Ieder mens heeft zijn waarde... Ieder mens heeft het nodig om nodig te zijn... Want daar waar wij hem of haar nodig hebben, daar heeft hij of zij een waarde!
Wat voor waarde zou een glas hebben als je niks had om erin te doen? Wat is een auto zonder brandstof? Wat is een mens zonder waarde?
Niks!
Daarom is het belangrijk dat je laat weten hoe belangrijk iemand is! Een bloem zonder zonlicht zal niet lang leven... Het zonlicht voor de mens is; "liefde geven"
Weet dat als ieder alleen maar aan zichzelf denkt, dat het dan een heel eenzame wereld wordt!
Wat is het grootste; gelukkig zijn of gelukkig zijn en het geluk in andermans ogen zien, wetend dat jij daaraan hebt bijgedragen?
Ik wil u geen geweten schoppen, want als je een mens bent zal je dat zelf wel doen!
To boldly go where no man has ever gone before! "Stoutmoedig naar daar gaan, daar waar een mens nog nooit heeft gestaan!"
To strike a homerun, To kill a predator, To climb a mountain...
In this world the emphasis lays on being better than the rest!
For me, all these things will always be more...
When I strike a homerun I feel really alive, When I kill a predator it means... I'm a survivor! And when I climb a mountain, it's to see the world of beauty!
But the tears I cry and the fears I die, they choke all that's life in me! That's why I strike a homerun, kill a predator and climb a mountain; I do this to feel free!
Soms vreest de mens de dood, maar eigenlijk vrezen ze het lijden... Of het gevoel hun leven niet vervolmaakt te hebben... Maar er is niks te vrezen. Mensen zijn soms bang voor datgene dat ongrijpbaar lijkt, hetgene dat zij niet kunnen verklaren... Hetgene dat voor hen onbegrijpbaar is!
Maar waarom vrezen voor de dood?
Ons vrezen voor de dood toont ons onze angsten aan... Maar slechts als we onze angsten kennen kunnen we er op ingrijpen!
Laat mij u één vraag stellen; waar was u voordat uw grootouders geboren waren? U was nergens. U bestond nog niet. En, voor mij, als u niet bestaat, dan bent u dood!
U komt dus uit de dood, u keert terug naar de dood.
Misschien is dit het bewijs voor wat we reïncarnatie noemen!
U komt uit de dood en gaat terug naar de dood...
En het leven is een kortstondig ontwaken!
Dus; pluk de dag (lees; leven) en dit eer de dood u plukt!
Wat is het leven zonder de dood? Wat is de spijs zonder het brood? Wat is de dag zonder de nacht... Want de nacht brengt ons de sterrenpracht!
Denk jij dan niet dat zonder de dood het leven onmogelijk wordt?
Heb geen vrees voor de dood, want de dood is de vervolmaking van het leven! Wat zou een wedstrijd zonder finish zijn?
Denk je dan dat als niemand sterven zou, dat er niet meer honger zou zijn? Dat we niet nog meer zouden moeten strijden voor een plaatsje onder de zon?
Mensen, vergis u niet, de dood is alleen maar pijnlijk door het leed dat daar aan gebonden gaat... De lijdensweg voor de dood is als een schip in de hoogste nood! Diegene die achterblijft lijd door het niet los te kunnen laten en niet los kunnen laten toont hoe groot uw liefde voor de overledene wel is.
Eindeloos is het gemis!
Maar wat is het leven zonder de dood?
Wat is de spijs zonder het brood?
Wat is de dag zonder de nacht...
Kan je dan niet zien dat na de nacht een nieuwe ochtend wacht?
"Today we mourn in our sorrow, but tomorrow we shall be free! For today we must decide... What we shall do to our enemy!"
Sometimes I feel like I am my own enemy, A struggle between my "ID" and my "SUPEREGO" and the outcome is decided by the colours of the day! Do you sometimes feel the same way?
I'm walking on the path of life, Through the gardens, Through the deserts, Across the mountains and to the sea... Where the waves will take me away towards another day!
Soms sta je alleen, met een muur om u heen... Soms ga je er voor en breek je er door.
Maar een muur kan soms hard zijn, door intens verdriet, dan lijkt die muur wel één blok graniet.
Maar soms vind je de kracht om door te gaan, om jezelf er door te slaan, een lach of een woordje, een simpel gebaar, iemand die zegt; "ik sta voor je klaar!"
Een hart zo alleen wordt zo koud als een steen, maar als de zon verschijnt en de kilte verdwijnt, dan bloeit een mens open... Echt geluk kan men niet kopen!
Ik vroeg mezelf; wat is de grootste vrijheid? Ik kwam tot het besluit dat de grootste vrijheid het kunnen kiezen is! Is dat dan geen vrijheid; je staat in de winkel en je kan kiezen welke shampoo je zult kopen, juist omdat je ze allemaal wel kan permitteren? Doordat je ze allen kan permitteren kan je kiezen! Sommigen hebben geen keus... Sommigen hebben die vrijheid van het kiezen niet! Het rare is dat hoe meer wij ons kunnen permitteren, hoe meer wij twijfelen in onze keuze. Luxe is de keuze tussen duizend verschillende wegen, terwijl armoede meestal maar één weg bied... Naarmate men kan kiezen ontwikkeld men een honger naar meer en meer, een honger die nooit te stillen valt... Men ruilt het Goddelijke in voor het tastbare, men wordt als een roofdier met een honger zo groot... Maar wanneer de honger van de armoede spreekt, dan ben je al blij met een gewone boterham... En als je dan nog iets extra krijgt, dan ben je helemaal gelukkig en kan uw dag niet meer stuk! Zijn de meesten van ons dan niet een beetje verwend? We vinden alles zo vanzelfsprekend! Vraag aan mensen die een oorlog echt intens hebben meegemaakt wat voor hen luxe is... Vraag aan de vele gedeporteerde Joden wat voor hen luxe is... Zij zullen allen zeggen; luxe is genoeg om te eten hebben en een warme thuis waar men in alle veiligheid en geborgenheid kan leven! Wij leven soms in de grootste luxe en dat terwijl wij de grootste armoezaaiers zijn, want wij hebben het geluk nagejaagd en nooit gevonden, terwijl het geluk van een arme ligt in een warme plaats om te slapen, een simpele boterham en een warme kom soep. Als liefde bloed is, dan heeft onze maatschappij soms last van bloedarmoede!
Wanneer zal de mens inzien dat afstand nemen soms goed is om naar elkaar toe te groeien? Het gevoel dat je die iemand mist is het teken dat je die persoon graag ziet... Daarom zeg ik; "Ik ga niet weg om weg te gaan, maar om terug naar huis te kunnnen komen!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
Ik vroeg mezelf; wat is de grootste vrijheid?
