Wegens het voorspelde goede weer werden de stalen rossen nog eens van stal gehaald om eens te gaan zien wat er in de natuur al veranderd is sinds enkele weken geleden. We zouden eens een andere kant oprijden en bij Boeleke verzamelen.
In de voormiddag zet Boer de tractoren klaar. Eerst zijne Massey-Ferguson. Tank volgooien... dat geeft altijd een goed gevoel.
Dan de Deutz van Ingrid : ook voltanken en een spatje diesel wegpoetsen.
Na de lunch vertrekken we naar Boeleke. Die heeft zijn ros ook al in de startblokken staan. Vriendin Monique is al present en zus Ria komt gauw nog een babbeltje doen eer we vertrekken.
Dan zijn we weg : binnendoor naar Strobrugge, waar we de grote weg oprijden, om bijna direct af te slaan aan de overzijde en richting Eede rijden.
Van Eede naar Aardenburg en door de Kaaipoort, dwars door centrum Aardeburg. Veel lawaai, als we onder de Kaaipoort rijden.
We doorkruisen de polders van Aardenburg naar Heille en terug naar de andere kant van Aardenburg, richting Sint-Kruis. In Sint-Kruis wordt halt gehouden bij 'Greetjes' voor een drink en toiletbezoek.
Na deze halte rijden we door de polders richting Sint-Margriete. Op de grens maken we even een niet geplande stop, omdat we een bekende tegenkomen... Vooraf wordt er tijd gemaakt voor een praatje 'te velde'.
Uitgepraat gaat de rit verder : door de kreken... waar het druk is met visses-in-actie.
Vandaar rijden we naar Sint-Laureins... nee, niet naar het Godshuis ! We parkeren vlak bij de ingang ervan om aan de overkant een snack te gaan bestellen in 'De Roeland'.
Buitensporig goed weer... het lijkt wel op een hittegolf op een moment dat het eigenlijk winter hoort te zijn... heeft ons er een beetje toe gedwongen om toch maar ons stalen ros van stal te halen, om nog ver voor de aanvang van het seizoen al een rondrit te verzinnen. We hebben Boeleke bereid gevonden ook mee te rijden.
Wat vroeger dan anders geluncht om vroeg aan de rit te kunnen beginnen... want deze tijd van het jaar zijn de dagen kort. Daar staan ze dan te pronk : Boer zijn nieuwe aanwinst naast de Deutz van Ingrid... te wachten op Boeleke.
We moeten niet echt wachten, want dà à r is hij al, samen met zijn Monique.
We vertrekken richting Landsdijk, in een wijde bocht om Watervliet heen, richting de grensovergang. Ondanks het bijna zomerse weer drukt de natuur ons met de neus op de feiten : eigenlijk hoort het nog winter te zijn. Op de akkers en in de akkerranden zien we winterse kaalheid en winterwerkzaamheden.
Net buiten Watervliet, tegenover de vroegere grenspost denken we te kunnen bijtanken. We hebben al anderhalf uur gereden en een drankje zou er best wel in kunnen. Daarvoor parkeren we ons aan 'La Marmite'. DÃ Ã r valt het tegen. Zo vroeg in het jaar staat het terrasmeubilair nog niet opgesteld, en binnen zijn de restaurantklanten nog volop aan het eten... dus we zullen er zeker niet welkom zijn voor een drink.
Na een smakelijke Grimbergen zetten we onze rit verder. Onderweg worden we geconfronteerd met de gevolgen van een te nat najaar, gevolgd door een kwakkelwinter met veel regen.De sporen van laat oogstgeploeter zijn nog niet kunnen weggewerkt worden omdat het maar niet wilde vriezen.
En precies omdat het niet wilde vriezen zien we nu, bijna aan het einde van de wintertijd, velden met bloeiende mosterd in een decor van kale bomen en struiken. Een beetje een vreemda combinatie... en toch mooi ! Maar deze beelden horen niet echt bij deze tijd van het jaar. Bezijds Sint-Margriete en door de Vrouwkenshoekpolder naderen we Sentebrug. Op het gemakje rijden door de Dorpsstraat naar herberg 'De Roeland'.
We kunnen er parkeren aan de overzijde van de straat. Sarah en Simon zijn daar ondertussen ook geland met de auto. Die waren in feite op zoek naar nonkel Bertrand toen de ons het Dorp zagen binnenrijden. Dus met zijn alleen naar De Roeland. Daar valt het ook een beetje tegen. Onze bedoeling was een drankje en een snack. Tja wij hadden op Comerkermis een bon van 25,- € gewonnen bij de tombola en dachten die hier te besteden. Maar dat lukt niet. Ze zijn de laatste dag open voor een weekje verlof en de keuken is al gesloten. Geen snacks !
In plaats daarvan worden het enkele drankje... en de bon blijft opgeborgen tot een later moment.
Het zoeken naar een geschikte luchtgekoelde oldtimer heeft dan eindelijk een D6206 opgeleverd. Wij hadden aanvankelijk iets in de 45 PK-klasse in gedachten. Maar toen we kans kregen van een Deutz D6206 waren we vrijwel direct verkocht. Hij zag er echt goed uit, de prijs viel niet tegen, hij zou in de prijs inbegrepen gekeurd thuis geleverd worden en we zouden een vol jaar garantie krijgen... dà t alleen al is ook heel wat waard.
Na een telefoontje bracht de verkoper onze splinternieuwe occasie naar huis.
Zo'n tractor toont opeens veel groter dan in de garage tussen een reeks andere tractoren, waarvan de meeste moderner en veel groter zijn.
Hij ziet er echt wel mooi uit. Nu zitten er nog nummerplaten op van een andere van onze oldtimers. Ja, zonder nummerplaat op je eigen naam krijg je een occasie niet gekeurd. De nieuwe nummerplaat zullen we zelf aanvragen met het roze formulier dat ze bij de keuring meegegeven hebben.
Terwijl onze nieuwe aanwinst nog buiten in het heldere daglicht staat doet Boer in "close-up" een inspectierondje.
En dan voert hij hem eigenhandig naar onze loods.
Slechts een heel klein beetje witte rook : het ziet er goed uit. De motor lijkt zeker in orde. Tja, met een occasie is dat altijd even afwachten.
Net binnen stelt zich al het eerste probleem : het zwaailicht moet verlaagd worden om verder binnen te kunnen. De uitlaat komt ook te hoog, maar die gaan we zeker niet inkorten... hij kan makkelijk verwijderd en er weer opgezet worden.
Een weekje later wordt er werk gemaakt om de nieuwe nummerplaat aan te vragen. We hadden heel graag het kleine formaat gehad voor de originele plaat achteraan... maar op de keuring beslisten ze dat er voldoende plaats is voor de grote (210 x 340) en dan krijg je geen andere. Nu komt de onderkant van de nummerplaat een beetje lager dan de onderkant van het spatbord. We hebben ook al een opbergbak voor kleding en een werktuigenkistje geplaatst, want die waren er niet bij. De trekbaar, die we altijd bij een David Brown gebruikten, hebben we in aangepaste kleur geverfd en ook al geïnstalleerd.
Voor de nummerplaat aan de voorzijde hebben we toch maar een klein formaat (140 x 210) laten bijmaken. Het hoort eigenlijk hetzelfde formaat te zijn als achteraan... maar daar is echt geen plaats voor. Zo'n grote zou de verlichting wel bijna de helft bedekken. We denken niet dat de politie dat goed keurt. Dat groot formaat is 7 cm hoger en in de breedte scheelt dat wel 13 cm. De kleine staat erop en het zal moeten goed zijn.
Kort nadien kregen we een belletje om het tijdstip van het ophalen af te spreken. Een weekje later was het dan zover ! Met een vrachtwagen met een platte schuifbak kwamen ze ter plaatse. Dat was een indrukwekkende vertoning om mee te maken. De schuifbak werd eerst op de begane grond gezet.
Alles werd in gereedheid gebracht om vlot te kunnen laden.
Eerst moest de 'Selectamatic', de rode die wit hoort te zijn, voorwaarts op de laadbodem gereden worden.
Dan volgde de 'Implematic' in de andere richting, zodat de twee oldtimers met de achterwiemen tegen elkaar stonden. Dat zou handig zijn voor het vastmaken.
Onder het toeziend oog van Boer worden de oldtimers goed vastgesjord. Ja, de heren hebben alles meegebracht om hun koopwaar goed te kunnen immobiliseren op de vrachtwagen. Dat moet ook om een veilig transport te verzekeren.
Als alles goed vastgezet is wordt de hele vracht terug op de vrachtwagen gelift... Een hele vertoning !
Nog even goed nakijken : zo zullen de oldtimers vlot naar hun nieuwe adres kunnen. Dan is het tijd om af te rekenen voor het vertrek. Boter bij de vis is altijd een aangename methode van zaken doen.
Dit was het dan... onze David Brown gaan elders hun leven verder leiden... ook bij oldtimerliefhebbers.
Daar gaan ze ! Het transport zal hier en daar wel bekeken worden onderweg.
Zo laat in het jaar zijn er wel geen activiteiten meer, waaraan we deelnemen... maar de beste wensen voor een aangename jaarwisseling, dà t moet toch kunnen, dacht ik.
Boer & Ingrid wensen jullie een heel fijne jaarwiseling toe... en voor wat 2014 zal brengen hopen wij voor jullie : geluk in grote en in kleine dingen, maar vooral gelukkig met elkaar !
Dan is het zo ver : de start ! Een beetje chaotisch komen her en der tractoren van hun parkeerplaats om een plaats redelijk vooraan in de colonne te bemachtigen.
Na de uitgebreide pauze wordt de rit verder gezet. Iedereen zoekt zijn voertuig weer op. Bij het vertrek ontvangt iedereen nog een pannenkoek-uit-het-vuistje., om onderweg naar binnen te werken. 't Is eens wat anders. ER was een afspraak met de veldkeuken van Aurel om de pannenkoeken te warmen... maar de tractor die de keuken moest aanvoeren heeft pech en kan niet komen...lauwe pannenkoeken dus... en toch smaken ze naar pannenkoeken !
Als afsluiter is er voor elke deelnemers in de parochiezaal taart met koffie met een potje chysanten als aandenken... en dan naar huis... voor de meesten is dit de laatste rit van dit seizoen. Er is nog wel wat in de kersttijd... maar ja, voor de meesten past dat niet : ongeschikt weer of kerstbezigheden.
Aan de Rapenbrug, op 't hof van Eric Cuelenaere, doen ze al een aantal jaren een specialleke ter gelegenheid van Moerhuize-kermis... de eerste zondag van oktober. Een tractorwijding, waar alle soorten tractoren aan bod kunnen komen, moet daar de ambiance op peil houden en volk trekken. Met 'alle soorten tractoren' lokt men er een hele schare deelnemers : nieuwe tractoren... alleen grote, want de kleintjes zijn niet meer in de landbouw ingeschakeld... oude en heel oude, klein en groot... go-carts en speelgoedtrekkertjes van de kinderen... het is er allemaal heel welkom.
De 'Rapenbrug', de blikvanger van de wijk, daaromheen is het allemaal te doen. In de loods van Eric, die voor de gelegenheid dienst doet als ontvangsthal en cafetaria, hangt een mooie foto op doek van de befaamde brug.
Naar jaarlijkse traditie rukken we met twee van onze oldtimers uit naar Moerhuize... dit jaar is er een vrij dikke mist. We zijn er niet als eersten... maar het scheelt niet veel. 't Is nogal duidelijk : de oldtimermensen hebben er naar uitgekeken om nog eens, zo laat op het seizoen, hun stalen ros van stal te halen. Ja, de eersten die komen zijn allemaal oldtimers.
Wij komen altijd graag vrij vroeg ter plaatse. Zo zie je de mensen aankomen, en... er moet gebabbeld worden ook. Wij hebben onze oudste trekkers ingespannen : Boer is er met de Deutz D30 van 1961, Ingrid is er met haar Farmalleke D324 van 1957. We kunnen ons opstellen op de betonverharding naast de boerderijgebouwen.
De diaken, die de wijding gaat uitvoeren, is een beetje te laat op de afspraak... de mist, zullen we maar denken. Ondertussen is iedereen er al : 67 echte tractoren en een hele groep speelgoedtrekkertjes van de kinderen van de wijk. Die mogen eerst gewijd worden... dan is er een poosje pauze om de kinderen de kans te geven zich veilig naar de kant te begeven vooraleer de echte tractoren van start gaan.
In alle rust schuiven de tractoren aan om gezegend te worden. Boer rijdt hier vooraan in beeld met zijn D30. Het is ondertussen al bij elven en de mist is nog niet helemaal verdwenen. Toch zijn er heel wat buurtbewoners naar Eric's hof gekomen om de voorrijdende trekkers en hun chauffeurs te keuren.
De diaken is met al zijn attributen op een kar geklommen om zijn 'karwij' naar bekoren te kunnen uitvoeren. Hij maakt er, met een stralende glimlach, een natte bedoening van. Hij heeft er precies zijn plezier in om de oude cabrio-trekkers royaal met wijwater te oversprenkelen.
Er volgt een kort plaatselijk toertje en dan parkeert iedereen zich terug op het beton op 't hof van Eric. Er wordt een receptie aangeboden en daarna is er voor de ingeschrevenen een lunch af te halen aan het mobiele frietkotje.
Ondertussen, er is nu geen gevaar meer, komen de kinderen met hun speelgoed weer een poosje in actie.
Voor de ingeschrevenen is er een grote bak friet met saus naar keuze, twee stukken vlees, en een drank naar keuze. Veel eten voor onze 10,- €.
Bij het zien van de deelnemerslijst, inzake het oldtimergebeuren op de Werktuigendagen, was het voor ons duidelijk : wij moesten er zeker naartoe... als toeschouwer weliswaar. Nog nooit voorheen stond er zoveel RMTV-deelname op de lijst. DÃ t belooft ! Zondag zouden we gaan. Dat is immers de dag de er meest te zien is rond de oldtimers.
Natuurlijk eerst even de deelnemende oldtimers van Johan bekijken... die hebben ons immers zoveel voordeel bezorgd.
Rond de woonwagen van Campe heerst er een gezellige drukte van een aantal RMTV-ers. Allemaal mensen die mekaar goed kennen komen zich in de frisse ochtendkoelte wat warmen rond de buiskachel... een ongekende luxe-te velde.
We besluiten, voor het druk wordt, het grote moderne tuig te gaan bekijken. Daar ontmoeten we de RMTV-er 'Staele en vrouw'... als loonwerker moet je op de hoogte blijven van wat de markt te bieden heeft.
Bij de stand van Albien De Rauw lopen we Chico tegen het lijf... helemaal uit Rotselaar overgekomen... ook al een ex-loonwerker... en lid bij RMTV.
Dan keren we terug naar de oldtimerweide, waar er al meer bekenden geland zijn. We gaan even bijkletsen bij de Tractorvrienden van omgeving Kruishoutem... en maken dankbaar gebruik van het aangeboden zitje... wel aangenaam.
Laat in de namiddag, als de oldtimerploegwedstrijd afgelopen is, laden onze ploegers hun gereedschap... in afwachting van de uitslag. DÃ Ã r moeten we ook even een babbeltje gaan doen.
Voor we naar huis rijden luisteren we nog even naar de proclamatie van de BOTA-uitslag. De prijs voor de mooiste oldtimer wordt toegekend aan Hilaire (voor zijn Hanomag R38), gevolgd door Roger (voor zijn Vierzon HO van 1936) Twee van onze ploegers hebben er ook een BOP-kampioenstitel behaald : Luc is kampioen getrokken rondgaand oldtimerploegen en Gilbert is kampioen oldtimer-wentelploegen. Ze zullen daar wel weten dat RMTV meetelt.
AJK-WZVL is toe aan hun 8e oldtimerdag. Ze hebben een nieuw bestuur en dat heeft zo zijn gevolgen. Het evenement heet nu geen 'Oldtimerdag' meer... dit is 'Farmers got talent' geworden. Er wordt vertrokken in Sluis en voor het eerst gaat het namiddagprogramma niet door in Biervliet. Er is gekozen voor Breskens op een perceel dat deel uitmaakt van het project 'Waterdunen'.
'Waterdunen' is een project dat ruim 300 ha vruchtbare landbouwgrond in beslag neemt om er toerisme in te richten, met alle daarbij nuttige accommodatie... en verweven met het eb-en-vloed-regime van de Westerschelde. Bij vloed lopen 2 x daags de lager gelegen delen onder, die dan bij eb weer droog komen... met de bedoeling een schorrenvegetatie de kans te geven zich te ontwikkelen... en dat stuit op enige weerstand bij een deel van de plaatselijke bevolking.
Dat is zichtbaar geworden tijden dit evenement : 10 nederlandse deelnemers, waarvan 3 van de organisatie, tegenover wel 30 belgen.
We worden om half 9 in Sluis verwacht op de koffie en om de financiële kant van onze deelname effen te werken. Het is 50 minuten rijden naar ginder... Dus dat wordt vertrekken op een moment dat het duister van de nacht nog niet helemaal verdwenen is. Boer en Ingrid staan in de startblokken en wachten op de aankomst van Eric en Marianne, die met hen gaan meerijden.
Aan het kruispunt van de Vlamingstraat en de Hontseindestraat pikt Boeleke aan en moet er nog even gewacht worden op Jackie... die juist op het laatste nippertje nog op tijd op de afspraak is. De duisternis is dan bijna verdwenen.
Als we in Sluis aankomen is het al helemaal dag. De koffie en frisdranken met cakejes staan er klaar en de ontvangst is er heel gemoedelijk.
We tellen ruim 20 oldtimers + een hedendaagse trekker die op kop gaat rijden.
Even na 9 verlaat de groep Sluis langs Sint Anna ter Muiden. Via Terhofstede, Retranchement, Cadzand-Bad, Nieuwvliet en Groede wordt er naar Breskens gereden. De kustlijn wordt gevolgd net achter de duinen. Zo krijgen we goed zicht op de vorderende werkzaamheden voor de aanleg van de 'Waterdunen'. Het maakt wel indruk ! In Nieuwvliet is er een break ingelast aan 'Het Koekoeksnest' voor een warme wafel met veel bruin suiker en koffie. Daar sluiten nog 2 deelnemers uit Goes aan.
Kwart na 12 komen we aan in Breskens op het terrein voor het middagprogramma. Eerst worden de oldtimers keurig op een lange rij geparkeerd om dan van een smakelijke bbq te gaan genieten. Links aan het eind van de rij staat de Deutz D4006 van Ingrid.
Aan het andere eind van de rij staan v.l.n.r. Jackie, Boeleke, Eric, Marianne, Boer en de nederlander die op kop gereden heeft.
Op weg naar de bbq blijft Ingrid even haperen bij een antieke McCormick die er te pronk staat. Leuk dat iemand daarvan een foto genomen heeft.
Na de middag zijn er behendigheidsproeven en als hoofdpunt een oldtimerploegwedstrijd. Dat lokt heel wat kijkers. We ontmoeten er heel wat bekenden. Dat zorgt ervoor dat de namiddag wel vlug voorbij gaat.
's Ochtends komt alles heel traag op gang. We zitten aan de koffie en horen vertellen dat het op de rommelmarkt in de centrumstraten wel heel druk is. Ja, wie iets moois op de kop wil tikken moet eerst dà à r heen voor een ander ermee weg is. Maar wat later in de voormiddag komen ze toch bij het museum aanlopen voor soep of koffie.
Christiaan Vermeulen heeft zelfs zijn aankoop mee : een bladzuiger. Die moet in zijn Hanomag opgeborgen worden om zo mee naar huis te nemen. Het dagthema is dit jaar Hanomag en die van Christiaan staat er ook te pronk.
15 Hanomags staan er bij de thema-show opgesteld. Het hadden er enkele meer kunnen zijn, maar enkele toezeggingen hebben zich verontschuldigd omdat ze in familiekring net een bruiloftfeest hadden de nacht voordien. Ze moeten van Kruishouten komen en dat lijkt na zo'n nachtelijk feest niet haalbaar.
Zoals altijd zijn de oldtimers van andere merken heel goed vertegenwoordigd.
Ingrid doet ook dikwijls haar ronde in de hoop er clubleden te zien en doet daar dan een praatje mee. Bij de dorsdemonstratie is er plaats om erbij te gaan zitten. Dat praat vlotter.
Het dorsteam maakt er zijn werk van en heeft ook bereidwillige jeugd ingeschakeld. Naast het dorsen wordt er nog meer gedemonstreerd : o.a. boomslepen, tractorbehendigheidsproeven, en er wordt in het atelier aan een Röhr gesleuteld. Veel te zien dus.
Op het terras krijgen de helpers het rond de middag druk en halfweg de namiddag nog veel drukker. De broodjes en de pannenkoeken raken voortijdig uitverkocht. Goed voor de kassa, want zo'n dag brengt veel onkosten mee.
Een super-geslaagde dag eindigt voor een medewerker helaas in mineur. Op weg naar huis krijgt de Fordson Super Dexta van Koentje Dexta een staartaanrijding. Bij wonder zijn er geen gekwetsten, maar... helaas loopt het voor de Dexta fataal af. Die landt middendoorgebroken in de sloot.
De jongeren van RMTV hebben de hoofden bij elkaar gestoken, een eigen vriendengroepje opgericht en al meteen een eigen rondrit op poten gezet. Met een beetje hulp en wat advies van de club en flink wat reclame is dat meteen een schot in de roos geworden. Wij daarheen natuurlijk ! Als is het maar om te zien wat ze ervan gemaakt hebben.
Er is daar een grote weide voorzien, waar de ene na de andere, wel 76 tractoren aankomen. Niet te geloven : zo'n grote opkomst voor een eerste rit... een rit van een groepje jeugd... "Den Jeugd", zoals hze zichzelf ook genoemd hebben.
Aan de overkant van de straat, in een loods van een boerderij, staat "Den Jeugd", samen met jongeren van de plaatselijke KLJ, klaar om de ontvangst en het ontbijt in goede banen te leiden. Om negen uur wordt de start van de voormiddagrit voorbereid. Voor het geval het nog zou regenen trekken de meesten het regenpak terug aan... behalve enkele optimisten die hopen op een volledig droge dag.
RMTV heeft zijn jonge leden goed gesteund met tips en promotie voor hun eerste rit. Kort voor de start komt de voorzitter ter plaatse om zijn leden te zien vertrekken. Ook wel een beetje om te zien hoeveel deelnemers er zijn en wie daar allemaal bij is. Hij maakt even een praatje met medebestuurslid Ingrid.
En dan vertrekt de kopman met de hele groep achter zich aan. Heel wat mensen uit de straat zijn gekomen om de start mee te maken. De rit gaat helemaal naar Beernem voor een doortocht door de hoofdstraat waar veel bewoners buiten staan te kijken... en dan, bij het verlaten van Beernem, moet er op de brug over het kanaal een noodstop ingelast worden in verband met een hevige stortbui... Enkelen willen toch nog hun regenpak aantrekken.
De voormiddagrit eindigt in de Buntelarestraat, aan de rand van Aalter, op het bosontginningsbedrijf van De Baere. Die hebben bereidwillig een loods te beschikking gesteld om te lunchen. Slagerij / traiteur Lybaert uit Beernem verzorgt er een uitgebreid beenhespbuffet. Ondertussen is de regen helemaal vergeten en komt de zon er goed door... het wordt zelfs aangenaam warm.
Na de lunch zetten we de rit verder, langs landelijke wegen naar "het Vossenhol" in Maldegem voor een ijsstop bij de Reynaertshoeve. Goed dat de zon veel warmte geeft want een hoorntje gevuld met 2 bollen ambachtelijk ijs zou bij koud of nat weer niet zo smaken.
Bij de Reynaertshoeve nemen een groep deelnemers afscheid om vandaar rechtstreeks naar huis te rijden... mensen van dicht bij de kust en anderen die daar heel dicht bij huis zijn. Voor hen is dat niet zo interessant om eerst nog eens mee terug te rijden naar Knesselare en daarna dat hele stuk nog eens opnieuw om naar huis te rijden.
Terug in Knesselare wordt onder de deelnemers een gedroogde achterhesp verloot, naar wij hoorden, gesponsord door slagerij / traiteur Lybaert uit Beernem. Tot haar grote verrassing ontvangt Ingrid daarna een grote bos bloemen als dank voor haar hulp om "Den Jeugd" op weg te helpen zetten. Ja... er bestaat echt nog dankbare jeugd !
DOTV heeft voor hun 2e rondrit van dit seizoen Ettelgem als doel gekozen. Een beetje door pech lukt het toch om allebei met deze rit mee te rijden. Eigenlijk was het de bedoeling dat Ingrid zou helpen bij de laatste voorbereidingen voor het RMTV-Oogstfeest van morgen en dat Boer alleen zou meerijden met DOTV. Helaas moet het oogstfeest afgelast worden omdat de oogst niet rijp is... grote pech dus ! Ingrid belde dan maar gauw even of ze nog mee zou kunnen.. en dà t kan gelukkig wèl doorgaan.
Zoals gewoonlijk rijden de samen met Boeleke naar Sint-Rita. Als we daar aankomen zijn ze er de start al aan het voorbereiden. De regenbroek wordt aangetrokken... er wordt wel droog weer voorspeld maar als bescherming tegen de kille ochtendwind is een regenbroek ideaal. Dan nog de meerijdende familie op de huifkar zien te krijgen... en wegwezen !
Traditiegetrouw komen de deelnemers samen bij Guido en Linda op Sint-Rita voor een ontbijt in openlucht, gevolgd door de start. Deze keer moest er een half uur vroeger gestart worden, wegens de grote afstand van de rit en vooral omdat er afspraken gemaakt werden met de brugse politie, die de doortocht vanaf Fort Lapin tot ergens op Sint-Andrie-Brugge te begeleiden... en dan ben je best op tijd op de afgesproken plaats.
De trip gaat nu naar het sportcentrum van Sint-Andries voor nog eens een drink. Bij het sportcentrum is ruime parkeergelegenheid en dat biedt mogelijkheden voor een mooie opstelling.
In het sportcentrum groeit de ambiance bij het ophalen van anecdotes tijdens andere rondritten. Ingrid lijkt ervan te genieten.
Daar komt de politie weer bij ons om ons terug te begeleiden tot aan Fort Lapin. Dat is wel handig om zo van de ene kant van Brugge naar de andere kant te rijden. Onderweg passeren we de gevangenis. We krijgen een goed beeld van de uitgestrektheid van het complex.
Langs de Damse Vaart, aan de afslag naar het Polderstraatje neemt de politie afscheid van ons. Vandaar is het langs binnendoor niet ver meer naar Sint-Rita. Hier komt boer juist aan de oprit van de gastlocatie.
Gedurende de Aalterse Oogstfeesten op het Hageland organiseren de Steyrboys-Meetjesland ieder jaar een oldtimertractorenrondrit... dan kunnen ze immers gebruik maken van de parkeerweide rond de feesttent en ontbijten in de tent.
Eerste verzamelpunt is bij Boeleke... vandaar vertrekken 5 oldtimerfanaten met hun stalen ros naar het Hageland in Aalter voor de 9e oldtimerrondrit van de Steyrboys. Een beetje een killige ochtend... maar het weer ziet er veelbelovend uit.
Alles wordt, voor huize Boelekes, in orde gebracht voor een vlotte start : de dames nemen plaats is Boelekes huiskar en hijzelf start Sara's oldtimer... Ja, we kunnen naar Aalter vertrekken !
Na een uurtje zijn we er. Daar worden de inschrijvingen gecontroleerd en is er ontbijt in de feesttent : 3 koffiekoeken met koffie... dat moet voldoende zijn voor de voormiddagrit. Daar krijgen we te horen dat er iets meer dan 90 tractoren ingeschreven zijn... dat zal een serieuze colonne worden !
Iedereen is klaar voor de start... Boer heeft er helemaal zin in !
Iedereen schuift aan voor de start.
Langs landelijke omwegen, via alweer een andere toer dan vorige jaren, wordt het 'Biezemhof genaderd voor een goedvullende dagschotel, met drank in het arrangement inbegrepen. Er staat Cocq-au-vin op het menu... bijzonder lekker... en een voldoende grote portie om er tegenaan te kunnen voor het vervolg van de rit.
Van Aalter naar Wingene is natuurlijk niet zo ver maar de inrichters hebben ervoor gezorgd dat er niet in vogelvlucht naartoe gereden wordt... ze hebben er een mooie landelijke rit van gemaakt.
RMTV kan weer eens een bus inleggen naar het Historisch Festival in Panningen. De twee vorige jaren lukte dat niet omdat het telkens samenviel met de Oogstfeestenrondrit in Aalter. Aangezien heel veel mensen daaraan meedoen is het niet mogelijk om een bus voldoende vol te krijgen om uit de kosten te komen. Dit jaar kan de bus 49 mensen naar Panningen brengen.
Kwart voor tien zijn we zover dat iedereen op het showterrein is. Boer en neef Filip geven al direct hun ogen de kost, want het terrein is groot en er moet veel bekeken worden.
Het thema dit jaar is STEYR. Zelden hebben we rond het gangbare thema een zo uitgebreide stand gezien. Er was zeker niet aan gespaard. De Steyrclub Nederland-België tekent voor de vormgeving van het jaarthema.
Kort voor de officiële opening, met de nodige toespraken rond het themapodium komt er een groot onweer opsteken met veel hevige regen erbij... en de opening wordt uitgesteld. Iedereen vlucht naar binnen in de hangaar vlakbij.
Na een groot uur lijkt het ons een beetje te doen om toch maar weer naar buiten te gaan en verder onze rondgang te doen. Tja, onze uren lopen door en terwijl we binnen schuilen kunnen we buiten niet veel bekijken.Onder de paraplu en met een regenjasje houdt Ingrid het humeur zeker op peil.
We keren nog even terug naar de themastand, waar de opening hervat is en de toespraken ondertussen bezig zijn. We ontmoeten er een bekende uit Groede en moeten wat bijpraten.
Op het hoofdterrein worden ondertussen de deelnemende oldtimers aan het publiek voorgesteld en ze maken een paradetoertje rondom het terrein. Filip heeft veel aandacht voor een lichtjes haperende kleinere stoommachine. Even wat bijstellen en hier en daar een drupje olie en ze loopt weer zoals het hoort.
Zware tractoren, die aan de trekkertrek meegedaan hebben komen na hun prestatie terug naar hun plaats op het showterrein.
We gaan ook een kijkje nemen bij het trekkertrek-gebeuren. Een grote rij deelnemers staat nog op hun beurt te wachten.
Brullende motoren, zwarte rook en heel veel nieuwsgierige kijkers... een echt spectakel !
Kort voor de middag worden de deelnemende 'combinaties' buiten al in de startblokken gezet... vertrekkensklaar voor als de derde chauffeur gaat komen. De David Brown met hooimachine staat te wachten op Juliën Matthijs.
Boer heeft zijn 'getrek' al opgesteld waar de stoet gevormd wordt : De Massey-Ferguson met een Baeke-ploeg.
In de stoet rijdt Rudi Van Troys mee met zijn eigen Fendt Farmer 3s en onze Hert-ploeg.
Ingrid is er met haar 'Farmalleke' met daarachter een Fahr-maaimachine... met een arbeider (Mark Van Landschoot) erop met zijn kleinkind op schoot.
Als de stoet door de centrumstraten passeert staat er behoorlijk wat volk te kijken... minder dan andere jaren... maar dat is de schuld van te heet weer en de TV-uitzending van de troonswisseling.
De kermisstoet wordt gerealiseerd in samenwerking met 'Agrarisch Erfgoed Meetjesland', dat heel wat provinciale subsidie aangebracht heeft. Hun voorzitter geeft commentaar over wat de stoet toont.
De stoet eindigt op de kermisweide, waar alle combinaties tentoongesteld worden voor het publiek. Boer kijkt toe hoe 'zijn materiaal' geparkeerd wordt.
Per thema worden de combinaties opgesteld. Zicht op het thema 'gras en hooi'.
Op de kermisweide showt Georges Campe de werking van onze ouderwetse touwslagerij.
Halfweg tussen de Dampoort en Destelbergen-centrum is er elk jaar, het tweede weekend van juli, kermis op de wijk 'Eenbeekeinde-II'... kermis met op maandag een kanjer van een oldtimerrondrit. DÃ t willen wij voor geen geld missen... als het iets of wat mogelijk is.
Met vier waren we afgesproken rond 7 uur in Kaprijke op de Paardenmarkt. Toen we een uur eerder uit bed kwamen was er een beetje mist. Dat beloofde een stralende dag te worden. Maar... toen we naar Kaprijke vertrokken zat alles potdicht. Geen neerslag, en toch moest de regenbroek de nattigheid van de mist opvangen.
Toen we in Eenbeekeinde arriveerden waren er nog naar enkele deelnemers aanwezig. Daar konden we al meteen aan het ontbijt in de feesttent.
Om half tien werd de rondrit gestart. Een trip van 25 km langs mooie godvergeten weggetjes om via vele omzwervingen op 'camping Rodeo' aan het Donkmeer te landen. Daar konden we parkeren op vele vrije hoekjes tussen de caravans van de bewoners. Boer was redelijk vooraan in de colonne.
Ingrid was onderweg al redelijk naar achteren uitgezakt en kwam bij de laatsten op de camping aan... dat werd even zoeken naar een nog leeg plekje om haar stalen ros te parkeren.
In het restaurant van de camping was er voor de deelnemers een broodjeslunch met tomatensoep en 1 drink geregeld. De maaltijd is wat uitgelopen omdat er voor een 12-tal mensen broodjes te weinig waren... maar dat is na een uurtje toch nog goedgekomen. In compensatie kregen de gedupeerden een extra kop soep om het wachten te verzachten.
Na de lunch vertrokken we naar Schellebelle voor een rit langs de Schelde en dan later op een stoffige landbouwweg beneden de Scheldedijk. De begeleidende motards bleven wijselijk boven zodat er niet te veel stof was.
Na Schellebelle hadden we een kort stukje Wetteren en vandaar werd er koers gezet naar Laarne, voor een drink in een bejaardenhome. Daar waren we al eens eerder geweest.
Nadien werd er verder gereden, met zicht op de achterkant van het kasteel van Laarne, en dan langs de Scheldekant van Destelbergen terug naar het feestterrein van Eenbeekeinde.
Bij de tent werd er weer een mooie showopstelling gerealiseerd. Leuk voor de kermisbezoekers. Die konden de oldtimers uitgebreid bekijken terwijl wij ons aan het steakfestijn begaven. Een smakelijke afsluiter van een prachtige dag.
We zijn ingegaan op de uitnodiging van de eerste rondrit van Dirk & Stijn... de "Rit van de (hete) dreven". We hebben niet zoveel aandacht besteed aan de naam van die rit... maar het is geworden zoals het heet...allemaal dreven ! We hebben wel 75% van alle dreven van de vroegere bossen van het Veld doorkruist... heel mooi... en rustig !
Voor ons begint de rit bij de eerste verzamelplaats : bij Boeleke. Daar staan reeds klaar : Boeleke met tractor en huifkar met vriendin, 2 zussen en nicht Petra... Sarah, een andere nicht, is er ook met een tractor... en wij sluiten aan : Boer met de Massey-Ferguson en Ingrid met haren Deutz. Wij rijden samen naar de verzamelplaats in Sint-Kruis-Brugge 'Bachten Beukenbos'... daar ligt 'de pelouse' van Dirk, waar we verwacht worden.
'Bachten Beukenbos' worden wij onthaald, op een stevig ontbijt : 'spek met eieren' ! Dat gaat er bij iedereen goed in. 'Iedereen' dat zijn 31 tractorbestuurders, 4 volwassen passagiers + 1 kind... een leuke groep voor zo'n eerste probeersel.
Om 10.00H wordt er gestart. Op straat moet er even gewacht worden omdat iemand denkt in een band te weinig wind te hebben... dat was loos alarm... gelukkig !
Een rit door de bewoning in de buurt brengt ons naar de overkant van de Maalse steenweg... naar het Rijckeveld... dreven en nog eens dreven ! Als je dan bedenkt dat het hier heel veel jaren geleden allemaal bos moet geweest zijn...
In Oedelem, vlak bij het gemeentehuis, hebben we een drinkstop in de 'Migra'. Van daar rijden we, alweer door stille dreven, naar Beernem voor de lunch. Daarvoor zijn er afspraken gemaakt bij 'de Kijkuit'... een watersport-oord langs het kanaal. Op wandelafstand kunnen we op een weide parkeren.
Koud buffet met 3 stukken warm vlees : worst, kippebout en ribben... iedereen doet er zich aan tegoed. Alles in open lucht op het terras aan de waterkant, met zicht op het watersportgebeuren... en met het mooie weer is daar dan heel wat te zien.
Na de lunch rijden we naar Moerbrugge. Onderweg krijgen we goed zicht op de vorderende grote werkzaamheden aan de spoorweg.
In Moerbrugge houden we halt bij de schoonthuis van mede-organisator Stijn. Zij schoonvader, vroeger landbouwer geweest, zit nu in een rolstoel en deze stop heeft de bedoeling de man een fijne namiddag te bezorgen en het ouderwetse boerengevoel even terug naar de oppervlakte te brengen. Er is een drink naar keuze voor iedereen.
Schoonvader gaat met de rolstoel een kijkje nemen bij de oude tractoren... en geniet ten volle ! Daarna rijden we terug naar 'de pelouse' van Dirk, waar nog wat wordt nagepraat.
De jaarlijkse Paarden- en Tractorenzegening ter gelegenheid van de kermis in Vosselare is een vast item op onze agenda. Met het stralende weer, dat al lang van te voren voorspeld was, is het quotum van 100 deelnemers helemaal vol geraakt... met zelfs nog een tamelijk aantal geweigerde aanvragen tot inschrijving. Wij zijn er uiteraard al vroeg bij geweest om toch zeker te kunnen deelnemen.
Bij aankomst ter plaatse zijn we zeker niet meer de eersten... 3/4 van de deelnemers zijn er al. De regenbroek, een handige bescherming tegen de wind bij de toerit, wordt uitgedaan en in de bak opgeborgen. Hier zullen we ze wel niet meer nodig hebben.
Eigenlijk wel mooi als er al zo'n lange rij opgesteld staat. De verzamelweide van vroeger was niet meer beschikbaar en nu mogen we ons opstellen op het terrein van de feesttent... veel beter om er een mooie show van te maken... en ook aantrekkelijker voor het publiek om er eens langs te wandelen.
In de feesttent is het ontbijt al in volle gang. Een leuk moment waar de mensen die elkaar goed kennen samen tafelen om over een en ander bij te praten.
Om 10.00H moet iedereen zijn tractor startensklaar brengen om aan de rondrit te kunnen beginnen. Ingrid rijdt al direct naar de eerste vertrekkers toe... niet om voorbij te steken, maar om ook de eersten op de foto te krijgen. Niemand kijkt daar van op... ze zijn dat van haar gewoon.
Na al heel wat foto's passeert Boer voor haar toestel bij het afrijden van de parkeerweide. Dat is voor haar het moment om ergens tussen de aanschuivende rij in te voegen.
Voor het eerst wordt er dit jaar tijdens de rit een tussenstop gemaakt. Dit gebeurt op het terrein van 'the Ponderosa' in Drongen. Het wordt een door the Ponderosa gesponsorde drinkstop met een koffiekoek erbij. Dit is een foto 'op commando' van Luc Bisschop... en dan moet Ingrid even doen alsof ze ergens uitleg wil over een onderdeel van andermans tractor.
Op de overvolle parking van the Ponderosa vindt Boer toch nog plaats om een babbelke te doen met Gerard uit Oostakker... die hij geruime tijd niet meer gezien heeft op rondritten.
Na de stop wordt de weg terug naar Vosselare verder gezet. Het eten zal wel later zijn dan op andere jaren, maar met die extra koffiekoek onderweg vindt niemand dat erg. Hier komen we naar beneden van de brug over de autosnelweg... ècht een fotogenieke afdaling !
Op het feestterrein parkeren de tractoren zich in een blok van drie rijen, redelijk dicht bij de tent... dan moet het publiek niet ver lopen om ze eens te bekijken. Er staat nog de gratis bbq op het programma, later in de namiddag de zegening aan de kerk, en dan na de zegening kunnen we nog een verplaatsingsvergoeding afhalen in de tent... 'in de tent' !!! in de hoop dat iedereen nog wat consumeert. Tja, dà à r valt wat voor te zeggen ! De organisatie vaart daar in ieder geval wel bij.
Voor de 2e keer op rij ontvingen we de uitnodiging om tractoren te sturen voor deelname aan het Landbouwfeest in Schoondijke. Een 25 clubleden en nog een tiental andere belgen gaan daarop in ; de andere deelnemers zijn Nederlanders... in totaal 50 oldtimertractoren, waar de organisatie heel tevreden mee is.
Kwart voor acht staan we in de startblokken... bij droog weer... vroeger in de ochtend is er al wat motregen gevallen.
Onderweg, aan de kruising van de Beoostereedepolderdijk en de Vlamingstraat wordt er even gewacht... Hier gaat Boeleke aansluiten.
Afstappen, de benen strekken... en daar is Boeleke al, samen met zijn vriendin Monique. Groeten heen en weer... en de trip naar Schoondijke wordt verder gezet.
Drie kwartier doen we erover. In Schoondijke is de afspraak vooraan op het bedrijventerrein vlak bij "de Moanablusser". Daar worden de inschrijvingen gecontroleerd en de 'waardebonnen' verdeeld... en de koffie met cake staat klaar. Een gezellige ontvangst ! Echt !
Harold geeft even een extra zetje, om de startpoging zeker te laten lukken. Als er lol getapt kan worden, is Ingrid er altijd 'in' voor.
Kwart over elf opent de burgemeester officieel het Landbouwfeest, met een speech. Daarna mogen de oltimertractoren voor hun rondrit vertrekken... ca 15 km langs landelijke wegen ten noordoosten van Schoondijke. Een heel mooie rit !
Op de middag worden alle deelnemers verwend met een broodjesmaaltijd met soep en drank.
De ringrijders stellen zich op in de Beatrixstraat en de anderen bezetten al de vrije parkeerplaatsen in die straat als tentoonstelling voor de kermisgangers. We hebben niet gewacht op de uitslag van het ringsteken, maar zijn om 17.00H naar huis gereden... een tiental minuten in de gietende regen. Toch is bij thuiskomst iedereen alweer droog.
Voor de rondrit van DOTV, de eerste van dit seizoen, hebben wij ingeschreven. Ze rijden van 'Den Hoorn' op Sint-Rita naar 'Den Hoorn' op de grens van Oedelem en Beernem, ergens in den Oosthoek.
Er zijn afspraken gemaakt met Boeleke om samen naar Sint-Rita te rijden. We zijn al om 8 uur bij Boeleke. Hij staat al klaar met de huifkar, met de zussen en een nicht erop. De andere nicht, Sarah, gaat zelf met een tractor rijden. Boer en Ingrid sluiten daarbij aan.
Na een rit van drie kwartier zijn we op het gastadres in Sint-Rita. Traditiegetrouw is daar een ontbijt in open lucht. Tussen de koffie en de koffiekoeken regelt Ingrid nog wat inschrijvingen voor ritten in de nabije toekomst.
Rond tienen maken 51 deelnemers zich klaar voor de start. 't Zal daar leeg zijn op de parkeerweide als iedereen straks weg is.
Ongeveer twee uur wordt er gereden langs rustige wegen met rondom akkers en bossen. Dan komen we eventjes op expresweg naar Aalter... tot aan "Big Mama"... Daar komt de parking helemaal vol. Hier wordt een eerste drinkstop gehouden. Ingrid rijdt hier de parking op.
Wat later wordt het sein gegeven om de trip verder te zetten. Allen verlaten de parking. Weer een kort stukje op de expresweg tot aan de volgende zijstraat... en dan op rustige wegen naar dat andere 'Den Hoorn' bij den Oosthoek. 'Den Hoorn' is de eetgelegenheid waar de lunch besteld is.
Veel eten, lekker eten... en bij terugkeer bij de tractoren heeft er een een platte band. Dat wordt starten met wat vertraging. De pech wordt vlug opgelost omdat een andere tractor uitgerust is met een compressor.
De terugrit voert richting Sijsele. Gelukkig schijnt de zon goed, want er steekt na de middag een strakke wind op, die hier en daar onder de bomen wel veel afkoeling brengt.
In Sijsele is een tweede drinkstop voorzien aan 'het Keunekot'. Daar is het superdruk... niet door klanten, maar op de parking zijn de meeste plaatsen ingenomen door auto's met fietsendragers. Eerder op de dag is er daar een grote fietstocht vertrokken. Ingrid zoekt een plaatsje om haar Deutz te parkeren.
Ik ben De Pauw Achiel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boer.
Ik ben een man en woon in Sint-Laureins (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 07/11/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: oldtimertractoren en ezels.
Ik zit niet meer actief in de landbouw, maar door de naam 'Boer' en de oude tractoren blijf ik mij betrokken voelen
