Neem ook eens een kijkje op de blog van mijn halfzusje Ena! Haar stamboomnaam is Catkin. www.bloggen.be/catkin
Zoeken in blog
And all their manners do confess that courage dwells in gentleness.
(from a 16th century poem)
The greyhound! the great hound! the graceful of limb! Rough fellow! tall fellow! swift fellow, and slim! Let them sound through the earth, let them sail o’er the sea, They will light on none other more ancient than thee!
OLD MS.
Beoordeel dit blog
De pupjes van Cyanne en Bas
Cyanne of Beltine x Embassador of First Avenue
10-05-2008
Puppybak weg / Hartonderzoek
Zij is vandaag met mijn mama Tauke (Zynnith) en met Zygryn (de mama van Faith) lang weg geweest, met de auto. Ze was wel een beetje blij toen ze thuis kwam, maar ook verdrietig. Ze heeft me verteld dat Tauke en Zygryn allebei 0 punten hadden bij het hartonderzoek in Durbuy en blijkbaar is het daar goed om 0 punten te hebben. Voor hun leeftijd is dat toch wel opmerkelijk, ze zijn allebei bijna 8 jaar. Zij was toch ook wel verdrietig omdat enkele andere honden, die ook bij ons geboren zijn, wel punten hadden. Ik denk dat het wel heel fijn voor hen is dat hun mensen hen hebben laten onderzoeken. Ze krijgen nu medicijntjes en dan zullen ze zich vast wel beter voelen. Onze Velvet kreeg ook elke morgen en elke avond medicijntjes in een lekkere boterham verstopt, en die is toch 10 jaar en 10 maanden oud geworden. Spijtig genoeg is dat voor een Ierse Wolfshond wel hééél oud. Reden te meer om te genieten van elke dag dat we leven! En dat doen mijn kindjes ook al. Namiddag waren ze een beetje ongerust door het geluid van baasjes grote brommachine, die wel heel dicht bij kwam. En toen ze binnen mochten, waren ze ook heel erg verbaasd, want baasje heeft vandaag hun puppy-bak weer opgeruimd, helemaal weg... Ze hebben nu meer plaats om binnen te ravotten, maar... ook om pipi te doen! Als de ruimte groter is dan ze nodig hebben, kiezen ze ergens een plashoekje binnen. Dus zijn zij en baasje weer opnieuw begonnen met ze mee naar buiten te lokken om te plassen. Ik doe dat zelf ook telkens nadat ze bij mij gedronken hebben. Dan ga ik naar buiten en iedereen volgt mij. Ik blijf daar wat staan en dan doen ze het allemaal, beurt om beurt. Tijdens het spel is er af en toe nog wel een ongelukje, dat veegt zij of baasje dan snel weer op. Ik ben er zeker van dat ze het allemaal geleerd zullen hebben tegen dat ze weg mogen. Oeps, ... daar wil ik nu nog niet aan denken !!!
Toen zij riep kwam iedereen vrolijk naar buiten, maar het geleuid van het naderende brommachien, zorgde toch voor wat onrust!
Alleen de dappersten bleven buiten, de rest ging veilig terug in het huisje... zo hoort het eigenlijk ook!
Toen ze binnen kwamen, wééér onrust... alles was veranderd, de puppybak is weg.
Dat moesten ze toch wel goed onderzoeken.
Ik wist natuurlijk de ideale oplossing om hen gerust te stellen!
Oeps het heeft even geduurd voor ik ze allemaal aan de kant kreeg om zelf te gaan liggen. Na heel wat rond gedraai is het toch gelukt. Nu kan ik ze nog eens echt verwennen, als echte baby's!
Hmm, dit heb ik al enkele dagen gemist, liggend melk geven... we hebben er met zijn 8-en van genoten!
Moedermelk is hééél lekker en ik kan het weten. Zelf heb ik bij mijn mama mogen drinken tot ik al 8 weken oud was. Ik geef nu ook nog altijd melk aan mijn pups, 'smorgens, 's middags en vanaf 5 uur een keer of 3, 4. Maar owee de pup die tussenin nog wat wil komen drinken! Dat wil ik wel niet, dan vlieg ik even uit. Ik zie dan wel hoe zij angstig in mijn richting kijkt, maar baasje stelt haar dan gerust en zegt dat ik mijn kinderen toch moet opvoeden. Gelijk heeft hij. Ze groeien goed, maar het zijn geen dikkertjes. Met het warme weer is hun eetlust overdag wat minder, denkt zij... Ik denk dat ze mijn melk gewoon nog lekkerder vinden dan het eten dat zij hen geeft!
Drie opzittende pups aan één kant, 4 aan de andere kant.
Zie je ze genieten?
Buiten in het avondzonnetje, ze zijn altijd bereid...
Als ik niet meer wil, ga ik stilletjes vooruit tot ze omvallen.
Dit is volgens mij de voornaamste reden waarom een teef een goede achterhand nodig heeft ! Ik wed dat de keurmeesters hier niet aan denken!
Maar mijn melk is echt niet het enigste, 'zij' is er gelukkig ook nog...
Ik leer ze ook water drinken, maar daar zijn ze nog steeds niet zo gek op.
Voor sommige pups kan groeien blijkbaar niet snel genoeg gaan...
De oefeningetjes voor de jacht worden nu al uitgevoerd. Pronklopen, prooi veroveren, doodschudden...
Tot ze er weer moe van zijn.
En als ze dan slapen, inspecteer ik ze nog even. Moet zeggen dat er iets is wat me toch wat verontrust... Ze groeien, fijn, maar kijk eens... die oren beginnen ook te groeien!
Best wel groot hè? Ze doen er ook gekke dingen mee.
Als ze hun oren zo netjes gaan dragen als ik, zal het wel meevallen, vermoed ik... Op deze foto lijkt het toch al wat beter.
Zou deze pup mijn bezorgdheid gevoeld hebben? Ze kwam me lieve kusjes geven toen ik sliep.
Och kijk, 't is toch veel meer hond dan oor. En je kan ook al goed zien wie de zoon is en wie de dochter, niet?
Mijn kindjes voelen zich nu helemaal gelukkig in hun kleine huisje. Ze weten dat ik geregeld langs kom, ze voelen zich daar helemaal veilig. 's Morgens en 's middags vragen ze zelfs niet meer om eruit te mogen. 's Avonds natuurlijk wel, dan weten ze dat ze naar het grote huis mogen, want baasje gaat dan met zijn waterbrommachine te keer in hun huisje en er rond.
Dit is de ingang van hun kleine huisje, te klein voor mijn mensen, maar daardoor is het er in de winter wel lekker warm, en nu gelukkig lekker fris!
Als het te fel tocht of te koud is gaat het tweede deurtje toe, maar nu blijft het lekker open, da's gemakkelijk voor mij!
's Middag heeft zij ze in de schaduw eten gegeven. Eén kom was duidelijk weer veel lekkerder dan de anderen. Ze eten heel gezellig samen zonder grommen.... tot nu toe!
En ik wacht geduldig op de overschot.
Na het eten gaan ze gauw weer likkebaardend naar binnen, het was te warm buiten.
Kijk eens hoe vrolijk ze naar binnen wippen!
Daar zitten ze dan, verstandig, in de schaduw.
Dan hebben ze weer energie om wat te ravotten.
En ook hier wordt die lekker warme mat anders gebruikt, door het weer.
Ze liggen allemaal ernaast, op de koele tegeltjes.
Zo'n broer kan je ook gebruiken als hoofdsteuntje.
Ze lijken de nieuwe situatie al helemaal begrepen te hebben, mijn schatjes. Net als ik houden ze er blijkbaar van dat hun dag netjes ingedeeld is in verschillende fasen. Als dezelfde dingen op gezette tijden steeds weerkeren, zie je hun vertrouwen groeien. Maar gelukkig zorgt zij er ook altijd voor dat er weer iets nieuws bij komt... ze moeten ook nog zoveel leren!
Mooi hé? Nog een zoon waar ik trots op ben!
Soms is het moeilijk voor hen om te kiezen tussen binnen en buiten...
Deze dochter heeft vast koninklijke ambities! Ze heeft zichzelf een troon gezocht!
Dat dacht ik tenminste eerst, maar dit is heel wat minder koninklijk gedrag natuurlijk! Gelukkig heeft zij snel ingegrepen, want klimop is wel giftig, zeker voor pups!
Deze dochter zat stilletjes te dromen...
Tot ze de flits gezien had, natuurlijk!
Soms roep ik ze echt naar binnen, omdat mijn borsten weer spannen van de melk.
Als de melk op is, ga ik gauw wat hoger liggen. Maar AUW, mijn staart!
Tijd om me om te draaien en hen even te leren dat pijn doen niet toegelaten is!
Twee pups tegelijk? Geen probleem voor mij!
Dan gaan ze maar met elkaar wat spelen.
Met dit warme weer verandert de functie van hun mat!
Tot ze echt moe worden, slapen doen ze nog graag warm en zacht...
Deze ochtend was ik weer heel blij om naar de pups in het rennetje te gaan. Ik heb staan zeuren vanaf 7 uur en de pups ook, maar ik mocht pas om half 8 gaan, net toen al mijn kindjes weer rustig binnen waren gaan liggen. Wij zijn dat al gewend dat we iets niet krijgen, voor we gestopt zijn met het te vragen, maar mijn kindjes wisten dat natuurlijk nog niet. Ik hoop dat ze het snel door zullen hebben, want het is eigenlijk best zielig hoor, 7 schatjes op een rijtje die verdrietig piepen. Zij noemt dat opvoeden, maar ik merk wel dat zij er zelf ook moeite voor moet doen. 's Middags ben ik ook weer mogen gaan, met Vincent. En toen ze om 5 uur eindelijk terug binnen mochten, toen heeft zij ze weer één voor één meegenomen. Zij heeft verteld dat ze allemaal beurt om beurt een kwartiertje mee moesten gaan onkruid wieden, vooraan aan de straat. Dat had ik willen zien !!! Ze hebben al fietsen en motors en auto's gezien en gehoord en eentje de buurvrouw, een andere de buurman met zijn hondje, nog een andere 4 grote paarden. Ik vind het natuurlijk spijtig dat zij daar geen foto's van getrokken heeft, maar ik kan me wel inbeelden dat zij haar handen vol had met elk van mijn kindjes... zo voor het eerst alleen, met al die vreemde dingen.
Dit zijn de alle foto's die zij vandaag genomen heeft... Ontbijt in het ochtendzonnetje.
Zonder grommen samen eten, één kom is altijd lekkerder dan de andere... Ik sta op afstand geduldig te wachten op de overschot, samen met een familie merels, een 5-tal mussen en een heggemus.
Wat was ik blij toen ik deze morgen naar mijn kindjes mocht ! Ze hebben heel de nacht buiten geslapen, wel lekker warm in het huisje, op een dikke rubberen koemat, met daarrond een veterinary-bedding gedraaid. Van baasje mocht de rode lamp ook nog drie nachten branden, dan moeten ze zonder kunnen, zeker in dit mooie lente-weer! Om 7 uur stipt stonden ze aan het hek op mij te roepen. Hun huisje was vanbinnen ook nog helemaal proper, ze zijn elke keer netjes buiten hun plasjes en hoopjes gaan doen. s'Middags tussen 1 en 2 mag ik ook het rennetje in om ze nog eens goed te laten drinken. En rond 5 uur, als wij, de groten, allemaal gegeten hebben, dan komt heel de bende weer gezellig naar binnen gestormd. Zij wordt daar wel erg moe van, merk ik, zij moet heel de tijd opletten en ze corrigeren als ze iets doen wat niet mag... en langzaam maar zeker worden ze daar meer en meer bedreven in! Gelukkig kan zij bijna even goed grommen als ik, maar zij denkt dat ik het nog moet leren. Dat zij maar wacht, zo gauw ik het nodig vind, zal ik mijn pups wel wat bijsturen, daar moet zij niet aan twijfelen!!! Maar voorlopig zijn ze nog braaf genoeg, dus laat ik ook nog erg veel toe, voorlopig...
Is dit geen prachtige foto? Een zoon om trots op te zijn, niet?
En een schattige dochter! Ze lijken echt al groot niet?
Maar het zijn toch nog kleine baby's hoor, zeker als ze mijn melk geroken hebben. Ik ga met plezier voor hen staan, maar liggen doe ik liever niet meer als ze alle 7 melk willen, dat wordt een beetje pijnlijk...
Gelukkig geeft zij hen ook altijd eten, en... mag ik de overschot opeten!
Met zijn zevenen terug gezellig binnen, tot een uur of 11, dan worden ze met hun laatste voeding terug in het huisje gezet voor de nacht.
Een beetje te warm op de mat?
Tja, normaal krijgen de pupjes bij ons op deze leeftijd de grote puppy-mand... maar daar slaapt kleine Faith nog steeds in . Faith is eigenlijk al 19 maanden oud, en klein is ze ook zeker niet meer. In feite is ze de grootste van alle dames bij ons, maar die puppy-mand, tja, daar is ze nog steeds gek op!
Gisteren zijn mijn schatjes nog lekker binnen mogen blijven, maar deze voormiddag hebben baasje en zij hen één voor één naar het rennetje gedragen. Ik ben even mee mogen gaan, maar toen moest ik mee naar binnen. Ze hebben toch wel even zitten piepen hoor. Baasje is toen wat bij hen gaan zitten, en toen hij weg ging piepten ze weer... Toen ze eindelijk stil waren heeft zij ze yoghurt gebracht. Daarna zijn ze lekker binnen in het hok, op de zachte mat in slaap gevallen. Toen ze weer wakker werden mocht ik melk gaan geven en kregen ze ook weer korreltjes. Ik zag dat ze het al best leuk vonden om buiten te spelen. In de namiddag zijn er weer lekker veel knuffelmensen op bezoek geweest en ook nog twee Ieren: Zyggrun en Candy. Ik ben benieuwd of ze vannacht nog binnen bij mij mogen slapen...
Wat een opluchting! Ook in hun rennetje krijgen mijn pups nog bezoek !!! Ze komen alle 7 nieuwsgierig kijken.
Op schoot gekropen!
Maar wat is dat daar op zijn kin?
Lekker knuffelen.
Zyggrun was er ook bij, dat is de zus van mijn mama Zynnith (Tauke).
Ikke vanachter bij baasje en Zyggrun de groottante van de pups, die ook bijna 8 jaar is, ligt op de mat.
Nog meer leuk bezoek, om mijn kindjes te begroeten.
Ik zorg er natuurlijk wel voor dat ik ook mijn knuffel krijg!
Sommige mensen vinden het al best moeilijk om afscheid te nemen van mijn pupjes... dat kan ik goed begrijpen.
Het wordt nu eindelijk lente. Baasje heeft vandaag het puppyrennetje grondig gepoetst, ik vrees dat mijn kindjes stilaan gaan buitenvliegen... Ik heb ondertussen wel begrepen dat de gaten die ik gegraven heb toch minder degelijk zijn dan baasje zijn huisje. Ik heb er ook vrede mee dat ze daarin gaan wonen, dan kan ik wat rusten en net als alle andere pupjes uit het verleden, zullen ze 's avonds wel terug binnen bij mij mogen, tot aan hun laatste voeding. Hmmm, ik ga ze vandaag toch nog maar flink melk laten drinken, zodat ze braaf en rustig blijven, dan mogen ze misschien nog één nachtje binnen blijven. Na al het poetswerk en de boodschappen is er weer bezoek gekomen. Knuffeltijd! En in de zijtuin heb ik ontdekt dat Paulientje en Einstein er ook bij waren. Na een korte begroeting heb ik hen meteen trots mee naar binnen genomen en hen mijn kindjes getoond. Einstein vond al dat klein gewriemel rond zijn poten niet zo leuk, net zoals de meeste reuen, waarschijnlijk! Hij mocht dus in de puppybak. Paulientje niet, die moest werken! Zij is al 16 jaar en heeft heel wat ervaring in het opvoeden van pupjes. Mijn kindjes keken hun ogen uit op dat kleine gekke wezentje! Ze is een kruising tussen een Yorshire Terriër en een Teckel, leuk hé? Zij zegt dat ik eigenlijk Paulinchen moet zeggen, omdat ze een kleine Duitse dame is, maar Paulientje verstaat ze toch ook hoor. Veel werk heeft het dappere dametje aan mijn kindjes gelukkig niet gehad, ze zijn eigenlijk best lief, al zeg ik het zelf!
Een 16-jarig Duits dametje met heel veel adel, in haar hoofd is ze een Ierse Wolfshond!
Nu weet ik waarom ze een geel leibandje heeft, met flits heeft ze ook gele oogjes!
Ze is het al helemaal gewend om bij ons tussen de pupjes te lopen.
Het zijn duidelijk de pupjes die het vreemd vinden...
Dat moeten ze toch echt van dichtbij onderzoeken.
Als het te veel wordt voor Paulientje, zoekt ze beschutting.
Of hulp van haar vrouwtje.
De pups lijken zelfs als iets groter dan haar.
Ze voelt zich er al goed thuis bij.
En na een tijdje vinden ook mijn kindjes dit weer normaal.
Samen op verkenning.
En beurt om beurt geknuffeld worden.
Tijd voor mij om ook te zorgen dat ik een knuffel krijg, en Nati te verwennen met dit prachtige schouwspel. Gelukkig dronk Paulientje niet mee.
Eén grote familie.
Alsof ze al altijd samen waren.
Alleen deze dochter leek nog een beetje te piekeren.
Maar dan zijn ze toch allemaal in slaap gevallen, en ik ook, gezellig!
Vandaag heeft baasje voor ons gezorgd. Zij was naar Brussel om Delphy te gaan trimmen. Maar voor zij vertrok, heeft zij mijn kindjes nog bang proberen te maken met allerlei vreemde geluiden. Soms waren ze toch wel wat onder de indruk... ik trouwens ook! Het was wel al mooi weer vandaag, op een enkele bui na. Mijn pups hebben de zon al gevoeld. En alhoewel ik soms wel verlangend naar de anderen in de tuin keek, bleef ik toch liever lekker binnen bij de kindjes. Toen het eigenlijk al bedtijd was, kwam er nog bezoek. Ik vind het spijtig dat zij toen geen foto's gemaakt heeft, dus... Gwen en Giel, jullie moeten beslist nog eens terug langs komen!!!
Ze keken nieuwsgierig in de richting van de vreemde geluiden.
Dan kropen ze toch wel wat dichter bij elkaar...
Ook zwartstaartje maakte grote ogen,
en draaide met haar hoofdje.
In de namiddag scheen het zonnetje.
Ik keek wel met een beetje dubbel gevoel naar buiten, waar de anderen in de tuin genoten.
Met drie op een rij.
Uitdaag-spelletjes onder de appelboom. Amai, wat Eimear allemaal met haar staartje kan! En Devlynn bleef gelukkig kwispelen.
En dan maar gek rondstormen met hun tweetjes, die hadden zeker lentekriebels!
Rechts ligt mijn mama, met mijn halfbroer en zijn zus.
Die zus, Devlynn ging daarna voor het puppy-rennetje liggen, alsof mijn kindjes daar al in zaten, hi hi ... te vroeg!
Ook Favourite ligt soms al als een sfinks op wacht. Ik denk dat zij al vinden dat het tijd wordt om mijn pupjes buiten te zetten...
Mijn vriendinnetje Faith is heel de dag weg geweest met baasje en 'zij'. Toen ze thuis kwamen vertelden ze dat ze heel veel bekende honden en mensen terug gezien hadden, vooral de jonge en de oude Iertjes. Spijtig dat ze mij en mijn kindjes niet meegenomen hebben... Maar echt verveeld heb ik me natuurlijk niet. Ik heb fijn gespeeld met mijn pupjes. En voor de allereerste keer heb ik hen mijn tandjes laten zien! Zij zegt dat ik nu ook nog eens moet leren grommen op hen. Maar ik zou niet weten waarom. Ik vind ze zo lief. Als ze in mijn staart bijten, weet ik goed dat het maar om te spelen is. Dus waarom zou ik dan boos worden? Als het té pijn doet, dan sta ik wel op en ga ik weg.
Ik lijk elke dag een beetje kleiner, vind je niet? Een pupje had nog geen honger, het sliep rustig verder ergens in een hoekje.
Natuurlijk krijgen ze ook al vaste voeding nu. De overschot had Vincent aan het everzwijn gegeven!
Toen mijn pupje er toch nog van durfde eten, heb ik het ook maar gedurfd. Je moest eens weten hoe dat everzwijn soms kan grommen !!!
Na het eten spelen mijn kindjes graag.
En ook met elkaar!
Soms doen ze ook stoute dingen...
Als ze slapen zijn het natuurlijk engeltjes...
Na het drinken aan mijn borsten, stoeien we lekker nog wat samen. Ik probeer ze natuurlijk nog wel te wassen, maar dat lukt niet meer altijd...
Soms happen ze naar mijn neus !
Ik heb ze voor de allereerste keer mijn tandjes laten zien, zonder geluid.
Iedereen was weer werken, behalve Vincent. Die zat heel de dag gezellig bij mij en de pups, met zijn laptop op zijn knieën. Hij studeert voor zijn examen en zij heeft gezegd dat ik hem een beetje met rust moet laten... moeilijk hoor! Mijn kindjes lopen heel de dag vrij rond en als ze honger hebben, dan weten ze me wel te vinden. Ik vind het heerlijk zo, misschien vooral omdat ik, als ik wil, ook wat hoger kan gaan liggen, zodat ze net niet aan me kunnen.
Ik vind het nu ook fijn om ze rechtstaand melk te geven, dan doen ze me toch minder pijn. Zeker als ze erg hongerig zijn, dan doe ik het liever zo!
Terwijl ik zelf sta te wachten op mijn eten, probeerde één van de pupjes ook weer om te drinken, maar alleen redt ze het niet. Grappig; ze hebben elkaar nodig om hoog genoeg te geraken. Ze klimmen echt aan elkaar op; tot ze helemaal rechtop zitten, en dan lukt het wel. Zij zegt dat komt omdat ik 'hoog' op mijn pootjes ben. Tja, ik ben natuurlijk wel een windhond!
Terwijl ik de pupjes die buiten een plasje gaan doen ik het oog heb, vragen er enkelen of ze ook bij mij op het hoge bed mogen.
Nee hoor! Ben je nog net te klein voor!
Fijn dat zij 's avonds geen tijd meer vindt om mijn tanden te poetsen! Deze manier vind ik veel leuker !!! Ik herinner er haar al elke avond aan, maar ik moet altijd wachten tot mijn schatjes slapen, want het ruikt zo lekker en dan willen zij ook... Maar dat is nog wat te vroeg, vindt zij.
Vandaag, dinsdag, was weer een heerlijke verwendag voor mij en mijn pupjes. Eerst een rustige voormiddag met Vincent... en daarna extra veel knuffelbezoek! Als ze wakker zijn gaan ze nieuwsgierig op onderzoek, maar als ze slapen, dan slapen ze rustig verder. Ze zijn behoorlijk voorzichtig met het bezoek tot nu toe. Geen gescheurde kleren, geen gaatjes in hun vingers, ik herinner me dat sommige pups in het verleden hier toch wel stouter waren . Maar, misschien komt daar nog wel verandering in, want vandaag heeft één van mijn dochters voor het eerst vakkundig een veter los getrokken! Dat belooft...
Om het moment zelf te fotograferen, was zij natuurlijk net te laat...
En op bevel de tweede veter ook nog lostrekken, tja dat zag witpuntje natuurlijk niet zitten... Is ook niet meer leuk, als het mag, hé?
Ja, ja... die, die is het geweest!
Er werd wat geknuffeld hoor!
Tot ik vond dat het genoeg was, met al die aandacht voor mijn kindjes, ik hou ook van geknuffeld worden !!!
Ze vinden het ook leuk om te spelen met de bezoekers.
Liever met hun handen dan met het speelgoed!
En kusjes geven...
Wie zit daar op onze mat?
Ha, ze leert ons nieuwe trucjes... opzitten,
en High Five met het pootje!
Verstoppertje spelen.
Zou ze ook melk hebben ?
Toch maar eens goed zoeken...
Dit is wel heel vreemd, tot nu toe hadden alle bezoekers twee dezelfde voeten aan....
Wat een weer vandaag, het regende zo hard dat zelfs baasje terug naar huis gekomen is. Vincent was er ook en toen zij 's avonds thuis kwam en het gestopt was met regenen, zijn er nog meer mensen gekomen. Heerlijke knuffelavond! Ook mijn pupjes beginnen nu echt te genieten van het gepakt worden, ze lopen al enthousiast naar de mensen toe. Toen ik achteraf zag welke foto's zij getrokken heeft, besefte ik wel dat het voor mijn kindjes niet héél de tijd zo leuk geweest is. Zij heeft ze één voor één meegenomen naar de zijtuin. Daar heeft zij ze blijkbaar voorgesteld aan een niet - Ierse Wolfshond. Tja, ik moet het toegeven, als wij die andere rassen niet leren kennen, dan kunnen we als we groot zijn wel een neiging tot ras-eenkennigheid hebben... Zij noemt dat 'racisme' en zij vertelde dat dat bij mensen ook wel eens zo gaat. Zeker bij kleine hondjes, durven wij wel eens denken dat het konijntjes zijn, met alle gevolgen van dien! En bij rassen die hun staart hoog dragen, of hun oren rechtop steken, denken wij dat ze ons gaan aanvallen... en je kent het spreekwoord wel "de aanval is de beste verdediging", dus beslissen wij soms om nog net iets eerder aan te vallen, als we ons door die andere bedreigd voelen. Gelukkig heeft zij dat allemaal ontdekt bij mijn overgrootmoeder en haar zus, sindsdien staat ze erop dat pupjes andere rassen leren kennen en zij geeft de toekomstige eigenaren ook altijd de raad om dat regelmatig te herhalen tot ze volwassen zijn. (2 à 3 jaar!) Wel het eerste vreemde ras heeft ze zo te zien dus al aan hen voorgesteld, een Hongaarse Viszla. Hij was heel erg speels, zelf ook nog een pup, en zijn naam is volgens haar 'Guinness', maar zijn mensen noemden hem 'Bo'. Zij heeft me ook verteld dat één reutje een beetje aarzelde, dat één teefje een heel klein beetje bang was, en dat een ander teefje haar haren rechtop zette, wat natuurlijk ook betekent dat ze onzeker was. En één reutje heeft gedaan alsof die andere hond er helemaal niet was. Zij zegt dat dat betekent dat hij een natuurlijke dominantie heeft. Zij was héél tevreden over de allereerste oefening van mijn pupjes met vreemde honden. Ze zijn ook nog echt piepjong. Enne, moest van haar zeggen dat ze ook van Bo heel tevreden was, ik moest hem bedanken... Pfff, ik bedank liever zijn leuke mensen, voor al de knuffels en de snoepjes, nè.
Dit is Beau, een leuke, erg speelse pup van 6 maanden.
Beau is oprecht verbaasd
en heel nieuwsgierig.
Hij wil graag spelen, maar begrijpt dat deze pupjes nog net te klein zijn daarvoor.
Elkaar besnuffelen.
Ja hoor, dit is een meisje!
Toch lief, hé?
Na al dat klein gemurmel, mocht Beau toch ook eens met een volwassen Ier kennis maken.
Ondertussen wist ik niets van wat zich buiten afspeelde. Binnen werd er wat afgeknuffeld !
Vincent is al hééél lang niet meer thuis gekomen. Hij is gisterenmorgen toen het donker was vertrokken, met danskleren aan. En deze morgen is baasje ook vertrokken met nette kleren aan, en ook zonder hond... mmm... maar goed dat ik gezellig met mijn pups kan spelen. Ik vond het voor één keertje niet zo erg dat ik niet mee mocht. Baasje was namiddag al terug en hij vertelde een beetje trots dat Fintan zijn eerste CAC gewonnen had. Pppfff, ik had het leuker gevonden als Fintan mij en de pups nog eens was kopen bezoeken. Mijn kindjes zijn al bijna helemaal zindelijk. Zij zegt dat dat weer een record gebroken is. Ik weet niet wat ze bedoelt... Ik neem ze gewoon regelmatig mee naar buiten en dan wacht ik daar even met hen tot ze alles gedaan hebben. Ik heb vandaag wel niets zelf opgegeten, want gisteren heeft zij ze weer van dat roze spul gegeven. Klinkers likken vind ik toch ook niet zo fijn...
Fijn samen spelen !
Ik moet me weer inhouden, of ik eet ze op...
Maar net dan hoor ik iemand in de keuken rammelen met mijn eetkom. Het water komt al in mijn mond, mijn slimme kindjes ruiken dat!
Gelukkig krijgen zij ook eten.
Zij wil dat ze samen leren eten, zij zegt dat dat goed is voor hun sociale ontwikkeling.
Na het eten nog wat spelen...
Hier ligt één van mijn dochtertjes, sterretje of zwartpuntje genoemd, zomaar buiten in haar eentje. Ze durven elke dag iets meer...
En vannacht mogen ze lekker los slapen, heeft baasje haar aangeraden... omdat zij anders elke nacht moet opstaan. Denken ze nu echt dat dat gaat lukken???
Het was weer een dagje brommen, voor mijn baasje dan toch, heel de dag buiten in de tuin. Zij was een beetje lui vandaag, ik denk dat we haar te vaak wakker gemaakt hebben. Mijn kindjes gaan niet slapen voor middernacht, en ze drinken nog graag melk, de eerste keer rond 3 uur en de tweede keer rond half 6 en om 7 uur heeft iedereen hier al honger. Ik merk wel dat zij dat niet zo leuk vindt; dus krab ik niet aan het hek, ik ga er gewoon hééél stilletjes voor liggen. Als mijn kindjes me dan zien, dan krijsen ze erop los, en zij vliegt dan uit haar bed ! Dat werkt goed !
De hele roedel vindt dat het nu de hoogste tijd is om mijn pups te leren kennen. Zij heeft er al enkelen meegenomen en dan zet zij die in het gras neer, tussen al die grote voeten!!! Ik loop daar dan toch wat ongerust tussen, en probeer mijn pupje bij mij te houden, maar de anderen komen toch allemaal er tussen in gewrongen. Gelukkig zijn ze allemaal erg aardig. Als het aan mij lag, dan moesten ze toch nog een weekje wachten hoor!
De hele roedel vindt dat het de hoogste tijd is om mijn pups te leren te kennen.
Dus heeft zij een pupje meegenomen, en doodleuk in het gras gezet !
Gelukkig was iedereen wel lief, ze kregen zelfs kusjes.
Ze gaan nu ook al op zoek naar nieuwe vechtpartners.
Ik wil ook meedoen zegt het zusje, en ze maakt een vragende beweging met haar pootje, maar broer staat bovenop de prooi, vastberaden om die te verdedigen.
Zusje legt er zich dan maar wijselijk bij neer, kijk eens naar haar voorpootjes !
Dit is slechts een voorsmaakje... Ik heb gezien hoe zij vandaag mijn pupjes, één voor één, bij de ijsbeerknuffel gezet heeft om héél leuke foto's te maken. Maar toen ik ze allemaal aan jullie wou voorstellen, bleek dat zij maar twee foto's op het kaartje van het fototoestel had staan! De overige foto's zijn er wel, maar die staan vanbinnen in het toestel, en zij heeft een kabeltje nodig om die eruit te halen. En ja, toen wist ik het al... als ze niet uitgeslapen is, dan weet ze zéker niet meer waar ze de dingen die ze niet mag verliezen gelegd heeft. Dat wordt dus afwachten... ben benieuwd hoe lang het gaat duren voor ze weer helder kan denken!
Dit is mijn dochtertje nummer 3, ze noemen haar voorlopig 'Witpuntje', omdat ze een grote witte punt aan haar staartje heeft.
Dit is mijn dochtertje nummer 4, uit haar slaap geplukt, dat merk je wel; hé?
Ik ben zó fier op mijn pupjes! En ik niet alleen, ik heb er vandaag nog enkelen met grote ogen naar hen zien kijken! Ik zie ze zo graag, dat ik ze soms wel zou kunnen opeten ! Vandaag hebben ze weer ongelofelijk veel nieuwe dingen gedaan, kijk maar... Enne, ik moest me van haar nog even excuseren bij de lieve meneer die vanavond even op bezoek kwam... 't is waar, ik heb een paar keer een beetje te opdringerig tegen hem geduwd om geaaid te worden. Ik was gewoon zo blij om hem nog eens te zien en als hij mijn pupjes streelde en oppakte, dan was ik bang dat hij mij zou vergeten ... Sorry!
Ik knuffel ze graag en veel.
Soms wil ik ze echt wel bijna opeten!
En wassen doe ik ze ook nog steeds, al wordt het stilaan moeilijker om ze stil te houden.
Ze vinden steeds nieuwe spelletjes uit...
Stevig op de pootjes.
Ze willen zò graag naar de bende in de keuken... maar dat wil ik toch nog even niet...
Ze kijken naar mij en leren snel...
Vandaag heeft de eerste pup al aan mijn water geproefd! Ik geloof niet dat hij het al lekker vond, maar dat zal wel snel veranderen.
Toen ik naar buiten ging, zijn enkelen me al gevolgd!
Op onderzoek.
En ja hoor, sterreteefje was de eerste die begrepen heeft dat kakjes buiten horen!
Dat moest de zus toch even onderzoeken.
Als ik niet zo'n lange benen had, dan konden ze al rechtstaand drinken !
Baasje was op de versiertoer
Profeesor Higgins (zo noemt zij dit zoontje!) vond het maar niks, hij kreeg er jeuk van.
Baasje vond het een zinvol spelletje... wennen aan de leiband. Deze zoon toonde onmiddellijk dat dit volgens zijn instinct toch echt niet kan!
En ook over deze slaappartner heeft hij zo zijn twijfels...
Gezellig samen met zijn zevenen... deden ze dan toch nog een rustig dutje.
Ik weet niet zeker of het komt omdat zij nu echt wel moe aan het worden is (meestal wil ik mijn pups nog eten geven rond 2 uur en rond 5 uur 's nachts), of of het iets te maken heeft met het gedrag van mijn pupjes, maar zij is de laatste dagen soms wel wat knorrig, vooral 's morgens. Ze mompelt dan iets over 'kattekwaad', maar onze poes is al een hele tijd dood. Ik heb in ieder geval gemerkt dat zij (en ook baasje en zelfs Vincent), heel knap is in het vegen van plasjes en hoopjes op de vloer. Vermits ik het minder leuk vind om te likken op de vloer, laat dat ik dat karweitje nu met plezier aan hen over. Als er toevallig eens een plasje is dat ik eerst zie, dan wil ik het nog wel doen... maar ook dan knort zij een beetje... Dus heb ik vandaag maar lekker veel geslapen. Hmm, misschien zou zij dat beter ook eens doen!
Flink eten.
En dan tijd om gek te doen...
Vecht - spelletjes.
Aanvalshoudingen oefenen.
En echt in het vel bijten !!!
Of nog stouter...
Hmmm, lekkere dweil!
Aan mama's oren trekken...
of aan haar baard !
Veilig in de zetel slapen, dan maar... tot ze me zelfs daar al vinden!
En da's best hoog voor zo'n kleine uk.
Zij is minstens zo knap als ik in het vegen van hoopjes!
Gelukkig zijn mijn pupjes soms ook gewoon lief en rustig, eventjes dan toch.
Belangrijke dag voor mijn pupjes vandaag! Ik had er eindelijk vrede mee dat een deel van de roedel mijn kindjes kwam keuren. Ik heb wel geroken dat zij stiekem al enkele honden erbij gelaten had, terwijl ik even buiten was. Maar vandaag waren Deus en Tauke buiten aan het waken, vreemd volk bij de buurvrouw... Ik ben even naar hen toe gegaan en heb hen daarna voor mij naar binnen laten gaan. Tauke is mijn mama en dus ook de oma van de pupjes, en bovendien is zij de roedelleidster van de teven. Deus is mijn halfbroer en de enigste reu bij ons, en hij is altijd erg lief geweest voor pupjes. Bij de meeste moeders mocht hij al vanaf één week helpen de pupjes wassen. Het heeft bij mij iets langer geduurd voor ik er voldoende vertrouwen in had... maar nu weet ik dat ze allemaal in de roedel opgenomen zullen worden, oef... Daarna heb ik in alle rust haar plaatsje veroverd en ik heb genoten van de leuke 'zit-oefeningen' van de pupjes. Grappig, niet? Ze zitten als de groten op hun poepje, zeer geïnteresseerd in haar flitsend lampje.
25 dagen oud. Buiten wordt er geblaft...
Deus en Tauke horen vreemde stemmen bij de buurvrouw, ze spitsen hun oren...
Daarna mochten ze vóór mij naar binnen. Hier besnuffelt Deus mijn slapende schatjes.
Mijn grootste zoon is recht gestaan... en onder de indruk...
Mijn mama Tauke mag er ook bij, maar ik ga wel snel naar de eetkommetjes, die zal ik wel zelf wassen...
Grappig hé? Twee mama's!
Oef, nu maar even uitblazen, op haar plaatsje.
Oeps, 8 zittende pupjes ? Wie heeft ze twee keer getrokken ???
Mijn pupjes groeien niet alleen heel snel, ze worden ook elke dag handiger. Het worden nu echt al kleine Ierse Wolfshondjes. En ik geniet nog steeds met volle teugen, alhoewel... Hun nageltjes knipt zij bijna elke dag, om mijn tepels te sparen, ...ik moet haar toch eens vragen of zij dat met hun tandjes ook niet kan doen. Soms heb ik wel eens grote zuigplek, tussen twee tepels in... Maar het voelt toch heerlijk als de spanning even uit mijn borsten weg is, na het voeden. En als ze heel de dag vrij mogen rond lopen, dan vliegen ze tenminste niet met zijn zevenen gelijk op me af! Soms kruip ik wel een beetje in de zetel, om van daaruit hun gekke bokkesprongetjes gade te slaan. Ze beginnen nu al hun galop te oefenen. Als het weer zo lekker blijft, ga ik ze misschien in het weekend al eens mee naar buiten lokken, samen in het zonnetje...
Melk geven in het ochtenzonnetje.
En... de nieuwe pup van de dag...
Properheid vind ik nog steeds hééél belangrijk, en zelfs mijn zoon kijkt leergierig toe.
Volle buikjes, goed gewassen, dan ga ik weer een wandelingetje maken.
Iedereen kiest zijn plaatsje, op de mat of op de vloer...
Eentje gaat nog op zoek naar melk.
Een andere heeft meer ambitie. Wordt vast een zakenman!
Deze had een nieuw holletje gevonden, onder de kast.
Langzaam gaan hun oogjes wat flauwer staan...
En dan vallen ze stil, midden in het spel... tilt.
En als alles stil is, dan vooral willen de anderen zo graag komen om het nieuwe leven uitgebreid te besnuffelen.
Ik ben Cyanne of Beltine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Janneke.
Ik ben een vrouw en woon in Irish Wolfhound Kennel of Beltine (België) en mijn beroep is ik ben de oudste dochter van Tauke (Zynnith of Beltine) en mijn papa is Vianho Hemingway uit Slovenië. Spijtig genoeg is.
Ik ben geboren op 04/10/2003 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, eten, spelen, en mijn ambitie is roedelleidster worden, in opvolging van mijn mama, Zynnith of Beltine (Tauke).
Het is nu tijd voor mij om de volgende generatie Iertjes op de wereld te zetten. Ik was wel heel blij met de reu die ze
A QUOTE TO REMEMBER
HE IS YOUR FRIEND, YOUR PARTNER, YOUR DEFENDER, YOUR DOG.
YOU ARE HIS LIFE, HIS LOVE, HIS LEADER.
HE WILL BE YOURS, FAITHFUL & TRUE TO THE LAST BEAT OF HIS HEART.
YOU OWE IT TO HIM TO BE WORTHY OF SUCH DEVOTION.
AUTHOR UNKNOWN
ik noem je zon of zee of zwaluw dan kom je altijd weer terug
Een van mijn jeugdzonden... het stelen van de vissenkorreltjes!
Ik wed dat de keurmeesters hier niet aan denken!
. Faith is eigenlijk al 19 maanden oud, en klein is ze ook zeker niet meer. In feite is ze de grootste van alle dames bij ons, maar die puppy-mand, tja, daar is ze nog steeds gek op!
