Dag 8 - vrijdag 25.08.17

Muros de Nalón - Santa Marina

26,7 km - totaal onderweg : 08u40.  /   stappen : 06u25   /   rusten : 02u15

Gemiddeld staptempo : 4,3 km/u

Vertrek om : 07u15 / Aankomst om : 15u55

Temperatuur   : morgen 15°- middag 18° - avond 20° (voormiddag betrokken , namiddag zonnig)

Op papier zou t n mooie etappe zijn, zonder noemenswaardige moeilijkheden .. geen bergen vandaag meer, want we stappen langs de kust op. Maar.... t was steeds door de bossen stappen, wondermooi weliswaar maar t was steeds zakken tot aan het beekje, en weer terug omhoog, minstens 10 keer vandaag... Je kon ook de asfaltweg volgen, maar dat ligt niet in onze aard, de camino is de camino, en zo proberen we hem te doen ! Voor het eerst zagen we ook in de diepte de zee liggen, n 1,5 km van ons af, t geeft n ander gevoel natuurlijk, in het groen stappen, met links van je de uitlopers van het gebergte, en rechts de Cantabrische Zee (t zuidelijk deel van de Golf van Biskaje).. Nog te ver om er in te springen, maar hopelijk komt er dat nog van. t Was dus weer zwaar vandaag, maar de uitzichten verlichten dat ruimschoots. Ook het feit dat we vandaag eens kozen voor n hostal ipv n albergue (er is er trouwens geen hier in de buurt. Overnachting in n kamer met 2 gelijkvloerse bedden, en desayuno (ontbijt) inbegrepen, voor 15€ per persoon hier in pensión Prada, en pelgrimsmenu kunnen we vanavond ook nog krijgen.

Maar wat ons de 2 laatste dagen opviel : praktisch niemand draagt hier de zo karakteristieke schelp op zijn mochila (rugzak)! Waarom, we weten t ook nog niet en proberen het uit te vissen.

En wat ons nog opviel, hoeveel jeugd bezig is aan deze camino, nog meer dan aan de camino de San Salvador.. We hebben intussen goede banden met die jeugd, gisteren n duo Spaanse 18jarige meisjes geholpen om uit Avilés te geraken s morgens, en vandaag, hou je vast, heeft Malou haar naaitalent onderweg moeten bovenhalen, toen n jonge Duitser (die samen met zn zus en zn 2 broers op stap is) zijn 'polder'broek gescheurd had.. Abuela Malou doet het trouwens hier goed, t klim- en daalwerk doet ze op haar eigen tempo...

Ontmoetingen dus : gisteren kennis gemaakt met n koppel van de Faroer-eilanden, jaja dat eiland tussen Engeland en IJsland, dat tot Denemarken behoort. En deze morgen heeft Malou haar goed hart nog ns laten zien door n alleen stappend Poolse dametje te tro sten, die zo'n heimwee had naar haar 2 zonen, dat ze de camino erg gaat inkorten, en zich met de trein tot op 100km van Santiago zal laten brengen..

Inderdaad t is niet alleen stappen dat we doen, aan alles wat er bijkomt en rondhangt kun je jezelf ook optrekken als je wat mindere stapmomenten zijn, en die zijn er, geloof me...