De zon laat ons voorlopig niet in de steek. Rond acht uur opgestaan en reeds een heldere blauwe hemel. Ideaal om het vandaag wat rustiger aan te doen. Marijke beslist dus om een duik in het zwembad te doen. Ze had het ganse bassin voor haar alleen. Wat een luxe! Op het einde van haar zwempartij is ze in het brubbelhoekje gaan zitten om te genieten van het klotsende water. In de namiddag zijn we gaan fietsen zonder een bepaald doel. We reden richting La Trinité sur mer. En of je het wil of niet, overal komt men menhirs of dolmentafels tegen. We hebben de baan verlaten om via bosweggetjes aan te komen bij de reus (Le géant de Manio); Dit is een zes meter hoge menhir. Het verhaal doet de ronde dat, als men een muntstuk boven op de steen kan gooien, men daarna steenrijk wordt. We reden verder en de temperatuur bleef maar oplopen tot bij de 30°C. Bij de plage aangekomen hebben we vlug een dorstlesser tot ons genomen. Meerdere appartementsgebouwen zijn duidelijk nog van het midden van vorige eeuw. En toch heeft dit wat. Het strand was goed bezaaid met echte zonnekloppers. Daarna terug naar huis om, liggend in onze zetels, nog een paar uurtjes van de zon te genieten.