Creationisme onder een wetenschappelijke loepe bekeken
16-09-2007
Nog wat bedenkingen bij dood en leven
De vraag die ik gisteren heb gesteld, is niet eenvoudig. Het is daarom goed er nog even bij stil te staan, om de vraag zelf beter te begrijpen.
Wat bedoelen we eigenlijk met "leven" en "dood"?
Mijn beeld van "leven" en "dood" is ongeveer als volgt: iets is "levend" als het externe bronnen (zuurstof, voedsel, warmte...) nodig heeft en deze externe bronnen omzet in iets anders: voedsel wordt omgezet in bestanddelen die ons lichaam nodig heeft, zuurstof wordt gebruikt bij die omzettingen. Die omzettingen worden stofwisselingen genoemd. Op het moment dat een organisme dat dit tijdens zijn "leven" doet, dit niet meer doet, is het "dood".
Een mens, dier, een plant, een amoebe zijn "levend" en doen de stofwisselingen op een eigen wijze. Een rivier is niet levend: een rivier heeft wel externe bronnen (sic) nodig maar doet aan geen stofwisseling.
Een organisme is dus "levend" zolang er stofwisseling gebeuren (al dan niet met "externe hulp" bijvoorbeeld in een ziekenhuis aan een ademhalingsmachine) en "dood" als het dit niet meer doet.
In de wetenschappen probeert men zeer exacte definities te geven van "leven" en "dood". Mensen met een minder wetenschappelijke geest kunnen wel eens in de verleiding gebracht worden om te zeggen dat er een schemerzone is tussen "leven" en "dood". Iemand die "klinisch dood" is: is die iemand "dood" of "levend"?
Maar hier verwart men twee zaken: men verwart de ideeën of begrippen "leven" en "dood" (die men heel exact probeert te beschrijven, ook al lukt dit vandaag nog niet zo goed) met de moeilijkheid om "leven" en "dood" te herkennen, zoals bijvoorbeeld in de gevallen dat iemand die "klinisch dood" is.
Bij zombies, die tegelijk dood en levend zijn, bevindt men zich wel in een schemerzone tussen dood en levend, maar als we wetenschappelijk en objectief willen zijn, geloven we niet in zombies, zolang er geen gevonden is
16-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Hoe kan uit "dode" materie een "levend organisme" ontstaan?
Ik worstel met de volgende vraag: "Hoe kan uit "dode" materie een "levend organisme" ontstaan?"
Volgens de Big Bang-theorie was er aanvankelijk enkel dode materie (heel in het begin zelfs nog geen atomen). Die "dode" materie is "geëvolueerd" (ik gebruik dit woord niet in de betekenis van de Evolutieleer) naar atomen en moleculen, die nog steeds "dood" waren.
Daarna (hier zitten we dan op het domein van de fysica, chemie en biologie) is er uit die dode materie voor de eerste keer een levend organisme ontstaan. Hoe kan dode materie, levende organismen doen ontstaan. Die levende organismen bestaan uit dezelfde atomen en moleculen als dode materie. Met andere woorden: wat maakt die "dode" materie (atomen, moleculen, energie) "levend"?
Om een beetje een lugubere vergelijking te maken: een pas gestorven mens bestaat uit identiek dezelfde materie, atomen en moleculen, als toen hij leefde. Het verschil tussen leven en dood is dus niet materieel, dus niet fysisch, niet chemisch. Op dezelfde manier (maar dan omgekeerd) is er ooit een eerste levend organisme geweest dat is ontstaan uit dezelfde atomen en moleculen en energie als de dode componenten waaruit het is ontstaan. Het samenvoegen van die componenten maakte dat organisme nog niet levend.
Wat maakte die dode componenten dan wel levend?
15-09-2007 om 11:44
geschreven door Creationisme Objectief
2 maanden na het opstarten van deze weblog kunnen we een eerste evaluatie maken. Veralgemenen is altijd (sic!) gevaarlijk, maar we willen toch graag, op basis van de reacties van de lezers , de lezers in een aantal groepen opdelen. Dit is altijd een gevaarlijke operatie, omdat we zwart - wit tegenstellingen moeten maken, maar met dit voorbehoud voor ogen, denk ik dat we de lezers kunnen onderverdelen in volgende groepen. De volgorde drukt geen sympathie of antipathie uit.
- Er zijn de "Wientjes": personen die een zeer sterke, maar gefundeerde, mening hebben, met een sterke wetenschappelijke geest, en die daarenboven een ongelooflijk geduld aan de dag leggen om hun mening uit te leggen, steeds bereid zijn in te gaan op de argumenten van de discussie-genoten, steeds de nodige nuances aanbrengend (dankzij hun wetenschappelijke geest), en die het keer op keer kunnen opbrengen om dezelfde punten nog dieper te onderzoeken. - er zijn de "Tsjoks": zeer gedreven, overtuigd van hun eigen gelijk, met een zeer grote feitenkennis, die soms confronterend optreden, maar die blijven de dialoog zoeken, zelfs na een ferme breuk die gedurende een bepaalde periode tot windstilte leidt. - er zijn de "Koen Robeys": evenzeer gedreven, maar een beetje betweter. - er zijn de "Thors": ook met een uitgesproken mening, maar die wel bereid zijn naar de "anderen" te luisteren en die de anderen een kans geven hun mening te uiten. - er zijn de "Antoons": ook met een uitgesproken overtuiging, maar die zichzelf kritische vragen durven stellen door vragen aan anderen te stellen. - er zijn de "Johan Vanbrabants": mensen met een uitgesproken eigen mening, maar die naar overeenstemming streven over alle partijen heen. - er zijn de anonieme geïnteresseerdern: ze lezen, maar geven geen of weinig reactie, behalve anoniem in de evaluaties en polls. - er zijn de "verrasten": mensen die per ongeluk op deze weblog terechtkomen en die toch enkele minuten vertoeven zonder sporen na te laten. - er zijn de "aangelanden": mensen die per ongeluk op deze weblog terechtkomen en die de weblog even snel verlaten als ze er gekomen zijn.
Kortom: hier treden leuke en aangename, soms zeer harde, discussies op.
PS: sommige protagonisten zullen zich tekortgedaan voelen door deze definities, maar net zoals een karikatuur, maken deze definities de tegenstellingen extreem. De echte protagonisten voldoen niet 100% aan het model waaraan ze hun naam hebben gegegeven: ze zijn uiteraard genuanceerder. Met misschien een uitzondering ;-))
PPS: Deze onderverdeling doet waarschijnlijk afbreuk aan de andere lezers die zichzelf hier niet in herkennen, waarvoor mijn excuses.
PPPS: Weet je dat er twee soorten mensen bestaan: de mensen die de mensen in twee soorten verdelen, en zij die dat niet doen )
14-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Overgenomen van Johan Vanbrabant: Creationisme is niet wetenschappelijk en de evolutietheorie?
Op 10 september kreeg ik onderstaande reactie van Johan Vanbrabant op mijn stukje van 9 augustus 2007. Aangezien het een waardevolle bijdrage aan de discussie is, wil ik het graag onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de vrijheid genomen, dit stukje hier te kopiëren.
Creationisme is niet wetenschappelijk en de evolutietheorie?
Creationisme is niet wetenschappelijk, maar het best geplaatste argument om dit aan te tonen is tevens ook het argument dat de evolutie theorie onderuit haalt.
Om wetenschap te bedrijven moet het object bestudeerbaar zijn binnen de grootst mogelijke graad van objectiviteit. Vroeger, voor de kwantummechanica ons hard met onszelf als waarnemer die het experiment door zijn waarneming beinvloedt confronteerde, kon men zonder schroom stellen om de objectief waar te nemen en registreren.
In ieder geval moet een gegeven analyseerbaar zijn, repeteerbaar en bovenal falsifieerbaar zijn. M.a.w. u moet d.m.v. herhaalbare experimenten de validiteit van het waargenomen kunnen aantonen.
Aangezien God uit het niets het universum schiep en dat de mens niet kan scheppen, dan kan deze bewering op geen enkele manier gestaafd noch ontkracht worden door een experimentele wetenschappelijke benadering. U moet m.a.w. geloeven dat dit gebeurd is. Men kan zich hoogstens beroepen of afgeleide bewijzen, maar deze kunnen in wezen niet gebruikt worden om de basis hypothese te bekrachtigen.
Dit betekent dat zolang er geen fysisch bewijs is geleverd door bvb getuige te zijn van een schepping uit het niets, het aanvaarden van het creationisme enkel kan gebeuren op basis van het geloof. Het is zelfs wonderlijk vast te stellen hoe veel creationisten ingaan tegen de Bijbel, zelf want deze geeft zelf ook duidelijk toe dat schepping aanvaarden een geloofsdaad is. De Bijbel stelt het als volgt:
Hebreeën 11: 1-3 Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet. Want door dit geloof is aan de ouden een getuigenis gegeven. Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit het waarneembare.
De Bijbel is dus heel duidelijk: Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is
Basis these: Een scheppende God is een niet experimenteerbare noch controleerbare parameter, bijgevolg kan het creationisme niet rusten op een wetenschappelijk fundament.
Ook de Bijbel geeft duidelijk aan dat de basis rust op slechts één fundament en dit is niet het wetenschappelijk fundament. 1 Corinthe 3:11Want een ander fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand leggen.
Maar de evolutionisten moeten nu niet te vroeg victorie kraaien. Daar waar een scheppende God een oncontroleerbare variabele is, heeft de evolutie theorie die vervangen door een andere, al evenmin controleerbare variabele en die variabele is de tijd.
De evolutie theorie brengt heel mooi geconstrueerde theorieën naar voor, maar wanneer deze dan afgetoetst moeten worden op hun validiteit blijkt het plots te gaan over miljoenen en miljarden jaren. Dit is geen wetenschap om dat de variabele tijd op een dermate manier geëxtrapoleerd wordt dat deze variabele niet alleen buiten een wetenschappelijke falsificeerbaarheid valt want een miljoenen jaren proef in het labo is enigszins moeilijk uit te voeren, maar meer nog deze variabele valt zelfs buiten een theoretisch statistisch aanvaardbare falsificatie.
Daarom zal men er nooit in slagen, noch de evolutionisten noch de creationisten het ander zijn denkbeeld uit te roeien. Beide rusten per definitie op geloof. U moet zonder eerste hands bewijs aanvaarden dat het zo is, u moet het m.a.w. geloven. Over het beschikbare indirect bewijs, daar kan u nog een serieuze discussie over opzetten als schijnt rechtlijnig, tot u de experimentele parameters controleert. Dan staat u soms op zijn zachts gezegd voor verrassingen.
Een prachtig voorbeeld van dit evolutionistisch geloof was terug te vinden in de Frontlijn, in het programma de Nachtwacht een uitzending op Canvas (28 Jan. 2006 22u10 ) met L. Leyers als moderator. Daar ging Professor Jean Jacques Cassiman in de clinch met zowel een IDer als een creationist. Het leuke nu van heel de zaak was nadat de Cassiman min of meer brandhout had gemaakt van zowel de IDer als de creationist hij een slotwoord mocht geven. En daar begon hij zelfs niet éénmaal maar tweemaal met ik geloof en eigenlijk had hij daar mee alles gezegd want datgene wat hij vertelde vanuit zijn vakgebied is niet voldoende om te zeggen het is een feit dat.
En wanneer u nu een zoektocht doet door evolutionistische boeken, cursussen en publicaties, dan stelt u vast dat op cruciale stappen in de theorie er een verholen of duidelijke ik geloof of dus geloven we of het is algemeen aanvaard dat staat.
Ik werk reeds meer dan 20 jaar in een onderzoekslaboratorium. Daar ontmoete ik een creationist en ik vond dit een onding een niet kunnen een anachronisme en contradictio interminis om in een tempel der wetenschap een creationist terug te vinden. Als jonge snaak ging ik dan ook in de clinch met hem.
Groot was mijn afgrijzen omdat ik geen argumenten vond om de evolutietheorie op voldoende wijze te stofferen zodat deze wetenschappelijk aanvaardbaar zou zijn. Nog groter was mijn afgrijzen toen ik de hulp van Proffen, inriep bekwaam in het vakgebied waarover we discussieerden (biogenese & het ontstaan van het leven), dat die ook geen antwoord hadden. Evolutie bleek plots een geloof te zijn in plaats van een wetenschappelijke discipline.
Zo geef ik vandaag nog wetenschappelijke voordrachten om aan te tonen dat we heel voorzichtig moeten zijn met universele theorieën en de basis regel is:
Wetenschap bewijst niets, het kan hoogstens herhaalbaarheid binnen een gedefinieerd kader aantonen. Of zoals Prof. Adhemar het zegt: Het is wetenschappelijk niet verantwoordbaar. Als iemand begint met: het is wetenschappelijk bewezen dat wees dan maar alert want meestal volgt iets die men zal moeten geloven zonder voldoende omkadering (boundary definition) noch feitelijke ondersteuning (factual analysis) noch falsificeerbaarheid (falsification).
)
