|
Beste lezers,
Je las al dat ik zelf al wat ervaring heb rond dit onderwerp. Deels omdat ik in de klas heb gezeten met kinderen met een andere moedertaal en/of religie, maar ook omdat mijn mama actief betrokken is met anderstaligheid op school.
Er is toch nog heel veel werk aan de winkel!
Heel wat anderstalige ouders sturen hun kinderen naar school en hopen dat hun kind op die manier de taal wel onder de knie zal krijgen. Maar, als de kinderen thuis niet voldoende worden begeleid, omdat de ouders thuis geen Nederlands spreken, zal het leren van de nieuwe taal voor de kinderen een heel traag proces worden. Hierdoor kunnen de kinderen niet goed volgen op school én zou zo het niveau kunnen zakken. De leerkracht moet noodgedwongen zijn/haar opdrachten toegankelijker maken voor de kinderen die de taal niet goed onder de knie hebben. Het vergt heel wat deskundigheid om hierbij het klasniveau niet te laten zakken. Een manier hiertoe zou inderdaad een onthaalklasje kunnen zijn voor anderstaligen. Als ze hun achterstand op taalgebied hebben ingelopen kunnen ze dan overstappen naar de gewone klas. Een andere mogelijkheid is de anderstalige kinderen te spreiden over de klassen. Dit geeft extra kansen aan de anderstaligen, tezelfdertijd komt het niveau van de klas niet in gevaar. Er zijn wellicht studies die licht kunnen werpen op het percentage anderstaligen dat ideaal is om dit te kunnen bereiken. Als jullie hier meer info over zouden hebben krijg ik graag van jullie een seintje via deze blog. Te vaak halen leerkrachten moedeloos de schouders op en leggen ze zich neer bij de achterstand van de leerlingen of het zakken van het niveau, terwijl er toch voorbeelden zijn dat er aan beide problematieken een mouw kan gepast worden.
De religieuze diversiteit vormt dan weer een heel andere uitdaging. Hier is geen sprake van verlaging van het niveau of leerachterstand. Wel vergt het, zeker in een katholieke school, heel wat visie en deskundigheid om hieruit een meerwaarde te creëren.
Kennismaken met elkaars levensbeschouwing, leren er respect voor op te brengen, aanvaarden dat geen levensbeschouwing superioriteit kan opeisen, allemaal troeven die de leerlingen voorbereiden op het leven in een maatschappij met diverse levensbeschouwingen. De ouders meekrijgen in dit verhaal vormt dan nog een extra uitdaging.
Onlangs hoorde ik een verhaal dat dit treffend illustreert. In het Xaveriuscollege te Borgerhout, waar ik zelf ook school liep, is het binnenkort eerste communie. Drie kwart van de leerlingen is niet katholiek en neemt er dus niet deel aan. De onderwijzers vonden een manier om deze leerlingen toch te betrekken bij de eerste communie. Ze stelden voor dat die kinderen een koortje zouden vormen dat tijdens de misviering zou zingen. De kinderen waren superenthousiast! Thuis waren de meeste ouders niet happig om mee te stappen in dit verhaal. De dag erna brachten heel wat leerlingen ouderlijke weigeringsbriefjes binnen. Exit goed bedoeld initiatief.
30-03-2014, 00:00 geschreven door Els Heyvaert 
|
