Neem ook eens een kijkje op de blog van mijn halfzusje Ena! Haar stamboomnaam is Catkin. www.bloggen.be/catkin
Zoeken in blog
And all their manners do confess that courage dwells in gentleness.
(from a 16th century poem)
The greyhound! the great hound! the graceful of limb! Rough fellow! tall fellow! swift fellow, and slim! Let them sound through the earth, let them sail o’er the sea, They will light on none other more ancient than thee!
OLD MS.
Beoordeel dit blog
De pupjes van Cyanne en Bas
Cyanne of Beltine x Embassador of First Avenue
26-04-2008
Tussen de groten
Het was weer een dagje brommen, voor mijn baasje dan toch, heel de dag buiten in de tuin. Zij was een beetje lui vandaag, ik denk dat we haar te vaak wakker gemaakt hebben. Mijn kindjes gaan niet slapen voor middernacht, en ze drinken nog graag melk, de eerste keer rond 3 uur en de tweede keer rond half 6 en om 7 uur heeft iedereen hier al honger. Ik merk wel dat zij dat niet zo leuk vindt; dus krab ik niet aan het hek, ik ga er gewoon hééél stilletjes voor liggen. Als mijn kindjes me dan zien, dan krijsen ze erop los, en zij vliegt dan uit haar bed ! Dat werkt goed !
De hele roedel vindt dat het nu de hoogste tijd is om mijn pups te leren kennen. Zij heeft er al enkelen meegenomen en dan zet zij die in het gras neer, tussen al die grote voeten!!! Ik loop daar dan toch wat ongerust tussen, en probeer mijn pupje bij mij te houden, maar de anderen komen toch allemaal er tussen in gewrongen. Gelukkig zijn ze allemaal erg aardig. Als het aan mij lag, dan moesten ze toch nog een weekje wachten hoor!
De hele roedel vindt dat het de hoogste tijd is om mijn pups te leren te kennen.
Dus heeft zij een pupje meegenomen, en doodleuk in het gras gezet !
Gelukkig was iedereen wel lief, ze kregen zelfs kusjes.
Ze gaan nu ook al op zoek naar nieuwe vechtpartners.
Ik wil ook meedoen zegt het zusje, en ze maakt een vragende beweging met haar pootje, maar broer staat bovenop de prooi, vastberaden om die te verdedigen.
Zusje legt er zich dan maar wijselijk bij neer, kijk eens naar haar voorpootjes !
Dit is slechts een voorsmaakje... Ik heb gezien hoe zij vandaag mijn pupjes, één voor één, bij de ijsbeerknuffel gezet heeft om héél leuke foto's te maken. Maar toen ik ze allemaal aan jullie wou voorstellen, bleek dat zij maar twee foto's op het kaartje van het fototoestel had staan! De overige foto's zijn er wel, maar die staan vanbinnen in het toestel, en zij heeft een kabeltje nodig om die eruit te halen. En ja, toen wist ik het al... als ze niet uitgeslapen is, dan weet ze zéker niet meer waar ze de dingen die ze niet mag verliezen gelegd heeft. Dat wordt dus afwachten... ben benieuwd hoe lang het gaat duren voor ze weer helder kan denken!
Dit is mijn dochtertje nummer 3, ze noemen haar voorlopig 'Witpuntje', omdat ze een grote witte punt aan haar staartje heeft.
Dit is mijn dochtertje nummer 4, uit haar slaap geplukt, dat merk je wel; hé?
Ik ben zó fier op mijn pupjes! En ik niet alleen, ik heb er vandaag nog enkelen met grote ogen naar hen zien kijken! Ik zie ze zo graag, dat ik ze soms wel zou kunnen opeten ! Vandaag hebben ze weer ongelofelijk veel nieuwe dingen gedaan, kijk maar... Enne, ik moest me van haar nog even excuseren bij de lieve meneer die vanavond even op bezoek kwam... 't is waar, ik heb een paar keer een beetje te opdringerig tegen hem geduwd om geaaid te worden. Ik was gewoon zo blij om hem nog eens te zien en als hij mijn pupjes streelde en oppakte, dan was ik bang dat hij mij zou vergeten ... Sorry!
Ik knuffel ze graag en veel.
Soms wil ik ze echt wel bijna opeten!
En wassen doe ik ze ook nog steeds, al wordt het stilaan moeilijker om ze stil te houden.
Ze vinden steeds nieuwe spelletjes uit...
Stevig op de pootjes.
Ze willen zò graag naar de bende in de keuken... maar dat wil ik toch nog even niet...
Ze kijken naar mij en leren snel...
Vandaag heeft de eerste pup al aan mijn water geproefd! Ik geloof niet dat hij het al lekker vond, maar dat zal wel snel veranderen.
Toen ik naar buiten ging, zijn enkelen me al gevolgd!
Op onderzoek.
En ja hoor, sterreteefje was de eerste die begrepen heeft dat kakjes buiten horen!
Dat moest de zus toch even onderzoeken.
Als ik niet zo'n lange benen had, dan konden ze al rechtstaand drinken !
Baasje was op de versiertoer
Profeesor Higgins (zo noemt zij dit zoontje!) vond het maar niks, hij kreeg er jeuk van.
Baasje vond het een zinvol spelletje... wennen aan de leiband. Deze zoon toonde onmiddellijk dat dit volgens zijn instinct toch echt niet kan!
En ook over deze slaappartner heeft hij zo zijn twijfels...
Gezellig samen met zijn zevenen... deden ze dan toch nog een rustig dutje.
Ik weet niet zeker of het komt omdat zij nu echt wel moe aan het worden is (meestal wil ik mijn pups nog eten geven rond 2 uur en rond 5 uur 's nachts), of of het iets te maken heeft met het gedrag van mijn pupjes, maar zij is de laatste dagen soms wel wat knorrig, vooral 's morgens. Ze mompelt dan iets over 'kattekwaad', maar onze poes is al een hele tijd dood. Ik heb in ieder geval gemerkt dat zij (en ook baasje en zelfs Vincent), heel knap is in het vegen van plasjes en hoopjes op de vloer. Vermits ik het minder leuk vind om te likken op de vloer, laat dat ik dat karweitje nu met plezier aan hen over. Als er toevallig eens een plasje is dat ik eerst zie, dan wil ik het nog wel doen... maar ook dan knort zij een beetje... Dus heb ik vandaag maar lekker veel geslapen. Hmm, misschien zou zij dat beter ook eens doen!
Flink eten.
En dan tijd om gek te doen...
Vecht - spelletjes.
Aanvalshoudingen oefenen.
En echt in het vel bijten !!!
Of nog stouter...
Hmmm, lekkere dweil!
Aan mama's oren trekken...
of aan haar baard !
Veilig in de zetel slapen, dan maar... tot ze me zelfs daar al vinden!
En da's best hoog voor zo'n kleine uk.
Zij is minstens zo knap als ik in het vegen van hoopjes!
Gelukkig zijn mijn pupjes soms ook gewoon lief en rustig, eventjes dan toch.
Belangrijke dag voor mijn pupjes vandaag! Ik had er eindelijk vrede mee dat een deel van de roedel mijn kindjes kwam keuren. Ik heb wel geroken dat zij stiekem al enkele honden erbij gelaten had, terwijl ik even buiten was. Maar vandaag waren Deus en Tauke buiten aan het waken, vreemd volk bij de buurvrouw... Ik ben even naar hen toe gegaan en heb hen daarna voor mij naar binnen laten gaan. Tauke is mijn mama en dus ook de oma van de pupjes, en bovendien is zij de roedelleidster van de teven. Deus is mijn halfbroer en de enigste reu bij ons, en hij is altijd erg lief geweest voor pupjes. Bij de meeste moeders mocht hij al vanaf één week helpen de pupjes wassen. Het heeft bij mij iets langer geduurd voor ik er voldoende vertrouwen in had... maar nu weet ik dat ze allemaal in de roedel opgenomen zullen worden, oef... Daarna heb ik in alle rust haar plaatsje veroverd en ik heb genoten van de leuke 'zit-oefeningen' van de pupjes. Grappig, niet? Ze zitten als de groten op hun poepje, zeer geïnteresseerd in haar flitsend lampje.
25 dagen oud. Buiten wordt er geblaft...
Deus en Tauke horen vreemde stemmen bij de buurvrouw, ze spitsen hun oren...
Daarna mochten ze vóór mij naar binnen. Hier besnuffelt Deus mijn slapende schatjes.
Mijn grootste zoon is recht gestaan... en onder de indruk...
Mijn mama Tauke mag er ook bij, maar ik ga wel snel naar de eetkommetjes, die zal ik wel zelf wassen...
Grappig hé? Twee mama's!
Oef, nu maar even uitblazen, op haar plaatsje.
Oeps, 8 zittende pupjes ? Wie heeft ze twee keer getrokken ???
Mijn pupjes groeien niet alleen heel snel, ze worden ook elke dag handiger. Het worden nu echt al kleine Ierse Wolfshondjes. En ik geniet nog steeds met volle teugen, alhoewel... Hun nageltjes knipt zij bijna elke dag, om mijn tepels te sparen, ...ik moet haar toch eens vragen of zij dat met hun tandjes ook niet kan doen. Soms heb ik wel eens grote zuigplek, tussen twee tepels in... Maar het voelt toch heerlijk als de spanning even uit mijn borsten weg is, na het voeden. En als ze heel de dag vrij mogen rond lopen, dan vliegen ze tenminste niet met zijn zevenen gelijk op me af! Soms kruip ik wel een beetje in de zetel, om van daaruit hun gekke bokkesprongetjes gade te slaan. Ze beginnen nu al hun galop te oefenen. Als het weer zo lekker blijft, ga ik ze misschien in het weekend al eens mee naar buiten lokken, samen in het zonnetje...
Melk geven in het ochtenzonnetje.
En... de nieuwe pup van de dag...
Properheid vind ik nog steeds hééél belangrijk, en zelfs mijn zoon kijkt leergierig toe.
Volle buikjes, goed gewassen, dan ga ik weer een wandelingetje maken.
Iedereen kiest zijn plaatsje, op de mat of op de vloer...
Eentje gaat nog op zoek naar melk.
Een andere heeft meer ambitie. Wordt vast een zakenman!
Deze had een nieuw holletje gevonden, onder de kast.
Langzaam gaan hun oogjes wat flauwer staan...
En dan vallen ze stil, midden in het spel... tilt.
En als alles stil is, dan vooral willen de anderen zo graag komen om het nieuwe leven uitgebreid te besnuffelen.
Het was eindelijk eens lekker buitenweer vandaag. Baasje heeft weer op zijn brommachine gereden en ook ik heb een beetje in de tuin gestoeid. Ik heb zó snel gerend dat zij er geen foto van gemaakt kreeg! Sommige dingen houdt een hond nu eenmaal liever privé. Te lang blijf ik niet graag buiten, want binnen is het natuurlijk nu nog leuker... bij mijn pupjes. Dat vond baasje blijkbaar ook! En als hij nog in de bak mag, nou dan ik ook hoor!
In volle galop naar achter !
Hier loop ik uiterst links, op een drafje...
Ver genoeg weg... want dit mocht zij niet fotograferen! Ik wist natuurlijk niet dat zij kon 'inzoemen'...
Mijn vriendin Zygryn even kwispelend gaan begroeten. Mijn mama ligt weer op wacht.
Zelfs bovenop de tuintafel, ontsnap je niet aan mijn dagelijkse knuffel, Vincent!
Mmmm, met mijn neus in de wind...
Favourite en Eimear observeren mij de hele tijd.
En kijk... als de kat van huis is...
Als hij nog in de bak mag... tja, dan mag ik dat zeker ook.
Voormiddag hebben zij en ik nog lekker geluierd, terwijl baasje met zijn nette kleren weg ging (gebeurd niet zo vaak ). Hij moest naar een begrafenis zei "zij". Ik begreep er niets van. Toen hij thuis kwam heeft hij ons bed dicht geschoven en toen mochten mijn pupjes weer helemaal vrij rondlopen. Daar genieten ze echt van. Ik leg me dan maar languit in het midden van de plaats. Nu zij begrepen heeft dat zij hen af en toe ook eens eten moet geven, vind ik het weer fijn om ze héél de tijd rond me te hebben. Ze komen dan drinken als ze zin hebben en ze gaan stilaan verder en verder op verkenning. De namiddag was heel gezellig. Lieve oude bekenden op bezoek, en weer lekkere taart! En 's avonds, toen is baasje bomma gaan halen, en die heeft heel de avond naar mij en mijn kindjes zitten kijken. Ik heb geslapen met mijn hoofd op haar voeten, mijn kindjes tegen mijn buik. Wat me wel wat verbaasde is dat 'zij' alle pupjes netjes heeft doen staan voor bomma, net zoals ik vroeger op een show moest doen. Grappig hoor... soms zette ze een pupje en bleef die nog staan, nadat zij de volgende al gezet had. Zij kan niet zeggen dat ze niet wilden meewerken, mijn schatjes!
Ikke, lekker languit... met de 7... en de knook!
Zie je wel dat het er 7 zijn?
Stilaan verder op verkenning...
Vergis je niet, de regisseur van deze circusact was... Vincent!
Om 5 voor twaalf deze avond 'verweken' mijn pupjes alweer. Zij praat heel soms over 'verjaren', maar geef toe, verweken is toch veel leuker?
Zij heeft haar woord gehouden... zij heeft ze ook eten gegeven vandaag. En ze vonden het best lekker. Ik trouwens ook! Namiddag waren er twee lieve dames op bezoek, die ik al heel lang ken. En 's avonds... toen heb ik goed moeten kijken hoor! Een gezin met twee dezelfde kindjes... echt waar... gelukkig hadden ze niet dezelfde kleertjes aan, anders hadden ze waarschijnlijk ook nog hetzelfde geroken! En gelukkig waren ze ook allebei even lief en voorzichtig met mijn kindjes. Ik geniet echt van al dat bezoek en geknuffel en mijn kindjes raken er zo ook al goed aan gewend. Ben benieuwd wie er morgen weer komt... Slaaplekker!
Als ik 's morgens in de buurt van de bak kom, zijn ze onmiddellijk wakker!
Ze kijken echt uit naar de nieuwe dag.
Misschien willen ze ook wel uit de bak, maar soms ben ik toch sneller dan haar, en dan kruip ik er gezellig weer in bij mijn schatjes! Vandaag hebben ze voor het eerst niet gereageerd op hun nieuwe speeltje (een gek smal kuikentje)... ik wel, als het piept!
Zie je wel... twee dezelfde kindjes!
Ze eten al flink, als echte hondjes, in het begin wat gulzig...
Ze kunnen het ook al heel netjes.
Dan is het weer tijd om te gaan slapen. Zij doet de rode lamp 's nachts nog aan, zie je het aan hun vreemde kleur?
Niet iedereen is als moe... en eentje zoekt nog een zacht plaatsje.
En kijk... gevonden! Niets is zachter dan een paar Iertjes om op te slapen!
Vincent is vandaag weer bij me gebleven. Hij lacht veel met mijn kindjes, maar soms denk ik dat hij ze een beetje uitlacht... vooral één van mijn zoontjes. Ik moet het toegeven, hij is soms wat verward. In het begin vond hij me soms niet, dan bleef hij maar rondjes draaien en begon te piepen, tot ik met mijn neus tegen hem duwde. Daarna kwam hij hééél opgelucht naar me toegekropen. Het is niet zo dat hij minder kan dan de anderen, maar hij doet alles wel wat grappiger. De eerste keer dat mijn pups op de kranten gingen plassen, schoven de meesten wel een beetje uit... hij schoof met zijn achterste pootjes weg, tot hij met zijn buikje op de kranten lag, en toen kwam er aan weerskanten van zijn buik een plasje piepen... Ik ben er bijna zeker van dat hij later op zijn papa gaat lijken. Zij heeft vandaag het vriendje (of liever het vijandje!) van Faith bij mijn pups gezet. Faith is er nog steeds een beetje bang van, vooral als zij op zijn buik duwt... dit wezentje kan echt grommen! Hij heeft ook heel wat indruk gemaakt op mijn pups, maar uiteindelijk hebben ze hem toch wel overwonnen. Tijdens de avondwandeling in de tuin was er reigeralarm. Maar Devlynn heeft van achter het raam geblaft, en toen vloog hij weer weg. Ik heb toen mijn inspectieronde van de graafwerken nog maar eens gedaan. Ik denk niet dat zij vanavond nog fier op me was. Zij heeft mijn pupjes vanavond één van MIJN Danoontjes opgevoerd. Ik was erg verontwaardigd, heb geprobeerd om het nog af te pakken... maar ze waren al merkwaardig snel, die deugnietjes ! Met hun allen hebben ze een volledig potje opgelikt. Gelukkig is baasje ook voor mij nog een potje gaan halen. Ik geloof dat ik vannacht eens heel dicht tegen haar aan moet kruipen...
Elke dag worden ze beweeglijker.
Als baasje in de keuken is, luister ik altijd goed of hij me eten uitschept.
Terwijl ik eet, heeft zij het beest van Faith bij mijn kindjes gezet!
Dat vinden ze maar niks, ze druipen af...
Eentje gaapt zelfs, zij noemt dat 'overspronggedrag', een conflict tussen hun instinct en hun verstand.
Eentje besluit om toch maar eens te gaan snuffelen.
Dan durft een andere ook...
Samen sterk!
En nu gauw overal controleren of er nog meer beesten zijn.
Gevaar geweken! Verder spelen, dan maar.
Ik maak buiten een wandelingetje en speur ook daar gevaar : een laag overvliegende reiger ! Eimear en Favourite hebben hem ook gezien. Faith zat natuurlijk met haar neus weer elders... En toen hoorde de reiger Devlynn blaffen vanachter het raam en vloog hij weg.
Op gaten - inspectie..
Betrapt, met de graaflust in mijn ogen...
Zij knort, over de modder op haar mooie tulpen...
Ik doe mijn best om schuldbewust te kijken, modder op mijn neus...
Vandaag ben ik voor het eerst sinds ik mama ben, even alleen geweest. Zij is vertrokken naar haar werk om kwart voor twaalf en Vincent is thuisgekomen om kwart na twaalf. Ze waren allebei erg ongerust, merkte ik. Maar ik heb gewoon even een dutje gedaan. Pfff, ik ben echt niet zo dom als ze denken, hoor! Alleen stom dat ze het hekje van mijn pups niet gewoon open laat, ik zou alles even goed kunnen, zonder hen... Ik voel me wel weer een beetje moe. Zoveel melk geven vraagt toch wel vééél energie. Maar zij heeft beloofd dat zij ze vrijdag ook wat eten gaat geven... ben benieuwd! Als ik de pupjes buiten de bak bij me heb, blijf ik toch wel wat bezorgd. Maar voor de rest gaat alles goed.
Hier zie je ons, buiten de bak!
Ook daar was ik ze grondig!
Ik kijk een beetje bezorgd naar de andere honden in de keuken, kapers op de kust?
Als ik opsta, kruipen ze gelukkig dicht bij mekaar.
Terug in de bak, meten wie het sterkste is ! Sommigen doen echt al pogingen om mekaar te domineren.
En als ze van één pup gewonnen hebben, pakken ze de volgende aan... dat belooft!
Weer zo'n rustige luierdag... tot plots in de namiddag baasje thuis kwam én mijn halfbroer met zijn mensen op bezoek! Ik ken hem natuurlijk wel nog goed, dus na de begroeting, in de zij-tuin, mocht hij zonder problemen mee naar mijn pupjes... wel niet in de bak, natuurlijk! Hij is net zo lief en zacht als Deus, en ook helemaal niet jaloers als ik met zijn mensen ging staan knuffelen. Die mensen waren ook heel erg enthousiast over mijn kindjes, en ik ... natuurlijk apetrots! Ik wou alleen dat ze wat langer gebleven waren, want toen ze weg waren was het plots helemaal niet meer leuk! Baasje heeft een dekentje voor het hek van de keuken gelegd, en zij is met mij en de pups daar gaan zitten. Vond ik maar niks, want achter het hek stond Devlynn die absoluut mijn pupjes wil likken. En toen begon baasje met zijn brommachientje mijn hele bak stuk te maken. Ik begreep er niets van! Als ik wilde gaan kijken, stuurde hij mij terug. Vincent is ook komen helpen. Uiteindelijk heb ik me maar op de zetel gelegd en ik heb goed in het oog gehouden of zij mijn kindjes wel bij zich hield. Na een tijdje was de bak terug in orde, maar eerst mochten alleen de pupjes erin. Ik moest wachten tot ze alles weer gepoetst hadden. Toen ik eindelijk bij de pups mocht, vond ik de verandering wel leuk, het is alleen niet makkelijk om plasjes op te likken op krantenpapier...hmmm... zal nog moeten oefenen!
De dag begon rustig, gewone dingen, voeden, wassen... Zie je hoe mijn pupjes dat al leren voor later? Ze kijken aandachtig toe.
Ze worden elke dag speelser.
Ze stappen al heel flink.
Beginnen elkaar te bijten... zonder tandjes
Beginnen zelfs echt te vechten...
En turen soms al verlangend uit de bak. (eentje is er zelfs al een paar keer uitgekropen, op verkenning)
Ze hebben wel een probleem, ze willen zo graag onder de rand, in hun holletje slapen... maar ze worden te groot en vooral te dik!
Na het bezoek, toen ze mijn bak afbraken, wist ik het allemaal even niet meer...
Maar kijk, dit is mijn nieuwe bak! De kant staat nu bovenaan... zo kunnen ze er weer makkelijk onder! Alleen die kranten... dat vind ik niet makkelijk!
Mijn zoon in het hoekje heeft wel 15 minuten gehuild, als een wolfje, omdat hij zijn holletje kwijt is !!!
Ze gaan nu heel flink op de krant pipi doen, maar da's niet zo eenvoudig op te likken hoor.
Ik denk dat ze willen leren lezen!
Tenslotte is de rust weergekeerd... we hebben lekker geslapen die nacht.
Vandaag heb ik wel erg veel geslapen. Iedereen was weer werken of naar school. Alleen ik en zij... En zij is erg in de weer geweest met het blad van de schaal, oeps, weegschaal moest ik van haar zeggen. Zij heeft tekeningetjes zitten maken en zij noemt dat dan statistieken, en zij zegt dan dat ik eens moet kijken hoe flink mijn pupjes zijn... Ik zie ze daar echt niet in hoor! Telkens ik even buiten wou, begon het te regenen vandaag, dus heb ik maar veel geslapen en het is vreemd maar daar word ik toch zo lekker lui van..
Lekker lui slapen...
Knus en geborgen.
Dit noemt zij een statistiekje. Hoe moet ik daaruit afleiden dat ik flinke pupjes heb ???
Ik was vandaag zelfs te lui om recht te gaan zitten voor mijn Danoontje...
Ja !!! Vannacht heb ik haar eindelijk kunnen overtuigen. Zij heeft het hek van de pupjes heel de nacht open gelaten. Heerlijk! Ik kon lekker kiezen of ik bij hen ging liggen of eventjes bij haar. Toch denk ik niet dat zij het ook fijn vond. Zij was heel onrustig en heeft nauwelijks geslapen. Soms schreeuwde er een pup, meestal één van mijn twee dikste zoontjes, en dan stormde zij de bak in. Zij zag natuurlijk onmiddellijk dat ik er niets mee te maken had, ik lag dan rustig te kijken naar mijn kleine domme jongen, die toen hij wakker werd helemaal vergeten was dat hij weer lekker in het holletje onder de rand van de bak gekropen was. Als hij dan recht wou staan, kwam hij met zijn rugje tegen het hout... en dan maar krijsen. Ik keek geamuseerd in zijn richting en wachtte heel rustig af tot hij zelf de oplossing zou vinden. En, tja, daarna keek ik nog méér geamuseerd naar haar. Zij mompelde dan opgelucht dat ik toch wel héél flink was... Alsof ik dat nu nog niet weet! Van het mooie weer buiten heb ik niet willen genieten, het is vééél leuker bij mijn kindjes! En net toen ik het niet meer verwachtte, kwam er toch weer leuk bezoek. Eerst eentje die er al geweest was, maar nu had ze mijn halfzusje bij. Ik heb heel lief naar haar gekwispeld, en ben toen uitgebreid met haar 'zij' gaan knuffelen. Kwestie van te laten zien wie de spelregels hier bepaalt hé. Ze begreep het gelukkig wel. 't Is ook niet voor niets mijn halfzus natuurlijk! En daarna kwamen er nog twee ervaren knuffelaars met pakjes, die ik mocht uitpakken! Lekker! En... ook weer een nieuwe pup !!! Ik denk dat mijn puppybak nog te klein gaat worden. Zij heeft beloofd dat zij nog twee dagen bij mij blijft, zonder te gaan werken. Leuk ! Tot morgen!
Zie je hem verdwijnen in zijn holletje ?
En met mijn pootje erbij wordt dat wat te eng, natuurlijk!
Toen ik deze morgen naast haar wakker werd, ben ik echt geschrokken. Mijn pupjes hadden in alle stilte één voor één hun plasjes en hoopjes gemaakt! Wat een ramp. Ik mocht er zelfs niet meer in van haar! Zij heeft toen een bedje voor mij gemaakt, buiten de bak en al mijn kindjes bij me gelegd. Terwijl ik ze wastte, heeft zij de bak weer proper gemaakt. Dat was wel makkelijk. Toen alles weer netjes was, ben ik er met mijn kindjes terug in gaan liggen. Veel tijd om tevreden te zijn, kreeg ik echter niet. Plots was zij in de weer met een spuitje met een rose goedje erin. Al de pupjes kregen daar een beetje van. Ze vonden het helemaal niet lekker, ze probeerden het weer uit hun mondje te schudden. Ik heb ook een paar keer eraan gelikt, maar dan begon zij weer te knorren. Ik ben er zeker van dat ik het wel zou lusten. Zij hield voet bij stuk, ik kreeg het niet, omdat het Drontal Pup heet... ik kreeg een beetje later wel twee tabletten in een lekkere boterham gekleefd. Ik heb nu bijna altijd honger. Gelukkig kwam er namiddag weer bezoek. Dit keer waren het hééél verstandige mensen (3): ze hadden voor mij Danoontjes meegebracht ! Ik heb onmiddellijk eentje zonder knoeien leeg gelikt. Lekker! En daarna was er taart, waarvan ik af en toe ook een stukje kreeg. Er kwamen nog 2 mensen bij op bezoek, met een kleine jongen, die zij mee de bak ingenomen heeft. Ik vond het prima dat hij de pupjes aaide, ik zag wel dat hij niet gevaarlijk was, en zij let dan ook goed op, heb ik gemerkt. Ik merk dat het wel nuttig is voor mijn kindjes, veel vreemde geuren in de bak. Sommigen kruipen nu al naar de nieuwe geurtjes toe, om ze te onderzoeken. De eerste week hielden ze zich muisstil als er een nieuwe geur in de buurt was. Nu beginnen ze het al normaal te vinden. Blijven liggen bij mijn kindjes, was wel moeilijk hoor! Ik wou elke keer weer uit de bak, om geen stukje taart te missen, natuurlijk. Ik was ook een beetje ongerust over één dochtertje. Die had 's nachts en 's morgens te veel melk gedronken, en daarbij ook dat rose goedje nog... toen heeft ze twee keer een beetje overgegeven. Ze lag heel stilletjes en ik kon zien dat ze echt buikpijn had. Tegen de avond was ze gelukkig beter en bovendien vind ik ze nu veel mooier, zonder zo'n dikke buik. Een paar pupjes hebben ook een beetje plattere hoopjes gemaakt. Ik hoop dat zij dat rose goedje niet elke dag gaat geven!
Op twee dagen tijd zijn mijn pupjes heel erg veranderd. Hun oogjes zijn open, ze stappen al flink rond, ze kunnen horen, ze grommen als je aan de zijkant van hun snoetjes wrijft, ze beginnen met elkaar te spelen en ze bijten al in mijn oren! Als zij 's nachts slaapt, ga ik voor hun hek staan en piep ik heel stilletjes en dan antwoorden ze, huilend als kleine wolfjes. Da's leuk, dan laat zij me onmiddellijk bij hen. Vandaag is zij weer bij me gebleven en we hebben veel bezoek gehad. Eerst 4 en daarna 2 mensen. Oh; en er is nog iets veranderd : Ze kunnen al helemaal alleen pipi en kaka doen... Vraag maar aan de mevrouw die bij de 4 eerste bezoekers was! Ik sliep even en was net te laat om het op te likken. Zij heeft haar toen snel een nat doekje gegeven, waarmee zij anders mijn oortjes poetst.
Het heeft even geduurd voor zij de tijd vond om de foto's van mijn ouders te zoeken! En ikke mag natuurlijk niet in het archief neuzen. Als zij de foto's (of eentje ervan) vergeet te verkleinen, dan kan ik mijn berichtje niet doorsturen. En ik weet niet hoe het komt, maar ik heb de indruk dat zij elke dag een beetje dommer wordt... Maar goed, het is haar nu toch gelukt!
Dit is mijn mama : Zynnith of Beltine, maar hier wordt ze Tauke genoemd. Ze wordt in september 8 jaar en ze is onze roedelleidster. Haar papa kwam uit Polen en haar mama was ook bij ons geboren.
Dit is mijn mama toen ze twee jaar oud was, bleekjes, hé?
Maar ze vonden haar wel hééél mooi!
Dit is mijn papa toen hij jong was. Hij woonde in Slovenië. En zij schrijft 'Ch.' voor zijn naam, omdat hij kampioen was. Hij heette Vianho Hemingway.
Op deze foto is mijn papa 4,5 jaar. Hij woonde toen 8 maanden bij ons.
En dat vond hij hééél leuk!
Zij zag hem ook heel erg graag.
Ze is hem zelfs achteraf nog eens gaan bezoeken in Slovenië.
Vandaag hield Vincent me weer gezelschap en Peter is ook eens komen piepen. Zij was weer werken. 's Avonds is eerst zij en toen baasje weer bij ons komen zitten... en die waren allebei heel verbaasd !!! Plots zijn er kleine spleetjes aan hun oogjes, ze beginnen al stilletjes aan open te gaan! En meer en meer pupjes beginnen waggelend rond te wandelen. Echt wel grappig, vóór hun eten lukt het al wat beter dan met volle buikjes. Ze zijn natuurlijk, net als ik, apetrots op zo'n flinke pupjes. Ze kijken ook op dezelfde manier naar mij. Zij heeft zelfs tegen hem gezegd, dat ik in al die jaren de allereerste teef ben, die ze helemaal alleen zou vertrouwen met de pups. Hmm, waarom doet ze dat dan niet? Ze gaat soms wel wat verder weg nu, maar ze blijft toch altijd nog in de buurt. Ik vind het wel gezellig, daar niet van... Maar ze heeft gelijk, ik zou ook alles even flink kunnen, zonder hulp. Ik heb het haar vandaag nog even getoond. Iemand had het hek niet in het slot gedaan... dus ikke mijn neus ertussen gewrongen, hek open, over de hoge plank gesprongen en netjes tussen de pupjes neergekomen, zonder ook maar eentje te raken! Net toen ik voorzichtig wou gaan liggen, is zij nog een pupje weg komen nemen. Pfff, alsof ik dat niet had gezien ! Ik had goed gemikt om er nét naast te gaan liggen, hoor. Ik heb het maar gauw met mijn neus uit haar handen gepeuterd en toen moest ik het natuurlijk weer grondig wassen. Nu ik zelf pupjes heb, besef ik eigenlijk pas goed wat mijn mama en papa meegemaakt hebben. Het wordt tijd dat ik ze jullie ook eens voorstel, niet? Ik zal eens vragen of 'zij' er een mooie foto van heeft, dan zal ik dat morgen doen. En misschien moet ik ook eens aan Embassador vragen wie zijn ouders waren, en of die ook zo lief waren als de mijne ...
Dit zijn ze vandaag... nog steeds hongerig.
Als je goed kijkt, zie je links (aan het rechteroogje) al een klein spleetje!
Flink rechtstaan.
En echt stappen!
Soms vertrekken ze al zo snel, dat zij te laat is om de foto te nemen, hi hi
Fijn, de bak voor ons alleen...
Ik snap niet goed waarom zij dit veilig noemt ! Maar ik heb er wel vrede mee... Ik kruip dan lekker in de zetel voor een dutje. Als ik zachtjes piep, laat zij me toch altijd terug bij hen. Ik denk dat zij bang is dat de pupjes al uit de bak zouden kruipen.
Vandaag is zij heel de dag bij me gebleven. Elke keer als ik even uit de bak wou, verdween zij en kwam terug met vreemde geurtjes bij zich, zoals waspoeder en zo. En één keer; toen ik even buiten was, heeft zij weer heel mijn bak vreemd doen ruiken! Natuurlijk had ik al snel de oplossing gevonden : gewoon, heel de tijd in de bak blijven liggen... dan bleef zij er ook netjes bij zitten. Alleen toen baasje thuis kwam, en iedereen, hij ook, in de tuin ging spelen... toen had ik het wel even moeilijk. Zij is toen ook even samen met mij naar buiten gegaan. Iedereen kwam aan mij snuffelen. Ik vond dat niet erg, behalve als zij de anderen ook wou knuffelen! Gelukkig heeft Deus, onze reu, dat begrepen. Hij zorgde ervoor dat de anderen een beetje tussen haar en mij uit bleven, als een echte ridder! Ik voelde me echt goed beschermd. Mijn mama bekeek alles van op een afstand, met veel rust en wijsheid, zoals altijd.
Ze zijn al weer een beetje groter !
Ze kunnen er echt niet tegen dat ik slaap...
Dan doe ik maar alsof ik wakker ben...
Gauw opgestaan om me om te draaien, maar niet meer uit de bak hoor! Anders gaat zij weer weg...
Namiddag zag zij dat ik verlangend naar buiten keek...
Daar was iedereen, ook baasje, leuk aan 't spelen! Alleen Faith, de jongste van de groep, die twijfelde een beetje omwille van het luide gegrom.
Zo gauw dat gebrom ophield, ging iedereen baasje knuffelen.
Toen ik ook naar buiten mocht, werd ik uitgebreid besnuffeld, zie je Deus waarschuwend kijken naar Eimear? En mijn mama Zynnith, die ligt rustig op de achtergrond. Favourite was het meest nieuwsgierig naar de geurtjes van mijn pups.
En toen Vincent buiten kwam, hield Deus de anderen netjes weg, met een stoere pas rond mij, zodat ik alle knuffels kreeg. Alhoewel, Vincent wou eigenlijk niet knuffelen, hij had zijn 'weg-gaan-kleren' aan.
Hmmm, rustig dagje met Vincent, zij was weer werken... En 's avonds is baasje zelfs even bij mij komen zitten. Ik heb hem dan maar gauw geleerd dat likken voor mij veel makkelijker is, als hij de pup vasthoudt. Gezellig, zo samen werken! Zij was een beetje bezorgd omdat ik mijn pupjes vandaag maar 9 voedingen gegeven heb... alsof ze te mager zijn, mijn bolletjes! En elke ochtend legt zij ze weer op de schaal en is ze met een blad in de weer. Ik leg er dan mijn hoofd en soms mijn voeten op... maar dan moet ik wel hééél lief naar haar kijken, want dan knort zij! Ik snap echt niet dat ze dat blad liever ziet dan mij... En ook de telefoon probeer ik soms uit haar hand te duwen, als zij er té lang tegen praat. En soms moet ik zelfs mijn snoet tussen haar en de pupjes duwen, anders knuffelt ze alleen maar met hen, en niet met mij. Zij noemt me dan 'jaloers', maar wat wil je? Als je in één huis met vééééél Iertjes woont, dan moet je wel een beetje voor je rechten opkomen, nietwaar?
Dit is het blad, dat ze elke morgen liever ziet dan mij...
Fijn slapen met baasje erbij.
En, samen werken !
Mijn 7 bolletjes.
Ikke, netjes gekamd!
Dit pupje vond het helemaal niet leuk dat ik sliep.
En ook niet dat haar zusje ook sliep...
Eigenlijk sliep iedereen toen, alhoewel sommiggen hun hoofdje graag hoger leggen (nu al!).
Ook al is dat niet altijd even makkelijk!
Nog nooit gestapt... en toch al zwarte kussentjes onder hun voetjes ?
Ik ben Cyanne of Beltine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Janneke.
Ik ben een vrouw en woon in Irish Wolfhound Kennel of Beltine (België) en mijn beroep is ik ben de oudste dochter van Tauke (Zynnith of Beltine) en mijn papa is Vianho Hemingway uit Slovenië. Spijtig genoeg is.
Ik ben geboren op 04/10/2003 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, eten, spelen, en mijn ambitie is roedelleidster worden, in opvolging van mijn mama, Zynnith of Beltine (Tauke).
Het is nu tijd voor mij om de volgende generatie Iertjes op de wereld te zetten. Ik was wel heel blij met de reu die ze
A QUOTE TO REMEMBER
HE IS YOUR FRIEND, YOUR PARTNER, YOUR DEFENDER, YOUR DOG.
YOU ARE HIS LIFE, HIS LOVE, HIS LEADER.
HE WILL BE YOURS, FAITHFUL & TRUE TO THE LAST BEAT OF HIS HEART.
YOU OWE IT TO HIM TO BE WORTHY OF SUCH DEVOTION.
AUTHOR UNKNOWN
ik noem je zon of zee of zwaluw dan kom je altijd weer terug
Een van mijn jeugdzonden... het stelen van de vissenkorreltjes!
