Ik ben Cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cinneke.
Ik ben een vrouw en woon in Steenokkerzeel (Belgie) en mijn beroep is administratief bediende.
Ik ben geboren op 29/10/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , internet , mijn kids , .....
Voor 13/2 wist ik niet dat mijn leven plots zo anders zou zijn ...
boezemverhalen
mijn onzekerheid
31-07-2011
Dag 6 na chemo 5
Vandaag gaat het weer wat beter met me .... oefffff
De smaak in mijn mond en mijn slokdarm zijn nog niet ok maar ik voel me niet meer zo grieperig.
Vannacht wel weer wakker geweest maar dan omdat de hond blafte(iets voor 5) ... en ik hoorde stemmen buiten , Marc was gaan werken dus ik was alleen met de kids. Ik ben dan maar naar de gang gegaan en heb het licht aangedaan, dan wat gewacht en terug mijn bed in ... maar slapen euh dat lukte niet meer! Na een tijdje ben ik dan wel terug in
slaap gevallen, waarschijnlijk waren het gewoon buren die thuiskwamen van een avondje uit of ...
Soms denk ik dat ik in een nare droom zit, kon ik maar wakker worden en ging alles maar weer zoals voorheen .... Wat staat me nog te wachten ... wie weet het .... IS ER MISSCHIEN IEMAND DIE WIL RUILEN ???????? Ja soms voel ik me zelfs schuldig dat ik nog zo lang thuis ben .... en vraag ik me af hoe het gaat zijn om terug normaal deel te gaan nemen aan de maatschappij ....
Raar berichtje van mezelf hé maar het kan niet altijd positief zijn natuurlijk in deze situatie ... Ik voel me dan ook beroerd en ambetant ... gelukkig zijn de kids bij een vriendje gaan spelen en heb ik toch wat kunnen rusten (Merci Assia X).
Vannacht een dafalganeke genomen , spierpijn op komst .... voel me nu precies volledig uitgeput Ik heb ook weer buikkrampen zoals vorige keer ... ik ga nu maar wat in t'zetelke kruipen!
Ik voel me nog steeds ok , misschien door het extra halve pilletje medrol ... Vandaag met mams en paps en de kids naar het zandsculptuur in Blankenberge geweest en een beetje op de dijk gewandeld in de goede zeelucht . Een leuk dagje uit ... nu een beetje moe maar dan zullen we goed slapen vannacht ! Mijn eten en drinken smaken wel weer niet meer zoals het moet maar het valt al bij al nog mee. Moeilijk om eten klaar te maken want ik weet niet of er nu te veel of te weinig kruiden inzitten enz ...
Wel weer wakker van 4u vannacht, na veel woelen toch naar beneden gegaan en de was opgeplooid en het nieuws gekeken ... de benen begonnen weer te tintelen maar met een dafalganneke is dat snel verholpen en die cortisonen zullen ook nog wel veel doen ... benieuwd naar de volgende dagen maar hopelijk mag ik hier telkens schrijven dat ik best ok ben ;-)
Ik ben wel veel meer moe, niet echt om te slapen overdag maar wel om te rusten .... ik probeer naar mijn lichaam te luisteren maar dat is niet altijd makkelijk met twee bengels in huis.
Positief denken is besmettelijk! Als je jezelf omringt met mensen die van je houden en je steunen slaat dat vanzelf ook op jou over. Als zij in je geloven, waarom zou jij dan niet in jezelf geloven? Mooi gevonden hé en zo is het hoor .... alvast bedankt aan al die lieve mensen .... nog eventjes en we zijn weer de oude ;-) of een nieuwe ...
Gisteren mijn 5de chemo gekregen, om 10u ongeveer werd mijn bloed geprikt via mijn poth à cath, dan kreeg ik een infuus met physiologisch water, rond half twee waren ze daar met de ijshandschoenen en het ijs voor op mijn tenen(om het uitvallen van mijn nagels te voorkomen). Ze namen terug mijn bloeddruk en ik had weer plots 16.5 over 8, dat kon nog niet van de taxotère zijn maar wel van de kou van die ijsdingen ...ja dat is echt wel redelijk pijnlijk maar dankzij Irma en Virginie die op bezoek waren en Nancy die hetzelfde onderging op hetzelfde moment zijn we er weer doorgesparteld Rond 15u mochten we dan naar huis... Vannacht weer veel wakker geweest waarschijnlijk door die cortisonen, daar wordt je nogal hevig van(de dokter zei dat het een soort epo is) Mijn mond spoel ik regelmatig met mijn cocktail en voor mijn slokdarm neem ik pilletjes. Voor de spierpijn mag ik 2 dagen langer een half pilletje cortisonen nemen ... hopelijk komen we er deze keer met wat minder last door dan .
, Marc was gaan werken dus ik was alleen met de kids. Ik ben dan maar naar de gang gegaan en heb het licht aangedaan, dan wat gewacht en terug mijn bed in ... maar slapen euh dat lukte niet meer! Na een tijdje ben ik dan wel terug in 
. Een leuk dagje uit ... nu een beetje moe maar dan zullen we goed slapen vannacht !
