CAMINO de SAN SALVADOR + CAMINO del NORTE 2017

Volgens de boekjes 24,8 km, de rest kregen we er dus weer gratis bij.. En we hebben het geweten : het kondigde zich weer aan als een relatief makkelijke dag, we startten immers op 990m hoogte, en zouden aankomen op 320 m.. Roetsjen naar beneden dus, op papier althans, want we zakten al stappend minstens 4à5 keer enkele 100e meters, maar telkens weer terug omhoog. En geloof me, de moeilijkste afdalingen die we op al onze caminos samen al meegemaakt hebben.. Losliggende stenen, afgeschuinde korrelige paadjes, enorm steil... Malou had het werkelijk heel moeilijk bij die afdalingen, en dat gaat dan natuurlijk op t gemoed werken bij de volgende klimpartij. Kijk ook maar eens naar ons gemiddeld staptempo !.. Maar goed, t was niet allemaal kommer en kwel, zeker in het begin, toen we het hooggebergte verlieten, het was de dag van de bergweiden , hoeveel poortjes we open en dicht gedaan hebben, is niet te tellen.. Telkens je door een wei gaat staat er n hekje of n poortje om je door te laten.. de koeien of paarden mogen niet ontsnappen natuurlijk, vandaar...

Het viel ons ook meteen op dat de camino-bewegwijzering niet meer zo nauwgezet was hier in Asturias, soms ontbrekend, soms onduidelijk (is t nu naar links of naar rechts?). Enfin, we redden ons dan met de gps (dat hadden ze in de Middeleeuwen niet zeker ? en ook geen kaarten begon ! Alleen hebben we ons n beetje opgejaagd, namiddag ging t ver boven de 35°, en op 5km van ons eindstation, lag de prachtige Santa Cristiana de Lena -kapel.. daarboven natuurlijk, we werden er door de pijlen naar toe 'gelokt', nog n echt zware kuitenbijter, over hobbelige zeer ongelijke kasseien.. Tot daar aan toe, we kozen ervoor, (n half uurtje extra!) ondanks onze vermoeidheid.. Kapel gesloten natuurlijk, een prachtig Romaans bouwwerk.. maar dan onze ergernis : van daaruit kon je terug op de camino komen (zonder terug te stappen), maar, in de goede richting waren 3 wegen, en... geen enkele aanduiding welke je moest nemen.. n (klein) vloekje... maar uiteindelijk goed gekozen...

En dan kwam de verrassing, de 3 andere Spaanse pelgrims, die gisteren doorstapten tot Benduenos, stonden hier ineens terug in Pola de Lena... Ze (Rosa, Javier en ?) waren vanmorgen naar Mieres gestapt, maar daar was de albergue gesloten (zoals Ton ons van het Hollandse thuisfront liet weten !).. Ze namen dan maar de trein van Mieres tot hier.

Moeilijk keuze voor ons morgen : van hier tot Oviedo (35 km) is geen enkele slaapplaats, en zullen we dus noodgewongen (want 35 km in deze hitte durven we niet aan) de trein moeten nemen van hieruit tot Mieres, en van daaruit de laatste 18 km naar Oviedo stappen.