Vreemde ochtend vandaag! Voor de allereerste keer, sinds ik mama werd, mocht ik niet naar mijn pupjes toe. Dat is niet leuk als je borstjes vol zitten met lekkere melk! Ik werd naar binnen gestuurd en door het raam kon ik zien hoe zij en Vincent de pupjes één voor één wegdroegen. Ik heb haar horen vertrekken met de auto. Vincent is mij gebleven, maar ik was erg ongerust toen ik zag dat het rennetje helemaal leeg was.
Wat een opluchting toen ze twee uren later terug kwam en ik zag hoe ze mijn pupjes één voor één weer terugbracht. Ze heeft me daarna uitgelegd dat ze ze allemaal meegenomen heeft naar de dierenarts om bloed te trekken voor de NH3-test. Hiermee kan je zien of er ammoniak in het bloed zit en hoeveel. Ze mogen niet meer dan 120 microgram per deciliter hebben om met zekerheid geen portosystemische levershunt te hebben. (wordt vervolgd)...

Ook de vogeltjes vonden het heel vreemd dat ze deze ochtend helemaal geen restjes vonden in het rennetje, zo vreemd, dat ze bijna naar binnen wandelden...

Toen mijn schatjes eindelijk terug thuis waren, hadden ze allemaal een gek gekleurd verbandje rond een pootje.

Ze waren héééél blij om mij terug te zien.

Ik heb ze dan maar gauw getroost, terwijl zij de verbandjes uit deed...

en daar was ze nog niet in geslaagd toen Vincent hun eten bracht. Ze hadden trouwens reuzehonger! Zij heeft niets gegeten... ik geloof dat ze een beetje ongerust was voor het resultaat van de test.

21-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Zij was vandaag vroeger thuis dan normaal en zij had papieren bij zich waar ik weer niet aan mocht snuffelen. Een beetje later kwam er nog een mevrouw, die ik al lanng niet meer gezien had, maar ik begreep het onmiddellijk : tijd voor de karaktertest! Ik had zo gehoopt dat ik dat eindelijk eens van dichtbij kon meemaken, maar dat mag hier niemand. Zij zegt dat dat een invloed heeft op het resultaat. Toen de laatste pup aan de beurt was, ben ik stiekem toch ontsnapt. Zij was wel een beetje boos, want halverwege de test had mijn zoon mij ontdekt in de tuin. Hij was inderdaad erg afgeleid en wou alleen maar naar mij toekomen. Ik ben toen maar stilletjes gaan liggen, zodat hij weer terug kon opletten. Achteraf heb ik wel de snoepjes van de voedseltest gekregen, lekker!
Voor wie wil weten hoe de test precies in mekaar zit, die kan het boek "De intelligentie van de hond" lezen. Het gaat om de uitgebreide Campbell-test, die uitgevoerd wordt door iemand die de pups nog nooit gezien hebben, op een plaats waar de pups nog nooit geweest zijn.
Zij was in elk geval heel erg tevreden over de resultaten van de test. Ik niet, voor mij was die test echt niet nodig om te weten dat ik flinke kinderen heb! Mijn kinderen hebben toch ook flinke ouders, hé Bas?
Na de puppy-test hebben baasje en zij ook nog een poging gedaan om show-foto's te trekken van mijn kindjes. Toen ze mijn zonen met heel veel moeite zover gekregen hadden, waren de batterijen van het fototoestel plat, en tegen dat die weer opgeladen waren, was de zon gaan slapen. Baasje heeft gezegd dat zij het nog maar eens moet overdoen met Vincent, want hij doet dat echt niet graag! (Ik geloof dat hij eigenlijk bedoelt dat hij het een beetje te moeilijk vindt )

We waren heel verbaasd dat zij zo vroeg thuis was. Ik was ook heel nieuwsgierig naar de papieren die ze bij had.


Het duurde niet lang voor het duidelijk werd... de dag van de karaktertest.
Natuurlijk heeft zij tijdens die test geen foto's genomen, dat zou mijn kinderen alleen maar afleiden. Ze hebben wel achteraf nog eventjes gedaan alsof, om jullie een paar oefeningetjes te tonen.
Eerst zet zij de pup neer op 1 meter van de vreemde mevrouw, die op haar hurken zit en driemaal roept op de pup. Dan staat ze recht, draait zich om en gaat weg van de pup, terwijl ze de pup uitnodigt om haar te volgen. Heel de tijd staat zij stil als een standbeeld erbij en maakt aantekeningen op een blad. Zij kijkt naar de houding en de staartdracht van de pup en schrijft dingen op.
De derde oefening is het op de rug leggen van de pup gedurende 30 seconden, om te zien of de pup zich makkelijk onderwerpt.

De pup hierboven houdt zich heel stil en kijkt wat ongerust.
Na het onderwerpen, zet de mevrouw de pup half naast zich en vraagt ze een kusje. Zo weten ze of de pup vergevingsgezind is.
Onmiddellijk daarna heft ze de pup van de grond, voor weer 30 seconden. Deze test heet 'controleverlies'.

Oefening 6 en 7 is tweemaal dezelfde, nl. het wegwerpen van een krantenballetje en dan de pup proberen te overtuigen om te 'apporteren'. Er waren er echt meerderen bij die dat netjes deden. Daarna nijpt de mevrouw steeds harder op één oor van de pup en telt ze op hoeveel seconden er reactie komt. Vervolgens wordt er 3 maal geschud met een zeer lawaaierig doosje, dan wordt de pup uitgenodigd om een handdoek aan een touwtje te achtervolgen, en om een snoepje te ontdekken in de gesloten hand van de mevrouw, eerst een koekje, dan een stukje Bifi.

En dit is de laatste oefening, het plots openen van een paraplu, terwijl de pup kijkt, en die dan neerzetten op de grond. Sommige pups gingen onmiddellijk snuffelen, anderen negeerden die paraplu en gingen wel erg geïnteresseerd aan een blaadje of een steentje in de buurt ruiken, om dan heel onopvallend toch even aan de paraplu te ruiken.

De punten van de test moet zij natuurlijk nog uittellen. Maar ik geloof niet dat ze slecht zullen zijn!
In ieder geval toch beter dan de punten die zij en baasje verdienden met de showfoto's, kijk maar!

Baasje wist niet goed hoe hij Haydn kon doen stilstaan, dus ging Haydn er maar vandoor!

Tja, nu staat hij wel, maar wel een beetje als een schommelpaardje, niet?

Harvest op de tafel, daar kon hij tenminste niet weglopen!

En Hemingway, ook op de tafel... en toen waren de batterijen plat. De meisjes zijn hieraan dus ontsnapt.

20-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Vandaag is zij hééél erg laat thuis gekomen. Gelukkig hebben baasje en Vincent weer goed voor ons gezorgd. Het was bijna middernacht toen zij kwam en zij heeft nog een vriendinnetje van ons meegebracht. Ze heeft mij buiten laten kennismaken, met de draad veilig tussen ons in. Ik heb gekwispeld, want dat vriendinnetje, Caelis, is hier nog al eens een tijdje geweest en ik ken haar wel. Maar toen ben ik toch snel naar het rennetje met mijn pups gelopen en heb daarvoor een plasje gedaan. Kwestie van haar duidelijk te laten ruiken dat die kleine schatten wel van mij zijn. Ik denk wel dat Caelis het begrepen heeft. Ze was onmiddellijk tevreden toen ze samen met Zygryn binnen mocht. Gelukkig is ze lief en heeft ze 's nachts rustig geslapen. Zygryn is het ondertussen ook helemaal gewend om voor de Ieren te zorgen die op vakantie komen. De enigste die nu niet zo gelukkig is, is Faith. Die moet vanaf nu in de groep blijven 's nachts, en niet meer bij haar mama Zygryn. Faith is ook al 20 maanden, dan wordt het toch wel tijd om een beetje volwassen te worden, denk je niet?

Ik was wel een klein beetje verdrietig, toen zij niet thuiskwam op tijd...


Mijn pups niet, die waren tevreden dat ze binnen mochten komen spelen.


Ze hebben zelfs mijn speeltje afgepakt!

19-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine