Zes jaar man, zes jaar. Het lijkt een eeuwigheid, maar het is zo kort. Ik weet nog steeds de eerste keer. In Sint-Lievens. 1G. Het eerste wat je tegen me zei, "Mag'k je kleurpotloden gebruiken?", en sindsdien zijn we steeds vrienden gebleven. In die zes jaar heb je een grote rol gespeeld in mijn leven, je bent een van m'n beste vrienden geworden. We deelden dezelfde muziekstijl, we hadden dezelfde meningen (al waren ze dan soms controversieel), dezelfde smaak van games, meisjes. Diezelfde nieuwsgierigheid en passie. Er is nog zoveel te zeggen Wilssens, zoveel. Onze afspraak voor de WINA-WINAK-Cantus gaat dus niet door, maar ik zal er zijn, en jij zal op die lege stoel naast me zitten. Dat weet ik.
Mijn hart gaat uit naar Greet en Willy, de ouders van Philippe. Niemand verdient het om door zo'n hel te gaan.
Pure as the naked heavens, majestic, free,
So didst thou travel on life's common way,
In cheerful godliness; and yet thy heart
The lowliest duties on herself did lay.
William Wordsworth.
Rust in vrede Wilssens. Philippe. Pippe. Maat. :(
|
