24 juni, op 2e Pinksterdag, is het weer eens hoogdag bij oldtimertractorenclub RMTV... de jaarlijkse Clubrally wordt gereden. Dit jaar is mijn hoeve het gastadres voor het gebeuren. Al van heel vroeg in de ochtend is mijn vrouw met enkele nichtjes druk doende om op tijd 3 percolators koffie klaar te krijgen. Nog een leger andere mensen komt helpen om de broodjes te beleggen en er per deelnemer drie in een zakje te doen samen met eet- en drankbonnen voor onderweg.
Tussen Turkeije en IJzendijke moeten we een grote weg kruisen. Meerijdende motards zetten de weg af en helpen de hele colonne in drie ploegen de weg over. Ik sta wat aan de kant toe te kijken of alles wel goed gaat en of iedereen wel over geraakt. Passagier Joke kan ze zo allemaal eens goed bekijken. Ze heeft er duidelijk zin in.
Vandaar is het niet zo ver meer naar de middagstop in IJzendijke. We zullen mooi 'binnen de planning' voor het middageten aankomen.
Hier rijdt vrouw Ingrid IJzendijke binnen. Nog even en we rijden de parking van 'het Mauritshof' op. Kaat is mee als passagier. Het andere zitje is leeg, want passagier Guillaume is afgestapt om wat foto's te nemen. Dat kan nu goed, want de snelheid is heel traag doordat iedereen zich ordelijk moet parkeren op het terrein van het Mauritshof.
Het is wel mooi als iedereen keurig geparkeerd staat. Vooraan zien we mijn Massey-Ferguson met daarnaast de Deutz van vrouw Ingrid.
Daar hebben we voor de middagbreak een brunch besproken. Voor iedereen twee gangen plus nog een dessertbuffet... het is dik in orde.
Na een ruime pauze gaat de rit verder langs Tyrkeije en het Goedleven terug richting België om achter Waterland-Oudeman naar Sint-Margriete te rijden voor een namiddagstop.
Bij het zuivelverwerkend bedrijf van Van Hecke krijgen we een afgegraasde weide ter beschikking als parking... we moeten wel even uitkijken waar we onze voeten neerzetten... want hier en daar liggen slappe souveniers van de koeien.
Bij Van Hecke is er ijsdegustatie : voor elk een hoorntje met 2 bollen ambachtelijk bereid vanille-ijs. De bediening is super-vlot... wat wil je : ze hebben hier de twee zoons en hun lieven opgevorderd als 'schep-ploeg'.
Mmmm... lekker ! En dan daarbij nog een stichtelijk verhaal vertellen, vol leuke onzin... over de ijsbereiding natuurlijk... Simonne en haar Marcel luisteren geboeid toe en Boeleke lijkt te denken : 'waar haalt die Boer het toch vandaan ?'.
Na de crème-pauze rijden we nog een uurtje rond tussen de Sint-Margrietse kreken voor we terug aan ons hof komen. Hier moeten we aanschuiven om, voor we de weide oprijden, het aandenken in ontvangst te nemen. Dat wordt door de voorzitter overhandigd aan elke chauffeur.
Tussen de aanschuivenden zien we neef Filip met zijn dochters Eline en Anke. Die hebben de hele uitstap meegemaakt samen met ons oudste oldtimertje, de Farmall uit 1957. Zo te zien heeft iedereen, ook 't Farmalleke, zich goed gehouden.
Juliën Matthijs rijdt met onze David Brown. Wat doet hij hier toch 'raar'! Met zo'n luxe zitting kan hij toch bezwaarlijk een pijnlijk achterwerk hebben... vreemd !
Iereen moet nog even de weide op. Wie nog een drankje wil aanschaffen, of wie nog even naar het toilet moet voor de thuisrit, dat kan... en er mag uiteraard ook nagepraat worden.
Het Historisch Weekend van OTL begon op zaterdag 15 mei met een historische rondrit. Daarvoor waren 58 oldtimertractoren in de ochtendnevel naar Lochristin gekomen waar er vanaf 8 uur een ontbijt geserveerd werd.
Luc, Biscchop zijnde, lijkt hier een gebed voor het eten te presteren... grapje : de bonnen uit de envelop werden van commentaar voorzien. Voor hem was dat een dubbele portie bonnen want hij zou heel het weekend blijven.
De ochtendnevel werd door een gierig vroeg zonnetje weggeduwd en de dag beloofde goed te worden.
Kort voor tienen werd iedereen aangemaand om zijn tractor startensklaar te maken. Het werd leeg in Raf Janssens zijn bar... de drukte verplaatste zich naar de weide waar, na aankomst, iedereen zijn tractor geparkeerd had.
Om 10 uur vertrok de colonne oldtimers langs meestal verkeersarme wegen naar Berlare
Zelfs onverharde wegen werden niet geschuwd. We doorkruisten zelfs een deel van de Kalkense Meersen
Daar was het, behalve een groepje natuurwandelaars heel stil. Ik begrijp niet dat er toelating gegeven werd om er met tractoren doorheen te rijden. Zoiets moet daar wel vaker gebeuren, want de 'natuurkoeien' keken er bijlange niet van op.
Vandaar bereikten we Berlare, waar de organisatie 't Oud Brughuys' gereserveerd had voor de lunch.
Daar werden we opgewacht door een leger jong personeel dat ons vlug bediende met schalen vol broodjes met beleg. Twee keer werd er rondgegaan met huisbereide tomatensoep. De bediening ging heel vlot en er werd niet op een broodje gekeken.
Vooraan in de colonne kregen ze dus het verzoek even te wachten tot iemand de pechvogel aangepikt had. Van zo'n niet geprogrammeerd oponthoud wordt dan gebruik gemaakt om de benen te strekken en een praatje te doen... met veel gissingen over wat er precies gaande zou kunnen zijn.
Verder op de terugweg naar 'De Lozen Boer' werd er nog een drinkstop ingelast op een ruiterhoeve. Dat was een mooie, gezellige pitstop met veel zitgelegenheid. Alle tractoren konden er op een weide parkeren.
In het open veld was het nog maar een magere bedoening. Wegens te lang te koud stond alles nog uitermate klein op de akkers. Waar de aardappelen al gepoot waren hielden ze zich nog wat schuil, wachtend op warmere dagen.
We kwamen, na een rondrit van ongeveer 50 km, royaal te vroeg terug voor de avond-bbq... maar dà t scheen de bedoeling te zijn... een goed draaiende bar zou die wachttijd wel helpen overbruggen.
Hemelvaart : een doordeweekse zondag... dag van de jaarlijkse autowijding in Adegem. Plaats van het gebeuren was, voor de 32e keer al, op 'Den Hoeke' naast het beeld van 'O.L.V. van de weg'. Vorig jaar waren we er voor de eerste keer heen geweest met een aantal oldtimertractoren. Dat was bij de organisatie en bij het publiek goed in de smaak gevallen. Dus we boden ons voertuig dit jaar opnieuw aan. We waren met tien tractoren met 5 extra passagiers erbij.
Het was een heel ritueel ! Eerst langs Antoon, die voor elk voertuig een aandenken uit zijn mand haalde. Daarvoor wilde zijn helper 3,- € ontvangen. Het was dit jaar een notaboekje met een pennetje erbij... met de afbeelding van de beschermheilige erop. Pas dan mochten we met ons voertuig voorrijden om gezegend te worden.
De diaken van dienst maakte er zijn werk van : de borstel diep in het wijwatervat en dan met grote zwier over tractor en bestuurder zwiepen. Het was een natte bedoening waarvoor Ivan zijn hoofd beschuttend introk. Een eindje verder, in de Hillestraat, werd even gewacht tot elke tractor de bescherming-biedende zegen over zich heen gekregen had.
Na dat ritje waren we de eerste klanten van de dag in de frituur. Met 15 man tegelijk naar binnen... het was er ineens druk. We bestelden en werden vlot bediend. Fleury had zich een XXL-frikandellenworst besteld en dat gaf de nodige hilariteit. Zo'n kanjer van een worst kan je niet overal halen. Na de maaltijd, elk op eigen kosten, reden we dwars door het centrum van Maldegem, langs het zwembad naar de Aardenburgkalseide, over de Expresweg tot juist over Stroobrug. Daar verlieten we de grote weg en reden via Eede Nederland binnen.
Langs de nieuwe natuurgebieden en parallelwegen naderden we de paardenmelkerij van Pieter en Ina Nortier in Oostburg. Daar hadden we een saitaire stop en een drankje in gedachten.
We moesten er ons een beetje ongelukkig parkeren op de doorgangsweg naar de bijhorende minicamping omdat de eigelijke parking vrij moest blijven voor een afgesproken geleid bezoek dat kort na onze aankomst verwacht werd. Geen nood... we hadden toch niet de bedoeling daar lang te blijven. We hadden nog een hele rit op ons programma.
Langs heel rustige wegen door de akkers en langs nog meer natuurgebieden maakten we een wijde toer romdom Oostburg. Dan langs binnendoor richting Sint-Kruis. Dat was een goed punt voor nog een drink en om de groep te ontbinden. Vandaar kon elk makkelijk zijn eigen weg naar huis zoeken.
Bij 'Greetjes' is er voldoende parkeerplaats en zijn we altijd welgekomen. Zoals altijd, waren we er niet alleen. Met wat te puzzelen met stoelen en tafeltjes vonden we toch allemaal een plaatsje.
Bij een drankje werd de rit overlopen en van commentaar voorzien. Er werden nog wat schikkingen gedaan voor de nabije toekomst in verband met onze oldtimerhobby. Dan ging elk zijn weg naar huis.
20 oldtimers stonden geduldig op het gazon te wachten terwijl wij van de koffie genoten. En die warme opkikker deed deugd. Wij waren tenslotte al anderhalf uur in de ochtendnevel aan het rijden. Kwart over negen vertrokken wij naar Drongen. Al vele jaren was het kasteel 'de Campagne' het centrum van het kermisgebeuren in de wijk Luchteren.
Tijdens het ontbijt stonden onze tractoren te kijk voor de ingang van het kasteel. Ondertussen kregen we een envelop met daarin 10,- € verplaatsingsvergoeding en de waardebonnen voor spijs en drank. Luc deelde ons het verloop van de dag mee ; dat zag er een beetje anders uit dan we gewoon waren. Wegens klachten vorig jaar, omdat er de hele voormiddag geen oldtimers bij het kasteel stonden, werd de rondrit afgevoerd. Er was een drankbon te besteden in 'de Gloriette'. Een zestal goedbevolkte tractoren reed daarheen, een auto voerde nog enkele mensen, en een groepje stapte er naartoe.
De Meetjeslander op een al lege maag liet zich voelen... en toen de tip kwam dat we terug naar de Campagne moesten voor de lunch, moest dat geen twee keer gezegd worden. Daar werden we verwend met friet met, naar keuze, stoofvlees of een frikandellenworst. Die werkten de naweeën van de Meetjeslander vlug weg.
Ondertussen was er al wat publiek naar de kermishaard gekomen en de oldtimers kregen veel belangstelling. Bewonderende blikken van volwassenen, ook wat vragen om uitleg, en kinderen die erop wilden voor een stoere foto.
Terwijl Luc sleutelde stonden de makkers daar natuurlijk met hun neus bovenop. Op een wat beschaafdere afstand stonden nog enkelen te kijken... en zoals dat meestal gaat : met de handen in de zakken veel commentaar geven.
Na een geslaagde 'operatie' bracht een gesponsord 'SixT'-busje ons naar Lovendegem, waar Luc Bisschop zijn Same-verzameling liet zien. Bij terugkeer op het kasteel was er nog taart met koffie. Daarna kreeg elke tractorbestuurder een zak fruit mee voor thuis. 'De Campagne' is elk jaar weer een verwennerij van 't begin tot het eind. We moeten ons wel eens voor heel wat minder verplaatsen.
Ik ben De Pauw Achiel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boer.
Ik ben een man en woon in Sint-Laureins (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 07/11/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: oldtimertractoren en ezels.
Ik zit niet meer actief in de landbouw, maar door de naam 'Boer' en de oude tractoren blijf ik mij betrokken voelen
