De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Deze namiddag hebben wij een wandeling gemaakt door het dorp. Groot was onze ontgoocheling om vast te stellen dat er aan de post slechts voor de ingangsdeur een beetje sneeuw geruimd was.
Gans de dag werd er op de radio opgeroepen om de stoepen voor onze woningen sneeuwvrij te maken. Er is ook gewezen op de verantwoordelijkheid van de bewoners met betrekking tot eventuele ongevallen.
In de Baron de gieylaan, de hoofdstraat, was er nog geen 20% van de stoepen sneeuwvrij. Het toppunt: de stoep voor het gemeentehuis! Geen vierkante milimeter sneeuw geruimd. Maar ja, rechtover het gemeentehuis woont de burgemeester van De Pinte. Geen gram sneeuw geruimd! Van een voorbeeldfunctie gesproken!!!
Vorige nacht een van de koudste nachten van de laatste jaren. Deze voormiddag is het rond 9 uur lichtjes beginnen te sneeuwen. Maar ronde de middag vielen grote sneeuwvlokken uit de lucht. In totaal ligt er hier bij ons 16 cm sneeuw.
Bij deze winterse temperaturen slaat de verveling vlug toe. De moed om een flinke wandeling te maken in deze vrieskou kan ik niet opbrengen. Een ritje met de fiets zit er ook niet in. De fietspaden zijn onbruikbaar door de sneeuw. Dus dan maar naar mijn schuurtje. Het aanmaken van het kacheltje verloopt niet zo vlot. Er is rookontwikkeling. Maar nog geen vijf minuten later knettert het hout. De temperatuur is reeds gestegen tot 16°C als ik mijn blokje op de draaibank klem. Ik merk dat het weeral een tijdje geleden is dat ik nog gedraaid heb. Ook moet ik nog enkele gutsen bijslijpen. Maar na een paar uur kun je hier het resultaat zien.
Vandaag telefoontje van Mobibikes gekregen. Ons fietsen zijn vandaag op transport gezet in Nederland. De levering is voorzien voor midden volgende week.
Een broeder spreekt tegen zijn leerlingen in de klas: "Kinderen, morgen komt de inspecteur op bezoek. Dus let op wat ge zegt wanneer hij u een vraag stelt. We gaan daarom wat oefenen. Ik ga jullie wat vragen stellen. ... Joske, wat is uw eerste taak als ge 's morgens opstaat?"
Joske: "Kakken, broeder."
Broeder: "maar nee Joske, zoiets zegt ge toch nie tegen de inspecteur. Allé Geertje, wat is uw eerste taak wanneer ge opstaat?"
Geertje: "ook gaan kakken, broeder."
Broeder: "Maar nee, allé en gij Bertje?"
Bertje: "bidden, broeder."
Broeder: "goed jongen. En hoelang doet ge dat dan?"
We staan geparkeerd op 20 meter van de oevers van de Vézère en op 300 meter van het punt waar de Vézère en de Dordogne samen vloeien. Het dorpje noemt LIMEUL.
Het is rond 5 uur in de morgen. Iedereen slaapt nog. Het is er zeer rustig en vreedzaam. Plots schrikken wij wakker door een gekraak gevolgd door een lawaai. Het is alsof er een mand noten op ons dak uitgegoten wordt. Vlug een zaklantaarn genomen en naar buiten gaan kijken. Tot onze verwondering stellen wij vast dat er een zware tak op onze camper is gevallen. Als het daglicht het ons toelaat zien wij dat er een dikke tak van een boom (een frêne) aan de stam afgeknakt is. Frêne is een houtsoort die zeer weinig buigzaam is en bijgevolg vlug breekt.
Wat is er gebeurd? De ochtend dauw die op de bladen van die boom is gevallen heeft die tak zo zwaar gemaakt dat hij is beginnen doorhangen. Daar deze houtsoort niet plooit is de tak gewoonweg afgebroken.
We hebben de kust verlaten en zijn op weg naar de Dordogne. In de verte zien we een kerktoren staan. We besluiten rechts af te slaan en rijden richting toren.
Wij zijn in het dorpje St Aulay. Rond de kerktoren staan er een zestal huizen. De bewoners zijn allen een groot stuk ouder dan wij. We staan op het kerkplein met als enig lawaai de klokken van het kerktorenuurwerk. Gelukkig zwijgen deze klokken om 22 uur. Maar om 8uur 's morgens starten ze opnieuw met 200 slagen.
Voor de geïnteresseerden: N 44° 49' 47" E 0° 07' 32".
Iep (Ulmus) (ook bekend als olm) is een loofboom. De bladeren zijn veernervig en hebben een gezaagde bladrand. Ze lijken soms op de bladeren van de haagbeuk. Iepenbladeren hebben echter in tegenstelling tot die van de haagbeuk een ongelijke bladvoet. De bloemen bloeien eerder dan dat de bladeren verschijnen. Het bloemdek is klein, groen en aan de slippen zijn ze onderling vergroeid. Daar boven staan de meeldraden met paarse helmhokken en de stamper. De zaden zijn afgeplat en hebben een brede gevleugelde rand.
Na enkele uren draaien kwam de afgebeelde lamp te voorschijn.
Vandaag vertrkken voor een tripje naar de Moezel. We kiezen als stelplaats Enkirch. Enkirch is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, en maakt deel uit van het district Berkastel-Wittlich. Enkirch ligt op de rechteroever van de Moezel en telt 1.623 inwoners. Dit is hier een goeie uitvalbasis voor enkele zalige fietstochten. Tijdens een van deze uitstappen doen we Traben-Tabach aan.
Na vier dagen verplaatsen we ons. We staan nu in Wintrich. Dit is een nieuwe camêrplaats uitgebaat door een Nederlander. Op deze staplaats beschikken we ook over wifi. Van hieruit is er terug de mogelijkheid om een weekje te fietsen. We fietsen o.a. tot in Bernkastel-Kues. Dit stadje is een toeristische trekpleister in de Moezelvallei en bestaat uit twee delen: Bernkastel op de rechteroever en Kues op de linkeroever. Beide delen zijn verbonden met een brug over de Moezel. Boven Bernkastel verheft zich de ruïne van Burg Landshut. Het historische centrum van Bernkastel telt vele vakwerkhuizen.
Als pensioengerechtigde heeft men veel vrije tijd. We zochten dus een hobby die ook wat creatiefs inhoud. Wij menen dat houtbewerking ons kan voldoening geven. Om de kosten te beperken zijn we gestart met enkele balkjes die we gerecupereerd hebben van wegwerppaletten. Bij het gebruik van dergelijke balkjes dient men ervoor te zorgen dat ze ontdaan worden van alle nagels. De ontnagelde en onregelmatige balken
worden nu met de zaagtafel verkleind tot mooie kleine balkjes van 5cm x 5cm. De gezaagde balkjes zijn dus de basis van ons bijzettafeltje. Na het zagen hebben we nog een hele hoop plankjes van ongeveer 7cm breed over. Deze kunnen later dienst doen bij een volgend project. Vanaf nu komt er
veel meetwerk aan te pas. Het tafeltje zal een bovenblad hebben van ongeveer 50 cm bij 50 cm. We gebruiken dus 10 gezaagde balkjes. Deze moeten allen bewerkt worden met de bovenfrees om de kop- en penverbindingen te realiseren. Tijdens het verder verloop moeten we ook alles voorlopig samenstellen om ons toe te laten verdere afmetingen te bepalen.
Nu alle stukken af zijn en in mekaar passen kan men overgaan tot het lijmen. Alles staat haaks en met verschillende spanklemmen laten we het geheel een nachtje rusten. Nu dient alles netjes glad geschuurd. Eventuele gaten en spleten worden opgevuld en het geheel wordt met beits ingesmeerd. Nu nog invrijven met boenwas en klaar is kees!
We hebben besloten een paar dagen te gaan uitwaaien aan de kust. We tekken de grens over en gaan naar Bray-Dunes. Dit is het eerste kustdorpje in Noord-Frankrijk. Het is er heel rustig en fijn om te wandelen langs het strand. Hier heeft men ook een heel breed zandstrand zoals we die kennen van in De Panne. Via het strand kan men wandelen tot in De Panne. Ongeveer 4 à 5km. Voor een kortere wandeling van een kleine 2 km gaat men de andere richting uit. Dan komt men in Zuydcoote (Zuidkoote).
Dit dorpje met 1600 inwoners is gekend van de roman uit 1949 van de Franse schrijver Robert Merle: Week-end à Zuydcoote. Dit boek werd in 1964 werd het boek doorHenri Verneuil verfilmd. Verneuil was een Frans-Armeens filmmaker en scenarioschrijver. In 1959 maakte hij ook de film "Le vache et le prisonnier" met Fernandel.
Behalve juli en augustus mag men met de camper staan op de parking voor de autocars. Dit is op nog geen 200m van de dijk. Voor de liefhebbers: Place Jérome Rubben N 51° 04' 37" E 2° 30' 53".
