Om 11 uur op, de warmte maakt slapen onaangenaam. Het is tijd dat het weer eens wat regent en wat kouder wordt. De douche in en dan vertrekken voor nog een namiddag werken. De warmste dag van het jaar tot nu toe, en dat was merkbaar, honderden mensen zoeken de airco van de GB op, ben ik blij dat ik niet buiten hoef te werken. God lauwert de dakwerkers.
Tijdens mijn pauze zet ik me voor de winkel, een koud drankje in de hand. Een paar meter verder zit een dakloze man, niet sjofel gekleed maar in een proper wit T-shirt en (verweerde) jeans. Hij groet de mensen die voorbijgaan, mensen zeggen een goede dag terug maar lopen snel door. Hij heeft niets en toch geniet hij van het leven. Hij blijft optimistisch, amor fati. Er rijdt een vrachtwagen voorbij, "Professioneel vernietigen'' lees ik af, mijn pauze is voorbij.
's Avonds vind ik mezelf in de stad, op een terrasje achter de kathedraal, een duveltje in de hand. Het leven is mooi.