Temperatuur : morgen 15°- middag 20° - avond 20° (ganse dag betrokken , 's morgens regen)
Malou keek er wat tegen op, 29,5 km was de planning.. niet alleen voor de afstand, maar omdat we vannacht niet meer dan 2 uur sliepen. We konden dus niet terecht in de albergue, en trokken dus naar n hostal, 3e verdieping, zonder lift natuurlijk.. Naar bed gegaan rond 22u00, nadat we in t vissershaventje sardines en n bonita a la plancha waren gaan eten.. tot half 12 sliepen we, en dan begon t, Spaans lawaai in de bar net tegenover ons, en echt, geloof ons, dat duurde zo tot half 6 s morgens, we vielen dan pas in slaap, maar n half uur later werden we gewekt door t lawaai van de vuilniskar, die naast de vuilbakken, ook de kapot geworpen glazen en flesjes kwam ophalen.
Eens Luarca uit, werden we verrast door n hevige regenbui, niet snel genoeg de poncho op, en dus 'nat' van kop tot teen ! Maar vanaf daar zeker 100 dierenlevens gered.. Thuis beseffen we dat misschien niet eens, maar hier ben je voortdurend met de natuur bezig... kijken waar je stapt, want als je dat niet doet na zo'n regenbui trap je gegarandeerd op n huisjesslak, op n oranje of zwarte naakte slak, of n kever, of n mier. Ja echt, je probeert die te ontwijken, want wat hebben die beestjes je misdaan.. t is ten andere hun territorium waar jij 'mag' in stappen.. Nogmaals, respect voor t leven, ook van de allerkleinsten !
De internationale camino-taal is n Engels-Spaans mix, soms doorweven met wat Duits en Frans.. iedereen probeert zo iedereen te begrijpen, want 'that's the camino !'
Temperatuur : morgen 13°- middag 20° - avond 23° (ganse dag betrokken , 's avons onweer)
Een dagje langs de zee oplopen, zo hadden we het ons voorgesteld .. maar t begon al gauw, op en af weer, telkens 100 m hoogteverschil, maar steeds door de bossen, eucalyptus meestal, heerlijke geuren ! Vooral dieren vielen ons op vandaag, van paarden, tot koeien met de poten in het water om verkoeling te vinden waarschijnlijk.. Hagedissen, tot ... en dat tot onze grote ergernis, n gedode (met kogel door de jagers) everzwijn-familie, de zeug met drie biggetjes ! We werden der stil van... Poesen, honden, en vanavond n massa meeuwen !
Ontmoetingen, nogmaals op deze camino, iets na t middaguur, we waren al n beetje 'kapot'.. we lopen n dorpje uit, n opa kwam net terug uit zn boomgaard met 4 rijpe perziken (abricot, als je t precies wil weten), en we zagen hem denken... recht op ons af, en hij gaf ons, lachend, de 2 mooiste, de 2 sappigste.. hij glunderde van contentement.. k kan je verzekeren dat ze smaakten... volgens ons had die man zn hemel verdiend..
Net voordien waren we gestopt voor n cola'tje in n onooglijk dorpje, op t terras zat iemand aandachtig naar ons gebabbel te luisteren, en sprak ons aan in onvervalst Noord-Brabants, hij kwam uit Eindhoven en begeleidde met de camper zijn vrouw, die op de camino Primitivo zat, vertrokken van bij haar thuis, al meer dan 2 maand onderweg.. hij noemde zichzelf 'lui', reed dus van camping tot camping, en zorgde dat zijn vrouw alleen maar 'stappen' moest ! En plots, in t midden van ons gesprek, werden we weer aangesproken met de woorden 'wat vind je van mn fiets?' (in gebroken Spaans-Nederlands..) n Batavus ! Bleek t n Spaanse te zijn, die getrouwd was met n Nederlander, en die hier al jaren woonde.. Ze had uit Holland haar vent, ... en haar Batavus meegebracht !
Ontmoetingen ja, de 4 jonge Duitsertjes kwamen ons ineens tegen in Cadavedo.. gisteren waren ze nog doorgestapt toen wij stopten in Santa Marina, ze zouden nog n 7-tal km doen.. En vandaag kwamen we ze dus tegen, na 11 km ! En dan kwamen ze nog uit de verkeerde richting. Ze hadden geen slaapplaats gevonden, en waren dus maar 'ergens' op t strand, in open lucht gaan slapen !
En toen we wilden slapen gaan... wie slaapt er in de kamers naast ons? Jaja de 4 Duitse broers en zus... Na 2 nachten onder de blote hemel slapen,, vonden ze het eens nodig........
Temperatuur : morgen 13°- middag 20° - avond 23° (ganse dag betrokken , 's avons onweer)
Een dagje langs de zee oplopen, zo hadden we het ons voorgesteld .. maar t begon al gauw, op en af weer, telkens 100 m hoogteverschil, maar steeds door de bossen, eucalyptus meestal, heerlijke geuren ! Vooral dieren vielen ons op vandaag, van paarden, tot koeien met de poten in het water om verkoeling te vinden waarschijnlijk.. Hagedissen, tot ... en dat tot onze grote ergernis, n gedode (met kogel door de jagers) everzwijn-familie, de zeug met drie biggetjes ! We werden der stil van... Poesen, honden, en vanavond n massa meeuwen !
Ontmoetingen, nogmaals op deze camino, iets na t middaguur, we waren al n beetje 'kapot'.. we lopen n dorpje uit, n opa kwam net terug uit zn boomgaard met 4 rijpe perziken (abricot, als je t precies wil weten), en we zagen hem denken... recht op ons af, en hij gaf ons, lachend, de 2 mooiste, de 2 sappigste.. hij glunderde van contentement.. k kan je verzekeren dat ze smaakten... volgens ons had die man zn hemel verdiend..
Net voordien waren we gestopt voor n cola'tje in n onooglijk dorpje, op t terras zat iemand aandachtig naar ons gebabbel te luisteren, en sprak ons aan in onvervalst Noord-Brabants, hij kwam uit Eindhoven en begeleidde met de camper zijn vrouw, die op de camino Primitivo zat, vertrokken van bij haar thuis, al meer dan 2 maand onderweg.. hij noemde zichzelf 'lui', reed dus van camping tot camping, en zorgde dat zijn vrouw alleen maar 'stappen' moest ! En plots, in t midden van ons gesprek, werden we weer aangesproken met de woorden 'wat vind je van mn fiets?' (in gebroken Spaans-Nederlands..) n Batavus ! Bleek t n Spaanse te zijn, die getrouwd was met n Nederlander, en die hier al jaren woonde.. Ze had uit Holland haar vent, ... en haar Batavus meegebracht !
Ontmoetingen ja, de 4 jonge Duitsertjes kwamen ons ineens tegen in Cadavedo.. gisteren waren ze nog doorgestapt toen wij stopten in Santa Marina, ze zouden nog n 7-tal km doen.. En vandaag kwamen we ze dus tegen, na 11 km ! En dan kwamen ze nog uit de verkeerde richting. Ze hadden geen slaapplaats gevonden, en waren dus maar 'ergens' op t strand, in open lucht gaan slapen !
En toen we wilden slapen gaan... wie slaapt er in de kamers naast ons? Jaja de 4 Duitse broers en zus... Na 2 nachten onder de blote hemel slapen,, vonden ze het eens nodig........
Op papier zou t n mooie etappe zijn, zonder noemenswaardige moeilijkheden .. geen bergen vandaag meer, want we stappen langs de kust op. Maar.... t was steeds door de bossen stappen, wondermooi weliswaar maar t was steeds zakken tot aan het beekje, en weer terug omhoog, minstens 10 keer vandaag... Je kon ook de asfaltweg volgen, maar dat ligt niet in onze aard, de camino is de camino, en zo proberen we hem te doen ! Voor het eerst zagen we ook in de diepte de zee liggen, n 1,5 km van ons af, t geeft n ander gevoel natuurlijk, in het groen stappen, met links van je de uitlopers van het gebergte, en rechts de Cantabrische Zee (t zuidelijk deel van de Golf van Biskaje).. Nog te ver om er in te springen, maar hopelijk komt er dat nog van. t Was dus weer zwaar vandaag, maar de uitzichten verlichten dat ruimschoots. Ook het feit dat we vandaag eens kozen voor n hostal ipv n albergue (er is er trouwens geen hier in de buurt. Overnachting in n kamer met 2 gelijkvloerse bedden, en desayuno (ontbijt) inbegrepen, voor 15⬠per persoon hier in pensión Prada, en pelgrimsmenu kunnen we vanavond ook nog krijgen.
Maar wat ons de 2 laatste dagen opviel : praktisch niemand draagt hier de zo karakteristieke schelp op zijn mochila (rugzak)! Waarom, we weten t ook nog niet en proberen het uit te vissen.
Ontmoetingen dus : gisteren kennis gemaakt met n koppel van de Faroer-eilanden, jaja dat eiland tussen Engeland en IJsland, dat tot Denemarken behoort. En deze morgen heeft Malou haar goed hart nog ns laten zien door n alleen stappend Poolse dametje te tro sten, die zo'n heimwee had naar haar 2 zonen, dat ze de camino erg gaat inkorten, en zich met de trein tot op 100km van Santiago zal laten brengen..
Inderdaad t is niet alleen stappen dat we doen, aan alles wat er bijkomt en rondhangt kun je jezelf ook optrekken als je wat mindere stapmomenten zijn, en die zijn er, geloof me...
Op papier zou t n mooie etappe zijn, zonder noemenswaardige moeilijkheden .. geen bergen vandaag meer, want we stappen langs de kust op. Maar.... t was steeds door de bossen stappen, wondermooi weliswaar maar t was steeds zakken tot aan het beekje, en weer terug omhoog, minstens 10 keer vandaag... Je kon ook de asfaltweg volgen, maar dat ligt niet in onze aard, de camino is de camino, en zo proberen we hem te doen ! Voor het eerst zagen we ook in de diepte de zee liggen, n 1,5 km van ons af, t geeft n ander gevoel natuurlijk, in het groen stappen, met links van je de uitlopers van het gebergte, en rechts de Cantabrische Zee (t zuidelijk deel van de Golf van Biskaje).. Nog te ver om er in te springen, maar hopelijk komt er dat nog van. t Was dus weer zwaar vandaag, maar de uitzichten verlichten dat ruimschoots. Ook het feit dat we vandaag eens kozen voor n hostal ipv n albergue (er is er trouwens geen hier in de buurt. Overnachting in n kamer met 2 gelijkvloerse bedden, en desayuno (ontbijt) inbegrepen, voor 15⬠per persoon hier in pensión Prada, en pelgrimsmenu kunnen we vanavond ook nog krijgen.
Maar wat ons de 2 laatste dagen opviel : praktisch niemand draagt hier de zo karakteristieke schelp op zijn mochila (rugzak)! Waarom, we weten t ook nog niet en proberen het uit te vissen.
Ontmoetingen dus : gisteren kennis gemaakt met n koppel van de Faroer-eilanden, jaja dat eiland tussen Engeland en IJsland, dat tot Denemarken behoort. En deze morgen heeft Malou haar goed hart nog ns laten zien door n alleen stappend Poolse dametje te tro sten, die zo'n heimwee had naar haar 2 zonen, dat ze de camino erg gaat inkorten, en zich met de trein tot op 100km van Santiago zal laten brengen..
Inderdaad t is niet alleen stappen dat we doen, aan alles wat er bijkomt en rondhangt kun je jezelf ook optrekken als je wat mindere stapmomenten zijn, en die zijn er, geloof me...
Temperatuur : morgen 15°- middag 19° - avond 18° (regen gans de dag !)
We zouden de zee zien vandaag ! We zagen ze maar heel effekens ! Voor t eerst sinds we hier zijn was t erg betrokken vanmorgen, heel lichte motregen zelfs, t deerde ons zelfs niet het eerste uur, de regenkap wel over de rugzak getrokken. Tot buiten de stad, want eens in t bos begon het zo stevig te vallen, dat we onze poncho's moesten aandoen, en ze zijn de ganse dag niet meer uit geweest. De hitte van vorige week maakte de tocht zwaar, maar toch nog liever dat, dan deze regen, want... poncho of geen poncho, je bent toch nat, tot op je 7e vel, zowel van de regen als van de zweet... Bij warm weer is de was zo droog, maar probeer dat maar ns bij dit weer ?..
Temperatuur : morgen 12°- middag 21° - avond 21° (mistig 's morgens en bewolkt gans de dag)
We beëindigden gisteren dus onze Camino de San Salvador in Oviedo, namen uitgebreid afscheid vanmorgen van Rosa, Javier en José, die vanaf daar nog wat vakantie gaan houden, maar er op stonden om ons uit te wuiven.. zeer sympathiek !.. We maakten al afspraken voor t geval ze in België komen, of wij in Barcelona !
Vanuit de albergue, nog even voorbij de Catedral , om de overgang te maken naar de Camino del Norte. We zijn de enigen die dit doen, ofwel stopte men hier, ofwel zocht men de aansluiting naar de Camino Primitivo.. Het werd dus een lange, eentonige 30 km, zonder enige pelgrimsontmoeting. De onderweg was t ook niet fameus, veel asfaltweg, en eigenlijk niks te zien, temeer omdat in de stilaan lager wordende heuvels, de ochtendmist bleef hangen. Bewegwijzering zo en zo, niet wat we gewend waren, maar missen was eigenlijk zo goed als onmogelijk.
Avilés bereikten we dus, en... dus ook bijna de kust, dat zal voor morgen zijn.. Intussen zitten we in albergue Pedro Solis, 56 plaatsen, bijna volledig volzet om 16u00.. t zal dus ook weer n 'volle' camino worden vanaf morge. Maar vermits ons gezegde is, dat alles zich oplost op de camino, zal dàt ook wel in orde komen.
Intussen gedoucht, de was gedaan (enfin Malou dan toch voor wat dit laatste betreft), en nu proberen wat etensvoorraad voor morgen te gaan zoeken in de stad, en terwijl ergens n pelgrimsmenu proberen te vinden.
Avilés is op t eerste zicht n industriestad, ontstaan aan de brede monding van de Ria Avilés, zodat de visserij hier natuurlijk ook hoogtij viert. We gaan ook proberen de oude stad te bezoeken, de moeite waard schijnt t.
Morgen hopen we voor t eerst de zee te zien. Na t hooggebergte van de afgelopen dagen zal dat welgekomen zijn.
We beseffen ineens dat we gestart zijn in León op 700m (dacht k), over de Alto de Tusa van bijna 1600m ge'kropen' zijn, en morgen op zeeniveau zullen zitten !
De berichten van gisteren bleven dus wat ze waren, de albergue van Mieres bleef ook vandaag gesloten. Dus moesten er 34 km gestapt worden zonder kan om ergens te slapen.. dus we namen in Pola de Lena de trein om 06u40.
Maar eerst nog ns terug naar gisteravond : we gingen nog n avondwandeling doen, op zoek naar wat eten.. wat rondgelopen, tot n Pola de Lenar-dametje ons de weg wees naar n tapasbar.. en wie zat daar, het Spaanse koppel Javier en Rosa... ze lieten ons meegenieten van hun tapas, vele soorten typische streekkazen.. lekkerrrrrr... cerveza erbij, en dan bestelden wij nog n schotel mer chorizo, lomo, enz.. lang en fijn gebabbeld intussen, tot aan de tafel langs ons, een oud dametje rechtstond, 92 jaar bleek ze te zijn.. ze had onze conversatie in t Engels gevolgd, en begon n gesprek met ons.. ze was geboren in St Jans Molenbeek, en woonde hier al,sinds 1840.... en fier dat ze was dat ze nog Frans en Nederlands kon spreken.. op korte tijd wist ze ons te vertellen waar ze overal appartementen had in Spanje, en terloops zei ze ons schalks dat ze eigenlijk niets wist hoe rijk ze was ! Van ontmoetingen gesproken op de camino !
Na die late avond, en die vroege treinrit, begonnen we in Mieres te stappen, op,ons eigen tempo, geen mooie tocht deze keer (en dan was het 'treinstuk' nog eentoniger schijnt t. Eerst langs de asfaltweg, daarna toch enkele 'heuvels' om u tegen te zeggen. Het eindpunt van deze Camino de San Salvador bereikten we kort na de middag : Oviedo ! Een grote stad, waar we meteen naar de albergue El Salvador gingen, die deel uitmaakt van het diocesaan seminarie.. n kamer voor ons 2 ! n privacy die we sinds lang al niet meer kennen. Gauw gedoucht , en naar de Catredal del Salvador, waar we mits aankoop van onze Salvadorana (soort diploma dat bewijst dat we de Camino de San Salvador gestapt hebben).. Die Salvadorana hadden we gemakshalve al in de Albergue gekocht.. Betalen om de Catedral binnen te gaan, maar nee, toen het juffrouwtje ons onschuldig, van niets wetend gezicht zag, mochten we 'for free' binnen. Prachtige kathedraal met dito Cámara Santa, echt het bezoeken waard !
Vanavond nemen we afscheid van iedereen die deze camino stapte, al de Spanjaarden, want die gaan weer terug werken. Met 1 koppel hebben we afgesproken om samen iets gaan te eten, en ze zullen ons de specialiteit va de streek leren kennen, schijnt t. We kijken er naar uit,
En morgen, gaan we de verbinding maken met de Camino del Norte, we stappen naa Aviles, 28 km.. en we zullen zien wat de Spaanse Noordkust ons brengt !
Volgens de boekjes 24,8 km, de rest kregen we er dus weer gratis bij.. En we hebben het geweten : het kondigde zich weer aan als een relatief makkelijke dag, we startten immers op 990m hoogte, en zouden aankomen op 320 m.. Roetsjen naar beneden dus, op papier althans, want we zakten al stappend minstens 4à5 keer enkele 100e meters, maar telkens weer terug omhoog. En geloof me, de moeilijkste afdalingen die we op al onze caminos samen al meegemaakt hebben.. Losliggende stenen, afgeschuinde korrelige paadjes, enorm steil... Malou had het werkelijk heel moeilijk bij die afdalingen, en dat gaat dan natuurlijk op t gemoed werken bij de volgende klimpartij. Kijk ook maar eens naar ons gemiddeld staptempo !.. Maar goed, t was niet allemaal kommer en kwel, zeker in het begin, toen we het hooggebergte verlieten, het was de dag van de bergweiden , hoeveel poortjes we open en dicht gedaan hebben, is niet te tellen.. Telkens je door een wei gaat staat er n hekje of n poortje om je door te laten.. de koeien of paarden mogen niet ontsnappen natuurlijk, vandaar...
Het viel ons ook meteen op dat de camino-bewegwijzering niet meer zo nauwgezet was hier in Asturias, soms ontbrekend, soms onduidelijk (is t nu naar links of naar rechts?). Enfin, we redden ons dan met de gps (dat hadden ze in de Middeleeuwen niet zeker ? en ook geen kaarten begon ! Alleen hebben we ons n beetje opgejaagd, namiddag ging t ver boven de 35°, en op 5km van ons eindstation, lag de prachtige Santa Cristiana de Lena -kapel.. daarboven natuurlijk, we werden er door de pijlen naar toe 'gelokt', nog n echt zware kuitenbijter, over hobbelige zeer ongelijke kasseien.. Tot daar aan toe, we kozen ervoor, (n half uurtje extra!) ondanks onze vermoeidheid.. Kapel gesloten natuurlijk, een prachtig Romaans bouwwerk.. maar dan onze ergernis : van daaruit kon je terug op de camino komen (zonder terug te stappen), maar, in de goede richting waren 3 wegen, en... geen enkele aanduiding welke je moest nemen.. n (klein) vloekje... maar uiteindelijk goed gekozen...
Net vóór die 'omweg' hadden we n dipje, t was al +- half 2, geen eten meer, dus zijn we (noodgedwongen) n soepje en n spaghetti gaan eten in Campomanes..
De aankomst in de albergue, was n blij weerzien met het jonge Spaanse koppeltje (Elena & Adrian)waar we gisteravond t pelgrimsmenu mee aten, ze waren gelijk ons vertrokken vanmorgen en 1u45 vóór on gearriveerd.
En dan kwam de verrassing, de 3 andere Spaanse pelgrims, die gisteren doorstapten tot Benduenos, stonden hier ineens terug in Pola de Lena... Ze (Rosa, Javier en ?) waren vanmorgen naar Mieres gestapt, maar daar was de albergue gesloten (zoals Ton ons van het Hollandse thuisfront liet weten !).. Ze namen dan maar de trein van Mieres tot hier.
Moeilijk keuze voor ons morgen : van hier tot Oviedo (35 km) is geen enkele slaapplaats, en zullen we dus noodgewongen (want 35 km in deze hitte durven we niet aan) de trein moeten nemen van hieruit tot Mieres, en van daaruit de laatste 18 km naar Oviedo stappen.
