Soms vreest de mens de dood, maar eigenlijk vrezen ze het lijden... Of het gevoel hun leven niet vervolmaakt te hebben... Maar er is niks te vrezen. Mensen zijn soms bang voor datgene dat ongrijpbaar lijkt, hetgene dat zij niet kunnen verklaren... Hetgene dat voor hen onbegrijpbaar is!
Maar waarom vrezen voor de dood?
Ons vrezen voor de dood toont ons onze angsten aan... Maar slechts als we onze angsten kennen kunnen we er op ingrijpen!
Laat mij u één vraag stellen; waar was u voordat uw grootouders geboren waren? U was nergens. U bestond nog niet. En, voor mij, als u niet bestaat, dan bent u dood!
U komt dus uit de dood, u keert terug naar de dood.
Misschien is dit het bewijs voor wat we reïncarnatie noemen!
U komt uit de dood en gaat terug naar de dood...
En het leven is een kortstondig ontwaken!
Dus; pluk de dag (lees; leven) en dit eer de dood u plukt!
Wat is het leven zonder de dood? Wat is de spijs zonder het brood? Wat is de dag zonder de nacht... Want de nacht brengt ons de sterrenpracht!
Denk jij dan niet dat zonder de dood het leven onmogelijk wordt?
Heb geen vrees voor de dood, want de dood is de vervolmaking van het leven! Wat zou een wedstrijd zonder finish zijn?
Denk je dan dat als niemand sterven zou, dat er niet meer honger zou zijn? Dat we niet nog meer zouden moeten strijden voor een plaatsje onder de zon?
Mensen, vergis u niet, de dood is alleen maar pijnlijk door het leed dat daar aan gebonden gaat... De lijdensweg voor de dood is als een schip in de hoogste nood! Diegene die achterblijft lijd door het niet los te kunnen laten en niet los kunnen laten toont hoe groot uw liefde voor de overledene wel is.
Eindeloos is het gemis!
Maar wat is het leven zonder de dood?
Wat is de spijs zonder het brood?
Wat is de dag zonder de nacht...
Kan je dan niet zien dat na de nacht een nieuwe ochtend wacht?
"Today we mourn in our sorrow, but tomorrow we shall be free! For today we must decide... What we shall do to our enemy!"
Sometimes I feel like I am my own enemy, A struggle between my "ID" and my "SUPEREGO" and the outcome is decided by the colours of the day! Do you sometimes feel the same way?
I'm walking on the path of life, Through the gardens, Through the deserts, Across the mountains and to the sea... Where the waves will take me away towards another day!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
