|
HERINNERING scriptum: Fons Dehouwer 1988
herinnering aan mijn lieve ouders
Als witte kerkhofbloemen, getooid in rouwend kleed
van zilverdouw en nevel herinneren s mensen leed
Dan voel ik in mijn hart een schril verdriet en pijn
En vaag een stil verlangen naar t eeuwig samenzijn.
De dag van allerzielen die mij bezinnen doet
Hoe broos was het verleden herinneren blijft zoet
Kon ik maar ergens vinden een deeltje goedheid weer
Als dat van U, mijn moeder, ik had geen hartezeer.
En gaf jou hand, o Vader, mij thans een schouderklop
Dan stuwden mij jou krachten de hoogste bergen op.
De dag van allerzielen die mij bezinnen doet
Hoe broos was het verleden herinneren blijft zoet
|
