De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
30-04-2013
Niet fijnâ¦
Niet fijn
t Baasje is
de ganse voormiddag in de weer geweest met Lucy. Die heeft een kwetsuur aan
haar linkeroog en na een bezoek aan onze gewone dierenarts heeft ons baasje
haar naar Hasselt gebracht.
Daar werkt
onze eigen dr. Nelly en ook de vaste dierenoogarts was daar aan het werk.
Die gaat
naar het oog van Lucy kijken maar zelf was ze nog aann een oogoperatie bezig. Lucy
is inmiddels daar gebleven in afwachting van het onderzoek.
Het staat
al verschillende jaren in de rechterkolom van het blog, het kenteken en de lnk
naar de blauwe hond. Ook verschillende kopers van een pup van ons die kleine
kinderen hadden kregen van ons de interactieve CD-rom mee, samen met hun
puppy.http://www.thebluedog.org/nl/
Nu was ons
baasje deze namiddag nog eens op de site van de blauwe hond aan het snuffelen
(ja baasjes snuffelen af en toe ook eens).
En dan
komt hij daar de link naar het LICG tegen. Wat staat voor Landelijke Informatie Centrum Gezelschapsdieren.
http://www.licg.nl/7x/home.html
De site
van het LICG bevat een schat aan informatie voor eigenaars en fokkers van
huisdieren. Maar ook voor dierenartsen, dierenasiels, enz. staat de site vol
met nuttige info.
Wat het
baasje vooral interesseerde was het hoofdstuk honden en uiteraard puppies. De
aankoop, waar en hoe, worden uitvoerig behandelt.
Ieder die
de aankoop van een hond, uit een asiel of een pup, of die nu van een fokker of
een dierenwinkel komt. Al de voor- en nadelen worden behandeld.
Als er dus
mensen zijn die nu een puppie wensen aan te schaffen kunnen we niet meer doen
dan deze site s aanraden.
Hoewel
onze baas een maandelijks abonnement heeft is m hier toch niet vrolijk over. En
dan krijg je eens iets extras gratis van de flikken en dan is het weer niet goed
!
Na de
fratsen van Belle die het avondeten van de baasjes een andere weg deed inslaan,
hadden we nog een verrassing gisterenavond.
De Wouterkes,
zo bekend van de reacties onder dit blog, hadden hun auto richting Vosselaar
gezet nadat ze even gebeld hadden of we wel thuis waren.
En dat
waren we
Lando en
Lucy, broer en zus, hebben urenlang de tuin onveilig gemaakt voor mens en dier.
Zo wild ging het spel er aan toe.
Dat ze
goed met elkaar kunnen opschieten die twee dat was al bekend van toen Lando vanuit
huize Faes naar de Wouterkes in Oud Turnhout vertrok, nu elf maanden geleden.
Ook op de
jachttraining waar beiden elkaar elke week zagen konden ze goed met elkaar
opschieten en waren ze elkaars gelijken in de opleiding.
Zij
zwommen samen de eerste maal het ven over toen ze negen weken oud waren, zij
volgden samen los naast de baasjes toen ze door de hoge maïs naar de andere
kant van het veld liepen. Kortom ze deden alles gelijktijdig.
Alleen de
periodes dat wij in Frankrijk verbleven stond Lando er alleen voor, maar dan
had hij ook nog de steun van Libre zijn andere zus, die in Arendonk woont en
ook in dezelfde les zat.
En
gisteren was er van gans die jachtopleiding van het tweetal niets te merken. Spel,
spel en nog eens spel was het enige dat aan de orde was. Dat ze er hevig
tegenaan gegaan zijn was te merken achteraf.
Wij hebben
Lucy niet meer gehoord en gezien nadat Lando terug richting Oud Turnhout was
vertrokken.
Het baasje
zegt dat hij er zelfs geld op durft inzetten dat het bij de Wouterkes thuis
net hetzelfde was met Lando
Boterhammen
vanavond met misschien nog wat charcuterie en/of een bord soep. Dat is al wat
overblijft voor de baasjes deze avond
Neen, we
hebben nog geen geld te kort voor een stukje vlees of aardappelen en groenten,
de reden ligt bij oma Oma Belle wel te verstaan !
t
Vrouwtje had deze ochtend een mooi hertengebraad uit de diepvries gelegd om te
ontdooien voor het avondeten. Maar het is er niet meer, of toch niet bruikbaar
meer voor menselijke consumptie.
Na haar
wandeling van Belle samen met Lucy en het baasje, was deze laatste op wandeling
met Hera & Heros. Bij thuiskomst hoorde het baasje al op de oprit dat er
iets fout was in de keuken . Een luid g.v.d. Belle ! ! ! wees al op enig niet
voorzien gedrag van de roedelleidster (als de baas er niet is).
Je raad
het waarschijnlijk al zevenhonderd gram hertengebraad foetsie en een Belle die
onder de keukentafel een grote homp vlees lag te verorberen.
Ook Lucy
lag op haar buik op enkele centimeters van wat de beste buit van het jaar moet
geweest zijn. Maar zoals altijd als de oma eet, (dan moet ze nog niet grommen),
dan weet de jeugd dat er voor hen dan niets over blijft.
Dat was
gans anders toen Hera en Heros en ook Lucy nog pup waren. Toen at Belle pas als
de rest van de roedel, het kleine gespuis, gegeten had.
Het
vrouwtje is ondertussen naar boven, naar de voorraadkamer geweest en heeft een
steriliseerbokaal met regenboogsoep meegebracht.
Dat is
voor een keertje ook eens niet slecht en nog goed voor t baasje zijn (op een
laag pitje staande) vermageringskuur. Weer ne kilo eraf dankzij Belle zegt m
dan met het nodige sarcasme in zijn stem
Het is
stilletjes in Drentenland afdeling Vosselaar De vier slaapkoppen noemt ons
baasje ons.
Nu kan het
zijn dat een oude hond nog maar langzaam recupereert van een serieuze
inspanning, maar de ganse dag voor de voeten lopen van de baasjes in de Franse
tuin hoort daar niet bij, En er zit geen enkele oude hond bij ! Belle is de
oudste, de oma, en die is nog geen acht jaar. Hera en Heros zijn in de kracht
van hun leven met vier en een half jaar en Lucy is met haar dertien maanden
(gisteren) nog aan het puberen.
Wat is dan
de oorzaak van de slaapziekte ? De tsé-tsé-vlieg kom je hier niet zoveel tegen
dat ze de slaapziekte zou kunnen verspreiden, die mogelijkheid sluiten we dus
al uit.
Ten huize
Verrooten, waar Hadise hoogstwaarschijnlijk ligt drachtig te zijn, spreken ze er
ook al van dat Hadise zoveel slaapt. Onze baas houdt stillekes zijn hart vast.
Stel dat Belle en Hera er ook van hebben zoals Hadise, en drachtig zijn
Neen, die mogelijkheid strepen we ook door, er is goed genoeg op gelet dat er
geen intacte reuen in de buurt zijn kunnen komen. En onbevlekte ontvangenis
of dat spel met die duif is ook voor onze roedel niet weggelegd. Gelukkig maar
Voorjaarsmoeheid
is een mogelijkheid waar je niet omheen kan. Maar ze zeggen dat het voorjaar,
de lente dus, nog altijd niet begonnen is.
Waar de
eerste zon bij de meeste mensen actie oproept om in de tuin bezig te zijn, de
grote kuis in huis aan te vatten, met volle aanhangers naar het containerpark
te rijden en zo verder, heeft de lente een omgekeerd effect op ons viertal.
Nog een
week mogen ze den tamme hebben zegt het baasje en als ze dan nog niet
actiever zijn belt ons baasje naar Hilde van onze Lando voor een gans pallet
AA-energy drinks (zij werkt daar) of een groot vat Red Bull, maar dat is pas
een noodoplossing want dat geeft een ander probleem. Red Bull geeft namelijk
vleugels en dan is den omheiningsdraad niet hoog genoeg zegt onze baas !
Nog een
week en dan sakkert onze baas misschien weer dat we overactief zijn. We houden
jullie op de hooogte . Belle & co
We zijn
steeds blij als we nog eens een berichtje of fotos van de pups in onze mailbox
vinden. Als we dan ook nog eens een bericht en recente fotos binnenkrijgen kunnen
we niet snel genoeg zijn om ze ook hier te publiceren, tot nut van t algemeen.
Zo ook
gisterenavond, toen t baasje ons bericht over de Huntingbeurs aan het typen
was voor ons vond hij tussen de stapel mails ook het bericht van onze vaste
correspondent, ene Lando uit Vieux-Turnhout, ook wel eens Oud-Turnhout
genoemd
Hier Landos
verslag van de belevenissen van de voorbije dagen,
Belle
& co
Landos
training en wandelbelevenissen
Tot de laatste dag
hebben we het spannend gehouden hé, want we hadden immers beloofd om deze week
nog eens een puppenkrant te schrijven. En hier zijn we er dan mee.
Onze pup, excuseer,
flinke puber (!) laat zich niet kennen en onderhoud zijn Drentenstreken maar is
ooooooh zo lief. Waar ik ben, is Lando ook. Een mama's kindje, heerlijk.
Op training luistert
hij ook steeds beter en beter. De band zit goed en hij houdt ervan om dingen
voor mij te doen. Al stak hij vorige zondag op training op het laatste zijn
middelvinger op, maar Oscar gaf me dan de opdracht om 2 middelvingers terug op
de steken en niet af te geven.
Van de week was er
bijna een vinger afgesneden door de lijn. Toen we gingen wandelen in het bos
bleef Lando plots in jachthouding staan. Eenmaal ik zelf door had waarom schoot
het al weg: een reetje, op 3
meter van Lando. En toen .... juist .... erachter aan!
Dat poogde hij toch maar ik hield de lijn stevig vast want als ik die loste zou
ik Lando voor het eerst niet terug gezien hebben denk ik. Gevolg: verbrande
vinger van de lijn.
Ach ja, avonturen gegarandeerd met een Drent
in huis. Hij wandelt ook steeds dieper het water in als we aan een vijver
komen. Een Drent die graag zwemt, kom dat tegen. En dan s' avonds tovert die
gekkerd om in een knuffelbeest. Wringen tot hij tussen ons in zit in de zetel,
kop op schoot en kijken met van die oogjes: begin maar te aaien baasje, ik ben
er klaar voor.
't Is duidelijk hé,
we genieten met volle teugen van onze heerlijke vriend Lando!!!
Vandaag
26-04-2013 opende de jaarlijkse Huntingbeurs in Flanders expo te Gent. De
Belgische Vereniging van de Drentsche Patrijshond en de Jachtopleiding Jac
Orion nemen al verschillende jaren deel aan dit evenement om de Drent en de
jachtopleiding te promoten.
De beurs
loopt nog morgen zaterdag en zondag en wij waren present als bestuursleden bij
zowel de Drenten vereniging en jachtopleiding.
Dat er
belangstelling was kon je wel zeggen. Het baasje is er rats vergeten van te
eten. De ganse dag niet, met
uitzondering van het ontbijt deze ochtend. Dat werd hij pas gewaar op de
terugweg ! Zelden hebben wij zoveel belangstelling gekregen van echt
geïnteresseerde liefhebbers. Wij hadden Hera en haar dochter Libre mee .
normaal was ook Lucy van de parij geweest maar wegens aankomende loopsheid
verkozen we van haar zus mee te nemen.
En moeder
en dochter hebben zich voortreffelijk van hun presentatie taak gekweten. Wij
werden tweemaal in de presentatiering gevraagd om onze honden te showen, en
daar kregen we zelfs nadien nog applaus en felicitaties voor. En of dat de
baasjes Jan voor Hera en Karine met Libre fier waren op hun Drentjes. Zij deden
het gewoon S-U-P-E-R ! ! !
Ook was er
nog een verrassing voor ons baasje Het vrouwtje van Rinus, het Drentje dat
elke donderdag in Arnhem wordt opgevangen door Marian en onze eigenste Kiki,
kwam ons bezoeken op de Drentenstand. Dat was nog eens een fijne ontmoeting.
Wat echt
opviel was dat er in de voormiddag veel belangstelling was vanuit Frankrijk.
Het baasje heeft tal van Fransen uit de Departementen Nord, Somme en zelfs uit
het Bretoense departement Morbihan te woord kunnen staan. Nu weten we al jaren
dat de Drent in Frankrijk de grote onbekende staande jachthond (chien darrêt)
is, maar vandaag zijn er toch minstens vijf Fransen die door Hera en Libre
kunnen meepraten over lepagneul à Perdrix de Drenthe zoals de Drent in t
Frans noemt.
Wij,
baasjes en honden hadden een super dag en we hebben ons reuze geamuseerd . Hera
ligt al wel van kort na haar eten te maffen en te snurken dat horen en zien
vergaat. Maarhet is haar gegund, zij en
Libre hebben ons een super dag bezorgd. De baasje skunnen alleen maar fier zijn
op hun hondjes.
Er was
niet veel te beleven in Drentenland bij ons thuis. We zeggen niet dat er totaal
niets te doen was maar ons baasje heeft er niet veel van gemerkt.
Het betrof
hoofdzakelijk beweging van de oogleden, even knipperen met de ogen volstond
voor ons.
Het baasje
zegt dat het uitrusten van de Frankrijk periode is. Twee en een halve week
actief zijn met allerlei jobkes of plagerijen heeft ons vermoeiden daar zijn we nu van aan het recupereren.
Daarjuist
op TV zag ons baasje professor Cassiman de afname van een DNA staal
demonstreren op de tachtigjarige minister van staat Mark Eyskens.
Voor ons
is het een heel bekende procedure. Al onze pups van het K- en het L-nestje
hebben zon DNA staalafname meegemaakt. Als men nu het DNA borsteltje gaat ontleden
komen we er misschien wel achter of mijnheer de minister zijn vader wel zijn
vader is.
Bij ons
honden is dat in elk geval de bedoeling van foefelen en bedrog van de afkomst
te ontdekken. Nu nog bij de leiders van het land zegt het baasje
Morgen gaat
er waarschijnlijk pas laat op de dag een bericht op het blog komen. Het baasje
en Karin , Luc en Louis van het bestuur van de Drentenvereniging en van de
jachtopleiding van JacOrion gaan acte de présence geven voor de vereniging op
de Hunting beurs in de expo hallen van Flanders expo te Gent. Daar moeten zij
al om tien uur in de voormiddag zijn en de beurs sluit pas te eenentwintig uur.
Zij hebben
dus een lange dag voor de boeg. Er gaan twee van onze honden mee. Hera en haar
dochter Libre van Karinen misschien ook
Belle maar dat weet het baasje nog niet goed, gaan mee met hen. Hera gaat mee
als moeder van Libre en Belle wil ons baasje meenemen omdat ze dat werk al
meerdere malen met verve heeft gedaan. Die kan los op de stand , zonder leiband
of bench de verleidster spelen. Die gaat geen stap weg van t baasje en van de
stand.
Morgenavond
brengen we verslag uit van deze allicht plezante maar vermoeiende dag voor
honden en baasjes.
We zijn
blij dat we tussen de vele mails die we gisteren na een dag onderweg in onze
mailbox vonden ook een bijdrage was voor het puppenmagazine.
De
stemming om een verhaaltje uit onze duim te zuigen was er deze ochtend niet .
En voor een waar gebeurd verhaal zou het handelen over een begrafenis, en dat
doen we ook liever niet.
Daarom
ietwat vrolijker verhaal van Jeanny en Lennaert over het dag/noodverblijf van
de Drentjes in Roosteren. Aan de fotos te zien valt het allemaal wel mee zon
noodhok om toch buiten te kunnen blijven als het plaatselijke hoofdbestuur eens
eventjes weg moet. Het rsisco om het begin van een woestijn of bouwwerf aan te
treffen bij terugkomst is dan heel wat kleiner
Belle
& co
Hier
Lennaerts nuchtere kijk op zijn buitenverblijf
Hallo familie,
In navolging van tante Simonne en ome Faes heb ik nu ook mijn buiten
huisje Wel te vree. Het staat dan wel niet in Frankrijk, maar gewoon bij mij
in de tuin. Het huisje en bijpassende ren is bedoeld voor noodgevallen. Ben
ik dan een noodgeval? Tot nu toe heb ik er 2 minuten ingezeten, en dan alleen
om fotos te maken, dus het zal wel meevallen.
Gisteren is een madam van de Raad van Beheer langs geweest om mijn chip
te lezen, en te kijken of ik niet illegaal Nederland ben binnengesmokkeld. Ze
had een of ander eng apparaat bij zich en wilde steeds Scotty beam me up met
mij spelen. Na wat dolle capriolen bleef ik toch maar stilstaan. De chip tussen
mijn schouder was verdwenen! Hij moet er zijn zei vrouwtje zenuwachtig,
probeer het eens rechtsonder en ze wees naar een plek rechts onderaan mijn
borstkas bij het begin van mijn poot, en jawel hoor, precies daar zat hij, op
dezelfde plek als bij mijn papa. Onze chip is op dezelfde manier naar beneden
gezakt!
De grootste verrassing is toch wel dat ik mijn Belgische stamboom gewoon
terugkrijg met wat extra versieringen erop.
En we
hebben een heel goeie rit gehad. Iets voor elf waren we vertrokken in La
Magdeleine en acht uur later stonden we in Vosselaar op de oprit.
Dan treed
er zo stilaan een gewend scenario zich af. Honden in de tuin om te gaan
drinken. Aanhanger achter het huis plaatsen, naar het frietkot om eten want er
is niks in huis Dan eten de baasjes en krijgen wij de friet overschotjes. En
dat is in dat frietkot dat op woensdag open is in het dorp nogal veel. De porties
friet zijn daar familiepak formaat. Wij hebben vanavond dus brokjes Hills
met friet gekregen ! En gesmuld dat we hebben !
Dan heeft
het baasje de laptop terug geïnstalleerd en zijn mail nagekeken, Dertig mails
te selecteren en nadien te lezen/beantwoorden indien noodzakelijk.
En dan het
blog want er zijn waarschijnlijk toch nog wel wat lezers die op een berichtje
zitten wachten.
Ondertussen
ligt Belle in haar bench uit te rusten van acht uur slapen op de achterbank van
de auto. Heros ligt bij t vrouwtje in de zetel naar TV te kijken en Hera en Lucy zijn op inspectie in de tuin.
Dadelijk
gaat de roedel helemaal onder zeil en ook de baasjes gaan het Vosselaars bed
opzoeken. Het is een lange dag geweest
Het is
hier een stralende ochtend en de weersvoorspellingen geven ook nog eens drie
prachtige dagen voor de boeg.
Wij hebben
nog een heleboel plaats op de aanhanger (die leeg mee terug gaat omdat volgende
keer flink wat dient te worden meegebracht) om een flinke voorraad mooi weer
mee terug te brengen naar t Belgikske.
Daarbovenop
hebben we nog een flauw windje van achter le vent dans la poupe zeggen de
Fransen, en gaan we nog eens een beetje zuiniger rijden
Alles ziet
er uit dat we een prettiger terugreis gaan hebben dan vorige maal toen we te
maken kregen met de naweeën van de sneeuwbui van twee nachten voordien, en toen
meer dan twaalf uren nodig hadden om thuis te komen.
Gewoonlijk
gaan we ook wel terug graag naar Vosselaar, maar een begrafenis morgenochtend
en het mooie weer maken ditmaal toch een verschil. Onze baasjes zouden toch wel
liever blijven ditmaal.
Maar niet
getreurd in dit seizoen blijven we niet zo lang in België en de datum van
terugkeer zal niet zo lang op zich laten wachten. Maar vandaag hebben we nog
achthonderd kilometer te gaan
Het mooie
weer zit onder het zeil van de aanhanger en we laten het pas terug gaan als we
in Vosselaar zijn.
Het was
een rommeldag als geen ander. Het begon al deze morgen met het vrouwtje dat een
afspraak had bij de kapster. Het vrouwtje had aanvankelijk een afspraak bij de
vaste kapster in Vosselaar, maar met die begrafenis op donderdag ochtend was
dat moeilijk en zij wilde er toch een beetje netjes uitzien vertelde ze ons. En
ze had gelijk, ze ziet er heel wat netter uit
Het baasje
hield zich intussen bezig met het uitplanten van de tomatenplantjes. Die waren
intussen van het formaat dat ze in turfpotjes konden gezet worden. Een deel van
de tomatenplantjes gaat mee terug naar België een ander, het grootste deel,
blijft hier voor de vrienden en buren Het waren honderdvijftig zaadjesen het baasje had ze allemaal gezaaid met het
gedacht dat er toch een deel niet zou ontkiemen, maar dat was goed fout.
Allemaal zij ze ontkiemd !
Verder
hebben we nog wat geholpen, ons baasje noemt dat in de weg lopen toen hij de
auto heeft gewassen. Daar staan ramen in om door te kijken. Zo is dat normaal,
bij onze Masjebashi ging dat niet meer wegens het stof, vooral op de
achterruit. Maar ondanks onze hulp kunnen we morgen toch met een propere auto
naar België komen, en we kunnen zelfs terug door de achterruit kijken !
Morgen
zeggen we terug België hou je schrap, we komen er aan !
Al twee
dagen zijn we niet mogen gaan wandelen en daar zijn wij niet blij mee. Er zijn
verschillende redenen zegt t baasje waarom we in de tuin moeten blijven en
niet mogen gaan rakkeren in de velden zoals anders.
De
voornaamste reden is dat er haast op alle velden en akkers geweldig grote
tractoren bezig zijn om de velden te bewerken. Die tractoren slepen grote
machines achter zich die met het nodige lawaai er indrukwekkend gevaarlijk
uitzien en die letterlijk het nodige stof doen opwaaien.
Dan zijn
er ook nog tractors die helemaal geen stof doen opwaaien. Integendeel zelfs,
die sproeien met brede armen vloeistoffen over de velden waarvan het baasje
in de verste verte niet betrouwt wat die sproeinevels bevatten. Het kan
onschuldige meststof zijn maar ook wel insecticide om allerlei beestjes al van
bij aanvang een kopje kleiner te maken. En dat kan ook nooit goed zijn voor ons
Drentjes zegt het baasje. Ook de dagen nadat de velden gesproeid zijn mogen wij
daar nog niet gaan rakkeren. Pas na een forse regenbui krijgen we terug vrij
spel, dan is het ergste leed geleden op het veld zegt het baasje. Probleemke
voor ons het wil maar niet regenen .
Maar er is
nog een reden en het hoofdbestuur is er haast zeker van Lucy gaat
waarschijnlijk de eerste maal loops worden. Ze is al enkele dagen erg
aanhankelijk en moeder Hera poetst haar achterzijde alsof ze ganse dagen niets
anders te doen heeft. Door dat poetsen en ook omdat ze haast ganse dagen in de
tuin rondloopt hebben we nog geen daadwerkelijke sporen gevonden. Daar is het
trouwens nog wat vroeg voor, eerst de aanloop en dan de effectieve tekenen, zo
gaat dat gewoonlijk. Het is de eerste maal dat Lucy loops komt te staan en
buiten Lobke, waar ook al naar t schijnt een Siebe haast constant achteraan
plakt, zijn zij de enige twee van de zes teefjesuit het L-nestje die nog niet loops zijn
geweest. En als er eentje loops is bij ons neemt het baasje geen risico en is
het even wachten op terug los te lopen.
Sinds
Belle eens heeft gepoogd van naar het volgende dorp te trekken op zoek naar een
vrijer, is het baasje iets voorzichtiger geworden.
Het kort
weeral op de dagen in La Magdeleine, morgen nog een dag en dan gaat het weeral
terug richting Vosselaar. Een dag vroeger dan normaal wegens een begrafenis in
de iets verdere familie.
Het
hoofdbestuur heeft vandaag met vereende krachten de laatste te doen werkjes
aangepakt.
Zo moest
de bruidssluier rond het zwembad al meer dan een jaar eens grondig aangepakt
worden. Fernand, van de Febro, dé zaak voor tuin- en park machines in Turnhout
bracht gisteren een spiksplinternieuwe Metabo haagschaar mee voor t baasje.
Datdie uitgebreid moest getest worden
spreekt voor zich. En ze IS getest en goed bevonden, ze knipt en snijd zoals
van een Metabo verwacht wordt.
Maar t
baasje is vooral bezig geweest met de bosmaaier. Dat is nodig omdat er niet
overal met de grasmaaiers kan gekomen worden wegens struiken en bomen. Daar
geraakt m wel met de bosmaaier en ook onder de omheining is het gras en
onkruid nu gekortwiekt.
We zijn zo
goed als klaar om de tuin enkele weken aan anderen over te laten om de plantjes
water te geven. Maar we komen zo snel mogelijk terug, dat is wel duidelijk. De
tuin staat veel te mooi op dit momenten
alles is er aan gedaan om zo goed mogelijk de zomer aan te vatten !
Breaking
news: krijg
juist een SMS-berichtje binnen: 3760 gram, 52 cm, 19u30, een meisje en
luistert naar de naam Lore !afzender
Louis Michielsen, alias L.M. van de moppen op dit blog.
Voor
felicitaties aan opa Louis en oma Agnes stellen wij graag onze reactie rubriek
onder dit bericht ter beschikking, Louis kan ze daar raadplegen of wij sturen
ze door naar L.M. !
Van ons
alvast een dikke proficiat Louis en Agnes met de flinke brok kleindochter.
Vandaag
nog eens een bijdrage aan het puppenmagazineuit Roosteren, NL Limburg. Lennaert is nog zowat de enige overblijvende
schrijver uit de periode van de puppenkrant. Maar er kwam ook nog een foto
vanuit Aalter binnengewaaid. Eva enSteven sturen een foto genomen tijdens de jachttraining in Heurne waar
zij deelnemen met hun Lana. Maar ook broer Louis is daar aan het trainen en
samen passen die twee netjes samen met hun vrouwtjes op de foto.
Lennaert
heeft het over ditjes en datjes welke de afgelopen week gebeurd zijn. Dat gaat
over een teek voor papa Cartouche, Franse bloesem, zijn buiten dagverblijf, en
zelfs de nieuwe toekomstige Hollandse koning komt ter sprake. Het baasje denkt
dat die nieuwe Nederlandse koning in Frankrijk de naam van Guillaume
Alexandre gaat krijgen. De W van Willem krijgen ze toch maar amper gezegd die
fransoozen
Belle
& co
Limburgs
nieuws van aan de Maaskant (heel letterlijk)
Papa heeft een teek!
Ahh Jakkes, papa heeft een teek. Ik weet wel niet wat het is, maar er
wordt wel erg veel aandacht aan besteed. Papa zat zich wat te vaak aan zijn
oren te krabbelen en werd snel aan een grondige inspectie onderworpen en toen
viel al snel het Teekwoord. Daarna werd zijn kop vierkant in de handen genomen
en ik dacht dat het knuffeluurtje was aangebroken en tot 3 keer toe duwde ik
mijn kop in baasjes handen. Jullie raden het al! Hup de bench in!. De teek zit
op een erg lastig plekje en het lukt maar niet om hem te verwijderen. Morgen
wordt er een nieuwe poging gedaan hem te verwijderen.
Krijgen we allerlei warme bloesemverhalen uit Frankrijk maar hier is het
nog gewoon koud. En als de zon schijnt gaat dat met een schraal windje gepaard
en je ziet al overal de verbrande rode koppen van mensen. Wij drenten hebben
gelukkig een pelsje die ons beschermt.
Mijn buitenverblijf is eindelijk klaar. Vrouwtje heeft zelf iets in
elkaar getimmerd en dat moet nog beschilderd worden. Ik hoop niet dat ze er van
die zoetsappige little Pony, K3 achtige meidentroep op gaat schilderen, ik ben
wel een stoere Rock around the clock hound hé.
30 april moet het klaar zijn want dan hebben we een nieuwe koning, en
stel je voor die komt spontaan bij ons op bezoek, iets wat gebruikelijk is na
een kroning. Hopelijk gaat ze het niet oranje schilderen of roze. Misschien wel
de Belgische vlag, want ik ben nog Belg. Ze is nu met blauw in de weer, en dat
zit niet in de Belgische vlag. Ik laat me verassen!
En of dat hoge bezoek komt, dat zien we dan wel weer. We leggen de
biertjes alvast koud!
Als je met
hard werken rijk zou worden, dan waande onze baas zich vandaag een lid van de
Rothschild of Rockefeller familie !
Hij heeft zich
een beetje overtroffen vandaag, en dat op een zondag, de dag die doorgaat als
een rustdag.
Onze baas
heeft vandaag een nieuwe compostbak gemaakt achteraan in de tuin. De
composthoop die zich gevormd had diende dringend gekooidte worden en dat was vandaag zijn doel, nieuwe
bak en alle materiaal aan compost in de bak.
Dat hij
zich daarna zou voelen als geradbraakt of gevierendeeld op zn middeleeuws heeft
hij nu pas vanavond ondervonden. Maar het resultaat mag er zijn.
Alles
netjes opgeruimd en dan nog plaats hebben voor vrachten gemaaid gras, je zou er
vrolijk van worden zou onze baas zeggen, als . zijn armen en rug niet zon pijn
deden !
Morgen zal
het waarschijnlijk nog wel erger zijn met de stijfheid bij de baas, maar daar
voelen wij Drentjes niks van. Hij had maar rustiger aan moeten werken is onze
mening.
Overigens
staat de tuin op dit moment op zijn mooist met al de bomen in bloei. Het ruikt
ook zo lekker want buiten de bomen in bloei staan er nog tal van vlierbloemen
in bloei en die ruiken ook al zo lekker. Daarstraks stond Lucy aan zulke
bloemen te ruiken toen ze plots schrok. In de bloem waar ze aan het ruiken was,
zat namelijk een hommeltje dat daar druk aan het werk was om materiaal te
verzamelen om honing te maken. Een geluk dat ze geen prik in haar nieuwsgierige
snuffel heeft gekregen. De herinnering van Kiki die vorig jaar met een dikke
neus moest rondlopen na een ontmoeting met zo n steekbeest staat nog
levendig in onze herinnering.
Twee mannen zitten tegenover elkaar in de trein.
Eén van hen vult een kruiswoordraadsel in.
Plots knikt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen zijn overbuurman
" Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk.
Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is 'vrouwelijk
geslachtsorgaan'
en het begint met een v ".
Waarop de andere persoon vraagt " Is het vertikaal of horizontaal ?"
Waarop de eerste man antwoordt : " Horizontaal " .
Tja,
zegt de tweede : "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
En dan
gaat het over gisterenavond aan de computer. Het baasje was druk doende om
eindelijk eens op het Belle, Hera en Heros-blog het vak met de favorieten aan
te vullen en in orde te maken.
Al meer
dan een jaar bestaat het schaduwblog van het Bas & Belle blog al en nog
steeds waren die favorieten niet geplaatst. Tot gisterenavond dus.
Een echt
plezant werkje is het niet, het gaat m vooral over openen, sluiten, nakijken,
terug openen en weer sluiten van sites.
Sommigen
waren niet meer actief en zijn dus ook niet meer opgenomen in de nieuwe
lijsten. Anderen zijn dan weer wel actief maar onder een ander site-adres. Voorlopig
zijn het enkel links met sites of blogs die over Drentsche Patrijshonden en
honden in het algemeen handelen die vermeld staan. Er komen zeker nog andere
links bij naar andere sites van bevriende volgers van dit blog. Er kwam dus gisterenavond
echt wel een en ander bij kijken.
Dan kan je
je wel afvragen waarom een schaduwblog, een ander blog met krak dezelfde inhoud
?
Wel, dat zat
zo eind 2011 waren er problemen met het openen van het Bas & Belle blog. Het
duurde als een straatje zonder eind vooraleer het blog opende voor sommige
lezers. Andere lezers hadden er dan weer geen last van, een rare toestand die
maar niet opgelost geraakte. Tot we besloten van het bas & Belle blog op
het seniorennet online te houden maar daarnaast op Bloggen.be een nieuw blog
met dezelfde inhoud op te starten. Met succes trouwens ook hier hebbenwe inmiddels meer dan 62.000 page-views op
de teller staan.
Wat we ook
verandert hebben is een vakje toegevoegd waar we de op komst zijnde puppies van
Hadise en Cartouche hebben aangekondigd. Dat staat nu op beide blogs rechts
bovenaan in het paars aangekondigd. Kandidaten voor een pup maken we het wel
heel makkelijk want de mogelijkheid om zich aan te melden of info op te vragen
staat daar vlak onder. Door op de e-mail mij
Knop te
drukken kunnen de kandidaten onmiddellijk en rechtstreeks met ons in kontakt
komen. Belle & co
Frans stelt zijn vrouw voor aan een vriend.
Geert : Sorry, maar waarom ben jij met zo'n lelijke vrouw getrouwd ?
Frans : Pff, dat is niet belangrijk. Wat telt is dat ze zeven hypotheekvrije
panden bezit, drie fabrieken en een dikke spaarboek. Die lelijke vrouw is mijn
kapitaal.
De volgende dag ontmoeten de twee vrienden elkaar weer en de Frans heeft nu een
beeldschoon jong-poepke aan zijn zijde.
Geert : Wie is die knappe griet ?
Frans : "O", dat is mijn interest, aan mijn kapitaal kom ik niet aan.
Voor Karin: het zijn inderdaad prachtvogels
maar volgens insiders in de vogelwereld smeerlappen eerste klas. Naar men mij
vertelt heeft kakken zij hun nest aan elkaar en stinken ze nog erger dan een Drent
die door het riool gebaggerd heeft !
Voor Ute: zoals ik al bij Karin schreef
heel mooie vogels en ik probeer er nog een foto van te maken maar dat is niet
makkelijk wanneer er vier Drenten je voor lopen naar de tuin waar Hoppy zijn
eten in het gazon aan het vergaren is. Lucy kent dan wel geen Hop, maar Hop
kent Lucy (en haar kuren) blijkbaar wel.
Voor
Jeanny: een baas
die niet met het hop,hop, hop systeem werkt is er waarschijnlijk eentje uit de
non-profit sector of een ambtenaar. Zeker bij die laatste komt dat amper over
zijn lippen of het moet tegen het weekend aan zijn
Voor Karine:
nogmaals
het zijn hele mooie vogels maar s morgens rond zeven uur ligt mijn tolerantie
niveau ten opzichte van geile lawaaimakers op vrijersvoeten heel wat lager dan
rond de middag. Woensdag komen we terug richting Vosselaar en daar zitten
misschien ook wel gevleugeldegeilaards
op vrijersvoeten maar die houden het stil(ler) !
Vermits B,
H, H & L, me steeds te vroeg af zijn in de tuin waren de fotos gepikt
van Wikipedia.
En dan
hebben we het niet over de Duvel Triple hop van de brouwerij Moortgat maar over
de vogel Hop genaamd.
Het is een
mooie vogel, een trekvogel ook en hij is terug gearriveerd in de Charente na de
winter in warmere oorden te hebben doorgebracht.
Gezien
hebben wij hem nog niet maar gehoord des te meer.
Hij/zij
heeft ons deze ochtend wakker gemaakt en ons baasje was daar niet blij mee.
Lucy kent namelijk dat typische hop, hop,hop en dan nog eens hop, hop geluid
van de vogel nog niet.
Vorig jaar
in de paartijd, wanneer het Hop mannetje zijn vrouwtje poogt te verleiden met
zijn hop, hop roep, lag Lucy immers nog in de werpkist in Vosselaar klein
pupje te zijn. En toen ze na acht weken groot genoeg was om mee naar de
Charente te komen was de paartijd voorbij en hoorden we de Hop niet meer.
Vanochtend
heeft zij het baasje samen met de Hop het hoofdbestuur wakker gemaakt. De Hop omdat
hij bij ons op het dak zijn vrouwvolk zat te lokken en ons Lucy omdat zij in
haar bench kefte omdat zij iets hoorde dat ze niet kende en daar het
hoofdbestuur voor wou waarschuwen.
Het baasje
vindt heel die vrijersroep van de Hop maar niks, het doet hem waarschijnlijk
aan de periode denken dat hij nog aan het werk was en er stond een baas de
ganse dag achter hem hop, hop, hop te roepen ! En laat die Hop hetzelfde
geluid nu de ganse dag door maken, van bij het ochtendgloren tot zonsondergang
!
Zot word
hij van dat geluid zegt hij, en er is helemaal niks tegen te doen, wij hopen
dat het ditmaal een knappe Hop is en dat hij snel een lief kan vinden, want
eerder stop die geilaard niet !
Voorlopig
is ons baasje klaar in de moestuin. Dat was gisteren avond ook al bijna zover,
tot het baasje de hydrofoorpomp op het ondergrondse regenwater reservoir wou
aanzetten om de aardbeien water te geven
Nu heeft
die pomp na de winter, zelfs vorige week al gewerkt, maar gisterenavond deed ze
het niet meer. Dedju, dedju is dan het commentaar van het baasje, en zegt tegen
het vrouwtje dat de pomp het heeft opgegeven. Steevast is dan het antwoord los
het maar snel op want ik moet de planten op de koer ook nog gieten.
t Baasje springt
dan in de Masjebashi om bij de Weldom die weeral een andere naam heeft
gekregen een nieuwe pomp te gaan kopen. t Vrouwtje roept dan nog achterna heb
je geld mee ? en krijgt dan als antwoord alleen plastiek en zolang ze in
ruil voor een plastiek kaartje een pomp geven is t baasje kontent.
Inmiddels
draait de pomp naar believen maar het had toch wat voeten in de aarde vooraleer
alle in en uitgangen waren aangepast aan de pomp en slangen.
De
aardbeien hebben er in elk geval al baat bij gehad. Ook de gele snijbonen Or
du Rhin (ze vertalen dat als merveille de Venise) wij zouden zeggen Rheingold
zijn gezaaid en goed nat gehouden net zoals de peulerwten met als naam Henry
Hendrikse zijn al (ondergronds) aan het kiemen en groeien.
Dus als je
alles goed bekijkt samen met de aardappelen erbij zit het werk in de moestuin
er voorlopig ver op.
Om tomaten
te planten is het nog te vroeg in openlucht en volle grond, en ook de preiplantjes
staan nog te groeien in de serre bij Louis (L.M.) te Turnhout. Maar voorlopig
rust de baas
Een jonge vrouw vond
dat haar raskater Porto slecht luisterde en ze dacht dat het beestje misschien
doof aan het worden was, dus ging ze met hem naar de dierenarts.
Deze ontdekte dat het aan overtollige haargroei in de oren van de kat lag.
Hij maakte de oren goed schoon en verwijderde er zoveel mogelijk haar uit.
Hij vertelde haar dat ze het probleem in de toekomst kon voorkomen door
bij de drogist een tube "NAIR" ontharingscrème te kopen en dat één
keer per
maand bij de kat in de oren te smeren.
Dus de vrouw ging naar de drogist om "NAIR" te kopen.
Aan de kassa zei de drogist haar: "Als u dit voor het ontharen van uw
oksels gebruikt, moet u daarna een paar dagen geen deodorant gebruiken."
"Neen," zei de vrouw, "ik gebruik het niet voor mijn oksels."
"Als u het voor uw benen gebruikt," ging de drogist verder,
"draag dan een
paar dagen geen lange broek of een panty.""Neen," zei de vrouw
weer, "ik gebruik het ook niet op mijn benen, het is voor mijn poes.!
"Oh," zei de drogist, "in dat geval zeker een week
niet fietsen!"
âPlein soleilâ vandaag⦠en de aardappeleters deel II
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
We zijn
ontwaakt met de zon in onze ogen vandaag. Volle zon, zonder een spoor van
bewolking. Er staat een zacht windje uit het noord-westen die er voor zorgt dat
het niet zo warm gaat worden als eergisteren.
Wij zijn
al vroeg op de ochtend naar de tuin gelopen om verder aardappelen te zoeken op
het omgespitte deel van de tuin waar we de overgebleven aardappelen van vorig
jaar met veel smaak rauw naar binnenspelen.
Of het
allemaal zo gezond is daar heeft ons baasje zo zijn gedachte over maar van één
zaak is hij wel zeker: als het baasje blokjes rauwe aardappelen in onze etenkommen
zou opdienen, ze bleven gegarandeerd onaangeroerd staan. Maar als ze zelf
kunnen gevonden of gestolen worden dan zijn we er als de kippen bij om de aardappelen
te laten verdwijnen zonder enig spoor na te laten .(nu ja zonder spoor? de dag
nadien wel in de vorm van een sigaar)
Deze
ochtend is ons baasje ons gevolgd naar de tuin met zijn kodakske
gebruiksklaar. Gisteren was hij te druk in de weer in de tuin om portretten
te maken. Dus vandaag fotos van de hedendaagse aardappeleters en we moeten
eerlijk zijn. We vinden onze versie van de aardappeleters mooier dan die
lelijkaards die op het schilderij van Vincent van Gogh geportretteerd zijn.
Zeg nu
zelf, zulke lelijkaards wil je toch niet in huis hebben, of t moest om de marktwaarde
van het schilderij gaan.
Waar onze
baas zoal aan denkt wanneer hij in de tuin aan het werken is. Je kan het
onmogelijk radenwant het is vrij cultureel en soms staat m verbaasd van
zichzelf.
Niet
vandaag want vandaag lagen zijn gedachten gewoon voor de hand, maar wel heel
letterlijk. Zijn gedachten gingen naar een Hollander (zoals wij van oorsprong)
met maar één oor (wij hebben er wel twee, maar soms gebruiken we er geen
één)en hij liet zich onderhouden door
zijn broer (wij hebben ook vanzeleven nog geen klop uitgericht) en hij
schilderde wat wij al enkele dagen met veel overgave doen: aardappelen eten ! wij
hebben dus veel gelijkenis met Vincent van Gogh !
Al enkele
dagen, zolang als ons baasje zelf aan het werk is in de La Magdeleines grond.
Van vorig jaar zijn er nog wat aardappelen in de grond blijven zitten wegens te
kleine oogst en moeite niet om te oogsten .
Nu na een
jkaar extra in de grond zijn dat toch grote aardappelen geworden en wij, Belle
& co, lusten die als waren het knapperig gebakkenfrietjes.
Nu de
motoculteur de grond in de tuin heeft omgewoeld liggen die aardappelen zo maar
voor het oprapen voor ons. En wat is nu plezanter dan opeten wat maar voor het
rapen ligt.
Wat wel
opmerkelijk is, ons baasje dacht wij dan s avonds haast geen honger zouden
hebben, maar niets is minder waar. Zeg maar dat wij die aardappelen als
voorgerecht of als amuse gueule beschouwen.
Zolang er
geen zieken komen door de rauwe aardappelen of wanneer we ons gaan tegoed gaan
doen aan zijn plantgoed laat ons baasje maar betijen, we doen ten langen leste
er geen kwaad mee
Wanneer we
gisteren nog schreven dat we dit jaar de lente hadden overgeslagen dienen we
vandaag onze woorden terug in te trekken.
Vijftien
graden voor de Charente geeft France météo aan in de krant en dat voor vandaag
en de volgende twee dagen .
Vandaag en
morgen zou het bewolkt, grijs dus, maar droog blijven. Dat is goed voor het
baasje die zich gisteren in het zweet heeft gewerkt bij het uitspreiden van de
compost over de akker.
De bloesem
krijgt dus enkele dagen adempause met het open komen van de bloemetjes. Maar
ook de bijen gaan bij die frissere temperaturen last hebben van de koude, en
die kunnen spijtig genoeg geen trui of frakske bij aantrekken.
Dat het de
volgende dagen wat frisser is daar zit het baasje niet mee, en dat het daar dan
ook nog eens droog bij blijft is aardig meegenomen voor de slavenarbeid (zijn
woorden) waar hij nu mee bezig is. Dat m overdrijft is klaar en duidelijk.
Voor alles waar m mee bezig is heeft hij wel machienerie. Maar dat wordt dan
weer ontkent want een mechanische schop, een gemotoriseerde kruiwagen en van
die zaken ontbreken hem nog.
En dan
zijn er ook nog vier Drenten die in de weg lopen, of op zijn pad liggen als hij
daar met een propvolle brouette (franse kruiwagen) komt aanrijden.
Wij Drenten
van onze kant denken dan, jij wou toch kilos kwijt, we zullen effe meehelpen
zie en dat lukt ons nog aardig ook want s avonds is hij net als wij moe.
Ja , waar
is de lente naartoe ? Niet dat het geen goed weer meer is in de Charente,
integendeel het is zelfs te goed.
We zijn
van de winter de zomer ingestapt en de lente gewoon overgeslagen dit jaar. En
de natuur doet zijn best met een serieus inhaalmaneuver.
Zo hebben
we een reeks fotos op verschillende momenten van hetzelfde onderwerp genomen
en daar zie je dat in tien dagen de natuur er gans anders gaat uitzien.
Zo hebben
we fotos van een knop van de notenboom die van een volledig gesloten knop op
maandag acht april open komt tot bijna een blad. En zo gaat het de ganse tuin
door. De kersenbomen gaan de grootste bloementuilen van de tuin worden en zo er
geen nachtvorst meer komt, voorspellen we een goede kersen/kriekenoogst einde
juni !
Ondertussen
doet het baasje ijverig verder in zijn moestuin. Er diende nog een compostbak
geledigd te worden en dat was nu eigenlijk geen werk voor de heersende
temperaturen van vandaag. We mogen zeggen dat onze baas er aan gezweet heeft.
Wij hebben het goed gezien want we lagen met zn vieren op het gazon naar zijn
gezwoeg te kijken ! We werden er haast zelf moe van
De baasjes
doen dan wel elke avond het poortje dicht tussen de koer en de tuin om te
vermijden dat Belle of Heros s avonds /s nachts met egels zouden komen
aandraven maar dat wil niet zeggen dat er dan niets meer te beleven valt voor
ons Drentjes.
Zo ook
gisterenavond opnieuw lawaai op de koer. Walter II (we hadden het al eens over
hem in de puppenkrant van 27-03-2013) was back in town
Lucy had
hem gevonden op zijn tocht over de koer. Walter II is zoals de vaste lezers
allicht herinneren een pad die hier ergens in de buurt huist. Of het dezelfde
Walter II is als op zeven maart weten we niet maar alsm het is dan heeft hij
een goed lui en doorvoed leven geleid in die maand en half tussentijd.
Hij was
namelijk eens zo groot als in maart, t baasje sprak van een goei hand vol pad
en onze baas heeft geen kleine handjes ! Het baasje heeft Walter II dan maar op
gepakt en hem buiten de tuin gezet. Padden hebben geen al te beste reputatie
als het op giftigheid te maken hebben. Ze zouden honden goed ziek kunnen maken wanneer
honden hen opeten. En voor de padden is het hun natuurlijk defensie systeem
tegen lawaaierige Drenten en soortgenoten.
Overigens
is het weer een stralend mooie ochtend in de Charente. Dat vinden ook onze
buren landbouwers, die sinds een week hun groot alaam uit de schuren hebben
gehaald en druk in de weer zijn op de velden. Zo moesten Belle & co
gisteren nog een hele tijd aangelijnd blijven bij het begin van de wandeling,Buurman Serge was immers zijn veld aan het
prepareren waar eerstdaags zonnebloemen zullen gezaaid worden. En dat wil je
niet meemaken als eentje van de vier onder dat getuig terecht komt
t zag er
niet goed uit want ons baasje was moe, zijn kaars was uit voor vandaag vertelde
hij ons. Maar ook wij hadden het gevoel dat we er zwaar tegenaan gegaan waren.
We hadden dan ook de ganse namiddag onze best gedaan om t baasje voor de
voeten te lopen. En deze avond hebben we dan ook nog eens een grote toer
gemaakt door de velden. Lucy trapte haast op haar tong bij de terugkeer en
trekken aan de lijn was er al helemaal niet meer bij voor geen van de vier !
Na de
inkopen van deze ochtend was er werk aan de winkel in de tuin. Er waren nog een
reeks aardbeien te planten en dan was er ook nog het plantgoed aardappelen dat
de grond in mocht.
Aanvankelijk
wilde het baasje de aardappelen pas volgende maand planten maar een gesprekje
met de tuinman van de buren heeft m dan toch overtuigd van de aardappelen nu
al aan de aarde toe te vertrouwen. IJsheiligen of niet half mei, ons patatjes
zijn aan het groeien.
Ons baasje
denkt er nu aan van toch ook al maar nog een rijtje erwtjes tegen de hekkens te
zaaien. Die zijn dan klaar om oogsten begin het verlof en dan kan er nog
makkelijk boontjes na gezaaid worden. Het zijn wat de fransen erwtjes
mangetout noemen. Wij noemen dat sluimererwten en onze baasjes zijn daar
smoorzot van.
Morgen dus
nog een zaai en plantdag want het baasje heeft gezien dat die grote Hollandse camion
weer is komen leveren in de bloemen en plantenzaak in Ruffec. Hij wilde
daarstraks al Broccoli plantjes meebrengen maar het was eerst even nakijken met
de plaats en de planning. Maar waarschijnlijk is er plaats naast de aardappelen
en toekomstige tomaten en nog aan te kopen prinsessenboontjeszaad .
t Ziet er
goed uit deze lente in Ferret, en als het weer nu ook nog eens mee wil werken,
gaan we weer veel steriliseerbokalen met allerlei lekkernijen in de
schapraaikast kunnen bijplaatsen. De baasjes kijken er al naar uit !
Na een lange,
vermoeiende werkdag neemt een vrouw plaats in de trein en
sluit de ogen. De trein is nog maar net vertrokken uit het station als de
jongeman die tegenover haar zit, zijn GSM toestel uit zijn zak neemt.
En hij begint luidruchtig te spreken :
- Dag schatje, het is Marc. Ik zit op de trein.
- Ja, die van 18:30 en niet die van 17:30 want ik heb een lange vergadering
gehad.
- Nee, niet met die idioot van Personeel, maar met de baas
- Nee, schatje, je bent de enige vrouw in mijn leven
- Ja, ik ben er zeker van, het is beloofd enz. enz.?
En zo gaat dat een kwartier lang door.
De vrouw, die geïrriteerd is door dat aanhoudende luidruchtige gebazel,
schreeuwt plots : "Hé Marc, stop met dat stomme telefoneren en kom terug
in bed!?"
Sindsdien gebruikt Marc zijn GSM niet meer in het openbaar.
Onze
baasjes zijn deze ochtend/voormiddag gaan shoppen. Gaan zorgen voor de
inwendige mens op korte en lange termijn.
Voor de
inwendige mens op korte termijn wil dat zeggen, vlees, groenten, melk, eieren
en ook voor de honden wat brokken en een snoepje.
Daar gaan
ze voor naar de Super U en de Lidl.
Voor de
inwendige mens op lange termijn wil zeggen dat ze aardappelen gaan kopen zijn. Geen
gewoon zakje pattaten maar een zakje plantgoed aardappelen. Aardappelen
waarvan het baasje hoopt dat ze dit jaar een goede opbrengst geven waarvan we
tot na Nieuwjaar 2014 van kunnen eten.
De keuze
aan plantgoed is hier in de Charente enorm. Tientallen verschillende rassen
liggen hier in de winkelrekken en dan nog in de verschillende verpakkingen naar
grootte. Op grote affiches zijn dan de kwaliteiten van de verschillende rassen
aangegeven. Lectuur waar je wel even mee bezig bent want een aardappel is hier
ten huize zomaar geen patat. Daar discuteren de bazen over ! Is het een lekker
ras ? Bewaren ze goed ? Hoe is de opbrengst ? Zijn ze vastkokend of bloemig ?
Allemaal vragen die ter plaatse vopor de affiche moeten beantwoord worden .
Dit jaar
gaan het de klassieke bintjes worden en een ras at we vorige jaren ook al
hadden Rosabelle en dan was er nog een cadeautje van de winkel, vijf
aardappeltjes in een zakje van een ras waar t baasje vanzeleven nog niet had
gehoord Sarpo Mira. In juli zullen we weten te vertellen dat ze in de smaak
zijn gevallen. En zo ja is het misschien wel een idee voor volgend jaar om te
planten, goed onthouden hé baas Sarpo Mira zal het dan moeten wezen
Dat was
het vandaag in La Magdeleine maar allicht ook in andere gemeenten in binnen en
buitenland. Een explosie van bloesemdie
openspringt. Een explosie die ook nog eens goed ruikt bovendien.
In gans de
tuin hangt een geur van bloesem, je ruikt het hier beter dan waar ook omdat er
haast geen luchtvervuiling van industrie is hier in de Charente. Alles is puur
natuur door een alomtegenwoordige landbouw. Hoewel daarstraks het baasje een
tractor over de graanvelden zag rijden waar wij nadien tijdens de wandeling
aangelijnd moesten blijven. Je weet maar nooit wat voor spul er op die gewassen
gesproeid is, pompwater zal het wel niet geweest zijn !
Het was
weer een prachtige dag vandaag. Even leek het dat het zou dichttrekken maar dat
is overgedreven.
De boom
die het verst staat met de bloesem is een zeldzame perelaar. Van de schoonzoon
van de vorige eigenaars weten we dat het een poirier de curé is. In t
Nederlands is dat een perelaar van de pastoor. Die boom is op twee dagen
bedolven geraakt onder de bloesem.
Het is een
heel oud ras waar er naar het schijnt niet veel meer van zijn. De schoonzoon
van de vroegere eigenaars is heel in het begin dat wij hier waren scheuten van
de poirier de curé komen vragen om te enten en zo nog enkele perelaars te
bekomen.
Ondertussen
wachten we op de grote kerselaars tot die openbloeien, datis elk jaar goed voor een reuzeboeket. Fotos
komen binnen enkele dagen want de weersvoorspellingen zijn heel goed voor de
volgende dagen
En daar
gaan wij en de baasjes nog eens goed van profiteren zie
Vandaag weer
een puppenmagazine, het vrouwtje van Lennaert noteert zijn belevenissen samen
met zijn pa Cartouche.
Het blijkt
daar nog altijd prima te gaan tussen die twee, en waarom ook niet ? Wel is het
vrouwtje eventjes mis als ze denkt dat een hond die niet uit de band springt
daarom een grijze muis zou zijn. Je kan ook uitmunten in zonder extremen
zijn. Diplomaten zijn zo, die kunnen water en vuur laten samengaan tot een
behoorlijk geheel, maar dan moet je een erg goed diplomaat zijn, dus toch weer
geen grijze muis niet meer.
Maar ze
heeft dan weer gelijk als ze vertelt dat al de pups uit het L-nestje stoere
hondjes geworden zijn. En dat geldt niet alleen voor de reuen, ook de teefjes
zijn aardig uit de kluiten gewassen met katrakters waar de baasjes alleen maar
lovend over zijn. t Zijn allemaal bandieten, maar dan lieve bandieten, en ons
baasje zegt blij dat het zo is, t zijn dan toch allemaal echte Drenten
Belle
& co
Lennaerts
verhaal over de relatie met zijn pa
Mijn grootste vriend
Mijn grootste vriend is toch wel papa. We zijn heel erg aan elkaar
verknocht, maar op een gezonde manier. Is hij eens een dagje weg, zoek ik hem
wel, maar ik weet dat hij terugkomt en wacht ik geduldig. Hoewel mijn mannelijk
hormoontjes beginnen op te spelen en ik mijn staart hoog draag doet papa nooit
gemeen tegen me. Zelfs toen tante Hadise hier was had hij niets van wegwezen
rot kind en rende vrolijk met mij door de tuin terwijl zij binnen zat. Baasjes
zijn hier heel blij mee, want je hoort van die verhalen over reuen samen en dat
er toch eentje het onderspit delft en zelfs dat ze herplaatst moeten worden.
(papa dus J) brrrr.. moet er niet aan denken.
Het kiezen van mij was helemaal niet zo makkelijk omdat vooraf hier toch
al rekening mee gehouden moest worden. Heel lang hebben mijn baasjes getwijfeld
en ome Faes vond mij niet negatief of positief opvallen een grijze muis dus,
hoe durft hij! Tijdens de terugkomdag hebben mijn baasjes ongemerkt alle reuen
nog eens aandachtig bekeken van het L-nestje.
Stuk voor stuk, lekker ruige, prachtige, stoere jongens. Elke keus zou
goed geweest zijn, maar ik ben dé keus en daarom kan ik het zo goed met papa
vinden.
Samen rennen we als het vrouwtje niet kijkt achter de katten aan.
Jongeman Christian wordt dan heel boos. Hij is meer voor de katten. Hij vindt
ons te wild en we maken soms de boel smerig! Nou dat snap ik niet! Dan moet je
eens ruiken als jij 2 deftige dames op de bak hebben gezeten, dat is pas smerig!
Het was
niet alleen mooi weer, het was ook nog eens warm vandaag. Entoch heeft het
baasje doorgewerkt om zijn moestuin in orde te krijgen !
En het is
nog gelukt ook ! De Heras bouwhekken die hier al jaren in gebruik zijn om de
bonen tegen omhoog te laten groeien zijn nu zo geplaatst dat er enkele Drentjes
raar gaan kijken wanneer ze niet meer los door de moestuin over de groenten
heen naar de andere kant kunnen spurten.
Het baasje
heeft zelfs vandaag zijn aardbeiplanten nog kunnen planten. Drie verschillende
rassen en van elke vijf plantjes. Vijftien import plantjes vanMijnheer Pelckmans uit
Merksplas/Turnhout/Lommel (hou je der nu zelf nog iets aan over mijnheer
Pelckmans ?) van de radio reklame. Maar morgen haalt het baasje er nog enkele
plantjes bij in het lokale tuincentrum. Daar zijn het dan echte Franse plantjes
(?) die met reuzengrote Nederlandse trucks geleverd worden !
Zo hebben
we vroeg in de zomer al vanaf juni tot in september eigen verse aardbeien uit
volle grond.
De rassen
die t baasje nu geplant heeft zijn Charlotte, Cirafine, en Lambada, dat zegt
jullie weinig of niets ? Wel ons baasje ook niet. De begeleidende kaartjes bij
de plantjes beloofden wel hemelse smaken en opbrengst. Twee van de drie rassen
blijven zelfs vruchten dragen tot aan de eerste vorst. Of het allemaal waar is
weten we ook niet, maar we houden jullie op de hoogte, een ganse zomer lang.
Morgen
geven we zoals beloofd ook weer fotos van de stand van zaken over de bloesem.
Maar we kunnen zeggen het gaat snel dezer dagen in de tuin.
Stralend
weer, geen wolkje aan de Charentaise hemel te ontwaren, rond de twaalf gradenen de vooruitzichten van de tuin
plant/zaaiklaar te krijgen. Voor zo ver de vooruitzichten van t baasje.
Die heeft
gisteren nadat hij de fotos van op de zitmaaier had gemaakt ook nog eens langs
de bomen gelopen. De bloesem staat nu wel volledig klaar om open te bloeien. Veel
bomen staan al in bloei, het zijn voornamelijk de grote bomen zoals de vier
kersen en krieken bomen en ook de notelaar die nog iets langer op zich laten
wachten.
De onmisbare
helpers in de boomgaard, de bijen zijn ook al flink actief. Het is daarom, en
voor de veiligheid van ons Drenten dat het baasje gisteren de madeliefjes heeft
afgemaaid met de zitmaaier.
Lucy was
constant bezig met naar de bijen te happen, en dat is wat t baasje niet wil
meemaken, een hond die door een bij in de keel wordt gestoken. En dan zeker
niet tijdens het weekend, de dierenartsen zijn hier immers niet zo dik gezaaid
als in Belgenland !
Het baasje
schreef het trouwens gisteren ook al, de bijtjes moeten zich maar gaan vermaken
in de bomen, enkele verdiepingen hoger dan de madeliefjes. Dat is voor hen en
voor de fruitkorf van de baasjes beter binnen enkele maanden.
Daar zou
volgens Marian het baasje van onze Kiki, mogelijk Kiki in optreden. Zij liep
namelijk in beeld tijdens de opname van het programma over een hondje dat
diende herplaatst te worden. Wij kunnen hier in de Charente met TV Vlaanderen
SBS6 niet ontvangen maar via het www moet dat wel lukken !
We zien
wel of het lukt, want we zeggen zoals Emile Goelen destijds op TV zegde U
KIJKT TOCH OOK?
Het is
droog gebleven vandaag, het was zonnig en t baasje heeft er aan gezweet aan
het hovenieren.
Vanochtend
had hij al de bonenrekken opgeruimd en de grond op die plaats al bewerkt met de
motoculteur. Toen na de middag ook het gazon opgedroogd was is hij er pas vol
tegenaan gegaan.
Geen
grassprietje of madeliefje in het gazon was nog veilig voor de baas en zijn
machien. En het was niet moeilijk te zien waar m gebleven was. De scheiding
gemaaid/nog te doen was meer dan duidelijk. Onze baas heeft er zelf een foto
van gemaakt hoe hij het zag van op zijn zitmaaier.
Ondertussen
kunnen wij terug droog rollebollen in het korte gras. Tot deze ochtend kwamen
wij telkens kletsnat binnen als we weer eens struis met elkaar gespeeld hadden.
De enige die aan de natte vacht gewoonlijk ontsnapte was Belle die het van op
een afstand bekeek hoe haar nakomelingen zich nat maakten door hun tackles die
hen dan over kop deden gaan.
Het baasje
is meer dan tevreden over het gepresteerde werk. Ook in de andere tuinen van
het gehucht ronkten de tuinmachines vandaag.
Wat één
dag zonder regen toch met een mens kan doen was de bedenking die ons baasje vandaag
maakte. Zeker na zo nlange periodse
van koud en nat weer !
Het was
gisteren al beter weer dan de dagen daarvoor en dus heeft het baasje het er
maar op gewaagd van te beginnen hovenieren.
Alles wat
er in huis is van machienerie stond al dagen startensklaar en dus was er al
snel resultaat merkbaar. Eens de motoculteur gestart is gaat het bliksemsnel en
het baasje gaat zelfs tweemaal de grond los leggen. De tweede maal mengt hij de
compost door de grond. Hij krijgt zo een goed losliggende grond.
Want dat
is ook een gevolg van de regen van de afgelopen week, de grond plakt momenteel
verschrikkelijk. Het baasje leek wel vijf centimeter groter door de aarde die
onder zijn schoenen kleefde.
Een nadeel
van al het werk dat het baasje gisteren uitvoerde wij kunnen ons zo
verschrikkelijk vuil maken op die omgewoelde akker. Het vrouwtje ziet dat met
lede ogen aan en als we op de lichte vloer in de keuken gaan liggen laat dat
duidelijk zijn vieze, vuile sporen na !
Vandaag
zijn we opgestaan onder een grijze gesloten hemel maar nu, 09u30 is gans de hemel
opengetrokken en schijnt de zon volop.
Onze baas
heeft het voornemen van er eens zwaar in te vliegen vandaag, als nu ook het
gazon in de tuin eens wil opdrogen dan hebben we eind van het weekend een
gesoigneerd gazonnetje en een moestuin waar we naar hartenlust in kunnen
planten en zaaien !
Er is nog
hoop in natte dagen zegt onze baas... Belle & co
Dat zeggen
ze zo als alle fut er uit is, en zo was het daarstraks ook voor Belle en Lucy.
De eerste serieuze wandeling die zon naam mag dragen hadden we juist gemaakt
deze namiddag.
De vorige
dagen hing de wandeling af van de opeenvolging van de regen en hagel wolken, en
dat waren er verdraaid veel, heeeel veeeel !
Dus we
trokken er op uit twee aan twee. Eerst Hera en Heros en nadien Belle en Lucy
Met de
eerste twee gaat het gewoonlijk prima wat luisteren betreft. Één, maximum twee
fluitsignalen en ze zitten aan de baas zijn voeten. t Baasje heeft ze echter
de volle vrijheid gegeven. Ze waren toch perfect te volgen in het graan dat nog
maar goed een vijftien centimeter hoog staat. En ze hebben er nog uitgehaald
wat er in zat, vooral Hera dweilde de velden af net alsof ze vanavond zelf voor
haar eten moest zorgen.Maar ook Heros deed zijn duit in het zakje.
De tweede
ronde met Belle en Lucy zag het baasje niet zo rooskleurig in. Van Belle weten
we dat ze op verdere afstand jaagt dan wat aanvankelijk de bedoeling is met
onder het geweer. En van Lucy weten we stilaan dat we beter vooraf de auto
kunnen laten warm draaien om haar te gaan zoeken ! ! ! Maar niets van dit
alles, Belle liep een vijftigtal meters rechts van t baasje in het graan te
speuren.
Lucy ging
als een kruisraket laag over de grond over de velden, mussen, vinken en merels
voor zich opjagend.Heen en weer en
terug ging ze aan topsnelheid, in mooi gestrekte loop door de velden. Een
plezier voor het oog zoals ze ging. En als kroon op het werk kwam ze nog in
zit voorop het fluitsignaal van de baas.
De
eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat het NIET op het eerste en ook niet op
het tweede fluitsignaal was dat ze kwam, maar de baas was al blij dat hij ze
ditmaal niet moest gaan zoeken met de auto of met de fiets.
Bij
thuiskomst zijn oma Belle en kleindochter Lucy netjes naast elkaar plat op hun
buik op de koer gaan liggen uithijgen. Moe maar tevreden, net als de baas !
Er is
beterschap in het weer deze ochtend. Af en toe, heel sporadisch toch nog maar,
komt de zon eens door de dikke wolken kijken, maar we zijn tevreden, er is
beterschap ! ! !
Met dat
zachte windje dat er waait zal alles snel droog zijn voorspelt het hoofdbestuur
en dan kan er in actie geschoten worden.
Het zal
nodig zijn want gans het hoofdbestuur en roedel kreeg het danig op zn heupen
met dat rotweer. Het baasje
kreeg deze ochtend al een mail uit Nederlands Limburg dat de rotzooi van weer
nu ginds was aangekomen.
Wij van
onze kant wensen het niemand toe zo n weer, maar wij zijn blij dat we er vanaf
zijn.
Nu is dat
regenweer voor ons Drenten ook weer niet zo erg, telkens we nat binnenkomen
worden we afgedroogd. En laat dat nu toch aanvoelen als een stevige knuffel met
een handdoek. Zeg nu zelf, er zijn ergere dingen in een hondenleven. Het
vrouwtje ziet de zon nu dubbel zo graag schijnen, ze kan nu ook de
hondenhanddoeken buiten op de waslijn drogen .
Straks
hopelijk meer vrolijk nieuws, zeker indien de zon nog wat meer door de wolken
komt piepen
Gisteren
was het voor ons weer bedrog dag door de lachende koe. Een raadsel wat onze
baas nu weer schrijft ? Helemaal niet, en nog simpel ook.
Het was de
dag dat we terug onze periodieke ontwormingspil moesten krijgen. Lekker zijn
die pillen niet en daarom bedriegt ons baasje ons door die pillen te verstoppen
in een blokje smeerkaas van La vache qui rit, de lachende koe in t Vloms. In
geen tijd zijn die dertien pillen in de hondenbekken verdwenen op die manier. Heros
krijgt als enige vier pillen omdat hij met zn negenendertig kilo zon portie pillen
nodig heeft. Elke pil is goed voor tien kilo hond, daarom krijgen de teefjes er
elk maar drie.
En het is
geen verbetering want het handelt om de regen . Het heeft vandaag maar éénmaal
geregend en we weten zelfs niet hoelang het heeft geregend
Het
regende zelfs al deze ochtend toen we de eerste maal buitenkwamen voor onze
ochtendplas.
De
inspectieronde waar we het in het ochtendrituelen bericht van deze ochtend
hadden was in een mum van tijd afgerond. We hebben er niet echt op gelet maar
het is zelfs goed mogelijk dat Lucy en haar koebeest niet voorbij het
tuinpoortje is geraakt vandaag.
Ons baasje
heeft zich met van die stomme jobkes bezig gehouden om zich toch maar niet te
zitten vervelen of om gans de dag achter de laptop te zitten.
En dit
terwijl al zijn machinerie klaar staat om in actie te treden. De zitmaaier is
al gestart om zeker te zijn dat hij bedrijfsklaar is wanneer het droog genoeg
is om het gazon af te rijden.
Ook de
motoculteur staat klaar, heeft gedraaid en de messen liggen klaar om op de
motoculteur geplaatst te worden. Want daar heeft het baasje al van geleerd. De eerste
maal dat hij de motoculteur gebruikte had hij de messen al op de machine
geplaatst en toen was alles te breed om door het poortje te kunnen ! Hij heeft
toen eens heel goed met zichzelf gelachen en is toen maar herbegonnen. Nu
monteert hij de messen pas aan de moestuin
Maar ook
de gewone, kleine grasmaaieris al
tiptop in orde. Eén dag droog weer en de tuin is s avonds picobello in orde.
Alleen willen de mannen van het KMI in Ukkel niet meewerken.
Spijtig
dat onze tantes bij de arme klaren in Turnhout niet meer leven anders deden we kartons
eieren met de tientallen naar het klooster met de vraag om voor goed weer te
bidden. En dat begint er zo stilaan op te trekken dat zo iets het enige is wat
uiteindelijk nog zal helpen.
Over de
lever en de cholesterol van de weinig overblijvende nonnetjes mogen dan zeker
geen vragen stellen met al die eieren
Zegt Bart
Dewever tegen Elio : 'Ik heb enorme buikpijn!' Geen probleem.' zegt Elio. 'Ik zal een suppootje toedienen,buig je
maar voorover.' Bart buigt voorover en Elio dient het suppootje toe ... schuivend
in en uit tot het goed zit. Elio geeft hem een tweede suppo mee om 's avonds zelf op te
steken. Die avond probeert Bart De Wever om de suppo op te steken maar
slaagt er niet in. Hij roept zijn vrouw. Z'n vrouw legt één hand op zijn schouder en
steekt de suppo in zijn gat. 'MILJAARDE!' roept de sukkelaar luidkeels. 'Wat is er, heb ik je pijn gedaan?' vraagt de vrouw verschrikt. 'Nee', antwoordt hij, 'Maar ik moet er plots aan denken dat Elio
vanmorgen zijn beide handen op mijn schouders legde!' Zo zie je maar de Vlamingen worden altijd
genaaid
Wijzelf
Drenten beseffen het niet, maar gans ons leven hangt aan elkaar met steeds
dezelfde weerkerende rituelen.
Neem nu s
ochtends Elke ochtend laat t baasje of t vrouwtje eerst de oudste, Belle
dus, uit de bench en die kan dan al buiten. In Vosselaar is dat de tuin, hier
in Ferret is het de koer.
Dan komen
gewoonlijk eerst Hera , dan Heros en dan pas Lucy aan de beurt om de sprint
achter moeder en grootmoeder Belle in te zetten.
De baasjes
gaan dan mee om het poortje, dat de tuin scheidt van de koer, te openen. Dat
poortje sluiten de baasjes sinds een jaar s avonds omdat Heros vorig jaar een
egel uit de tuin heeft meegebracht die stikte van de vlooien, en dat was op
hondengebied met voorsprong de slechtste ervaring van vorig jaar
Lucy heeft
bij het uitlaten steeds koebeest, haar knuffel, in haar bek. Het lijkt wel of
ze kan haar ochtendplas niet maken zonder die knuffel die ze al sinds ze acht
weken oud was overal mee naar toe zeult. En wat belangrijk is Koebeest blijft
heel, die weerstaat de destructieve eigenschappen van de roedel ! ! !
Na
ongeveer een half uur de tuin te hebben geïnspecteerd op nachtelijk bezoek van
onverlaten als katten en egels komen de eersten terug om hun ontbijt te komen
binnenspelen. Dat ontbijt bestaat uit gedroogd brood uit het droogoventje
gemengd met wat gewone brokken. Wie graag eet die neemt het zijne, wie geen
honger heeft wacht tot later en dat is voor negentig procent pas s avonds. De
grootste eters zijn zowel s ochtends als s avonds grote dikke Heros en
kleintje Lucy. Zonder te schrokken zijn zij steeds als eerste in de rij als
er te eten valt.
Ikzelf
Belle, durf al eens een ontbijt over te slaan. Geen erg zegt het baasje, dat
spaart weeral op dure dieet hondenbrokken
Vorig jaar
heeft ons baasje hier verschillende avonden aan tafel zich bezig gehouden met
het verzamelen van .tomatenzaadjes.
Niet zo
maar tomatenzaadjes maar van het ras dat je in België niet kan vinden, of toch
niet kan vinden onder dezelfde naam tomate Russe.
Erg
Russisch zien ze er niet uit en het baasje kocht de plantjes vorig jaar in het
voorjaar in de Jardiland in Angoulême.
De
vruchten onderscheiden zich eerst door hun formaat en vorm. De vruchten zijn
gewoon E-N-O-R-M groot en onregelmatig van vorm. Mits het nodige water geven en
zon kunnen de vruchten makkelijk een kilo en half aan gewicht halen. Ze zijn
dan ook nog eens zoet van smaak, of toch merkelijk minder zuur, dan de
kastomaten uit de winkels. De tomaten
hebben weinig zaadjes en zijn vast van structuur. Ideaal dus om in te maken
want als je normaal zulke joekels van tomaten op tafel wil brengen dan moet je
familie of vrienden uitnodigen om tomaten te komen eten, zo groot zijn ze.
Daarom
heeft ons baasje die zaadjes vorig jaar van de composthoop gered en ze gedroogd
op keukenpapier. Netjes op rijtjes van tien en vijf rijtjes per papier.
Een goede
drie weken geleden heeft hij dan een mini-serre (een plastiekdoos van
croissants uit de super U) genomen, gevuld met teel/zaai-aardeendaar de tomaten zaadjes in gezaaid.
Op twee
april staken de eerste plantjes hun kopjes boven de aarde en vandaag, acht
dagen later staan ze zo hoog dat de eerste twee echte blaadjes zichtbaar
worden. Nog een week en ze hebben hun volledige twee blaadjes en dan kunnen de
plantjes individueel uitgeplant worden in plastiek potjes.
En
dan,na de ijsheiligen van 15 mei,
kunnen ze in de volle grond in de moestuin worden uitgeplant. In juli
augustus, tot in september kunnen we dan oogsten.
Gewoon de waarheid, Geliefden helpen elkaar met uitkleden voor de sex.
Na de sex kleden ze zich echter zelf weer aan.
Moraal van het verhaal: Niemand helpt je als je genaaid bent. Gewoon de waarheid, Als een vrouw in verwachting is voelen vrienden aan haar buik en
feliciteren haar.
"Proficiat".
Maar niemand strijkt even over de man zijn penis en zegt : "Goed werk
jongen!".
Moraal van het verhaal: "Hard werk wordt nooit gewaardeerd."
Gewoon de waarheid, Condooms staan niet garant voor safe sex.
Een vriend van me droeg er een, toen hij werd neergeknald door de man van de
vrouw.
Twee
gelijkaardige berichten kunnen we vandaag lezen. Entje hier op het blog van de
poot van Lennaert en het andere op Karins en Lobkesblog :http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
In
beide berichten laten de correspondenten weten dat ze van het Belgische
staatsburgerschap af en willen Nederlander worden ! Wie begrijpt als nuchtere
Belg zoiets ? Hollander worden als je Belg bent das toch van de regen in de
drup komen ? Als ze nu nog Fransoos wilden worden zouden we daar nog begrip
voor kunnen opbrengen, maar Hollander dat snapt geen hond !
De
uitleg die hun baasjes geven is er eentje van dan kunnen we shows lopen. Net
alsof Belgen geen shows kunnen lopen, t baasje zegt dan we zullen die
Ollanders eens een poepje laten ruiken.
En wat
Lennaert zegt over de tuin, dat staat ook hier vandaag op het bazen programma.
Hier zin de geraniums al in de bakken geplant maar het gaat iets zwaarder werk
worden in de potager. t Baasje heeft gisteren de motoculteur draaiend
gekregen (t regende toch, en dat kon in de schuur gebeuren) en vandaag is het
droog dus daar gaan we met de machienerie !
Hieronder
Lennaerts bericht en wij gaan aan de slag in de tuin
Belle
& co
Lennaert
verhaalt over zijn Hollander worden
Hallo Belgische, Franse familie,
Mijn asielaanvraag is bij de Raad van Beheer in behandeling genomen. Er
lag een brief in de bus met een vette acceptgiro en de melding dat er aan mijn
zaak gewerkt wordt. Ook heb ik nu al een voorlopig NHSB nummer. Nou schijnt
er ook nog een identificeerder langs te komen en dat had ik toch niet
verwacht en werd een beetje zenuwachtig. Stel je voor dat destijds door het
gefriemel van 12 pups mijn chip per ongeluk in de bil van Lando is terecht
gekomen! Dan moet hij steeds mee als ik ergens naar toe ga!
Gisteren en eergisteren is mijn tante Hadise op bezoek geweest. Ik zat
natuurlijk in de bench en kon niet zien wat er allemaal gebeurde, maar ik weet
het lekker toch. Tante Hadise had een lekke band en papa probeerde haar naar
huis te duwen! Nee mij maak je niks meer wijs!
Heel voorzichtig merk je iets van Lente, maar de fruitbomen zijn hier
nog lang niet zo ver als bij ome Faes in Frankrijk. Er stonden hele mooie
fotos op zijn blog en vrouwtje zat al direct te kijken en te meten of ze hier
een schilderijtje van kon maken.
Gisteren was het weer veelbelovend maar nu regent het alweer. Voor de
tuin is het niet slecht want door het schrale koude weer is alle kurkdroog. De
rozenstruiken hoef ik niet meer te vernielen want die hebben door de kou zelf
het loodje gelegd.
Vrouwtje heeft 2 bakken met bloemen beplant en op het terras gezet. Nu
willen jullie hier natuurlijk lezen dat ik alle plantje eruit gehaald heb en
deze door de hele tuin heb geslingerd, maar nee, voorlopig zit nog alles in de
bakken.
En dan
hebben we het nog maar eens over het weer. Als het een naam heeft dan durven we
hem hier niet voluit schrijven omdat het dan ongeveer zo zou geschreven worden
kl***weer.En
eigenlijk is het dat niet waard, het is gewoon niet om te doen. Langer dan
twintig minuten kan je niet buiten blijven zonder een regen- of hagelbui op je
kop te krijgen.
Wandelen
is er al helemaal niet bij want in het open veld waai je gewoon uit je vacht,
want ook de wind is in competitie met de neerslag. Op dit mogen we spreken van
een heftig gelijkspel !
En wat doe
je dan ? Laten we beginnen met het goede nieuws, af en toe kunnen we dan toch
buiten in de tuin en dan liggen we ons lentezot uit ons lijf te rollen in het
gazon.
Maar even
later worden we terug binnen geroepen door het hoofdbestuur omdat er weer een
bui staat aan te komen en de hondenhanddoeken beginnen goed nat te raken.
We leggen
ons dan maar om ter snelst in één van de zetels want voor vier Drenten zijn er
geen zetels genoeg, eentje moet dan genoegen nemen (?)met de bloedhete plaats
voor de kachel.
Belle en
Heros waren vandaag op tijd bij de zetels en namen die dan ook volledig voor
henzelf in beslag.
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel.
Zegt de
een : 'k Zen zjust wer men raaiexoam gon doeng.'
'Allee', vraagt de ander : 'en, oe was 't ?'
'Nie goe, zenne', zei ze, 'wer geboasd!'
Ik koom wer on da rongd pungt, en der stond em bord me daartig oep, dus 'k
raaie kik daartig kier rongd da rongd pungt.' 'Ai', zei de ander, 'en verkierd geteld, of wa?'
Veel
puppennieuws vandaag, Hadise is naar Roosteren geweest en heeft daar Heras
voormalige vrijer Cartouche ontmoet. Die weet nog altijd wat er te doen staat
met een loops teefje, en dus zal er kortelings wel meer nieuws komen of er in
de Drentenkennel aent Grotenhoutbosch de eerste pups met die familienaam gaan
geboren worden. Kandidaten voor een pup mogen zich al aanmelden !
Ook in De
Pinte zijn er vier reutjes geboren waarvan er nog twee beschikbaar zijn.
Ook in de
Drentenkennel van t Jasperspad waar de vader van ons L-nestje, Cartouche
vandaan komt, zijn gisterenavond negen pupjes geboren.
Javana
Vana van t Jasperspad heeft zeven reutjes en twee teefjes gebaard.
Volgens
Ali Dooren, de fokster, is de bevalling perfect verlopen en is er haast geen
hulp van buitenaf aan te pas hoeven komen.
Maaaar er
is wel een probleempje De kennel van t Jasperspad is op dit cruciale moment
door een panne verstoken van telefoon en internet .
Mensen die
contact met Ali Dooren wensen te maken kunnen dit enkel doen via haar GSM: 00
32 (0)489 71 79 54
Wij wensen
al de collegas een voorspoedige dracht, goede verantwoorde pupeigenaars en
prachtige pups. De fotos volgen later nog wel.
Belle
& co
En dan was
er nog een trainingsbericht van Lana
Helabakes,
In de grote mensenwereld wordt er op zondag uitgeslapen. Hier staat mijn baasje
vroeg op om mij eten te geven, anders geef ik over in de auto. Nu mijn baasje
niet meer gaat voetballen op zondag ( het vrouwtje is stiekem blij) gaat hij
mee naar de jachttraining. Ik heb de indruk dat het vrouwtje op zondag
verandert in een drilinstructeur. Het liedje " i'm in the army now"
spookt in mijn kleine Drentekopje! De lijn rond de nek en het vrouwtje geeft
kordaat haar commando's. Gelukkig is ze nog altijd mijn knuffelpartner wanneer
ze mag flodderen als beloning. Ik heb vandaag echt geen zin in apporteren. Ik
wil niets halen, alleen mijn neus in het frisse gras steken. Ook mijn dummie (die
ik van jullie als baby kreeg) moet ik inruilen voor een zwaarder volwassen
model. Vandaag hadden we na ongeveer 15min een andere trainer, elk met hun
eigen oefeningen. Zit, af, blijf, alles lukte goed. Ook moest ik even mijn
vrouwtje afstaan en met een ander baasje lopen. Commentaar: oh zo een
knuffelbeest. Hihihi, jachthond ;) ik liep mooi naast mijn nieuwe baasje mee
aan een losse lijn! Het baasje en vrouwtje keerden trots en gelukkig naar huis
terug. Ik heb dan ook de hele namiddag liggen slapen in de zon, zo moe!! 'S
avonds wilde ik maar geen plasje doen voor ik in mijn bench moest. Het vrouwtje
had al in de gaten dat ik iets mee had ... In mijn bench, veilig verborgen
onder mijn buikje, lag een dikke kronkelende regenworm. Ik, geen apport halen?
Geef mij maar een levend exemplaar!!!!!
Lieve knuffels Lana !
Ps tijdens het uitschrijven van mijn verslag heb ik ervan geprofiteerd om vers
geplante tulpenbollen en viooltjes uit te snokken en op te eten
Volgens onze baas wel ! Die is
daarstraks nog wel special terug naar binnen gegaan om zijn Kodakske te gaan
halen om de eerste lentebeelden vast te leggen voor de bloglezers.
Het was zijn eerste ronde door de
tuin, want gisterenavond was er ander werk te doen en het was trouwens donker
tegen de tijd dat hij klaar was met uitladen van de auto en aanhanger.
Onze baas heeft vandaag een
heleboel bloesemfotos gemaakt. De perenbomen, appelbomen, kerselaars, mirabelle
de Nancy en perzikboom zijn aan de beurt gekomen.
De perzikboom (een wilde volgens
het baasje) staat het verst en heeft zijn typische roze bloemetjes al. Maar ook
de pruimenbomen hebben nog maar één of twee dagen mooi warm weer nodig om
omgetoverd te worden naar een immense bloementuil.
Ons baasje gaat nu minstens elke
week de stand van de bloesem doorspelen. Als er echt grote veranderingen zijn,
dan zelfs meer dan eenmaal/week.
Als het morgen nog droog weer is
gaat het baasje het gras in de tuin kortwieken en komt onze Husq in actie. Dat
is voor de bazen een beetje aangenamer en properder wanneer wij weer gaan
rollebollen in het natte gras. Bij kort gras, ook properder en drogere Drentjes
zegt het hoofdbestuur.
Eigenlijk
is het een bericht om het tien dagen oude ezeltje dat gestolen is terug te
bekomen .
Maar hier bij
ons viel het bericht op, omdat de naam van een ezel toevallig (?) ook driekwart
van de naam van de voormalige Président de la République is.
Of de
Nicolas met zulk een naamgenoot blij is durven wij te betwijfelen, daar was de
vent van Carla een ietsepietsie te ijdel voor.
Gisterenavond
zijn we na een voortreffelijk rit aangekomen in onze tweede thuisbasis, de
Franse wel te verstaan. We hadden prima mooi weer om te rijden en het enige negatieve
was het uur oponthoud in Parijs. Spijtig maar verkeerde gok genomen zegt het
baasje.
Het weer vandaag
in La Magdeleine,
gehucht Ferret (lieu dit Ferret zeggen de Fransen):
Bewolkt en
wisselvallig weer met wind uit het zuid-westen tot westen, temperatuur tussen 4
en 12°C. Dat
is wat we lezen in de Charente Libre.
Wijzelf
zeggen dat we al twee stortbuien gehad hebben deze voormiddag en vier
kletsnatte honden. En inderdaad de zon heeft tweemaal geschenen tussen de buien
in.
Ook voor
de volgende dagen is de voorspelling in de krant gene vette het blijft nog
even nat. Dat is dan op zich ook geen probleem, ons baasje gaat ondertussen
zijn patatjes plantgoed uitzoeken.
Dat alleen
al vraagt bij onze baas wel een halve dag kiezen en afwegen. Het is immers zo
dat we hier makkelijk de keuze hebben uit wel dertig verschillende
aardappelrassen. De combinatie tussen houdbaarheid, opbrengst, resistentie
tegen ziektes, smaak, vastkokend of bloemig, witte of rode aardappelen is niet
zo eenvoudig, toch zeker niet voor een tuinierende automechanieker !
Maar hij
komt er wel uit met zijn keuze, het is nog nooit tegengevallen. Alleen moet er
genoeg water uit de hemel komen of we krijgen niet meer dan het plantgoed terug
! En dat water is nu aan het vallen, goed geregeld hé.
Ondertussen
kunnen we de meegebrachte geraniums al in de bakken planten, net als de drie
soorten aardbeien waar we nog een mooie zonnige plaats in de moestuin moeten
vinden .
En nu gaan
we aan de slag zegt het baasje. Wij mogen in beperkte mate helpen, maar van de
plantjes en plantgoed moeten we afblijven zegt het baasje
Net
als eergisteren is onze baas gisterenochtend zijn klaargemaakt bericht vergeten
te plaatsen. Nu is er een verontschuldiging voor hem wel toepasselijk, toen was
de vraag gaan we vandaag of morgen vertrekken? nog heel actueel. Het is vertrekken
geworden en zo heeft er de ganse dag niets op het blog gestaan.
Sommige
delen in het bericht zijn ondertussen al achterhaald. Zo heeft Heike bij Linda
en Geert vier puppys gekregen, alle reutjes ! Nu maar hopen dat volgende week
bij t Jasperspad veel teefjes worden geboren .
Om
dit bericht behoorlijk te begrijpen dien je dus wel even in te stappen in de
tijdscapsule en je verplaatsen naar gisterenochtend en dan later het bericht
van de aankomst in Ferret lezen.
Jan
& co
4/5
Vier-vijfde,
dat is de grootte van de roedel deze ochtend tegenover gisterenochtend.
Annemie
heeft haar Kibbels terug opgehaald, en even later is de speurtocht begonnen
naar Kibbels. Vooral Lucy en Heros zochten hun partner in crime hoewel dat
laatste nogal meeviel. De crime beperkte zich tot het verder in de vernieling
helpen van ons ooit zo florissant gazonnetje.
De roedel
is op dit moment dus op normale sterkte, het gewone leven kan dus terug zijn
gangetje gaan. Of dat hier in Vosselaar of vanaf vanavond in La Magdeleine gaat
zijn is nog maar de vraag.
Gisteren
zijn de voorbereidingen zowat in t honderd gelopen en het hoofdbestuur is dan
ook nog eens de ganse avond uithuizig geweest. Die zijn de denkbeeldige
honderdste verjaardag van den Bompa gaan vieren.Den Bompa zou morgen acht april, honderd
jaar geworden zijn en dat zijn de broer en zussen van t baasje gaan vieren op
zn Spaans met tapas en zo. Het zal wel goed en lekker geweest zijn want er
was weeral niks in t plastieken zakje voor ons bij, toen ze na twaalven thuis
kwamen.
Ja, dat
zijn allemaal geen optimale bezigheden om de dag nadien aan landverhuizing te
gaan doen, laat gaan slapen, nog iets drinken en het buikje goed vol gegeten
zijn geen optimale rijvoorbereidingen. Zelfs niet voor onze doorwinterde
chauffeurbaas.
Iets gans
anders nu, vanuit Budingen kregen we gisteren namiddag het nieuws dat na meer
dan een week loops te zijn, de progesteronwaarde bij Hadise toch de hoogte
begint in te gaan. Zenuwachtige Cartouche en de beide baasjes van de toekomstige
lovers (al even zenuwachtig) kunnen hun voorbereidingen treffen om Hadise te
laten dekken. Dat gaat dan waarschijnlijk morgen maandag zijn.
En ook in
De Pinte was er gisteren namiddag/avond puppynieuws. Daar was Heike aan het
bevallen en daar waren bij de laatste berichten die ons bereikten ook al drie
pups geboren. Later of morgen meer nieuws daarover.
Neen, geen
autopech, moesten sommigen dat begrijpen uit de titel, maar gewoon tegenslag
met de verkeerde weg te nemen vandaag.
Meestal
nemen we de weg naar de périférique langs de Porte Bagnolet tot aan de Porte d
Italie, en dat voor driekwart van de keren als op een rolletje. Vandaag hadden
we dan dat één vierde tegenslag !
Aan de
Porte Dorée was er een evenement bezig of ging beginnen, daar hebben we het
raden naar maar feit was dat daar haast alle autos in de richting Porte d
Italie daar van de Périférique af wilden. Nu is de porte Dorée een van de
kleiner afritten nen niet voorzien op zoveel verkeer zodat het verkeer als
stopt op twee kilometer voor de porte Bagnolet.
Alles
samen, hebben we dus een kilometer of acht file gehad en een uur verloren.
En het
ging net zo goed voor Parijs we waren in Vosselaar vertrokken om kwart voor
één en hadden de luchthaven Charles de Gaulle al lang achter ons om vier uur.
Dat was dus geweldig goed gereden want er was weinig verkeer en geen
vrachtwagens of caravans op de baan.
Ook na
Parijs ging het aan een onbelemmerde vaart van gemiddeld honderdvijftien/uur en
dat zonder overdreven snelheid te riskeren want controle van les bleus was er
wel degelijk vandaag.
Uiteindelijk
zijn we net een uur later aangekomen dan wat de GPS aanvankelijk aangaf. Voor
Parijs stond er als aankomst uur nog kwart voor acht en om kwart voor negen
draaiden we thuis de koer op .
Dat
is ons nog nooit gebeurd, een bericht met fotos en al gereed gemaakt en dan
vergeten te plaatsen op het blog Dat is ons gisteren overkomen met onderstaand
bericht !
Schrikken
Dat was
even schrikken daarstraks. Het zat er bovenarms op deze avond in onze roedel+.
Het baasje
was bezig met de voorbereiding van het vertrek naar Frankrijk en daar neemt m
haast niets mee naartoe tenzij hondeneten en hondensnoep.
En ook nu
stond er in een stapelbak weer een aardig voorraadje snoep klaar in de hal.
Klaar om morgen op de aanhanger geplaatst te worden.
Nu was
Heros & co mee de hal ingeslibberd samen met het baasje en Kibbels was met
haar snuffel de inhoud van de bak aan het inspecteren. Ook de bak waar de
gedroogde varkensoren in lagen ontsnapte niet aan haar aandacht.
Maar ook
Heros en Hera hadden datzelfde gedacht . En toen was er kortsluiting en werd
Kibbels even hardhandig duidelijk gemaakt dat er nog zoiets is als een roedel
rangorde !
Geblaf,
gepiep, gegrom en gejank, het was allemaal te horen onderaan aan de trap !
Nu is
Kibbels slim genoeg om te weten dat grote brave loebas Heros ook grenzen heeft
aan zijn braaf zijn en dat het voor haar toen even oppassen geblazen was .
Meer dan
een meningsverschil was het niet maar het was wel opvallend dat Heros er bij
betrokken was. Zo n reactie van Belle en Hera, de leading ladys van de roedel
zou normaler geweest zijn !
Maar
ondertussen zijn Heros en kibbels al terug de beste maatjes, wrok en naijver
kennen Drenten blijkbaar niet.
Vanavond
bij het avondeten stonden ze terug met zn allen broederlijk /zusterlijk naast
elkaar te eten in de keuken.
Dat is ons
baasje vandaag, en hij komt er zelfs niet voor uit zijn bureaustoel of
vanachter zijn laptop.
Ons baasje
is ijverig bezig om het Drentenblaadje tijdig bij de leden van de
Drentenvereniging te krijgen. Het enige waar hij nog voor rechtstaat is om de
telefoon te nemen om de laatste inlichtingen in te winnen.
Het gaat
dan om toch wel belangrijke inlichtingen die zeker nog in het Drenten blaadje
moeten verschijnen, zoals de geboorte en dekberichten.
Het gaat
om de geboorte van puppies bij Geert en Linda De Smet in De Pinte waar het
teefje elk moment kan bevallen, maar toch de datum van uitgave van het
Drentenblaadje laat uitstellen.
Ook
Hadise, zus van Hera en Heros en dus ook dochter van onze Belle stelt ons
geduld op de proef. Die is ook haar moment suprême om gedekt te worden aan
het uitstellen, in die mate dat baas Jean-Pierre er al grijs haar van gekregen
heeft (of had hij dat al vooraf ?).
In
Roosteren begint er al een dekreu liefdesbrieven, gedichtjes en liedjes te
zenden naar zijn toekomstige partner in de liefde. Nooit een reu geweten die
het zo op zijn heupen kreeg om aan de slag te gaan.
Maar daar
verdenken we, hebben zelfs een hééééél sterk vermoeden, dat daar Cartouches
vrouwtje Jeanny voor iets tussen zit.
En zo zit
onze baas geprangd tussen er aan te komen gebeurtenissen en een deadline die
toch zou moeten gehaald worden.
Allemaal
niet makkelijk omdat het de eerste maal is dat hij de verantwoordelijkheid
heeft ober het Drentenblaadje van de Belgische Drentenvereniging.
Een man komt elke
dag op kantoor, wandelt naar een vrouwelijke collega toe,
gaat dichtbij haar staan, ruikt eens goed en zegt
dat haar haren lekker ruiken.
Na een week,
waarbij die man dat elke dag doet, wordt de vrouw het beu en
gaat ze naar Personeelszaken om een klacht neer te leggen.
Zonder de identiteit van de man vrij te geven vertelt ze wat die collega
doet en dat ze een klacht wil neer leggen voor ongewenste seksuele
intimiteiten.
De bediende van Personeelszaken is verwonderd door deze formele klacht en
vraagt: -"Komaan zeg, wat is er nu seksueel bedreigend aan een collega die
zegt dat je haren lekker ruiken?"
De vrouw antwoordt:
- " Het is Polleke , de dwerg. "
Gisteren
kregen we een heel verhaal van Lennaert die zich verongelijkt voelt omdat zijn
hoofdbestuur in Roosteren hem tot Hollander wil laten naturaliseren. Wij hebben
zo een lauw gevoel dat hij er minder mee gezeten zou hebben moest hij i.p.v.
Belg tot Limburger zou genaturaliseerd worden
En
inderdaad, zijn mooie Belgische stamboom, mét gouden stempel , geraakt m zo
kwijt, en in de plaats krijgt hij zo een eentonig A4tje van de Nederlandse
Raad van Beheer op Kynologisch gebied zoals het daar volledig noemt. Maar de
Hollanders maken dat dan ook nog wat korter en zeggen gewoon Raad van Beheer,
of nog korter gewoon RvB.
Logisch
dan toch dat hij protesteert als ze hem de papieren van de Koninklijke
Maatschappij Sint Hubertus afnemen. Dat klinkt zelfs afgekort tot KMSH nog
beter dan RvB, of niet soms ?
Hopelijk
heeft baasje Chris ook zon goede fotokopiemachine die ook gouden stempels kan
kopiëren en heeft hij een kopie gemaakt van de enige echte originele Belgische
stamboom van Lennaert.
Belle
& co
Hier het
originele verhaal van Lennaert.
Hallo Belgische familie,
Wat mijn vrouwtje nu weer gedaan heeft!? Normaal staat hier mijn
naam.
Mijn stamboom is weg! Zij heeft mijn mooie originele Belgische stamboom
met gouden stempel aangetekend opgestuurd naar de Raad van Beheer in Amsterdam.
Dat het aangetekend moest geeft al aan dat er een groot risico in zit dat ik
mijn mooie Belgische stamboom definitief kwijt ben. Maar dat zijn nu eenmaal de
regels zegt vrouwtje, en ik heb het nakijken. Het blijkt dat ze een aanvraag
heeft gedaan tot naturalisatie, maar welke Belg wil nu Hollander worden? Ik heb
steeds hard gelachen met de grapjes van ome Faes over Holländers, maar meteen
ben ik zelf het mikpunt van spot! L
Mij is niets gevraagd! Ik wil liever Belg blijven*, want dan win ik tenminste eens een wielerronde, die Holländers
komen alleen in beeld als ze weer eens met hun klitsen in de prikkeldraad
hangen, en veel meer kans Wereldkampioen voetballen te worden. Nu zie ik de statistici
onder jullie denken huh, toch al 3 keer een 2e plek JA, JUIST DAAROM!
En dat allemaal om misschien ooit in de voetsporen van mijn papa te
treden, en daar schijnt een leuk extraatje bij te horen. Voorlopig behelp ik me
met de ikearat!
Lobke en ik gaan in juli samen naar een hondenshow. Spannend! We worden
dan gekeurd door dezelfde keurmeesteres die ons ook gekeurd heeft tijdens de
Belgische clubmatch in augustus vorig jaar. Toen hadden we allebei
veelbelovend. Dan zullen we zien of we die belofte van veelbelovend kunnen
omzetten in een Zeer Goed, of nog beter Uitmuntend . Deze show is in de
buitenlucht, en dat klinkt aangenaam, maar volgens baasje heeft dat één groot
nadeel, en dat is dat de Drenten, terwijl ze hun mooiste poses moeten aannemen
steeds met de snufferd aan de grond zitten.
Papa zit vol smacht te wachten op tante Hadise want Aent
Grotenhoutbosch nummer 12111, FCI nr.: 111/2012, moet nu toch eens op de kaart
worden gezet, anders heeft ome Faes die 10.000 visite kaartjes voor niks
aangeschaft.
Ze heeft wel goesting maar de progesteron waarde is nog te laag die
moet boven de 10 zitten. En zit die eenmaal boven de 10!, Ute en JeePee, dan
krijgen jullie ook 12 pups, of misschien wel 101!
Jullie Lennaert
*Daar is nog eenanekdote over
Niet zo lang geleden werd er een Belg die al jaren in Nederland woont
geïnterviewd. En de interviewer vroeg of hij er niet aan dacht om Nederlander
te worden.
De Belg antwoordde nog niet onmiddellijk, ooit misschien wel
De interviewer vond dat zo maar een rare uitdrukking en vroeg aan de
Belg wanneer hij dan Hollander wilde worden ?
Wel zegt die Belg, twee weken voor ik sterf wil ik Hollander worden
Waar is dat dan goed voor ? antwoord die Nederlander .
Wel Antwoord de Belg, omdat ik liever heb dat er nen Hollander sterft
dan nen Belg
Vanavond
is de jachttraining van JacOrion-Kempen te Arendonk terug van start gegaan.
Maar ditmaal zonder t baasje en zonder Hera of Lucy.
Dat heeft
zo zijn organisatorische redenen. De jachttraining valt zo moeilijk voor ons
dat we nog niet de helft van de lessen kunnen volgen omdat we dan terug naar
Frankrijk zijn.
En het
alternatief van uitstel van naar Frankrijk te gaan is niet aan de orde om de
dood eenvoudige reden dat de natuur niet wacht tot de jachtcursus gedaan is.
Ook vorig
jaar was het al zo dat het baasje hopeloos te laat was met zaaien en planten in
zijn moestuin of zoals hij het in Frankrijk noemt zijn potager.
Maar vorig
jaar waren hier rond deze tijd 12 pupjes van 4 5 weken oud die het onmogelijk
maakten van iets aan de potager te gaan doen
Dus geen
jachttraining voor onze honden deze lente. Maar het baasje is wel gaan kijken
en fotos nemenvan de cursisten en hun
honden.
Zo
ontmoette Hera haar dochter Libre met baasje Karine, en ook nog twee andere
Drenten waar ze vorig seizoen mee trainde, Joris en baas Maurice en ook Epke
met baas Herman waren daar.
Met twaalf
zijn ze als de groep volledig is. Mooie groep temeer omdat trainer Oscar beroep
kan doen op enkele anciens die eventueel even kunnen afsplitsen en
ondertussen verder werken met de meer gevorderden .
Deze
morgen is Heros mogen meerijden naar de jachtshop Hunter in Goirle (NL). Het
baasje was enkele fluitjes verloren of stuk gemaakt en wilde niet naar
Frankrijk vertrekken zonder dat al zijn trainingsmateriaal in orde is. Ook zijn
schietgetuig, zijnde een alarmpistool om schotvastheid in te oefenen was
geblokkeerd en dat is intussen, met wat hulp van een derde hand, terug in orde
gemaakt. We kunnen terug vertrekken zegt ons hoofdbestuur, en er zal duchtig
geoefend gaan worden daar in het rustige Ferret.
Dat zijn
ze van elkaar, Heros en Kibbels. Beide destijds pups van Belle maar van
verschillende vaders.
Heros is
eentje uit Belles eerste nest met Suyferhouts Zeppos en Kibbels heeft ook
Belle als moeder maar Ferron van Drentenpassie als vader.
Je ziet
het verschil duidelijk in bouw, niet in kleur want beide zijn overwegend
bruintjes. Maar hun beendergestel is anders. Heros is de robuuste struise reu,
terwijl Kibbels als teefje de rankere Van Drentenpassie lijn van haar vader
heeft meegekregen. Zij heeft ook een veel smallere snuit dan die van de stoere
reuenkop van Heros.
Daarstraks
waren ze beide in de tuin aan het ravotten. Hoop op een mooi gazonnetje na de
lente zag ons baasje in klodders door de lucht vliegen. Weg hoop, of het zou
moeten zijn dat m terug nieuwe graszoden gaat kopen om ze dan als vasttapijt
in de tuin uit te rollen .
Dat het er
hevig aan toe ging bewijzen de fotos, als je er als toeschouwer bij staat voel
je het aan de grond als die twee tegen elkaar op staan te springen, of achter
elkaar aanhangen.
Lucy kwam
er deze ochtend weinig aan te pas, Kibbels haar zinnen stonden vandaag op grote
halfbroer om te zien hoe lang die zijn batterijen zouden meegaan En dat viel
al bij al heel goed mee.
Maar nu
enkele uren later die je geen enkel Drentenoog nog blinken, de rolluiken zijn
dicht, ogen gesloten en af en toe ligt er eentje te ronken.
Het Drentenwereldje
mag er zijn en zij die er in rondlopen nemen er het hunne van, om echt
stikjaloers te worden als baas
Vanaf
vanmorgen 07u30 tot deze avond 21u00 zijn ze met elkaar aan de slag geweest. Van
gans die tijd zijn ze ook geen twee uren binnen in huis geweest.
We hebben
het natuurlijk over Lucy en Kibbels. Er moet een nieuwe batterij uitgevonden
zijn bij Duracell want er is geen één Duracellkonijn dat het ooit zolang heeft
volgehouden, en Lucy en Kibbels zijn daar de proefkonijnen voor, een andere
mogelijkheid is er niet, zeker weten.
Nu heeft
het baasje die twee een verplichte time-out opgelegd. Die twee liepen zichzelf
haast voorbij.
Na twee
minuten kwam er al uit de twee benches een gelijk snurkgeluid, net alsof we een
nieuwe stereo installatie hadden aangeschaft. Zo n goedkope, want het geluid
was niet bepaald van Hi-Fi kwaliteit.
Donderdagnamiddag
heeft het baasje een afspraak gemaakt voor vier Drentjes bij de dierenarts. Vier
vaccinaties om in orde te zijn met de regels voor het buitenland + vier
ontwormingskuren. Dan kunnen we er terug zonder zorgen tegen voor een vol jaar
en hoeven we ons geen zorgen meer te maken.
Belofte
maakt schuld zegt het spreekwoord en vermits Eva, met verlof op school, ons een
Lana bericht stuurde geven wij vandaag een puppenmagazine uit.
Geen magazine
met verschillende katerns zoals de grote maar een klein en fijn berichten
blad over Drentjes en hun belevenissen.
Ook hier
ten huize Faes is er een beetje nieuws dat vooral Annemie van Kibbels zal
plezieren. Het gaat super met haar Kibbelaar, s avonds is haar kaars uit en
gaat ze rond hetzelfde uur onder de wol als haar speelmaatje Lucy. Ook voor
vandaag is met die twee het avondscenario al geschreven kalmte over gans de
lijn nadat ze hun eten naar binnen hebben gespeeld.
Ook die
eetbeurt is opmerkelijk. Kibbels schuift gewoon tussen onze Drenten tussen in
de lijn, geen enkel spoor van baknijd of protest van de inboorlingen. Zij aanvaarden
Kibbels als eentje van hen, en zo willen we het houden
Belle
& co
Aalters
nieuws en fotos komen van Lana
Woef woef,
Nee dit is geen 1aprilgrap maar ik ben vandaag heel rustig gebleven tijdens het
werken in tuin. Hoewel ik af en toe stiekem wat planten heb verzet en de
borstel als prooi aanzag, waren mijn baasjes best tevreden. Wat is er verandert
in mijn leventje? Ik heb een persoonlijke trainer die me in huis manier leert.
De trainer helpt me nu ook auto's positief te bekijken en niet als object om
aan te vallen en zo mijzelf of mijn baasjes in gevaar te brengen. Op zondag ben
ik voor de 1ste keer op jachttraining geweest. Ik was zo zenuwachtig dat ik de
bench heb ondergekotst! In de les ben ik 2 keer uitgevallen naar de andere
hinden in de groep. Het vrouwtje kreeg een stroplijn in de hand en moest me
kordaat corrigeren. Ik ken mijn oefeningen en heb potentieel maar ik ben een
'goestendoender' en profiteer soms van mijn baasje. Wat mijn baasjes vreemd
vinden is dat ik supergoed overeenkom met de Drenten in de training maar van de
andere rassen niet moet weten. Een beetje racistisch dus ... Foei! We oefenen
nu al 2 dagen op terugkomen op fluitsignaal. Leuk, want ik krijg dan koekjes!
Nu mijn secretaresse tijd heeft, zal ik in de vakantie regelmatig van mij laten
horen!
Dikke poot. Een rotverwende Lana.
Ja, jullie
lezen het goed en het is geen late aprilvis. Er liggen hier, weliswaar
uitgeteld, vijf Drenten in huis. Ze liggen deels verspreid rond de baas zijn
bureaustoel, deels bij t vrouwtje in de zetel.
Kibbels is
namelijk deze middag hier gearriveerd en blijft tot zaterdag logeren. De reden
is zo simpel als wat, haar vrouwtje is aan zee een appartement aan het
restaureren en bij schilderwerken in een appartement in gezelschap van een
jonge Drent Dat kan alleen resulteren in slecht schilderwerk of een Drent die
verrassend veel omgevingskleuren in haar vacht draagt.Het is trouwens geen zicht, Drentenhaar in
deuren en muren geplakt terwijl er een Drent rondloopt die in haar bruine
platen witte verfstrepen draagt.
Voor onze
roedel is het een graag geziene gaste die Kibbels. Lucy stond te springen en
gek te doen wanneer Kibbels en Annemie binnenkwam. Hera moest nog eens
vertellen dat zij een non-nonsens tante is en er op staat dat de regels van het
huis gerespecteerd dienen te worden.
Kibbels
moeder Belle, laat voor een keer de ordehandhaving aan Hera over, en Heros die
ging eens kennismaken en onder de staart ruiken of het geen loops teefje is dat
men hier dropte !
Op dit
moment (22u00) is het hier muisstil wat de Drenten betreft, Alleen Heros is af
en toe hoorbaar omdat hij snurkt als een drankorgel. Die droomt waarschijnlijk
van een mooi jong nichtje die straks in de bench naast die van hem slaapt en
voor wie hij het kussen in de bench vanavond heeft warm gehouden !
Morgen
weten we het waarschijnlijk, of zijn charme offensief zijn nut gehad heeft. Wij
gaan jullie daar alvast van op de hoogte houden.
Dit is de
eerste uitgave van de puppenkrant nieuwe stijl, waarmee we bedoelen dat de
puppenkrant niet elke dag meer gaat verschijnen. Er zit wat sleet op de oude
stijl en er is nog te weinig toevloed van berichten over onze pups om de
dagelijkse editie draaiende te houden.
Vandaag
hebben we nog een bericht van Lennaert om te plaatsen en dan zou het weer eigen
inspiratie worden voor morgen.
Nu is het
wel zo dat we hier ten huize met vier Drenten over de vloer altijd wel iets te
melden hebben maar we vallen te dikwijls in herhaling om het spannend te
houden.
Dus vanaf
twee april, morgen dus enkel nog een puppenkrant als er voldoende kopij is . We
voorzien dus nog wel zo een puppenkrant of twee per week. Met zevenentwintig
nazaten van Belle en Hera moet dat haalbaar zijn.
Tien
maanden lang, van toen de pups van Hera het geboortehuis hier verlaten hebben,
hebben we het kunnen volhouden. En dat vinden we al een prestatie op zich.
Het was fijn
dat we zoveel correspondenten hadden die over de belevenissen van hun pups
bleven schrijven of fotos instuurden, maar we zijn zeker dat dit gaat blijven
duren, zij het in een lagere frequentie.
En nog
dit het is dan wel vandaag één april maar toch is dit géén aprilgrap !
Belle
& co
Lennaert
gaat op zoek in de immobiliënsector naar trainingsgrond
Hallo Mams,
Ja, vandaag begin ik met Hallo Mams want dat deed Lobke ook altijd en
nu moet ik haar avonturen volgen via haar eigen blog, en ik moet zeggen, Blog
Mams Heros Belle Bas Faes heeft er een geduchte concurrent bij.
In samenspraak met Lobke zijn mijn baasjes op zoek naar een terrein voor
veldwerkoefeningen wat aan de volgende criteria moet voldoen:
1.Heeeeellllll groot, afwisselend terrein;
2.Kroeg op loopafstand;
3.Geen autoweg in de buurt;
4.Wijnproeverij op kruipafstand;
5.verwaaid wild
6.Stop Friterie op waggelafstand;
7.Geen koeien, paarden of ander kuddebeesten
en zeker geen herten (extra eis voor mij);
8.Hotelletje bergafwaarts op rolafstand voor
het geval er 2 dagen getraind moet worden.
Dat moet toch lukken zou je zeggen!
Vandaag zijn we op een plek gaan wandelen om te kijken of dit een
geschikt oefenterrein voor ons, de drenten is. Ik was door het dolle heen en
heb alleen maar getrokken. Toen was er meteen een mineurstemming en mocht ik
maar even los. Samen met papa rende ik heel ver weg, maar na 3 keer fluiten
kwamen we toch terug en hop weer aan de lijn. Vervolgens heb ik zo hard aan baasje
getrokken en ging hij onderuit en rolde wel 6 meter door. Vrouwtje liep
voorop en die keek nogal verwonderd toen baasje opeens voorbij stuiterde.
Daarna was onze oriëntatie tochtje snel af gelopen en het terrein is afgekeurd.
Na
eenhectisch weekend vorige week en een
week waar ook nog veel moest geregeld worden hadden we deze week een rustig
weekend.
Na de
wandeling deze namiddag zijn de baasjes naar baasjes kleine zusje gereden en
wij mochten (?) op het huis passen, huiswacht noemt dat.
Maar wij
doen dat graag want als de baasjes naar tante Carine gaan dan is dat meestal om
te gaan eten want tante Carine kookt graag en vreselijk lekker.
Meestal
geeft zij dan ook nog allerlei restjes mee voor de hondjes, wij dus ! Zo ook
vanavond en er stond lamsvlees op het menu en er was ook nog lekkere saus bij
het vlees. Onze brokken hadden een heel lekkere bijsmaak vanavond.
Wij hebben
onze kommen uitgelikt tot ons baasje het welletjes vond en hij schade aan de
kommen begon te vermoeden. Hij dacht werkelijk dat we de bodem er aan het
uitlikken waren !
Morgen
hebben we waarschijnlijk nog eens een logeetje voor een week. Ons vrouwtje
heeft met Annemie, het baasje van Kibbels, afgesproken dat Kibbels gaat komen
logeren omdat ze anders toch maar in de weg zou lopen bij een verhuis.
En Kibbels
is een graag gezien gaste hier in huis. Zij kan heelgoed optrekken met vooral
Lucy en met Heros. Hera moet altijd wel even Kibbels tot de orde roepen, maar
die is dat inmiddels gewend. En Belle ontmoet nog eens een pup van haar uit het
nestje dat ze had met Ferron, dat gaat ook prima samen .
Het baasje
die ons twee per twee uitlaat, gaat dan ook een ronde extra moeten lopen met
Kibbels. Maar daar maakt hij geen probleem uit, een ronde extra is goed voor
een kilootje minder. Dat hoopt hij althans
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.