Toch heerlijk hé, zo'n zomers weertje. Mijn pupjes hebben nog geen regen gevoeld sinds ze buiten zitten. Deze morgen lag bijna iedereen gezellig in de schaduw van de notenboom te dutten. Alleen Faith en ik hadden niet zo'n zin om te slapen.
Gelukkig kwamen er in de namiddag weer knuffelmensen op bezoek. Mijn pupjes hebben voor het eerst met zijn zevenen gelijk in de tuin tussen de groten gelopen. Zij was bang dat ze in de vijver zouden duiken. Ach, misschien binnen een week of zo wel, maar voorlopig blijven ze nog veilig in de buurt van hun huisje en het hek naar binnen. Bovendien zijn ze zo verstandig dat ze in de schaduw blijven, net als wij, en aan de vijver schijnt de zon. Ze hebben flink wat afgehuppeld in het gras, en daarna binnen nog geknuffeld met de mensen. Baasje heeft ze moeten dragen naar hun huisje rond half twaalf. Ze waren echt wel moe en ik ook...

In de vroege voormiddag was het al zo warm dat Favourite (rechts), Eimear (in 't midden), Deus (uiterst links), Devlynn (onzichtbaar, achter Deus) en Tauke (links achter) heel verstandig in de schaduw gingen rusten.


Rusten is iets wat Faith niet graag doet. Zij speelde heel verleidelijk met de zwarte King Kong, een veilig Ieren-speeltje.


Ik had haar wel in 't oog, maar meespelen zou als mama een beetje ongepast zijn, niet?


Faith heeft dan geprobeerd om de anderen te verleiden, door haar King Kong in het midden te gooien...


Ik ben dan, een beetje tegen mijn zin, ook maar bij de rest gaan liggen, mijn kindjes sliepen in het huisje. En zelfs Faith is toen erbij komen zitten.


Ze is uiteindelijk ook gaan liggen, en wij beiden keken nog hoopvol of zij niets leuks met ons wou gaan doen... maar zij en baasje waren weer volop aan het poetsen.


Dus hebben we ook maar een beetje gerust, verstandig in de schaduw, terwijl de anderen in diepe slaap waren.


Gelukkig kwam er namiddag weer bezoek.


Na het ravotten in het gras, vielen mijn pupjes zomaar in slaap, terwijl ze gepakt werden!


Maar dat lukte toch niet bij allemaal.


Twee toffe broers, ik moet altijd goed kijken om te weten wie wie is!


Gelukkig zijn ze allebei even lief.


Dat vinden mijn pupjes ook.


Een dochter die me naäapt!


En toen ik omviel kwamen er nog meer.


Ik werd zelfs als kussen gebruikt.


Deze zoon was slimmer, hij koos voor de mat.


Plots was er weer even paniek! Ik had heel fel gegromd op één dochter, die wou stiekem komen drinken, zonder dat ik gezegd had dat ze mocht. Zie je haar broer angstig in mijn richting kijken?


Hier zie je hoe mijn dochter zich dan toch bij mijn beslissing neergelegd heeft. Ik ben trouwens even blijven grommen, en heb zelfs heel haar hoofdje in mijn mond genomen, tot ze helemaal muisstil bleef liggen. Mijn pups moeten zich leren onderwerpen, dat vind ik heel belangrijk. Zo leren ze ook dat er niets gebeurt als ze stil blijven liggen.


Mijn zoon, nog steeds een beetje ongerust, heeft zich dan ook maar neergelegd. Achter de tralies kwam zelfs Zygryn even ongerust piepen. Zij is nooit zo boos geweest toen ze mama werd, maar ja, zij had dan ook geen 7 pupjes. Zij had alleen maar Faith. En toen Faith een week of 10 was, is mijn mama, Tauke eens bij haar gaan liggen, om haar eens goed op haar plaats te zetten. Tauke had immers gemerkt dat Zygryn alles toeliet en nooit gromde, maar in een groep moet iedereen wel een beetje leren gehoorzamen. Als de mama het niet leert, dan doet de roedelleidster dat wel. Nou, ik denk niet dat Tauke aan mijn kindjes nog veel werk gaat hebben!

11-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Zij is vandaag met mijn mama Tauke (Zynnith) en met Zygryn (de mama van Faith) lang weg geweest, met de auto. Ze was wel een beetje blij toen ze thuis kwam, maar ook verdrietig. Ze heeft me verteld dat Tauke en Zygryn allebei 0 punten hadden bij het hartonderzoek in Durbuy en blijkbaar is het daar goed om 0 punten te hebben. Voor hun leeftijd is dat toch wel opmerkelijk, ze zijn allebei bijna 8 jaar. Zij was toch ook wel verdrietig omdat enkele andere honden, die ook bij ons geboren zijn, wel punten hadden. Ik denk dat het wel heel fijn voor hen is dat hun mensen hen hebben laten onderzoeken. Ze krijgen nu medicijntjes en dan zullen ze zich vast wel beter voelen. Onze Velvet kreeg ook elke morgen en elke avond medicijntjes in een lekkere boterham verstopt, en die is toch 10 jaar en 10 maanden oud geworden.
Spijtig genoeg is dat voor een Ierse Wolfshond wel hééél oud.
Reden te meer om te genieten van elke dag dat we leven!
En dat doen mijn kindjes ook al. Namiddag waren ze een beetje ongerust door het geluid van baasjes grote brommachine, die wel heel dicht bij kwam. En toen ze binnen mochten, waren ze ook heel erg verbaasd, want baasje heeft vandaag hun puppy-bak weer opgeruimd, helemaal weg... Ze hebben nu meer plaats om binnen te ravotten, maar... ook om pipi te doen! Als de ruimte groter is dan ze nodig hebben, kiezen ze ergens een plashoekje binnen. Dus zijn zij en baasje weer opnieuw begonnen met ze mee naar buiten te lokken om te plassen. Ik doe dat zelf ook telkens nadat ze bij mij gedronken hebben. Dan ga ik naar buiten en iedereen volgt mij. Ik blijf daar wat staan en dan doen ze het allemaal, beurt om beurt. Tijdens het spel is er af en toe nog wel een ongelukje, dat veegt zij of baasje dan snel weer op. Ik ben er zeker van dat ze het allemaal geleerd zullen hebben tegen dat ze weg mogen. Oeps, ... daar wil ik nu nog niet aan denken !!!

Toen zij riep kwam iedereen vrolijk naar buiten, maar het geleuid van het naderende brommachien, zorgde toch voor wat onrust!


Alleen de dappersten bleven buiten, de rest ging veilig terug in het huisje... zo hoort het eigenlijk ook!


Toen ze binnen kwamen, wééér onrust... alles was veranderd, de puppybak is weg.


Dat moesten ze toch wel goed onderzoeken.


Ik wist natuurlijk de ideale oplossing om hen gerust te stellen!


Oeps het heeft even geduurd voor ik ze allemaal aan de kant kreeg om zelf te gaan liggen. Na heel wat rond gedraai is het toch gelukt. Nu kan ik ze nog eens echt verwennen, als echte baby's!


Hmm, dit heb ik al enkele dagen gemist, liggend melk geven... we hebben er met zijn 8-en van genoten!

10-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Moedermelk is hééél lekker en ik kan het weten. Zelf heb ik bij mijn mama mogen drinken tot ik al 8 weken oud was. Ik geef nu ook nog altijd melk aan mijn pups, 'smorgens, 's middags en vanaf 5 uur een keer of 3, 4. Maar owee de pup die tussenin nog wat wil komen drinken! Dat wil ik wel niet, dan vlieg ik even uit. Ik zie dan wel hoe zij angstig in mijn richting kijkt, maar baasje stelt haar dan gerust en zegt dat ik mijn kinderen toch moet opvoeden. Gelijk heeft hij. Ze groeien goed, maar het zijn geen dikkertjes. Met het warme weer is hun eetlust overdag wat minder, denkt zij... Ik denk dat ze mijn melk gewoon nog lekkerder vinden dan het eten dat zij hen geeft!

Drie opzittende pups aan één kant, 4 aan de andere kant.


Zie je ze genieten?


Buiten in het avondzonnetje, ze zijn altijd bereid...


Als ik niet meer wil, ga ik stilletjes vooruit tot ze omvallen.


Dit is volgens mij de voornaamste reden waarom een teef een goede achterhand nodig heeft ! Ik wed dat de keurmeesters hier niet aan denken!


Maar mijn melk is echt niet het enigste, 'zij' is er gelukkig ook nog...


Ik leer ze ook water drinken, maar daar zijn ze nog steeds niet zo gek op.


Voor sommige pups kan groeien blijkbaar niet snel genoeg gaan...


De oefeningetjes voor de jacht worden nu al uitgevoerd. Pronklopen, prooi veroveren, doodschudden...


Tot ze er weer moe van zijn.


En als ze dan slapen, inspecteer ik ze nog even. Moet zeggen dat er iets is wat me toch wat verontrust... Ze groeien, fijn, maar kijk eens... die oren beginnen ook te groeien!


Best wel groot hè? Ze doen er ook gekke dingen mee.


Als ze hun oren zo netjes gaan dragen als ik, zal het wel meevallen, vermoed ik... Op deze foto lijkt het toch al wat beter.


Zou deze pup mijn bezorgdheid gevoeld hebben? Ze kwam me lieve kusjes geven toen ik sliep.


Och kijk, 't is toch veel meer hond dan oor. En je kan ook al goed zien wie de zoon is en wie de dochter, niet?

09-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Mijn kindjes voelen zich nu helemaal gelukkig in hun kleine huisje. Ze weten dat ik geregeld langs kom, ze voelen zich daar helemaal veilig. 's Morgens en 's middags vragen ze zelfs niet meer om eruit te mogen. 's Avonds natuurlijk wel, dan weten ze dat ze naar het grote huis mogen, want baasje gaat dan met zijn waterbrommachine te keer in hun huisje en er rond.

Dit is de ingang van hun kleine huisje, te klein voor mijn mensen, maar daardoor is het er in de winter wel lekker warm, en nu gelukkig lekker fris!


Als het te fel tocht of te koud is gaat het tweede deurtje toe, maar nu blijft het lekker open, da's gemakkelijk voor mij!


's Middag heeft zij ze in de schaduw eten gegeven. Eén kom was duidelijk weer veel lekkerder dan de anderen. Ze eten heel gezellig samen zonder grommen.... tot nu toe!


En ik wacht geduldig op de overschot.


Na het eten gaan ze gauw weer likkebaardend naar binnen, het was te warm buiten.


Kijk eens hoe vrolijk ze naar binnen wippen!


Daar zitten ze dan, verstandig, in de schaduw.


Dan hebben ze weer energie om wat te ravotten.


En ook hier wordt die lekker warme mat anders gebruikt, door het weer.


Ze liggen allemaal ernaast, op de koele tegeltjes.


Zo'n broer kan je ook gebruiken als hoofdsteuntje.

08-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Ze lijken de nieuwe situatie al helemaal begrepen te hebben, mijn schatjes. Net als ik houden ze er blijkbaar van dat hun dag netjes ingedeeld is in verschillende fasen. Als dezelfde dingen op gezette tijden steeds weerkeren, zie je hun vertrouwen groeien. Maar gelukkig zorgt zij er ook altijd voor dat er weer iets nieuws bij komt... ze moeten ook nog zoveel leren!

Mooi hé? Nog een zoon waar ik trots op ben!


Soms is het moeilijk voor hen om te kiezen tussen binnen en buiten...


Deze dochter heeft vast koninklijke ambities! Ze heeft zichzelf een troon gezocht!


Dat dacht ik tenminste eerst, maar dit is heel wat minder koninklijk gedrag natuurlijk! Gelukkig heeft zij snel ingegrepen, want klimop is wel giftig, zeker voor pups!


Deze dochter zat stilletjes te dromen...


Tot ze de flits gezien had, natuurlijk!


Soms roep ik ze echt naar binnen, omdat mijn borsten weer spannen van de melk.


Als de melk op is, ga ik gauw wat hoger liggen. Maar AUW, mijn staart!


Tijd om me om te draaien en hen even te leren dat pijn doen niet toegelaten is!


Twee pups tegelijk? Geen probleem voor mij!


Dan gaan ze maar met elkaar wat spelen.


Met dit warme weer verandert de functie van hun mat!


Tot ze echt moe worden, slapen doen ze nog graag warm en zacht...

07-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Deze ochtend was ik weer heel blij om naar de pups in het rennetje te gaan. Ik heb staan zeuren vanaf 7 uur en de pups ook, maar ik mocht pas om half 8 gaan, net toen al mijn kindjes weer rustig binnen waren gaan liggen. Wij zijn dat al gewend dat we iets niet krijgen, voor we gestopt zijn met het te vragen, maar mijn kindjes wisten dat natuurlijk nog niet. Ik hoop dat ze het snel door zullen hebben, want het is eigenlijk best zielig hoor, 7 schatjes op een rijtje die verdrietig piepen. Zij noemt dat opvoeden, maar ik merk wel dat zij er zelf ook moeite voor moet doen. 
's Middags ben ik ook weer mogen gaan, met Vincent. En toen ze om 5 uur eindelijk terug binnen mochten, toen heeft zij ze weer één voor één meegenomen. Zij heeft verteld dat ze allemaal beurt om beurt een kwartiertje mee moesten gaan onkruid wieden, vooraan aan de straat. Dat had ik willen zien !!! Ze hebben al fietsen en motors en auto's gezien en gehoord en eentje de buurvrouw, een andere de buurman met zijn hondje, nog een andere 4 grote paarden. Ik vind het natuurlijk spijtig dat zij daar geen foto's van getrokken heeft, maar ik kan me wel inbeelden dat zij haar handen vol had met elk van mijn kindjes... zo voor het eerst alleen, met al die vreemde dingen.

 Dit zijn de alle foto's die zij vandaag genomen heeft... Ontbijt in het ochtendzonnetje.


Zonder grommen samen eten, één kom is altijd lekkerder dan de andere... Ik sta op afstand geduldig te wachten op de overschot, samen met een familie merels, een 5-tal mussen en een heggemus.

06-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine  

Wat was ik blij toen ik deze morgen naar mijn kindjes mocht ! Ze hebben heel de nacht buiten geslapen, wel lekker warm in het huisje, op een dikke rubberen koemat, met daarrond een veterinary-bedding gedraaid. Van baasje mocht de rode lamp ook nog drie nachten branden, dan moeten ze zonder kunnen, zeker in dit mooie lente-weer! Om 7 uur stipt stonden ze aan het hek op mij te roepen. Hun huisje was vanbinnen ook nog helemaal proper, ze zijn elke keer netjes buiten hun plasjes en hoopjes gaan doen. s'Middags tussen 1 en 2 mag ik ook het rennetje in om ze nog eens goed te laten drinken. En rond 5 uur, als wij, de groten, allemaal gegeten hebben, dan komt heel de bende weer gezellig naar binnen gestormd. Zij wordt daar wel erg moe van, merk ik, zij moet heel de tijd opletten en ze corrigeren als ze iets doen wat niet mag... en langzaam maar zeker worden ze daar meer en meer bedreven in! Gelukkig kan zij bijna even goed grommen als ik, maar zij denkt dat ik het nog moet leren. Dat zij maar wacht, zo gauw ik het nodig vind, zal ik mijn pups wel wat bijsturen, daar moet zij niet aan twijfelen!!! Maar voorlopig zijn ze nog braaf genoeg, dus laat ik ook nog erg veel toe, voorlopig...

Is dit geen prachtige foto? Een zoon om trots op te zijn, niet?


En een schattige dochter! Ze lijken echt al groot niet?


Maar het zijn toch nog kleine baby's hoor, zeker als ze mijn melk geroken hebben. Ik ga met plezier voor hen staan, maar liggen doe ik liever niet meer als ze alle 7 melk willen, dat wordt een beetje pijnlijk...


Gelukkig geeft zij hen ook altijd eten, en... mag ik de overschot opeten!


Met zijn zevenen terug gezellig binnen, tot een uur of 11, dan worden ze met hun laatste voeding terug in het huisje gezet voor de nacht.


Een beetje te warm op de mat?


Tja, normaal krijgen de pupjes bij ons op deze leeftijd de grote puppy-mand... maar daar slaapt kleine Faith nog steeds in . Faith is eigenlijk al 19 maanden oud, en klein is ze ook zeker niet meer. In feite is ze de grootste van alle dames bij ons, maar die puppy-mand, tja, daar is ze nog steeds gek op!

05-05-2008, 00:00 geschreven door Cyanne of Beltine