Ik ben Cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cinneke.
Ik ben een vrouw en woon in Steenokkerzeel (Belgie) en mijn beroep is administratief bediende.
Ik ben geboren op 29/10/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , internet , mijn kids , .....
Voor 13/2 wist ik niet dat mijn leven plots zo anders zou zijn ...
boezemverhalen
mijn onzekerheid
08-11-2011
pruik of geen pruik ....
In Centerparcs heb ik me voor het eerst op onbekend terrein begeven zonder pruik ... ik dacht steeds dat iedereen naar me keek maar Marc zei dat dat niet zo was ...
In Frankrijk heb ik mijn pruik aan de kapstok gehangen en ben ik steeds zonder buiten gegaan, ik deed wel een muts op ;-)
Mijn haar is goed aan het teruggroeien maar het is zo peper en zoutkleur (donker en lichtgrijs ) , ik twijfel enorm of ik al dan niet naar de kapper zou gaan en er al een kleurtje zou opzetten.
Ik heb eens gegoogld en de meningen zijn verdeeld of het mag of niet. Ik heb wel gelezen dat dit zo een soort caviahaar is, dit heeft iedereen als het haar terug begint te groeien, achteraf krijg je terug een normalere kleur. (al vrees ik ervoor dat het bij mij grijs zal blijven )
We hebben een fijne midweek centerparcs met vrienden achter de rug en een fijn weekend in de franse ardennen met mijn ouders, broer , schoonzus en Kyara. We hebben prachtig weer gehad, zalig!
In centerparcs zijn mijn beperkingen dan toch maar weer eens duidelijk geworden ... we gingen bowling doen met de kids ... gezien mijn okselruiming en pijnlijk rechtse arm kon ik hier niet aan meedoen (vanaf nu dus geen bowling meer voor mij ).
Zwemmen heb ik ook maar niet gedaan, er was veel volk in het water en misschien ook wel veel beestjes, mijn borst en mijn oksel zijn volop aan het vervellen dus veel te riskant ! Ik heb dan maar een boekje gelezen en toegekeken aan de zijlijn , dat viel ook goed mee hoor ;-)
We hebben in die week heel veel gewandeld en ik moet zeggen dat mijn fysiek toch precies een beetje aan het terugkomen is, ze hebben niet moeten wachten op mij
Gisteren was mijn verjaardag, ik dank iedereen voor de lieve berichtjes, kaartjes , smsjes , .... S'morgens moesten onze Raptors(Jari zijn ploegje U13) het opnemen tegen SC Keerbergen, geen gemakkelijke taak maar ze hebben flink gevochten en zijn uiteindelijk gewonnen met 3-2 . Jenno heeft met zijn ploegje ook goed gespeeld maar spijtig genoeg verloren met 9-7 , Jenno heeft gescoord (ik was er wel niet bij omdat hij op hetzelfde uur speelde dan Jari, we hebben ons dus moeten splitsen ... de papa met Jenno en ik met Jari) . In de namiddag bezoek gehad van enkele vriendinnen, broer, schoonzus , schoonbroer en schoonzus , leuk ! S'avonds een gezellig etentje gehad met vrienden ... mijn verjaardag was dus geslaagd
Het is een grote opluchting dat de zware therapie achter de rug is en we vanaf nu kunnen revalideren. Het einddoel van de revalidatie is: terug meedraaien in de mallemolen van alledag, terug helemaal fit zijn, terug gaan werken... Ik ben gemotiveerd om te timmeren aan de weg terug! Naarmate ik me beter voel merk ik dat mijn oude gewoonte van soms te veel hooi op mijn vork te willen nemen weer de kop op steekt Het is verdomd moeilijk, ik heb nog een lange weg af te leggen maar ik zie het volledig zitten. Hoewel een aantal inzichten zullen veranderd zijn en een aantal prioriteiten verlegd, wil ik er gewoon terug staan binnen enkele maanden.
Ik ben me ook bewust van de zware nieuwe uitdaging die nu al om de hoek loert : leren omgaan met de angst. Ik ben nu helemaal losgelaten door de dokters en verpleegsters, dat is best griezelig ... maanden aan een stuk werd ik begeleid door medici, je geeft je volledig aan hen over en laat je lichaam, met de beste bedoelingen , vakkundig kapot maken. Na 7 lange donkere maanden zeggen ze dan : we zijn klaar, trek nu maar je plan, veel succes verder ..... Nog even revalideren en dan neem je gewoon de draad weer op waar je hem hebt neergelegd .... slik ... hoe ging dat ook al weer?
Ik dacht ook dat ze me vanaf nu elke 3 maanden gingen doorlichten om zeker te zijn dat "de kust veilig is" ... niet dus ! Ze zeggen het niet zo cru, maar het komt er eigenlijk op neer dat ze nu aan de kant gaan staan kijken hoe ik het doe : blijft ze leven of gaat ze dood? Ze hebben alles gedaan wat ze konden, nu is het aan mij. De fameuze controle die mij wacht is eigenlijk niet meer dan een driemaandelijks klinische controle bij de oncoloog waarbij die mij vraagt of ik ergens iets voel. Maar als ik iets voel .... is het eigenlijk al te laat !
Iedereen, ikzelf inbegrepen kijkt met argusogen naar dat lijf van mij : zal het de kanker overwonnen hebben ? Spannend voor de omstaanders maar ik verzeker u : nog veel spannender voor diegene die in dat lijf gevangen zit ! Zal de caroserie het houden ? Een echte doorlichting komt er pas binnen een jaar. Maar we gaan ervoor dat is zeker !!!!
I survived the crash Survived the burn Survived the worst Yeah baby, but i' ve learned Survived the lies Survived the blues It almost killed me But i survived the truth And the best is when the smoke cleared trough I survived you
Het zit erop .... naar deze dag heb ik uitgekeken en eindelijk is het zover Gisteren vroeg ik aan de verpleegster of ik eens goed mocht roepen als het erop zat, ze zei dat het mocht maar niet té hard. Vandaag was het dezelfde verpleegster, eerst nog eens voor de laatste keer tegen dat machien gezegd dat hij er maar een lap moest op geven en dat ik hem nooit meer wou terugzien , dan was het zo ver, het was afgelopen ... de verpleegster vroeg of ik nu ging roepen ... ik zei : wacht nog even tot ik van de tafel ben ... dan heb ik eens goed geroepen van YYYYYEEEEEEEESSSSSSS !!!!!!! , ze moest erom lachen en wenste me veel succes verder en zei : tot nooit meer !!!! Ik heb ze daar verwend met celebrations (toepasselijk hé ). Als ik buiten kwam stond er een kennis op me te wachten, ze werkt in gasthuisberg en wou me even komen uitzwaaien, ik heb een lekkere fles cava gekregen, mercikes Petra, leuk dat je er was ! Van mijn broer ,schoonzus en metekindje heb ik mooie bloempjes gekregen omdat ik zo flink geweest ben , mercikes hiervoor x Marc had taart voorzien om mijn laatste bestraling te vieren met de kids ... zo lief allemaal
Ik wil jullie nog eens allemaal bedanken voor de telefoontjes, sms'jes , kaartjes, bloemen, lieve woorden en steun in deze moeilijke periode !!! Jullie zijn schatten allemaal !!!!!
Ik heb een redelijk vermoeiend weekend achter de rug, gisteren voor Jari zijn verjaardag een halloweentocht gaan doen in Boortmeerbeek. We waren met 6 volw en 19 kids ... het is heel goed meegevallen en de tocht zelf was geweldig, chapeau voor de organisatie. Ik heb wel een héél slechte nacht gehad(nee niet van schrik ) maar mijn benen deden enorm pijn, ik wist niet hoe ik me moest leggen ... ik ben uiteindelijk een dafalgan gaan nemen maar dat hielp niet echt.Ja ik ben dan ook niet meer gewoon van zo te stappen natuurlijk maar zonder het stappen heb ik ook last van pijnlijke benen maar niet in deze mate. Ik vermoed dat het ook door de Nolvadex komt ... volgens de dokter zou dat zeker kunnen. De dokter heeft me vrijdag een spuit tegen longontsteking voorgeschreven en tegen de griep, ik moet me in Leuven informeren wanneer ik deze het best laat zetten vermits mijn weerstand niet 100% is door de stralen.Ik kom vanaf nu in aanmerking voor terugbetaling van deze spuiten aangezien ik nu bij die risicopatienten hoor
Vanaf donderdag heb ik weer veel tijd om te rusten .... woendag heb ik mijn laatste stralen, ik ga een vreugdedansje maken daar in Leuven .... . Hoewel , ik zal nog maar niet te snel victorie kraaien ... eerst afwachten ... maar dat dansje dat komt er zeker nog eens
Vandaag voor de eerste keer de plaatselijke stralen, dit ging nog sneller dan de andere stralen ... ik was op 5 min buiten.
Nog 7x , ik kan echt beginnen aftellen nu ! Joepie .... dan kan mijn revalidatie beginnen.
Ik heb ook weer wat meegemaakt vandaag ... ik reed richting Kampenhout-sas, ik ben beginnen slippen op het ronde punt, remmen kon ik helemaal al niet.... ik heb me dan aan de kant gezet, gelukkig heb ik niets of niemand geraakt! Mijn banden hingen vol olie of mazout of benzine ... wat het juist was weet ik niet. Dan wist ik natuurlijk wat het nat was op de baan richting Kampenhout. Ik heb de 101 gebeld en ben naar de carwash gereden.
Als ik terug naar huis reed stond de brandweer op 3 plaatsen op de Haachtsesteenweg. Ze waren de baan aan het afsluiten en proper maken. K'heb een goede daad gedaan dus, hopelijk heeft er niemand hierdoor iets ernstig voor want er is ook een motorijder mij voorbijgereden voor ik begon te slippen, die is dus ook door dat spoor gereden ... Je ziet maar je kan even goed sterven in een ongeluk waar je niets aan kan doen dan aan kanker ... gelukkig leven we nog !
Vandaag voel ik me sinds vanmiddag ellendig ... nee niet dat ik de griep of zo krijg maar ik ben zo onrustig. Mijn maagstreek/ rug doet ook weer pijn ... zo een zeurende pijn... moeilijk uit te leggen maar ik denk dat hij vooral de kop op steekt als ik wat vermoeid ben.
Ik ben juist even op de fiets gesprongen om mijn onrust een beetje weg te fietsen maar dan beginnen mijn benen pijn te doen ... ggrrrrr..... Kl***K****
SORRY voor het gezeur !
Ik ben even binnen gewipt bij de kapper , ze heeft mijn donsjes wat bijgeknipt, nu steken er geen sprieten meer uit en is het weer proper aan mijn oren en in mijn nek. Thanks Evy, lief van je , ik hoop binnenkort snel een afspraak te kunnen maken voor een nieuw coupke ;-).
Ik ben weer volledig uitgeteld ... ik heb nochtans niet veel gedaan maar ben wel vannacht een tijdje wakker geweest.
Hopelijk deze nacht een goeie nacht!
Vandaag afscheid genomen van 2 dames waarbij de stralen erop zaten ... binnenkort is het aan mij ;-)
Ik had afspraak om 9u36 en om 10u30 moest ik terug onder de simulator om een nieuw veld af te tekenen.
Morgen heb ik nog deze stralen en vanaf maandag is het op de plaats waar het knobbeltje zat. Dit hebben ze nu afgetekend,
terug een tatoeke (deze keer op mijn borst zelf) en een groot (6 op 6cm ongeveer) rood vierkant welk ik er niet mag afwassen.
Ik heb weer een brief van de mutualiteit om op controle te gaan .... ik zou daar om 10u30 moeten zijn (in Mechelen) maar ik heb nog stralen om 9u48 diezelfde dag, heeft er iemand een helikopter om me te brengen ?
Ze hebben nochtans vorige keer een brief gekregen met al de data en ze zouden dus moeten weten dat ik nog in behandeling ben ...
Ik heb gebeld en nu moet ik weer een bewijs sturen dat ik die dag op de stralen ben pppffff .... ik heb al ni genoeg papierwerk met mijn miserie
Vandaag hebben ze een speciale plakker aangebracht op mijn oksel. Ik voel wel dat het helpt, hij verhindert ook het schuren van mijn kleren op de wonde. De plakker kan verwijderd worden en terug aangebracht, bv na het douchen of tijdens de stralen. Ik ben bij de verantwoordelijke van KanActief geweest en het lijkt me echt iets voor mij. Ze zei ook dat ik het zeker moest doen en dat ik er veel baat bij zou hebben. Ze laat me nog weten wanneer de sessies juist starten. Ik ben vandaag ook even op het werk langsgeweest , het was fijn om de collega's terug te zien.
Mijn liteken onder mijn arm is donkerder gekleurd en de plaats van de stralen begint rood te zien ( ik blijf nochtans goed smeren met mijn zalf !), mijn tepel is heel gevoelig en is ook donkerder ... ik hoop dat het hierbij blijft.
De vermoeidheid neemt ook enorm toe, als ik overdag veel doe ben ik 's avonds père total. Ik mag morgen of dinsdag
langsgaan bij de verantwoordelijke van KanActief, ze gaat
me meer uitleg geven over het revalidatieprogramma voor
borstkankerpatienten. Het is een programma bedoeld voor mensen die na het beëindigen van radio-en/of chemotherapie ,onder begeleiding aan hun psychisch en fysiek herstel willen werken ... en dat is nodig ;-) .
Je traint dan gedurende twaalf weken twee keer per week, op eigen niveau en onder begeleiding. Naast de positieve werking van de groepsdynamiek worden er ook infosessies gegeven over lymfoedeem , angst voor bewegen, omgaan met vermoeidheid , voeding , enz ...
We gaan ervoor ;-)
Vandaag voor de 19de keer stralen gehaald, ik was te vroeg maar mocht onmiddelijk binnen ... ondertussen ken ik daar al wat mensen in de wachtzaal die ik daar elke dag tegen kom en is het eigenlijk niet zo erg als er gewacht moet worden. De verpleegsters zijn daar ook heel aangenaam ... wat een geluk ... ik denk dat ik ze nog ga missen als het erop zit Ik ben blij dat ik vanavond naar de kiné kan, mijn arm voelt moe aan en ik krijg veel steken in mijn borst, ze houd ook wat vocht vast gelukkig valt die ongelijkheid nog niet op . Het is van vrijdag geleden, 2 of 3x in de week is dus wel beter nu
We zitten over de helft .... JOEPIE ...
De vermoeidheid neemt toe maar voor de rest voel ik me goed ;-)
De haartjes groeien ook verder ... laat het gras maar groeien ... ... maar veel te traag naar mijn zin (maar dat wisten jullie al zeker ;-) ).
Ik heb niet zo veel te schrijven maar eigenlijk is geen nieuws goed nieuws ;-)
Voila we zijn er weer vanaf voor vandaag ... eigenlijk ben je langer onderweg dan dat je op dat toestel ligt... maar geen probleem als we er maar vanaf zijn van die vuile K..... Straks ook nog even naar de kiné, ze heeft mijn arm helemaal ingetaped in blauw ... mooi hoor euuhhhh .... niet dus ... het valt veel te hard op en iedereen vraagt wat het is , als ik dan gewoon de waarheid zeg dan zijn de mensen gechokkeerd , ja dat verwacht je niet natuurlijk dat die persoon gaat zeggen dat ze borstkanker heeft . Het is ook te warm om met lange mouwen te lopen , zalig weertje maar erg als je niet in de zon mag ... Mijn bultjes op mijn hoofd zijn zo goed als weg, het zal dan toch een beest geweest zijn en geen allergie, gelukkig ... hier thuis loop ik altijd zonder pruik, zelfs buiten...tja de buren weten wat er aan de hand is en de mensen die voorbij rijden en kijken die moeten maar wegkijken als het hun niet aanstaat hihi... ik kijk er wel al naar uit om terug naar de kapper te kunnen. Ik heb in het pink ribbonmagazine gelezen dat je die babydons best eens laat knippen ... ik zal eens bij mijn kapster passeren om te vragen wat ze ervan denkt. Er staat nog ni veel op maar het begint
De 11de bestraling is achter de rug, nog 22 te gaan ... Ik ben vandaag ook even bij de huisarts langsgeweest want mijn hoofd staat vol rode vlekjes ... hij heeft me nu een lotion voorgeschreven waar een beetje cortizonen inzit, als dit niet helpt dan zou het een huidinfectie kunnen zijn en moet ik antibiotica nemen. Het zou kunnen dat ik allergisch ben voor mijn pruik , ik zei van ja ik heb die wel al langer dan vandaag op maar dat wil niets zeggen ... er zijn metsers die na 20jaar allergisch worden aan cement... ik hoop niet dat het daarvan is...
Vannacht weer slecht geslapen , om 3u word ik telkens wakker, ik heb ook al geprobeert met mijn slaappilletjes maar dan word ik nog om 3u wakker ... de dokter heeft me nu aangeraden van als ik wakker word onmiddelijk een half pilletje te nemen zodat ik na een half uurtje terug inslaap en geen meer als ik ga slapen. (ze werken +/- 6u en ik ga meestal rond 21u slapen dus tegen 3u is dat uitgewerkt)
Vandaag voor de 10 de keer gaan stralen halen, mijn huid ziet er nog goed uit maar als ik me 's nachts wil draaien dan voel ik het wel dus binnenin is er vanalles aan de gang.
Als ik een boekje open sla staat er wel iets in over borstkanker ... zo las ik net dat in Belgie per week 30 vrouwen vernemen dat ze borstkanker hebben, dat is toch enorm veel . Ik ben dus niet alleen maar besef maar al te goed dat mijn onbezorgde leventje uit is, dit blijft een zorg voor het leven en hopelijk is dit nog HEEL lang! Ik heb met een lotje afgesproken dat we later samen naar een rusthuis gaan en er in de cafetaria groene thee drinken maar dat is nog niet voor direct ;-)
) , ik twijfel enorm of ik al dan niet naar de kapper zou gaan en er al een kleurtje zou opzetten.
Het is verdomd moeilijk, ik heb nog een lange weg af te leggen maar ik zie het volledig zitten. Hoewel een aantal inzichten zullen veranderd zijn en een aantal prioriteiten verlegd, wil ik er gewoon terug staan binnen enkele maanden. 
, als ik dan gewoon de waarheid zeg dan zijn de mensen gechokkeerd , ja dat verwacht je niet natuurlijk dat die persoon gaat zeggen dat ze borstkanker heeft 
