Ik ben Cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cinneke.
Ik ben een vrouw en woon in Steenokkerzeel (Belgie) en mijn beroep is administratief bediende.
Ik ben geboren op 29/10/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , internet , mijn kids , .....
Voor 13/2 wist ik niet dat mijn leven plots zo anders zou zijn ...
boezemverhalen
mijn onzekerheid
17-08-2011
:-(
Mijn dafalganeke van s'avonds is weer uitgewerkt ... nu maar weer hopen dat deze snel werkt!
Mijn arm doet ook wat pijn, waarschijnlijk wat verkeerd gelegen tijdens mijn slaap, gelukkig kan ik straks naar de kinesiste.
Ik voel weer elk spiertje, mijn tong heeft weer een witte laag waardoor mijn smaak volledig anders is. De buikkrampen zijn er ook weer ... maar het is de laatste keer
Volgende week trekken we een weekje naar de Ardennen, daar kan ik ook rusten en zo zijn we er eens tussenuit. De kids kijken er ook naar uit, ja ze hebben deze vakantie nog niet zo veel gedaan door mijn ziekte ... maar ook door het slechte weer hier natuurlijk.
Ik ben maar even opgestaan voor een dafalganeke, de spierpijn begint erger te worden ...
Gisteren met een half medroleke en een dafalgan toch naar de rommelmarkt in Boortmeerbeek geweest, het was een mooie dag en we zijn weer wat speelgoed kwijt van op zolder , er was heeeeel veeeeelll volk en er stonden heeeelll veeeelll verkopers. We stonden aan het huis van Marc zijn broer dus dat was ook wel handig en leuk.
Zo , ik kruip maar weer eens in mijn bedje, slaapwel ;-)
Mijn spieren doen al wat meer pijn, leve dafalgan fort ;-) (dank aan pascaleke om er nog enkele binnen te brengen want morgen is de apotheek dicht natuurlijk x)
Ik heb ook al meer buikpijn ... maar ik ben wel nog heel actief door die cortisonen ... ik heb gekuist en 10 km gefietst op de hometrainer. Als ik in beweging ben heb ik minder pijn aan mijn spieren.
Het is de laatste keer afzien en dan zijn we er door !!! Daar trek ik me enorm aan op!
Het is weer van dat ... klaarwakker en heel actief. Ik ben om 3 u naar beneden gekomen, ik heb al heel mijn strijk gedaan ... ( het is dan toch voor iets nuttig ;-))
Ik moet nog 1 cortisine pilletje nemen s'morgens en dan kan ik weer afkikken ... Mijn benen tintelen als ik in bed lig, zo knagende pijn alsof je veel gestapt hebt, hierdoor kan ik niet blijven stilliggen en ik ben dan ook klaarwakker. De volgende nacht zal ik maar een slaappilletje nemen dan slaap ik overal door
Al bij al goed geslapen, om 7 u maar opgestaan voor mijn pilletje medrol, normaal moest ik hiervoor om 3u weer uit bed maar ik weet al dat ik dan geen oog meer dicht doe dus sta ik er niet meer voor op ;-), je moet erbij eten want anders krijg je last aan de maag.
Gisteren mijn taartjes gedeeld met twee lotjes die op bezoek kwamen en met mijn kamergenote, een madameke van 85 en haar dochter en kleindochter, lieve mensen.
Da madameke had al een hele tijd last van een ingetrokken tepel waar vocht uitkwam, een van de tekenen dus van borstkanker ... Maar haar huisarts dacht steeds dat het om een ontsteking ging , nu was het reeds uitgezaaid naar de longen en beenderen .
Haar dochter heeft 13 jaar geleden ook borstkanker gehad, een borstbesparende operatie, stralen en nolvadex, ze was heel goed nu naar zei wel dat het je steeds blijft achtervolgen. Als ik door ging kwam de dochter net van bij de dokter en zei ze me dat haar moeder naar paliatieve moest, geen goed nieuws dus maar als je dit op 85 jaar voor hebt heb je wel al een mooi leven achter de rug natuurlijk, hoe moeilijk het ook is voor iedereen.
Ik ben helemaal klaar voor de laatste chemo, ik ben vroeg wakker ... toch wat nerveus ... we gaan die vuile K nog eens een lesje leren ... en dan vanaf begin september nemen we hem nog eens met de stralen onder handen ;-)
Ik ga even langs bij de bakker voor een lekkere taart om samen met lotjes te vieren dat het de laatste is !!!!
Voor de verpleegsters die altijd erg lief waren heb ik koekjes
Na deze moet ik wel om de 6 à 7 weken naar het ziekenhuis om mijn port à cath te laten spoelen, straks even vragen hoe lang hij er nog in moet blijven.
Lieve lezertjes hier gaan we dan ... op naar Bonheiden voor de LAATSTE
Voila de laatste chemo zit er in .... op 6/9 krijg ik een RX thorax (Het maakt een beeld van het hart, longen , luchtwegen, bloedvaten, ribben en de beenderen van de rug) en een echo van de abdomen (echo van het buikgegeelte) daarna heb ik een afspraak bij de oncoloog om de resultaten te bespreken. Ze gaan kijken of de chemo niets heeft beschadigd ... laat ons hopen van niet hé! In diezelfde week begin ik dan ook met de stralen ...
Nu weer afwachten en hopen dat ik begin volgende week toch niet te veel last heb van deze chemo ...
We zijn terug van ons bezoek aan Dr Janssen, ik moet dus 33x stralen hebben , 25 x borst + borstbeen en dan nog 8 op de plaats waar ze de tumor hebben weggehaald. Ik zou wat last kunnen krijgen bij het slikken mits ze het borstbeen gaan bestralen en dat in de buurt is van de slokdarm. Ook kan de huid wat gaan openliggen tijdens de bestraling. We zullen wel zien hé ... Op 31/8 moet ik gaan voor de tatoeage(ze duiden de plaats aan waar er moet bestraald worden met stipjes die worden op de huid getatoeeerd) , een week laterdus rond 7 sept zou ik dan beginnen met de bestralingen en dit zou 7 weken in beslag nemen ... ik zal dus op mijn verjaardag net wel of net niet van de behandelinge verlost zijn. Ik begin één van de dagen ook met de pilletjes die ze me gaan voorschrijven voor 5 jaar .... man man dat lijkt me nog zoooooo lang!
Vanmiddag als we terug thuis kwamen had er een collegaatje een leuke attentie klaargezet, 6 potjes bloemen, voor elke chemo eentje ... om te vieren dat het morgen de laatste is... echt wel lief .. spijtig dat ik er niet was als je langs kwam! Van een andere collega heb ik een mooi kaartje gekregen, nog een andere collega is me heel onverwachts komen bezoeken... Regelmatig belt er wel eens een collega of sturen ze berichtjes via sms of facebook ... thanks guys, ik mis jullie ook ;-) Een collega is soms meer dan 'gewoon een collega'...ze maken je mee in alle situaties,of je nu gelukkig bent of triest.Maar ze staan altijd klaar om die emoties samen met je te delen.Soms is een collega meer dan 'gewoon een collega' ze worden echte vrienden! Bedankt collega's!!!!! xxx
Als ik thuis ben loop ik meestal zonder pruik, als de bel gaat dan haast ik me naar mijn pruik en zet ik ze snel op ... ik moet zeggen dat ik daar al zeer handig in ben, ik heb zelfs geen spiegel meer nodig om ze goed te zetten ;-) maar soms vergeet ik dat ik ze niet aan heb ... zoals een keer toen de ijskar voorbij reed, Jenno wou een ijsje en ik had daar ook best zin in ... hij reed al voorbij dus ik haaste me naar buiten ... als ik buiten was realiseerde ik me dat ik mijn pruik niet op had ... ik kon moeilijk terug naar binnen spurten dus ik ging gewoon een ijsje halen ... tegen de ijsboer zei ik : sorry ik ben mijn haar vergeten aan te doen ... ja ik wist echt niet wat zeggen ... diene mens lachte eens en zei : ge bent precies een gedetineerde ahah ....
Vandaag heb ik een afspraak met de dokter van de stralen, het is een kennismakingsgesprek en ze zal een beetje uitleggen hoe alles in zijn werk gaat ... ik ben benieuwd. Morgen is het dan zo ver ... mijn laatste chemo ... toch een beetje raar dat het dan achter de rug is ... hopelijk hebben die sessies hun werk gedaan en ben ik dus nu kankervrij .... de dokter kan mij niet vertellen of het gewerkt heeft, het was preventief, indien er nog een micrometastase aanwezig zou geweest zijn dan zou die moeten weg zijn nu maar dat kunnen ze met geen enkele scan of zo zien ... Als ik binnen enkele maanden of jaren zou hervallen heeft het niet gewerkt ... maar ik ga ervan uit dat het wel gewerkt heeft en ik vanaf nu van die vuile K... verlost ben !!!!!!!
Gisteren met twee vriendinnen gaan eten, leuk bijgebabbeld, het was een fijne avond.
Vandaag weer in slaap gevallen tijdens het nieuws, de vermoeidheid speelt me meer en meer parten.
Ik voel me ook zo opgeblazen, ik denk dat ik deze week eens ga proberen te gaan lopen met Jari.
Ik heb mijn gezicht vandaag nog eens onder handen laten nemen en Gerd vond het echt wel nodig, mijn huid ziet af van die vuile chemo , goed blijven smeren is de boodschap !!! Ik heb een nieuw afspraak in september, ik heb echt geen zin om er plots veel ouder uit te zien door wat ik allemaal moet doorstaan ....
Gisteren werd mijn afspraak voor het kennismakingsgesprek met de dokter voor de bestraling afgebeld ... Ik kreeg pas een nieuw afspraak op 9sept wat wou zeggen dat alles opschuift, zij geeft dan een afspraak voor het aftekenen, dan moet je de juiste plaats gaan laten bepalen, iets later moet je terug om te zien of het ok is en dan wat later kan je beginnen met de bestralingen ... Nu heb ik een afspraak vastgekregen op 11/8 , de dag voor mijn laatste chemo, zo komt alles terug op schema en ben ik op mijn verjaardag eind oktober van alles vanaf
Ik ben tegenwoordig enorm moe, als ik 's middags naar het nieuws kijk val ik gegarandeerd in slaap ...
Alles is best ok met me ... enkel nog buikkrampen maar ik denk dat die vuiligheid uit mijn lichaam wil en ik daarom zo veel naar toilet moet ;-)
Deze middag op mijn ligzetel in de schaduuw in slaap gevallen, ik had het nodig ;-)
Ik heb juist een lotje aan de lijn gehad, ze heeft niet zo goed nieuws gekregen en ik ben er zelf ook even niet goed van ... konden we haar maar helpen maar buiten een luisterend oor kunnen we haar niet veel bieden ...
We begrijpen elkaar beter dan andere mensen die dit zelf niet meemaken als het over chemo enz gaat maar toch is het nog voor iedereen verschillend ...
Vandaag gaat het weer wat beter met me .... oefffff
De smaak in mijn mond en mijn slokdarm zijn nog niet ok maar ik voel me niet meer zo grieperig.
Vannacht wel weer wakker geweest maar dan omdat de hond blafte(iets voor 5) ... en ik hoorde stemmen buiten , Marc was gaan werken dus ik was alleen met de kids. Ik ben dan maar naar de gang gegaan en heb het licht aangedaan, dan wat gewacht en terug mijn bed in ... maar slapen euh dat lukte niet meer! Na een tijdje ben ik dan wel terug in
slaap gevallen, waarschijnlijk waren het gewoon buren die thuiskwamen van een avondje uit of ...
Soms denk ik dat ik in een nare droom zit, kon ik maar wakker worden en ging alles maar weer zoals voorheen .... Wat staat me nog te wachten ... wie weet het .... IS ER MISSCHIEN IEMAND DIE WIL RUILEN ???????? Ja soms voel ik me zelfs schuldig dat ik nog zo lang thuis ben .... en vraag ik me af hoe het gaat zijn om terug normaal deel te gaan nemen aan de maatschappij ....
Raar berichtje van mezelf hé maar het kan niet altijd positief zijn natuurlijk in deze situatie ... Ik voel me dan ook beroerd en ambetant ... gelukkig zijn de kids bij een vriendje gaan spelen en heb ik toch wat kunnen rusten (Merci Assia X).
Vannacht een dafalganeke genomen , spierpijn op komst .... voel me nu precies volledig uitgeput Ik heb ook weer buikkrampen zoals vorige keer ... ik ga nu maar wat in t'zetelke kruipen!
Ik voel me nog steeds ok , misschien door het extra halve pilletje medrol ... Vandaag met mams en paps en de kids naar het zandsculptuur in Blankenberge geweest en een beetje op de dijk gewandeld in de goede zeelucht . Een leuk dagje uit ... nu een beetje moe maar dan zullen we goed slapen vannacht ! Mijn eten en drinken smaken wel weer niet meer zoals het moet maar het valt al bij al nog mee. Moeilijk om eten klaar te maken want ik weet niet of er nu te veel of te weinig kruiden inzitten enz ...
Wel weer wakker van 4u vannacht, na veel woelen toch naar beneden gegaan en de was opgeplooid en het nieuws gekeken ... de benen begonnen weer te tintelen maar met een dafalganneke is dat snel verholpen en die cortisonen zullen ook nog wel veel doen ... benieuwd naar de volgende dagen maar hopelijk mag ik hier telkens schrijven dat ik best ok ben ;-)
Ik ben wel veel meer moe, niet echt om te slapen overdag maar wel om te rusten .... ik probeer naar mijn lichaam te luisteren maar dat is niet altijd makkelijk met twee bengels in huis.
Positief denken is besmettelijk! Als je jezelf omringt met mensen die van je houden en je steunen slaat dat vanzelf ook op jou over. Als zij in je geloven, waarom zou jij dan niet in jezelf geloven? Mooi gevonden hé en zo is het hoor .... alvast bedankt aan al die lieve mensen .... nog eventjes en we zijn weer de oude ;-) of een nieuwe ...
Gisteren mijn 5de chemo gekregen, om 10u ongeveer werd mijn bloed geprikt via mijn poth à cath, dan kreeg ik een infuus met physiologisch water, rond half twee waren ze daar met de ijshandschoenen en het ijs voor op mijn tenen(om het uitvallen van mijn nagels te voorkomen). Ze namen terug mijn bloeddruk en ik had weer plots 16.5 over 8, dat kon nog niet van de taxotère zijn maar wel van de kou van die ijsdingen ...ja dat is echt wel redelijk pijnlijk maar dankzij Irma en Virginie die op bezoek waren en Nancy die hetzelfde onderging op hetzelfde moment zijn we er weer doorgesparteld Rond 15u mochten we dan naar huis... Vannacht weer veel wakker geweest waarschijnlijk door die cortisonen, daar wordt je nogal hevig van(de dokter zei dat het een soort epo is) Mijn mond spoel ik regelmatig met mijn cocktail en voor mijn slokdarm neem ik pilletjes. Voor de spierpijn mag ik 2 dagen langer een half pilletje cortisonen nemen ... hopelijk komen we er deze keer met wat minder last door dan .
, nu was het reeds uitgezaaid naar de longen en beenderen 
