Ik ben Cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cinneke.
Ik ben een vrouw en woon in Steenokkerzeel (Belgie) en mijn beroep is administratief bediende.
Ik ben geboren op 29/10/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , internet , mijn kids , .....
Voor 13/2 wist ik niet dat mijn leven plots zo anders zou zijn ...
boezemverhalen
mijn onzekerheid
07-02-2012
Gisteren dan toch naar kanactief geweest , het sporten deed me niet zo goed deze keer ... achteraf dan toch maar naar de dokter. Ik heb een infectie op de luchtwegen en heb antibiotica gekregen, de dokter zei dat ik moet rusten ... naar mijn lichaam luisteren en rusten zei ze ... dat heb ik vandaag dan ook al gedaan, met een filmke in de zetel ... me time !
Vandaag heel de dag platte rust ... ik ben snipverkouden ... verstopte neus, hoesten , keelpijn Hopelijk ben ik morgen weer wat beter want anders kan ik niet naar KanActief en het doet me zo goed die revalidatie en het contact met de lotgenoten!
Donderdag is mijn ventje jarig, als dank voor zijn goede zorgen en natuurlijk ook voor zijn verjaardag gaan we een nachtje naar een B&B, ik zal me dus maar verzorgen zodat ik hiervoor ook geen forfait moet geven.
Bijna een jaar geleden is mijn leven helemaal veranderd .... , een breuk met mijn toekomstverwachtingen en plannen....
Het is net alsof het gisteren was ... ik weet nog heel goed hoe alles verlopen is toen.
Ik denk dat ik dit nooit meer zal vergeten!
Het is raar, toen dacht ik nog dat ik dit allemaal nooit zou aankunnen en nu weet ik dat ik meer aan kan dan ik zelf denk ;-)
Alles duurde een eeuwigheid terwijl het nu achter de rug is ... je valt eigenlijk in een gat, dit is niet abnormaal (hebben we bij Kanactief besproken).
De concentratieproblemen , de verstrooidheid, de onrust , ik ben echt niet de enige maar hoe lossen we dit op dat is de vraag !
Eigenlijk zitten we in een soort rouwproces en moeten we dit allemaal proberen te verwerken. Volgens de lezing van vandaag bestaat er maar één goede manier, MIJN MANIER .... alleen moet ik er nog achter komen hoe !!!! ????
Oh ja nog even laten weten dat er dinsdag op de weegschaal van WW -1,2kg genoteerd stond. Nog enkele te gaan maar al zeg ik het zelf : ik ben goed bezig .
Vandaag terug kanactief, eerst een lezing over lymfoedeem bij okseluitruiming en daarna conditietraining. Ik hou jullie op de hoogte ! X
Weer een lesje kanactief achter de rug, we waren met 12 in een groep. Eerst heeft iedereen zich voorgesteld en dan zijn we erin gevlogen. Eerst wat aerobics op muziek (om de fysiek weer wat op te bouwen)en achteraf buikspieroefeningen en stretchoefeningen. Ik voelde me best ok achteraf en ben blij dat ik weer iets doe natuurlijk.
S'avonds lag ik dan ook weer vrij snel te slapen maar dan is het probleem s'nachts ... dan word ik wakker en kan ik niet meer slapen bij gevolg dat ik dan s'morgens weer heel moe ben als ik opsta met de kids. Maar dat komt ook allemaal wel weer in orde ... we zijn op de goede weg
Vandaag voor de eerste keer naar het revalidatieprogramma Kanactief en het was een meevaller !
We waren met +/- 30 borstkankerpatienten , de eerste les was allemaal samen maar vanaf maandag zijn we in 3 groepen verdeeld.
In de voormiddag was er een lezing over vermoeidheid, de prof vroeg wie er last van had en zeker 90% van de deelnemers stak zijn vinger op, ik ben dus niet alleen.
De lesgeefster zei dat wij haar 21ste groep waren en ze dit al 7 jaar deed, ongelooflijk eigenlijk hoeveel borstkankerpatienten er dus zijn en niet elke patient volgt deze cursus .... (21 x +/- 30pers = +/-600 !!!! )
In de namiddag hadden we dan conditietraining, 20min fietsen en 20 min lopen (1min lopen , 1 min stappen, ...) daarna nog enkele spierverstevigende oefeningen en om 14u zat de les erop. Ik kijk al uit naar maandag
Door die feestdagen is heel mijn ritme in de war ... ik ben dan ook doodmoe nu. Ik zal maar rusten want mijn keeltje begint ook pijn te doen ... geen goed begin van het nieuwe jaar.
Ik moet zien dat ik op 12/1 ok ben want dan begint mijn revalidatieprogramma, ik kijk er al naar uit !
Denk iets goed, denk iets lekker, denk iets gek of nog iets gekker, denk iets aardig, denk iets lief, maar hoe dan ook denk altijd positief! Veel liefde, geluk en een goede gezondheid in 2012! Dat jullie dromen groot mogen zijn en jullie zorgen klein! Gelukkig nieuwjaar! xxx
Een nieuw jaar een nieuw begin ... Hopelijk dit jaar volledig naar onze zin !
Hier zijn we nog eens.
Morgen de laatste dag van 2011, voor ons toch wel een jaar om snel te vergeten !
Ik hoop dat we vanaf 2012 weer gezond mogen zijn ... we gaan hier zeker onze best voor doen.
Kerst hebben we in de Ardennen gevierd samen met neven, nichten, schoonbroer, schoonzus en alle kids. Het was leuk maar vermoeiend, ik heb toch wel enkele dagen nodig gehad om te recupereren en de vermoeidheid is er nog niet helemaal uit.
Nieuwjaar doen we rustig aan, we vieren dit samen met onze buren, onze buurvrouw stelde voor om bij hun thuis te vieren en ik ben hier eigenlijk wel blij om ... dank u lieve buurvrouw en volgend jaar als ik weer op en top fit ben is het bij ons te doen ;-).
Bij deze wens ik jullie allemaal een fantastisch einde en een mooi begin, een nieuw jaar volledig naar jullie zin !
Dat jullie in 2012 allemaal heel gezond en gelukkig mogen zijn !!!! Xxx
Vandaag was mijn eerste controle na de behandelingen. Om 13u45 mocht ik mijn poort laten spoelen, terwijl hebben ze dan bloed genomen ... het ding werkte nog goed , oh ja dit moet minimum een jaar blijven zitten, soms 2 jaar en als ik er geen last van heb zou ze het langer laten zitten zei ze ....ik heb geen last maar het enige probleem is dat je om de 6 à 7 weken naar het ziekenhuis moet om dit te spoelen. Om 14u40 had ik dan een afspraak bij de dokter, ik ben uiteindelijk om 15u40 mogen binnengaan ... wachten duurt soms lang. De resultaten van mijn bloed waren ok , dan heeft ze me volledig afgetast en volgens haar was alles ok Ze heeft een inwendige echo gedaan van mijn eierstokken en die waren ook goed dus alles was HEEL GOED Nu moet ik binnen 3 maand terug op controle bij de oncoloog. De gynecologe rade mij aan om een erfelijkheidsonderzoek te laten doen. Hiervoor moet ik in Leuven zijn, morgen bel ik voor een afspraak. Ik ga dus zeker eentje drinken op het goede nieuws!!!
Gisteren kreeg ik het boekje van de Vlaamse liga tegen kanker in mijn brievenbus, er stond een verhaal in van een lotgenote, heel erg pakkend en eigenlijk had ik het beter niet gelezen want ik heb er wakker van gelegen vannacht
Donderdag is het dan zo ver, de eerste echte controle na de behandelingen. Eerst moet ik mijn port à cath laten spoelen ,terwijl kan ik bloed laten nemen en daarna heb ik een afspraak bij de gynecologe. (mijn volgende afspraak binnen 3 maand is terug bij de oncoloog). Toch wel weer spannend allemaal .... en ik heb VEEL vragen genoteerd
Daarstraks even naar de markt geweest, heel snel voor wat fruit, ik sprak er met een dame aan een kraam en zij had baarmoederkanker .... zo erg .... je hoort niet anders hoe komt dat toch ? Ze zei dat ze normaal in haar menopauze was maar geen last had van alle symptomen, ze ging naar de gyn. en bleek dat ze kanker had. Misschien moeten de vrouwen in menopauze dan toch blij zijn met de opvliegers en al de rest ... ;-)
Vandaag een collega op bezoek gehad met lekkere mandarijntjes (van op het werk) en deze mooie bloemen ... Heel lief van jullie dat jullie nog zo aan me denken !!!
Wij zijn moedige mensen Niemand kan ons raken Wij zijn geworden wat we zijn door wat we mee moeten maken Niemand neemt ons af wat we daardoor hebben geleerd al zijn er van die dagen dan loopt alles verkeerd dan is er weer die onrust gaat alles veel te vlug we doen 3 stappen voorwaarts en dan weer 5 terug maar we zullen overleven ons krijgen ze niet klein want al wat er nu met ons gebeurd heeft zo moeten zijn ik heb een wens voor iedereen een mooie kerst met toffe mensen om je heen mensen die van je houden om wie je bent in wie je een stukje van jezelf herkent laat merken dat je om die mensen geeft dat je samen met hen iets moois beleefd toch gaat het leven verder zoals het gaat maar dat betekent niet dat je er alleen voor staat het blijft je pijn doen maar onthoud goed wij blijven vriendinnen en dat geeft moed want wij zijn niet kapot te krijgen hoe hoog alles ook zal stijgen samen zijn we sterk en kunnen we de wereld aan onthoud dat want je zal er NOOIT alleen voor staan !!
Nancy
Dank u Nancy'ke, dit is mooi verwoord hoe we ons voelen !
Gisteren was ik in de winkel toen de dame aan de kassa me aansprak en zei dat ze mijn haar mooi vond .... ik wist niet goed hoe reageren en zei dan maar dat ik hier niet bewust voor gekozen had.
De dame wees naar haar borst en en knikte ... euhhhhh ik kende haar helemaal niet en toch wist ze wat er aan de hand was.
Ze vertelde me dat ze hetzelfde had meegemaakt in 2002, ze heeft toen 4x FEC en 4x Taxotère gekregen en bestraling. Dan zei ze dat er in haar andere borst ook iets te zien was maar de dokters waren er niet ongerust over toen ....
In 2009 is ze dan hervallen in haar andere borst . Ze is 2x een jaar thuis geweest .... dit wil ik dus niet meemaken hé ... de dokter gaat op 22/12 een goede uitleg mogen verzinnen om me gerust te stellen ivm mijn linker borst. Er staat genoteerd : In de linker mamma wordt op 11u een scherp afgelijnde hypoechogene nodus van 6mm aangetoond, zonder acoustische schaduw : meest waarschijnlijk klein fibro-adenoma. Ze zijn er dus zeker van dat dit geen kanker is maar dat waren ze bij die dame ook in 2002 .Bij haar was er ook niemand in de familie met borstkanker, ze was 42 bij de eerste operatie.
Als ik een vraag heb denk ik dat ik nog eens ga winkelen bij die dame
De andere klanten aan de kassa luisterden gewoon mee( 2 dames), ik wou ze laten voorgaan maar dat hoefde niet ... toen ze doorgingen wenste ze ons veel succes ... wedden dat ze s'avonds aan hun borsten gevoeld hebben hihi ;-)
Vandaag ben ik mijn fietsproef gaan afleggen in Gasthuisberg.
Eerst moest ik bij een dokter langs om te zien of alles wel in orde was met me om op die fiets te stappen.
Ik werd goedgekeurd , dan naar de dokter voor de fietsproef.
Ik moest eerst zo hard mogelijk blazen op een toestel om mijn longinhoud te meten.
Dan mocht ik op de fiets stappen, ik kreeg overal zuignappen op mijn borst om mijn hart te controleren, een bloeddrukmeter aan mijn arm
en een mondmasker om mijn zuurstof te meten. (dat moet een schoon zicht geweest zijn, gelukkig zijn hier geen foto's van ;-) )
Ik heb toch een tijdje kunnen fietsen, dan begon ik buiten adem te geraken en mijn benen konden de pedalen bijna niet meer rondkrijgen .
Mijn hart werd reeds goedgekeurd voor het revalidatieprogramma, de rest van de resultaten sturen ze naar de huisarts .... ik ben benieuwd!
Die dokter zei dat ik er goed aan deed om deel te nemen aan het programma, je doet dit in groep, je leert nieuwe mensen kennen (die in hetzelfde schuitje zitten als ik ), je leert er meer over voeding, erfelijkheid enz .... ik kijk er al naar uit !
Een lotje had het helemaal juist .... ze schreef me dat ze zich de bedenking maakte " geen nieuws goed nieuws " vermits er niet veel meer op mijn blog geschreven wordt. Ze schrijft me dat het bij haar ook zo was ... op een bepaald moment wil je verder met je leven en wordt je blog een beetje bijkomstig . Je krijgt meer energie en hebt zin om andere dingen te doen ... ze schreef : elke dag dat er niets op je blog verschijnt weet ik dat je volop aan het genieten bent van duizend en één andere dingen die je sinds een hele lange tijd hebt moeten missen ...
(goed hé op 3 weken tijd )
