Eerste marathon tot een goed einde gebracht, weekje gerecupereerd en nieuwe plannen smeden.... Ik spreek steeds met 2 woorden, als alles goed gaat staan hierna ook nog de marathons van Antwerpen(26 april) en Flanders Fields(13 september) geprogrammeerd in 2015. Ondertussen nog wel wat voorbereidingswedstrijden zoals jogging Kampenhout op 14/12, 10k Gaston Roelants te Brussel op 21/12 maar ook zeker Les Hivernales te Bosvoorde in februari, deze heb ik dit jaar ook gedaan en dit is een magnifiek parcours doorheen het zoniënwoud, je kan kiezen tussen 10 of 20km. Tevens zorgt atletiekclub Lyra uit Lier voor een criterium natuurlopen met iedere maand van november tot maart een wedstrijd gaande van 5 km tot een halve marathon.
Hier ga ik echter niet meer over "bloggen". Bye bye
In bijlage nog een fotootje van Kasterlee, kort na de start genomen.
Oef, marathon Kasterlee uitgelopen, het heeft me letterlijk bloed, zweet en tranen gekost. De regen van afgelopen dagen had het parcours van de natuurmarathon omgevormd tot een zware natuurtrail met de nodige modderstroken, waar je de schoenen haast verloor indien niet stevig vastgeknoopt. Het waren 2 ronden van 21km met op het einde 2 serieuze hellingen "De Hoge Mouw" en "De Muur van Kasterlee". De eerste ronde zat ik in een groepje lopers van de halve marathon, zij liepen een goed rustig tempo. Na hun aankomst stond ik er echter alleen voor doch ik kreeg al snel het gezelschap van Alan, een 32 jarige trailloper uit Deurne. Bij het 30km punt kreeg ik een fameuze dip en moest ik wat bijeten en drinken, het aftellen naar de finish kon nu beginnen, we bleven aan het rustige tempo doormalen, al was het in het bos meer slijkbaggeren geworden. De aankomst was toch wel wat emotioneel, de eerste marathon meteen uitgelopen. Vooropgestelde tijd van 4u40min niet gehaald mede door de fameuze weersomstandigheden die het parcours hadden beïnvloed. Nadien nog enkele geroutineerde marathonlopers gesproken, zij zeiden me dat ik er wel een pittige had uitgekozen om te debuteren. Daarom toch wel een beetje trots.
Ja, de titel mag je wel erg letterlijk nemen, ZO VER ! Hopelijk heb ik vanavond een even goede nachtrust als afgelopen nacht, dan kom ik zeker uitgerust aan de start. Ik heb mezelf één doel gesteld: uitlopen, tijd van geen belang en moet voor 1 ding opletten, dat ik niet te snel van start ga, zeker omdat de lopers van de halve en volledige marathon gelijk starten.
Nog exact 1 week tot de marathon, vandaag 40 min relaxed gelopen , overmorgen dinsdag nog laatste maal wat loslopen en dan 4 dagen rust en wat betreft voeding zal het 3 dagen koolhydraten stapelen worden, zonder overdrijven weliswaar.
Bezig met afbouw van trainingen, ik mag nu niet meer onnozel lang gaan trainen maar doe frequentere kortere loopjes. Zo hoop ik op 16 november "fris" aan de start te komen in Kasterlee. Mezelf kennende zal ik die laatste week al wat vaker naar het toilet moeten en dagelijks het weerbericht raadplegen maar de dag zelf is het gewoon het lot ondergaan. Het zullen waarschijnlijk de zenuwen zijn voor die eerste magische 42,195km.
maandag 20/10: 40 min gelopen dinsdag 21/10: 40 min gelopen donderdag 23/10: 35 min gelopen, 's avonds na het werk toerke langs Leuvense vaart.
maandag 27/10: lange duurloop van 3u in Bloso domein Hofstade, het ging zeer goed vandaag, uitstekend gevoel aan overgehouden, vlotte recuperatie. Dit was de laatste lange duurloop voor de marathon, buiten de kortere loopjes tijdens de week staat komend weekend nog een 15km op het programma en het weekend van 8 november nog een 10km, dat zou moeten volstaan.
woensdag 15 oktober: ben nu reeds 2 weken terug goed en vooral pijnvrij aan het trainen, zeer vreemd verschijnsel die periode met pijn, want zoals ik me nu voel is er niks aan de hand, denk vooral overbelast door te lang éénzijdig te trainen. Met dit gevoel had ik zeker niet moeten passen voor Brussel maar ja, we kunnen de tijd niet terugdraaien. Momenteel heb ik echter nog te veel twijfels om op 16 november Kasterlee te lopen, misschien zit het ook wat in het kopke. Wordt vervolgd....
Na doktersbezoek gemengde gevoelens, er is niks mis met de pijnlijke heup Het blijkt de rug te zijn, de pijn die uitstraalt naar heup en dij zou wel eens van een hernia kunnen voortkomen Voorlopig afwachten en eventueel scan laten maken, het is een eigenaardig verschijnsel, op de meeste momenten ben ik pijnvrij en weet ik ook niet dat er een hernia is maar de momenten met pijn zoals in augustus in de halve van Zaventem, ja dan hoef ik er geen tekening bij te maken, geen paniek met hernia's heb ik al de nodige ervaring. Afgelopen weekend zelfs een fietstocht van 120 km gemaakt zonder ook maar van iets last te hebben. De marathondroom is er nog steeds, 16 november zou ik graag aan de start (en ook de finish) staan in Kasterlee, daar heb ik vorig jaar de halve gelopen en ik weet dat dit mijn beste periode aan het worden is, ik ben namelijk niet echt een zomerloper maar herfst en ook winter dan hou je mij niet binnen. Nu heb ik voor mezelf een noodprogramma opgesteld tot 16 november, nu zien of dat alsnog haalbaar is.
Omdat ik tijdens en vooral na het lopen nog te veel negatieve reaktie heb aan de heup heb ik besloten de marathon van Brussel niet te lopen. Morgenavond ga ik op consultatie bij de dokter, hopelijk komen we er snel uit wat er juist aan de hand (heup) is. Dit is jammer, zeker na alle geleverde inspanningen van de toch wel lange voorbereiding maar, er zijn nog genoeg marathons en misschien kom ik hier uiteindelijk toch nog sterker uit, kijken naar de toekomst dus ....
maandag 15 september: schitterende dag voor de laatste lange duurloop, in Bloso domein te Hofstade tussen 9 en 12u exact 30 km afgemaald, 6 rondes van juist 5 km zonder de kantjes eraf te lopen, wel eenzaam en op de duur toch eentonig maar ik denk steeds, als het me hier alleen lukt dan moet het in wedstrijd met al dat publielk zeker ook gaan, daarom dat ik bewust alleen train. Zat niet kapot, we zullen morgen zien of er ergens pijn opduikt, morgen neem ik dan ook de definitieve beslissing om Brussel al dan niet te lopen.
herfstimpressie van het oude, vervallen openluchtzwembad
dinsdag 9/9: duurloop anderhalf uur te Hofstade, alles vlot verlopen, als het lichaam normaal recupereert ziet het er alsnog positief uit. donderdag 11/9: 40 minuten ontspannen gelopen. Voor komende zaterdag heb ik eenzelfde loopje voorzien en dan op 15 of 16/9 een laatste test met meteen de laatste lange duurloop. De dag nadien neem ik dan de definitieve beslissing voor Brussel, het lichaam zal beslissen.
dinsdag 2/9: half uur gelopen donderdag 4/9: uur gelopen zaterdag 6/9: uur gelopen zondag 7/9: 40 minuten gelopen, wilde eens testen of er een reaktie kwam na 2 opeenvolgende dagen gelopen te hebben, beetje stramheid in heup maar geen pijn meer, ik hoef dus nog niet te wanhopen, er resten echter maar 4 weken meer tot Brussel ! De komende 2 weken ga ik proberen minder maar langer en ook traag te trainen. Indien ik merk dat Brussel halen te riskant is heb ik wel een plan B en dat zou dan op 16 november Kasterlee zijn, we zien wel....
zondag 31 augustus: sinds blessure 2 weken geleden terug eerste maal half uurtje op loopband gelopen, niets negatiefs gevoeld, ook de dag nadien geen reaktie, vanaf dinsdag terug rustig beginnen trainen te Hofstade en hopen dat ik kan opbouwen om tegen 5 oktober "goed te zitten", zien en afwachten.
Vandaag één week na opgelopen blessure, wat gewandeld en gefietst, meer ook niet. Bij het opgaan van trap nog steeds hinder in heup, zij het niet te erg, ik neem dan ook de trap als iemand met een stijf linkerbeen, rechter voet op trap en linker gewoon bijzetten, gewoon om minimaal te belasten.Ik geef mezelf nog een week extra rust alvorens nog maar aan lopen te denken. Evaluatie maken op 31 augustus en zien of Brussel halen nog realistisch is, conditioneel zou het geen probleem mogen zijn die 2 weken rust maar als het lichaam een negatief signaal geeft zal ik wel goed nadenken wat ik doe.
vrijdag 15 augustus: 14u , start van de halve marathon te Zaventem, lichaam reeds fel afgekoeld door zware plensbui vlak voor start. Vertrek vanuit Zaventem-park, door centrum richting autostrade, bij eerste helling, toch wel beetje kuitenbijter schiet er plots een pijnscheut door de linkse heup, bij elke pas wordt het erger waarna ik reeds bij het 5km-punt opgeef, het gaat gewoonweg niet meer. De vriendelijke sijngever voert me met zijn wagen terug naar het park waar ik mijn startnummer terug afgeef, de eerste opgave is een feit. De dokter heb ik niet geraadpleegd, denk zelf één van de heupspieren te hebben verrokken want de dag nadien zijn we naar zee geweest en de ganse dag rondwandelen heeft me goed gedaan, enkel bij bergop of trap op voel ik de pijn, bij vlak stappen of trap af en ook bij het fietsen is er geen pijn. Momenteel dus rustperiode ingelast, spiergel en ontstekingsremmer gebruiken, afwachten dus, maar een goed moment is het zeker niet, 7 weken voor Brussel.....
bezorgde blik na opgave te Zaventem, ook bij"den Beire" die zijn besttijd liep op de halve, 2 u rond, knap.
zondag 10 augustus: 1u gelopen aan iets hoger tempo, enorm gezweet vandaag, hoge vochtigheidsgraad in de lucht.Wat deze week nog volgt is alleen een korte loop op woensdag want vrijdag staat Dwars door Zaventem op het programma, een halve marathon.
Dodentocht: Editie 2014 is letterlijk en figuurlijk in het water gevallen (de nacht althans), de 3 dames die ik per fiets volgde gaven er na 31km de brui aan, fysiek leken ze me nog in orde, Kim had geen last van de voeten en leek me zeker nog fris maar ik begrijp, en zeker voor een eerste deelname aan die loodzware tocht dat dit snertweer zo danig op je gemoed werkt dat je op een gegeven moment FOERT zegt. Zelfs met de fiets en mijn beste regenkledij moest ik na 25km alle natte kledij uit, mezelf afdrogen en de reserve droge kledij aan. Wat ze zeker niet mogen doen is denken van "dit lukt mij nooit", want mijn dochter haar karakter kennende, en zeker de slechtere kant ervan, die ik zeker ook heb, maar alleen op de gepaste moment naar boven mag komen, lukt dit volgend jaar, onder MIJN voorwaarden wel ! Dat heb ik er voor over om nog eens meer dan 20u af te zien, Kim haar de euforie helpen bezorgen van die eerste Dodentochtmedaille.
vrijdag 8 augustus: Straks per fiets dochter Kim bijstaan en volgen op Dodentocht, kan ik ze onderweg wat "peptalk" inpraten. Dit jaar stap ik zelf niet mee om geen risico op blessures te lopen en alzo mijn deelname aan de marathon in het gedrang te laten komen. Hopelijk zijn straks de weergoden ons wat gunstig gezind want momenteel ziet het er niet te best uit.
woensdag 6 augustus: dikke 2 uur gelopen, via Leuvense vaart naar Zennegat, langs Zenne terug naar huis, tevreden na vandaag, alles verliep terug vlot.