Soms sta je alleen, met een muur om u heen... Soms ga je er voor en breek je er door.
Maar een muur kan soms hard zijn, door intens verdriet, dan lijkt die muur wel één blok graniet.
Maar soms vind je de kracht om door te gaan, om jezelf er door te slaan, een lach of een woordje, een simpel gebaar, iemand die zegt; "ik sta voor je klaar!"
Een hart zo alleen wordt zo koud als een steen, maar als de zon verschijnt en de kilte verdwijnt, dan bloeit een mens open... Echt geluk kan men niet kopen!
Ik vroeg mezelf; wat is de grootste vrijheid? Ik kwam tot het besluit dat de grootste vrijheid het kunnen kiezen is! Is dat dan geen vrijheid; je staat in de winkel en je kan kiezen welke shampoo je zult kopen, juist omdat je ze allemaal wel kan permitteren? Doordat je ze allen kan permitteren kan je kiezen! Sommigen hebben geen keus... Sommigen hebben die vrijheid van het kiezen niet! Het rare is dat hoe meer wij ons kunnen permitteren, hoe meer wij twijfelen in onze keuze. Luxe is de keuze tussen duizend verschillende wegen, terwijl armoede meestal maar één weg bied... Naarmate men kan kiezen ontwikkeld men een honger naar meer en meer, een honger die nooit te stillen valt... Men ruilt het Goddelijke in voor het tastbare, men wordt als een roofdier met een honger zo groot... Maar wanneer de honger van de armoede spreekt, dan ben je al blij met een gewone boterham... En als je dan nog iets extra krijgt, dan ben je helemaal gelukkig en kan uw dag niet meer stuk! Zijn de meesten van ons dan niet een beetje verwend? We vinden alles zo vanzelfsprekend! Vraag aan mensen die een oorlog echt intens hebben meegemaakt wat voor hen luxe is... Vraag aan de vele gedeporteerde Joden wat voor hen luxe is... Zij zullen allen zeggen; luxe is genoeg om te eten hebben en een warme thuis waar men in alle veiligheid en geborgenheid kan leven! Wij leven soms in de grootste luxe en dat terwijl wij de grootste armoezaaiers zijn, want wij hebben het geluk nagejaagd en nooit gevonden, terwijl het geluk van een arme ligt in een warme plaats om te slapen, een simpele boterham en een warme kom soep. Als liefde bloed is, dan heeft onze maatschappij soms last van bloedarmoede!
Wanneer zal de mens inzien dat afstand nemen soms goed is om naar elkaar toe te groeien? Het gevoel dat je die iemand mist is het teken dat je die persoon graag ziet... Daarom zeg ik; "Ik ga niet weg om weg te gaan, maar om terug naar huis te kunnnen komen!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
Ik vroeg mezelf; wat is de grootste vrijheid?
