Creationisme onder een wetenschappelijke loepe bekeken
09-08-2007
Wat gebeurde er in het begin, en kort erna?
Inleiding
Als we de wetenschappelijke waarde van de Bijbel willen onderzoeken, moeten we beweringen uit de Bijbel aan de realiteit toetsen, zoals eerder al aangegeven. Eerder heb ik al de Big Bang vermeld. Ik heb echter nog uit bekeken hoe alles geëvolueerd is, volgens de theorie van de Big Bang, en dit vergeleken met de beweringen van de Bijbel. Volgens de theorie van de Big Bang is het heelal in de toestand van vandaag niet plots ontstaan: aanvankelijk waren er bijvoorbeeld nog geen atomen: die zijn pas ontstaan (volgens de Big Bang-theorie) nadat het heelal voldoende afgekoeld was. Pas na vele miljoenen jaren zijn de sterren ontstaan en nog veel later de planeten, en nog veel later de levende wezens (nog steeds volgens de Big Bang-theorie).
In dit stukje willen we de evolutie volgens de Big Bang schetsen, daarna die van de Bijbel (waarin alles in 7 dagen geschapen werden), en daarna beide met elkaar vergelijken, en nagaan in hoever de Bijbel op dit punt wetenschappelijk genoemd kan worden.
Ik wil hier een zo waarheidsgetrouw beeld van de Big Bang-theorie proberen te schetsen, zonder op een misleidende manier de informatie bewust verkeerd voor te stellen, en zonder bewust bepaalde elementen weg te laten.
Het ontstaan van het heelal volgens de Big Bang-theorie
De Big Bang (of "oerknal") begon met wat de wiskundigen en fysici noemen: een "singulariteit". Het komt erop neer dat de wiskundige vergelijkingen die de evolutie van het heelal beschrijven in functie van de tijd, geen zinvolle resultaten opleveren als we die wiskundige vergelijkingen willen toepassen als de tijd = 0 is.
Die vergelijkingen zijn veel complexer dan de vergelijkingen die de meeste van ons ooit op school hebben gezien. Maar we hebben wel andere vergelijkingen gezien die geen zinvolle resultaten opleveren voor het getal 0, of voor andere getallen. De wiskundige vergelijking 1/x bijvoorbeeld levert geen oplossing op voor x=0. Het resultaat gaat "naar oneindig", hebben we misschien geleerd. Correcter gezegd: de limiet van de functie 1/x voor x die naar 0 nadert, is + oneindig als we x van een positief getal naar 0 laten naderen, en is - oneindig als we x van een negatief getal naar 0 laten naderen.
Wat is het resultaat dan van de functie 1/x voor 0: is het + oneindig, of - oneindig, of tegelijk allebei? Neen, niets van dit alles. Het resultaat bestaat niet: enkel de limiet bestaat, en die limiet is verschillend als we van de positieve of de negatieve kant komen.
Er zijn nog wel meer van die voorbeelden: 1/(x-1) heeft hetzelfde probleem als hierboven wanneer x=1. Of de tangens-functie voor een hoek van 90 graden.
Dat geeft een beeld van wat ik hierboven bedoel: de Big Bang begon met een singulariteit. Met andere woorden: wat er bij het exacte begin gebeurde, weten we niet. We kunnen wel berekenen wat er onmiddellijk daarna gebeurde, maar niet wat er bij het begin zelf gebeurde. Zo kunnen we berekenen wat er een sekonde na het begin was, en zelfs een tiende van een sekonde na het begin, en zelfs een miljoenste sekonde, of een miljardste sekonde, of een miljardste van een miljardste van een sekonde, of een miljardste van een miljardste van een miljardste van een sekonde. En zelfs nog kleiner. Maar niet willekeurig klein. Want als we nog veel kleiner gaan, beginnen de kwantummechanische verschijnselen zodanig mee te spelen, dat we hier ook een limiet bereiken, namelijk de "Planck-tijd", die ik eerder al heb vermeld. Dat is de kleinste tijdsspanne waarvoor de berekeningen nog zinvolle resultaten opleveren. Dat is zo ongeveer 10 tot de macht -43. Dus een 0, ... (42 nullen) ...1 sekonde.
Om het anders te zeggen: de Big Bang kan dus niets vertellen over wat er tussen het begin (op tijdstip 0) en die ontzettend kleine Planck-tijd is gebeurd. Vanaf dat moment vertelt de Big Bang-theorie wel heel nauwkeurig wanneer bijvoorbeeld elektronen en protonen zijn ontstaan. En hoe eerst waterstof is ontstaan. En hoe dan en wanneer sterren zijn ontstaan. En hoe alle andere chemische elementen zijn ontstaan.
Chronologisch zijn de dingen zo gebeurd (dit is een vereenvoudiging, maar zonder kwade bedoelingen):
- na 10 tot de macht -43 sekonden: vanaf hier vond een zeer snelle exponentiële uitzetting plaats (mijn eenvoudig bevolkingsaangroei-model is ook exponentieel
- bij 10 tot de macht -34 sekonden: het heelal heeft een temperatuur van 10 tot de macht 27 Kelvin. Het heelal bestaat uit een mengsel van quarks (deze zijn elektrisch geladen en vormen dus een plasma), elektronen en andere elementaire deeltjes. De exponentiële uitzetting stopt en wordt min of meer lineair, dat wil zeggen, met een min of meer constante snelheid. Niet helemaal constant want de snelheid remt traagjes af onder invloed van de zwaartekracht.
- Bij 10 tot de macht -10 sekonden (dat is een tien miljardste van een sekonde) is de temperatuur gedaald tot 10 tot de macht 15 Kelvin. Er is iets meer materie dan antimaterie en quarks voegen zich samen tot protonen en neutronen. Deze situatie zal trouwens onderzocht worden in CERN wanneer de Large Hadron Collider klaar is.
- Bij een leeftijd van één sekonde (hoera, hoera, er is er één jarig, ik bedoel sekondig): nog 10 miljard Kelvin warm. Elektronen en positronen (de anti-materie tegenhanger) vernietigen elkaar waarbij fotonen ontstaan. Die fotonen vormen de achtergrondstraling die vanaf dat moment heel prominent aanwezig is.
- Bij een leeftijd van 3 minuten is de temperatuur van het heelal al gedaald naar een miljard Kelvin. Bij die temperatuur voegen protonen en neutronen zich samen tot atoomkernen: eerst deuterium-kernen (waterstof-kernen die bestaan uit telkens één proton en één neutron), maar ook helium (met twee protonen) en lithium (met drie protonen). In totaal bestaat alle materie van het heeal uit ongeveer 25% waterstof en ongeveer 75% helium. De rest is bijna te verwaarlozen. Fotonen worden in deze niet als materie beschouwd (sinds Einstein zijn relativiteitstheorie opstelde, kun je hierover discussiëren, maar 3 minuten na de Big Bang was er van Einstein nog geen sprake).
- Bij een leeftijd van 300.000 jaar bedraagt de temperatuur van het heelal nog amper 3000 Kelvin. De elektronen, die daarvoor nog los van de atoomkernen bewogen, binden zich nu aan de atoomkernen en vormen atomen. De achtergrondstraling die na één sekonde ontstaan was, is nu "zichtbaar": het heelal is transparant geworden. Deze achtergrondstraling werd in 1964 door Penzias en Wilson waargenomen. Er waren heel kleine variaties in intensiteit, die in de jaren 1990 werden waargenomen en gemeten en die verklaarden waarom de sterrenstelsels niet willekeurig over het heelal verdeeld zijn.
- Bij een leeftijd van één miljard jaar was het al heel koud: nog amper 18 Kelvin, dus 18 graden Celsius boven het absolute nulpunt van -273 graden Celsius. Er ontstaan massa-concentraties die uitgroeien tot quasars en sterren. In de volgende miljarden jaren worden sterrenstels en planeten en kometen gevormd. Eentje daarvan wordt "zon" gedoopt door tweevoeters die op de "aarde" leven, waarrond een "maan" draait, en die als buren "Mercurius", "Venus", "Jupiter", "Saturnus", "Uranus" en de ex-planeet "Pluto" heeft. Sommige van die buren hebben zelf "manen". Paarden en leeuwen, buren van die tweevoeters, hebben dat ook. Rare jongens die tweevoeters om twee totaal verschillende dingen dezelfde naam te geven
- bij een leeftijd van ongeveer 13.7 miljard jaar zijn we in in het jaar 2007 en wordt deze tekst neergeschreven.
09-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Het toepassingsgebied en bereik van het Creationisme en de Big Bang
Elke wetenschappelijke theorie heeft een bepaald "toepassingsgebied" en binnen dat "toepassingsgebied" een bepaald "bereik".
In dit stukje leggen we eerst die twee begrippen uit. Daarna passen we de begrippen toe op het Creationisme en de Big Bang, en vergelijken dan de twee met elkaar.
Punt 1: "toepassingsgebied" en "bereik"
Met "toepassingsgebied" bedoelen we: een theorie behandelt niet alles; het behandelt enkel één of meerdere specifieke onderwerpen. Zo leert de zwaartekrachttheorie van Newton ons heel wat over de zwaartekracht, via de basisformule: F=G*m1*m2/r*r, en door analyse van die basisformule, over het vallen van voorwerpen op de aarde en op de maan, over de beweging van de aarde, de maan, de planeten en de kometen, en aanverwante onderwerpen zoals de getijden op aarde, zons- en maansverduisteringen, de berekeningen rond de beweging van satellieten en ruimtetuigen, enzovoort. Dat is heel wat, maar de zwaartekracht leert ons bijvoorbeeld niets over psychologie (behalve dan in dat grapje met die woordspeling van Einstein: "Gravity can not be held responsible when you fall in love", wat we zouden kunnen vertalen als: "de zwaartekracht is niet verantwoordelijk als je voor iemand valt".
Met "bereik" bedoelen we: binnen haar toepassingsgebied is een theorie niet noodzakelijk in alle omstandigheden van toepassing. De zwaartekrachttheorie van Newton doet het uitstekend en werkt perfect, behalve: - in de gebieden van de ruimte waar de zwaartekracht uitermate groot is, zoals heel dicht bij de zon, of in de buurt van zwarte gaten: hier moeten we de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein inschakelen - op atomair en sub-atomair niveau: hier moeten we de kwantummechanica inschakelen
In het geval van die algemene relativiteitstheorie van Einstein: deze theorie is op andere fundamenten gebouw dan de zwaartekracht van Newton, maar levert toch meestal dezelfde resultaten op, tot op heel grote nauwkeurigheid. De verschillen tussen de resultaten van de twee theorieën zijn meestal zo miniem, dat ze in de praktijk niet te merken zijn. Enkel in de gebieden van zeer grote zwaartekracht is er een verschil. Voor de planeten in ons zonnestelsel is dat verschil enkel merkbaar voor de planeet Mercurius: volgens de theorie van Newton zou de baan van Mercurius een stabiele ellips moeten zijn (als we even de invloed van de andere planeten weglaten), terwijl de theorie van Einstein voorspelt dat de ellips van Mercurius een zogenaamde perihelium-beweging maakt: de ellips draait als het ware heel traag rond de zon zoals de wijzer van een uurwerk.
Dit wil niet zeggen dat de theorie van Newton verkeerd is en die van Einstein juist. Het wil enkel zeggen dat we de theorie van Newton enkel mogen toepassen waar ze geldig is. Door de vele ervaringen weten de wetenschappers wanneer dat is: bijvoorbeeld om zonsverduisteringen te voorspellen: hier werkt de theorie van Newton perfect.
Wanneer zeer grote nauwkeurigheid vereist is, gebruiken de wetenschappers de algemene relativiteitstheorie van Einstein. De mensen met een GPS in hun wagen of op hun fiets op bromfiets mogen Einstein dankbaar zijn: dankzij zijn theorie kunnen de GPS - systemen zo nauwkeurig werken.
Waarom gebruiken de wetenschappers dan niet altijd de theorie van Einstein? Het antwoord is eenvoudig: de theorie van Newton is veel eenvoudiger. Kijk maar naar het bijgevoegde plaatje dat de formules van Einstein weergeeft. Zelfs zonder de formules te begrijpen, zie je wel wat moeilijker is: Einstein of Newton.
Punt 2: "toepassingsgebied" en "bereik" van de Big Bang
De Big Bang gaat over de evolutie van het heelal, vanaf het "begin", tot het "einde". Dat begin moeten we eventjes nuanceren: de Big Bang dekt eigenlijk niet de start van de Big Bang, vanaf het allereerste ogenblik. De huidige theorie dekt enkel de evolutie van het heelal vanaf de Planck-tijd, genoemd naar de fysicus en vader van de fysica Max Planck. Die Planck-tijd is een ietsiepietsie kleine periode na het allereerste begin. Die periode is ongeveer 10 tot de macht -43 sekonde; dat is ongeveer (als ik goed tel): 0,00000 00000 00000 00000 00000 00000 00000 00000 001 sekonde.
Dat is heel kort, onvoorstelbaar klein. Maar niet 0. Over wat er gebeurde tussen de start van de "ontploffing" van de Big Bang, en die Planck-tijd, daarover doet de huidige theorie van de Big Bang geen uitspraken. Wetenschappers maken wel allerlei speculaties, maar die zijn niet te verifiëren binnen de buidige Big Bang-theorie.
Over wat er voor de "start van de ontploffing" gebeurde, kan de huidige Big Bang-theorie ook geen uitspraken doet. Ook hier zijn er weer allerlei speculaties, zoals bijvvoorbeeld een eindeloze cyclus van Big Bang'en gevolgd door een Big Crunch (alles komt weer samen), gevolgd door weer een Big Bang, enzovoort. Maar die speculaties zijn niet te toetsen binnen de Big Bang.
Het toepassingsgebied van de Big Bang loopt dus vanaf de Planck-tijd tot het "einde". Waar dat einde ligt, zegt de Big Bang ons niet. Zonder al te technisch te worden laat de Big Bang 3 eindes toe: ofwel dijt het heelal tot in het oneindige uit; ofwel dijt het heelal uit tot op een bepaald ogenblij waarna het heelal weer begint te krimpen (een Big Crunch), ofwel dijt het heelal oneindig lang uit maar beperkt in omvang (dat is zo ongeveer de beste niet-technische uitleg die ik voor dit geval kan geven). Die derde mogelijkheid ligt wiskundig tussen de 2 andere mogelijkheden in.
Het "toepassingsgebied" van de Big Bang-theorie is dus de evolutie van het heelal, net na de ontploffing. Het "bereik" van de Big Bang dekt dus niet wat er voor de Big Bang gebeurde, en in het geval dat er ook een Big Crunch is, wat er na de Big Crunch zal gebeuren.
Punt 3: "toepassingsgebied" en "bereik" van het Creationisme
Het Creationisme heeft een veel breder toepassingsgebied: het gaat niet enkel over de evolutie van het heelal binnen bepaalde tijdsgrenzen: het gaat over de Schepping door God, van alles, vanaf het begin (wat we in Genesis kunnen lezen) en daarnaast over alles wat we in alle andere boeken van de Bijbel kunnen lezen.
Punt 4: vergelijking van "toepassingsgebied" en "bereik"
Als we op wetenschappelijke wijze het toepassingsgebied en het bereik van de Big Bang en het Creationisme vergelijken, zien we dat het Creationisme een veel breder toepassingsgebied en bereik heeft.
Merk op dat we op systematische wetenschappelijke wijze naar ons doel toewerken: we doen in deze bijdrage nog geen uitspraak over de wetenschappelijke waarheid van de 2 theorieën: een theorie zou immers kunnen beweren een enorm groot wetenschappelijk toepassingsgebied en bereik te hebben, maar wel de bal wetenschappelijk totaal verkeerd slaan. Om deze vraag op te lossen, zal deze weblog nog veel moeten "uitdijen" en "evolueren" ;-))
08-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen de mensen geboren worden: wat met de Zondvloed? Waar liggen de grenzen? - deel 6
Laten we nu even de tabel bekijken, om te zien wat ons eenvoudig model ons leert. Zoals eerder al gezegd heeft het model zijn beperkingen, maar we kunnen er toch enkele conclusies uit trekken, in de veronderstelling dat het model dicht genoeg bij de werkelijkheid aanleunt.
Bekijken we eens de onderstaande lijn die uit de tabel hierboven komt.
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
350
300
250
10
12,62
13,52
14,08
14,82
15,89
16,54
17,03
Uit deze lijn uit de tabel leren we bijvoorbeeld het volgende (steeds op basis van ons model):
- Om binnen 10 generaties tot een wereldbevolking van 100 miljoen te komen, zijn er 12.62 overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw nodig. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (25, 30 of 35) zijn daar 250, 300 of 350 jaar voor nodig.
Nog afgezien van de moeilijkheden om op zo een korte tijd de voedselvoorziening te garanderen, is een aantal van 12.62 overlevende en zich voortplantende kinderen per vraag helemaal niet realistisch. Als de Bijbel zou beweren dat er maar 10 generaties zouden liggen tussen Adam en Eva, of de Zondvloed, en het jaar 0 (waar er 100 of 200 miljoen mensen waren), dan zou het Creationisme met een probleem zitten. Maar de Bijbel doet dit niet. Dus uit deze lijn kunnen we geen conclusies trekken
Bekijken we een andere lijn uit de tabel:
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
1.050
900
750
30
3,70
3,78
3,83
3,90
3,99
4,04
4,08
Uit deze lijn uit de tabel, leren we het volgende:
- Om binnen 30 generaties tot een wereldbevolking van 100 miljoen te komen, zijn er 3.70 overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw nodig. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (25, 30 of 35) zijn daar 1050, 900 of 750 jaar voor nodig.
- Om binnen 30 generaties tot een wereldbevolking van 200 miljoen te komen, zijn er 3.78 overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw nodig. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (25, 30 of 35) zijn daar 1050, 900 of 750 jaar voor nodig.
Dat aantal van 3.70 en 3.78 lijkt ons al haalbaarder. Aangezien de wereldbevolking in het jaar 0 ongeveer 100 miljoen bedroeg, waarbij we een brede marge tot 200 miljoen nemen, en aangezien we in 1050 jaar dus op een toch min of meer realistische manier tot een wereldbevolking van 200 miljoen mensen kunnen komen, is er geen probleem voor de Bijbel (en dus het Creationisme).
Als we zouden veronderstellen dat de Zondvloed pas in 1000 voor Christus plaatsgevonden heeft, dan is er dus nog geen probleem. In feite heeft de Zondvloed veel vroeger plaatsgevonden (maar uiteraard later dan 4000 voor Christus). Dus is er hier weer marge.
Bekijken we tenslotte nog 3 andere lijnen uit de tabel:
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
1.750
1.500
1.250
50
2,89
2,93
2,96
2,99
3,03
3,05
3,07
2.450
2.100
1.750
70
2,60
2,63
2,64
2,66
2,69
2,70
2,72
2.800
2.400
2.000
80
2,52
2,54
2,55
2,57
2,59
2,60
2,61
Dit zijn de lijnen voor 50, 70 en 80 generaties. Om hier te groeien naar een wereldbevolking van 200 miljoen, zijn er respectievelijk 2.93, 2.63 en 2.54 overlevende en zich voortplantende kinderen nodig. Dat is uiteraard haalbaarder dan de lijnen die we hierboven besproken hebben.
Om de zaken vanuit een ander standpunt te bekijken: als we zouden zeggen dat het gemiddelde aantal overlevende en zich voortplantende kinderen maximaal 2.54 bedraagt, dan zouden we 80 generaties moeten hebben om van 2 mensen naar 200 miljoen te groeien.
Zelfs al betwist men het aantal van 100 of 200 miljoen als wereldbevolking in het jaar 0, en verdedigt men een aantal van 1 miljard mensen in het jaar 0, dan zijn nog maar 2.59 overlevende en zich voortplantende kinderen per generatie nodig om dat aantal in 80 generaties te bereiken.
In het slechtste geval, namelijk dat elke generatie 35 jaar nodig heeft (alweer geen overdreven veronderstelling) dan zijn daar 2800 jaar voor nodig.
Besluit uit die tabel:
Wanneer we steeds de beperkingen van ons model voor ogen houden, dan zien we toch dat bij een Schepping 6000 jaar geleden, en dus 4000 jaar voor Christus er geen probleem is om de grootte van de wereldbevolking te verklaren.
Maar zelfs als zou de Zondvloed maar 50 generaties voor het jaar 0 liggen, dan nog zijn er maar 2.93 overlevende en zich voortplantende kinderen nodig om een bevolking van 200 miljoen te bereiken tegen het jaar 0, of maar 3.07 om 1 miljard te bereiken tegen het jaar 0, voor wie heel veeleisend is.
De algemene conclusie is dus dat we op basis van een weliswaar eenvoudig model kunnen besluiten dat er er qua wereldbevolking geen probleem is voor het Creationisme. En voor de Evolutieleer uiteraard ook niet, zoals in eerdere bijdragen al omstandig uitgelegd is.
07-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen de mensen geboren worden: wat met de Zondvloed? Waar liggen de grenzen? - deel 2
Het lukt niet goed om grote tabellen in de weblog te zetten, vandaar dat ik de tabel moet opsplitsen in stukken en brokken.
Deze tabel geeft het aantal kinderen per vruchtbare vrouw, om binnen een gegeven aantal generaties, een gegeven bevolkingscijfer te bereiken.
Voorbeeld (zie de groene cel): om in 23 generaties, een bevolking van 500 miljoen mensen te bereiken, zijn er (overlevende en voortplantende) 4,78 kinderen nodig per koppel en per generatie, waarvan elk meisje (we veronderstellen evenveel jongens als meisjes) elk weer (overlevende en voortplantende) 4,78 kinderen heeft. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (35, 30 of 25) zijn daarvoor respectievelijk 805, 690 of 575 jaar nodig.
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
210
180
150
6
43,09
48,37
51,75
56,35
63,25
67,67
70,99
245
210
175
7
27,79
30,68
32,51
34,97
38,61
40,92
42,63
280
240
200
8
20,00
21,81
22,94
24,46
26,67
28,06
29,08
315
270
225
9
15,49
16,73
17,50
18,52
20,00
20,92
21,60
350
300
250
10
12,62
13,52
14,08
14,82
15,89
16,54
17,03
385
330
275
11
10,67
11,37
11,79
12,36
13,16
13,65
14,01
420
360
300
12
9,28
9,84
10,17
10,62
11,25
11,63
11,92
455
390
325
13
8,25
8,70
8,98
9,34
9,85
10,16
10,39
490
420
350
14
7,46
7,83
8,06
8,36
8,79
9,05
9,23
525
450
375
15
6,83
7,15
7,35
7,60
7,96
8,18
8,34
560
480
400
16
6,32
6,60
6,77
6,99
7,30
7,49
7,63
595
510
425
17
5,91
6,16
6,30
6,50
6,77
6,93
7,05
630
540
450
18
5,57
5,78
5,92
6,09
6,32
6,47
6,57
665
570
475
19
5,27
5,47
5,59
5,74
5,95
6,08
6,17
700
600
500
20
5,02
5,20
5,31
5,44
5,64
5,75
5,84
735
630
525
21
4,81
4,97
5,07
5,19
5,37
5,47
5,55
770
660
550
22
4,62
4,77
4,86
4,97
5,13
5,23
5,29
805
690
575
23
4,46
4,59
4,67
4,78
4,92
5,01
5,07
07-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen de mensen geboren worden: wat met de Zondvloed? Waar liggen de grenzen? - deel 1
De bovenstaande stukjes geven een eenvoudig model weer, dat een aantal vragen openlaat. We weten immers niet precies hoeveel mensen er waren in het jaar 0, we hebben de Zondvloed nog niet besproken, waarbij bijna alle mensen omkwamen zodat we weer bijna vanaf 0 moesten starten, we hebben er zelf nog geen idee van hoeveel overlevende kinderen "aanvaardbaar" is enzovoort.
Deze punten willen we hier aanpakken. Wie dit stukje leest, bekijkt wel eerst het eenvoudig model (met al zijn beperkingen, dat geven we toe, maar tot met zijn toegevoegde waarde binnen die beperkingen) dat hierboven is uitgelegd.
In het puntje hier willen we namelijk de grenzen voor het Creationisme verkennen. We weten dat er volgens het Creationisme een veel beperkter aantal jaar geweest, om de wereldbevolking generatie na generatie, en jaar na jaar te laten groeien. Als we bijvoorbeeld tot de conclusie zouden komen, dat elke vrouw van elke generatie 50 kinderen zou moeten gebaard hebben om tot de wereldbevolking van vandaag te komen, dan zit het Creationisme met een probleem.
Om de grenzen van het Creationisme te bepalen, hebben we het model van hierboven gebruikt, om het verband te leggen tussen: - het aantal generaties - de grootte van de wereldbevolking - het aantal overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw (of per koppel). We veronderstellen in ons eenvoudig model een gelijk aantal jongens en meisjes. Dit is niet ver van de waarheid want er worden iets meer jongens dan meisjes geboren, al sterven er wel meer jongetjes. Bovendien is vooral het aantal meisjes belangrijk want uiteindelijk gaan de meisjes kinderen baren.
We willen bijvoorbeeld weten: - hoeveel overlevende en zich voortplantende kinderen zijn er nodig, om ervoor te zorgen dat de wereldbevolking van 2 (Adam en Eva) uitgroeit tot 200 miljoen, binnen 50 generaties? - binnen hoeveel generaties kan de wereldbevolking groeien tot 500 miljoen, als elk koppel gemiddeld 3 overlevende en zich voortplantende kinderen heeft? - binnen hoeveel jaren kan de wereldbevolking groeien tot 200 miljoen, als elk koppel gemiddeld 2.5 overlevende en zich voortplantende kinderen heeft?
Onderstaande tabel stelt ons in staat om al die vragen te beantwoorden. Ik geef eerst de tabel, met wat uitleg erbij, en daarna trekken we enkele conclusies. De berekeningen zijn eigenlijk dezelfde als we in de eerdere bijdragen van deze weblog hebben gebruikt. Omdat we nu de berekeningen in andere richtingen maken, komen er logaritmes en exponenten aan te pas. Deze details tonen we hier niet, maar ze zijn ter goeder trouw gemaakt. Die logaritmes en exponenten komen er trouwens aan te pas omdat ons model exponentieel is, wat sommige bezoekers van deze weblog misschien zelf al opgemerkt hebben.
07-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen al die mensen wel binnen die tijd geboren worden - deel 3
Nu nemen we even aan dat elk koppel 3 kinderen heeft. We nemen wel even aan dat Adam en Eva 4 kinderen hadden, anders blijven we voor altijd op één koppel steken, want er valt er steeds eentje uit de boot (we veronderstellen ook monogamie).
In dit geval hebben we 50 generaties en 1715 jaar nodig om de kaap van de 1 miljard te overschrijden. Dus ook hier weer geen probleem, noch voor het Creationisme, noch voor de Evolutieleer.
Aantal jaar per generatie:
35
Aantal kinderen per generatie:
3
Jaar
Generatie
Aantal koppels
Aantal kinderen geboren uit de koppels
0
1
1
4
35
2
2
6
70
3
3
9
105
4
4
12
140
5
6
18
175
6
9
27
210
7
13
39
245
8
19
57
280
9
28
84
315
10
42
126
350
11
63
189
385
12
94
282
420
13
141
423
455
14
211
633
490
15
316
948
525
16
474
1.422
560
17
711
2.133
595
18
1.066
3.198
630
19
1.599
4.797
665
20
2.398
7.194
700
21
3.597
10.791
735
22
5.395
16.185
770
23
8.092
24.276
805
24
12.138
36.414
840
25
18.207
54.621
875
26
27.310
81.930
910
27
40.965
122.895
945
28
61.447
184.341
980
29
92.170
276.510
1015
30
138.255
414.765
1050
31
207.382
622.146
1085
32
311.073
933.219
1120
33
466.609
1.399.827
1155
34
699.913
2.099.739
1190
35
1.049.869
3.149.607
1225
36
1.574.803
4.724.409
1260
37
2.362.204
7.086.612
1295
38
3.543.306
10.629.918
1330
39
5.314.959
15.944.877
1365
40
7.972.438
23.917.314
1400
41
11.958.657
35.875.971
1435
42
17.937.985
53.813.955
1470
43
26.906.977
80.720.931
1505
44
40.360.465
121.081.395
1540
45
60.540.697
181.622.091
1575
46
90.811.045
272.433.135
1610
47
136.216.567
408.649.701
1645
48
204.324.850
612.974.550
1680
49
306.487.275
919.461.825
1715
50
459.730.912
1.379.192.736
06-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
