|
Waar het licht ontstaat
in zijn ochtendgewaad,
daar zou ik kunnen huilen
omdat
ik nooit zou willen ruilen!
De vluchtigste schoonheid
gaat vaak de mens voorbij...
"En ik wil veel meer!"
da's wat hij mij zei!
Hij stond daar te zoeken
naar diamanten en goud,
een hart zo verloren...
in een welvaartswoud!
Zijn ogen verblind
en de vriendschap gestorven
en de honger naar meer
had zijn hart reeds bedorven...
Dus laat mij toch maar
als een kind gelukkig zijn
met een oog voor de dingen
hoe klein of hoe fijn!
Mijn ogen? Die stralen
wel duizend verhalen
over het duister der nacht
en de vreugd als men lacht!
|
