Oh, savannah king, let me hear you roar
Let me hear your voice once more
Before I go to sleep

Oh, mighty king, your Majesty
Your kingdom is a home to me
The place where I live and where I will die
Where I fight to stay alive!

You mighty lion, here I am free
And my heart is not spoiled by luxury

When I lay down to see the horizon
And the sunset by night
I see the reason to live and to fight!

Oh, savannah king, let me hear you roar
Before the comming of the night and the dying of the light

And let me hear you roar...
Like you have never roared before!
But let me hear you roar...

Door Bothuyne Carl

12-06-2008 om 21:51 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical  

Mijn hand schrijft over wat mijn oog ziet

Wat mijn oog ziet wordt vertaald
door mijn hart en mijn geest

En wanneer een diepe emotie de snaren van uw hart beweegt,
dan klinkt er muziek uit het instrument, uw geest,

Dan klinken er klanken
over intense vreugde en moordend verdriet
soms schoon en soms breekbaar,
zo klein en fragiel...

Mijn oog kan niet spreken
maar mijn hand kan wel schrijven
het is de weg van het verhaal
waarvan ik wil dat het zal blijven...

Mag ik u vragen;
Heeft er ooit iemand geschreven over de tranen die jij huilde?

Want mijn hand wil gaan schrijven over wat het oog ziet,
de essentie gevangen in een gedicht of een lied...

In de wind van de eeuwigheid klinken klanken van schoonheid...
Over een lach en het verdriet, maar wie niet lacht of treurt...
die leeft niet!

10-06-2008 om 13:19 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical  

Vergeet niet dat de liefde ook leeft in elke lach die je weggeeft!

10-06-2008 om 01:43 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical  

10-06-2008 om 01:25 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical  

10-06-2008 om 00:49 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical  

09-06-2008 om 23:57 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical  

09-06-2008 om 23:48 geschreven door Homo universalis versus neuro-typical