,dat ik de grond kus waar hij op loopt en daar loopt het spaak en vermits ik van achterbaksheid gruwel doe ik dit in zijn gelaat, grote fout mensen want doot dat te doen heb ik mijn prive opgegeven zelfs men eigen kind kon ik niet alleen opvoeden door de goedbedoelde raad van de schoonouders. Privacy had en heb ik nog niet dus dat wil zeggen als ik eens een innig momentje wilde hebben met men ventje dat ik altijd "betrapt kon worden" en geloof me tot in de slaapkamer kwamen ze ons zoeken, zelfs mensen binnen laten die wij negeerden "je weet wel als de bel gaat en je bent ineen verstrengeld dan kan je je niet onmiddellijk loslaten hé" Nu zal je zeggen sleutels op de deuren, ja daar heb ik achter gevraagd maar dat mocht niet onder het mom dat zij ten aller tijde moesten kunnen binnengaan in ons appartement want indien er brand zou uitbreken .... Dit hou ik al 3 decenia vol en het einde is nog niet in zicht, pas op ik verlang niet dat die mensen hun leven opgeven hé, maar een beetje erkenning zou ik toch graag hebben. Kan je je voorstellen dat als je alles opteld wat je hier al gelezen hebt, een mens zou voor minder ontploffen en toch...en toch doe ik dat niet, telkens als ik zeg tegen mezelf nu kan ik niet meer is er een onzichtbare kracht die mij steunt en fluisterd dat alles een reden heeft en dat alles wel goed komt en het is door die kracht dat ik het kan volhouden en ook regelmatige gesprekken met mijn soulmaatje doet er ook goed aan.Eventjes buiten categorie het doet me goed van dit eens van me af te schrijven misschien staan er fouten in of is de opstelling van de zinnen niet goed maar hey als het maar verstaanbaar overkomt. Infeite is dit voor mezelf geschreven maar dat en internet gaat niet samen, wie denkt dat hij geheimen voor internet kan hebben die is eraan voor de moeite. Zo de volgende keer ga ik het eens hebben over hoe ik mijn dagen doorbreng en welke hobby's dat ik heb. Groetjes van G
Vandaag, proberen te praten met mijn zieke partner proberen psychologisch door te dringen, maar neen hoor we steken on ze kop in het zand, allemaal goed en wel maar de pijn blijft het ongemak ook , nog een 10tal dagen en dan hebben we resultaten, maar hoe gaan die zijn zal het weer zijn dat ze een accidentuele kanker hebben gevonden (tzal dan de derde keer zijn) dan moet hij weer 2 jaar wachten om terug op de transplantatielijst te komen en daartegen is hij 60 en het lichaam regenereert zowiezo al zonder ziekte, echt ik en ik mag best voor 2 spreken wij voelen ons gevangenen, op reis gaan om de zinnen eens wat te verzetten tja naar waar, overal zijn die extremisten bezig plus daar kunnen we ook niet weg want hij begint zijn dialyse te doen om hal 7 's avonds en dit tot 's morgens, dan kan je beter thuiszitten dan op een dure verplaatsing he. ok een dagje naar zee, daar is hij te zwak voor tzal hopelijk verbeteren na de 13 als hij medicijnen krijgt, o God ik hoop niet dat het chemo wordt dat zou echt not done zijn , dus ik zwijg erover tot het zover is dat we weten wat het is, nu ga ik slapen en hopelijk geen nachtmerries waarvan je wakker wordt en de eerste seconden denkt dat het echt is, tot dat je ziet dat hij nog naast je ligt....ademend. Venteke ik hoop dat je nog heel lang mijn partner mag blijven en dat ze jou nog niet nodig hebben hierboven, eet maar hier je rijstpap ik zal wel een gouden lepelke kopen. Groetjes G
All right, ik heb het dan toch gedaan. Een blog aangemaakt. Voor degenen die mee komen lezen ik hoop dat je mijn bokkesprongen van idee naar idee kan volgen, ikzelf heb er geen vat op en het is daarom dat ik al mijn overweldigende gedachten,dromen die van zowel van in den dag als die van 's nachts eens op "papier" wil zetten en eventueel dat als het ooit een blijverdje is dat mijn nageslacht dit ooit zal kunnen lezen zo blijft er voor altijd een stukske van mezelf hier. En kunnen zij misschien aan mijn coplex denken aanuit. Maar genoeg gezeverd ik ga aan de slag.
Eerst en vooral een pluim aan mezelf dat ik het aangedurfd heb om ook maar iets van uw ondergetekende op papier te zetten, ik vertrouw nameijk niemand is het niet zo dat alles wat je zegt tegen je gebruikt kan worden dus....Maar ik wordt zowat knettergek van al mijn overpeinzingen van mijn angsten en mijn hooggevoeligheid dat sommigen onder ons mensen bestempelen als HSP, ik weet niet of ik in die categoerie thuishoor dat mogen de lezers zelf al dan niet beoordelen.
Zoals altijd ben ik weer ferm aan het afdwalen van het waarom ik dit hier neerpen, ik heb een partner die ziek is enfin we zijn met 2 gezegende zieken, maar die ziekte van mezelf vindt ik bijzaak, het is de ziekte van mijn partner die me zorgen baart al 10 tal jaren hangt er een zwaard van Damocles over ons hoofd van komt ie erdoor of legt ie er het bijltje bij neer en ja hoor sterke wilskracht als die heeft komt ie er telkens door en strompelen we weer verder , dag na dag , week na week, jaar na jaar. Nu de angst om hem op een dag toch te moeten verliezen in dit leven maakt mij zot van verdriet zo zot dat ik als een emoe mijn hoofd onder het zand wil steken om niks meer te moeten zien en voelen, maar dat is niet de bedoeling van mijn leven hé. De bedoeling is dat ik hieruit iets leer, leren van alleen verder te kunnen, das één van mijn grootste nachtmerries want ik ben er niet van overtuigd dat ik een goede raadgever ben voor mezlf en vermits ik niemand vertrouw, buiten enkele getrouwe die door de jaren heen bewezen hebben van eerlijk te zijn tegen mij. Nog zoiets wat ik hoog in mijn vaandel draag, eerlijkheid, tot op het bot hé,geen witte leugens om bestwil,neen gewoon rechtdoor. Ik ben een mens die als ze iemand graag ziet het ook te is, weet je te beschermend te graag zien te te te, en dast ook niet goed want dan leef je niet zelf he maar door die ander en dat mag niet. Ik versmelt soms ook met die persoon die ik graag zie zeker met mijn kleinkind, als het ware beleef ik door haar terug mijn jeugd en laat het onz zeggen dat het de nare trauma's zijn die ik herbeleef, zo zal ik samen met haar huilen verdriet hebben en lachen. Door vele omstandigheden zie ik ze niet zoveel als ik ze wel zou willen zien en dat heeft me ook een tijd beknot in mijn denken/doen/leven. Daarom ook dit schrijven ik hoop echt een middel te vinden om er alleen door te geraken, ok mits wat begeleiding van mijn zielsvriendin maar die heeft ook haar leven hé zoals iedereen trouwens en mijn levensles is loslaten, maar das voor een latere datum. Eerst dit eens allemaal verwerken.