Vast item gedurende de Aalterse Oogstfeesten in dat er op zaterdag een rondrit is voor oldtimertractoren. Dat is een organisatie van de Steyrboys. Voor hun rondrit maken ze van het feestterrein op het Hageland gebruik als uitvalsbasis. Wij gaan daar gewoonlijk heen met een aantal tractoren uit onze naaste omgeving. Dat waren er dit jaar zes. Onderweg wat regen gehad... maar daar zijn we uiteraard op voorzien. Om 9.00H kwamen we op de verzamelplaats aan.
Na het ontbijt in de feesttent begonnen 75 tractoren aan een toer van 55 km met de nodige haltes onderweg... en zaten al spoedig is de lichte regen. Door de Eendenkooi reden we naar de grote weg.
Daar konden we onder begeleiding van de politie de drukke baan oversteken en afdalen naar een onverhard bospad. Op de foto zien we Boeleke met een huifkar vol familie met achter hem zijn nicht Sarah met een Hanomag 'van nonkel'.
In de bossen voelden we de regen niet zo... en aan het eind van het bospad was de vlaag over
Ergens in de buurt van Lotenhulle stond bij de molen een team klaar om iedereen een drankje aan te reiken. Een heel eind verder stond datzelfde team aan de kant van de weg om 'het leeggoed' weer aan te nemen. Vandaar kondeN we verder naar 'het Biezemhof' in Aalter... daar was een middagmaal geregeld.
In 'het Biezemhof kregen we het gezelschap van onze voorzitter en zijn vrouw. Die hebben de gewoonte, als de rit niet meegereden wordt, om wel 's middags te komen mee-eten. Bovendien werd daar ook Roger Sucaet afgeleverd. Die is al een hele tijd uit de roulatie. Zijn neef had hem in het rustoord opgehaard en naar 'het Biezemhof' gebracht om al zijn oude vrienden nog eens te kunnen ontmoeten.
Toen de groep weer vertrok stond hij met zijn neef naast de uitrit om ze allemaat te zien vertrekken. Daar genoot hij zichtbaar van. Ik wilde er ook een praatje mee doe, zodat ik helemaal achteraan in de colonne terecht kwam.
In de regenbui kwamen we aan in Bellem voor een koffie-en-frangipanne-stop bij hoeve 'Bachten 't Kloosterhof'.
Gebak op en bui weg... en de rit naderde naar zijn eindpunt. Bij de stopplaats was ik weer redelijk vooraan kunnen starten.
Wij kregen een foto doorgemaild met mijn vrouw Ingrid erop... ja, de collega's weten het : zij neemt altijd veel foto's voor de club... en staat bijgevolg nergens zelf op. Bedankt Stefaan voor de attentie.
Bij aankomst aan het Hageland kregen alle tactorbestuurders een aandenken... en de groep ontbond zich. We hebben het weer eens gehad. Bij stralend weer reden we huiswaarts.
De jaarlijkse kermismaandag-rondrit op Eenbeekeinde is gedeeltelijk in het water gevallen. Bij aankomst van de 45 tractoren regende het al goed... en dat werd na een smakelijk ontbijt in de kermistent helaas niet beter. Jammer natuurlijk... maar dat kwam het drankverbruik in de tent zeker ten goede. Er kwam een extra tractatie van de organisator, die met het tegenvallende weer goed in zijn maag zat. Positief was wel de goede opkomst van de aangemelde deelnemers.
Tegen lunchtijd werden de tractoren eindelijk gestart... voor een rit van 500 meter... naar 'De Admiraal' om de voorziene broodjeslunch te gebruiken.
Na de lunch werd met goed weer de middagrit aangevat.
Door enkele woonkernen kwamen we bij de oude Schelde-arm terecht. We volgden die een heel eind... Toch maar een vuile en vies ruikende bedoening met al dat bloot liggende slib. Er werd op een zeker moment over een brug over die Shelde gereden.
Van op de brug hadden we een mooi zicht op de achterkomende colonne... en op de bijna dichtgeslibde waterloop.
Een eind verder moesten we langs een lange kasseiweg... in niet al te beste staat... zoiets staat wel garant voor weinig tegenliggers.
Na de kassei liep de weg omhoog over de autosnelweg.
Daarna kregen we een onverharde weg te verteren... met duidelijke sporen van een verregende voormiddag.
Die weg voerde ons een heel eind buiten de beschaving... naar een verborgen paradijs... daar leek het aanvankelijk toch op. Maar neen, wel een fors uit de kluiten gewassen treurwilg die de landweg bijna verborgen houdt.
We naderden Wetteren-ten-Ede. Daar was een drinkstop geregeld in 'Klein Ledeberg'
We verzilverden onze drankbon, er volgde een tractatie van de organisator... en toen we eindelijk zover waren dat de rit verder ging... startten we onze tractoren onder een dreigende hemel.
Al gauw kregen we een stortbui te verwerken waarbij het water door de straten spoelde. Doorgaan was de boodschap... er is nog nooit iemand gesmolten van een zomerse plensbui.
Bij het naderen van de kermistent was de bui zo goed als over. Midden de kermisdrukte werden de tractoren opgesteld, goed zichtbaar voor de kermisgangers. Wij trokken naar de tent voor de smakelijke afsluiter van de dag : een heerlijk steakfestijn met alles erop en eraan.
Toen we rond 20 uur naar huis vertrokken was het het mooiste weer dat je maar kon bedenken. Droog thuiskomen is toch ook niet mis.
In Evergem-Belzele is er al jaren een groots opgezette Trekpaardenhappening bij De Brabander. Ook dit jaar mocht RMTV 20 oldtimer-tractoren afvaardigen om naast de show met de paarden de randanimatie omheen de ring te verzekeren. Die 20 bereidwilligen waren heel gauw gevonden, want Marnix De Brabander had weer een aantrekkelijk aanbod : gratis beenhesp-lunch voor elke chauffeur en een verplaatsingsvergoeding van 10 €.
Uit onzen hoek vertrokken er 4 tractoren naar 'de Paardenmarkt' van Kaprijke. Daar was om 8 uur afgesproken met nog 7 andere tractoren uit het westvlaamse om vandaar samen in colonne naar Belzele te rijden.
Bij aankomst werden we er door de gastheer ontvangen in de feesttent. Eer het programma begon kwam zijn dochter met voor elk een enveloppe met de eetbon en de vergoeding.
Om 10 uur begon een mooi en gevarieerd dagprogramma met een wandelrit achter de paarden... paarden met ruiters en paarden met een aanspanning... die lieten nogal wat achter op het wegdek.
En dan te bedenken dat er organisaties zijn die een tractorenclub verzoeken om rekening te houden met de milieu-eisen en olielekkage te beperken... al die paardenkeutels zijn anders ook niet van 't properste.
Wij achter de paarden hadden daar goed zicht op en keken wel uit om er niet te veel door te rijden... dat blijft goed plakken tussen de klauwen van tractorbanden.
Halfweg de rit werd op een weide halt gehouden voor een drinkpauze en een optreden van een volksdansgroep die samen met hun orkestje op een wagen meegkomen was. Een leuk amusement tijdens de pauze.
De paarden werden vooraan op de weide van water voorzien.
De oldtimers stonden achteraan op de weide opgesteld terwijl de bestuurders een drankje konden afhalen bij een remorque-met-bediening midden op de weide. Van de pauze werd gebruik gemaakt om wat rond te lopen en een babbeltjes te doen.
Na de stop ging de rit verder, eerst nog door de landelijke omgeving
en daarna terug langs de bewoning.
En dan zagen we plots voor een etalage een man staan... duidelijk in ademnood... bij gebrek aan een zakdoek moest het T-shirt eraan te pas komen om de neus 'tegen mogelijke vergassing' af te schermen. Ocharme toch ! Je ziet vreemde dingen onderweg.
Bij de terugkeer op het feestterrein wachtte familietraiteur Brabo ons op met zijn befaamde beenhesp. Daar deed iedereen zich te goed aan.
Onze oldtimers stonden opgesteld aan de buitenrand van de showpiste. Zo kon het publiek, tussen de acts met de paarden, ook dà à r van genieten. Na afloop van de show mochten we nog enkele paraderondjes rijden binnen de ring. Daarmee was aan onze verplichtingen voldaan.
De Paarden- en Tractorenzegening tijdens de kermis in Vosselare is een traditie geworden. De gemeente doet een aantrekkelijk aanbod, waarvoor 100 oldtimertractoren zich mochten inschrijven.
Wij, en andere mensen van de club, daarheen naartuurlijk, met onze oldtimer en prachtig weer. We zijn bij de eersten om aan te schuiven voor een zelfbedienings-ontbijt dat door de gemeente gesponsord werd. Als je vroeg aanwezig bent is er volop tijd om te praten voor de rondrit vertrekt.
Om 10 uur vertrekt een rondrit, afwisselend door de bewoning en door de velden... een mooie lange sliert oldtimers in alle soorten en kleuren.
Kennelijk was niet iedereen naar zee, want onderweg hebben we hele groepen fietsers gezien... ook daarvoor werkt zulk weer uitnodigend. Ze stappen wèl hoffelijk af, gaan aan de kant staan... en genieten.
Even na twaalven komen we terug bij de feesttent aan. De parkeerweide loopt weer vol en dan kunnen we ons tegoed doen aan de door de gemeente aangeboden bbq. Terwijl mijn vrouw foto's neemt bij het oprijden van de weide, heb ik in de tent plaats gezocht en al een vol bord gehaald. Daarna nog een tweede bord voor als Ingrid ook binnenkomt. De tent zit ondertussen al goed vol.
Na het eten ben ik met enkele vrienden een kijkje gaan nemen op de rommelmarkt in het dorp. Rond half vier zou de zegening beginnen, en de tijd tot dan moet je toch ergens mee opvullen.
Dan is het zover : na de stoet paarden rijdt de colonne oldtimers naar de kerk waar de pastoor alles gaat zegenen.
Eerst de ruiters te paard, daarna de paarden met koetsen... en laatst van al een prachtige praalwagen met een eerbetoon aan de heilige Eligius
Na de paarden komen de tractoren aan bod, met op kop de jeugd met hùn oldtimertjes... die hebben de microbe wel al heel jong te pakken.
Dan de èchte tractoren... een hele lange rij... de pastoor heeft er werk aan gehad. Iemand heeft een leuke foto bezorgd van toen de vrouw gezegend werd. Zie de pastoor in actie, in gezelschap van een helper-met-mandje... om de milde offergaven op te vangen... daarvoor krijgt iedereen dan een vlaggetje als aandenken.
Na de zegening geeft de gemeente nog aan elke tractorbestuurder een verplaatsingsvergoeding van 10 €. Dat gebeurt in de tent... waarschijnlijk in de hoop dat iedereen nog wat drinkt. In Vosselare schijnt de gemeentelijke kas goed gevuld te zijn want de deelnemers worden er altijd verwend.
We waren er weer bij dit jaar ! Drie jaar geleden was het dat wij de Kustrally van OTC meereden. Het weer zat niet erg mee. Op de heen-rit kregen we al een korte maar krachtige plensbui over ons... och, ja... zolang het maar dà t is, dà à r zijn we op voorzien. Even voor 9 bereikten we de startlocatie : sportcomplex 'Hanenveld' in De Haan. We waren niet meer de eersten, en vlot na elkaar kwamen de 90 deelnemers aan.
Rond 10 uur kwam alles in beweging voor de start. Het was droog met een snijdende stevige noordwestenwind... niet bijzonder aangenaam. Op het programma stond een landelijke rit van ongeveer een uurtje naar de zee toe.
OTC had in samenwerking met de Toeristische dienst van De Haan de meedewerking van de politie bekomen. Ze kwamen ons aan de uitgang van het sportcomplex afhalen om te zorgen dat de rally zonder problemen door het verkeer geloodst werd... de ganse dag !
Het eerste stuk van de voormiddagrit slingerde de colonne zich door het polderlanschap vlak achter de duinen. 90 tractoren : dat is een sliert van ruim 2 km.
Via de Nieuwe Steenweg, de Zandstraat en de Kennedylaan komen we vlak achter de duinen in de Driftweg.
De dichtbegroeide duinen geven daar een beetje beschutting voor de felle wind... en ondertussen had de zon de wind wat opgewarmd. Dat voelde direct al veel aangenamer aan.
Daarna kwamen we in de bewoning terecht. Eerst dwars door het centrum van De Haan en daarna de drukke Koninklijke baan over en langs de Dürerhelling op de Zeedijk. De eerten moesten helemaal tot het eind rijden want voor al die tractoren was de hele Zeedijk nodig.
We zaten nogal vooraan in de colonne, dus voor ons was het een heel eind wandelen terug naar het begin.
Bij zo een wandeling kan je de hele groep eens goed bekijken... en opeens... wat zien we daar ? Een vreemd transport : een voor ons onbekende Güldner met aanhangwagen met melkkannen en emmers. Toch niet de plaats voor onze drink ??? Nee, we konden onze bon besteden in een chique zaak, bij 'Mano' vooraan op de dijk.
Het moment voor de drink was goedgekozen... terwijl we binnen zaten heeft het nog eens een korte stevige plensbui gedaan.
Vol goede moed, en bij droog weer vertrok de groep door de duinbewoning via de Grotestraat en Warvinge naar de kermistent in Vlissegem. Toen iedereen naast de tent geparkeerd was konden we aanschuiven voor een lekkere bbq en de tweede drankbon besteden.
Na de middagpauze werd er vertrokken in de richting van Wenduine. Dwars door het centrum bereikten we langs de Kerkstraat de Rotonde aan de 'Wielingen'. Daar was er, na opstelling naast het standbeeld, weer een uurtje paradetijd. Ondertussen besteedden we onze derde drankbon.
Na deze drinkpauze reden we de hele Zeedijk langs om aan het eind langs de Manitobahelling af te dalen naar de Ringweg.
Op het strand was het, vanwege de gure wind, behalve enkelen die aan het vliegeren waren, heel stilletjes. Op de Zeedijk waren er wel wat goed ingeduffelde wandelaars die toch veel aandacht hadden voor de voorbijrijdenden colonne oldtimers.
Via de Bruggesteenweg en de Duinenweg bereikten we langs 'Manège Sanders' en de Bieststraat de Grote Steenweg. Ons viertal uit het Meetjesland verliet daar de groep om huiswaarts te keren. Aangezien we nog 2 uur en een kwart voor de boeg hadden vonden we het niet nodig om nog mee terug te keren naar de feesttent.
Van D.O.T.V. kwam de uitnodiging voor een rondrit naar Sint-Joris. Kosten : 28,-€
We besloten mee te doen. Hun rondritten zijn altijd goed verzorgd met alles erop en eraan.
Zoals gewoonlijk wordt er verzameld op 'Den Hoorn' bij Guido en Linda.
We werden er verwelkomd met een gezellig ontbijt op het terras... het was er echt het weertje voor.
Er waren 32 oldtimers ingeschreven, waarvan enkelen een passagier mee hadden. Dat was dus een leuk groepje. Die stonden allemaal geparkeerd op de weide achter het woonhuis van de gastlocatie, terwijl we gezellig van het ontbijt genoten bij een uitgebreide babbel.
Om 10 uur werd het vertreksein gegeven voor de start van de rondrit. We vertrokken door Sint-Rita in de richting van de 2 kanalen (de Blinker en de Stinker). Het was nog stil zo vroeg in de voormiddag.
We kwamen op de grote weg naar Sijsele om kort voor het centrum af te slaan en via kleinere wegen in de Praatstraat terecht kwamen. Daar hadden ze een drinkstop geregeld bij Georges Brusseel.
Op zijn hofstee konden we allemaal parkeren op een weide en er was een buiten-terras geïmproviseerd. Daar konden we gezellig zitten en van een drink genieten in afwachting van het vervolg van de rit.
Langs landelijke wegen naderden we Sint-Joris, waar we door de wegenwerken moesten. Aangezien er aan zulke werken in het weekend niet verder gewerkt wordt, hadden we daar weinig hinder van.
Dan kan je natuurlijk van de gelegenheid gebruik maken om eens een mooie foto te nemen. Er wordt dan al eens afgestapt om de benen te strekken en om een praatje te doen.
Daarna voerde de rit ons verder langs onverharde wegen, langs kasseitjes, en door de bossen naar Sint-Kruis-Brugge.
Daar staken we voorzichtig de grote weg over om een parkeerplaats te zoeken. Daar was, vlak bij de Abdij van Male een drinkstop voorzien.
Er werd geparkeerd in de straat, op het binnehof van de abdij en op het voetpad voor de abdij. Aan de overkant konden we een drink gebruiken.
Daarna reden we terug naar de startplaats. Onderweg haakte hier en daar iemand af, die daar dan dicht bij huis was.
24 juni, op 2e Pinksterdag, is het weer eens hoogdag bij oldtimertractorenclub RMTV... de jaarlijkse Clubrally wordt gereden. Dit jaar is mijn hoeve het gastadres voor het gebeuren. Al van heel vroeg in de ochtend is mijn vrouw met enkele nichtjes druk doende om op tijd 3 percolators koffie klaar te krijgen. Nog een leger andere mensen komt helpen om de broodjes te beleggen en er per deelnemer drie in een zakje te doen samen met eet- en drankbonnen voor onderweg.
Tussen Turkeije en IJzendijke moeten we een grote weg kruisen. Meerijdende motards zetten de weg af en helpen de hele colonne in drie ploegen de weg over. Ik sta wat aan de kant toe te kijken of alles wel goed gaat en of iedereen wel over geraakt. Passagier Joke kan ze zo allemaal eens goed bekijken. Ze heeft er duidelijk zin in.
Vandaar is het niet zo ver meer naar de middagstop in IJzendijke. We zullen mooi 'binnen de planning' voor het middageten aankomen.
Hier rijdt vrouw Ingrid IJzendijke binnen. Nog even en we rijden de parking van 'het Mauritshof' op. Kaat is mee als passagier. Het andere zitje is leeg, want passagier Guillaume is afgestapt om wat foto's te nemen. Dat kan nu goed, want de snelheid is heel traag doordat iedereen zich ordelijk moet parkeren op het terrein van het Mauritshof.
Het is wel mooi als iedereen keurig geparkeerd staat. Vooraan zien we mijn Massey-Ferguson met daarnaast de Deutz van vrouw Ingrid.
Daar hebben we voor de middagbreak een brunch besproken. Voor iedereen twee gangen plus nog een dessertbuffet... het is dik in orde.
Na een ruime pauze gaat de rit verder langs Tyrkeije en het Goedleven terug richting België om achter Waterland-Oudeman naar Sint-Margriete te rijden voor een namiddagstop.
Bij het zuivelverwerkend bedrijf van Van Hecke krijgen we een afgegraasde weide ter beschikking als parking... we moeten wel even uitkijken waar we onze voeten neerzetten... want hier en daar liggen slappe souveniers van de koeien.
Bij Van Hecke is er ijsdegustatie : voor elk een hoorntje met 2 bollen ambachtelijk bereid vanille-ijs. De bediening is super-vlot... wat wil je : ze hebben hier de twee zoons en hun lieven opgevorderd als 'schep-ploeg'.
Mmmm... lekker ! En dan daarbij nog een stichtelijk verhaal vertellen, vol leuke onzin... over de ijsbereiding natuurlijk... Simonne en haar Marcel luisteren geboeid toe en Boeleke lijkt te denken : 'waar haalt die Boer het toch vandaan ?'.
Na de crème-pauze rijden we nog een uurtje rond tussen de Sint-Margrietse kreken voor we terug aan ons hof komen. Hier moeten we aanschuiven om, voor we de weide oprijden, het aandenken in ontvangst te nemen. Dat wordt door de voorzitter overhandigd aan elke chauffeur.
Tussen de aanschuivenden zien we neef Filip met zijn dochters Eline en Anke. Die hebben de hele uitstap meegemaakt samen met ons oudste oldtimertje, de Farmall uit 1957. Zo te zien heeft iedereen, ook 't Farmalleke, zich goed gehouden.
Juliën Matthijs rijdt met onze David Brown. Wat doet hij hier toch 'raar'! Met zo'n luxe zitting kan hij toch bezwaarlijk een pijnlijk achterwerk hebben... vreemd !
Iereen moet nog even de weide op. Wie nog een drankje wil aanschaffen, of wie nog even naar het toilet moet voor de thuisrit, dat kan... en er mag uiteraard ook nagepraat worden.
Het Historisch Weekend van OTL begon op zaterdag 15 mei met een historische rondrit. Daarvoor waren 58 oldtimertractoren in de ochtendnevel naar Lochristin gekomen waar er vanaf 8 uur een ontbijt geserveerd werd.
Luc, Biscchop zijnde, lijkt hier een gebed voor het eten te presteren... grapje : de bonnen uit de envelop werden van commentaar voorzien. Voor hem was dat een dubbele portie bonnen want hij zou heel het weekend blijven.
De ochtendnevel werd door een gierig vroeg zonnetje weggeduwd en de dag beloofde goed te worden.
Kort voor tienen werd iedereen aangemaand om zijn tractor startensklaar te maken. Het werd leeg in Raf Janssens zijn bar... de drukte verplaatste zich naar de weide waar, na aankomst, iedereen zijn tractor geparkeerd had.
Om 10 uur vertrok de colonne oldtimers langs meestal verkeersarme wegen naar Berlare
Zelfs onverharde wegen werden niet geschuwd. We doorkruisten zelfs een deel van de Kalkense Meersen
Daar was het, behalve een groepje natuurwandelaars heel stil. Ik begrijp niet dat er toelating gegeven werd om er met tractoren doorheen te rijden. Zoiets moet daar wel vaker gebeuren, want de 'natuurkoeien' keken er bijlange niet van op.
Vandaar bereikten we Berlare, waar de organisatie 't Oud Brughuys' gereserveerd had voor de lunch.
Daar werden we opgewacht door een leger jong personeel dat ons vlug bediende met schalen vol broodjes met beleg. Twee keer werd er rondgegaan met huisbereide tomatensoep. De bediening ging heel vlot en er werd niet op een broodje gekeken.
Vooraan in de colonne kregen ze dus het verzoek even te wachten tot iemand de pechvogel aangepikt had. Van zo'n niet geprogrammeerd oponthoud wordt dan gebruik gemaakt om de benen te strekken en een praatje te doen... met veel gissingen over wat er precies gaande zou kunnen zijn.
Verder op de terugweg naar 'De Lozen Boer' werd er nog een drinkstop ingelast op een ruiterhoeve. Dat was een mooie, gezellige pitstop met veel zitgelegenheid. Alle tractoren konden er op een weide parkeren.
In het open veld was het nog maar een magere bedoening. Wegens te lang te koud stond alles nog uitermate klein op de akkers. Waar de aardappelen al gepoot waren hielden ze zich nog wat schuil, wachtend op warmere dagen.
We kwamen, na een rondrit van ongeveer 50 km, royaal te vroeg terug voor de avond-bbq... maar dà t scheen de bedoeling te zijn... een goed draaiende bar zou die wachttijd wel helpen overbruggen.
Hemelvaart : een doordeweekse zondag... dag van de jaarlijkse autowijding in Adegem. Plaats van het gebeuren was, voor de 32e keer al, op 'Den Hoeke' naast het beeld van 'O.L.V. van de weg'. Vorig jaar waren we er voor de eerste keer heen geweest met een aantal oldtimertractoren. Dat was bij de organisatie en bij het publiek goed in de smaak gevallen. Dus we boden ons voertuig dit jaar opnieuw aan. We waren met tien tractoren met 5 extra passagiers erbij.
Het was een heel ritueel ! Eerst langs Antoon, die voor elk voertuig een aandenken uit zijn mand haalde. Daarvoor wilde zijn helper 3,- € ontvangen. Het was dit jaar een notaboekje met een pennetje erbij... met de afbeelding van de beschermheilige erop. Pas dan mochten we met ons voertuig voorrijden om gezegend te worden.
De diaken van dienst maakte er zijn werk van : de borstel diep in het wijwatervat en dan met grote zwier over tractor en bestuurder zwiepen. Het was een natte bedoening waarvoor Ivan zijn hoofd beschuttend introk. Een eindje verder, in de Hillestraat, werd even gewacht tot elke tractor de bescherming-biedende zegen over zich heen gekregen had.
Na dat ritje waren we de eerste klanten van de dag in de frituur. Met 15 man tegelijk naar binnen... het was er ineens druk. We bestelden en werden vlot bediend. Fleury had zich een XXL-frikandellenworst besteld en dat gaf de nodige hilariteit. Zo'n kanjer van een worst kan je niet overal halen. Na de maaltijd, elk op eigen kosten, reden we dwars door het centrum van Maldegem, langs het zwembad naar de Aardenburgkalseide, over de Expresweg tot juist over Stroobrug. Daar verlieten we de grote weg en reden via Eede Nederland binnen.
Langs de nieuwe natuurgebieden en parallelwegen naderden we de paardenmelkerij van Pieter en Ina Nortier in Oostburg. Daar hadden we een saitaire stop en een drankje in gedachten.
We moesten er ons een beetje ongelukkig parkeren op de doorgangsweg naar de bijhorende minicamping omdat de eigelijke parking vrij moest blijven voor een afgesproken geleid bezoek dat kort na onze aankomst verwacht werd. Geen nood... we hadden toch niet de bedoeling daar lang te blijven. We hadden nog een hele rit op ons programma.
Langs heel rustige wegen door de akkers en langs nog meer natuurgebieden maakten we een wijde toer romdom Oostburg. Dan langs binnendoor richting Sint-Kruis. Dat was een goed punt voor nog een drink en om de groep te ontbinden. Vandaar kon elk makkelijk zijn eigen weg naar huis zoeken.
Bij 'Greetjes' is er voldoende parkeerplaats en zijn we altijd welgekomen. Zoals altijd, waren we er niet alleen. Met wat te puzzelen met stoelen en tafeltjes vonden we toch allemaal een plaatsje.
Bij een drankje werd de rit overlopen en van commentaar voorzien. Er werden nog wat schikkingen gedaan voor de nabije toekomst in verband met onze oldtimerhobby. Dan ging elk zijn weg naar huis.
20 oldtimers stonden geduldig op het gazon te wachten terwijl wij van de koffie genoten. En die warme opkikker deed deugd. Wij waren tenslotte al anderhalf uur in de ochtendnevel aan het rijden. Kwart over negen vertrokken wij naar Drongen. Al vele jaren was het kasteel 'de Campagne' het centrum van het kermisgebeuren in de wijk Luchteren.
Tijdens het ontbijt stonden onze tractoren te kijk voor de ingang van het kasteel. Ondertussen kregen we een envelop met daarin 10,- € verplaatsingsvergoeding en de waardebonnen voor spijs en drank. Luc deelde ons het verloop van de dag mee ; dat zag er een beetje anders uit dan we gewoon waren. Wegens klachten vorig jaar, omdat er de hele voormiddag geen oldtimers bij het kasteel stonden, werd de rondrit afgevoerd. Er was een drankbon te besteden in 'de Gloriette'. Een zestal goedbevolkte tractoren reed daarheen, een auto voerde nog enkele mensen, en een groepje stapte er naartoe.
De Meetjeslander op een al lege maag liet zich voelen... en toen de tip kwam dat we terug naar de Campagne moesten voor de lunch, moest dat geen twee keer gezegd worden. Daar werden we verwend met friet met, naar keuze, stoofvlees of een frikandellenworst. Die werkten de naweeën van de Meetjeslander vlug weg.
Ondertussen was er al wat publiek naar de kermishaard gekomen en de oldtimers kregen veel belangstelling. Bewonderende blikken van volwassenen, ook wat vragen om uitleg, en kinderen die erop wilden voor een stoere foto.
Terwijl Luc sleutelde stonden de makkers daar natuurlijk met hun neus bovenop. Op een wat beschaafdere afstand stonden nog enkelen te kijken... en zoals dat meestal gaat : met de handen in de zakken veel commentaar geven.
Na een geslaagde 'operatie' bracht een gesponsord 'SixT'-busje ons naar Lovendegem, waar Luc Bisschop zijn Same-verzameling liet zien. Bij terugkeer op het kasteel was er nog taart met koffie. Daarna kreeg elke tractorbestuurder een zak fruit mee voor thuis. 'De Campagne' is elk jaar weer een verwennerij van 't begin tot het eind. We moeten ons wel eens voor heel wat minder verplaatsen.
Op 28 maart 2010 ging RMTV op reis met een volle bus (54 man) naar het nederlandse Langenboom om de verzamelingen van Wim van Schayik te gaan bekijken. Na een rit van 2 en een half uur waren we ter plaatse. Het 'Museum voor Nostalgie en Technologie' verwachtte ons... met alles erop en eraan.
We werden er zeer hartelijk ontvangen met koffie en een gezellige toelichting van Wim 'himself'. Hij vertelde over het ontstaan van zijn 'verzamelwoede' en hoe alles groeide tot wat het nu is. Onze groep werd in 3 groepen opgesplitst, die elk aan een gids toegewezen werden. Elke groep begon de rondgang vanop een ander punt. Voor onze groep vertrok de rondleiding langs de stationaire motoren.
Er zijn er in alle maten, kleuren, modellen en merken. Hier en daar werd een anekdote verteld die bij een machine hoort. Eigenlijjk wisten we niet goed waar we eerst moesten kijken, want aan de zijmuren staan allemaal glazen showkasten boordevol met schaalmodellen van heel speciale machines.
Ze staan daar mooi in die kasten, en uit veiligheidsoverwegingen alleen al, kan men zich geen betere opstelling wensen.
In een andere zaal bekeken we eerst een aantal open kamers naast een verzameling mooie oldtimertractoren. Omdat wij een oldtimerclub zijn werd over de tractoren weinig gezegd ; de gids gaf meer uitleg over wat in die kamers te zien is.
Bij van Schayik zijn zowat alle gebruiksvoorwerpen verzameld uit de 'goeie ouwe tijd', alles gerangschikt per thema en in een aparte kamer opgesteld. We waren even in een heel oud schoolklasje.
Daarna belandden we in de meer huishoudelijke sfeer :
Neem nu bijvoorbeeld een kapperszaak. Vroeger heette dat 'bij de barbier'. Men ging toen niet om de haverklap zijn kapsel laten bijwerken. Nee... scheren en baardverzorging waren wel de hoofdbezigheden van een barbier... en ook daar kwamen heel wat attributen aan te pas.
We liepen ook even binnen in de werkplaats van de klompenmaker.
Daar staan naast alles om klompen met handwerk te maken, zoals hier in close up te zien is, ook verschillende 'machines' om het werk al wat moderner te kunnen uitvoeren. Naast de klompen zijn hier veel beroepen op nostalgische wijze in beeld gebracht.
Waarvoor we eigenlijk meest naar Langenboom kwamen, dat zijn natuurlijk de tractoren...
Iemand met enstige gezondheidsproblemen vreest dat mogelijks na hem zijn spullen zouden kunnen verloren gaan en heeft daarom zijn hele verzameling oorlogs- en legermateriaal aan het museum geschonken. De man in kwestie was zelf aanwezig om wat uitleg te geven.
Hier zien we een prachtige collectie obussen uit het oorlogsverleden.
Na de rondleiding mochten we nog genieten van enkele drankjes aan de bar, ook al in het arrangement van het bezoek inbegrepen.
DAVID BROWN 880 SELECTAMATIC - bouwjaar 1966 - het begin van de hobby... jà ren lang was hij een trouwe werkmakker, voor het lichtere landwerk, op onze boerderij
DAVID BROWN 880 IMPLEMATIC - bouwjaar 1962 - gekocht als wrak en veel werk aan gehad, tot plastische chirurgie toe
Mc CORMICK INTERNATIONAL FARMALL D324 - bouwjaar 1957 - een beetje een miskoop... de befaamde 'kat in een zak'... mooi van buiten, rot van binnen
FAHR MAAIBALK - geërfd van een oude man die nog leefde... kosten 500,-Bfrs. Van een verroest stuk antiek maakt je met wat schuren en een pot verf een mooi ding
MASSEY-FERGUSON 35X - bouwjaar 1962 - een gouden aankoop : niet beschadigd, mooi in de verf... en alles funktioneerde goed
BAEKE WENTELPLOEG - op de kop kunnen tikken bij een echte Ferguson-fanaat... die er wel moeilijk afstand van deed... maar na veel aandringen mochten we hem halen
DEUTZ D4006 - bouwjaar 1972 - 'een nieuwe jurk voor de vrouw', nog in mooie staat, en na het oplossen van enkele verborgen mankementen is hij nu ècht goed
daar had ik nu al altijd van gedroomd... en eindelijk willen ze hem dan toch verkopen... en nog in deugdelijke staatDEUTZ D30 - bouwjaar 1961 -
.Al verschillende jaren komt er, langs Koen Debruyne rond, een uitnodiging van 'Trekpaarden De Brabander' uit Evergem-Belzele om naar zijn jaarlijkse Paardenhappening te komen met een 20-tal oldtimertractoren voor de randanimatie. Koens vrouw Nele is een nichtje van De Brabander..
Wij wilden dat ook wel eens meemaken ! We hadden er al zoveel over gehoord op andere jaren. Zij boden een aantrekkelijk arrangement met 's middags gratis Brabo's beenham (ook al familie van de inrichter) en een verplaatsingsvergoeding voor de tractorbestuurders... dus wij daarheen. Bij aankomst mochten we onze tractoren in afwachting van de rondrit aan de rand van het showterrein opstellen en werden we voor de koffie in de feesttent verwacht.
Dan werd er gestart met een rondrit, heel op het gemakje achter de optocht met de paarden (ruiters en aangespannen). De rit voerde door de omliggende straten en door de akkers. Het was, toen nog wel, droog maar somber weer.
Onderweg was er op een weide een stop ingelast voor een drankje, een uitgebreide babbel en animatie met een groep klompendansers midden op de straat. Wel mooi om zien. Hier zien we Marnix De Brabander, de inrichter van deze Paardenhappening.
Aan het einde van de toer kwamen we terug op het feestterrein, stelden we de tractoren op achter de dranghekken en mochten we in de tent aanschuiven voor het middagmaal.
De onvolprezen beenham van Brabo ! Na de maaltijd was er showtime. De toeschouwers kwamen volop een plaatsje zoeken omheen het met dranghekken afgebakende showterrein.
De show was indrukwekkend. In het openingsnummer werd door ruiters op boerenpaarden al rijdend een piramide gevormd.
Er kwamen ook verschillende nummers met andere paarden.
En een paraplu kwam er zelfs aan te pas... maar de show ging door. Dat leverde onverwachte beelden op.
De show gebeurde wel hoofdzakelijk met trekpaarden.
Daarrond draait het bij De Brabander infeite allemaal. Fokken, verzorgen, verkopen, shows en wedstrijden, en de trekpaardenmelkerij met de handel rond paardenmelk. Er was, ondanks het mindere weer, heel veel publieke belangstelling. Behalve de show was er naast het paradeterrein een baan aangelegd voor paardengtrekwedstrijden.
Daarbij waren meerdere categoriën voorzien, voor de verschillende soorten paarden. Zo konden ze zich met elkaar meten binnen een aan elkaar ongeveer gelijkwaardige groep. Bij de trekpaarden zette Georges Blondeel uit Balgerhoeke een prachtige prestatie neer.
De paardentrekwedstrijd nam de hele namiddag in beslag. Het paard trok naar beste vermogen de beladen slee, die bij iedere wedstrijdronde wat zwaarder werd, liefst zo ver mogelijk over die baan.
Vanaf 8 uur sijpelden de rallydeelnemers binnen... aan de tafeltjes en aan de bar werd het een gezellig gedoe : ontbijten bij een babbel, kennissen onder mekaar waarvan velen mekaar een hele poos niet meer gezien hadden.
Om 10 uur stipt vertrok de colonne met de politie op kop en Boer als eerste met de clubvlag... langs vele rustige landelijke wegen richting Beernem. Eer zo 113 oldtimertractoren het terrein verlaten hebben is er al wat tijd verlopen... maar alles ging er ordelijk aan toe.
Tussen de groep merken we neef Filiep en zijn oudste dochter Eline met onze Farmall. Oudste dochter Eline was uiteraard ook van de partij, maar nog wat te jong om de hele dag op de tractor mee te rijden... voor haar was een zitje in de tractor van Campe's woonwagen geregeld. De sliert tractoren reed door het industrieterrein, over de Kampel, dwars door Kleit naar de Expressweg Maldegem-Aalter.
We hadden de politie de hele dag bij ons. Ze aten met ons mee en reden bij aanvang van het namiddaggedeelte weer voorop. Boer met nichtje Joke op de duo-zit er achteraan. Dat vondt ze 'wijs' op de duo-zit.
Bij neef Filiep was er aflossing gebeurd : dochter Anke mocht nu met de tractor mee... ze genoot !
Op de terugweg werd er op het Vossenhol halt gehouden bij de 'Reynaertshoeve'
voor een ijsversnapering : hoeve-ijs... een hoorntje met 3 grote lekkere bollen. Zoals iedereen, genieten ook Filiep, zijn dochters Eline en Anke, en de andere nichtjes Joke en Kaat ervan.
en zo gebeurde het dat er op de autowijding voor het eerst 12 oldtimertractoren verschenen. Er werd nogal gekeken ! We waren er allemaal nogal vroeg omdat we er vlug vanaf wilden zijn en nog een rondrit maken. Toen de pastorale medewerker zich met de emmer wijwater en de wijwaterborstel op een podium installeerde waren wij als eersten aan de beurt.
De emmer was nog boordevol, de borstel werd er diep in gestoken... ik kan je verzekeren : het leek meer op een 'doopsel' dan op een 'wijding'... een kletsnatte bedoening ! Die man zal wel gedacht hebben dat hij het 'goed' moest doen bij voertuigen die zoveel groter zijn dan een auto. Omdat we als eersten aan de beurt waren, hebben we nog een kleine rondrit gedaan in de directe omgeving... meer om de tijd te overbruggen tot er een frietkot open ging. We zouden met z'n allen frieten gaan eten bij Raf.
Even voor half twaalf parkeerden we bij Raf... nog even wachten en zijn zaak zou openen. Tijd dus voor wat foto's. Raf zijn parking was goed bezet met onze tractoren. De mensen uit de buurt vroegen zich al af wat er gaande was.
Daar stoorden wij ons niet aan. Iedereen bestelde volgens eigen honger en goesting. 't Was elk op eigen kosten. Na het frietkotbezoek vertrokken we met Harold op kop richting Stroobrugge. We hadden een trip in West-Zeeuwsch Vlaanderen in gedachten.
Van bij Raf reden we dwars door centrum Maldegem en via een stukje Noordstraat de Expressweg over. Ter hoogte van de Oude Aardenburgseweg verliet Harold ons... die moest op kraamvisite.
Boer nam vanaf dat punt de leiding... en over de vaart sloegen we linksaf om langs de achterkant van Eede Nederland binnen te rijden. Voorbij de nieuw-aangelegde natuurgebieden naderden we Oostburg voor een bezoek aan de Paardenmelkerij van Pieter Nortier.
We parkeerden er ons mooi op een rij... en een kind dat daar met een minitrekkertje speelde ging zich achteraan de rij ook parkeren... zou dat manneke ook al door de oldtimermicrobe besmet zijn ? Wij met z'n allen in het verbruikerszaaltje binnen voor een plasje en een drankje... en voor een onverwachte meevaller.
We werden uitgenodigd om 'gratis' een nieuw 'paarde-pannenkoekenrecept' uit te proberen... en van commentaar te voorzien. Daar zegden we geen nee op ! Ina, de vrouw des huizes, bakte ze zelf. Na de proeverij tracteerde 'baas Pieter' ons op een geleide rondgang op de veulenweide.
Wat kan die man vertellen over zijn paarden en veulens... Ik denk : zijn vrouw Ina komt pas nà de paarden op de eerste plaats. Ik neem aan dat zij het daar goed kan mee doen. Wel prettig als je ergens zo welkom ontvangen wordt... er kon van onze kant best nog een drankje aangeschaft worden, na zoveel welwillendheid.
Op verzoek van stad Drongen mocht Luc Bisschop een 25-tal oldtimer-tractoren verzamelen om, ter gelegenheid van Lunteren-kermis (10 mei), de festiviteiten rond het kasteel 'de Campagne' op te fleuren.
Er was afgesproken om samen te komen 'ten huize Bisschop' voor een kop koffie. Zoals het op moederdag past, was het stralend mooi weer... dus de koffie werd buiten geserveerd... gezellig bij een babbel, wachtend tot het tijd was om naar Drongen te vertrekken.
Toen het zover was, vertrokken we samen in colonne naar de kermislocatie. Luc begeleide 'zijn tractoren' met de moto om, waar het aan zijstraten nodig mocht zijn, het verkeer wat te regelen.
In aaneengesloten groep naar 'de Campagne' dus. Dat is een kasteel van vroegere waalse adel, dat diende als buitenverblijf voor de zomervakanties 'op het platteland'... zoals ze zelf zegden : 'Ã la campagne'. Daar aangekomen stelde iedereen zijn tractor ordelijk op tussen de haagjes aan de voorkant van het kasteel.
Het was de bedoeling om ze startensklaar te maken, want er stond een voormiddagrondrit op het programma. Er waren ondertussen al enkele nieuwsgierigen genaderd en dat starten maakte wel enige indruk op de stadse mensen... vooral bij de gloeikoppers die moesten voorverwarmen.
De vrij korte rondrit verkende de landelijke omgeving van Drongen met een tussenstop bij Mia in 'de Gloriette... om de keel even te spoelen.
Wij dus naar daar ! Friet met stoofvlees... van een echt frietkot dat voor het kasteel opgesteld stond... een tractatie van stad Drongen. We lieten het ons smaken ! Na het eten waren we vrij de namiddag naar eigen believen in te vullen. Onze tractoren moesten, volgens de afspraak, tot half vijf voor het publiek ten toon gesteld worden voor het kasteel.
En er was best wat volk naar 'de Campagne' gekomen. De ene bleef in de grote zaal babbelen bij enkele drankjes, anderen bezochten de aanleunende kinderboerderij, en enkelen waagden zich aan een dutje buiten in de zon. Rond half vijf mochten we een verplaatsingsvergoeding en een moederdagbloemetje van 'de stad' ontvangen voor onze moeite. Fijn dat zoiets gewaardeerd wordt.
Ieder jaar is er in Zelzate, op de wijk 'De Katte' gedurende het eerste weekend van augustus kermis. Op kermiszondag rijdt er een stoet door de wijk.
Dit jaar was RMTV gevraagd om 6 oldtimertractoren te willen sturen om in groep mee te rijden in die stoet. Gelukkig was het niet de bedoeling dat we een praalwagen zouden trekken. We zouden als groep een onderdeel uitmaken van de stoet. Er was een billijke vergoeding, iets eetbaars en enkele drankbonnen afgesproken. Er werden vlug 6 bereidwilligen gevonden.
Vroeg op de middag vertrokken we reeds ; we waren afgesproken samen te komen aan de lichten van de Expressweg ter hoogte van Kaprijke. Vandaar vertrokken we samen langs de parallelweg tot aan de ECA, daar de Expressweg over en we waren er al bijna. Er was een plaats voorbehouden waar we ons konden opstellen.
Aangezien we goed op tijd waren, hadden we ruim de gelegenheid om de andere deelnemende groepen eens te gaan bekijken en een praatje te slaan.
Kermis op een wijk die 'De Katte' heet kan toch niet zonder 'katten'. In de stoet reed ook een tram mee met de naam 'Kamielken'... ja, volgeladen met katten. Ook de huizen van de wijk waren met katten-versieringen opgetuigd. 't Zag er allemaal wel leuk uit, alleen... het weer werkte niet echt mee.
En dan zie je pas hoeveel verbeelding de mensen wel hebben. De stoet ging uitgaan, en weer of geen weer : de bewoners moesten en zouden de stoet zien...tentjes en paraplu-constructies waren langs het parcours opgesteld, met veel kijkers erbij. Je zag het direct : de wijk 'De Katte' leeft !
De toer liep tot de uiterste hoeken van de wijk... tot naast de Expressweg. Daar stonden geen kijkers, want daar woonde niemand. Maar ja , je moet toch de toer 'rond' zien te krijgen om terug in de bewoonde wereld en bij het beginpunt te geraken. Ja, dan moet je wel eens langs dode punten rijden.
Al rijdende hadden we al een paar keer de regenpakken bovengehaald, aangetrokken en dan terug uitgedaan, maar van een nat drupje ga je natuurlijk niet dood. Hoe dichter we het einddoel naderden hoe meer mensen er op straat stonden... voorzien op eventuele buien.
Vlak bij het eindpunt was het zelfs heel druk op straat. Het geeft een beetje het gevoel van tussen een erehaag te rijden... onze deelname viel wel in de smaak : we zagen veel foto's nemen.
Na ontbinding van de stoet werd onze vergoeding uitbetaald en kregen we drankbonnen en een schaal vol boterkoeken... wel een beetje jammer dat we door wespen belaagd werden. Toch kon dat het contente gevoel niet temperen.
25.05.2008 - 2e Pinksteren : Het moment, per traditie, voor de jaarlijkse Clubrally van RMTV. Dit jaar hebben Dieter Van hootegem uit Lembeke en Dirk De Prest uit Bassevelde de rally 'gebouwd'. Voor de gastlocatie hadden ze Loonbedrijf Neyt uit Lembeke gecontacteerd. Die hadden een groot deel van een hangaar voor ons geruimd.
Vanaf 8 uur verzamelden daar 107 oldtimertractoren voor een ontbijt. Enkele van de deelnemers hadden er toen al een rit van ruim 2 uur opzitten... de belegde broodjes en de verse koffie wilden er dus wel in. Bij aankomst was het weer 'nog te doen'... maar dat duurde niet lang.
Toen het sein voor 'klaarmaken om te starten' gegeven werd trok de hemel al goed dicht en begon het te motregenen. Niets aan de hand : regenpakken werden aangetrokken en alles ging verder zijn gang... het hele concept was lang van tevoren al besteld en geregeld en zou dus uitgevoerd worden.
In een lange sliert vertrok de colonne richting Kluizen. Daar had de club het middagmaal geregeld. Onderweg werd het steeds maar natter.
Andy Van De Veire probeerde met een paraplu zijn schoonvader-chauffeur tegen de nattigheid te beschermen. Zij hielden er kennelijk de moed in. Anderen hielden het bij het goed gesloten regenpak.
Joke mocht bij 'nonkel Boer' op de duo-zit. 'Wijs !' vond ze dat... precies zoals op een moto ! Zichtbaar genoot ze ervan. Stilaan werd het wat droger. Dan denk je 'nu komt alles goed'... en dan krijgt iemand pech !
Direct zijn er al een paar bereidwilligen die de pechvogel op sleeptouw willen nemen. Zó sollidair zijn we wel in de club : als het enigszins mogelijk is worden er onderweg geen tractoren achtergelaten. Maar slepen hoefde niet. Even aantrekken met een voorligger... en Hanomag draaide weer... en alsof er niets gebeurd was kon de rit zonder problemen verder gezet worden.
Verder naar Kluizen, waar de politie, op verzoek, de parking bij de kerk voor ons had vrijgehouden.
Daar konden we ons allemaal ordelijk opstellen en in de parochiezaal gaan eten. Traiteur 'Brabo' uit Zomergem wachtte ons daar op met zijn befaamde beenhesp. Daarvoor werd ruim tijd uitgetrokken. Je moet toch in alle rust kunnen genieten van je eten !
Daarna vertrokken we, bij droog weer, terugwaarts... maar dat duurde echt niet lang ! Nog voor we Kluizen verlieten werden we door een zeer hevige stortbui overvallen. Verder rijden was even niet meer verantwoord wegens te slecht zicht. Een noodgedwongen stop dus. Enkele passagiers waren op zoiets helemaal niet voorzien, en kropen weg onder de tractor in de hoop niet al te nat te worden. De bui was kort maar krachtig en we konden vlug verder.
Toen we in Lembeke aankwamen scheen de zon volop... en was de natte kleding opgedroogd
Aan de molen van Lembeke was een drinkstop ingelast. In het kader van een ambachtelijke route was de molen voor het publiek opengesteld... Zo was er nog wat te zien ook. Vandaar was het nog een kort stukje terug naar de gastlocatie. Al bij al kwam een druilerig begonnen rally toch nog tot een droog en zonnig einde. We waren best wel tevreden.
We hoorden om 9 uur op het terrein aanwezig te zijn. Tegen zulke voorwaarden doe je dat natuurlijk ! Een half uur later vertrok de groep voor een tweeënhalf uur durende rit door de landelijke straten van de wijde omgeving. De rit begon door de rommelmarkt die in de straten vlak bij de kermishaard gaande was.
Vlak bij het kermisgebeuren was er al veel volk te been en verder weg in de buitenstraten waren er dan weer andere dingen te zien. Vanop een tractor heb je daar mooi zich op... je zit een stuk hoger dan in een auto.
Aan een nieuwbouwwoning, waar ze nog niet aan de aanplanting toe waren, hadden ze niet beter gevonden dan hun geitenbestand in 'de voortuin' los te laten... kwestie van geen tijd te moeten verdoen met gras maaien, denk ik.
Onderweg kwamen we meerdere oldtimer-automobielen tegen. Ter gelegenheid van de kermis deden die een aparte rondrit. Ze gaven ons niet erg veel plaats bij het passeren. Je zag dat ze zich van een betere stand voelden. 'Opzij met dat oud ijzer' schenen ze te willen zeggen. Wij waren op weg naar een tussenstop : 'De Akkerhoeve'
Voor het woonhuis lag een mooi plantsoen dat dienst deed als rotonde. We konden er mooi rondom parkeren om dan te gaan genieten van een ambachtelijk rijstpapke en een drankje naar keuze. Deze verassingen waren een sponsoring van de hoeve zelf.
Het was mooi zonnig weer en we genoten buiten van de aangeboden tractatie op een geïmproviseerd openluchtterras... even de benen wat strekken en een gezellig babbeltje doen. Daarna nam iedereen plaats op zijn tractor voor een rit verder naar het kermisterrein.
Aan de tent was het al heel wat drukker dan 's morgens. We stelden onze tractoren op naast de tent in een lange rij en gingen lunchen in de tent.
Showtime ter animatie van de kermisgangers. Onze voorzitter was ter plaatse gekomen om te zien of alles wel volgens afspraak verliep, en zoals dat hoort 'schouwde hij zijn troepen'. Hij liep samen met een ander bestuurlid de hele rij langs. 's Namiddags konden wij onze tijd naar eigen believen besteden. De romelmarkt was nog altijd bezig en in de tent werd gepraat - gekaart - en vooral veel gedronken.
In afwachting van het moment dat we mochten vertrekken werden onze tractoren door velen gekeurd en van commentaar voorzien.
Ik ben De Pauw Achiel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boer.
Ik ben een man en woon in Sint-Laureins (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 07/11/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: oldtimertractoren en ezels.
Ik zit niet meer actief in de landbouw, maar door de naam 'Boer' en de oude tractoren blijf ik mij betrokken voelen
