Opgelet, deze blog is auteursrechterlijk beschermd. U mag niets kopiëren zonder voorafgaandelijke toestemming!
Dagelijkse Kost
26-10-2011
Doe het met Flair!
Ik was net 16 toen de eerste Flair boven het doopfond werd gehouden en behoorde dus helemaal tot de doelgroep van dit nieuwe, opwindende en toen bijna revolutionaire magazine. Na dat ene tienermagazine gaapte het grote niets en een blad voor meiden van zestien tot in de dertig, of iedereen die zich zo voelt, was precies wat we nodig hadden. Dat hebben ze bij Flair altijd goed begrepen en het hoeft dan ook niet gezegd dat ik en mijn vriendinnen reikhalzend naar de met veel ophef aangekondigde lancering van Flair magazine uitkeken. Sinds die eerste Flair, waren wij verslaafd en werd het felbegeerde magazine zondermeer iedere week gekocht, van A tot Z gelezen, uitvoerig becommentarieerd én de mode die er in stond gekocht én gekopieerd.
Heb je Flair al gelezen, werd dé verplichte openingszin op woensdag, waarna het magazine werd bovengehaald en uitgeplozen terwijl iedereen zijn zegje moest doen. Ik herinner mij bijvoorbeeld de eerste Flair model wedstrijd die voor de nodige opwinding zorgde in onze vriendenkring want iedereen had wel zijn favoriet. Flair was zo verweven met ons dagelijks bestaan, dat één van mijn vriendinnen haar dochter naar dat eerste Flair model heeft vernoemd.
Ondertussen is Flair een begrip en hoewel ik er een beetje ben uitgegroeid, ben en blijf ik fan. Van de Flair Pockets bijvoorbeeld, die mij nog steeds tot aankoop van dit weekblad verleiden. En ik heb voor opvolging gezorgd natuurlijk, want hoewel mijn dochter minder fanatiek is dan ik toen, leest ook zij met plezier, Flair!
Omdat we tegenwoordig gebruik kunnen maken van internet en e-mail verkeer verstuur ik eigenlijk nog maar weinig post. Verjaardagskaartjes nog wel natuurlijk en Kerst- en nieuwjaarswensen ook, want ik vind het nog altijd fijn om dit live in de bus te krijgen en te versturen. Maar verder maak ik eigenlijk nog weinig gebruik van de diensten van de post. Of beter van bpost, want bij de hervorming van dit overheidsbedrijf hoort ook een ronkende nieuwe naam.
Onlangs moest ik toch opleidingscheques per aangetekende versturen om een cursus te bestellen. Toen ik een maand na verzending nog steeds niets van de desbetreffende school had gehoord, toch maar eens telefonisch geïnformeerd. Vreemd, zij hadden nog niets ontvangen en een aangetekende zending zou toch de volgende dag besteld moeten worden, niet? De mensen van het postpunt vanwaar ik de zending had verstuurd waren heel behulpzaam. Inderdaad, de brief was aangekomen op het desbetreffende postkantoor, maar de computer kon enkel bevestigen dat hij nog niet bij de geadresseerde besteld was. Waarom? Dat kon de vriendelijke dame mij ook niet verklaren en ook zij vond dit heel vreemd. Dan maar naar bpost gebeld. Eén enkel nummer voor al uw vragen, verkondigt het foldertje dat ik van de vriendelijke dame had meegekregen. Een behulpzame man opende onmiddellijk een dossier en beloofde mij de volgende dag te kunnen vertellen waarom mijn aangetekende zending nog niet was aangekomen. Enkele dagen later nog steeds geen bericht van bpost, maar van de school kreeg ik wel een telefoontje. Blijkbaar was mijn aangetekende brief een maand na datum besteld, maar de opleidingscheques waren er door dieven uitgehaald. Waarschijnlijk hadden zij dat aanzien voor maaltijdcheques. Veel eten zullen ze daar niet van kunnen kopen! Mijn leeg geroofde enveloppe met begeleidende brief had de school wel gekregen, maar een cursus kreeg ik daar natuurlijk niet voor in de plaats. De secretaresse was zo vriendelijk om mijn dossier en dat van de andere slachtoffers te bundelen en contact op te nemen met de VDAB om dit op te lossen. De volgende dag kreeg ik een brief van bpost in de bus, met de koele melding dat mijn aangetekende zending wel degelijk was besteld. Over het feit dat deze brief meer dan een maand onderweg was geweest én dat de inhoud eruit was gepikt werd met geen woord gerept. Blijkbaar vindt men deze details totaal onbelangrijk bij bpost en is een aangetekend schrijven dat een maand later wordt besteld de normaalste zaak van de wereld. Om een lang verhaal kort te maken, die cursus heb ik uiteindelijk gekregen dankzij de inspanningen van de school. En bpost? Nooit meer iets van gehoord! Vroeger had ik daar zeker een zaak van gemaakt maar nu heb ik enkel schouderophalend dit stukje geschreven. Raar toch dat men een overheidsbedrijf met zoveel ophef een modern imago tracht te geven, maar dat het in werkelijkheid gewoon, dezelfde oude krokodil blijft!
Hoewel oktober toch bijna halfweg is, was het vandaag weer ongelofelijk terrasjes weer. En vermits wij in België wonen en deze zomer werden getrakteerd op een matig miezerig Belgisch weertje, dat volgens onze weermannen- en vrouwen niet uitzonderlijk slecht was, moet je daar volgens mij van profiteren. Nu heb ik makkelijk praten want ik kan alles laten vallen en gezellig genieten van het mooie weer. Dat is niet voor iedereen weggelegd natuurlijk. De meesten onder jullie hebben je werk en de dagelijkse beslommeringen, maar toch. Even buiten lunchen kan bijvoorbeeld best of met je raampje open rijden roept ook al een beetje zomergevoel op. Of beter nog, je boodschappen met de fiets doen in plaats van met de auto. Nog goed voor het milieu ook! Nu ga ik jullie misschien jaloers maken maar ik wil het toch even kwijt. Ik heb voor het volle honderd procent van deze mooie dag kunnen genieten. Op een terrasje, uit de wind, met mijn jas en sjaal aan en een zonnebril op mijn neus. Zalig gewoon! En dit weekend wordt ook vrij mooi heb ik mij laten wijsmaken. Iedereen naar buiten dus en genieten!
